Μια αληθινή ιστορία

Νεντ και Κατίνα, μια ιστορία έρωτα και πολέμου

Ο Νεντ και η Κατίνα σε χορό

Στη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου, ο Νεντ Νέιθαν (Edward -Ned- Nathan), ήταν μεταξύ των 600 περίπου ανδρών του 28ου Τάγματος των Μαορί, και των 7.700 συνολικά Νεοζηλανδών, που έφτασαν στην Ευρώπη για να βοηθήσουν στον αγώνα εναντίον των Ναζί…
Οι Νεοζηλανδοί του τάγματός του, προωθήθηκαν στην Κρήτη, όπου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις στους Κρητικούς, καθώς ήταν ευγενικοί, ήσυχοι και το κυριότερο, σέβονταν τις γυναίκες…Στην 12ήμερη μάχη του Μάλεμε, κατά την υποχώρηση των συμμάχων, οι Μαορί έμειναν να κρατούν την οπισθοφυλακή, ενώ οι υπόλοιποι υποχωρούσαν και αποχωρούσαν πολεμώντας, αφήνοντας πίσω τους πολλούς νεκρούς…Κάποια στιγμή, αναπόφευκτα, τελείωσαν τα πολεμοφόδιά τους…

Τότε μαζεύτηκαν όλοι όσοι είχαν απομείνει, χόρεψαν τον τελετουργικό χορό χάκα, και έπεσαν στην μάχη με γυμνά χέρια: σκότωναν τον πρώτο Γερμανό που έβρισκαν μπροστά τους, του έκλεβαν το όπλο και συνέχιζαν έτσι μέχρι τον επόμενο, και από ‘κει, στον επόμενο… Στην μάχη αυτή, ο Νεντ τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι και στο σώμα, και λόγω της εικόνας που παρουσίαζε, θεωρήθηκε νεκρός και εγκαταλείφθηκε στο πεδίο της μάχης…Από τους συνολικά 619 άνδρες του Τάγματός του, οι 244 σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή πιάστηκαν αιχμάλωτοι…

Ο Νεντ συνήλθε ανάμεσα σε πτώματα, και ευτυχώς εντοπίστηκε από Κρητικούς μαχητές, που τον απομάκρυναν  από το σημείο και τον φρόντισαν, και με την πρώτη ευκαιρία, τον έβαλαν μέσα σε ένα καΐκι για την Αίγυπτο…Το καΐκι όμως χτυπήθηκε από τη βόμβα Γερμανικού βομβαρδιστικού αλλά εκείνος πρόλαβε και έπεσε στο νερό, μαζί με άλλους συμπολεμιστές του και γλύτωσε… Τραυματισμένος, άρρωστος και αφυδατωμένος, βγήκε στην ακτή, και από ‘κει αναίσθητος μεταφέρθηκε κρυφά στο σπίτι της οικογένειας Τοράκη στην Σκλαβοπούλα, και ο γιατρός Τοράκης μαζί με την ανιψιά του, την Κατίνα (Κατερίνα Τοράκη) τον φρόντισαν…
O Νεντ ερωτεύτηκε τρελά την Κατίνα αλλά από σεβασμό, δεν της είπε τίποτα για τα αισθήματά του, ενώ σύντομα έμαθε Ελληνικά, ανέβηκε στα βουνά και πολέμησε στο πλευρό των Κρητών ανταρτών…Ύστερα από 18 μήνες στο νησί, συνελήφθη από τους Γερμανούς…Βασανίστηκε επανειλλημένα, επειδή οι Γερμανοί ανακάλυψαν πως ήταν σύμμαχος και ζητούσαν να μάθουν το όνομα των ανθρώπων που τον βοήθησαν, αλλά καθώς δεν ομολογούσε, στάλθηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων, στα σύνορα Πολωνίας-Γερμανίας…
Απελευθερώθηκε μετά από 3 χρόνια αλλά ήταν τόσο καταβεβλημένος ώστε οι Σύμμαχοι τον έστειλαν κατευθείαν στην Αγγλία για νοσηλεία…

η επιστροφή των τραυματισμένων πολεμιστών στην Ν.Ζηλανδία

Από τον πόλεμο και τους βασανισμούς που υπέστη, είχε χάσει την όραση από το ένα μάτι, είχε σπασμένο σαγόνι και κουβαλούσε και κάμποσα τραύματα από οπλοπολυβόλο… Όμως, από το νοσοκομείο που βρισκόταν, έστειλε ένα γράμμα στην Κατίνα που της εξηγούσε τα αισθήματά του για 'κείνη, και τις σοβαρές του προθέσεις...Αλλά δεν έμεινε μόνον στο γράμμα.: μόλις συνήλθε αρκετά, με το πρώτο καράβι που έμαθε οτι θα πήγαινε στη Μεσόγειο,  γύρισε στην Κρήτη, βρήκε την Κατίνα, της μίλησε ο ίδιος για την αγάπη που της είχε, την πήρε μαζί του και φύγανε στη Ν.Ζηλανδία…Εκεί, στο δάσος Waipua, στο Βόρειο Νησί, η Κατίνα έγινε αμέσως μέλος της κοινότητας των Μαορί, και με τον άντρα της απόχτησαν τους γιους τους, Άλεξ, Μάνο και Έβαν…Και οι τρεις μιλούνε άπταιστα την Ελληνική γλώσσα, με έντονη Κρητική προφορά…Ο Άλεξ ειδικά, είναι μέλος του συμβουλίου της φυλής Te Roroa, που διεκδικεί για τα μέλη της, τη γη των προγόνων τους …
Ο Νεντ πέθανε το ’87, και η Κατίνα το ’96…Κάθε χρόνο, από το 1957, επισκέπτονταν οικογενειακώς την Σκλαβοπούλα, αλλά από τότε που πέθανε ο άντρας της η Κατίνα δεν ξαναταξίδεψε στη Κρήτη, επειδή φοβόταν πως θα πέθαινε μακριά από τον τόπο που βρισκόταν το πνεύμα του…Ποτέ δεν ξέχασε τα Ελληνικά έθιμα και πάντα έβαφε κόκκινα αυγά το Πάσχα και τα μοίραζε σε όλη τη φυλή, και μαγείρευε με ελαιόλαδο, μια εποχή που στη Ν. Ζηλανδία μπορούσε να αγοραστεί μόνον από τα φαρμακεία …

Ο Νεντ (με τη στολή) και η Κατίνα (με τον άσπρο μπερέ) ανάμεσα σε φίλους τους, κατά την άφιξή τους στη Ν.Ζηλανδία

Για τις πληροφορίες,
(δείτε αυτό )

Περιοδικό Πρόσωπα, τεύχος 125, 28 Ιουλίου 2001, έρευνα της Αθηνάς Λαμπρινίδου.
Καθώς επίσης και στο βιβλίο του G.C. Kyriakopoulos:
The Nazi Occupation of Crete, 1941-1945 (ειδική αναφορά )

-Update, 23/3/2010: Τον περασμένο Σεπτέμβριο εκδόθηκε το μυθιστόρημα  με τίτλο

"Ned and Katina, A true love story", από τη ΝΖηλανδή συγγραφέα Patricia Grace, 2009, 1st edition. Penguin, Auckland (βιβλίο-λινκ)