Εικόνες από τη Rotorua

Πατήστε το play, είναι το νέο αστέρι της ΝΖ, η Gin Wigmore...Οι στίχοι του τραγουδιού είναι παρόμοιοι με το "αν πας με άλλη, θα σου σπάσω το κεφάλι", της Πέγκυ Ζήνα, η μουσική όμως είναι απείρως καλύτερη...Το θέμα όμως, είναι η φωνή της, επειδή κάτι θα σας θυμίσει ;Ρ

Αυτό είναι το 200ό ποστ, αυτού του μπλογκ...Άργησα, αλλά τα κατάφερα!!! Πάμε για τα 200 επόμενα, τώρα :)

Φεύγοντας λοιπόν από το lava glass πήραμε το δρόμο για βορειότερα, την πόλη της Ροτορούα, στις όχθες τις ομώνυμης λίμνης...Το όνομά της σημαίνει "Δεύτερη Λίμνη", και υπάρχει και σχετικός μύθος, με έναν αρχηγό της τοπικής φυλής Te Arawa να ανακαλύπτει τη λίμνη και να την αφιερώνει σε ένα θείο του...

Στην αρχή ο καιρός ήταν απλά συννεφιασμένος, αλλά στην πορεία τα σύννεφα πύκνωσαν...

Τοπίο με δέντρα έτοιμα προς υλοτόμηση, καθώς είπαμε τα δάση στη ΝΖ -πλην Εθνικών πάρκων- είναι ιδιωτικά...

Μικρή λίμνη κοντά στο θεματικό πάρκο Volcanic valley, το οποίο θέλαμε να επισκεφτούμε, αλλά δυστυχώς δεν καταφέραμε εκείνο το μεσημέρι, διότι ο καιρός σκοτείνιασε ...

...και με το που φτάσαμε στο πάρκινγκ του πάρκου, έριξε καρέκλες...

Φεύγοντας όμως από κει, κι ενώ κατεβαίναμε από το οροπέδιο του Waikato, προς την Ροτορούα, ω! του θαύματος, ο καιρός έφτιαξε!

Ενώ ψάχναμε για δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο -καθώς είχαμε σκοπό να μείνουμε μόνον ένα βράδυ- εντόπισα αυτήν την περίφραξη, ενός σπιτιού ακριβώς δίπλα: οι κορμοί της φτέρης που χρησιμοποιήθηκαν, φύτρωσαν ξανά σχεδόν όλοι...

Την επόμενη μέρα, δίπλα στη λίμνη της Ροτορούα: ενώ η δυσοσμία από τις θερμές πηγές ήταν διάχυτη σε όλη την πόλη (σαν ρεβύθια, κλούβιο αυγό και ωμό κοτόπουλο -λίγο πριν την αποσύνθεση- ΜΑΖΙ). Το λιμανάκι στην ακτή ήταν το πιο άοσμο μέρος...Ο καιρός συννεφιασμένος-φυσικά...

Το ποταμόπλοιο Lakeland Queen, σε μία από τις προβλήτες του μικρού λιμανιού...Δεν κάναμε την κρουαζιέρα, λόγω περιορισμένου χρόνου επειδή θέλαμε να επισκεφτούμε την "Ηφαιστειακή κοιλάδα" πριν το μεσημέρι (όλες οι τουριστικές ατραξιόν, τα μουσεία, τα καταστήματα κλπ, στη ΝΖ, κλείνουν στις 5 το απόγευμα)

Παπάκια papango σε σχηματισμούς, μπροστά στην προβλήτα των υδροπλάνων και των ελικοπτέρων...

Eνα ζευγάρι μαύρων κύκνων από τους πολλούς που ζουν στη λίμνη...Το μπροστινό πουλί είναι το αρσενικό, το άλλο είναι το θηλυκό...Κάποιοι εισήχθησαν από τους αποίκους, γύρω στο 1860, από το συγγενικό είδος που ζει στην Αυστραλία (όταν και το τελευταίο άτομο του καθεαυτού ΝΖηλανδικού μαύρου κύκνου είχε εξαλειφτεί), πολύ μεγαλύτεροι αριθμοί όμως μετανάστευσαν μαζικά λόγω κλιματικών αλλαγών, όπως και πολλά άλλα είδη...Προοστατεύονται αυστηρά από τη νομοθεσία...

Θέα προς την ανατολική πλευρά της λίμνης...

Το δέντρο Titoki, ή αλλιώς όπως την ονομάζουν, η ΝΖηλανδική βελανιδιά, ή ακόμα και ΝΖηλανδικό φράξο...Βασικά δεν έχει καμιά σχέση με βελανιδιά, (και στον φράξο προσομοιάζει μόνον στα φύλλα,) αλλά οι άποικοι το "βάφτισαν" έτσι...Οι Μαορί του προσέδιδαν μεγάλη αξία, χρησιμοποιούσαν τον καρπό (κόκκινη σάρκα) σαν τροφή και το λάδι του μαύρου σπόρου για φαρμακευτικούς σκοπούς...

Η θέα προς τη δυτική πλευρά της λίμνης...Αν δεν κρυβόταν ένα "γλαρίδιο" πίσω από το πρώτο παγκάκι, η φωτό θα ήταν ά-ψο-γη...

Ακόμα ένα γλαράκι Tarapunga (Larus bulleri), σε τέλεια πόζα για φωτό...

Άποψη της παραλίας, με τα δέντρα Τιτόκι...Οι γλάροι εντωμεταξύ, επιμένουν να μου "χαλάνε" τις λήψεις...Ξούτ βρε!

Ο ροδώνας δίπλα στο μουσείο της πόλης...Αλλά με τόσο σύννεφο, τί να το κάνεις...

Η ενημερωτική ταμπέλα του Μουσείου, με τα εκθέματα...

Άποψη της εισόδου, φωτό δεν θα σας δείξω από τις εκθέσεις, επειδή δεν τις είδα, με ενδιέφερε μόνον τη ιστορία του 28ου τάγματος Μαορί που πολέμησε στην Κρήτη και σε άλλα μέρη...Ανάμεσά τους πολέμησε και ο Νέντ Νέιθαν...

...και οι προσόψεις της νότιας πτέρυγας που ανακατασκευάζεται...Ο χώρος λειτουργούσε σαν ξενοδοχείο ιαματικών λουτρών, ενώ λουτρά υπήρχαν και στην νότια πλευρά του κτίσματος...

Το μουσείο όπως φαίνεται από σχετικά μικρή απόσταση, ανάμεσα στα γήπεδα όπου ΝΖηλανδοί συνταξιούχοι -ντυμένοι στα άσπρα- παίζουν κροκέ (croquet), το οποίο κάποτε ήταν και Ολυμπιακό άθλημα...

Η ξύλινη πύλη του πάρκου των λουτρών, που χτίστηκε το 1901...Το σχέδιο φτιάχτηκε έτσι ωστε να θυμίζει στέμμα, και αφιερώθηκε στον δούκα και τη δούκισσα της Κορνουάλης, που επισκέφτηκαν εκείνη τη χρονιά, τη ΝΖ και την πόλη ( λέει η επίσημη ιστοσελίδα της πόλης) και αργότερα,στέφηκαν βασιλείς με τα ονόματα ΓεώργιοςV και Μαίρη( η -έντελώς άχρηστη όμως, - πληροφορία της μέρας ;)

Το κτίριο του ρολογιού, ή αλλιώς όπως είναι γνωστό, το Παλιό Ταχυδρομείο, απέναντι από την πύλη του πάρκου των Λουτρών...

Στο επόμενο ποστ -αν δεν βρω τίποτε άλλο- η επίσκεψη στην "Ηφαιστειακή κοιλάδα"...

Καλό Σ/Κ σε όλους...