Sweet Sixteen, με τούρτα "Ουράνιο Τόξο"

Ιούνιος μήνας, και οι κόρες μου έχουν τα γενέθλιά τους: Κλείσαμε τα 16! (πωπω πώς περνάνε τα χρόνια...), έβαλαν σκοπό λοιπόν, να φτιάξουν μια τούρτα- ουράνιο τόξο, ολομόναχες, και 2 βδομάδες τώρα,  ψωνίζανε τα υλικά (μέχρι και στο Spotlight -κατάστημα με οικιακό εξοπλισμό, υφάσματα κλπ-τις πήγαμε, που έχει και τμήμα ζαχαροπλαστικής!). Τα αγοράσανε λοιπόν, και να η συνταγή, στην οποία για λόγους ευκολίας (τρόπος του λέγειν), χρησιμοποιήσανε έτοιμο μείγμα για κέικ βανίλιας, εσείς μπορείτε να φτιάξετε τη κλασική συνταγή κέικ που προτιμάτε, να προσθέσετε τα χρώματα ζαχαροπλαστικής, και συνεχίζετε από 'κει...

Υλικά για τούρτα -ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ

2 κουτιά έτοιμο μείγμα κέικ βανίλια (ή ετοιμάζετε την κλασική συνταγή που φτιάχνετε σπίτι, σε 2πλή δόση)

2 φακελάκια έτοιμη κρέμα ζαχαροπλαστικής (μπορείτε να βάλετε όποια κρέμα σας αρέσει, ή μαρμελάδα κλπ)

Γάλα (όσο χρειάζονται οι οδηγίες στα κουτιά του κέικ και της κρέμας)

χρώματα ζαχαροπλαστικής

πολύχρωμες καραμελίτσες-κουφέτα m&m's

2 πακέτα Ζαχαρόπαστα (εμείς πήραμε 1 πακέτο σε τυρκουάζ χρώμα και δεν μας έφτασε, οπότε είναι καλύτερα να πάρετε 2 πακέτα εσεις, διαφορετικά μπορείτε να την φτιάξετε και μόνοι σας)

Υγρή καραμέλα σε σωληνάριο( με γεύση λευκής σοκολάτας, για τη διακόσμηση της τούρτας)

Ζάχαρη άχνη, για το άνοιγμα της ζαχαρόπαστας σε φύλλο

Βούτυρο για το άλλειμμα

Τα κορίτσια ετοίμασαν  το μείγμα του κέικ, όπως έγραφαν τα κουτιά (έπρεπε να χρησιμοποιήσουν 3 ασπράδια αυγών σε κάθε δόση, οπότε διαχώρησαν τους κρόκους...Εσείς μπορείτε να κάνετε την κλασική συνταγή για κέικ βανίλιας, και να μην πάρετε έτοιμο μείγμα κέικ, όπως οι κόρες μου...

Το μείγμα έτοιμο να χωριστεί σε μπολάκια, για να προστεθούν και να ανακατευτούν τα χρώματα της ζαχαροπλαστικής...Φτιάξανε και τις 2 δόσεις μείγματος για κέικ, και λόγω κακού υπολογισμού, δεν έφτασε για 7 χρώματα, αλλά για 6, έχετε το νου σας να μην κάνετε λάθος κι εσείς!

Και ο χρωματο-ανάμειξη αρχίζει...Χρησιμοποιήσαμε 2 ίδια μικρά στρόγγυλα ταψάκια, οπότε ψήναμε και ανακατεύαμε ταυτόχρονα ...Κάθε στρώση δεν χρειάστηκε παραπάνω από 20' στους 180c, ο χρόνος ψησίματος διαφέρει από φούρνο σε φούρνο, γι' αυτό μην ξεχνάτε να το ελέγχετε συχνά, ώστε να μην καούν...

Οι μικρές επί το έργον (εγώ δεν ανακατεύτηκα καθόλου, παρά μόνο στο άνοιγμα της ζαχαρόπαστας σε φύλλο, και αυτό επειδή δεν μας έφτασε το ένα πακέτο)

Οι 6 στρώσεις έτοιμες για τη σύνθεση της τούρτας ( η φωτό είναι κάπως σκοτεινή, στραβή κλπ , για το φωτισμό φταίει που οι μικρές τραβούσαν χωρίς φλας...Αλλά δεν πειράζει, νόημα βγαίνει :) Το ποτήρι με τα μυρωδικά και η κούπα του καφέ (μου) είναιμέρος της ευρύτερης διακόσμησης...Κάντε πώς δεν τα είδατε...

Κάποιες από τις βάσεις χρειάστηκε να "ισιωθούν", με τη βοήθεια ενός μαχαιριού, και ανάμεσα στο κάθε κέικ περάσανε μια στρώση κρέμα ζαχαροπλαστικής, που οι μικρές είχαν ετοιμάσει εντωμεταξύ, σύμφωνα με τις οδηγίες στο πίσω μέρος των φακέλων. Μετά γέμισαν τα κενά ανάμεσα στις άκρες των κέικ, και πέρασαν και μια στρώση με κρέμα, την επιφάνεια του τελευταίου κέικ, για να καθήσει και να κολλήσει η τυρκουάζ ζαχαρόπαστα...Την βάλανε για μια ωρίτσα στο ψυγείο, πριν συνεχίσουν με τα υπόλοιπα...

Επειδή λοιπόν το ένα πακέτο που πήρανε για τη συνταγή,  τους  έβγαινε "τσουρούτικο" να το ανοίξουν και να το στρώσουν από πάνω, επιστρατεύσανε τη μαμά! Αποφασίσαμε λοιπόν, κατόπιν οικογενειακού συμβουλίου, αντί να στείλουμε τον Ίωνα να μας αγοράσει κι άλλο πακέτο ζαχαρόπαστα, να ανοίξουμε το φύλλο και να κόψουμε ένα στρογγυλό καπάκι με το οποίο καλύψαμε το πάνω μέρος της τούρτας, και την υπόλοιπη ζαχαρόμαζα να την ξανανοίξουμε σε λωρίδα, και να καλύψουμε και τα πλαινά... Όπερ και εγένετο!

Μετά με τον κορνέ, θα φτιάχνανε ροζέτες από σαντιγί, ακριβώς πάνω στις ενώσεις, ώστε να μην φαίνονται, γράψανε τα "Χρόνια τους Πολλά", ζωγραφήσανε λουλουδάκια και διακοσμήσανε με m&m's, και ήταν έτοιμη να ανάψουμε τα κεράκια τους, να τους ευχηθούμε, και να την κόψουμε!

Έτοιμη λοιπόν (στα κανονικά της χρώματα), την ανάψαμε, τους τραγουδήσαμε και τραβήξαμε άπειρες φωτό (και βίντεο) και επήλθε η πολυαναμενόμενη σφαγή!

6 στρώσεις λοιπόν, 4 ώρες προετοιμασίας ( λόγω απειρίας) για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα, και μια κουζίνα αγνώριστη, αλλά χαλάλι ο κόπος τους: Η τούρτα ήταν φανταστική! Βέβαια μου είπαν οτι  μετά από καναδυο χρόνια θα ξαναφτιάξουν τέτοια τούρτα, επειδή ...κουράστηκαν...

Χρόνια τους και χρόνια μας πολλά, να τις χαιρόμαστε και να μας χαίρονται, κι εσείς καλά να περνάτε, καλό καλοκαίρι να έχετε (κι εμείς καλό χειμώνα), σας φιλώ

Αρτάνις