Το Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου

Σε παλιότερο ποστ, έκανα την παρουσίαση του Αθανασάκειου Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου, σήμερα λοιπόν αποφάσισα να επιστρέψω στο θέμα, παρουσιάζοντας φωτό από τις αίθουσες και τους χώρους του Μουσείου, καθώς και από κάποια από τα πολλά ευρήματα...Όλες οι φωτό είναι δικές μου, και πιθανόν να επανέλθω με νέο σχετικό ποστ, επειδή διαθέτω μεγάλο αρχείο :)

(Στις 2 πάνω φωτό, οι δυο είσοδοι του Μουσείου, στις 2 κάτω φωτό, η ρεσεψιον στην κεντρική είσοδο και η Αίθουσα 6, με ευρήματα από την αρχαία πόλη των Φερών...

Μυκηναΐκό ομοίωμα άρματος από πηλό, με γραπτή διακόσμηση, από το Μεγάλο Μοναστήρι…

 Η στήλη της Ηδίστης, με την μοναδική γραπτή διακόσμησή της, και ενώ το επεξηγηματικό κείμενο περιγράφει την κατάσταση: Η Ηδίστη δεν επιβίωσε της γέννας, και θάφτηκε στον ίδιο τάφο μαζί με το θνησιγενές μωρό της. Ο άνδρας της και μια μαία, πιθανόν συγγενής, παρακολουθούν το δράμα περίλυποι, και εντελώς ανίκανοι να βοηθήσουν…

 Μερικά από τα κοσμήματα που βρέθηκαν στον θολωτό τάφο στο Καζανάκι…Ο τάφος είχε βρεθεί κατά τύχη, το 2004, όταν κατά τις εργασίες διάνοιξης του περιφερειακού της πόλης και της αποχετευτικής υποδομής του, ο εκσκαφέας «χτύπησε» την κορυφή του θόλου…Ο εργολάβος σταμάτησε αμέσως το μηχάνημα και ειδοποίησε τις αρχές, οι αρχαιολόγοι μπήκαν στον χώρο και βρήκαν υπολείμματα τελετουργικής ταφής 7 ατόμων, από την Μυκηναΐκή εποχή…

Βρέθηκαν επίσης διάφορα αγγεία, χρυσά κοσμήματα (η προέλευση ερευνήθηκε από εξειδικευμένους επιστήμονες του Λούβρου που αποφάνθηκαν οτι ο χρυσός προέρχεται από αλλουβιακές αποθέσεις ποταμών στην Γεωργία -μυθική Κολχίδα) και χάντρες από ημιπολύτιμους λίθους και υαλόμαζα, κλπ…Ανάμεσα στα κοσμήματα που βρέθηκαν, ανακαλύφθηκε και ένα μεγάλο χρυσό δαχτυλίδι, με μολύβδινη σφενδόνη τοποθετημένη σε χρυσό καστόνι με κοκκίδωση, είμαι απολύτως ερωτευμένη με αυτό το κομμάτι, το αγαπώ (αλλά δεν σας το δείχνω, να πάτε να το δείτε μόνοι σας!)

http://www.eemaa.eu/news/120
http://extras.ha.uth.gr/aethse2/en/paper.asp?paper=8

 Ένα από τα πιο συγκινητικά εκθέματα του μουσείου: ο τάφος ενός 6χρονου κοριτσιού από τις Φερές, που οι χαροκαμένοι γονείς του έβαλαν μέσα στον τάφο του εκτός από τα κλασικά πήλινα και αλαβαστρινα αγγεία και τα παιχνίδια (μία πλαγγόνα -κουκλάκι από ελεφαντόδοντο), ένα δαχτυλίδι από ήλεκτρο (φυσικό κράμα χρυσού και ασημιού), 2 κοκκάλινα χτενάκια, 2 ζευγάρια δερμάτινα παπούτσια (εκτός από το ζευγάρι σανδάλια που φορούσε όταν την έθαψαν), δερμάτινο καπέλο και ένα καλαθάκι με φθινοπωρινά φρούτα και καρπούς (τα ρόδια, τα κάστανα, τα καρύδια και τα φουντούκια διατηρήθηκαν τέλεια). 

Στον ίδιο τύμβο που βρέθηκε ο συγκεκριμένος τάφος, βρέθηκε και μια επιτύμβια στήλη που φέρει την επιγραφή ΤΑΝΔ ΕΠΕΘΕΚΕ ΠΑΤΕΡ ΜΝΑΜΕΟΝ ΣΤΑΛΑΝ ("Αυτή τη στήλη έστησε ο πατέρας ως μνημείο"), και πιθανόν να είναι η στήλη του τάφου του παιδιού αυτού. Πριν λίγο καιρό τα ευρήματα απομακρυνθηκαν από τον τάφο και πήγαν για περαιτέρω συντήρηση (κυρίως τα ρούχα και τα παπούτσια) ενώ το κρανίο της μικρής έχει μεταφερθεί στην Αθήνα ωστε να ανασυσταθεί το πρόσωπό της, όπως έγινε και στην περίπτωση της Μύρτιδας...

http://www.myrtis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=316&Itemid=354&lang=en

Κτερίσματα τάφου, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν και αρκετά (10 στον αριθμό) γυάλινα αντικείμενα. Το γυαλί ήταν μεγάλη κατάκτηση για τον άνθρωπο, επειδή αν και εύθραυστο υλικό, έδινε την διαφάνεια στα αντικείμενα, κάνοντάς τα σπάνια, ακριβά και περιζήτητα…
Όπως και με την υαλόμαζα, από την Μυκηναΐκή εποχή, σταδιακά άρχισαν να προσθέτουν χρώμα, ή άλλα επεξεργασμένα κομμάτια γυαλιού, χερούλια, στόμια, δημιουργώντας πανέμορφα μπουκάλια και μπουκαλάκια, καράφες, κύπελλα, ενώ τα αρθρωτά τμήματα -χαντρες που χρησιμοποιούνταν στην κατασκευή κοσμημάτων από υαλόμαζα, χύνονταν είτε σε έκτυπες μήτρες από στεατίτη, είτε ενόσω το γυαλί ήταν ακόμα ζεστό, εμπιεζόταν πάνω τους το μοτίβο, με τη βοήθεια ειδικά κατασκευασμένου εργαλείου που έφερε στην άκρη του την αρνητική προβολή του μοτίβου...

http://www.cycladic.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=resource&cresrc=828&cnode=55&clang=0
http://www.naftemporiki.gr/audionews/listenstory.asp?id=1725119

Μεγάλα χρυσά ρωμαϊκά ενώτια από την Πέλιννα, διακοσμημένα με γρανάτες, που παρουσιάζουν Ερωτιδείς να οδηγούν δίφρους. Τα συγκεκριμένα κοσμήματα είναι πολύ βαριά και λόγω του βάρους τους δεν μπορούσαν να φορεθούν στον λοβό του αυτιού, αλλά τα περνούσαν πάνω από το πτερύγιο του αυτιού, ωστε να μην το πληγώνουν. Απίστευτη δουλειά, με όλες τις κολλήσεις να έχουν γίνει χωρίς να υπάρχει ορατή ένωση, ανάμεσα στα χυτά μέρη των σκουλαρικιών…Το ένα από τα σκουλαρίκια είναι ελαφρά στραπατσαρισμένο, ενώ λείπουν και μερικές από τις πέτρες, αλλά και πάλι, η τεχνική του κατασκευαστή είναι ασυναγώνιστη…Επίσης και τα δυο άλλα ζευγάρια σκουλαρικιών στη φωτό, είναι πανέμορφα και δημοφιλή σχέδια που κατασκευάζονται ακόμα, με μοντέρνες μεθόδους…

Στήλες, αγάλματα, σαρκοφάγοι καθώς και μια άρτια σωζόμενη πέτρινη άγκυρα (με εγχάρακτη σβάστικα, που στην αρχαιότητα συμβόλιζε τον αεικίνητο τροχό του ήλιου, και υπονοεί και την ταχύτητα του πλοίου που την έφερε), στην δροσερή αυλή του Μουσείου . Πιθανόν να πρόκειται και για πέτρινη άγκυρα της ξηράς, ένα πρόσθετο μέσο συγκράτησης ποντισμένων πλοίων, που ήδη ήταν αγκυροβολημένα με δικές τους (πιθανώς μεταλλικές) άγκυρες...Τέτοιες παρόμοιες πέτρινες άγκυρες σε σχήμα κόλουρης πυραμίδας, με τρύπα στην κορυφή τους, βρέθηκαν και στην Ζέα, που στην Κλασική αρχαιότητα λειτουργούσε ο ναύσταθμος των τριηρών της Αθήνας...

Άλλα σχετικά λινκ προς σερφάρισμα

http://www.diki.gr/museum/EL/city/chronos.asp?year=1909
http://odysseus.culture.gr/h/1/gh151.jsp?obj_id=3271 (Α' μέρος)
http://odysseus.culture.gr/h/1/gh152.jsp?obj_id=3271 (Β' μέρος)
http://www.archaiologia.gr/wp-content/uploads/2011/06/34-19.pdf
http://en.wikipedia.org/wiki/Myrtis
http://www.angle.org/doi/pdf/10.2319/012710-58.1
http://heritage-key.com/blogs/prad/myrtis-2500-year-old-athenian-girl-finds-new-home
http://eprints.teikoz.gr/28/1/BS14_2003.pdf
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%81%CE%B9%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82

Επίσης βρήκα (κάπως αργά, βέβαια, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ) και ένα πολύ ωραίο και άκρως ενημερωτικό ποστ, σχετικά με τον τρόπο που οι Έλληνες προστάτευσαν τις αρχαιότητές τους κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου πολέμου...Ρίξτε μια ματιά, αξίζει τον κόπο (και θα επανέλθω, κάποια στιγμή στο μέλλον):

 http://drixoutispanagiotis.blogspot.co.nz/2010/10/blog-post_19.html

ΥΓ. Και απίστευτο; Μόλις το ανακάλυψα κι εγώ, αλλά "παίζει" από χθες: Διάφορα Ελληνικά sites, όπως το Madata.gr και το Megaraonair.gr, με "έχουνε δώσει" ως λινκ, για την 166η επέτειο από τη γέννηση του Peter Carl Fabergé...

http://artanis71.blogspot.co.nz/2010/04/faberge.html
Τί να πω; Ευχαριστώ  πολύ:)