*προς τον Δρ. και κάθε ενδιαφερόμενο
Κατά καιρούς μου «την έπεφταν» διάφοροι περίεργοι που θεωρούσαν ότι θίγονταν από το περιεχόμενο των αναρτήσεων για την ΝΖ, διαμαρτύρονταν ότι κάνω συγκρίσεις (αυτό δεν συνέβη ποτέ μέχρι σήμερα), με έβριζαν και μου ζητούσαν να ανακαλέσω ή να απολογηθώ για τις απόψεις μου ή ακόμα και τις προσωπικές μου εμπειρίες από την διαβίωση εδώ, και επειδή δεν τις αντέχω αυτές τις κατινιές, είχα αποφασίσει χαριστικά να μην ξανασχοληθώ με τα προβλήματα της ΝΖ, και να αφήσω τους κάθε λογής Ελληνοτέτοιους ή ΝΖηλανδοέτσι, να βρουν μόνοι τους λύση στα προβλήματα της «χώρας τους» (εννοείται ότι είχα μια σκασίλα να τους τα λύσω εγώ!), και πραγματικά έχω μειώσει στο ελάχιστο τα ποστ της ετικέτας «Ζωή στη ΝΖ», και ανεβάζω σχεδόν αποκλειστικά είτε φωτογραφικές αναρτήσεις, είτε συνταγές, πολιτιστικά, προσωπικά, κ.α…
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι όλοι παρακολουθούν τις νεώτερες αναρτήσεις μου, αλλά πολλές φορές βρίσκουν παλιότερα ποστ που ενδιαφέρουν περισσότερο, και που φυσικά προκαλούν τις μεγαλύτερες αντιδράσεις! Κάπως έτσι εμφανίστηκε κι αυτός ο καθόλα επώνυμος αλλά περιστασιακός-αναγνώστης, ο οποίος ζει και εργάζεται ως ψυχολόγος στη ΝΖ εδώ και 3 χρόνια, και φυσικά έχει κι αυτός τις αντιρρήσεις του σχετικά με την θεματολογία και το περιεχόμενο διαφορών ποστ, του μπλογκ… Και άνοιξα έντονη συζήτηση στα σχόλια του συγκεκριμένου ποστ (τα οποία προς το παρόν είναι κλειστά) –για ακόμα μια φορά, με ένα άτομο το οποίο δεν θέλει να ακούσει, νομίζει ότι τα ξέρει όλα, και έχει μια άκυρη θεωρία για το οτιδήποτε, είτε τον αφορά είτε όχι, και θέτω και πάλι το ερώτημα στον εαυτό μου, αν αξίζει τον κόπο να προσπαθώ να εξηγήσω στον κάθε σχετικοάσχετο, τα ζητήματα που με προβληματίζουν, και αν πρέπει να γράφω τελικά την γνώμη μου, όταν ενίοτε κάποιοι ζητούν τη συμβουλή μου για το αν αξίζει η ΝΖ για να έρθουν!
Κι ενώ εσένα μεν αγαπητέ Δρ., σου απάντησα επί μακρόν (αλλά δεν θες να καταλάβεις -και δεν πρόκειται κιόλας!), σε εσάς, αγαπητοί ανώνυμοι και επώνυμοι/ συνμπλόγκερ/ φίλοι/ γνωστοί και άγνωστοι, τακτικοί και περιστασιακοί αναγνώστες κλπ κλπ, τί απάντηση να σας δώσω; Μεγάλα παιδιά είστε, να διαβάζετε ξέρετε (ορισμένοι και στα αγγλικά), υπολογίστε τις δυνατότητες και τις αντοχές σας, κι αν θεωρείτε ότι έχετε τα προσόντα που ζητάει η ΝΖ και το αποφασίσετε, περάστε τις εξετάσεις γλώσσας, θεωρήστε τα πτυχία σας και καταθέστε τα στις αρμόδιες αρχές, κάντε τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και ελάτε (ο δρόμος είναι ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα, που λένε), αλλά μετά να μην μου ζητάτε τα ρέστα, εγώ θα γυρίσω πίσω σε 2 χρόνια, δεν πρόκειται να κάτσω εδώ πέρα εσαεί.
Το γιατί θέλω/πρέπει να γυρίσω, το ξέρω μόνον εγώ, και δεν θα βάλω σερίφηδες στις προσωπικές μου αποφάσεις- αν και κάποιοι, παίρνουν το θάρρος από μόνοι τους, κοτσάρουν όνομα και τίτλο στα μούτρα του καθενός "ανεπίδεκτου" και επιμένουν ότι η ΝΖ είναι η Ελλάδα του Ειρηνικού Ωκεανού, και ο παράδεισος επί γης, και δεν δέχονται αντιρρήσεις. Ευτυχώς όμως δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ούτε έχουμε τις ίδιες εμπειρίες, και στο μάθημα της γεωγραφίας στο σχολείο, εγώ τουλάχιστον, δεν απουσίασα ποτέ!
Εντούτοις είναι γεγονός ότι αν κάποιος είναι γιατρός (οι καρδιολόγοι είναι σε πρώτη ζήτηση), μπορεί να έρθει και να εργαστεί στη ΝΖ, όμως αυτό εξηγείται από μόνο του: Η ΝΖ, υποφέρει εδώ και πολλά χρόνια από brain drain, που σημαίνει ότι οι νεαροί διπλωματούχοι της όλων των ειδικοτήτων και ειδικά στον τομέα της υγείας με τα γνωστά προβλήματα, μεταναστεύουν σε άλλες χώρες, την Αυστραλία, την Αγγλία και αλλού, οπότε έχει μεγάλες ελλείψεις ιατρικού προσωπικού…
Έτσι λοιπόν, αγαπητοί κυρίες και κύριοι, αν είσαστε γιατροί και με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλετέρρα (οπότε θα έχετε συνηθίσει το κλίμα, τον τρόπο ζωής κλπ, δεν θα χρειαστεί να περάσετε και τις δύσκολες εξετάσεις γλωσσομάθειας- απαιτείται γνώση της Αγγλικής, πανεπιστημιακού επιπέδου) πέρα από το γεγονός οτι μπορείτε θεωρητικά να εργαστείτε οπουδήποτε στον κόσμο, αλλά διαλέξατε να κανετε καριέρα στη ΝΖ όπου ο ανταγωνισμός με άλλους Δρ της ειδικότητάς σας θα είναι σαφώς μικρότερος (και πιθανώς και χαμηλότερα στάνταρ/αποδοχές από άλλες χώρες), και θα έχετε την ευκαιρία να δείτε και ασθένειες που στην Ευρώπη έχουν εξαλειφθεί από την δεκαετία του ’50 τουλάχιστον (αυτό το λένε οι ίδιοι οι ΝΖηλανδοί, αλλά βέβαια όταν το γράφω εγώ, αποτελεί λόγο προστριβής με τους γνωστούς «κουζουλούς» που αρέσκονται να με παρενοχλούν!)
Έτσι λοιπόν, αγαπητοί κυρίες και κύριοι, αν είσαστε γιατροί και με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλετέρρα (οπότε θα έχετε συνηθίσει το κλίμα, τον τρόπο ζωής κλπ, δεν θα χρειαστεί να περάσετε και τις δύσκολες εξετάσεις γλωσσομάθειας- απαιτείται γνώση της Αγγλικής, πανεπιστημιακού επιπέδου) πέρα από το γεγονός οτι μπορείτε θεωρητικά να εργαστείτε οπουδήποτε στον κόσμο, αλλά διαλέξατε να κανετε καριέρα στη ΝΖ όπου ο ανταγωνισμός με άλλους Δρ της ειδικότητάς σας θα είναι σαφώς μικρότερος (και πιθανώς και χαμηλότερα στάνταρ/αποδοχές από άλλες χώρες), και θα έχετε την ευκαιρία να δείτε και ασθένειες που στην Ευρώπη έχουν εξαλειφθεί από την δεκαετία του ’50 τουλάχιστον (αυτό το λένε οι ίδιοι οι ΝΖηλανδοί, αλλά βέβαια όταν το γράφω εγώ, αποτελεί λόγο προστριβής με τους γνωστούς «κουζουλούς» που αρέσκονται να με παρενοχλούν!)
Ειλικρινά σας εύχομαι να μην αρρωστήσετε ποτέ, όσο θα είστε στη ΝΖ, ή τουλάχιστον το πρόβλημά σας να αντιμετωπίζεται εύκολα και ανώδυνα, το αυτό εύχομαι και σε όσους βρίσκεστε στην Ελλάδα, αλλά και σε μένα που θέλω να γυρίσω πίσω, και θα έχω να αντιμετωπίσω ανάμεσα στα άλλα, και τις αλλαγές στην υγεία…Όμως έχω κατανόηση στα προβλήματα της χώρας μου, και γνωρίζω καλά, τους λόγους που οδήγησαν σ’ αυτήν την κατάσταση που βιώνουμε όλοι, ενώ δεν θεωρώ ότι είμαι ιδιαίτερα ευνοημένη από το γεγονός ότι τα τελευταία 3 χρόνια ζω σε χώρα του εξωτερικού, ούτε ότι η (πρόσκαιρη) μετανάστευσή μας είναι η σίγουρη αποφυγή των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που θα αντιμετωπίζαμε αν ήμασταν στην Ελλάδα.
Κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι η μετανάστευση είναι η λύση «δια πάσα νόσο», ή ότι θα βγείτε αλώβητοι από την όλη διαδικασία, ή απολύτως κερδισμένοι…
Πρώτον, κανείς δεν μπορεί να σας πιστοποιήσει ότι όλα θα πάνε τέλεια, επειδή τέλειο δεν υπάρχει πουθενά και κάθε χώρα έχει τα δικά της προβλήματα τα οποία θα αναγκαστείτε αργά ή γρήγορα να αντιμετωπίσετε, ούτε και ότι η απόσταση μεταξύ Ελλάδας και της χώρας στην οποία βρίσκεστε/ ή επιθυμείτε να πάτε, θα εξασφαλίζει και τη σιγουριά: Αν εξαρτάστε στο ελάχιστο από την Ελλαδίτσα, να ξέρετε ότι θα θιγείτε με όποιον τρόπο, αυτό πχ. ισχύει για μένα.
Δεύτερον, το να πάτε στο εξωτερικό και να βρείτε μια δουλειά για να ζήσετε, δεν σημαίνει ότι μόνον εσείς αξίζετε/ δουλεύετε/ φορολογείστε/ κουράζεστε/ δικαιούστε, και δεν έχετε κανένα δικαίωμα να παραμυθιάζετε και να βρίζετε ασύστολα αυτούς που αφήσατε πίσω σας, όπως και να περιαυτολογείτε και να επιδεικνύεστε! Δεν είστε ούτε περισσότερο ικανοί από άλλους, ούτε και διαθέτετε κανένα εξαιρετικό ταλέντο που δεν μπορούσατε να το εκμεταλλευτείτε στην χώρα σας. Παραδεχτείτε ότι εξαναγκαστήκατε να μεταναστεύσετε για λόγους επιβίωσης, και αποδεχτείτε το και για όσους ψάχνονται να φύγουν επίσης, χωρίς να τους κρίνετε.
Τρίτον, είναι κοινή πρακτική για όλους τους μετανάστες –παλιούς και νέους-, να μην εκφράζουν παράπονα και απαιτήσεις από την χώρα στην οποία κατέφυγαν, και να δέχονται τα πάντα αδιαμαρτύρητα, από τον απλό σκεπτικισμό των τρίτων προς το άτομό τους και τα αρνητικά σχόλια, ως και την υποτίμηση της προσωπικότητας τους, τον κοινωνικό αποκλεισμό ή τον ρατσισμό...
Εν καιρώ, όσοι δέχονται αυτές τις συμπεριφορές, αφομοιώνονται πλήρως και τις αναπαράγουν, ενώ συνηθίζουν να γενικεύουν το «ιδανικό» επαγγελματικό και κοινωνικό στάτους το οποίο κατάφεραν να κατακτήσουν με πολλούς κόπους -είναι αλήθεια-, αποσιωπούν τα κακώς κείμενα της νέας πατρίδας τους και απορρίπτουν οτιδήποτε έχει σχέση με την χώρα από την οποία προέρχονται, ενώ κάποιοι υιοθετούν και συγκεκριμένη συμπεριφορά προς τους παλιούς συμπατριώτες τους, ώστε να γίνονται περισσότερο αρεστοί στους ντόπιους και να διαχωρίζουν τη θέση τους από εμάς τους «ποταπούς», υπόλοιπους .
Εν καιρώ, όσοι δέχονται αυτές τις συμπεριφορές, αφομοιώνονται πλήρως και τις αναπαράγουν, ενώ συνηθίζουν να γενικεύουν το «ιδανικό» επαγγελματικό και κοινωνικό στάτους το οποίο κατάφεραν να κατακτήσουν με πολλούς κόπους -είναι αλήθεια-, αποσιωπούν τα κακώς κείμενα της νέας πατρίδας τους και απορρίπτουν οτιδήποτε έχει σχέση με την χώρα από την οποία προέρχονται, ενώ κάποιοι υιοθετούν και συγκεκριμένη συμπεριφορά προς τους παλιούς συμπατριώτες τους, ώστε να γίνονται περισσότερο αρεστοί στους ντόπιους και να διαχωρίζουν τη θέση τους από εμάς τους «ποταπούς», υπόλοιπους .
Εδώ θέλω να διευκρινίσω ότι δεν ντρέπομαι για την εθνικότητά μου, και δεν έχω καμία εκτίμηση σε ανθρώπους που κατηγορούν και απαξιώνουν τη χώρα τους…Όσοι το κάνετε, είστε εσείς οι ίδιοι υπεύθυνοι για τις συμπεριφορές που εισπράττετε, και σας αξίζει, εμείς οι υπόλοιποι είμαστε τα θύματά σας. Διαλέξτε με ποια πλευρά θέλετε να συνταχτείτε και αφήστε τους άλλους να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερο, για τον εαυτό τους και την χώρα τους, η άχρηστη κριτική και οι άκυρες συγκρίσεις δεν εξυπηρετούν σε τίποτα.
Το χειρότερο όμως από όλα είναι η γενίκευση, ειδικά εαν κάποιοι έχουν αναγάγει τη θέση εργασίας ή τις μηνιαίες τους αποδοχές, σε μικρό προσωπικό παράδεισο, και προσπαθούν να πείσουν κι άλλους, από θέση μεγαλόψυχου πεφωτισμένου επαΐοντα, να δοκιμάσουν την ίδια «ευλογία» που έτυχαν κι εκείνοι. Τότε, δημιουργείται μια στρεβλή εικόνα που πιθανόν να απέχει πολύ από την πραγματικότητα, και δυστυχώς θα είναι πολύ αργά για κάποιους, να αλλάξουν γνώμη…
Θα ήταν πολύ καλύτερα αν όλοι αυτοί που ενδιαφέρονται να έρθουν εδώ, -αντί να εμπιστεύονται τον οποιοδήποτε τυχαίο που μπορεί να μην έχει σαφή εικόνα των αναγκών τους και των συνθηκών που πρόκειται να αντιμετωπίσουν- σαν εμένα και τον κύριο Δρ, πχ- να έπαιρναν το ρίσκο να κάνουν χρήση της 3μηνης βίζας διακοπών/δουλειάς που εκδίδει το ΝΖηλανδικό κράτος, και να ταξιδέψουν ως εδώ, για να ψάξουν μόνοι τους για εργασία και να πάρουν και μια γεύση από τη χώρα και τα συστήματά της, όπως άλλωστε κάνουν εδώ και χρόνια πολλοί Άγγλοι και Ιρλανδοί υποψήφιοι μετανάστες, και προς τους οποίους το ΝΖηλανδικό κράτος δείχνει σαφή προτίμηση, για ευνόητους λόγους.
Όμως δεν θέλω να αποτρέψω κανέναν, είναι καλύτερα να προσπαθήσετε να βγείτε στο εξωτερικό/έρθετε στη ΝΖ, ακόμα κι αν στην πορεία αποτύχετε, παρά να μη δοκιμάσετε καθόλου…Τουλάχιστον δεν θα λέτε ότι δειλιάσατε, και θα έχετε σαφή εικόνα των δυνατοτήτων σας. Φυσικά όπως είπαμε, οι γιατροί έχουν καλύτερες πιθανότητες, προς το παρόν, επειδή δεν ξέρετε τί μπορεί να γίνει αργότερα…
Και κάτι ακόμα για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους: Μπορεί να μην είμαι Δρ ψυχολογίας με τίτλους-σεντόνια, όμως αυτό το μπλογκ το διατηρώ εδώ και 4+ χρόνια και για τον Blogger είμαι επώνυμη, όπως και για πολλούς μπλογκοφίλους, που μιλάμε ακόμα και μέσω τηλεφώνου, msn, skype, FB, Google+ και τα λοιπά, και το όνομά μου έχει γραφτεί τόσο σε άλλα μπλογκ, όσο και ιστοσελίδες, ακόμα και σε ένα σοβαρό βιβλίο-μελέτη, δίπλα-δίπλα με το ψευδώνυμό μου, απλά δεν έχω το γράψει ακόμα κάτω από τις αναρτήσεις, κι αυτό όμως θα γίνει κάποια στιγμή (αν και ειλικρινά δεν έχει μεγάλη σημασία...) .
Έχω συνολικά 4 e-mails και 5 μπλογκ, εκ των οποίων 2+2 στο όνομά μου, τα άλλα με το ψευδώνυμο, για όλα όμως έχω δηλώσει τηλέφωνα και εναλλακτικά στοιχεία επικοινωνίας και έχουν διεύθυνση IP, άρα δεν είμαι όσο «ανώνυμη» θέλετε να πιστεύετε κάποιοι! Το μπλογκ είναι προσωπικό και σχεδόν πάντα αναφέρομαι σε προσωπικές μου εμπειρίες, ενώ για οποιεσδήποτε άλλες πληροφορίες, πάντα τα ποστ συνοδεύονται από σχετικά λινκ/ιστοσελίδες. Αν δεν σας αρέσει λοιπόν το περιεχόμενο του "Αρτάνις71", είστε ελεύθεροι να μην το διαβάζετε, και δεν υποχρεώνω κανέναν! Επίσης, μπορείτε να ανοίξετε ένα δικό σας μπλογκ (αν δεν βαριέστε), και να γράφετε ό,τι σας κατεβαίνει στο κεφάλι, δικό σας ζήτημα και δεν με αφορά. Όλα τα δικά μου πάντως, είναι σε χρήση και ανανεώνονται, δεν είναι ιντερνετικά pebbles…
Έχω συνολικά 4 e-mails και 5 μπλογκ, εκ των οποίων 2+2 στο όνομά μου, τα άλλα με το ψευδώνυμο, για όλα όμως έχω δηλώσει τηλέφωνα και εναλλακτικά στοιχεία επικοινωνίας και έχουν διεύθυνση IP, άρα δεν είμαι όσο «ανώνυμη» θέλετε να πιστεύετε κάποιοι! Το μπλογκ είναι προσωπικό και σχεδόν πάντα αναφέρομαι σε προσωπικές μου εμπειρίες, ενώ για οποιεσδήποτε άλλες πληροφορίες, πάντα τα ποστ συνοδεύονται από σχετικά λινκ/ιστοσελίδες. Αν δεν σας αρέσει λοιπόν το περιεχόμενο του "Αρτάνις71", είστε ελεύθεροι να μην το διαβάζετε, και δεν υποχρεώνω κανέναν! Επίσης, μπορείτε να ανοίξετε ένα δικό σας μπλογκ (αν δεν βαριέστε), και να γράφετε ό,τι σας κατεβαίνει στο κεφάλι, δικό σας ζήτημα και δεν με αφορά. Όλα τα δικά μου πάντως, είναι σε χρήση και ανανεώνονται, δεν είναι ιντερνετικά pebbles…
Καλημέρα/ καλησπέρα/ καληνύχτα από Wellington ΝΖ...
Artanis71@gmail.com
Υ.Γ. Όλες οι φωτό είναι δικές μου, από ένα ταξιδι στη Southland...Λυπάμαι για την ποιότητά τους, αλλά ο καιρός στο Invercargill ήταν βροχερός και μουντός, και η αλήθεια είναι οτι το γειτονικό Bluff και το Stirling Point με ενδιέφεραν περισσοτερο...
http://artanis71.blogspot.co.nz/2010/05/invercargill-bluff.html
http://artanis71.blogspot.co.nz/2010/05/invercargill-bluff.html
