Tuesday, April 24, 2012

Αρτάνις, τρως!

(κατά το κλασικό «Σούζυ τρως!»)
Λοιπόν, μιας και τα έχω πρόσφατα (προχθές, με τα έλεγα μεσω ΦΒ μια φίλη μου, μια καταπληκτική κοπέλα, ας την πούμε Ντίνα…Ήμουν μάρτυρας στον πολιτικό γάμο της, πριν από 4 χρόνια, ο θρησκευτικός τελέστηκε πέρυσι το καλοκαίρι, ταυτόχρονα με την βάφτιση της μικρής και εγώ δυστυχώς έλειπα στη ΝΖ… Φέτος των Βαΐων λοιπόν, η Ντίνα πήγε όπως συνηθίζεται στην εκκλησία ματσάκια από βάγια και λουλούδια και μου έλεγε πώς μαζεύτηκαν για το Πάσχα όλα της τα αδέλφια στο πατρικό της, μαζί και η αδελφή της, ας την πούμε «Λίτσα», και εντελώς εμπιστευτικά, άρχισε να μου λέει για τα προσωπικά της αδελφής της, η οποία είναι μόνη της…Της απάντησα ότι δεν με ενδιαφέρει να μάθω τίποτε σχετικά με εκείνη, και της διηγήθηκα ένα περιστατικό, όπως είχε συμβεί πριν από κάμποσα χρόνια…Και καθώς στο προηγούμενο ποστ ανέφερα την περίπτωση της αδελφής της, αποφάσισα να την παρουσιάσω και σε σας :)

Καταρχήν όμως, να γράψω για την φίλη μου, (που έχει κι εκείνη προβλήματα με το βάρος της, ειδικά μετα την εγκυμοσύνη, αλλά και λόγω σωματότυπου): Την γνώρισα περίπου την ίδια εποχή που συνάντησα και τον Ίωνα, δλδ πριν από 20 χρόνια…Η Ντίνα τότε, ήταν 20 χρονών, όσο κι εγώ, και η ζωή της μέχρι τότε, ήταν περιορισμένη μέσα στους 4 τοίχους ενός σπιτιού, και η μόνη της διασκέδαση (πραγματική απόλαυση για εκείνη), ήταν τα μαθήματα Αγγλικής γλώσσας που παρακολουθούσε…Το όνειρό της ήταν να σπουδάσει κάποτε Αγγλική φιλολογία, με πολύ κόπο και αποφασιστικότητα, ξεπέρασε τις προκαταλήψεις του θρησκόληπτου πατέρα της, «πάτησε πόδι», επέστρεψε στο σχολείο απ’ όπου την είχαν απομακρύνει οι γονείς της (ενώ τα αδέλφια της είχαν προχωρήσει κανονικά, σε αντίθεση με εκείνη) και τελικά μπήκε στην σχολή που την ενδιέφερε (Αγγλική φιλολογία Θεσσαλονίκης) και προχώρησε στις σπουδές της και στην ζωή της…
Η Ντίνα λοιπόν, έχει και κάμποσα αδέλφια, ανάμεσά τους, μια αδελφή –ας την πούμε Λίτσα- που αντικειμενικά (τότε τουλάχιστον) ήταν η ωραιότερη του σογιού…Ήταν φυσική μελαχροινή, λεπτοκαμωμένη, με μεγάλα μάτια, και όλοι της έδιναν περισσότερη σημασία από τα υπόλοιπα αδέλφια της, κι εκείνη το ήξερε και το αποζητούσε…Με τον καιρό, ανέπτυξε μια προσωπικότητα που στρεφόταν γύρω από την προσοχή που μονοπωλούσε, ταυτόχρονα όμως απόχτησε μια εμμονή προς την ομορφιά της, και όπως είναι φυσικό παρουσίασε διάφορες ανασφάλειες, που την ωθούσαν πχ να κάνει παρέα μόνον με ασχημότερες κοπέλες, ώστε να μονοπωλεί το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό των αρσενικών, (σε περίπτωση που αυτό δεν συνέβαινε, γινόταν εριστική και εγκατέλειπε την ομήγυρη). Μεταπηδούσε από σχέση σε σχέση, αρκεί ο εκάστοτε φίλος της να ήταν αναλόγων προσόντων και να της πρόσφερε όσο το δυνατόν περισσότερα, όμως η συμπεριφορά της χειροτέρευε και οι σχέσεις της δεν ευδοκιμούσαν, ενώ αρνιόταν να βγει με την αδελφή της, επειδή–αν και «ασχημούλα»- γινόταν αμέσως πολύ δημοφιλής μέσα στις κοινές παρέες, λόγω του καλού της χαρακτήρα και αυτό δεν το ανεχόταν, οπότε έγινε αλαζονική και την υποτιμούσε σε μόνιμη βάση και για ένα διάστημα σταμάτησε ακόμα και να της μιλάει…
Με την Ντίνα τα συζητούσαμε συχνά αυτά και προσπαθούσα να της δώσω να καταλάβει ότι δεν έφταιγε η ίδια για αυτήν την αντιμετώπιση, αλλά η παραξενιά της αδελφής της… Μου ανοίχτηκε, κι έτσι έμαθα ανάμεσα στα άλλα ότι πχ η Λίτσα θα ήθελε να έχει μεγαλύτερο στήθος, αλλά εξαντλούσε ανέκαθεν τον εαυτό της με δίαιτες που την έχουν αφήσει πετσί και κόκκαλο, ενώ θεωρεί ότι τα «μικρά» πόδια είναι πιο «όμορφα» από τα «μεγάλα» (και ζηλεύει την αδελφή της που φοράει 37, ενώ εκείνη κανονικά μπαίνει σε 39άρι), προσπαθεί λοιπόν να στριμώξει τα πόδια της σε παπούτσια 2 νούμερα μικρότερα, με αποτέλεσμα να υποβάλλει τον εαυτό της σε καθημερινό μαρτύριο που έχει παραμορφώσει τα πέλματά της, (δλδ εγώ που φοράω 41αρι, μάλλον θα έπρεπε να έχω αυτοκτονήσει, κατά την γνώμη της)…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όπως καταλαβαίνετε, μάθαινα όλα τα τελευταία νέα της Λίτσας, στο μεταξύ και η Ντίνα και εγώ, προχωρήσαμε στις ζωές μας, εκείνη μπήκε στο πανεπιστήμιο, τελείωσε τις σπουδές της, μπήκε στην εκπαίδευση και τώρα εργάζεται σε νησί των Σποράδων, παντρεύτηκε και απόχτησε και ένα πανέμορφο κοριτσάκι…Οι σχέσεις της με την «ωραία» Λίτσα είναι αρκετά καλές, η Ντίνα εξάλλου δεν είχε ποτέ πρόβλημα μαζί της, (η άλλη φερόταν σαν στρίγγλα) και εγώ σαν φίλη της, είχα μάλλον τυπικές σχέσεις με την αδελφή της, μέχρι που σταματήσαμε να έχουμε ακόμα και αυτές:
 (Συνέχεια στο επόμενο) 
(Όλες οι φωτό είναι από το νετ,  και χρησιμοποιώ ψευδώνυμα, μην μπερδεύεστε!)

2 comments:

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ said...

!!!

Artanis said...

Και πού να δεις την συνέχεια του ποστ, @Κώστα μου!
Φιλιά!