Monday, October 19, 2009

Νώντας ο Σκαντζόχοιρος

Δεν ξέρω αν θυμάστε ένα παλαιότερο ποστ όπου ανέφερα -και έδειχνα- ένα σκαντζοχοιράκι, για το οποίο έψαχνα όνομα...Τότε, ο Μάνος, είχε προτείνει το αρχαιοπρεπές και πομπώδες "Επαμεινώνδας" ενώ εγώ μάλλον είχα καταλήξει στο δικής μου εμπνεύσεως "Ευρυπίδης"...Τελικά όμως η πρόταση του Μάνου υπερίσχυσε, είχε εξάλλου έναν ένθερμο υποστηρικτή, τον Idom...Χαϊδευτικά λοιπόν, ο Επαμεινώνδας ο Σκαντζόχοιρος, έγινε "Νώντας ο Σκάντζος"...
Ο Νώντας ο Σκάντζος λοιπόν, μετά την πρώτη ένεση που έκανε, εξαφανίστηκε για σχεδόν 2 εβδομάδες...Το λάθος ήταν δικό μου, που νόμιζα πώς αν τον άφηνα πάλι ελεύθερο, θα τον έβρισκα εξίσου εύκολα όπως πριν που ερχόταν για φαγητό κάθε βράδυ...Και η αλήθεια είναι οτι αυτός ερχόταν μεν, εμείς δεν τον βλέπαμε δε...Το θέμα όμως είναι οτι από το ίδιο φαγητό, τρώγανε και οι γατες της γειτονιάς και πιθανότατα και άλλοι σκαντζόχοιροι...Αλλά εμάς μας ενδιέφερε ο Νώντας...Και πάνω που τον είχαμε ξεγράψει, ο Ίωνας που παραφύλαγε κάθε βράδυ, τον είδε ξαφνικά να περνάει από μπροστά του και φυσικά τον ...αρπάξαμε...
Τον πήγαμε την επόμενη για την 2η δόση της αντιβίωσης και από την μέρα εκείνη τον εγκαταστήσαμε σε ένα μεγάλο -και γερό- χαρτόκουτο, και τον ταΐζουμε καθημερινά με τις καλύτερες γατοτροφές, ρύζι και μακαρόνια, ή αν είχαμε κρέας, κοτόπουλο ή παστίτσιο, μια μεριδίτσα πήγαινε και σε εκείνον...Έπρεπε να τρώει καλά, να πίνει νεράκι, κι ας τον κράταγα αιχμάλωτο, μέχρι να γίνει τελείως καλά, τουλάχιστον...Η αντιβίωση δούλεψε, μετά την 2η ένεση και μέχρι να γίνει και η 3η και τελευταία δόση, έχασε σχεδόν όλα του τα αγκάθια, αλλά επίσης άρχισε να παχαίνει και μαζί άρχισαν να φυτρώνουν τα νέα του αγκάθια, από το καθαρό πλέον δέρμα του...
Η αρρώστεια του οφειλόταν σε μύκητες, που πρόσβαλαν το δέρμα του και το έκαναν να μοιάζει σαν να έχει μια σκληρή κρούστα, μια μόλυνση που απ' ό,τι ανακάλυψα στο νετ είναι αρκετά κοινή στη ΝΖ και τις ΗΠΑ -αλλά εγώ δεν την έχω δει ποτέ στην Ελλάδα-, η οποία γιατρεύεται πολύ εύκολα, αλλά σε περίπτωση που το ζώο δεν έχει την φαρμακευτική αντιμετώπιση που πρέπει, χάνει συνέχεια βάρος καθώς και αγκάθια, δεν πέφτει σε χειμέρια νάρκη και τελικά πεθαίνει από το ψύχος και την ασιτία, μιας και τον χειμώνα δεν υπάρχουν αρκετές τροφές...Ο Νώντας επέζησε τον χειμώνα που μας πέρασε, επειδή έβρισκε κάθε βράδυ να τον περιμένει το φαγητό του στην πίσω αυλή μας...

Με τον καιρό, θα έλεγα πώς μας συνήθισε...Δεν μας συμπαθεί αλλά αναγκάστηκε να μας έχει πάνω από το κεφάλι του και να με ανέχεται όταν κάθε βραδάκι τον βγάζω από το κουτί/φωλιά για να το καθαρίσω, όπως και να του βάλω καινούριο υπόστρωμα εφημερίδων στο μεγάλο κουτί που περιέχει την "φωλιά", και να του φέρω το φαγητό του και το νερό του...Τις πρώτες βραδιές τον άκουγα τον καημενούλη να σφυρίζει όλο παράπονο, τώρα τον ακούμε να ξύνεται, καθώς φυτρώνουν τα αγκάθια του και τον ενοχλούν τα ελάχιστα παλιά που του έμειναν και τα ξεκολλάει από πάνω του με αυτόν τον τρόπο...
Και φυσικά ψάχνουμε να του βρούμε το κατάλληλο μέρος να τον απελευθερώσουμε, καθώς η γειτονιά εδώ περικλείεται από μεγάλους δρόμους και φοβάμαι μην τον δω χαλκομανία στην άσφαλτο από κανέναν απρόσεχτο οδηγό...Μετά από τόσο κόπο που κάναμε να τον γιατρέψουμε, να μην μας πάθει τίποτα χειρότερο!!! Την περασμένη Κυριακή λοιπόν, ήμασταν καλεσμένοι στο σπίτι μας ΝΖηλανδής φίλης και του συζύγου της, της Ρόντα και του Τζεφ, έφτιαξα ένα ταψί μουσακά και μια γαβάθα ταραμοσαλάτα και πήγαμε...Και πάνω στη συζήτηση, η Ρόντα προσφέρθηκε να πάρει εκείνη τον Νώντα και να τον απελευθερώσει στην ορεινή (ασφαλή) περιοχή που βρίσκεται το σπίτι τους...Αλλά....
..."στράβωσε" οταν της είπα πώς είναι αρκετά φιλικός και ίσως τον δει να περιφέρεται κάποιο βραδάκι γύρω από το σπίτι της...Χωρίς να αρνηθεί ακριβώς, είδα μια αλλαγή στη διάθεσή της που δεν μου άρεσε...Η αλήθεια είναι οτι για την πλειοψηφία των ΝΖηλανδών οι σκαντζόχοιροι αποτελούν ένα ακόμα παρασιτικό είδος, οπότε αποφασίσαμε να μην το διακινδυνεύσουμε, παρά την αρχική της προθυμία...Προκειμένου λοιπόν να συμβεί το οτιδήποτε, αποφασίσαμε να μην της τον δώσουμε, αλλά να βρούμε μόνοι μας το κατάλληλο μέρος να τον αφήσουμε με δική μας ευθύνη...Κρίμα βέβαια, επειδή είχε 2 πολύ φιλικά οικόσιτα, έναν σκύλο και έναν γάτο, που δεν πειράζουν κουνούπι...Και μπορεί να έτρωγε -καμιά φορά- και από το μπωλ του φαγητού τους..

Υπάρχει λοιπόν ένα τεράστιο πάρκο, στα όρια της πόλης, με πολύ πράσινο, τρεχούμενο νερό και μεγάλη ασφάλεια για τον Νώντα μας...Πιθανότατα κιόλας αυτήν την Πέμπτη, να πάμε να τον απελευθερώσουμε εκεί...Όπως και νά 'χει, θα' ναι καλύτερα, απ' ό,τι στην γειτονιά, ή κάπου που δεν τον θέλουν...Επενδύσαμε πολύ χρόνο και πολλή φροντίδα και πιστεύουμε πώς σαν άγριο ζώο που είναι, τώρα που απαλλάχτηκε από τη μόλυνση, θα τα καταφέρει και μόνος του πολύ καλά...Καιρός του είναι άλλωστε...Μπήκαμε στην άνοιξη...
Όλες οι φωτό είναι ανα περίοδο βελτίωσης. Η πράσινη αυλή είναι από το σπίτι της Ronda και του Jeffrey, ο σκύλος λέγεται Rico και είναι πολύ φιλικός...Το δέντρο της τελευταίας φωτό, είναι η βελανιδιά του γείτονα, που άνθισε και σιγά-σιγά φυλλώνει...
Καλή εβδομάδα να έχετε, σας φιλώ...

106 comments:

KitsosMitsos said...

Τα πλεονεκτήματα του να έχεις κήπους...Μπορείς να χαρείς τη φύση και τη ζωή πραγματικά.
Βρε τον Νώντα τον περιπατητή :-)

Μνήμων said...

Αγαπητή Αρτανίς(;),
«συναντηθήκαμε» στο μπλογκ του "...μάλλον ανθρώπου" και περνώντας από εδώ μπορώ να πώ ότι εσύ είσαι ...ακριβώς άνθρωπος και όχι "μάλλον"...
Τα σκαντζοχοιράκια και τα εν γένει ζώα και ζωάκια τ' αγαπώ κι εγώ πολύ. Κάποτε κόντεψα να ξεστρατίσω για να μην πατήσω ένα με το αυτοκίνητο...

Σαν συνέχεια, ας πούμε, από τον πληκτροδιάλογό μας για την αγάπη, θα παραθέσω μια ιστοριούλα με σκαντζοχοιράκια (όχι δεν είναι του Μπρέχτ αυτή...) η οποία νομίζω πως έχει πολύ νόημα και για πολλούς.

Σε ένα λιβάδι, λέει, βόσκανε μια αγέλη σκαντζοχοιράκια.
Έκανε κρύο και στριμώχτηκαν το ένα κοντά στο άλλο για να ζεσταθούν. Όμως τ' αγκάθια του καθενός τρυπούσανε τα διπλανά και πονούσαν.
Οπότε απομακρύνθηκαν για να μην πονούν. Αλλ' έτσι κρύωναν, οπότε ξαναστριμώχτηκαν.
Αλλά πονούσανε κι απομακρύνθηκαν πάλι.
Μετά κρυώνανε και πλησιάσανε πάλι...

Ώσπου, λέει, βρήκανε μιά μέση απόσταση, που ούτε κρυώνανε πολύ, ούτε πονούσανε πολύ.


Καλή βδομάδα νά 'χουμε.

Και λοιπόν;E allora? said...

Μπράβο που το περιποιηθήκατε και το σώσατε.Εγώ ταίζω τα αδέσποτα όταν είμαι Ελλάδα αλλά δυστυχώς σε κάποιους δεν αρέσει και βάζουν συνέχεια φόλα!!!
Πάντως έγινε πανέμορφος και στρουμπουλός!!!!

Καλημερούδια :) ή μάλλον καλησπερούδια σε'σενα!

Roadartist said...

Υπέροχα πλάσματα!!! Η "ετικέτα" σου τα λεει ολα..Τη καλημερα μου αρτανις και καλη σας εβδομαδα :)

Σταλαγματιά said...

Είναι πολύ γλυκό παρά τα πολλά αγκάθια του :))

Να τον ελευθερώσετε και να συνεχίσει κι αυτό την φυσιολογική πορεία της ζωής του.

Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα Αρτάνις μου

George said...

καλή μου φίλη τι όμορφο πόστ είναι αυτό. Τον Νώντα τον σκάντζο τον έσωσες και είμαι βέβαιος πως το καταλαβαίνει και ας μην σας πολυσυμπαθεί όπως λες.
Πολύ όμορφο αυτό που κάνατε! Τώρα στο πάρκο θα σουλατσάρει με καμάρι ακμαίος και που ξέρεις θα την βρει και την σκαντζοχοιρίνα του.
Άντε του χρόνου ελπίζω να μην σας έρθει επίσκεψη ολόκληρη η οικογένεια που θα δημιουργήσει.

o ...μάλλoν άνθρωπoς said...

Lovely Artanis,

είχα καιρό να περάσω απ' τα ...χωράφια σου.
Βρίσκονται τόσο ...μακρυά.

Είσαι θησαυρός, πάντως.
Μεγάλος θησαυρός.

Καλή βδομάδα.
Καλή Άνοιξή (σας).
Κάποτε τώρα δεν αρχίζει;;;

fractal said...

Ήξερες ότι τα σκατζοχοιράκια στις πρώτες μέρες της ζωής τους πίνουν μόνο γάλα?
Εγώ δεν το ήξερα.
Εξ αιτίας της άγνοιάς μου έχασε κάποτε τη ζωή του ένα νεογέννητο σκατζοχοιράκι.
Η εμμονή του να κοιμάται μέσα στη γλάστρα με τους κάκτους με είχε εντυπωσιάσει.
Πότε ξανά δεν θα αναλάβω την ευθύνη της ζωής ενός άγριου ζώου.
Με τάραξε τόσο πολύ το γεγονός ότι χάθηκε μια ζωή εξ΄αιτίας της βλακείας μου, που ποτέ δεν θα το ξεχάσω.

Giorgos Varvakis said...

Καλησπέρα Artanis!
Κούκλος ο Νώντας!!
Μια χαρά θα τα καταφέρει, με τόση φροντίδα που του παρείχατε :)
Φιλιά
Καλό βράδυ

Hfaistiwnas said...

Μπράβο μπράβο! Είναι πανέμορφος! Πανέμορφος! Είναι κρίμα να χάνουν εντελώς τη ζωή τους..
Μπράβο σας βρε Αρτάνης!
Θα σας ευγνωμωνεί για πάντα!!
Καλησπέρα!!!!

Maria Verivaki said...

it looks like spring has arrived in nz - your green photos are very uplifting!

Venus on fire said...

Σε θαυμάζω κατ'αρχήν που μπορείς και γράφεις τόσο όμορφες αναρτήσεις ,ακόμα και για θέματα που για πολλούς είναι ίσως ασήμαντα. Δίνεις μια άλλη διάσταση στα πιο απλά πράγματα και φροντίζεις να τα γεμίζεις με όμορφες εικόνες.

Επίσης να σου πω ,πως το καλοκαίρι που μας πέρασε ,στην οικοδομή που μένουμε ,είχε γεννήσει μία μαμά σκαντοχοιρίνα ,και τα μικρά της έιχαν ξετρελάνει όλα τα παιδάκια .

Πραγματικά πολύ γλυκά ζωάκια παρά τα αγκαθάκια τους.

Φιλιά καλή μου Αρτάνις από την δροσερή επιτέλους πατρίδα μας.

Global Greek said...

τζουτζουράκος είναι! πολύ μου άρεσε η ιστορία αυτή Αρτάνης και που τον σώσατε και σε λίγο θα τριγυρνά ελεύθερος και υγειής. Να πω οτι στο τελος οταν διάβασα "μπήκε η άνοιξη" είπα "καλά παλιότερη ανάρτηση διαβάζω?" και μετά από λίγα δευτερόλεπτα μου έκανε κλικ οτι εκεί εσείς είστε σε άλλη εποχή :-)))

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS said...

ΤΥΧΕΡΟΣ Ο ΝΩΝΤΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΗΚΑΤΕ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔ ΝΑ ΕΧΕΤΕ.

Anonymous said...

Ax ti glykas einai aftos. Bravo gia tin perithalpsi. Fainetai na tou ekane poly kalo. Sto proigoumeno spiti mou voltarize syhna ston kipo enas skatzohoiros, kanenan den enohlouse. Akou parasita... Eho gnorisei parasita dipoda ta opoia einai treisxeirotera apo ta tetrapoda.

Ελένη Μπέη said...

Αχ, τι ωραία!

Ένας όμορφος "φρεσκοχτενισμένος" και στρουμπουλούλης σκάντζος. Να 'στε καλά! Μια δεύτερη ζωή του χαρίσατε.
Περίμενα αυτή την ανάρτηση πώς και πώς!

Φιλιά!

Ευρύνοος said...

Πανέμορφος ο Νώντας σας..!

απέκτησε τα "μαλλάκια" του ξανά..
τώρα ηρθε η ώρα της ελευθερίας του..
καλύτερα που θα διαλέξετε ένα πάρκο για την απελευθέρωση του παρά ένα σπίτι που είναι αμφιβόλου φιλοξενείας..
άλλωστε τι παρασιτικό μπορεί να έχουν οι σκαντζόχοιροι δέν καταλαβαίνω..
πάντως με τέτοια φαγητά, (μακαρόνια με κιμά απο ότι είδα) έκανα κι εγώ τον "σκαντζόχοιρο"..
χαχα

μπράβο σας..
καλησπέρα :)

kiki said...

Μια χαρα αγκαθωτούλης έγινε πάλι με την περιποίησή σας!

μ said...

Ήρθε κι ο νονός!
Μούρη έγινε ο Νώντας! Πήρε τα πάνω του με τέτοια βοήθεια 5 αστέρων!

ΥΓ. Λαμπάδα για το Πάσχα να του πάρω;;;

Leviathan said...

einai glikouliko plasmataki! bravo se sas!! filia kai kali evdomada! :)

katrine said...

Πανέμορφο στην ασχήμια του έγινε!! Βρήκε τ αγκαθάκια του.Χάρη στη δική σου ευαισθησία καλή μου Αρτάνις. Είμαι σίγουρη πως θα του δώσεις τον καλύτερο δρόμο.
Να είστε καλά
Φιλιά σχεδόν ανοιξιάτικα σήμερα

ILive2LoveMe said...

Πολύ γλυκός ο Νώντας:) Κι ακόμη πιο γλυκιά εσύ με τις όμορφες και αξιόλογες πάντα αναρτήσεις σου.
Ελπίζω να πηγαίνουν όλα καλά:)
Φιλιά πολλά.

Αγγελικη Ν said...

Τυχερός ο Νώντας!
Μαζί σας είχε την δεύτερη ευκαιρία του. Δεν μπορώ να σε συμβουλέψω για την σωστή τοποθεσία ελευθέρωσής του. Δεν ξέρω αν το συστηματικό τάισμα στο σπίτι σου τον έχει κάνει οικόσιτο και έχει δυσκολία στην προσαρμογή στην φύση.
Δώσε του λίγο καιρό να προχωρήσει η Άνοιξη για να βρει ευκολότερα τροφή...
Μπράβο σας!!!!

ολα θα πανε καλα... said...

εγώ πάλι θα τον έλεγα,επηρεασμένη από το στυλ της γραφής του Ευγένιου Τριβιζά,"Ρούλης ο σκαντζοχοιρούλης!"...Αλλά αφού δώσατε όνομα στον...σκάντζο,τότε εντάξει!Λοιπόν,είναι πολύ τυχερός που σας γνώρισε και τον περιθάλψατε,αυτό έχω να πω εγώ!Θυμάμαι πολύ καλά την ανάρτηση με τον σκαντζοχοιρούλη!Μου κάνει εντύπωση που βγήκαν πάλι τα αγκαθάκια του και λάμπει πάλι ολόκληρος,κάτω από τον ήλιο!Θα αισθανεται πολύ όμορφος και περήφανος!Να,κοιτάξτε με,θα λέει,έχω κι εγώ τα αγκαθάκια μου που μου είχαν πέσει!
Εχω μεγάλη αγάπη με αυτά τα υπέροχα πλάσματα,πραγματικά.Έχω δει πολλούς σκαντζόχοιρους,στην εξοχή,στο κτήμα του πατέρα μου.Μου έχει αφηγηθεί με τις ώρες πώς σκοτώνει τα φίδια,πόσο πονηρούλι είναι το ζωάκι αυτό,πόσο χαριτωμένα τα μικρά του και πόσο ηλίθιοι οι κάτοικοι αγροτικών περιοχών που βάζουν σημάδι με τα αγροτικά τους τους αθώους σκαντζόχοιρους,που,ανυποψίαστοι και αργοί,περνάνε τον δρόμο απέναντι...
Τι να πει κανείς πια,με τους ανθρώπους...
Καλή εβδομάδα και από μένα και καλό βράδυ-πρωί!
Σε φιλώ!
Πολλούς χαιρετισμούς!
Κάνετε πολύ καλά,μπράβο που προσέχετε τα ζωάκια και εκεί!

αμμοδύτης said...

Ου-ά-ου! Δεν έχω ξαναδεί μαδημένο σκανζόχοιρο.

Το κοφτό μακαρονάκι με κιμά είναι για τον σκαντζόχοιρο? Χμμμ... μμμ...

Περαστικά στον Νώντα, και τι βλέπω; φρέσκα πράσινα φύλλα;

mia maria said...

Τι σπουδαίο πράγμα να είσαστε τόσο κοντά στη φύση και να βλέπετε τόσο γλυκούλικα πλασματάκια! Κούκλος ο Νώντας με την δική σας προστασία! Καλά κάνατε και δεν τον αφήσατε στους φίλους! Ελπίζω να του αρέσει ο καινούριος του κήπος!

fotini said...

σαν αναρτηση-ντουκυμαντερ ηταν αυτη!!
ειναι υπεροχη!!! οτι πρεπει για οσους απο μας εχουν παιδια!
να σαι καλα που μοιραζεσαι μαζι μας τοσε ομορφιες!

Artanis said...

@Κιτσομήτσε μου, δεν είναι κανένας τεράστιος κήπος αυτός που έχουμε εδώ, αλλά οι σκαντζόχοιροι είναι κοινό θέαμα στα προάστια της πόλης...
Τουλάχιστον έγινε καλά, το ζωντανό...
καλημέρα από ΝΖ...

Artanis said...

Φίλε @Μνήμωνα, καταρχήν σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και το ευγενικό και κολακευτικό σχολιο...
Σχετικά με την όμορφη ιστοριούλα, θα ήταν πολύ τρυφερό αν ίσχυε, αλλά δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει: ΟΙ σκαντζόχοιροι είναι μοναχικά ζώα αν και υπάρχει μια κάποια πιο συχνή επαφή και ανοχή ανάμεσα στα άτομα που έχουν συγγενική σχέση πχ αδελφάκια...Το έχω δει αυτό και μπορώ να σου το επιβεβαιώσω...
Καλά να περνάς, καλημέρα...

Artanis said...

Φίλη @Και λοιπόν;E allora?, θεωρώ οτι όποιος δεν αγαπά τα ζώα, δεν μπορεί να αγαπήσει ούτε τα παιδιά του...
Καλημέρα από ΝΖ, σε φιλώ...

Artanis said...

Καλημέρα κι από μας, @Roadartist μου, φιλιά πολλά...

Artanis said...

@Αναστασία μου, αυτός είναι ο σκοπός μας, απλά ψάχνόμαστε λίγο με τον καιρό και την ημερομηνία...Ίσως να μην τον διώξουμε αυτή τη βδομάδα αλλά την άλλη, για να έχει σταθεροποιηθεί ο καιρός...
Καλημερούδια, σε φιλώ...

Artanis said...

Μπααα @George μου, το πάρκο που θα τον αφήσουμε είναι τεράστιο, και ελπίζω να μην ξεκινήσει να φύγει από 'κει...Έχει όμως κι άλλα σκαντζοχοίρια η γειτονιά, οπότε θα συνεχίσουμε να βοηθάμε κι άλλα άτομα του είδους του...
Σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλε @μάλλoν άνθρωπε, μην στεναχωριέσαι, κι εγώ χάνω συνέχειες από τις αναρτήσεις μπλογκοφίλων...
Κι εμείς την άνοιξη περιμένουμε, αλλά ο καιρός είναι ακόμα πολύ άστατος...Κάποια στιγμή πάντως, θα έρθει, τί θα κάνει...
Σ' ευχαριστώ για το ευγενικό σχόλιο, καλά να περνάς...

Artanis said...

@fractal μου το ξέρω επειδή έχω αναθρέψει πολλά σκαντζοχοιράκια, όπως επίσης ξέρω οτι προτιμούν το κατσικίσιο αντί για το αγελαδινό (τους προκαλεί ευκοίλια)...
Λοιπόν μην έχεις τύψεις που πέθανε το ζώο, αν ήταν πολύ μικρό (κάτω των 100γρ), πολύ δύσκολα θα επιζούσε χωρίς την φροντίδα της μαμάς του...Μου έχει συμβεί και σε μένα, παρόλο που αναλάμβανα να αναθρέψω μωρά κάθε χρόνο, και έχω κάποια πείρα παραπάνω στο ζήτημα...Αν θες, πάτα την ετικέτα "Υπέροχα πλάσματα" και σε παλιότερη ανάρτηση θα βρεις την ιστορία του Έομερ και της Έογουιν, 2 μικρών σκαντζόχοιρων που μεγάλωσα το 2007...
Για οτιδήποτε άλλο, τα ξαναλέμε...
Σε φιλώ...

Artanis said...

@gvarvaki μου, σ' αυτό ελπίζω κι εγώ...Δεν βλέπω να μπορώ να κάνω κάτι άλλο για υτόν, πέρα από του να του βρω ένα ωραίο και ασφαλές μέρος να ζήσει από 'δω και πέρα...
Καλημέρα απο ΝΖ, φιλιά...

Artanis said...

@Hfaistiwnaκι μου, απλά με ανέχεται, δυστυχώς...Ναι μωρέ, τα πατάνε τα καημένα με τα χαζο-αυτοκίνητά τους, δεν τα προσέχουν καθόλου...
Τεσπά, ελπίζω να τα καταφέρει, εγώ πάντως προσπάθησα...
Καλημερούδια, σε φιλώ...

Hfaistiwnas said...

Καλημέρα!
Απαντάς στα σχόλια βλέπω!
7:10 π.μ. εδώ...

Artanis said...

Φίλη @Mediterranean kiwi, ακόμα την περιμένουμε, είναι πολύ άστατος ο καιρός...Αλλά πού θα πάει;;;)
Καλημέρα στην όμορφη Κρήτη μας...

Artanis said...

@Venus μου, έχω δει ενήλικους, έχω φροντίσει μωρά, αλλά μάνα με μωρά δεν έχω δει ακόμα :(
Πρέπει να είναι αξιαγάπητα...
Χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ, αν και είναι "περίεργου" περιεχομένου...
Καλά να περνάς, και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...Πολλές καλημέρες...

Artanis said...

@Global Greek μου, όλα ανάποδα στη ΝΖ :)
Κι εγώ ελπίζω να τα καταφέρει ο Νώντας και να έχει μια καλή και ασφαλή ζωή από 'δω και πέρα...
Καλά να περνάς, φιλιάααααα...

Artanis said...

@JK μου, κι εγώ αυτό πιστεύω (και ελπίζω...)
Καλημέρα και καλή βδομάδα και σε ΄σενα, φοβερά τα ανέκδοτά σου...

Artanis said...

Φίλε/φίλη @Anonymous, θεωρούνται παράσιτα εδώ, αλλά πιστεύω αυτό έχει να κάνει με την άγνοια του κόσμου για την χρησιμότητά τους...Και τους ψιλοσιχαίνονται επίσης, ενώ είναι τόσο καθαρά ζώα, και χαριτωμένα...Εγώ πάντως τα αγαπάω πολύ...
Να είσαι καλά, και σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο...Καλημέρα σου..

Artanis said...

@Νερένια μου, και αγκάθια καινούρια έβγαλε, και υγιής είναι, και βάρος πήρε, όλα μια χαρά...
Μένει να απελευθερωθεί και να συνεχίσει τη ζωή του...
Καλημέρα στην όμορφη Καλαμάτα μας, καλά να περνάς...

Artanis said...

@Ευρύνοε, επειδή στην ΝΖ υπάρχουν μεγάλοι αριθμοί σκαντζόχοιρων, οι ΝΖηλανδοί θεωρούν οτι ως "παμφάγο" ζώο που είναι, μπορεί να βλάψει ντόπια είδη πουλιών που φωλιάζουν στο έδαφος (εγώ αυτό το θεωρώ απίθανο)...Ως καθαριστή της φύσης τον δέχομαι, αλλά όχι σαν παρασιτικό είδος...Ακόμα και στην ιατροδικαστική, τον θεωρούν αξιόπιστο μέσο χρονολόγησης, παρά πτωματοφάγο ζώο (που δεν είναι)...Πόσο μάλλον να επιτίθεται σε ζωντανά πλάσματα...
Απλά δεν υπάρχει περίπτωση...

Artanis said...

@kiki μου, και θα γίνει ακόμα καλύτερος, μέσα στις επόμενες ημέρες...
Φιλιά πολλά, καλημερούδια...

Artanis said...

@Μάνο μου, να μην σου πω και παπούτσια!!!
Πώς σου φάνηκε ο βαφτησιμιός σου;;;
Εγώ νομίζω οτι έγινε αγνώριστος, καμιά σχέση με αυτό που ήτανε πριν από 2 μήνες...
Σε φιλώ, και σ' ευχαριστώ...

Artanis said...

@Leviathan μου, καλός έγινε ο καημενούλης...Καλά να περνάς κι εσύ, φιλιά πολλά...

Artanis said...

@katrine μου, προσπάθήσαμε για το καλύτερο...Ακόμα και οι κοπέλες όμως στο νοσοκομείο ζώων που τον πηγαίναμε για τις ενέσεις, μείνανε με το στόμα ανοιχτό, με την βελτίωση που παρουσίασε...Μάλλον κάναμε καλή δουλειά ;)
Καλημέρα κι από μας, φιλιά πολλά από ΝΖ...

Artanis said...

@ILive2LoveMe, γύρισες..., άντε και μας έλειψες!!! Ελπίζω να είσαι καλά κι εσύ, έρχομαι τώρα από το μπλογκ σου, φιλιά πολλά απο ΄δω...

Artanis said...

@Αγγελικη Ν μου, ο Νώντας ήταν άγριος πριν μας συναντήσει στον δρόμο του, και σίγουρα ξέρει να αναγνωρίζει τις εδώδιμες τροφές, αλλά κι εγώ τον παχαίνω, ωστε να αντέξει κάποιον χρόνο και να προσαρμοστεί...Είναι καιρός του άλλωστε να φύγει, απλά περιμένουμε να καλυτερέψει κι άλλο ο καιρός...Τα αγκάθια του τα έχει όλα, πια...
Σε φιλώ, καλημέρα στη Ν.Αφρική...

Artanis said...

Καλή μου @ολα θα πανε καλα, ό,τι μπορούμε κάνουμε κι εμείς...Κι εγώ μην έχει κανένα ατύχημα φοβάμαι, αν τον αφήσω στη γειτονιά...Μόλις προχθές είδα έναν άλλο, σκοτωμένο στη μέση του δρόμου, μα δεν προσέχουν καθόλου, οι βλάκες!!!
Και οι Έλληνες δεν πάνε πίσω, φυσικά...

Να έχεις μια όμορφη μέρα, και να χαϊδέψεις τον γάτο σου και για μένα...
Σας φιλώ...

Artanis said...

Φίλε @Αμμοδύτη, έχασε πολλά αγκάθια, αλλά του ξαναφύτρωσαν όλα κι αυτό είναι πολύ καλό :)
Μια χαρά δεν έγινε και η βελανιδιά; Υα μου χαλάει τα πορφυρά πρωινά, αλλά όλο αυτό το πράσινο είναι πολύ θεραπευτικό...Χώρια που έχει συγκεντρώσει όλα τα πουλάκια της γειτονιάς και έχουμε συναυλία όλη τη μέρα...
Σε φιλώ, έμαθα είσαι Γιάννενα σήμερα;

Artanis said...

@big mama μου, κι εγώ ελπίζω να του αρέσει το πάρκο που θα τον πάμε...Είναι κατάλληλο μέρος για τον σκάντζο, πάντως...Και είμαι σίγουρη θα βρει και παρέα, άλλους σκαντζόχοιρους και σκαντζοχοιρίνες...
Πολλές καλημέρες από ΝΖ, φιλιά...

Artanis said...

@fotini μου, καλημέρα και καλωσόρισες στο μπλογκ...Σκέφτηκα να παρουσιάσω μέσα από το ποστ, όλα τα στάδια της βελτίωσης του Νώντα...
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση, καλά να περνάς και σ' ευχαριστώ για το ευγενικό σχόλιο...

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου, μολις τώρα τελείωσα με τα χθεσινοβραδινά σχόλια...
Καλημέρα κι από μένα, εμείς τώρα έχουμε 5.54 το απόγευμα...
Σε φιλώ, καλή δουλειά...

ΓΙΑΝΝΑ said...

Αυτο που κανατε ειναι συναρπαστικο.Δεν νομιζω πως θα το εκαναν πολλοι.Σας αξιζουν χιλια μπραβο.Την καλη μερα μου.

...Ατακαδόρ said...

Σκέφτομαι νά 'ρθω από κει, να μού περιποιηθείς τη σπασμένη φτερούγα μου με τα χεράκια σου (σας).

Καλή δύναμη, καλή μου.

Anonymous said...

Χαρά στο κουράγιο σας.
Ενα μεγάλο μπράβο και πολλά πολλά φιλιά
:)))

καλημέρα said...

Νώντα,
καλύτερους ανθρώπους αν γνωρίσεις δεν νομίζω ότι θα έβρισκες, μεταξύ μας, δεν είναι όλοι έτσι να ξερεις. Άσε τι καλά που έτρωγες...

Αρτανις,
τα ταπερακια απο ΝΖ, αααν χρειαστεί, πόσο γρήγορα έρχονται στην Ελλάδα;

Καλή "απελευθερωση" για τον μικρό σας προστατευόμενο!

ELGRECO said...

Μπράβο σας που το φροντίσατε το καημένο το ζώο. Φαίνεται υγιής και έτοιμος να βγεί στη φύση και πάλι. Όσο να ναι, δεν είναι σαν ένας σκύλος ή ένα κατοικίδιο αλλά θα είναι δύσκολο να τον αφήσετε μετά απο τόση φροντίδα, θα τον συνηθήσατε τόσο καιρό.

Ο νοών...νοείτω said...

Μπράβο σου Αρτάνη!
Εύχομαι οι αντιλήψεις περί παρασιτικών ζωντανών να πέσουν σαν τα άρρωστα αγκάθια του Νώντα.
Τα δε νέα και υγιή, να τρυπήσουν την φούσκα που περικλείει τους δήθεν φιλόζωους.
Ελπίζω τώρα με την Άνοιξη εκεί, να μας φωτίζεις το Φθινόπωρό μας.

Άθεος said...

Την αγιοσύνη μερικοί δεν την προκαλούν με πίστη, προσευχές, μυστήρια και αγιαστούρες. Απλά την έχουν μέσα τους!

Bουλα. said...

τωρα να σου πω φιλιά στον Νωντα δύσκολο το βλέπω να του τα δίνεις...γιαυτο μια γλυκεία καληνύχτα και τον θαυμασμό μου για σένα ξενιτιά μου.

Artanis said...

Αγαπητή @ΓΙΑΝΝΑ, παλιά μας τέχνη κόσκινο...Τόσα χρόνια το κάναμε στην Ελλάδα, ήταν αδύνατο να μην το κάνουμε κι εδώ...Βασικά όμως το κάνουμε για μας τους ίδιους, παρά για να δεχόμαστε συγχαρητήρια κλπ...
Απλά όπως και σε άλλες περιπτώσεις ζώων που έχω παρουσιάσει στο μπλογκ, όλο και κάποιος μπορεί να πάρει ιδέα να φροντίσει και ο ίδιος ή να συμμετέχει στην φροντίδα ενός άρρωστου ζώου...Ο τρόπος υπάρχει, απλά χρειάζεται χρόνος, όπως με τον Νώντα που του πήρε 2 μήνες να επανέλθει...Κάποιος έπρεπε να τον φροντίσει και να τον φιλοξενήσει, οπότε τον αναλάβαμε εθελοντικά...
Καλό βράδυ να έχεις...

Artanis said...

Φίλε @Ατακαδόρ, η νομοθεσία της ΝΖ, απαγορεύει την εισαγωγή εξωτικών παπαγάλων από ιδιώτες :(, μόνον σκύλοι και γάτες επιτρέπεται να εισέλθουν, με πολλά κριτήρια, πολλή γραφειοκρατία και με 3-6 μήνες καραντίνα...:(
Οπότε, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτείς :)
(Οι θλιμμένες φατσούλες είναι για τον γάτο που αφήσαμε πίσω, λόγω αυτών των διαδικασιών...)
Τεσπά, καλωσόρισες στο μπλογκ και σε ευχαριστώ για το χιουμοριστικό σχόλιο...
Καλά να περνάς, καλό βραδάκι να έχεις...

Anonymous said...

@kostaslogh

σιγά που δεν θα έβρισκες δουλειά (ας το πούμε έτσι)στο στοιχείο σου!
κούκλο τον έκανες όμως ,μπράβο!!
φιλιά!

Artanis said...

@houlk μου, σ'ευχαριστούμε :)
Νά 'σαι καλά, καλό σου βράδυ και φιλιά πολλά από ΝΖ...

Artanis said...

Φίλη @καλημέρα, καμιά 15αριά μέρες (με το "γρήγορο") παίρνει σε ένα μεσαίου μεγέθους δέμα να πάει Ελλάδα, διαφορετικά ξεπερνά και τον μήνα, ανάλογα με την περίπτωση...
Σ' ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια, καλό βραδάκι να έχεις :)

Artanis said...

@ELGRECO μου και οι σκαντζόχοιροι γίνονται κατοικίδια εφόσον βρεθούν σε πολύ μικρή ηλικία, αλλά ειλικρινά, η θέση ενός τέτοιου ζώου δεν είναι ούτε σε κλουβί, ούτε σε σπίτι...Πρέπει να ζει έξω, στην άγρια φύση...Και είναι και προστατευόμενος στην Ελλάδα και την ΕΕ, άσχετα αν στη ΝΖ θεωρείται "pest"...
Οπότε, με την πρώτη ευκαιρία, φεύγει ο Νώντας, στο ωραίο πάρκο που λέγαμε...
Καλό σου βράδυ, σε φιλω...

Artanis said...

Φίλε @νοών...νοείτω, οι θεωρίες αυτές είναι αποδεκτές από τους ΝΖηλανδούς ως θέσφατο...Απλά οι Σκαντζόχοιροι εισήχθησαν στη ΝΖ όπως και πολλα άλλα ζώα, και καθώς δεν έχουν φυσικούς εχθρούς, έχουν φτάσει σε πολύ μεγάλους αριθμούς...Αλλά δεν δέχομαι -ειδικά-για αυτούς, τον όρο αυτό...Κι εγώ ελπίζω να αλλάξουν άποψη, αλλά δεν το βλέπω για σύντομα...Πάντως παρατήρησα πώς ειδικά ανάμεσα στους πιο ενημερωμένους ΝΖηλανδούς, οι σκαντζόχοιροι είναι πολύ συμπαθείς...
Καλά να περνάς, φιλιά απο ΝΖ...

Artanis said...

Φίλε @Άθεε, άνετα το ονομάζεις και "ψώνιο"...Αλλά μας αρέσει...
Σε φιλώ, καλό σου βράδυ...

Artanis said...

@Βούλα μου, πήγα το πρωί να τον ελέγξω και τον βρήκα έξω από το κουτί της φωλιάς, στριμωγμένο σε μια γωνία του μεγαλύτερου κουτιού...Είχε χάσει την τρύπα της φωλιά του και ψαχνόταν, το καημένάκι...Τώρα κοιμάταιαιαιαιαι...
Θα του δώσω τα χαιρετίσματά σου το βράδυ, όταν τον πιάσω με τα γάντια...Βλέπεις παραμεγάλωσαν, και με τρυπάνε, παρόλο που "ξέρω" πώς να τον πιάνω...Είναι καιρός του να φύγει κι αυτός...
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, φιλιά πολλά από ΝΖ...

Artanis said...

Φίλε @kostaslogh, έχασα το σχόλιο!!! Μου τα κάνει ο χαζο-blogger αυτά από καιρό σε καιρό, πριν από κανα μήνα είχε πρόβλημα η Νερένια, και πιο πριν ο VaD, ενώ μου δημιουργεί πρόβλημα και στο gmail...
Τεσπά ελπίζω να ξεπεραστεί σύντομα...
Ευχαριστώ για το σχόλιο, με κολακεύεις...
Σε φιλώ, καλό σου βράδυ...

Thalassenia said...

Ε, και γω ΜΠΡΑΒΟ θα σας πω, τι άλλο.
Τυχερός ο Νώντας και όποιο ζωάκι πέφτει στα χέρια σας.

Anonymous said...

μπράβο για την πολύ καλή δουλειά που κάνατε. ίσως θα ήταν ενάντια στην φύση να προσπαθήσετε να κρατήσετε το ζωάκι και μετά την ίασή του

akrat said...

α ρε Νώντα τυχεράκια
ΜΑ ΕΙΣΤΕ Η ΠΛΕΟΝ ΓΛΥΚΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΟΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΝΩΡΙΣΕΙ
εύγε σας

ZouZouna said...

Τσιμεντόπαιδο εδώ. που δεν πατά το χόρτον!
Διαβάζω, διαβάζω και δεν μπορώ να καταλάβω απο τις φωτό, γιατί δεν έχει αγκάθια αυτό το πλάσμα... λες κι έχω ξαναδεί απο κοντά.
και κοιτώ τις επόμενες φωτό και το κείμενο παρακατω και καταλαβαίνω...

αϊνταααα, που ζω εγώ! στο γυάλινο κουτί μου, down town, πιο down δεν υπάρχει... ρε τι έπαθα η γυναίκα στα 50 μου (κοντά)! Σκαντζο, χωρίς σκάντ... εεε αγκάθια δεν είχα ξαναδεί!!!! Ούτε και ζωντανό όμως. Που? Σταδίου και Πανεπιστημίου στην Ομόνοια?
αχ, και είχα επιθυμήσει τα ποστ που μάθαινα για τα ζωα στο Βόλο!!! Εχω καιρό να πάω και σε zoo...

καλημέρα σου και φιλιά
όοοοοχι τσιμεντένια. Κερασένια και γλυκά ! (κερασιά δεν έχω δει απο κοντά αλλά ας μείνει μεταξύ μας!!!)

Ταχυδρόμος! said...

Καλημέρα!

Μου φαίνεται σαν ανθρώπινο κεφάλι, που μετά από ένα λουξ κούρεμα ξαναβγάζει μαλλιά. Με συγκίνεσες. Πολλά εύγε για την περίθαλψη. Πολλά εύγε για όλα. Θέλω info για το Ελληνικό σχολείο να το κάνω θέμα. Email me. Please.

Anonymous said...

το ναυάγιο στα προσεχώς

Penelope said...

Μου φαίνεται "εκπληκτικό" πως έχασε τα αγκάθια του ο Νώντας και με την φαρμακευτική αγωγή, την τροφή και την φαλπωρή, τα ξαναβρήκε.
Δεν μου είχε παράσει ούτε κατά διάνοιά από το μυαλό ότι μπορεί να χαθούν έτσι τα αγκαθιά ενός "άγριου" κατά τα λοιπά ζώου. Απίστευτο και μπράβο σας αγαπητή Artanis.

Side21 said...

Μπήκατε στην Άνοιξη ...
κι εμείς στο Φθινόπωρο !!!
Φιλιά στο Νώντα αλλά και σε όλους σας ...

patsiouri said...

Ρε παιδιά, χίλια μπράβο, τι να πω, συγκινήθηκα!!!

Artanis said...

@Thalassenia μου, σ' ευχαριστούμε πολύ...Καλό βράδυ να έχεις, σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλε @Βαγγέλη Βλάχο, με την πρώτη ευκαιρία, θα φύγει και ο Νώντας...Απλά θα θέλαμε να σταθεροποιηθεί λίγο ο καιρός, και μετά να τον αφήσουμε...
Καλά να περνάς, σε φιλώ...

Artanis said...

@akrat μου, γλυκιά και ελαφρώς τρελούτσικη ;-)
Καλό σου βράδυ, φιλιά πολλά απο ΝΖ...

Artanis said...

@Ζουζούνα μου, μην ανησυχείς και δεν είσαι η μόνη...Όλοι ερχόμαστε σε μια τέτοια θέση που δεν γνωρίζουμε κάτι που όλοι οι άλλοι φαίνεται να ξέρουν πολύ καλά...
Καλό σου βράδυ, και φιλιά πολλάααααα...

Artanis said...

@Ταχυδρόμε μου, σ'ευχαριστώ...
Τα υπόλοιπα θα τα πούμε μέσω μέηλ...
Σε φιλώ...

Artanis said...

@Penelope μου, ευτυχώς ήταν μια κοινή και εύκολα θεραπεύσιμη μόλυνση...
Ξαναέγινε σκαντζόχοιρος :)
Καλό σου βράδυ, φιλιά πολλά απο ΝΖ...

Artanis said...

@Βαγγέλη μου, θα περιμένω...Δεν έχω πάει Πελοπόνησσο και το ναυάγιο το έχω δει μόνον σε φωτό...Φαντάζομαι θα έκανες θαύματα με τον φακό σου...
Σε φιλώ...

Artanis said...

@Άγρυπνέ μου, την περιμένουμε...Ο καιρός είναι ακόμα πολύ άστατος, πάντως...
Καλό σου βράδυ, φιλιά...

Artanis said...

@Πατσιούρι μου, νά 'σαι καλά...
Φιλιά...

Anonymous said...

Πολύ όμορφο αυτό που κάνεις. Μου άρεσε αυτό που έγραψες ότι σφύριζε λυπημένος και μετά ξυνόταν με τα καινούργια αγκάθια του.
Με πήγες πολλά χρόνια πίσω σε αναμνήσεις που είχα αφήσει πίσω.
Καλή τύχη στο Νώντα.

koulpa said...

ax τι γλυκό ποστ.. χαχα τι παιδί ο νόντας.. και τι χαρά με την πρόοδο της γιατριάς του.. να είναι καλά.. έπεσε σε καλά χαίριά :):)
την καληνύχτα μου :):)

Δέσποινα said...

Σήμερα είναι η Πέμπτη! Τι έγινε με το Νώντα, τον πήγατε στο πάρκο? Να είστε καλά που τον φροντίσατε! :)

patrasso75 said...

αγαπητη artanis γεια σου απο Πατρα.σε ανακαλυψαμε τυχαια με τη γυναικα μου ελεω μηχανης αναζητησης.ψαχναμε για το port pegassus(λογω καββαδια) και συ εγραψες για το pegassus bay.διαβασαμε τα περισσοτερα ποστ.ομολογω οτι κανεις πολυ καλη δουλεια.εχουμε επισκεφθει και εμεις τη νζ πριν 2 χρονια και ετσι οι αναρτησεις σου μας φερνουν ευχαριστες αναμνησεις.ελπιζουμε να μην ενοχληθεις απο την 'παρουσια' μας και να μας επιτρεψεις να σχολιαζουμε που και που.αλλωστε διατηρεις ενα μπλογκ περα απο τη μιζερια της πολιτικης αναγουλας που ανακυκλωνεται γενικως.

logia said...

πολύ χαιρόμαστε που σώσατε τον Νώντα

εμείς μέχρι τώρα μόνο γατάκια και πουλάκια έχουμε σώσει

σκανζοχοιράκι δεν μας έτυχε

την καλησπέρα μου από Αθήνα

Artanis said...

Φίλη @dailyscene, καλησπέρα απο ΝΖ...
Σ΄ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο, και με την ευκαιρία, χρόνια πολλά στο μπλογκ σου και να τις 1.000.000σεις τις επισκέψεις!!!
Καλά να περνάς, και να χαίρεσαι την αδελφούλα σου...Καλό βράδάκι να έχετε...

Artanis said...

@koulpa μου, σ' ευχαριστούμε πολύ...
Να είσαι καλά κι εσύ και να έχεις ένα όμορφο βράδυ...
Σε φιλώ...

Artanis said...

@Δέσποινά μου, δεν τον απελευθερώσαμε επειδή έβρεχε όλη τη μέρα και επειδή πρέπει να μεγαλώσουν τα αγκάθια στο μέτωπό του, που ακόμα είναι πολύ κοντά και μαλακά...(Εντωμεταξύ έρχεται τριήμερο για τους ΝΖηλανδούς και ψιλοφοβόμαστε να τον αφήσουμε από τώρα στο πάρκο, καλύτερα από Τρίτη-Τετάρτη...)
Θα σας ενημερώσω πάντως...
Καλό σου βράδυ, σε φιλώ...

Artanis said...

Αγαπητοί @patrasso75, θα χαρώ πολύ να τα λέμε όποτε θέλετε...Ελπίζω να διαβάσατε τα σχόλια στο συγκεκριμένο ποστ, επειδή εκεί βρίσκονταν στην πραγματικότητα όλες οι πληροφορίες σχετικά με το Port Pegassus, και όχι στην κεντρική ανάρτηση...
Ευχαριστώ για τις επισκέψεις και το ευγενικό σχόλιο, καλό βράδυ να έχετε...

Anonymous said...

Να τον προσεξεις λίγο ακόμα.. ΑΧ ειναι ομορφούλης με τα νεα του αγκαθακια! Ετσι είχα αμζεψει μια τραυματισμενη χελωνιτσα απο την λεωφόρο ...Την είχαμε τρια χρόνια στον κήπο. Δεν εβγαινε εξω απο αυτόν ακόμα κι οταν τύχαινε κάποιο από τα παιδιά να ξεχάσει την αυλόπορτα ανοιχτή. Ωσπου μια φορά ο κηπουρός μας αρρώστησε και αντ αυτού μας έστειλε ενα συνεργείο με Πακιστανούς.. Ο Αιμίλιος έγινε .."σούπα" ΄((( και οι πακιστάνοι απελύθησαν κλωτσιδόν !
Φιλάκια Αρτανις μου .

Vassilis said...

Free Nontas!
Πως λέμε ... Free Willy;
http://www.youtube.com/watch?v=Y6bSTWtAo0U

Artanis said...

Καλή μου @logia, σχετικά εύκολα είναι και τα σκαντζοχοιράκια, όπως όλα τα μωρά θηλαστικά...Έχουν γενικά καλή πρόγνωση, εφόσον δεν είναι πολύ μωρά (με διάφανα αγκάθια κλπ) επειδή σ' αυτήν την ηλικία, μόνον η μάνα τους μπορεί να τα φροντίσει...
Καλά να περνάτε, καλημέρα από ΝΖ...

Artanis said...

@liakada μου, ανατρίχιασα με την τύχη του Αιμίλιου :(
Αμαν!!!
Τον Νώντα θα τον κρατήσουμε μερικές μέρες ακόμα, να σταθεροποιηθεί ο καιρός και να φυτρώσουν για τα καλά τα αγκάθια στο μέτωπό του...Τα υπόλοιπα είναι εντάξει...
Καλημέρα και φιλιά πολλά...

Artanis said...

Φίλε μου @Βασίλη on line, όπως τα λες: Free Nontas!
Φιλιά στην Άσπα και τις κοράκλες...
Ωραίο το λινκ...
Καλημερούδια...