Bracelets

Βραχιόλια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Earings

Σκουλαρίκια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Necklaces

Περιδέραια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Hairpins

Καρφίτσες με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Rings

Δαχτυλίδια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Special Constructions

Ειδικές κατασκευές με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Thursday, December 26, 2013

Χριστούγεννα 2013

Είναι αστείο αλλά στην αρχή κάθε χρονιάς, θέτω κάποιους στόχους σχετικά με τον αριθμό και το περιεχόμενο των ποστ που ανεβαίνουν στο μπλογκ…Στην αρχή του ‘13 λοιπόν, και με γνώμονα την έκτακτη επιστροφή στην Ελλάδα, και τις διαδικασίες που έπρεπε να ακολουθηθούν μέχρι να τακτοποιήσουμε όλα τα θέματα της οικογένειας και του σπιτιού, ο στόχος μου ήταν να ποστάρω περί τις 50 αναρτήσεις, σχεδόν δλδ, μια ανάρτηση ανα βδομάδα…
Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, δεν μου «βγήκε»… Αντίθετα, πολλά ζητήματα τακτοποιήθηκαν, άλλα ήταν ζητήματα υγείας, και άλλα ήταν απλές καθημερινές ανάγκες, ξανασυναντήσαμε τους δικούς μας και πολλούς φίλους, ο Τζίμης ο γάτος υιοθετήθηκε τον Μάιο, και την ημέρα των γενεθλίων μου, πριν 3 βδομάδες δηλαδή, ήρθε να προστεθεί στην οικογένεια, και ένα θηλυκό κουτάβι πιτμπουλ μιξ, που μάζεψε η μία μου κόρη μου από το δρόμο!
(Στη 1η φωτό, η Μπέλα στην πρώτη της βδομάδα κοντά μας...Το ρουχαλάκι της φτιάχτηκε από ένα ένα παλιό φλις κασκόλ, για να την προστατεύει από το κρύο, στη 2η φωτό -που είναι και σημερινή-, η Μπέλα κάνει την βόλτα της με άλλο χειροποίητο πουλοβεράκι σε στυλ ΄80, φτιαγμένο από μια φλις παιδική μπλούζα, που αγόρασα με 2Ε στην λαϊκή... Πλέον θα συστήνομαι και ως μοντελίστ για σκυλάκια!) 
Και αυτός βασικά είναι και ο λόγος που άργησα τόσες μέρες να γράψω ποστ στο μπλογκ, και να φτάσω τον ιδεατό αριθμό των 46 αναρτήσεων για τη φετινή χρονιά , μιας και οι 50 που είχα σκοπό να ανεβάσω , αποδείχτηκαν ευσεβής πόθος…, τον οποίο φυσικά μπορώ να πραγματοποιήσω του χρόνου!
(στη παραπάνω φωτό, η ισχύς εν τη ενώσει: Τα κορίτσια φτιάχνουν  μελομακάρονα με τη γιαγιά τους, τα πρώτα μελομακάρονα μετά από 4 χρόνια που λείπαμε, ενώ τα υπερμεγέθη τσουρέκια, τα έφτιαξα εγώ με την μια από τις κόρες μου...Βγήκανε πεντανόστιμα αλλά χωρίς την μαστιχωτή υφή, όμως άπαξ και έχουμε συνειδητοποιήσει οτι δεν είμαστε Τερκενλήδες, μια χαρά τα καταφέραμε, για πρώτη φορά που τα φτιάξαμε!)
Μετά βεβαίως οφείλω να παραδεχτώ, ότι οι βόλτες με το σκυλάκι, και η φροντίδα του, σε συνδυασμό με τον καλό καιρό των (περισσότερων) προηγούμενων ημερών αλλά και οι καθημερινές ασχολίες, με κράτησαν μακριά από τον Η/Υ, ούτε τα μέηλ μου δεν άνοιξα! Έτσι λοιπόν, μπορεί οι μέρες να πέρασαν χωρίς καθόλου blogging, αλλά τουλάχιστον καταφέραμε να νιώσουμε πραγματικά παραδοσιακά Χριστούγεννα, με πολλές βόλτες, μαγειρέματα και συνταγές, και επαφές με φίλους!
(στην πρώτη φωτό, η αναποδογυριστή μηλόπιτα του προηγούμενου ποστ, σε άλλη εκδοχή, επίσης πολύ πετυχημένη! Στην αποκάτω φωτό, το κύριο πιάτο του Χριστουγεννιάτικου τραπεζιού μας: ένα κοκόρι -πρέπει να είχε κάνει πολλά χιλιόμετρα το καημένο το ζωντανό-, κι ένα συμβατικό κοτόπουλο Ελληνικής παραγωγής, παραγεμισμένα με κλασική Χριστουγεννιάτικη γέμιση, έτοιμα για το φούρνο...ΟΙ πατάτες ψήθηκαν σε άλλο ταψί ;)
Όπως είδατε, εγω το έριξα στις χειροτεχνίες, μαζί με τα παιδάκια μου... Σας αφήνω με μια χειμωνιάτικη φωτό (18/12) από τα Καλά Νερά, και μια φωτό από το βίντεο ενός πολύ δημοφιλούς  -προς τον παρόν-τραγουδιού, το οποίο σιχαίνομαι, επειδή το βρίσκω πολύ μονότονο και βαρετό, για τα γούστα μου: Με την ευκαιρία, όταν η έφηβη δήθεν φεμινίστρια τραγουδίστρια λέει "Queen B", άραγε εννοεί "Queen Bitch", ή "Queen Bully";;; Αν ξέρετε, ενημερώστε με (επειδή αποκλείεται να εννοεί "Queen Bee", το έχει αποδείξει εξάλλου, με την -τυπική για την εθνικότητά της- bully συμπεριφορά της...)


Όσο για το μπλογκ, το 2013 μπορεί να φεύγει σε λίγες μέρες, αλλά το 2014 έρχεται, οπότε έχω όλον τον καιρό (και τη διάθεση) να επανορθώσω με την νέα χρονιά… Καλά να περνάτε όλοι, να είστε αισιόδοξοι και ανοιχτόμυαλοι, και με το καλό να έρθει το νέο έτος ! ΟΙ σχετικές ευχές θα έρθουν εν καιρώ…Φιλιά!
Υ.Γ. Η φωτό από τα Καλά Νερά, είναι σε μέγεθος ταπετσαρίας/προστασίας οθόνης, ανοίξτε την σε νέα σελίδα για να την δείτε, θα σας φανεί οτι βρίσκεστε εκεί :)

Friday, November 29, 2013

Πανεύκολη "αναποδογυριστή" μηλόπιτα

Πανεύκολη "αναποδογυριστή" μηλόπιτα της μαμάς Ελένης, είναι ο σωστός τίτλος...
Την μηλόπιτα αυτή την έχω φάει σε απίθανες εκδοχές, από τα χέρια της μητέρας μου: άλλοτε την πείραζε που έπρεπε να βάλει μια ολόκληρη μαργαρίνη, και προσπαθούσε να την κάνει πιο ελαφριά (:χάλια), άλλοτε δεν της άρεσε που το ψωμί (κέικ) ήταν λίγο, και έκανε αλχημείες να αυξήσει τις δοσολογίες και να το φουσκώσει περισσότερο (:αποτυχία), άλλοτε της φαινόταν πολλή η ζάχαρη, και την μείωνε (:άνοστη)...
Η πραγματική συνταγή όμως είναι αυτή, και είναι πετυχημένη κάθε φορά, κι αν την φτιάχνετε μια φορά στο 15νθήμερο/ μήνα, όπως την φτιάχνω εγώ, αξίζει να την κάνετε αυτούσια, χωρίς πειραματισμούς...
Υλικά (για ταψάκι διαμέτρου 30 εκ.)
1 μαργαρίνη
3 αυγά
2-3 μεγάλα μήλα, καθαρισμένα και κομμένα σε ροδέλες
2 1/2 κούπες ζάχαρη
1 1/2 κούπες αλεύρι φαρίνα (που φουσκώνει μόνο του)
καρύδια αποφλοιωμένα (όχι τριμμένα) και κανέλα σε σκόνη

Εκτέλεση
Καθαρίζουμε τα μήλα αφαιρώντας την φλούδα, και με το ειδικό εργαλείο βγάζουμε το μέρος του μήλου, που αφορά το κοτσάνι, και τα σπόρια...Κόβουμε τα μήλα σε ροδέλες (περίπου του ενός εκατοστού σε πάχος), και τα αφήνουμε στην άκρη μέχρι να κόψουμε τη μισή μαργαρίνη σε μικρά κομματάκια που θα σκορπίσουμε στο ταψάκι μας...
Πάνω από τα κομματάκια της μαργαρίνης, ρίχνουμε περίπου μισή κούπα ζάχαρη, ανακατεμένη με μισή κουταλιά του γλυκού σκόνη κανέλας, και μετά από πάνω στρώνουμε τις ροδέλες του μήλου, φτιάχνοντας σχήματα, ή με όποιον τρόπο μας αρέσει να τις τοποθετήσουμε (εγώ έφτιαξα το σχήμα που βλέπετε)...
Στα διάκενα των μήλων, βάζουμε κομμάτια καρυδιού, προσέχοντας να μην αφήσουμε κενό σημείο, και από πάνω σκορπίζουμε με το κουτάλι -ωστε να πάει παντού-,  άλλο 1/2 της κούπας ζάχαρη ανακατεμένη με κανέλα, με την παραπάνω δοσολογία...
Στη συνέχεια ετοιμάζουμε το μείγμα της ζύμης της μηλόπιτας ως εξής:
Με το μίξερ ή με το χέρι (ό,τι σας βολεύει, εγώ χρησιμοποίησα μίξερ χειρός), χτυπάμε την υπόλοιπη ζάχαρη (1 1/2 κούπα) μαζί με την υπόλοιπη μαργαρίνη, και μετά προσθέτουμε τα 3 αυγά μας και ανακατεύουμε καλά... 
Στη συνέχεια, προσθέτουμε σιγά -σιγά την 1 1/2 κούπα αλεύρι φαρίνα, ώστε να ενσωματωθεί καλά στην ζύμη...Αν δεν έχετε φαρίνα διαθέσιμη, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα οποιοδήποτε κοινό αλεύρι, προσθέτοντας και ένα φακελάκι baking powder, ώστε να φουσκώσει -όπως πρέπει- η ζύμη...
Μετά ρίχνετε το μείγμα της ζύμης στο ταψάκι σας, πάνω από τα στρωμένα μήλα, και με ένα κουτάλι ή μία σπάτουλα, το στρώνετε να πάει παντού...
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180' βαθμούς, μέχρι να ροδίσει από πάνω. Τότε βγάζουμε το ταψί από τον φούρνο και φροντίζουμε να αφήσουμε το γλυκό μας να κρυώσει καλά, πριν να το αναποδογυρίσουμε σε πιατέλα...

Είναι πανεύκολη και πεντανόστιμη συνταγή μηλόπιτας, ιδανική για τώρα τον χειμώνα και τις γιορτές, αλλά και για οποιαδήποτε εποχή του χρόνου...Εγώ χρησιμοποίησα μήλα Ζαγορίν για την συνταγή αυτή, αλλά υποθέτω οτι μπορεί να φτιαχτεί με οποιαδήποτε ποικιλία μήλου!
Καλή επιτυχία και καλή όρεξη!

Saturday, November 23, 2013

Στο Καρνάγιο στα Πευκάκια

Πριν ξεκινήσω αυτό το ποστ, να σας ενημερώσω ότι η 1η μεγάλη συλλογή υπογραφών για την ποινική δίωξη των κατα συρροή βιαστών Roast Busters ολοκληρώθηκε και οι υπογραφές παραδόθηκαν στη ΝΖηλανδική βουλή, η 2η όμως συλλογή υπογραφών συνεχίζεται, και θα ήταν χρήσιμο όσοι δεν έχετε υπογράψει ακόμα, να συμμετάσχετε οπωσδήποτε…Το τι θα γίνει όμως από ‘δω και πέρα είναι άγνωστο, ωστόσο θα παρακολουθώ το ζήτημα και ελπίζω να μπορέσω να σας ενημερώσω σύντομα…Ευχαριστώ πολύ όσους συμμετείχαν στην κίνηση αυτή…
Ακολουθεί το κανονικό ποστ:
……………………………………………………… 
Στο Καρνάγιο στα Πευκάκια
Είναι μαγικό μέρος τα Πευκάκια, απέναντι από το λιμάνι…Για πολλά χρόνια ήταν το συνώνυμο της διασκέδασης, όμως καθώς ο χώρος είναι αυστηρά προστατευόμενος λόγω αρχαιολογικών ευρημάτων, ελάχιστα κτίρια υπάρχουν και από αυτά, μόλις 2 ή 3 είναι ακόμα σε χρήση…
Είναι ένα υπέροχο μέρος που χρειάζεται σεβασμό και φροντίδα, διατηρεί πλήθος ειδών άγριας ζωής, και είναι το μοναδικό μέρος στην περιοχή οπου ακόμα ψαρεύεται με τον παραδοσιακό τρόπο, η λασπογαρίδα… Στο ίδιο αυτό μέρος, λίγο παραπάνω ίσως, βρισκόταν σύμφωνα με Αρχαιολογικές εκτιμήσεις το νεώρειο της Μυκηναϊκής περιόδου…
Η γεωγραφία της περιοχής δεν έχει αλλάξει πολύ, εκτός ίσως από τις προσχώσεις του Ξηριά, που δημιούργησαν τον εφαπτόμενο υγροβιότοπο της Μπουρμπουλήθρας…Σ’ αυτό το μέρος σύμφωνα με το μύθο, χτίστηκε η Αργώ, σ’ αυτό το ίδιο μέρος, εξακολουθούν να λειτουργούν τα 2 καρνάγια …
Εδώ, τον χώρο γεμίζει η μυρωδιά της καμμένης βαφής που θα ξυσθεί για να λουστραριστεί το κύτος, και να ξαναβαφτεί σε όμορφα χρώματα, λαμπερό πορτοκαλί, άσπρο και μπλε, κόκκινο και πράσινο, γαλάζιο…ΟΙ ομιλίες είναι απλές, καμιά φορά διανθισμένες με ορολογίες ειδικές, άγνωστες για τον πολύ τον κόσμο, διατυπωμένες σε γλώσσες οικείες αλλά και άγνωστες…
Στο παραδοσιακό καρνάγιο του Χριστόπουλου, τώρα εκτός από τα παλιά ξύλινα σκάφη, τις βάρκες, τα καϊκια, τις τράτες, φιλοξενούνται και ιστιοπλοικά, που απλώς φυλάσσονται, «παρκάρονται» ή επισκευάζονται, ο αέρας τραγουδά μέσα στα άλμπουρα, με μακρόσυρτους απαλούς ήχους, σαν κλάμματα ξωθιών θα ακούγονται τη νύχτα, οι ασφάλειες των συρματόσχοινων κουδουνίζουν ρυθμικά, καθώς ο ξαφνικός αέρας ξυρίζει το φυσικό λιμανάκι, και το χώρο του ταρσανά… 
ΟΙ άνθρωποι ήταν πολύ ευγενικοί, παρά την απαγορευτική ταμπέλα στην είσοδο, μας άφησαν να περιπλανηθούμε μέσ’ το χώρο, να τραβήξουμε όσες φωτό θέλαμε, χωρίς να μας ενοχλήσουν στην περιπλάνησή μας, χωρίς να μας ρωτήσουν πώς και γιατί… 
Μα ήταν ακόμα πιο μεγάλη η συγκίνηση της βόλτας ανάμεσα στα εγκαταλειμμένα ρημάδια, στον χώρο που εφάπτεται στο καρνάγιο, εκεί που τα παλιά σκαριά αφέθηκαν να σαπίζουν στα στοιχεία της φύσης, τις βροχές και τις καταιγίδες, το θαλασσινό αέρα και τα κύματα, τους παγωμένους χειμώνες, τα καυτά μακριά καλοκαίρια… 
Και αλλάζουν σχήματα αυτά τα παλιά σκάφη, μετουσιώνονται σε κάτι νέο, μοναδικό, που συνεχώς φθείρεται και αλλάζει χαρακτήρα, παίρνει νέες μορφές, απογυμνώνεται απ΄τα στολίδια του: Πεθαίνει κάθε μέρα, και σβήνει, παραριγμένο από την αλλοτινή του σημασία και αξία, ένα ξένο σώμα, ανεπιθύμητο, που όμως ακόμα κι έτσι, κρύβει μεγάλη δύναμη μέσα του, τη δύναμη της ανάμνησης…
Κι όμως κάποτε, ολοκαίνουριο και ποθητό, έσχιζε τα νερά και ταξίδευε τον επιβάτη του, αλλά και τον θεατή του, με το μυαλό και το μάτι, σε άλλες θάλασσες και πολιτείες, και στο σημείο που ο ουρανός και η θάλασσα σμίγουν μαγικά, στο μακρινό ορίζοντα… 


Δεν υπάρχει ελπίδα στο καρνάγιο του χρόνου 
μόνο πίσσα και πίκρα και σκυμμένα κεφάλια 
 αργολειώνουμε μόνοι στην κουβέρτα του πόνου 
 σαν τους γλάρους που σβήνουν στ’ αραγμένα ποστάλια.

 Μόνο πίσσα και πίκρα και σκυμμένα κεφάλια 
οι χαρές φωσφορίζουν μα κανείς δεν τις πιάνει 
σαν τους γλάρους που σβήνουν στ’ αραγμένα ποστάλια 
τριγυρνάμε στο ίδιο στοιχειωμένο λιμάνι. 
(ΧΑΡΗΣ ΜΕΛΙΤΑΣ, Το καρνάγιο του χρόνου)

Friday, November 15, 2013

Επείγον: Συλλογή υπογραφών για ΝΖ

Έκτακτη ανάρτηση- συλλογή υπογραφών

 Το σημερινό έκτακτο ποστ αφορά 2 παρόμοιες καμπάνιες συλλογής υπογραφών, που γίνονται αυτή τη στιγμή στη ΝΖ…Αφότου φύγαμε, εξακολουθώ να λαμβάνω μέηλ από 2 διαφορετικούς οργανισμούς, το Care2Action και το Change.org, και η αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα υπέγραφα στις διάφορες petitions χωρίς να το δημοσιοποιώ στο μπλογκ (εκτός ίσως από την συλλογή υπογραφών για τα δελφίνια Maui), αλλά αυτή τη φορά δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι ο σκοπός αυτών των διαδικτυακών κινήσεων είναι η πρώτη σοβαρή αντιμετώπιση της «κουλτούρας του βιασμού», που κυριαρχεί στη ΝΖηλανδική κοινωνία…
Θυμηθείτε την υπόθεση με εκείνα τα 4 κωλοπαίδια που βίασαν την Βουλγαρικής καταγωγής συμμαθήτριά τους «επειδή τα ήθελε» στην Αμάρυνθο στην Εύβοια, το 2006… Θυμηθείτε που κάτι άλλες βλαμμένες συμμαθήτριες των βιαστών, βιντεοσκοπούσαν τον εξευτελισμό της συμμαθήτριάς τους, και όλοι μαζί συνελήφθησαν και πέρασαν δίκη, από την οποία δυστυχώς βγήκαν και αθώοι, τα παράσιτα της κοινωνίας, οι γιοι «καλών οικογενειών»!
Και τουλάχιστον δεν ξανακούσαμε για αυτούς, και η κοπέλα –θύμα τους τελείωσε το σχολείο της και ίσως να ακολουθεί σοβαρές ακαδημαϊκές σπουδές και να έχει αφήσει πίσω της (όχι ξεχάσει, όχι συγχωρέσει), το βιασμό της…
Σκεφτείτε τώρα μία παρόμοια παρέα ΝΖηλανδών κωλοπαιδιών, να στοχεύει 13χρονα και 15χρονα κορίτσια, να τις πείθουν ότι είναι φίλοι τους, να τις μεθούν και να τις βιάζουν ομαδικά, βιντεοσκοπώντας τες, και μετά να ποστάρουν τα βίντεο και τα ονόματα των θυμάτων τους σε όλο το διαδίκτυο, και αυτό να συμβαίνει τακτικά και να συνεχίζεται για διάστημα 2 χρόνων, και κανείς να μη δίνει σημασία στις επίσημες καταγγελίες των ανήλικων θυμάτων! Σκεφτείτε αυτά τα ανήλικα κοριτσάκια να στοχοποιούνται, να παρενοχλούνται, και να ενοχοποιούνται για τον ίδιο τους τον βιασμό, με το σχολείο τους ( Green Bay high, Auckland) να λέει οτι οι βιασμοί δεν συνέβησαν στους χώρους του, και με αποκορύφωμα τον ίδιο τον πρωθυπουργό της ΝΖ, John Key, να αθωώνει τους βιαστές, και να δηλώνει οτι πρόκειται "απλώς για αγόρια που πρέπει να μεγαλώσουν"!…
Αυτή είναι η ιστορία των Roast Busters, με δυο βασικά μέλη, τους Joseph Levall Parker και Beraiah Hale (ο ένας είναι γιος αστυνομικού, ο άλλος είναι γιος ηθοποιού) και πλήθος άλλων συμμαθητών και φίλων τους, που συμμετείχαν στους ομαδικούς βιασμούς…
Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων είναι άγνωστος, σίγουρα όμως είναι πολλές δεκάδες ανήλικες κοπέλες, που εξαπατήθηκαν, παρασύρθηκαν σε χρήση αλκοόλ και έπεσαν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης από τους ίδιους τους συμμαθητές τους, που θεωρούσαν μάλιστα φίλους τους, ενώ κάποιες από αυτές έκαναν και απόπειρες αυτοκτονίας, μετά την αδιαφορία των αστυνομικών/δικαστικών αρχών και το χλευασμό που υπέστησαν…
Μετά το σάλο που δημιουργήθηκε, όπως καταλαβαίνετε, όλα τα ΜΜΕ της ΝΖ ασχολήθηκαν με το θέμα, που έγινε γνωστό τοις πάσι...Καθώς όμως η κουλτούρα του βιασμού είναι βαθιά ριζωμένη στην κοινωνία (είδατε το σχόλιο του ίδιου του πρωθυπουργού, John Key), δεν έλειψαν και οι περιπτώσεις "υποστήριξης", προς τους Roast Busters, από μεμονωμένα άτομα, ιστοσελίδες αλλά και ραδιοφωνικές εκπομπές με άνδρες παρουσιαστές (!)
Αποτέλεσμα της γενικότερης κατακραυγής, ήταν να ανοίξουν -από προσωπικό ενδιαφέρον 2 κυριών-, 2 διαφορετικές ιστοσελίδες για συγκέντρωση υπογραφών, έχει τεθεί σε λειτουργία μία τηλεφωνική γραμμή καταγγελίας για τα άγνωστα θύματα των Roast Busters, και το Σάββατο 16/11 (αύριο), έχουν προγραμματιστεί διαδηλώσεις σε κεντρικά σημεία όλων των μεγάλων πόλεων της ΝΖ! 
Κάντε ένα κόπο να διαβάσετε τα λινκ στο τέλος της ανάρτησης που αναφέρονται στην υπόθεση, και υπογράψτε οπωσδήποτε τις 2 petitions που παραθέτω…
Θα μου πείτε η ΝΖ βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου, και ποιος νοιάστηκε εξάλλου, αλλά αυτό δεν έχει σημασία, μια ματιά στις σελίδες με τις καταγεγραμμένες υπογραφές, θα σας πείσει ότι πολύς κόσμος από το εξωτερικό, νοιάζεται για την κουλτούρα του βιασμού της ΝΖ, όχι μόνον οι ΝΖηλανδοί πολίτες!
Αν αυτά τα κωλόπαιδα ήδη βιάζουν κατά συρροή από τα 17 τους, στα 35 τους τί θα κάνουν, αν μείνουν ατιμώρητα; Ακολουθούν οι διαδικτυακές συλλογές υπογραφών, υπογράψτε και στις 2 και σκίστε τους!
http://www.change.org/petitions/prime-minister-john-key+-bust-the-roast-busters-and-show-you-take-sexual-violence-seriously?
http://www.thepetitionsite.com/511/322/862/auckland-police-charge-facebook-rape-club-for-bragging-about-their-crimes/?z00m=20667088

Συγγνώμη για το σκληρό λεξιλόγιο, αλλά νομίζω οτι δικαιολογούμαι, ρίξτε μια ματιά στους παρακάτω -σχετικούς με την υπόθεση- συνδέσμους ...
http://iguru.gr/2013/11/04/teens-facebook-page-for-rape/
http://jezebel.com/new-zealand-teen-rapists-school-knew-about-roast-buste-1460838899
http://liberation.typepad.com/liberation/2013/11/images-from-the-police-and-roast-busters-scandal.html
http://thehandmirror.blogspot.gr/2013/11/growing-boys-not-roast-busters.html
http://www.3news.co.nz/Roast-Busters-preyed-on-girls---police/tabid/423/articleID/320461/Default.aspx#.UoXBNHC8A-a
http://www.3news.co.nz/Home/Tags.aspx?topic=roast%20busters
http://marianne-elliott.com/2013/11/there-is-a-reason-i-was-afraid-to-get-drunk-at-rugby-parties/
http://jawkwardlol.com/2013/11/08/the-roast-busters-scandal-is-bad-enough-without-victim-blaming-and-slut-shaming/
http://nz.news.yahoo.com/a/-/top-stories/19835581/rallies-against-rape-culture-tomorrow/
http://www.stuff.co.nz/national/crime/9400975/Commissioner-blogs-on-Roast-Busters
http://tvnz.co.nz/national-news/thousands-call-justice-against-roast-busters-5705668
http://www.nzherald.co.nz/nz/news/article.cfm?c_id=1&objectid=11154064
http://www.nzherald.co.nz/nz/news/article.cfm?c_id=1&objectid=11154980
http://www.3news.co.nz/OPINION-Govt-must-outlaw-Roast-Busters/tabid/1382/articleID/320277/Default.aspx#.UoXDBnC8A-Y
http://www.news.com.au/world/new-zealands-roast-buster-bully-boys-include-sons-of-celebrity-and-cop-police-say-they-wont-act-as-girls-have-not-formally-complained/story-fndir2ev-1226753294187
http://www.odt.co.nz/news/national/279747/roast-buster-loses-job-anger-erupts
https://www.facebook.com/NewZealandPoliceCorruptionAssociation?filter=2

Saturday, November 9, 2013

Η πληγή της ΕΡΤ

Είναι η 2η φορά που γράφω ένα ποστ (και μάλιστα σχεδόν τις ίδιες μέρες- Νοέμβρη μήνα, αλλά του 2011) που μέσα σε λίγες ώρες η επικαιρότητα ανατρέπεται από ένα άλλο εξίσου σημαντικό νέο …Τότε είχα αποφασίσει, λόγω την επικείμενης οργανωμένης επίσκεψής μας στο σεισμόπληκτο και αποκλεισμένο κέντρο του Christchurch, να ποστάρω κάποιες σύντομες πληροφορίες και ένα βιντεάκι από τις εκδηλώσεις του Guy Fawkes, και να απασχολήσω την υπόλοιπη ανάρτηση με την υπόθεση της κακοποίησης μέχρι θανάτου της μικρούλας Nia Glassie (λινκ), ενώ τώρα, επρόκειτο για το ποστ που αφορούσε την δολοφονική επίθεση στα μέλη της Χ.Α.(λινκ) 
Το 2011 λοιπόν, όλη η ανάρτηση ανατράπηκε από την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, αυτή τη φορά από την αιφνιδιαστική μεταμεσονύκτια εκκένωση της ΕΡΤ, την οποία ακολούθησε μία νέα πρόταση μομφής…Έτσι είναι όμως η επικαιρότητα, και εφόσον το μπλογκ δεν είναι ειδησεογραφικό, το «κακό» είναι μικρό και πρόσκαιρο, και δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τη σειρά των αναρτήσεων, αντίθετα δίνει ευκαιρίες για περισσότερα επίκαιρα ποστ :)
Αν κάποτε ήθελα να περιγράψω τον εαυτό μου, θα έλεγα ότι είμαι παιδί της τηλεόρασης: Μεγάλωσα με ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ, παρακολουθούσα μετα μανίας εκπαιδευτική τηλεόραση, ντοκιμαντέρ με τον Ζακ Υβ Κουστώ και την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσσα, Ολυμπιακούς αγώνες και Μουντιάλ, Καλλιτεχνικό πατινάζ και Eurovision…
Ακούγαμε βέβαια και πολύ ραδιόφωνο στο σπίτι, αλλά πώς να το κάνουμε, οι κινούμενες εικόνες της τηλεόρασης, ήταν πιο μεθυστικές, σε μεταφέρανε σε άλλους τόπους, μακρινούς και ονειρεμένους… Με τον καιρό, ανακάλυψα την πραγματική έκταση της ΕΡΤ, τις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές της παραγωγές, τους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς κάθε περιοχής, τα μουσικά σύνολα, ταυτόχρονα όμως ακούγονταν και φήμες για ασυδοσία, κακοδιαχείρηση, εξωπραγματικές απολαβές στελεχών, και κυβερνητική χειραγώγηση…
Πέρα όμως από όλα αυτά, για πολλά χρόνια πριν από την έλευση της σκουπιδοπαραγωγού Ιδιωτικής τηλεόρασης, η ΕΡΤ έμενε η μοναδική παρέα για τις απομακρυσμένες γωνιές της Ελλάδας, έτρεχε πρώτη στα γεγονότα, παρουσίαζε τις πιο ενδιαφέρουσες εκπομπές, μετέδιδε τις καλύτερες αθλητικες και πολιτιστικές διοργανώσεις, τις πιο σινεφιλ ταινίες, και δεν μας φλόμωνε με διαφημίσεις! 
Μέχρι και πριν να φύγουμε λοιπόν, την παρακολουθούσαμε πιστά, μιας και θεωρούσαμε οτι λειτουργούσε με καθεστώς μερικής ανεξαρτησίας, διατηρούσε μια κριτική στάση απέναντι στην επικαιρότητα και εξέφραζε πολλές διαφορετικές τάσεις, αυτό όμως άλλαξε άρδην κατά τα χρόνια της απουσίας μας: Μετατράπηκε σε στυγνό όργανο χειραγώγησης της κοινής γνώμης, παρουσιάζοντας την κατάσταση στην Ελλάδα, ανάλογα με τις επιταγές της κυβέρνησης και της Τρόικας, και αγγίζοντας το ύψιστο σημείο των κυβερνητικών μεθοδεύσεων, σε συνεργασία με άλλα γνωστά τηλεοπτικά κανάλια, κατάφερε, στο διάστημα μεταξύ του 1ου και του 2ου γύρου των Εθνικών εκλογών του ΄12, να κατατρομοκρατήσει τον λαό και να τον κάνει να ψηφίσει την Μνημονιακή συγκυβέρνηση, ενώ σίγουρα φέρει και ένα σημαντικό μέρος της ευθύνης για την είσοδο της Χ.Α στη βουλή…
Για μας, η ειδυλλιακή εικόνα που είχαμε για το έργο της ΕΡΤ, τελείωσε σχεδόν αμέσως μόλις φύγαμε από Ελλάδα: Πλανήστε πλάνη οικτρά αν νομίζετε ότι στο εξωτερικό, γνωρίζουν ή ενδιαφέρονται για τα υπόλοιπα τμήματα της ΕΡΤ, πέραν των εκπομπών ειδήσεων, κι εμείς έκπληκτοι μαθαίναμε την επικαιρότητα της Ελλάδας, λουζόμενοι την δυσπιστία, τη δυσαρέσκεια και τη μομφή (σε όλες τις πιθανές μορφές της), από όλους, πλην ελαχίστων ορισμένων. 
Έτσι λοιπόν, όταν αποφασίσαμε ότι είναι καλύτερα να απέχουμε από την μνημονιακού περιεχομένου κρατική ενημέρωση, και επεκτείναμε την εθελούσια αποχή μας σε όλες τις πηγές ενημέρωσης πλην του διαδικτύου, επιτύχαμε ταυτόχρονα με την προστασία της ψυχικής μας υγείας, και την απαγκίστρωσή μας από την τηλεόραση…Βέβαια στη ΝΖ όπου δεν υπήρχε unlimited internet, αυτή η επιλογή μας κόστισε αρκετά, αλλά η καλή ψυχολογία είναι αγαθό πιο σημαντικό από τα χρήματα…
Τώρα βέβαια, η ΕΡΤ έκλεισε, και οι υπάλληλοι βρέθηκαν στο δρόμο, άρα η συνεργασία με την Κυβέρνηση δεν εξυπηρέτησε και πολύ τον οργανισμό, όμως είναι άδικο να κατηγορούμε όλους τους υπαλλήλους για συμμετοχή στη χειραγώγηση, ανάμεσα στους οποίους βέβαια, υπήρχαν και άτομα κοντά στην ηλικία συνταξιοδότησης, χαμηλόμισθοι και συμβασιούχοι, παραγωγοί βραβευμένων ντοκιμαντέρ, καταπληκτικοί μουσικοί κλπ. 
Είμαι σίγουρη ότι οι μεγαλοδημοσιογράφοι και διάσημοι παρουσιαστές ειδήσεων θα βρουν/ βρήκαν νέα στέγη, σε κάποιο άλλο κανάλι ή και στην ίδια τη νέα ΔΤ/ ΝΕΡΙΤ, που εντός δυο βδομάδων θα στελεχωθεί και θα εκπέμπει κανονικά από τις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ στο ραδιομέγαρο (sic), μετά από την αναγκαστική εκκένωσή του, από τους πρώην υπαλλήλους της κρατικής ΔΕΚΟ, που διαλύθηκε με απόφαση της συγκυβένρησης και απολύθηκαν...
Ο Ίωνας που είναι καλύτερος άνθρωπος από μένα, παρακολουθούσε ανελλιπώς το πρόγραμμα των ελεύθερων αγωνιζόμενων απολυμένων της ΕΡΤ, είτε μέσω τηλεόρασης είτε μέσω διαδικτύου, και θεωρεί ότι ήταν το καλύτερο και πληρέστερο τηλεοπτικό πρόγραμμα που υπήρχε μέχρι τώρα στην Ελληνική τηλεόραση, ενώ και τα δελτία ειδήσεων ήταν εμπεριστατωμένα και άριστο δείγμα ανεξάρτητης δημοσιογραφίας και ενημέρωσης. 
Βασικά λυπάμαι πολύ για την ΕΡΤ…Ο οργανισμός σίγουρα χρειαζόταν μια  ριζική αναδιοργάνωση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν άξιζε αυτή την συμπεριφορά...Το ραδιόφωνο φαντάζομαι, θα επανέλθει δριμύτερο με τα ωραία του προγράμματα και τις εκπομπές του, αλλά το πλήγμα που δέχτηκε η τηλεόραση, κατά τη γνώμη μου, ήταν καίριο… 
Δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε κάποτε να παρακολουθήσουμε το τηλεοπτικό πρόγραμμα της κρατικής τηλεόρασης με την ίδια προσμονή που το παρακολουθούσαμε πριν από την κρίση. Ίσως με τον καιρό, τα αισθήματα να αμβλυνθούν, προς το παρόν πάντως τα 40 χρόνια (μερικώς) κατευθυνόμενης ενημέρωσης, δεν επιτρέπουν ψευδαισθήσεις... Το 1% τέτοιου αγωνιστικού και αντικυβερνητικού πάθους που επέδειξαν τους τελευταίους μήνες, να είχαν όλα αυτά τα 40 χρόνια, οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ, πολλά θα ήταν διαφορετικά σ'αυτή την χώρα! 


Στην οργάνωση του ποστ, με βοήθησε πολύ ο φίλος από το ΦΒ, Φοίβος Λοξίας,  όλες οι φωτό προέρχονται από το νετ ...
Καλό Σ/Κ σε όλους :)