Φωτορεπορτάζ

...και μια φανταστική διαφήμηση από τη Vodafone NZ!!!


Οι κόρες μου τη λατρεύουν, σκέφτηκα να σας τη δείξω...

Εδώ και αρκετό καιρό λοιπόν, σκεφτόμουν αυτήν την ανάρτηση...Τελικά προηγήθηκε ο Νώντας στη σειρά, καθώς σκεφτόμασταν να τον απελευθερώσουμε την Πέμπτη που μας πέρασε...Αλλά λόγω του οτι ο καιρός ήταν εξαιρετικά άστατος, παρατείναμε λίγο την "φιλοξενία" του, ωστε να περάσει και το τριήμερο αυτό για τους ΝΖηλανδούς, μιας και την Δευτέρα γιορτάζουν την Labour Day, που είναι αντίστοιχη με τη δική μας Πρωτομαγιά...
Με τον Ίωνα λοιπόν, τα πρωινά ειδικά, πάμε βόλτες για περπάτημα, ή τις μέρες που δεν είναι καλός ο καιρός, μένουμε στην πόλη, για καφέ και γρήγορο φαγητό...Αυτό λοιπόν είναι ένα φωτορεπορτάζ από κάποιες από αυτές τις βόλτες, και τις εικόνες από τις απρόσμενες "συναντήσεις" μας, με την φύση, την ομορφιά αλλά και την ασχήμια...

Από την πρώτη επαφή με την θάλασσα εδώ, έψαχνα για το συγκεκριμένο αχινό...Ονομάζεται sand dollar, αλλά τελικά δεν είναι και πολύ εύκολο να βρεις ένα...Στην ακτή βρίσκει κανείς πολλά θραύσματα, αλλά σχεδόν ποτέ ένα ολόκληρο: Εμείς είμασταν εξαιρετικά τυχεροί, μέσα σε ...10 μήνες, βρήκαμε 2! Ένα ζωντανό (φωτό) και ένα καύκαλο, το ζωντανό -φυσικά- το επιστρέψαμε στο περιβάλλον του...Το άλλο βρίσκεται μέσα το αυτοκίνητό μας, εννοείται πώς απαγορεύεται να το αγγίξουμε, από το φόβο μήπως το θρυμματίσουμε στα χέρια μας...Ένα αυγό Ghost shark (elephant fish), ένα είδος ακίνδυνου καρχαρία που αποτελεί εμπορικό είδος για τη ΝΖ, που ξεβράστηκε στο New Brighton...Κάθε Αύγουστο τα θηλυκά του είδους γεννάνε τα αυγά τους στα αμμουδερά βάθη της θάλασσας του Canterbury και τον Απρίλιο μετά την εκκόλαψη, τα υπολείματά τους καταλήγουν στις αμμουδιές του Sumner και του New Brighton...Σε μια Αμερικάνικη ιστοσελίδα, είδα οτι τα πουλάνε σε διάφορους συλλέκτες ως έκθεμα...
Και ερωτώ: Ποιος θα ήθελε ένα ξερό αυγό καρχαρία σε βιτρίνα μέσα στο σπίτι του;
Άλλο τα κοχύλια, άλλο αυτό...Τα απομεινάρια ενός καρχαρία των βυθών, που προφανώς ψαρεύτηκε και πετάχτηκε ως άχρηστος πίσω στο νερό...Είναι κοινή πρακτική ανάμεσα στους Λευκούς ψαράδες να ξαγκιστρώνουν το ψάρι και να μετά χτυπώντας το στο ρύγχος να το πετάνε...Αυτό οδηγεί στον σίγουρο θάνατο του ζώου, αλλά τουλάχιστον κάποια άλλα πλάσματα επωφελούνται, όπως οι γλάροι, διάφορα ψάρια και οι κάβουρες...Κατά φωνή και ένας κάβουρας που το κύμα τον είχε πετάξει στην άμμο...Τον φωτογραφήσαμε και τον αφήσαμε...Δεν είχαμε ξαναδεί κάτι παρόμοιο πάντως...Ενδιαφέρον ζωντανό, με τεράστιο κεφάλι και σχεδόν ασήμαντα πόδια και δαγκάνες...

Κι έλεγα πώς μόνον στην Ελλάδα τις κάνουμε αυτές τις χαζομάρες, τελικά και οι ΝΖηλανδοί δεν πάνε πίσω: Καρφιά πάνω στις λάμπες για να μην κάθονται οι γλάροι (που αποτελούν "αυστηρά προστατευόμενα είδη"), στο τουριστικότατο προάστειο του Sumner...

Ένας λευκοπρόσωπος ερωδιός, αυστηρά προστευόμενο είδος και αυτός, που μετανάστευσε σε μεγάλους αριθμούς κατά την δεκαετία του '50 από την Αυστραλία (όπως και τα χελιδόνια Hirundo Neoxena)...Σίγουρα κάποια κλιματική μεταστροφή προκάλεσε την μετακίνηση τόσο μεγάλων πληθυσμών προς την ΝΖ, αλλά με τον Ίωνα ακόμα το ψάχνουμε στο νετ...

Χιλιάδες αχιβάδες ξεβρασμένες στην νότια ακτή του New Brighton, μετά από σφοδρή κακοκαιρία...Οι γλάροι και οι oystercatchers σίγουρα επωφελήθηκαν από το γεγονός...

Βοθρολύμματα από τον ελλειπή βιολογικό καθαρισμό της πόλης, κατά μήκος της ακτής, την ώρα που πολλοί κάνουν ναυταθλήματα, ενώ Ασιατικής -κυρίως- και Μαορί καταγωγής κάτοικοι, συλλέγουν όστρακοειδή για το καθημερινό φαγητό τους...Όλες αυτές οι βρωμιές καταλήγουν κυρίως στο Sumner και τις νότιες ακτές του Canterbury, αλλά αναμένεται να διορθωθεί η κατάσταση τον χειμώνα του 2010, δηλαδή σε ένα χρόνο από τώρα, όταν θα κατασκευαστεί αγωγός μήκους 3 χλμ που θα αδειάζει τα λύματα μακριά από τις ακτές, μέσα στον ωκεανό...
Η γραφειοκρατία και οι δικαιολογίες για άσχημες συνθήκες εργασίας και κακό καιρό, δεν είναι μόνον Ελληνικό φαινόμενο...Από χρόνο σε χρόνο μεταθέτουν τις ημερομηνίες έναρξης του έργου, καθώς "παν προσωρινό και μόνιμο"... Από τους ΝΖηλανδούς πάντως θα περίμενα κάτι καλύτερο από αυτήν τη λύση...Από την ασχήμια των ανθρώπων στην ομορφιά της φύσης: όταν περάσαμε για το Godley heads ήταν μόνη της...Όταν μετά από μισή ώρα ξαναπεράσαμε κατεβαίνοντας, είχε κιόλας 2 μωρά...Σταθήκαμε απέναντί της άφωνοι κι εκείνη μας κοίταζε στα μάτια χωρίς να μετακινηθεί από τα μωρά της, μετά σκαρφαλώσαμε τον όχτο δίπλα στο μονοπάτι για να μην την ενοχλήσουμε και την προσπεράσαμε...Το μεγαλείο της ζωής...Στην πόλη, συνήθως λίγο πριν γυρίσουμε σπίτι για να μαγειρέψω για τις μικρές που επιστρέφουν από το σχολείο τους. Σούσι για δυο, σολωμός για τον Ίωνα και κοτόπουλο teriyaki για μένα...Το πιο υγιεινό fast food της πόλης, και πολύ προσιτό...

VaD μου, είναι πεντανόστιμο, μην το φοβάσαι καθόλου...

(Μόνον μακριά από προϊόντα με τόνο: υπάρχει μποϋκοτάζ σε ισχύ...)Μια πρώτη προσπάθεια να φωτογραφήσω ένα από τα πετράδια μου...Κανονικά θέλει καθρέφτη από κάτω, αλλά εγώ χρησιμοποίησα το γραφείο μου...Κάποια στιγμή θα φωτογραφήσω όλες τις πολύτιμες πέτρες μου και θα σας τις δείξω, αυτή εδώ είναι ένας μπλε χαλαζίας, 11 καρατίων, σε κοπή μπριγιάν...Μπορεί να είναι μια σχετικά φθηνή πέτρα, όμως εγώ την βρίσκω πανέμορφη...Κι έχω πολλές σαν αυτή :)Και εγώ...

Α, και άλλαξα φόντο στο μπλογκ...Μην τρομάξετε με τα γαλαζοπράσινα ;)
Καλό Σ/Κ σε όλους, σας φιλώ...