Wednesday, May 12, 2010

Από το Picton στο Christchurch

Αυτό είναι το τελευταίο ποστ από την ενότητα "Διακοπές"...Είναι το ποστ που αφορά τα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής, από το Πίκτον προς το Christchurch...Ίσως αν ο καιρός ήταν βροχερός και μουντός, όπως στο μεγαλύτερο μέρος των καλοκαιρινών μας διακοπών της μίας και μόνης βδομάδας, να μην την έκανα αυτήν την ανάρτηση, αλλά κατα παράδοξο τρόπο, με το που αποβιβαστήκαμε από τ0 Αραχούρα, ο καιρός έφτιαξε και βέβαια απολαύσαμε την διαδρομή, παρά την κούρασή μας ...

Κλασσικό ΝΖηλανδικό καλοκαιρινό τοπίο, στο βορρά του Νοτίου νησιού, και μόνον τα πανταχού παρόντα πρόβατα, λείπουν, από το κάδρο...Ακόμα απορώ πώς συνέβη αυτό, αλλά δεν πειράζει...Κάπου εκεί, συναντήσαμε το εκκλησάκι του Αγίου Οσβάλδου(το φωτογράφησα μέσα από το αμάξι αλλά η φωτό βγήκε χάλια), και είδαμε μια πινακίδα που έγραφε "προς παραλία"...

Ο δρόμος που έβγαζε προς την παραλία, πέρναγε μέσα από χωράφια, αλλά η ακτή ήταν το κάτι άλλο...Η περιοχή ονομάζεται Wharanui, όπως και το ομώνυμο χωριουδάκι (διαβάζεται Φαρανούι)...Το 1915, έφτασε εκεί η σιδηροδρομική γραμμή, κατεβαίνοντας από το Πίκτον προς την Καϊκούρα και το Christchurch, όμως οι εργασίες κατασκευής της, σταμάτησαν εκείνη τη χρονιά, λόγω του Α' Παγκοσμίου πολέμου...

Η επέκταση της γραμμής προς Νότο, επρόκειτο να συνεχιστεί το 1928, αλλά προέκυψαν νέες καθυστερήσεις με την οικονομική κρίση του Μεσοπολέμου και ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος, έδωσε το τελειωτικό χτύπημα: το σχέδιο εγκαταλείφθηκε, και το Φαρανούι έμεινε το νοτιότερο άκρο μιας εμπορικής σιδηροδρομικής γραμμής που συνδέει το απομονωμένο Blenheim, με το Πϊκτον, αλλά ο σιδηροδρομικός σταθμός του λειτουργεί ακόμα και σήμερα ως βάση μεγάλων ατμομηχανών, αντί πχ να εγκαταλειφθεί...

Η περιοχή είναι απομονωμένη και σίγουρα οι περισσότεροι που βρίσκονται εκεί, φωτογραφίζουν μόνον τον Αγιο Όσβαλντ καθώς κινούνται στην Εθνική, παρά να κατέβουν τον χωματόδρομο προς την παραλία, όμως το μέρος αποδείχτηκε πανέμορφο, γεμάτο με γυαλιστερά βότσαλα, κοχύλια και γυαλόξυλα, αν και φανερά εγκαταλειμμένο...

Ένα παλιό φορτηγάκι, που προφανώς κατέβασε κάποια βάρκα στη θάλασσα, με ψαράδες...Η φωτό ανέβηκε στο Πανοράμιο, μαζί με μερικές ακόμα, με τον κωδικό του Ίωνα...

Η άποψη του βόρειου άκρου της παραλίας του Φαρανούι, με τα στρόγγυλα βότσαλα και τα γυαλόξυλα, ενώ ανάμεσά τους αναγνώρισα κομμάτια κόκκινου, καφέ και πράσινου ίασπι, ροδοχρωσίτες, σερπεντίνες ακόμα και μάρμαρα...

Φύγαμε μετά από κανένα δίωρο, και συνεχίσαμε το δρόμο προς νότια, προς την Καϊκούρα, όπου στα βόρεια του χωριού βρίσκεται μια αποικία φωκών Kekeno, όπου όσες φορές περάσαμε στο παρελθόν, έβρεχε, ενώ τώρα είχε καλοκαιρία: ευκαιρία για φωτό! Οι μικρές τρέξανε αμέσως προς τα ΄κει, κι εγώ τις κυνηγούσα από πίσω στις πέτρες, να τις μαζέψω ωστε να μην πλησιάσουν πολύ στα ζώα...Οι φώκιες είχαν μωρά μαζί τους και εκτός αυτού προστατεύονται αυστηρά και δεν κάνει να τις ενοχλούμε, όσο κι αν τις συμπαθούμε...

Τέρατα όμως οι κόρες μου (από μένα πήρανε :), τις πλησιάσανε σε απόσταση αναπνοής, ενώ μου πήρανε και την ψηφιακή, να τραβήξουν τις φώκιες από "πιο κοντά"...Εμ, έτσι είναι αυτά: κατα μάνα, κατά κύρη...

Στην πόλη της Καικούρα, μείναμε ελάχιστα, όπως πάντα: βασικά είναι ένας και μόνος δρόμος, με μαγαζιά, εστιατόρια και ταχυφαγεία fish&chips, ανακατεμένα με μοτέλ, βενζινάδικα και γραφεία ταξιδίων για κρουαζιέρες στην περιοχή, φωτογραφικά σαφάρι και extreme sports, και γενικά ένα μεγάλο μπάχαλο, και αφού αγοράσαμε ψάρι με πατάτες για όλους μας, κατευθυνθήκαμε στη νότια παραλία, όπου όλα ήταν γαλήνια και όμορφα, μιας και βρίσκεται από την άλλη πλευρά της χερσονήσου της Καϊκούρα, όπου φάγαμε με την ησυχία μας, δίπλα στο φλοίσβο των κυμμάτων, ταΐζοντας και τους γλάρους...

Το ένα από τα 2 διπλά τούνελ, της Εθνικής οδού που περνάει δίπλα στη θάλασσα, λίγο μετά την Καικούρα...Στους απότομους αυτούς βράχους, κάνουν φωλιές πολλά είδη θαλασσοπουλιών, ανάμεσα τους και μια αποικία από σούλες, την οποία δεν καταφέραμε να επισκεφτούμε, αλλά επιφυλασσόμαστε για το μέλλον :)

Στην ενδοχώρα του Canterbury, λίγο πριν το Christchurch: τα πρόβατα επέστρεψαν! (και λογικό είναι, με 50 εκατομμύρια πρόβατα στη χώρα, και να θες, δεν μπορείς να τα αποφύγεις για πολύ...)

Και φτάσαμε στην είσοδο της πόλης, το απόγευμα, ενώ οι δρόμοι ήταν κιόλας άδειοι, παρά το γεγονός οτι ήταν μόλις 7 η ώρα...Και πού να δείτε τί γίνεται τον χειμώνα...Σε λίγες βδομάδες θα τα λέμε...Ο Ιούνιος είναι κοντά...
Φιλιά πολλά από ΝΖ, καλημέρες...

38 comments:

kariatida62 said...

Αχ τι καλές οι συμπαθέστατες φώκιες!!! Καλά έκαναν οι μικρές σου, σκέφτηκαν όλους τους μπλογκόφιλους της μαμάς τους!:)
Kαι απ'ότι βλέπω δεν ανησύχησαν πολύ, σαν να την καολοσωρίζει στην φωτό η φώκια την κόρη σου!
Απίστευτες εμπειρίες γνωρίζετε εσύ και η οικογένειά σου σ'αυτή την χώρα Αrtanis! Μπράβο να περνάτε καλά!

Hfaistiwnas said...

Μα να λέγονται σούλες;;; χαχαχαχα! Ακόμη γελάω, το είχαμε ξαναπει βέβαια αλλά οκ... είναι για γέλια..
πανέμορφες φωτό αν και δεν θυμίζουν Καλοκαίρι..
Όμορφες οι φώκιες!!! Κατά μάνα κατά κύρη οι κόρες!!! χαχαχαχα!
Μικρές εξερευνήτριες!!!

Artanis said...

@Καρυάτιδά μου, δεν νομίζω πώς την καλωσορίζει η φώκια, μάλλον τσαντισμένη είναι...Το τί τρέξιμο έριξαν πάνω στα κατσάβραχα, δεν λέγεται, κάνανε το δικό τους τελικά :)
Καλημέρα από ΝΖ, σε φιλώ...

Artanis said...

@Hfaistiwnaκι μου, ανήκουν στη οικογένεια Sulidae, και στη ΝΖ λέγονται Gannet(takapu στα Μαορί), αλλά εμείς στην Ελλάδα την λέμε με το επίσημό της όνομα, δηλαδή "σούλα"...Είναι καταπληκτικοί ψαράδες και βουτάνε κατακόρυφα σε μεγάλο βάθος, με τα φτερά ανοιγμένα και τεντωμένα κατα μήκος του σώματος τους, σαν λευκά βέλη με κίτρινη αιχμή (τα ενήλικα έχουν κίτρινα κεφάλια)...
Δυστυχώς, αυτό ήταν το καλοκαίρι μας και οι διακοπές μας, μια εβδομάδα με το αυτοκίνητο και το πλοίο σε διάφορα σημεία της χώρας...Αν ο καιρός ήταν καλύτερος, οι αναρτήσεις θα ήταν πολλαπλάσιες, αλλά δυστυχώς μας μούλιασε στη βροχή...Να δούμε τί χειμώνα θα μας κάνει...

mia maria said...

Εδώ είμαι και εγώ:)
Πολύ ωραίες οι φωτό, πραγματικά δε θυμίζουν καλοκαίρι αλλά μας κάνουν να φανταζόμαστε πόσο όμορφα περασατε στις διακοπές σας!

Hfaistiwnas said...

και πάλι καλά είναι βρε Αρτάνις! Σκέψου ότι μπορεί να ήταν και ο χειρότερος ο καιρός.. !!!

Artanis said...

@big mama μου, και πάλι καλά να λέμε, επειδή πήγαμε αργά για διακοπές και ο καιρός ήταν σαφώς καλύτερος απ' ότι τον Δεκέμβριο (αντίστοιχος Ιούνιος) ή τις πρώτες 2 βδομάδες του Ιανουαρίου (αντίστοιχος Ιούλιος), που έβρεχε αδιάκοπα...
Καλησπέρα και σε σένα, φιλιά από ΝΖ...

Artanis said...

@Hfaistiwnaκι μου, θα μπορούσε να έιναι πολύ χειρότερος...Και πάλι καλά να λέμε, επειδή η ΝΖ έχει πολύ ανάποδο καιρό...Να φανταστείς πώς την πρωτοχρονιά (ντάλα καλοκαίρι για τη ΝΖ), στα βουνά χιόνισε !!!

Και λοιπόν;E allora? said...

μπράβο στα τερατάκια σου που πλησίασαν να τραβήξουν φώτο.....το μήλο κάτω απ΄τη μηλιά πέφτει ;)

φιλιά

Artanis said...

Φίλη @Και λοιπόν;E allora, είδες, είδες κατορθώματα;;;
Χαχα, σε ΜΕΝΑ μοιάσανε τα παιδιά (ευτυχώς δεν διαβάζει ο Ίωνας ;)
Μια χαρά τα καταφέρανε ;Ρ

VAD said...

Πανέμορφο ταξίδι,σ'ευχαριστώ!
Τι ειναι οι...σούλες;Οπως έλεγε σε παλιές γελοιογραφίες του ο Κωστας Μητρόπουλος, "Σούλα,τελέφωνο";:)))

Leviathan said...

apisteutes oi fotos!!! kalispera Artanis mou kai polla filiaaaa! :)

Artanis said...

@VAD μου, ένα είδος θαλασσοπουλιών είναι οι σούλες, το είδος που ζει εδώ, έχει κίτρινο κεφάλι και μπλε πόδια...
Χα,χα, καμιά σχέση με τον Μητρόπουλο, όπως κατάλαβες!
Καλό βράδυ να έχεις...

Artanis said...

@Leviathan μου, καλησπέρα κι από μένα, καλό σου βράδυ...

Sophia Kollia said...

Καλημέρα!!
ΈΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΦΩΚΙΕΣ! ΑΜΕΕΕ! ΚΑΙ ...ΔΙΠΟΔΕΣ!!! χα χα...

U.S. said...

οι πρώτες 4 μου θύμισαν road trip στον αμερικάνικο νότο..
όχι ότι έχω πάει ποτέ, αλλά έχω δει σε ταινίες, :P
μ' αρέσουν πάρα πολύ οι περιγραφές σου...πάρα πολύ όμως!!

Υπερμίκης said...

Απ΄ό,τι κατάλαβα Αρτάνης μου ο καιρός της ΝΖ θα πρέπει να είναι παραπλήσιος του Βελγίου..Χαρά σε μας..
Ας μην παραπονιόμαστε όμως, καλά είναι κι έτσι.Οι συμπατριώτες μας στην Σκανδιναβία σπάνια βλέπουν ήλιο και συχνά κάνει εκεί τσουχτερό κρύο.
!
Η τελευταία σου ταξιδιωτική ανάρτηση της χρονιάς;Με τις τόσο συναρπαστικές περιγραφές των τοπίων και τις -συνήθως- ωραιότατες φωτογραφίες θα μπορούσες να κάνεις βιβλίο την ενότητα διακοπές!

Ορισμένες απ΄τις φωτογραφίες της συγκεκριμένης παραλίας(βρίσκεται κοντά στην Χαπούκου;) μου θυμίζουν Ελλαδα.Κάτι σαν την νότια περιοχή της Κέρκυρας ή την ακτή Ιεράπετρας στην Κρήτη,αν δεν μ΄απατά η μνήμη μου.

Ωραίο πλάνο για ταινία χαχα.. η Αρτάνης να κυνηγά τα κοριτσάκια της μην τυχόν και ενοχλήσουν τις φώκιες..Νοστάλγησες στα σίγουρα τον καιρό που ήσουν ταχτικά σε επαφή με κάθε είδους ζωάκια,φροντίζοντάς τα με περισσό ζήλο.

Ωραία που είναι η ζωή..Υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να κάνει κανείς πικνίκ ακούγοντας τον ελαφρό ήχο των κυμάτων;

Artanis said...

@sofia μου, κανένα ονοματάκι, ξέρουμε;
Για να καταλάβω για ποιους ακριβώς μιλάμε, δηλαδή...

Artanis said...

@U.S. μου, προσπαθώ να κάνω χιούμορ και να είμαι αισιόδοξη, γι αυτό διαβάζεις αυτές τις περιγραφές...
Χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ, τελικα φεύγεις για Λονδίνο;

Artanis said...

@Υπερμίκη μου, γύρισες στο Βέλγιο;
Λοιπόν η ακτή Χαπουκου, είναι πιο κοντά στη Καϊκούρα παρά στο Φαρανούι...Να σου πω την αλήθεια, όλες οι ακτές που έχω δει ως τώρα μοιάζουν μεταξύ τους, η Φαρανούι όμως δεν είναι ανεπτυγμένη τουριστικά (όπως η Hapuku) και γι' αυτό μάλλον μας φάνηκε εμάς τόσο όμορφη: Ήταν απείραχτη από τους ανθρώπους...Μάλιστα το παλιό φορτηγάκι ήταν εκεί σαν να είχε ξεμείνει από το '50κάτι, όλο το μέρος έμοιαζε με σκηνικό ταινίας...
Πανέμορφα!
Σχετικά με τις kekeno (fur seals)...Εκτός από κάτι περιπτώσεις θηριωδιών, με θύματα τις φώκιες αυτές όπου ψάχνουν ακόμα τους δράστες, απαγορεύονται όλες οι δραστηριότητες κοντά στα ζώα που θα μπορούσαν να τα ενοχλήσουν...ΟΙ μικρές αν μπορούσαν, θα τις χάιδευαν κιόλας, αλλά εκτός αυτού, δεν μιλάμε για τίποτα μικροσκοπικά ζώα, αλλά για τεράστιες φώκιες, με επίσης τεράστια δόντια...
Από μακριά και καλά...

Ra Ma said...

Πολύ ωραία!!! Αφού νομίζω πως ...κάνω διακοπές μαζί σας!!!

Τα τοπία -αν και θα τα έχετε βαρεθεί εσείς- σε σχέση με αυτό που βλέπω απ΄ το παράθυρό μου, μου φαίνονται παράδεισος.

Καλημέρα!!!

Βάσσια said...

Δεν ξέρω αλλά Αρτάνης πιστεύω ότι έχεις / έχετε γεμίσει εικόνες και συναισθήματα σε αυτό το απίστευτα όμορφο τοπίο της Ν.Ζ, για να ονειρεύεστε μια ζωή!

Καλό Σ/Κ
:-)

Dim said...

Γεια σου Artanis.
Έμαθα για το blog σου από την σύζυγό μου. Καθότι σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά να μεταναστεύσουμε στην Νέα Ζηλανδία το blog σου είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην παρούσα φάση, λόγω των εκτενών αναφορών σου για αυτή την όμορφη χώρα.
Σου εύχομαι όλα να πηγαίνουν καλά...

katrine said...

Δεν στο κρύβω Αρτάνις μου, ολόκληρο άλμπουμ-φάκελο έχω απ τα μέρη τα όμορφα της ΝΖ που μας ταξιδεύεις.

Perfect και οι φώτο και το δακυλίδι στα δεξιάάά΄!! Φιλάκια:))

Άθεος said...

Αχ… το κάναμε κι αυτό το ταξιδάκι!
Πάμε για άλλα τώρα!
Άντε να χειμωνιάσει να μαζευτείτε και στο σπίτι λίγο!
Αρκετά το περπατήσατε φέτος και μαζί σας και μεις!

Thalassenia said...

Δεν είναι και λίγο να βλέπεις φώκιες στο φυσικό τους περιβάλλον και μάλιστα από τόσο κοντά. Τυχερές οι μικρές!!

Όμορφες θάλασσες και τοπία βλέπετε.
Να περνάτε καλά.

Φιλιά θαλασσένια.

Artanis said...

@Marconi μου, αυτό ήταν το τελευταίο ποστ από την ενότητα διακοπές, και αφορούσε τη μία βδομάδα των καλοκαιρινών διακοπών μας, στο βόρειο νησί, τον Γενάρη που μας πέρασε...
Θα έρθουν κι άλλες φωτογραφικές αναρτήσεις, με ένα σύντομο τριήμερο ταξιδάκι στο Νότιο Νησί, που κάναμε την 2η βδομάδα του Πάσχα...
Αν σ' αρέσουν οι φωτο, πάρτες...Σε λίγο καιρό θα τις μικρύνω...

Artanis said...

@Βάσσια μου, είναι όμορφη χώρα και σίγουρα αυτό δεν θα είναι το τελευταίο ταξιδιωτικό ποστ, απλά είναι το τελευταίο που αφορά τις καλοκαιρινές μας διακοπές, τον περασμένο Γενάρη...

Artanis said...

Φίλε @nomos, βρήκα και τα άλλα σου σχόλια σε προηγούμενα ποστ...Ελπίζω να βρεις τις πληροφορίες που σε ενδιαφέρουν μέσα στο μπλογκ, αν και γενικώς δεν αναφέρω πολύ σχετικά ζητήματα στις αναρτήσεις μου...
Το μόνον που μπορώ να σου πω στην παρούσα φάση, είναι να είσαστε προετοιμασμένοι οικονομικά και ψυχολογικά, να ανταπεξέλθετε στα έξοδα των ιατρικών εξετάσεων που ζητάει η χώρα για την έκδοση βίζας εργασίας, στα έξοδα των εισιτηρίων (που είναι κάμποσα), και τα πρώτα έξοδα διαβίωσης στη ΝΖ...Θα χρειαστεί επίσης να έχετε ένα σημαντικό ποσό μαζί σας, ωστε να μπορείτε να επιστρέψετε στην περίπτωση που υπάρχει πρόβλημα στα χαρτιά σας κατά την είσοδό σας στη χώρα και οι ΝΖηλανδοί αρνηθούν την είσοδό σας (αυτό είναι περισσότερο γραφειοκρατικό), αλλά και προετοιμασμένοι να πληρώσετε τα πάντα σε ό,τι αφορά ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ακόμα και μεταφορά με ασθενοφόρο ή ελικόπτερο...Σχετικά με τον πρόξενο της ΝΖ στην Ελλάδα, καλό είναι να τον συμβουλευτήτε για τα βασικά, αλλά μετά απευθυνθείτε στην κοντινότερη ΝΖηλανδική πρεσβεία, που βρίσκεται στην Ιταλία...Είτε μέσω μέηλ είτε μέσω τηλεφώνου, έχουν ειδικευμένη υπάλληλο που μιλάει αρκετά καλά τα Ελληνικά και βοηθάει απίστευτα...
Για οτιδήποτε άλλο μπορώ να βοηθήσω, στείλε μου μέηλ...

Artanis said...

@katrine μου, έρχονται κι άλλες αναρτήσεις, όχι από τις καλοκαιρινές διακοπές, αλλά από το Πάσχα, που κάναμε μια τριήμερη εξόρμηση στο Νότιο νησί (και παραλίγο να μας "αφήσει" το αυτοκίνητο) στα κορφοβούνια!
Να κρατάς τις φωτό που σου αρεσουν, επειδή τις μικραίνω μετά από ένα διάστημα!

Artanis said...

@Άθεέ μου, χαχα, θά 'θελες!
Εγώ ελπίζω να κρατήσει κι άλλο ο καιρός, να δούμε κι άλλα όμορφα μέρη...
Καλημέρα από ΝΖ, σε φιλώ...

Artanis said...

@Thalassenia μου, δεν είναι σαν τις δικές μας θάλασσες, αλλά έχουν καταπληκτικά τοπία!
Οι φώκιες όλα τα λεφτά! Να κάθονταν να τις πιάναμε κιόλας, θα ήταν ακόμα καλύτερα...Αλλά μπααααα, είναι πολύ άγριες...

KitsosMitsos said...

Πέρα από τις τρομερές φωτογραφίες, δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω με το όνομα του αγίου. Οσβάλδος! Κορυφαίο! Χαχαχα!
Καλημέρα!

Benikos place said...

Κατ αρχην καλημερουδια και εδω, το περιστεροειδες....ειναι μια πεντανοστιμη...χμ συγνωμη μια πανέμορφη ηθελα να πω Φασσα! τι νέα απο ΝΖ θα μεινετε; η σας πιανουν και σας τα νεα μετρα οπως αμερικη; εμεις εδω περιμένουμε να δουμε τι θα μας προκειψει....

Artanis said...

Χα,χα @ΚΙτσομήτσε μου, έτσι δεν θα τον λέγαμε αν τον είχαμε στην Ελλάδα;
Μια χαρά του έρχεται, του δίνει και στόμφο!
καλημέρα από ΝΖ...

Artanis said...

Φίλε @Beniko, καλημέρα κι από ΝΖ!
Δεν έχουμε καμία ενημέρωση από τη διεύθυνση εκπαίδευσης, και προσπαθούμε να ενημερωθούμε από το νετ...Κι εκεί όμως κυκλοφορεί πολλή ραδιοαρβύλα, που μας επιβαρύνει ψυχολογικά...Βασικά κρατάμε στάση αναμονής, όπως κι εσείς...
Ωστε φάσα, ε; Όμορφο πουλί!

Yuna said...

καλημέρες καλημέρες!!!

ωραίες φωτογραφίες :)

Artanis said...

Φίλη @Yuna, ευχαριστώ πολύ, καλημέρα κι από μένα...