Bracelets

Βραχιόλια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Earings

Σκουλαρίκια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Necklaces

Περιδέραια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Hairpins

Καρφίτσες με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Rings

Δαχτυλίδια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Special Constructions

Ειδικές κατασκευές με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Sunday, August 26, 2012

Natural patterns 1

Για τελευταίο ποστ του Αυγούστου, αποφάσισα να ανεβάσω μερικές φωτό που να δείχνουν φυσικά σχήματα και μοτίβα, από διάφορες εξορμήσεις μας στη φύση. Η μοναδική εξαίρεση, είναι η 2η φωτό, για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε την περιγραφή της:
Καλημέρα/καλησπέρα από ΝΖ...
Φ1: Άνθη Aeonium arboreum, ένα παχύφυτο που προέρχεται από τη Ν.Αφρική, και είναι πολύ διαδεδομένο στη ΝΖ...Το συγκεκριμένο βρίσκεται έξω από το παράθυρό μας, και είναι πανέμορφο...
Φ2: Το είδα στο κήπο, μετά από το πέρασμα του χλοοκοπτικού (του ιδιοκτήτη του σπιτιού που νοικιάζουμε)...Βασικά του έριξα και ένα μπινελίκι (από μέσα μου) θεωρώντας οτι από θαύμα τη γλύτωσε αυτό το λεπτεπίλεπτο σχεδόν διαφανές λουλουδάκι...Μόνον που όταν το άγγιξα από περιέργεια, ανακάλυψα οτι δεν είναι φυσικό λουλούδι, αλλά ένα παλιό σκουφί θαλάσσης (ξέρετε εκείνα τα πλαστικά λουλουδάτα που φορούσαν οι γιαγιάδες στην θάλασσα, το '70τόσο, τζάμπα τον έβρισα τον άνθρωπο που κούρευε το ζουγκλοειδές ΝΖηλανδικό γκαζόν!).
Φ3-4: Λειχήνες, σε βράχο στον όρμο Waitaha...
Φ5: Λειχήνες και βρυα πάνω σε κορμό δέντρου που τον ξέβρασε η θάλασσα στο ακρωτήριο Te Raekaihau, στην ακτή Princess...Την φωτό αυτήν την έκανα φόντο στην οθόνη του υπολογιστή μου, μοιάζει σαν μινιατούρα χιονισμένου τοπίου... 
Φ6: Ένα από τα 1600 είδη πρωτέας...Το συγκεκριμένο έρχεται από την Αυστραλία, έριξα μια ματιά και σε διαδικτυακούς καταλόγους, αλλά δεν έβγαλα άκρη, πολύ μπέρδεμα...Πιο εύκολο είναι να ξαναπάω στους βοτανικούς του Ουέλλιγκτον και να βρω την ταμπελίτσα του φυτού και να μάθω το όνομα...
Φ7: Banksia collina, στους βοτανικούς, επίσης από Αυστραλία...
Φ8: Πίσω στις παραλίες, ένα κομμάτι φυκιού Durvillaea antarctica, σαπίζει πάνω στην άμμο, στην ακτή Houghton...
Φ9: Ένας χιτώνας στην πετρώδη ακτή/ρεζέρβα της Taputeranga...
Φ10: Ζωντανή κυπραία μαζί με νηρίτες και turbo sp, καθως και φύκια Hormosira banksii, που στη ΝΖ αποκαλούνται Neptune's Necklace...Εννοείται οτι άφησα όλα τα κοχύλια στη θέση τους, απείραχτα! 
Φ11: Το αίνιγμα της ημέρας... Τί είναι αυτό το θαλασσινό πολύχρωμο σκουλικοειδές ζωντανό που φωτογράφησα το περασμένο Σάββατο -που είχε καλό καιρό- στη θάλασσα; Είναι ασκίδιο; Βρυόζωο; Κοραλλιόμορφο; Ανεμώνη; Πάντως πλαστικό δεν ήταν (όπως το λουλουδάκι της 2ης φωτό)... 
Φ12: Το πιο κοινό είδος αστερία στη ΝΖ, το Patiriella regularis κολλημένο σε ένα βραχάκι, πάνω από τη στάθμη της άμπωτης...
Φ12: Σιδερόπετρα, για την ακρίβεια ηφαιστειακή πέτρα "χρωματισμένη" από τα οξειδωμένα ίχνη σιδήρου που υπάρχει στην περιοχή...Λίγο παρακάτω, στην ακτή Owhiro, βρίσκεται η ακτή Red Rocks (κόκκινοι βράχοι)...Δεν έχω πάει ακόμα, αλλά θα πάω μόλις σταθεροποιηθεί ο καιρός...
Φ13: Φουσκάλα στο βράχο, αποτέλεσμα που προκύπτει μετά από ηφαιστειακή έκρηξη...Με το καιρό θα διαβρωθεί εντελώς, και νέες (=βαθύτερες) φουσκάλες θα εμφανιστούν στην επιφάνεια του βράχου...
Φ14: ο πυρήνας μιας ηφαιστειακής πέτρας,  φωτογραφημένης στην Princess Bay...
Φ15: Βράχοι στην Houghton bay
Φ16: Οι ηφαιστειακής προέλευσης βράχοι, στο ακρωτήριο Ντόρσετ, στην άκρη της ακτής Breaker...


Tuesday, August 21, 2012

Η ναυτική τραγωδία του Wahine...

Το ναυάγιο του Wahine στις 10 Απριλίου 1968, είναι η πιο γνωστή ναυτική τραγωδία της ΝΖ, αν και υπήρξαν ναυάγια με πολλά περισσότερα θύματα. Το γεγονός συνέβη, σε μικρή απόσταση από την ακτή, των ανατολικών προαστίων του Wellington, και υπήρχε ζωντανή κάλυψη από ραδιοφώνου, ενώ και ένα κινηματογραφικό συνεργείο κατέγραφε τα γεγονότα και μετέδωσε την είδηση –και την ταινία- στο εξωτερικό. 
Το βράδυ της Τρίτης 9 Απριλίου 1968, το άρτι αφιχθέν στη ΝΖ (το 1964 άρχισε να κατασκευάζεται στη Σκωτία, και μόλις τον Αύγουστο του 1966 άρχισε τα δρομολόγιά του ανάμεσα στα νησιά) επιβατικό πλοίο Wahine αναχώρησε από Lyttelton, για ένα ακόμα ολονύχτιο ταξίδι ρουτίνας, κατά το οποίο θα περιέπλεε το Νότιο νησί και θα έφτανε στο λιμάνι του Ουέλλινγκτον νωρίς το πρωί της Τετάρτης, 10 Απριλίου. Συνολικά επάνω στο πλοίο βρίσκονταν 610 επιβάτες και 125 μέλη πληρώματος.
Νωρίς το πρωί της 10ης Απριλίου, δύο σφοδρές καταιγίδες συναντήθηκαν πάνω από το Wellington, και δημιούργησαν έναν ιδιαιτέρως ισχυρό κυκλώνα, που ονομάστηκε «κυκλώνας Giselle» ο οποίος θεωρείται ο χειρότερος κυκλώνας που πέρασε ποτέ από τη ΝΖ. Οι άνεμοι στο Wellington ήταν οι ισχυρότεροι που έχουν καταγραφεί ποτέ.
Το Wahine εκείνη τη στιγμή ολοκλήρωνε το τελευταίο σκέλος του ταξιδιού του προς το Ουέλλινγκτον, ερχόμενο από το Πίκτον. Δεν υπήρχε εν τω μεταξύ, καμιά ένδειξη ότι η καταιγίδα που θα συναντούσε, θα ήταν χειρότερη από τις καταιγίδες που έτσι κι αλλιώς αντιμετώπιζε συχνά κατά τα ταξίδια του… 

Στις 5:50 το πρωί, με ριπές ανέμων που κυμαίνονταν μεταξύ 130 και 150 χλμ την ώρα, ο καπετάνιος Robertson, αποφάσισε να εισέλθει στο λιμάνι. Είκοσι λεπτά αργότερα, οι άνεμοι είχαν αυξηθεί στα 160 km / h, και το πλοίο έχασε το ραντάρ του, ενώ ένα τεράστιο κύμα, έσπρωξε το πλοίο εκτός πορείας, προς τον χαρτογραφημένο ύφαλο Barrett. Ο καπετάνιος δεν μπόρεσε να γυρίσει πίσω στην πορεία του, και αντ’αυτού αποφάσισε να κάνει επιτόπου στροφή ώστε να επιστρέψει και πάλι στην ανοικτή θάλασσα.
Για 30 λεπτά το Wahine αγωνιζόταν ενάντια στα κύματα και τους θυελλώδεις ανέμους, αλλά στις 6:40 π.μ. έχασε τις μηχανές του και προσάραξε πάνω στο νότιο άκρο του Barrett Reef, κοντά στην είσοδο του λιμανιού, σε απόσταση μικρότερη του ενός μιλίου από την ακτή. Το πλοίο εξακολούθησε να παρασύρεται κατά μήκος του υφάλου, με αποτέλεσμα να γδαρθεί όλη του η δεξιά πλευρά και να ανοίξει μια μεγάλη τρύπα στο κύτος του κάτω από την ίσαλο γραμμή, απ' όπου πήρε νερά που πλημμύρισαν τον χώρο του γκαράζ των οχημάτων...
Οι επιβάτες ενημερώθηκαν ότι το πλοίο προσάραξε, κλήθηκαν να φορέσουν τα σωσίβια τους και να αναφέρουν τα διάφορα σημεία συγκέντρωσης στο πλοίο. Η θύελλα συνέχισε να αναπτύσσεται πιο έντονα. Καθώς οι άνεμοι αυξήθηκαν στα 250 χλμ/ώρα, το πλοίο παρόλο που είχε αγκυροβολήσει νωρίτερα, ξεσύρθηκε και άρχισε να παραδέρνει προς το άνοιγμα του λιμανιού, κοντά στη δυτική ακτή. Ο καιρός ήταν τόσο κακός που δεν μπορούσε να δοθεί καμία βοήθεια από το λιμάνι ή την ακτή. 
Στις 11:00 το πρωί, ένα ρυμουλκό κατάφερε να φτάσει το πλοίο, και προσπάθησε να τους ρίξει συρματόσχοινα ώστε να το ρυμουλκήσει, αλλά όλες οι προσπάθειες απέτυχαν, όμως ο υπολιμενάρχης του Ουέλλιγκτον κατάφερε αναρριχηθεί πάνω στο Wahine, ώστε να συντονίσει από τη γέφυρα, τις ενέργειες για την διάσωση του πλοίου και των επιβατών του. Γύρω στις 13.15 μ.μ. η συνδυασμένη επίδραση της παλίρροιας και της καταιγίδας κατηύθυναν τo Wahine κι άλλο προς τα βόρεια, παρέχοντας –πρόσκαιρα- ένα σχετικά υπήνεμο σημείο, οπότε και ο καπετάνιος Ρόμπερτσον έδωσε τη διαταγή να εγκαταλειφθεί το σκάφος, όμως μόνον οι τέσσερις σωσίβιες λέμβοι στη δεξιά πλευρά του πλοίου μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν.
Η λέμβος S1, ανατράπηκε λίγο μετά την έναρξη της επιχείρησης, και οι όλοι οι επιβάτες της βρέθηκαν στο νερό. Κάποιοι κατάφεραν να κρατήθουν πάνω στο σκάφος όταν αυτό ανατράπηκε, καθώς άρχισε να παρασύρεται προς την ανατολική ακτή, προς το ακρωτήριο Pencarrow. 
Οι υπόλοιπες τρεις σωσίβιες λέμβοι, οι οποίες ήταν υπερπλήρεις, κατάφεραν να βγουν στην ακτή: η λέμβος S2 με περίπου εβδομήντα επιβάτες και πλήρωμα και η λέμβος S4 με πάνω από εκατό άτομα, κατάφεραν να φτασουν στην βραχώδη παραλία κοντά στο Seatoun, στη δυτική πλευρά του καναλιού, όπου οι επιζώντες δέχτηκαν τις πρώτες βοήθειες από τους κατοίκους της περιοχής, καθώς και από τους στρατιώτες των εγκαταστάσεων του ακρωτηρίου Ντόρσετ, ενώ η τρίτη σωσίβια λέμβος S3, βγήκε στην παραλία κοντά στο προάστιο του Eastbourne, περίπου τρία μίλια μακριά, από την αντίθετη πλευρά του καναλιού. 
Λόγω της έλλειψης σωσίβιων λέμβων, εκατοντάδες άλλοι επιβάτες και πλήρωμα αναγκάστηκαν να πέσουν στη θάλασσα και να κολυμπήσουν με τις δικές τους δυνάμεις, καθώς το Wahine άρχισε να βυθίζεται μέχρι που τελικά τα ρεύματα το έφεραν και εξώκειλε στον βράχο Steeple.
Όταν καθάρισε σχετικά ο καιρός, πολλά και διάφορα σκάφη έφτασαν κοντά στο πλοίο, και κατάφεραν να σώσουν εκατοντάδες ανθρώπους, που θαλασσοδέρνονταν. Ωστόσο, πάνω από 200 επιβάτες και πλήρωμα βγήκανε στη βραχώδη ακτή της ανατολικής πλευράς του καναλιού, νότια του Eastbourne, περιοχή που ως επί το πλείστον είναι ακατοίκητη και με κακό οδικό δίκτυο, με αποτέλεσμα πολλοί από τους επιζώντες να έχουν εκτεθεί στα στοιχεία της φύσης για αρκετές ώρες ενώ οι ομάδες διάσωσης προσπαθούσαν να τους φτάσουν χρησιμοποιώντας έναν στενό παραλιακό χωματόδρομο (που βρίσκεται ακόμα σε αυτήν την κατάσταση). 
Μερικοί από τους επιζώντες έφτασαν στην στεριά μόνο για να πεθάνουν από εξάντληση, την υποθερμία ή από τα τραύματά τους. 51 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εκείνη την ημέρα, και δύο ακόμη πέθαναν στο νοσοκομείο από τα τραύματά τους, συνολικά 53 θύματα, ανάμεσα σ’ αυτούς και 6 αγνοούμενοι, που τα σώματά τους δεν βρέθηκαν ποτέ... 
Δυόμισι μήνες μετά το ναυάγιο, μια εξεταστική επιτροπή διαπίστωσε σφάλματα στη διαχείριση της κατάστασης, αλλά αναγνώρισε ότι οι συνθήκες εκείνη τη στιγμή ήταν δύσκολες και επικίνδυνες και ότι ίσως αν η απόφαση για την εγκατάλειψη του πλοίου ερχόταν λίγο νωρίτερα ή λίγο αργότερα, πιθανότατα οι απώλειες θα ήταν ακόμα μεγαλύτερες. Οι κατηγορίες εναντίον των αξιωματικών του πλοίου, αποσύρθηκαν, αν και ο καπετάνιος του πλοίου, που το εγκατέλειψε τελευταίος -και κολυμπώντας κατάφερε να φτάσει στην ακτή-, δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει το συμβάν.... 
 Το ίδιο το πλοίο, παρέμεινε στο ίδιο σημείο που είχε ναυαγήσει για ένα χρόνο…Αρχικά οι ιδιοκτήτες του θεωρούσαν ότι ίσως κατάφερναν να το διασώσουν, τελικα αποφάσισαν ότι οι ζημιές που είχε υποστεί το κύτος του πλοίου ήταν πολύ μεγάλες, και η καλύτερη λύση θα ήταν να γίνουν προσπάθειες ώστε να ρυμουλκηθεί ως τα στενά Κουκ, όπου θα το βυθιζόταν, μιας και στο σημείο που βρισκόταν, εμπόδιζε και την ασφαλή ναυσιπλοία από και προς το λιμάνι του Ουελλιγκτον… Όμως τον Μάιο του ‘69, μια πανομοιότυπη καταιγίδα με την Ζιζέλ, έσπασε το καράβι σε τρία κομμάτια, οπότε χρησιμοποιήθηκε ο πλωτός γερανός Hikitia για την αποσυναρμολόγηση του ναυαγίου, μια διαδικασία που τελείωσε τον Σεπτέμβριο του 1973…
Ένα μνημείο (κατασκευασμένο από ρέπλικες σωλήνων εξαερισμού -παρόμοια με εκείνα του πλοίου-, μαζί με μια από τις άγκυρες μαζί με την αλυσίδα της), έχει ανεγερθεί επί του αιγιαλού στο Seatoun, δίπλα στην παιδική χαρά στο πάρκο Τσώρτσιλ. 
 Ο πρωραίος -ιστός βρίσκεται τώρα στο πάρκο Frank Kitts Park στην παραλία του Wellington, ενώ ο πρυμναίος ιστός του Wahine βρίσκεται στο προάστειο Eastbourne, στην ανατολική πλευρά της εισόδου στον κόλπο του Ουέλλιγκτον... Μια άλλη πλάκα, μαζί με μία από τις βοηθητικές προπέλες του πλοίου, έχει τοποθετηθεί πάνω σε ένα βράχο δίπλα στο χώρο στάθμευσης του ομώνυμου πάρκου στην ακτή Ταρακένα, στην δυτική πλευρά του λιμανιου…Επίσης το μουσείο City & Sea του Wellington διαθέτει μια μόνιμη έκθεση για το ναυάγιο του Wahine, που περιλαμβάνει εκθέματα από το πλοίο και μια ταινία για την καταιγίδα και τη βύθισή του... 
Όλες οι φωτό είναι δικές μου, και είναι τραβηγμένες στο Seatoun και τον βράχοSteeple, καθώς και στο Wahine Memorial Park, στην ακτή Tarakena…Επίσης διαθέτω φωτό από το Eastbourne και το Frank Kitts park, αλλά είναι τραβηγμένες σε διαφορετική χρονική στιγμή, οπότε τις παραθέτω στο τέλος της ανάρτησης…
Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφτείτε τα παρακάτω λινκ:
http://www.nzhistory.net.nz/media_gallery/tid/1709
http://www.thewahine.co.nz/Facts.html
http://www.thewahine.co.nz/
http://www.nzmaritime.co.nz/wahine.htm
http://www.nzhistory.net.nz/media/photo/wahine-disaster-rescue-story
http://www.thewahine.co.nz/Arahina.html
http://homepages.ihug.co.nz/~glaive/nz/pages/wahine.htm
http://www.nzhistory.net.nz/culture/court-of-inquiry-wahine-disaster
http://freepages.genealogy.rootsweb.ancestry.com/~sooty/wahine.html
http://www.youtube.com/watch?v=CTrHOe3cSNQ
http://www.youtube.com/watch?v=e9l4MjqplpQ&feature=fvwrel

Thursday, August 16, 2012

Κατασκευές με πεταλίδες...

Λοιπόν, επειδή ετοιμάζω ένα ποστ υπό την ετικέτα "Αληθινές ιστορίες" και επειδή όλες αυτές τις μέρες δεν είχα τη διάθεση να ασχοληθώ με την αναζήτηση πηγών κλπ, αλλά έκανα κυρίως κατασκευές, και μιας και εσείς έχετε ακόμα καλοκαίρι και είστε διακοπές/ πηγαίνετε στη θάλασσα/ βγαίνετε έξω και άλλα τέτοια, αποφάσισα να κάνω μια ανάρτηση με τις χειροποίητες κατασκευές μου:)
Εδώ πέρα που είμαστε, σε αντίθεση πχ με τις παραλίες γύρω από το Christchurch, που δεν είχαν και πολλά κοχύλια, κάθε φορά που πάμε με τον Ίωνα προς τη θάλασσα -για βόλτα-, γυρίζουμε σπιτι με τουλάχιστον μια σακούλα μάρκετ ο καθένας, γεμάτη με γυαλόξυλα, κοχύλια και κάθε λογής περίεργα υλικά που έχουμε βρει στην ακτή, λειασμένα τσαγκλάκια, κομματάκια πορσελάνης κλπ...Εδώ και βδομάδες λοιπόν, μου είχε "καρφωθεί" η ιδέα, να διακοσμήσω μια πάνινη/ψάθινη τσάντα, με κελύφη πεταλίδων, που είναι είδος σε αφθονία, ειδικά μάλιστα εκείνες που είχαν χάσει το πάνω μέρος του οστράκου, από το συνεχές χτύπημα των κυμάτων...
Τσάντα δεν είχα δική μου, αλλά σκέφτηκα να βρω παραδοσιακές ψάθινες τσάντες kete, που φτιάχνονται από το φυτό harakeke...Επειδή στην γειτονιά μου δεν έχει μαγαζιά που πουλάνε τέτοια προιόντα, πήγα στο μαγαζί του Salvation Army, και αγόρασα 2 τσαντούλες που βρήκα σε 2 διαφορετικά μεγέθη, μεταχειρισμένες -αλλα σε καλή κατάσταση-, και σε πολύ οικονομική τιμή!  Την μεγάλη τσάντα, ο προηγούμενος ιδιοκτήτης την είχε χρησιμοποιήσει σε δική του χειροποίητη κατασκευή, με διάφορα υλικά (κόλλα, χαρτί και χρωματιστή χρυσόσκονη), ευτυχώς μπορούσαν να ξεκολλήσουν όλα πολύ εύκολα, και χωρίς να αφήσουν ίχνος!
Στην αρχή, θεωρούσα οτι είχα αρκετά "δισκάκια" από κελύφη πεταλίδων, αλλά όταν τις ξεδιάλεξα ανάμεσα στα άλλα κοχύλια, ανακάλυψα οτι δεν θα μου έφταναν, οπότε επιστράτευσα και όσα  ολόκληρα όστρακα διέθετα, ωστε να κάνω την τελική επιλογή με όσον το δυνατόν περισσότερη άνεση...
Πήρα το ξύλο κοπής που έχω στην κουζίνα μου, πήρα και το μοναδικό σφυρί που έχουμε στο σπίτι (ευτυχώς που λόγω επαγγέλματος ξέρω πώς να το χειρίζομαι), και ξεκίνησα να σπάω προσεκτικά το πάνω μέρος των οστράκων, που σε κάποιες περιπτώσεις ήταν τόσο σκληρά, που χρειάστηκε να επιστρατεύσω όλη μου τη δύναμη, με αποτέλεσμα να θρυμματίσω μερικά!
 Κυρίες μου (που πιθανόν να διαβάζετε αυτό το ποστ), αν δεν είσαστε εξοικειωμένες με σφυριά και λοιπά εργαλεία, ζητήστε από τον καλό σας να το κάνει για σας... Θα σας βγάλει από μεγάλο κόπο!  
Στο τέλος του σφυροκοπήματος, είχα στη διάθεσή μου αρκετά κοχύλια ωστε να κάνω την τελική σύνθεση...Αποφάσισα όμως πώς δεν ήθελα να κάνω σχέδια λουλουδιών κλπ, αλλά πώς προτιμούσα κάτι πιο λιτό, όπως πχ μια τρέσα από πεταλίδες, κοντά στο άνοιγμα του kete...
Μετά βέβαια ο Ίωνας (που του είχα πάρει εντωμεταξύ τα αυτιά), μου πρότεινε και τη λύση της διακόσμησης με μικρά κοχύλια αμπαλόνε (αλιώτιδες, paua), αλλά οι αλιώτιδες πρέπει να τρυπηθούν για να ραφτούν και στην περίπτωσή τους δεν ενδείκνυται η χρήση σφυριού, αλλά ειδικού εργαλείου...
Έραψα πρώτα τις πεταλίδες πάνω στην μία πλευρά της τσάντας, κάνοντας απλές βελονιές σε 4 σημεία στην περιφέρεια του κοχυλιού, και πρόσεξα  να σφίγγω την κλωστή ώστε οι πεταλίδες να είναι σταθερές πάνω στην ψάθα, και όταν τελείωνε το μάκρος της κλωστής, την στερέωνα από τη μέσα μεριά της τσάντας...
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η ψάθα σαν υλικό δεν βοηθάει πολύ, όμως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τσάντα από οποιοδήποτε ύφασμα, τα κοχύλια αυτά θα έδειχναν πολύ ωραία και σε πάνινες τσάντες από απλό καμβά, ύφασμα τζιν κλπ...  
Και έτοιμη για την παραλία (λέμε τώρα -εδώ έχουμε χειμώνα ακόμα, με πολλές βροχές, και τώρα που ετοιμάζω το ποστ, βρέχει καταρρακτωδώς...). Η εφημερίδα είναι η σημερινή Dominion Post (την αγόρασα το πρωί, ειδικά για τη φωτό αυτή), και το βιβλίο αυτό, είναι για τον Ισπανικό εμφύλιο, και το διαβάζω τώρα...

Καλή επιτυχία (αν αποφασίστε να κάνετε κάτι αντίστοιχο), εγώ σκέφτομαι (-τώρα που ξαναβλέπω τη φωτό με την τσάντα τελειωμένη-) να προσθέσω ακόμα μια σειρά πεταλίδες -μόνον που πρέπει να σπάσω μερικές ακόμα :)
"Ίωναααααα, που έκρυψες το σφυρί;;;"

Tuesday, August 7, 2012

Το ηφαίστειο Tongariro ξύπνησε...



UPDATE4: 
Σήμερα, Κυριακή 12/8 ανακοινώθηκε οτι παρατηρήθηκε το πρώτο λαχάρ στο Τογκαρίρο, και η εθνική οδός έκλεισε προληπτικά...
http://nz.news.yahoo.com/a/-/mp/14530477/lahar-reported-on-tongariro/

...............................................................
UPDATE3: 
Κι ενώ οι πρώτες μετρήσεις από το Τογκαρίρο δείχνουν οτι η υπόθεση έχει μέλλον, σήμερα 10/8 μάθαμε οτι και 3ο ηφαίστειο της ΝΖ, πιθανώς το υποθαλάσσιο Monowai στα νησιά Κερμαντεκ (Kermadec islands- νησί Raoul), εξερράγη, δημιουργώντας ένα στρώμα ελαφρόπετρας πάχους 60 εκατοστών και πλάτους 25.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που παρασύρεται από τα θαλάσσια ρεύματα και τους ανέμους προς τα ανατολικά. Δείγματα της ελαφρόπετρας πρόκειται να φτάσουν σύντομα στη ΝΖ, με το πολεμικό πλοίο Canterbury, που στάθληκε στην περιοχή για έλεγχο της κατάστασης, αλλά απ' ότι φαίνεται δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος κίνδυνος 
http://nz.news.yahoo.com/a/-/top-stories/14518219/undersea-eruption-creates-pumic-raft/
http://www.stuff.co.nz/science/7455060/25-000-sq-km-pumice-raft-floats-in-sea
http://www.stuff.co.nz/science/7453567/Magma-bubbles-higher-in-Mt-Tongariro
...............................................................................
UPDATE2
Επιβεβαιώθηκε σήμερα (9/8) οτι το ηφαίστειο στο Λευκό Νησί (White Island) είχε μια μικρή έκρηξη, καθώς σήμερα το πρωί πήγαν εκεί επιστήμονες από το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο της ΝΖ, κάνανε μετρήσεις και μαζέψανε δείγματα εδάφους κλπ... Μάλιστα πριν φύγουν από το νησί, καθάρισαν και την κάμερα που κοιτάζει προς τον κρατήρα του ηφαιστείου (επειδή είχε λερώσει από την ηφαιστειακή δραστηριότητα), και για του λόγου το αληθές, "κράτησα" και αναμνηστική φωτό από την επίσκεψη :)

(Στα λινκ αυτά, μπορείτε να δείτε εικόνες από τον κρατήρα του White Island )
http://www.geonet.org.nz/volcano/activity/white-island/cameras/whiteisland-latest.html
http://www.geonet.org.nz/volcano/activity/white-island/cameras/whiteislandrim-animation.html
..............................
UPDATE1:  
Σήμερα το πρωί (8/8) μια έντονη δυσοσμία κυριαρχούσε στην ατμόσφαιρα στο Kilbirnie... Θεωρήσαμε οτι πιθανώς έφταιγε κάποιος χαλασμένος αγωγός αποχέτευσης, τελικά μάθαμε από τις ειδήσεις στο yahoo, οτι προερχόταν από τα ηφαιστειακά νέφη του Τογκαρίρο, που έφτασαν μέχρι το ...Ουέλλιγκτον! Ευτυχώς τώρα έχει μειωθεί το φαινόμενο, αλλά το πρωί ήταν ανυπόφορη η οσμή...
http://nz.news.yahoo.com/a/-/top-stories/14489697/tongariro-settles-but-smell-spreads/
....................................................
(ακολουθεί το κανονικό ποστ)
Κανονικά θα είχα κάποια άλλη ανάρτηση, αλλά η επικαιρότητα με πρόλαβε: Εδώ και ένα μήνα περίπου, τόσο το ηφαίστειο στο Λευκό Νησί (White Island) στο Bay of Plenty όσο και το ηφαίστειο Tongariro στο κεντρικό Βόρειο Νησί, παρουσίαζαν αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα...
Το φαινόμενο παρακολουθούνταν, αλλά την Κυριακή 5/8 , το White Island παρουσίασε μια μικρή έκρηξη, αλλά το νησί είναι μακριά από την στεριά και ευτυχώς έχουμε χειμώνα (οπότε δεν υπάρχει και ιδιαίτερη τουριστική κίνηση ώστε να θιγεί οικονομικά η περιοχή -βέβαια κανείς δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει αυτή η δραστηριότητα), αλλά χθες το βράδυ, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, το Τογκαρίρο εξερράγη επίσης, και η κατάσταση είναι αρκετά σοβαρότερη, μιας και το ηφαίστειο ήταν ανενεργό τα τελευταία 100-τόσα χρόνια, και παρόλο που η σεισμική δραστηριότητα στο υπέδαφός του παρακολουθούνταν, η έκρηξή του ήταν μάλλον απρόσμενη... 
Στις 2 φωτό που ακολουθούν, το ηφαίστειο Τογκαρίρο φωτογραφημένο από μένα, με  καταρρακτώδη βροχή, το καλοκαίρι του 2010, και πάλι υπό βροχή, από την απέναντι ακτή της λίμνης Taupo...
Ενώ λοιπόν υποτίθεται οτι το φαινόμενο παρακολουθούνταν από τους επιστήμονες, αυτοί που το έμαθαν πρώτοι -και ειδοποίησαν και τους άμεσα ενδιαφερόμενους, ήταν οι αστυνομικοί της περιοχής, που δέχτηκαν ένα τηλεφώνημα σχετικά με μία έκρηξη που ήταν ορατή από την εθνική οδό -γνωστή και ως Desert Road, -όπου είχαν γυριστεί οι σκηνές της Mordor- LoTR...
Η εθνική οδός ήταν κλειστή μέχρι και σήμερα το μεσημέρι, αλλά το ηφαίστειο δείχνει να "ηρεμεί", οπότε ο δρόμος άνοιξε πάλι και δόθηκε στην κυκλοφορία, αλλά οι πτήσεις πάνω από το ηφαίστειο έχουν απαγορευτεί για λόγους ασφαλείας...
Εντωμεταξύ, υπάρχει και κίνδυνος χιονοστιβάδων, σεισμών, λαχάρ καθώς και μεγαλύτερων ακόμα εκρήξεων, αλλά τα χιονοδρομικά κέντρα του Ruapehu παραμένουν ανοιχτά -προς το παρόν-, και οι επιστήμονες παρακολουθούν το φαινόμενο -και περιμένουν...
Στην φωτό, το Τογκαρίρο -και δίπλα του ο διαρρηγμένος κώνος του Ngauruhoe, δική μου φωτό από τις διακοπές του 2011...
Για οτιδήποτε νεώτερο, θα ενημερώνω το ποστ...
Φωτό από τα ηφαίστεια, μπορείτε να δείτε
http://nz.news.yahoo.com/news-gallery/photo/-/14479438/heightened-alert-after-tongariro-erupts/14479453/
http://nz.news.yahoo.com/news-gallery/photo/-/14484825/tongariro-ash-cloud-spreads-over-north-island/14484826/
http://nz.news.yahoo.com/news-gallery/photo/-/14491176/blanket-of-ash-settles/14491231/
http://www.geonet.org.nz/volcano/activity/white-island/cameras/whiteisland-latest.html
http://www.geonet.org.nz/volcano/activity/tongariro/cameras/tongariro-latest.html
Για νεώτερες ειδήσεις
http://nz.news.yahoo.com/a/-/top-stories/14489697/more-contact-needed-after-eruption-locals/
http://nz.news.yahoo.com/a/-/top-stories/14484263/larger-volcanic-eruptions-possible-expert/
http://nz.news.yahoo.com/a/-/top-stories/14478737/mt-tongariro-calm-after-the-blast/
http://nz.news.yahoo.com/a/-/mp/14478737/mt-tongariro-eruption-out-of-blue/
http://nz.news.yahoo.com/a/-/mp/14479115/mt-tongariro-facts-and-figures/
http://nz.news.yahoo.com/a/-/mp/14478401/tongariro-eruption-causes-road-closures/
http://nz.news.yahoo.com/a/-/top-stories/14484750/waikato-civil-defence-to-maintain-close-watch-on-tongariro/
http://nz.news.yahoo.com/a/-/mp/14478522/white-islands-volcanic-alert-rises/
http://nz.news.yahoo.com/a/-/top-stories/14484750/waikato-civil-defence-to-maintain-close-watch-on-tongariro/

Wednesday, August 1, 2012

Από την ακτή Breakers στο ακρωτήριο Dorset

1η Αυγούστου σήμερα, και μιας και ο καιρός ξάνοιξε σχετικά -αν και ημερολογιακά ο Αύγουστος αντιστοιχεί στον Ελληνικό Φεβρουάριο-, αποφασίσαμε με τον Ίωνα να πάμε μια βολτίτσα και μάλιστα σκεφτήκαμε να εξερευνήσουμε το ακρωτήριο Ντόρσετ, στο προάστιο Seatoun (αν αναρωτιέστε τί δουλειά έχει το Ντόρσετ στην ΝΖ, είναι φυσιολογικό, οι πρώτοι άποικοι έφεραν πολλά από τα τοπωνύμια της Μ.Βρετανίας στην νέα τους πατρίδα...)
Στην 1η φωτό, η θέα προς τους βραχους Pinnacle, μαζί με μια ταμπέλα οτι στην περιοχή της ρεζέρβας Uruaiti Pa (κάποτε πάνω στους λόφους πάνω από το ακρωτήριο Ντόρσετ υπήρχε οχυρωμένο χωριό των Μαορί) έχουν τοποθετηθεί παγίδες με δολώματα για νυφίτσες και κουνάβια...
Η φυσική αψίδα που χωρίζει στα δύο την ακτή Breakers...Την ώρα που ήμασταν εκεί, ένας τύπος με ένα μηχανάκι τύπου "γουρούνας", πήγαινε πέρα-δώθε μέσα από την αψίδα, οπότε βλέπετε στην εικόνα και τα ίχνη από τους τροχούς...
Ενώ έχουμε φτάσει στο ακρωτήριο Ντόρσετ και πηγαίνουμε παραλιακά κάτω από τους βράχους, -εγώ είναι η αλήθεια, πήγαινα πιο κοντά στις χωμάτινες/πέτρινες πλαγιές και έψαχνα για κοχύλια...
Εντωμεταξύ, πάνω από αυτό ακριβως το σημείο, περνάει  το ρήγμα του Seatoun, ένα από τα 4-5 γνωστά μεγάλα σεισμογενή ρήγματα της νότιας περιοχής του Ουέλλιγκτον...Και ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος με τον Ίωνα:
Ι: Γιατί πας κάτω από τους βραχους, δεν φοβάσαι;
Α: Όχι (δεν φοβάμαι)
Ι: Κι αν "κουνήσει";
Α: Αν "κουνήσει", μήπως νομίζεις οτι θα σωθείς εσύ (που είσαι παραπέρα);
Τέλος διαλόγου!
Όλη λοιπόν αυτή η περιοχή, από το 1905 ώς το 1991 χρησιμοποιούνταν για στρατιωτικούς σκοπούς, υπήρχαν εγκαταστάσεις προσωπικού, φυλάκια και οχυρώσεις, που προφύλασσαν την είσοδο του λιμανιού του Ουέλλιγκτον...Από όλα αυτά τα κτίσματα διατηρούνται πλέον μόνον οι τσιμεντένιες βάσεις των 2 πυροβολείων...
Το ένα από τα δυο πυροβολεία και τα τούβλινα υπολείματα των στρατιωτικών εγκαταστάσεων της περιοχής...Η ακτή είναι επίσης διάσπαρτη από κίτρινα πυρότουβλα (προφανώς κάπου χρησίμευαν κι αυτά), σπασμένα μπλε πλακάκια, σκουριασμένα κομμάτια μεταλλικών δοκών/ράγες/σωλήνες κλπ, και σύρματα καλωδίων...Ευτυχώς που είναι εντελώς ακατάλληλη για κολύμπι και ενδείκνυται μόνον για περιπάτους- και μόνον όταν έχει άμπωτη!
Ο (βράχος) Steeple Rock, το σημείο που προσάραξε και τελικά ναυάγησε το επιβατηγό πλοίο Wahine, το 1968, αφού κατά τη διάρκεια  του ταξιδιού από το Lyttelton προς το Ουέλλιγκτον, την ώρα που έμπαινε στον κόλπο του Ουέλιγκτον, εξαιτίας των ισχυρών ανέμων (που έφτασαν και τα 275 χλμ/ωρα) και της θαλασσοταραχης που προκάλεσε ο κυκλώνας Giselle, παρεξέκλινε της πορείας του,  και χτύπησε πάνω στον ύφαλο Barrett, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 53 άνθρωποι, ανάμεσα τους και 3 παιδιά...
Στο σημείο αυτό αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω, επειδή ο καιρός ήταν πολύ ευμετάβολος και η βροχή ήταν κοντά...(Τελικά μας έκανε 5 διαφορετικούς καιρούς μέσα σε μια μέρα, τυπικός καιρός ΝΖ!)
Ένας  βράχος που δεν τον είχα προσέξει όταν περνούσαμε από το συγκεκριμένο σημείο: Τα σχήματα αυτά πάνω στην πέτρα είναι ενδεικτικά της ύπαρξης ηφαιστειακής δραστηριότητας στην περιοχή, και είναι πανομοιότυπα με τα σχήματα που είχαμε δει στη βραχώδη ακτή κοντά στην Governors Bay, όπως και στην χερσόνησο Onawe...
Σιδερένιο τσιμενταρισμένο συντρίμι στο ακρωτήριο Ντόρσετ, λίγο πριν βγούμε στην ακτή Breakers...
Και μια έκπληξη: Για πρώτη φορά είδαμε μία ζωντανή paua (Haliotis Australis), που το κύμα την έιχε βγάλει στην αμμώδη ακτή: Την φωτογραφίσαμε ( και την χαιδέψαμε :), και ο Ίωνας την πέταξε πάλι μέσα στην θάλασσα, κοντά στους βράχους...
Και πάλι η φυσική αψίδα, ενώ για πολλοστή φορά ο μηχανοκίνητος τύπος περνούσε από το ίδιο σημείο...Τρέλα που κουβαλάει ο κόσμος...
Και το "κλου" της ημέρας: Ένα (και μισό) κοχύλι spirula spirula, το οποίο πρέπει να ταξίδευε πολύ καιρό, ώστε να "πιάσει" πεταλίδες πάνω του (και γλύτωσε και από τις ρόδες του επίμονου μηχανόβιου)...
Εδώ τα αποκαλούν paper nautilus (κανονικά έτσι ονομάζεται ο Αργοναύτης) και υποτίθεται οτι απαγορεύεται να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή κοσμημάτων κλπ, αν πρώτα δεν δώσουν την έγκρισή τους οι φυλές Μαορί κλπ (απορώ -βέβαια- γιατί, αφού τα καλαμαράκια αυτά ζούνε σε όλους τους ωκεανούς γύρω από την τροπική ζώνη και τα καύκαλα τους εκβράζονται κυρίως στα Κανάρια νησιά, αλλά και σε  πιο απομακρυσμένες περιοχές, όπως πχ η Νότια Αφρική και η ΝΖ ...) Ας βρω όμως εγω αρκετές "σπιρούλες", και σιγά να μην ζητήσω την άδεια κανενός!
http://en.wikipedia.org/wiki/Spirula
Αυτά τα ολίγα από τη σημερινή βόλτα, καλησπέρα/καλημέρα από ΝΖ, καλό μήνα να έχουμε!
Αρτάνις :)

ΥΓ: Το νέο -χειμωνιάτικο- φόντο του μπλογκ το έφτιαξε ο Ίωνας, χρησιμοποιώντας τη 2η φωτό της σημερινής ανάρτησης...Και τα περιστέρια kerero του προηγούμενου -φθινοπωρινού- φόντου ήταν ωραία, αλλά κράτησαν πολύ και έπρεπε οπωσδήποτε να αλλάξουν...