Τα περίεργα του ταξιδιού

Όπως κάθε ταξίδι, έτσι κι αυτό, σημαδεύτηκε από τα περίεργα που συναντήσαμε στο δρόμο μας...Εδώ, σας τα παρουσιάζω, έχοντας τις φωτό -ανάλογα από το περιεχόμενο- σε 2 διαστάσεις...Κάποιες είναι βιαστικές και πρόχειρες, άλλες είναι θολές, κι άλλες τραβηγμένες σε κίνηση...Ήταν στιγμές που μείνανε στην ψηφιακή επειδή για κάποιο λόγο αξίζανε να διατηρηθούν...

Το ροζ στρουμφάκι, η Πόπι...Δε ξέρω πώς της ήρθε και με συμπάθησε, μάλλον όμως είναι η εξαίρεση στον κανόνα: Όλα τα μικρά με μισούν...ΟΙ ανηψιές μου με τρέμουν, πράγμα που με διασκεδάζει αφάνταστα, αν και απορώ γιατί...Μάλλον φταίει το χιούμορ μου, επειδή όποτε τις έβλεπα, τους περιέγραφα συνταγές μαγειρικής, με αυτές πρώτο πιάτο...Η Πόπι όμως, ακάθεκτη...Με τα νυχτικούλια της την έφεραν οι γονείς της στο sunset point της Hokitika για να δουν το δειλινό...Και ατρόμητο παιδί...Ισορροπούσε πάνω στα βράχια σαν κατσίκι...

Στο ίδιο σημείο, οι ψαράδες του whitebait, του μικροσκοπικού γόνου των ψαριών της οικογένειας galaxias, που παραδοσιακά ψάρευαν οι Μαορί και πλέον ψαρεύεται τόσο στη ΝΖ όσο και στην Αυστραλία, με την ίδια μανία...Το κάνουν ομελέτα, αφαιρώντας από τα αυγά τους κρόκους, επειδή κόβουν την ψαρογέυση...

Ναι, ΟΚ, ευχαριστώ πολύ δεν θα πάρω...

Ένα μνημείο, νομίζω κοντά στο Ngatimoti...Το άσπρο κτίσμα είναι εγκαταλειμμένη εκκλησία, τριγύρω τα προβατάκια βόσκουν αμέριμνα...Για να συμπληρωθεί το καρέ των όσων περίεργων υπάρχουν μέσα στη φωτό, μπροστά από το μνημείο, υπήρχε ένας στύλος ηλεκτροδότησης, που στην 1η φωτό, τον αφαίρεσα με το photoshop, διαφορετικά η όλη σύνθεση θα ήταν ελεεινή και τρισάθλια (2η φωτό)...

Αστερίες του είδους kokkinasterias kalamaria, ή αλλιώς όπως είναι γνωστός εδώ, "αστερίας με 11 πόδια"...Βέβαια ο αριθμός των ποδιών ποικίλει και μπορεί να βρεθούν ζώα με 7 έως14 πόδια, στη συγκεκριμένη φωτο, ο ένας έχει 10 και ο άλλος 12...Το χαρακτηριστικό τους είναι οτι μπορούν να κοπούν στη μέση, και παρόλα αυτά και τα δυο μέρη να επιζήσουν και να γίνουν 2 νέοι αστερίες...

Η δύναμη της φύσης: δέντρα που φύτρωσαν πάνω στους βράχους (!), στον παγετώνα Franz Josef...

Oι Pancake rocks , στην ακτή Punakaiki ...Η ταμπέλα απευθύνεται (κυρίως) στα παιδιά επισκέπτες, αλλά είχε μεγάλη επιτυχία και ανάμεσα στους μεγάλους

Ο cliff road, δίπλα στον ποταμό Buller...Μου θύμισε λίγο το δρόμο προς το μοναστήρι του Προυσσού, στο Καρπενήσι...(Ωραία είναι εκεί...)

Οι ΝΖηλανδικοί δρομοι είναι ένα ζήτημα...Αν περιμένετε φωτισμό, εθνικές οδούς με πολλές λωρίδες κυκλοφορίας, διαζώματα και μεγάλες ταχύτητες, κλπ, ξεχάστε το...Δεν υπάρχουν και ούτε πρόκειται να φτιαχτούν ποτέ, λόγω του υψηλού κόστους...Αντίθετα, θα συναντήσετε πολλά έργα, καθυστερήσεις, παρακάμψεις, και αίσχιστο οδικό δίκτυο, που αντίστοιχα στην Ελλάδα θα σας έκαναν να αναφωνήσετε το ιερό και άκρως δικαιολογημένο "αϊ σιχτίρ", εδώ όμως -πλην των τουριστών που τραβάνε τα πάνδεινα λόγω του πολιτισμικού σοκ- δεν αντιδράει κανείς...

Α ναι, ξέχασα να σας πώ! Πώς λέμε εμείς "Ελλαδιστάν";; ΟΙ ΝΖηλανδοί λένε "Niwzillun"...

Ένα τροχόσπιτο, ή καλύτερα ένας θάλαμος-υπνωτήριο στηριγμένο πάω σε ένα απλό αγροτικό...Κι όμως με αυτή τη πατέντα, πάω στοίχημα οτι το γηραιό ζευγάρι των ιδιοκτητών, θα ταξίδεψαν και κατασκήνωσαν σε όλη τη ΝΖ...Τους ζήλεψα...

Μεταφορά ζώων, στην Εθνική οδό...Ένα μικρό φορτηγό με καρότσα μετέφερε 3 γελάδες και στο ρυμουλκούμενο ήταν τα μοσχαράκια τους...Μας πήγε έτσι για κάμποσα χιλιόμετρα, μέχρι να στρίψει σε μια φάρμα που ήταν ο τελικός προορισμό τους...

Ένας αρσενικός σπίνος, που συμπάθησε τον Ίωνα, όταν σταθμεύσαμε για λίγο δίπλα στη λίμνη Ιάνθη...Δεν τον φοβόταν αλλά απαιτούσε να ταϊστεί, όπερ και εγένετο, με ψωμί του τοστ, που είχαμε στα λιγοστά μπαγάζια μας...Μετά, μην τον είδατε...

Ένας φασιανός, κάτω από ένα δέντρο, δίπλα στο δρόμο κοντά στο Νέλσον...Δεν πίστευα αυτό που έβλεπα, έψαξα για πληροφορίες και βρήκα που τους φέρανε οι άποικοι στα τέλη του προηγούμενου αιώνα...Μετά τους κυνηγούσαν ανηλεώς για να μειώσουν τον πληθυσμό τους, επειδή όμως γινόταν εκτεταμένη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων για να μειωθεί ο αριθμός των ποντικιών, οι φασιανοί έπεσαν επίσης θύματα του δηλητηρίου...Τώρα έχουν μείνει λίγοι στην περιοχή του Νέλσον, και περισσότεροι στο Βόρειο νησί, όπου ακόμα τους κυνηγούν, φυσικά...

Φοίνικες Nikau και ένα weka, που έψαχνε για φαγητό...Ήταν όμως πολύ ντροπαλό και δεν πλησίαζε στο φαΐ που του ρίχναμε (πάλι ψωμί του τοστ)...

Ένα νεκρό μωρό kekeno, στην παραλία της Χοκιτίκα, εκεί ακριβώς που περιμέναμε να δούμε τη δύση του ήλιου...Και την επόμενη μέρα, εκεί ήταν...Φαντάζομαι και την μεθεπόμενη...Μέχρι την ώρα που καμιά κακοκαιρία, θα ανέβαζε τη θάλασσα τόσο ψηλά στην ακτή, ώστε να το ξεσύρει πάλι στα ανοιχτά και να το ξεβράσει κάπου αλλού...

Και το τελευταίο: τέτοιες ταμπέλες, όλων των μεγεθών και των σχημάτων, κατακλύζουν τη Westland...Αυτή εδώ, μάλλον ξέμεινε από την οργανωμένη διαμαρτυρία τον περασμένο Μάιο, οπότε είχανε στήσει πλακατ σε όλη την έκταση της Δυτικής ακτής, ενάντια στη χρήση του 1080...

Το 1080 είναι ένα δηλητήριο που εισάγεται από την Αμερική και χρησιμοποιείται σε δολώματα για να "ελέγξει" τους πληθυσμούς πόσουμ (κυρίως), αλλά σκοτώνει εκτός από όλων των ειδών τα άγρια ζώα της ΝΖ, ακόμα και αγελάδες, πρόβατα, άλογα και κάθε λογής οικόσιτα...(Εμείς είδαμε άπειρα νεκρά πόσουμ, λαγούς και κουνέλια, ακόμα και ένα αγριογούρουνο, πεσμένο στην άκρη του δρόμου, απλά περνώντας με το αμάξι...)

Σε όλες τις βρύσες που συναντήσαμε στο δρόμο μας, άλλες ταμπέλες ανέφεραν πως το νερό πριν χρησιμοποιηθεί, έπρεπε οπωσδήποτε να βραστεί...Εγώ προσωπικά δεν άγγιξα τίποτα και απορώ πώς ετούτοι εδώ είναι τόσο αφελείς ώστε να νομίζουν οτι το δηλητήριο αυτό δεν βλάπτει τον άνθρωπο, και πως είναι ακίνδυνο όταν διαλύεται...

(Δηλαδή που πάει, όταν διαλυθεί το δόλωμα; Εξανεμίζεται;;;)

Τεσπά, μετά από χρόνια αγώνων, το Αμερικανικό Κογκρέσο απαγόρευσε την παρασκευή και χρήση του δηλητηρίου, και τώρα οι ΝΖηλανδοί -μάλλον- θα ξεμείνουν από προμηθευτές...

Πάρτε και μερικά σχετικά λινκ...Προσοχή!!! ΟΙ φωτό είναι ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΕΣ...

http://thegrafboys.blogspot.com/2010/07/spca-must-prosecute-doc-ahb-for-mass.html

http://www.stop1080poison.com/

http://thegrafboys.blogspot.com/2010_09_01_archive.html

http://thegrafboys.blogspot.com/2010/03/poisoning-paradise-nominated-for-uk.html

http://kaka1080.co.nz/

http://www.predatordefense.org/1080.htm

http://www.youtube.com/watch?v=2yJSvAe8SXw&feature=related

http://www.thegrafboys.org/

http://www.1080.org.nz/1_Welcome_to_ESPC;_an_overview.html

http://www.opencongress.org/bill/111-h5643/show

ΥΓ. Ο υπολογιστής της μιας μου κόρης χάλασε, και μέχρι να φτιαχτεί, θα χρησιμοποιεί τον δικό μου...Αν αργώ να απαντήσω στα σχόλια ή δεν σας επισκέπτομαι, να ξέρετε οτι είναι απ' αυτό...