Κατασκευές με πεταλίδες...

Λοιπόν, επειδή ετοιμάζω ένα ποστ υπό την ετικέτα "Αληθινές ιστορίες" και επειδή όλες αυτές τις μέρες δεν είχα τη διάθεση να ασχοληθώ με την αναζήτηση πηγών κλπ, αλλά έκανα κυρίως κατασκευές, και μιας και εσείς έχετε ακόμα καλοκαίρι και είστε διακοπές/ πηγαίνετε στη θάλασσα/ βγαίνετε έξω και άλλα τέτοια, αποφάσισα να κάνω μια ανάρτηση με τις χειροποίητες κατασκευές μου:)

Εδώ πέρα που είμαστε, σε αντίθεση πχ με τις παραλίες γύρω από το Christchurch, που δεν είχαν και πολλά κοχύλια, κάθε φορά που πάμε με τον Ίωνα προς τη θάλασσα -για βόλτα-, γυρίζουμε σπιτι με τουλάχιστον μια σακούλα μάρκετ ο καθένας, γεμάτη με γυαλόξυλα, κοχύλια και κάθε λογής περίεργα υλικά που έχουμε βρει στην ακτή, λειασμένα τσαγκλάκια, κομματάκια πορσελάνης κλπ...Εδώ και βδομάδες λοιπόν, μου είχε "καρφωθεί" η ιδέα, να διακοσμήσω μια πάνινη/ψάθινη τσάντα, με κελύφη πεταλίδων, που είναι είδος σε αφθονία, ειδικά μάλιστα εκείνες που είχαν χάσει το πάνω μέρος του οστράκου, από το συνεχές χτύπημα των κυμάτων...

Τσάντα δεν είχα δική μου, αλλά σκέφτηκα να βρω παραδοσιακές ψάθινες τσάντες kete, που φτιάχνονται από το φυτό harakeke...Επειδή στην γειτονιά μου δεν έχει μαγαζιά που πουλάνε τέτοια προιόντα, πήγα στο μαγαζί του Salvation Army, και αγόρασα 2 τσαντούλες που βρήκα σε 2 διαφορετικά μεγέθη, μεταχειρισμένες -αλλα σε καλή κατάσταση-, και σε πολύ οικονομική τιμή!  Την μεγάλη τσάντα, ο προηγούμενος ιδιοκτήτης την είχε χρησιμοποιήσει σε δική του χειροποίητη κατασκευή, με διάφορα υλικά (κόλλα, χαρτί και χρωματιστή χρυσόσκονη), ευτυχώς μπορούσαν να ξεκολλήσουν όλα πολύ εύκολα, και χωρίς να αφήσουν ίχνος!

Στην αρχή, θεωρούσα οτι είχα αρκετά "δισκάκια" από κελύφη πεταλίδων, αλλά όταν τις ξεδιάλεξα ανάμεσα στα άλλα κοχύλια, ανακάλυψα οτι δεν θα μου έφταναν, οπότε επιστράτευσα και όσα  ολόκληρα όστρακα διέθετα, ωστε να κάνω την τελική επιλογή με όσον το δυνατόν περισσότερη άνεση...

Πήρα το ξύλο κοπής που έχω στην κουζίνα μου, πήρα και το μοναδικό σφυρί που έχουμε στο σπίτι (ευτυχώς που λόγω επαγγέλματος ξέρω πώς να το χειρίζομαι), και ξεκίνησα να σπάω προσεκτικά το πάνω μέρος των οστράκων, που σε κάποιες περιπτώσεις ήταν τόσο σκληρά, που χρειάστηκε να επιστρατεύσω όλη μου τη δύναμη, με αποτέλεσμα να θρυμματίσω μερικά!

 Κυρίες μου (που πιθανόν να διαβάζετε αυτό το ποστ), αν δεν είσαστε εξοικειωμένες με σφυριά και λοιπά εργαλεία, ζητήστε από τον καλό σας να το κάνει για σας... Θα σας βγάλει από μεγάλο κόπο!  

Στο τέλος του σφυροκοπήματος, είχα στη διάθεσή μου αρκετά κοχύλια ωστε να κάνω την τελική σύνθεση...Αποφάσισα όμως πώς δεν ήθελα να κάνω σχέδια λουλουδιών κλπ, αλλά πώς προτιμούσα κάτι πιο λιτό, όπως πχ μια τρέσα από πεταλίδες, κοντά στο άνοιγμα του kete...

Μετά βέβαια ο Ίωνας (που του είχα πάρει εντωμεταξύ τα αυτιά), μου πρότεινε και τη λύση της διακόσμησης με μικρά κοχύλια αμπαλόνε (αλιώτιδες, paua), αλλά οι αλιώτιδες πρέπει να τρυπηθούν για να ραφτούν και στην περίπτωσή τους δεν ενδείκνυται η χρήση σφυριού, αλλά ειδικού εργαλείου...

Έραψα πρώτα τις πεταλίδες πάνω στην μία πλευρά της τσάντας, κάνοντας απλές βελονιές σε 4 σημεία στην περιφέρεια του κοχυλιού, και πρόσεξα  να σφίγγω την κλωστή ώστε οι πεταλίδες να είναι σταθερές πάνω στην ψάθα, και όταν τελείωνε το μάκρος της κλωστής, την στερέωνα από τη μέσα μεριά της τσάντας...

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η ψάθα σαν υλικό δεν βοηθάει πολύ, όμως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τσάντα από οποιοδήποτε ύφασμα, τα κοχύλια αυτά θα έδειχναν πολύ ωραία και σε πάνινες τσάντες από απλό καμβά, ύφασμα τζιν κλπ...  

Και έτοιμη για την παραλία (λέμε τώρα -εδώ έχουμε χειμώνα ακόμα, με πολλές βροχές, και τώρα που ετοιμάζω το ποστ, βρέχει καταρρακτωδώς...). Η εφημερίδα είναι η σημερινή Dominion Post (την αγόρασα το πρωί, ειδικά για τη φωτό αυτή), και το βιβλίο αυτό, είναι για τον Ισπανικό εμφύλιο, και το διαβάζω τώρα...

Καλή επιτυχία (αν αποφασίστε να κάνετε κάτι αντίστοιχο), εγώ σκέφτομαι (-τώρα που ξαναβλέπω τη φωτό με την τσάντα τελειωμένη-) να προσθέσω ακόμα μια σειρά πεταλίδες -μόνον που πρέπει να σπάσω μερικές ακόμα :)

"Ίωναααααα, που έκρυψες το σφυρί;;;"