Tuesday, December 7, 2010

Γνωριμία με την Πορτογαλική κουζίνα

Οι κόρες μου στο σχολείο τους, κάνουνε παρέα κυρίως με international παιδιά , πέρισυ με την Grace από την Κορέα, ενώ φέτος με την Katarina από το πρώην Πορτογαλικό Μacau…Είναι λογικό, οι τάξεις τους έχουν παιδιά από όλον τον κόσμο: Αφγανιστάν, Κορέα, Ιαπωνία, Κίνα, Ιταλία, Αίγυπτο, Λιβύη, Νεπάλ, Δανία, Αμερική, Κολομβία, Αιθιοπία, Πακιστάν, Φιλιππίνες, οι καλύτεροί τους φίλοι είναι η Sakura, ο Arjun, η Sontoshi, η Nala, οι δίδυμες Meredith& Audrey, η Katayan & η Tahmina, ο Cham, ο Heyla, η Mahanoor & η Bano, ο Rasmus, η Kudishan, η Tseiga, ο Armando, η Judy Anne, η Donna και η Elsa…

Αλλά η Καταρίνα, με Πορτογαλίδα μητέρα και Άγγλο πατέρα, ήταν το κορίτσι με το οποίο βγήκαν συχνότερα για σινεμά και για ψώνια, μαζεύονταν στο σπίτι της ή στο σπίτι μας, και τις κρίσιμες πρώτες μέρες μετά τον σεισμό στις 4/9, με την συχνή παρέα, ξεπέρασαν τον φόβο των συνεχιζόμενων ισχυρών μετασεισμών…
Δυστυχώς, όσο πιο σίγουρη και δυνατή βγήκε η Καταρίνα, τόσο πιο πολύ αδυνάτιζε ο γάμος των γονιών της…Το δείπνο με Ελληνικές και Πορτογαλικές γεύσεις που σχεδιάζαμε με την μητέρα της, τη Μόνικα, κατέληξε να γίνει αποχαιρετιστήριο, με εμένα να μαγειρεύω σουτζουκάκια και να φτιάχνω γαλακτομπούρεκο και την σύσσωμη Πορτογαλική κοινότητα του Christchurch (3 μόνες γυναίκες + την Μόνικα), να έχουν φτιάξει, σούπα με λαχανικά και λουκάνικο, πορτογαλικά κεφτεδάκια και μπακαλιάρο στο φούρνο με κρέμα, ενώ όλα τα γλυκά του τραπεζιού (εκτός από το δικό μου) προς μεγάλη μου έκπληξη, ενημερώθηκα από τις κυρίες, πώς ήταν επίσης Ελληνικά, που ενσωματώθηκαν στην Πορτογαλική κουζίνα: Σοκολάτο αυγό, και γλυκό σαλάμι…Απίστευτο;;;
Φάγαμε (-πολύ), μιλήσαμε (-ακόμα περισσότερο), ανταλλάξαμε συνταγές, και όταν ήρθε η ώρα, αποχαιρετιστήκαμε: την επόμενη μέρα η Μόνικα μαζί με τα 3 παιδιά της έφευγαν για Μακάο, και από ‘κει, για Πορτογαλία, υποτίθεται θα επιστρέψουν σε ένα τρίμηνο, αν τα πράγματα στην Πορτογαλία είναι δύσκολα (ελπίζω να μην ήταν δικαιολογία στα παιδιά για την αναχώρηση), και θα είναι πάλι μαζί...


ΣΟΥΠΑ Kale, ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ ΚΑΙ CHORIZO

ΥΛΙΚΑ
2 σκελίδες σκόρδο, λιωμένο
1 ½ κούπες ψιλοκομμένο κρεμμύδι
¾ της κούπας, καρότο, κομμένο σε φετούλες
½ κιλό πατάτες, κομμένες σε χοντρούς κύβους
250 γρ λουκάνικο chorizo, κομμένο σε κύβους
Μερικά φύλλα Kale (λαχανικό της οικογένειας του κουνουπιδιού), κομμένα σε λεπτές λωρίδες
Αλάτι

Εκτέλεση

Μέσα σε μια κατσαρόλα, ρίχνουμε το λάδι μας και προθέτουμε το σκόρδο, το κρεμμύδι και το καρότο μας, και το τσιγαρίζουμε σε μέτρια φωτιά, μέχρι να μαλακώσει…

Προσθέτουμε τις πατάτες και νερό ( ή ζωμό κοτόπουλο) και αφήνουμε να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν, ρίχνουμε το λουκάνικο και αφαιρούμε ένα μέρος από την σούπα και την περνάμε από το μπλέντερ, ή αν έχουμε μπλέντερ με λαιμό, λιώνουμε μέρος της σούπας μέσα στην κατσαρόλα…

Τότε προσθέτουμε και το kale, αλατίζουμε και αν θέλουμε, πιπερώνουμε, αν και το λουκάνικο θα δώσει την πικάντικη γεύση του στην σούπα μας, και σερβίρουμε…

Το κάλε μπορεί να παραλειφθεί, ή να αντικατασταθεί από τρυφερά φύλλα μπρόκολου, επίσης κομμένα σε λεπτές λωρίδες…


ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΑ ΚΕΦΤΕΔΑΚΙΑ

ΥΛΙΚΑ

1 κιλό κιμάς μοσχαρίσιος
3 μέτρια κρεμμύδια
2 ντομάτες
1 πιπεριά (εγώ έβαλα πράσινη, αν θέλετε βάζετε λίγη καυτερή)
4 σκελίδες σκόρδο
Πάπρικα, πιπέρι, αλάτι
Λίγη φρυγανιά τριμμένη (για να τραβήξει τα υγρά των λαχανικών στο μείγμα)
2 αυγά χτυπημένα (για το πανάρισμα)
Φρυγανιά (για το πανάρισμα)

Εκτέλεση

Λιώνουμε τα λαχανικά μας στο μπλέντερ και τα προσθέτουμε στον κιμά μας, ρίχνουμε τα μπαχαρικά και το αλάτι, τη φρυγανιά, και ανακατεύουμε καλά…Αν έχουμε χρόνο, βάζουμε το μείγμα για λίγες ώρες μέσα στο ψυγείο, για να σφίξει, αν δεν προλαβαίνουμε, συνεχίζουμε χωρίς πρόβλημα με το τηγάνισμα, που γίνεται ως εξής:

Πλάθουμε σε κεφτέδες τους οποίους αρχικά τους βουτάμε στα χτυπημένα αυγά και μετά τους περνάμε από την φρυγανιά, και τηγανίζουμε όπως με τους κανονικούς κεφτέδες, και τους βγάζουμε όταν έχουν γίνει καστανοί και από τις δύο πλευρές…

Οι συνταγές είναι εύκολες και πεντανόστιμες, εμείς τις συνδυάσαμε με μπύρα Κορονα και προς μεγάλη μου έκπληξη από τα κεφτεδάκια (αν και γεμάτα λαχανικά) φάγανε και τα παιδιά: Ήταν τραγανά απ΄έξω και ζουμερά από μέσα, αλλά την επόμενη φορά που θα τα φτιάξω, θα προσθέσω (-αυθαίρετα) και λίγο δυόσμο...Και νομίζω η γεύση θα απογειωθεί!

Καλή επιτυχία, καλά να περνάτε!

17 comments:

Hfaistiwnas said...

Κρίμα για τις κοπέλες..
Ας ελπίζουμε ότι θα ξαναγυρίσουν!
Τα κεφτεδάκια τα αφήνω στην άκρη επειδή θέλουν τηγάνι, η σούπα γίνεται και χωρίς το λουκάνικο ε;;;

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου, η σούπα γίνεται και χωρίς το λουκάνικο, αλλά τότε θα είναι μια απλή χορτόσουπα...
Κι εγώ ελπίζω να γυρίσει, αλλά πολύ φοβάμαι πώς ήταν δικαιολογία τα περί οικονομικής κατάστασης στην Πορτογαλία: Η Μόνικα ζούσε και εργαζόταν στο Μακάο, και αν τα πράγματα στην Πορτογαλία είναι τόσο δύσκολα όσο λένε, τότε θα πάει εκεί, και όχι πίσω στη ΝΖ...Το γεγονός οτι χάρισε δικά της πράγματα σε όλους μας, εκείνο το βράδυ, με κάνει να πιστεύω πώς δεν θα ξαναγυρίσει...

Unknown said...

Καλησπέρα...
Για την ώρα απόλαυσα την Amalia Rodrigues στο υπέροχο Fado που έβαλες....
Μ' αρέσει η μουσική και την περασμένη βδομάδα είχα την τύχη να ακούσω μια άλλη πορτογαλλέζα, νεαρή, την Cristina Branco στο Half Note Jazz Club εδώ στη Αθήνα...
Ήτανε υπέροχη...
Όσο για τις πορτογαλλέζικες συνταγές μαγειρικής.. φαίνονται ενδιαφέρουσες και θα πρέπει να τις δοκιμάσω. Θα σου πώ τα αποτελέσματα..
Καλό βράδυ..
Κωστής

Τρελός του Χωριού said...

Ο σεισμός που δημιουργησαν η Μονικα και ο ανδρας της στις καρδιές και τα όνειρα των τριών παιδιών τους , που θα καταγραφούν ; Στο μόνο μερος που γνωρίζω οτι αυτό σίγουρα έγινε , είναι στην σκέψη και κατα συναίπεια στο μέλλον αυτών των παιδιών.
Γιατί δεν ξανακολάνε οι άνθρωποι που σπάζουν .
Φιλιά πολλα σε όλους Αρτάνις μου

Ταχυδρόμος! said...

Μάς άνοιξες την όρεξη πρωί πρωί! Καλημέρες, I'm back!

Ελένη Μπέη said...

Η ζωή προχωράει ακάθεκτη και δεν καταλαβαίνει από σεισμούς σε πόλεις ή οικογένειες. Μακάρι να γίνει ό,τι είναι καλύτερο για τα παιδιά.

Όσο για τις συνταγές... έχεις κερδίσει την εμπιστοσύνη μου με προηγούμενες, οπότε... λέω να τις δοκιμάσω. Το τηγάνισμα που το αποφεύγω θα το αναθέσω σε βοηθό. Μαζί θα τους φάμε τους κεφτέδες, εξάλλου. :)

Να είστε καλά, Δεσποινάκι.

Και λοιπόν;E allora? said...

Λατρεύω τα πολυεθνικά σχολεία,αν είχα παιδιά θα ήθελα να είχαν μια τάξη όπως οι κόρες σου.Πόσα πράγματα μαθαίνουν!!!!

Δυό γονείς που χωρίζουν δε το έβρισκα ποτέ αρνητικό επειδή πολλές φορές είναι καλύτερα για τα παιδια.Στην προκειμένη περίπτωση που θα βρίσκονται στις δύο άκρες του κόσμου τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα...τουλάχιστον να βρίσκονταν στη ίδια χώρα οι γονείς,στην ίδια πόλη :(

τα κεφτεδάκια παναρισμένα θέλω να τα δοκιμάσω :))

χχχ

ZouZouna said...

Aντε καλέ, ελληνικότατους κιοφτέδες με παραλαγή νησιώτικη, μου θύμισαν! βάλτους διόσμο εσύ σταθερά να δεις!
φιλιά πολλά !

nikiplos said...

Αγαπητή Αρτάνις, καλησπέρα... πραγματικά μου άνοιξες την όρεξη και όλες αυτές οι συνταγές φαίνονται άκρως ενδιαφέρουσες...
πολύ ωραίο το αφιέρωμα...
απουσιάζει φυσικά το εθνικό πορτογαλικό φαγητό που είναι ο βακαλάος σουφλέ στο φούρνο...

φιλιά!!!

mia maria said...

Αχ, μου άνοιξε η όρεξη! Μεσογειακά τα φαγάκια πάντως!
Μακάρι όλα να πάνε καλά για την Καταρίνα και την οικογένεια της!

KitsosMitsos said...

Αυτό θα πει πολυπολιτισμική παρέα!
Εύχομαι γρήγορα να ξανασμίξουν, αν είναι για καλό.

akrat said...

καλημέρα

παρόλο που δεν συγκινούμαι με τα πολυπολιτισμικά ΟΥΔΟΛΩΣ θα έλεγα ...

λυπάμαι που έφυγαν...

καλή τύχη

Phivos Nicolaides said...

Χάρηκα πολύ για τη γνωριμία! Obrigado!! Ευχαριστώ Αρτάνις.

Thalassenia said...

Για την οικογένεια της Μόνικα εύχομαι τα καλύτερα. Δεν ξέρεις που μπορεί να είναι.
Από τις συνταγές αντιγράφω ιδέες.

Φιλιά θαλασσένια.

Ra Ma said...

Αυτό δεν είναι σχολείο ...ο πύργος της βαβέλ είναι :)))

Πολλές καλημέρες!!!

Αγγελικη Ν said...

Artanis η σούπα είναι η Caldo verde? Στην Αφρική που την έχω φάει (την Caldo verde) μοιάζει, αλλά έχει περισσότερο λάχανο...

Μεγάλη εμπειρία τα πολυπολιτισμικά σχολεία για τα παιδιά, αλλά δεν "ριζώνουν" με την έννοια που είχαμε εμείς. Αυτό βέβαια μπορεί να τα βοηθήσει στην πορεία τους στην κοινωνία που έρχεται. Είναι τραυματικό να χάνεις την παρέα σου. Ευτυχώς με την τεχνολογία διατηρείται κάποια επαφή! Για τα Πορτογαλάκια θα είναι διπλά δύσκολο. Αλλά παρά μια ψεύτικη/κακή σχέση γονιών, καλύτερα μια νέα αρχή!
Φιλιά από Ν Αφρική.

D.Angel said...

Εύχομαι ότι καλύτερο για τα παιδιά
και μέρα που είναι για όλα τα παιδιά του κόσμου! Μου άνοιξες την όρεξη!
Φιλιά πολλά γλυκιά μου