Wednesday, March 10, 2010

Στους καταρράχτες Huka




(Ξέρω οτι δεν ανεβάζω συχνά δικά μου βίντεο, ένας λόγος είναι οτι μέχρι να φορτώσει 3 λεπτά βίντεο θέλει 2 ώρες, και η αναμονή είναι πολύ ενοχλητική...Αν μάλιστα τα βίντεο είναι μεγαλύτερα σε διάρκεια, τότε δεν τα ανεβάζει καθόλου, παρά τις προσπάθειες...Κάπως έτσι, στο προηγούμενο ποστ, ανέβασα το βίντεο στο utube, και από 'κει στο blog...Διαφορετικά, αφήνω τον υπολογιστή να δουλεύει μόνος του τη νύχτα, και το πρωί αποθηκεύω και συνεχίζω την ανάρτηση...Τεσπά, πατήστε το Play, το πρώτο βιντεάκι είναι από μια παράσταση σε κεντρικο σημείο του Christchurch...)

Το πρωί λοιπόν, ξύπνησα με το ξημέρωμα, και έτρεξα στην ακτή της Taupo, ελπίζοντας να πετύχω μια όμορφη αυγή...Αλλά μπααα...Χαμένος κόπος που λένε...Είχε πολλή συννεφιά...Ωστόσο δεν ήμουν η μόνη που ξύπνησε τόσο νωρίς, αλλά εκείνη την ώρα μια εφηβική ομάδα τρίαθλου έκανε προπόνηση, ενώ ένας αθλητής του θαλασσιού σκι έκοβε βολτες, πίσω από ένα ταχύπλοο...Όταν ξυπνήσαμε όλοι τα καλά, μαζέψαμε τα πράγματά μας και πήγαμε για πρωινό και καφέ...Κι ό,τι έμεινε, το φάγανε τα σπουργίτια...Οι ΝΖηλανδοί ασυνήθιστοι σε τέτοιο θέαμα(αυτοί δεν δίνουν σημασία γενικώς, στα ζώα), κοντοστέκονταν και τα βγάζανε φωτογραφίες...Μια αναμνηστική πλάκα στο πλάι ενός παγκακιού, στην όχθη της λίμνης...Κουβαλάνε τρέλα κι οι ΝΖηλανδοί...Φωτό της λίμνης, από ένα σημείο που θεωρείται -και διαφημίζεται- ως πανοραμικό...Τώρα γιατί θεωρούν πανοραμικό, αυτό το μέρος, με όλη την πόλη μπροστά, άγνωστο...Μια φωτό πάντως του αφιέρωσα...Τοπίο με νέφωση, κοντά στους καταρράχτες Χούκα...Η ενημερωτική-προειδοποιητική πινακίδα, στην είσοδο του πάρκου των καταρραχτών...Στην ουσία πρόκειται για ένα σημείο που το ομώνυμο ποτάμι στενεύει ενώ περνάει μέσα από ένα σχίσμα που έχει δημιουργήσει η ίδια η ορμή του νερού...
Ο όγκος του νερού είναι τεράστιος, όπως και η ταχύτητά του, κι ενώ γενικά κάποια πράγματα υποτίθεται δεν επιτρέπονται, παρόλα αυτά, αρκετοί το διακινδυνεύουν...Αν και κατατρομάξαμε, επειδή ο καγιάκερ άργησε να βγει στην επιφάνεια, τελικά τα κατάφερε...Δίπλα ακριβώς στο ποτάμι, αρχίζει ένα μονοπάτι, που οδηγεί σε ένα χωριο..Εμείς το ακολουθήσαμε με σκοπό να δούμε πώς μοιάζει η περιοχή μέσα στο πάρκο και ευτυχώς την συννεφιά την αντικατέστησε ένας σχετικός ήλιος και βγάλαμε αρκετές όμορφες φωτό...Ενώ κατηφορίζουμε παράλληλα με το ποτάμι, περνώντας κάτω από τις κλασικές φτέρες και άλλα ιθαγενή δέντρα της ΝΖ...Υγρασία, και κληματσίδες παντού...Σαν τα ντοκιμαντέρ με τα τροπικά δάση...Μια συστάδα cabbage trees (Cordyline australis) ή αλλιώς tī kōuka (στα Μαορί), τα οποία χρησιμοποιούνταν στην μαγειρική...Ο κορμός και οι ρίζες χρησιμοποιούνταν για κατασκευή σχοινιών, ενώ το φύλλωμα ξαινόταν σε ίνες, γνεθόταν και παρήγαγε νήμα προς ύφανση...Ότι απέμενε από το δέντρο, γινόταν κατάπλασμα για ιατρικούς σκοπούς...Αφού έπεσε το δέντρο και έκλεισε ο δρόμος, δεν χρειάζεται να μετακινηθεί το κορμός: Ήταν και θα μείνει μέρος του δάσους...Και κατεβαίνουμε πάλι προς το ποτάμι: Το δρομάκι μπροστά μας γίνεται λασπώδες, και είναι το σημείο όπου τα δέντρα που φυτρώνουν στις όχθες, έχουν ρίξει τα κλαδιά τους πάνω από το νερό και δημιουργούν θόλους...Το έδαφος είναι λασπωμένο και πολύ γλυστερό, αλλά οι "θόλοι" είναι πανέμορφοι...Τα ορεινά καταφύγια, στη ΝΖ, ονομάζονται hut(s)...Eδώ, ένα hut- έπαυλη, μέσα στο πάρκο των καταρραχτών...Τελικά, εκτός Εθνικών πάρκων, χτίζουν όπου θέλουν...Τελευταία μόδα στη ΝΖ, είναι η αγορά τίτλων σε ...βάλτους...Η προοπτική αποξήρανσής τους δεν υπάρχει προς το παρόν, αλλά έτσι κι αλλιώς, όλα -πάλι πλην Εθνικών πάρκων- είναι ιδιωτικά...Στην επιστροφή (δεν πήγαμε πιο μακριά, είχαμε ταξίδι μπροστά μας): Χόρτασε το μάτι μας πράσινο...Κι ένα (σπορο-)λουλουδάκι, δώρο σε όλους...
Φιλιά πολλά...

69 comments:

Και λοιπόν;E allora? said...

Λουλούδι είναι το τελευταίο;!Περίεργο αλλά όμορφο!

Καλό βράδυ :)

Αγγελικη Ν said...

Ξανά τα ίδια θα πω! Kαταπληκτικές φωτογραφίες σε περιοχές που δύσκολα θα μπορέσουμε να δούμε! Υπέροχη η παρουσία σή σου! Τόσο ανάλαφρη! Σ ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία!
Λάτρεψα το λουλουδάκι:-))
Φιλιά από S Africa!

kariatida62 said...

Kαλά οι φωτογραφίες στο πάρκο, απίστευτες! Το μονοπάτι του πάρκου μου θυμίζει ένα παρόμοιο που υπάρχει στην Σάμο!(φοβερό)
Το βιντεάκι νόμιζα ότι θα μου έδειχνε τους καταρράκτες,αλλά τους είδα παρακάτω στις φωτο με τον ριψοκίνδυνο καγιάκερ!
Ευχαριστούμε Αρτάνις για τις όμορφες περιηγήσεις σου:)
Φιλάκια

Hfaistiwnas said...

ααα θέλω και εγώ μια τέτοια έπαυλη!!
Τέλειο το πράσινο τοπίο!!! Καταπληκτικό και φαίνεται και δροσερό με την πρασινάδα και τα νερά!!

Venus on fire said...

Τι όμορφο το λουλούδι σου!!!!
Πόσο τυχερή είσαι που αντικρύζεις τέτοιες εικόνες.
Να σαι καλά που τις μοιράζεσαι μαζί μας Αρτάνις.
Πολλά φιλιά από τη χειμωνιάτικη (;) πατρίδα.

ria said...

εξαιρετική η εκδρομή σας και φοβερές οι φωτογραφίες που ανέβασες!

ευχαριστούμε.

hackaday said...

Τέλειες φωτογραφίες. Όλες δικές σου είναι; Απ' 'οτι κατάλαβα όταν ο Θεός μοίραζε τη φύση εκεί κάτω ήταν πολύ γενναιόδωρος.

roadartist said...

Μα τι τέλεια.. ονειρεμένο δάσος.. και ο καταρράκτης και όλα!!!
Μπράβο σου :)

Ξωτικό said...

Υπέροχη ξενάγηση, περιήγηση... με ταξίδεψες αληθινά.
Και τώρα θα κοιμηθώ με εικόνες νερών και αρχαίων δασών στα μάτια της ψυχής μου.

Σταλαγματιά said...

Πανέμορφες οι εικόνες σου καθε φορά Αρτάνης μου και ζηλεύω πολύ γιατί δεν αντέχω άλλο αυτην την βροχή εδώ :(

Να έρθω εκεί;
:))

kiki said...

Λατρευω τους καταρράχτες! Τέλειες φωτό!

The Dark Chef said...

Πραγματικά χαίρομαι που υπάρχουν blogs σαν κι αυτό! Το παρακολουθώ και είναι σαν να ταξιδεύω σ΄αυτή την φανταστική και εξωτική χώρα με το ατελείωτο πράσινο!
Μακάρι να μου δοθεί κάποια μέρα η ευκαιρία να επισκεφτώ κι από κοντά τη Νέα Ζηλανδία!

Madame de la Luna said...

Ωραίο και το ποτάμι, αλλά και το λουλούδι στο τέλος... Παράξενο, αλλά εντυπωσιακό!


Φιλί.

Μαριανα said...

Τι ωραία που περπάτησα στο οδοιπορικό σου!

Ιδίως όταν βρέθηκα στο μέρος με τα κλαδιά που δημιουργούν θόλο πάνω από το νερό...πο πο ήταν μαγικά!

:)

Jim said...

Amazing waterfalls.
Sydney - City and Suburbs

Anonymous said...

άλλο ένα όμορφο ταξίδι. και οι φωτό, πολύ ατμοσφαιρικές

Λιακάδα said...

Συνεχισε να μας δείχνεις μονοπάτια αδιάβατα! Φταίμε ετά εμεις που ονειρευοόμαστε ταξίδια?
Να είσαι καλα Αρτάνις μου και να περνας όμορφα!
Φιλιά

KitsosMitsos said...

Είδα μαζεμένες 4 καταπληκτικές αναρτήσεις σου και ομολογώ γι άλλη μια φορά ότι μας ταξίδεψες τρελά!
Είναι μεγάλη τύχη που γνωρίζουμε έστω και διαδικτυακά άνθρωπο σε χώρα τόσο μακρινή που μπορεί και περιγράφει όμορφα αυτά που βλέπει.
Καλή σου μέρα

Unknown said...

Που είναι τα μέρη αυτά...
Πόση ομορφιά ακόμη δεν φαινεται σ' αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες..
Κώστας.

agrampelli said...

...τόσο τρυφερή η φωτογραφία με τα σπουργιτάκια!
Καλημέρα...

Thalassenia said...

Τελικά είναι ενδιαφέρον και δύσκολο θα έλεγα να κάνεις φωτορεπορτάζ, αλλά το κάνεις πολύ καλά.

Φιλιά θαλασσένια από αλλού.

Side21 said...

Υπέροχες εξωτικές παραστάσεις !!!
Σ' ευχαριστώ για το ταξίδι ...
Την καλησπέρα μου ...

U.S. said...

καλά ρε συ...έχω πάθει πλάκα με τις φωτό...δεν με ενθουσίαζαν ποτέ ιδιαίτερα οι φωτό απο τοπία, αλλά εδώ μέσα όλα είναι τόσο διαφορετικά και τόσο μαγικά...
keep going, we will follow you!
φιλιά!

irlandos said...

Πανέμορφα τα υγρά δάση - φαντάζομαι, μάλλον σχεδόν νιώθω τα μικροσταγονίδια στον υγρό αέρα.

Μ' άρεσε και η φωτογραφία με τις Κορδυλίνες. Άλλη αίσθηση όταν τίς βλέπω σε "σετάκι". Εδώ όπως ξέρεις συνήθως τίς φυτεύουν μεμονωμένα.

Artanis said...

Φίλη @Και λοιπόν;E allora, είναι ένα λουλουδοσπαράκι, που χρησιμοποιείται στα στις ανθοδιακοσμήσεις...
Πανέμορφο δεν είναι;

Artanis said...

@Αγγελικη Ν μου, με 3.500 φωτό, γυρίσαμε από τις διακοπές...Και έρχονται πολλές παρόμοιες αναρτήσεις...
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλη @kariatida62, δεν τραβήξαμε καθόλου βίντεο στις διακοπές, επειδή μειώνεται πολύ η χωριτικότητα για φωτό...
Εξάλλου, πέρα από την εικόνα, δεν θα ακουγόταν άλλος ήχος πέρα από το βουητό του νερού...
Σε σημείο κώφωσης, τόσο πολύ θόρυβο έκανε...

Artanis said...

@Hfaistiwnaκι μου, κι εγώ θέλω :)
Πανέμορφο μέρος, πραγματικά...
Φιλιά πολλά, καλό σου βράδυ...
Σας ξαναχιόνισε, έμαθα...

Artanis said...

@Venus μου, κι εμείς εδώ μπαίνουμε στο φθινόπωρο :(
Σνιφ...

Artanis said...

Νά 'σαι καλά @ria μου, κι εγώ σ' ευχαριστώ...
Καλό σου βράδυ...

Artanis said...

Φίλε @hackaday, με τοση βροχή που ρίχνει εδώ, τη μισή αν είχαμε στην Ελλάδα, κι εμείς καταπράσινοι θα ήμασταν :(

Artanis said...

@roadartist μου, σε δουλειά να βριοσκόμαστε, με την ψηφιακή...Τραβάμε ό,τι κινείται :Ρ
Καλησπέρα από ΝΖ...

Artanis said...

@ξωτικό μου, πολύ χαίρομαι...
Τελικά η ομορφιά δεν συνηθίζεται ποτέ, αρκεί να έχεις μάτια και ψυχή ανοιχτά για να τη δείς...

Artanis said...

@Σταλαγματιά μου, έλα, αλλά κι εμείς μπαίνουμε στο φθινώπορο, οπότε, θα μουλιάσουμε :(
Μήπως να το ξανασκεφτόσουν;;;

Artanis said...

@kiki μου, πολύ χαίρομαι!!!
Καλησπέρα από ΝΖ...

Artanis said...

Φίλη @Dark Chef, είναι πολύ καλή για διακοπές...Ειδικά αν "πετύχεις" καλό καιρό, είναι τέλεια...
Σκέψου το, μια ιδέα είναι όλα, σ' αυτή τη ζωή...

Artanis said...

@Φεγγαροκυρά μου, πραγματικά πολύ περίεργο λουλουδοσποράκι, αλλά και πολύ χαριστωμένο...
Φιλιά κι από μένα...

Artanis said...

Φίλη @Μαριανα, και που να δεις τί περπάτημα ρίξαμε σε μια ηφαιστιακή κοιλάδα :Ρ
Δύο ποστ θα της αφιερώσω...Αφού κοιτάζω τις φωτό, και λαχανιάζω :D
Καλά να περνάς, και σ'ευχαριστώ...

Artanis said...

Dear friend @J Bar, thank you so much!!!
Have a nice weekend!!!

Artanis said...

Φίλε @Βαγγέλη, σ'ευχαριστώ πολύ...Καλό βράδάκι να έχεις...

Artanis said...

@liakada μου, δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά ποτέ δεν φοβήθηκα να περπατήσω στο δάσος, να δω μέρη, να εξερευνήσω...
Και ό,τι βλέπω, το φωτογραφίζω...
Και φυσικά, το βλέπετε κι εσείς :)
Καλό σου βραδάκι...

Artanis said...

@KitsosMitsε μου, προσπαθώ να κρατάω μια κριτική στάση, και να γράφω αυτά που είδα και αισθάνθηκα, χωρίς υπερβολές...Χαίρομαι που σου άρεσαν τα ποστ...
Να περνάς όμορφα, καλό σου βράδυ...

Artanis said...

Φίλε @Naturedigital, καμία ομορφιά δεν προσπερνάω, προσπαθώ να τις αποτυπώνω όλες...Δεν μπορώ μόνον να αποτυπώσω, το ελαφρύ θρόισμα ανάμεσα στα φύλλα, το χάδι του ήλιου, ή τον ήχο της βροχής...
Όλα τα άλλα όμως, τα φωτογραφίζω...Κάποιες φωτό μπαίνουν εδώ, και κάποιες άλλες μένουν στον Η/Υ, και τις ανασύρω όποτε τις χρειάζομαι...θα έρθουν κι άλλα παρόμια ποστ, και ελπίζω να σου αρέσουν κι εκείνα...
Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο, καλά να περνάς...

Artanis said...

@agrampelli μου, το αστείο στη φωτό αυτή είναι οτι όλα ήταν θηλυκά: Λόγω του ότι αναζητούν πολύ συχνότερα τροφή σε σχέση με τα αρσενικά(για να τααΐσουν τους νεοσσούς τους) είναι πιο τολμηρά, και πλησιάζουν τους ανθρώπους συχνότερα...
Ένα μάλιστα, το "πέτυχα" στον αέρα, λίγο πριν προσγειωθεί στο τραπέζι μας...
Ψυχούλες...

Artanis said...

@Thalassenia μου, με κάποιον ελάχιστο σχολιασμό, "βγαίνουν" αρκετά καλά, τα ποστ :)

Artanis said...

@Side21 μου, νά 'σαι καλά...
Καλό σου βράδυ, σε φιλώ...

Artanis said...

@U.S. μου, ελπίζω να σου αρέσουν εξίσου και τα επόμενα ποστ...
καλά να περνάς, σ' ευχαριστώ...

(στείλε μου πάλι το URL σου, μπήκα μια φορά στο μπλογκ σου και μετά το έχασα... :(

Artanis said...

@Ιρλανδέ μου πραγματικά πολλή υγρασία...
Οι κορδυλίνες πιάνουν πολύ εύκολα, με τους σπόρους τους, που μεταφέρονται από πολύ μακριά, εξαιτίας του ανέμου...Δυστυχώς από το 1997 προσβάλλονται από ένα βακτήριο, που σκοτώνει τα δέντρα μέσα σε ένα μόλις χρόνο...Τουλάχιστον όμως ως ενδημικό είδος, έχει σαφές προβάδισμα έναντι άλλων φυτών...
Εδώ, σχεδόν κάθε σπίτι, έχει και από ένα δέντρο, ενώ ακόμα και στην απόλυτη ερημιά, θα τις δεις να ευημερούν...

Ταχυδρόμος! said...

Καλημέρες! Σε ζηλεύω! Να χάνεσαι να ταξιδεύειες και να βλέπεις όλα αυτά; Καμμιά θέση αναπληρωτή υπάρχει;

Άθεος said...

Ωραία, την πήραμε τη δόση μας από τη Ν. Ζηλανδία.
Αν θα φύγεις να δω τι θα κάνουμε με τη στέρηση της φύσης…

Sophia Kollia said...

Πολύ φοβιστικά τοπία! Μπροστά στα δικά μου, βέβαια!
Ο θόλος, φανταστικός!! Ο καγιάκερ..? μπρρρρρρρ!!
Καλό Σαββατοκύριακο!

Sophia Kollia said...

Και τώρα που το θυμήθηκα, αυτα που κρατάνε στο βίντεο οι χορεύτριες δεν σου θυμίζουν τοα τάκα τάκα που είχαμε πριν πολλά χρόνια. ? Θυμάσαι? Που είχε δυο μπάλες και τις κτυπούσαμε πάνω κάτω?
Τι θυμήθηκα τώρα? τσ....τσ....
Και πάλι καλό Σ/Κ

ELGRECO said...

Φωτογραφίες υπέροχες, ότι έχει να κάνει με τη φύση με ενθουσιάζει, τα νερά φαίνονται ορμητικά και ο τύπος με το κανό δεν πρέπει να ναι στα καλά του. Καλό Σαββατοκύριακο Αρτάνις! Να σαι καλά!

mia maria said...

Τι όμορφα! Πόσο χαίρομαι για σας (και ζηλεύω λιγουλάκι;-)
Καλό Σαββατοκύριακο!

Idom said...

Γεια σου Artanis!

Εμένα με εντυπωσίασε περισσοτερότερο ο χείμαρρος. Πολύ και ζωντανό νερό!
Και βέβαια πάντα κοιτάω με ζήλεια (με την καλή έννοια) τις φωτός από τα ανοιχτά τοπία.
Ωραία και τα στρουθία! Μάλλον δεν θα υφίστνται απηνείς διωγμούς για να είναι τόσο ξεθαρρεμένα.

Κόλησα όμως στο 1ο βίντεο.
Οι "χορεύτριες" είναι Μαορές ή τέλος πάντων ιθαγενίδες;
Είναι όλες παχύσαρκες!
Συμβαίνει αυτό με όλους / όλες στην Νέα Ζηλανδία ή μόνο σε ορισμένες πληθυσμιακές ομάδες;
Και είναι διαγνωσμένο κατά πόσο ευθύνεται ο εγγενής σωματότυπος, οι προαιώνιες συνήθειες ή η μοντέρνες συνθήκες διαβίωσης;

Idom

Artanis said...

@Ταχυδρόμε μου, χα,χα, δεν νομίζω να το λες σοβαρά αυτό...
Με τόσα που κάνεις στην Ελλάδα και όσα έχεις καταφέρει, δεν πιστεύω οτι θες να αλλάξεις κάτι από αυτά...

Artanis said...

@Άθεέ μου, μέχρι να γυρίσουμε, βλέπουμε...Έχουμε πολύ μέλλον ακόμα...
Καλό βραδάκι να έχεις, σε φιλώ...

Artanis said...

@sofia μου μοιάζουν όντως αυτά τα μπαλάκια με τα δικά μας τάκα-τάκα... Πού τα θυμήθηκες :)
Πάντως υπάρχουν πολλοί ριψοκίνδυνοι τύποι σαν τούτο τον καγιάκερ, που κατεβαίνουν τον καταρράχτη, δεν είναι ο μοναδικός, αυτός...Τα τοπία της ΝΖ μ'αρέσουν, δεν με τρομάζουν καθόλου...
Και τα δικά μας φυσικά...
Σε φιλώ...

Artanis said...

@ELGRECO μου, δεν είναι ο μόνος που διακινδυνεύει...Εγώ πάντως θεωρώ το μέρος άκρως επικίνδυνο, στη βάση του καταρράχτη, έχει δημιουργηθεί με τον καιρό, μια "λεκάνη" όπου το νερό παρουσιάζει μορφή ισχυρής δίνης...Γι αυτό τρομάξαμε κι εμείς και προσπαθούσαμε να δούμε αν ο καγιάκερ κατάφερε να βγει στην επιφάνεια...
Τεσπά, καλά να περνάς, καλό Σ/Κ να έχεις...Φιλιά...

Artanis said...

@big mama μου, πάω στοίχημα, οτι τα ποτάμια, τα βουνά και τα δάση της Ηπείρου, της Μακεδονίας, και της θράκης, τέτοιες ομορφιές έχουν...Και σαφώς πολύ περισσότερα ζώα, απ' ότι εδώ...
Και να μην ξεχνάμε τη Νέδα...
Ομορφιάααααααααα...
Σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλε @Idom, οι περισσότεροι Μαορί έχουν πρόβλημα σωματικού βάρους, επειδή έχουν ξεχάσει την παραδοσιακή διατροφή...Τα λιπαρά προϊόντα κρέατος όπως το ζαμπόν, το μπέικον και το κόρν μπηφ, είναι πολύ δημοφιλή και έχουν αντικαταστήσει(σε τεράστιες ποσότητες) τις άλλες τροφές...Η ΝΖ βρίσκεται στην 7 θέση παγκοσμίως σε παχυσαρκία, και αυτό οφείλεται εν μέρει και σ' αυτούς...
Όσο για τα σπουργίτια, εισήχθησαν στα νησιά από τους αποίκους, και οι κάτοικοι οπωσδήποτε τους δίνουν λιγότερη σημασία απ' ότι εμείς...Δεν θεωρούνται -ακόμα- παρασιτικό είδος, αλλά δεν προστατεύονται κιόλας...Ως εκ τούτου, δεν ταΐζονται (αυτό είναι σηνήθεια συγκεκριμένων λαών, όπως των Ρώσων, ή των Ελλήνων, που εθιμοτυπικά, τινάζουν το τραπεζομάντηλο με τα ψίχουλα, "έξω"...Εγώ πχ το κάνω σε μόνιμη βάση, όπως το έκανε πάντα η οικογένειά μου)
Οπότε τα πουλιά, προσπαθούν να ξεκλέβουν απ' όπου μπορούν, και είναι ξεθαρρεμένα προς εκείνους που τους παρέχουν τροφή...
Και "χάσκουν" μετά οι ντόπιοι σαστισμένοι...
Κακό του κεφαλιού τους, επειδή δεν τρώνε μόνον τα σπουργίτια, αλλά και μια πληθώρα ενδημικών ειδών όπως πχ τα silver eye, που "έχω" στην πίσω αυλή μου...

Ektoras said...

Μου άρεσαν πολύ ( ως συνήθως : ) και οι εικόνες και τα βίντεο. Ειδικά οι εικόνες του καταρράκτη και του μονοπατιού που ακολουθήσατε. Διαβάζοντας την ανάρτηση, μου γεννήθηκε η εξής απορία. Τελικά πιστεύεις Artanis μου οτι το να μην είναι δημόσια η γη πλήν των εθνικών πάρκων είναι για καλό ή για κακό? Φυσικά αν δίνεται για εμπορικές χρήσεις είναι για κακό π.χ. εξορύξεις κλ.π. αλλά αυτό γίνεται σε όλο τον κόσμο. Μιλώ για αυτούς τους κατοίκους ή και ξένους, που θέλουν να χτίσουν την επαυλή τους στο δάσος π.χ. όπως η φωτογραφία που μας έδειξες. Προσέχουν και το γύρω περιβάλλον που τους ανήκει έτσι δεν είναι? Αν είναι έτσι, εσύ θα μου πεις φυσικά, απλά ρωτάω, δεν είναι καλύτερο από αυτό που κάνουν οι δικοί μας εδώ να καίνε τη μισή Ελλάδα κάθε καλοκαίρι για να φτιάξουν 10? 100? 1000? δεν ξέρω και 'γω πόσα μπάζα πάνω στα καμένα

Αυτά μου ήρθαν στο νου, και πάλι μπράβο για τις όμορφες αναρτήσεις σου

Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι

αμμοδύτης said...

Ξέρουμε κανένα από τα παιδάκια που τραγουδούν στο πρώτο βίντεο;

(Εντυπωσιακός ο καταράκτης...)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Χόρτασε το μάτι μου πράσινο!!!

Το περίεργο φυτό κοσμεί την οθόνη μου.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Artanis said...

@Έκτορά μου, καταρχήν δεν μπορούμε να συγκρίνουμε, την μία χώρα με την άλλη, επειδή απλα, δεν γίνεται...
Οι γαίες στη ΝΖ, εκτός από τα Εθνικά πάρκα, ανήκουν κάπου, ή σε κάποιον...Όταν ακόμα αποικούνταν τα νησιά, διάφοροι αγοράσανε (είτε από το Στέμα, είτε από τις φυλές) εκτάρια επι εκταρίων γης, τα οποία αντιπετοπίζονταν ως φέουδα (domains)...Μετά, πουλήσανε ορισμένα κομμάτρια αυτών των γαιών, και οι περιοχές αυτές πήραν το όνομά τους, πχ Bishopdale, ή έδωσαν ονόματα που ήθελαν, πχ Brydwyr, Burnside κλπ...Ορισμένα από αυτά τα φέουδα, περασαν στην δικαιοδοσία του κράτους ή τοπικών συμβουλίων, επειδή για κάποιο λόγο πουλήθηκαν από τον ιδιοκτήτης τους, ή κατασχέθηκαν λόγω χρεών, άλλα πάλι δωρήθηκαν...Τα περισσότερα όμως, οι κληρονόμοι τους, τα πούλησαν σε συνεταιρισμούς, και εκείνοι σε ιδιώτες...Οπότε βλέπεις τις επαύλεις σε τέτοιες περιοχές, σαν αυτή που έχω στη φωτό...
Τώρα, το αν πρέπει τα δάση μας να παραμέινουν δημόσια ή να πουληθούν, προτιμώ την πρώτη επιλογή, σαφέστατα...
Και σου παραθέτω το αντίστοιχο ποστ, που εξηγώ την αποψή μου, για το τί -πιστεύω- θα έπρεπε να γίνει:
http://artanis71.blogspot.com/2009/08/blog-post_22.html
Καλό σου βράδυ, σε φιλώ...

Artanis said...

@Γλαρένια μου, καλά έκανες...
Καλό βραδάκι να έχεις, και ένα υπέροχο Σ/Κ...

Artanis said...

@Αμμοδύτη μου, τα παιδιά τα βλέπω κάθε μέρα στο κέντρο της πόλης, την ώρα που κανουν αυτές τις παραστασούλες για τους τουρίστες, αλλά δεν τα γνωρίζω προσωπικά...
Γιατί ρωτάς;;;
Καλησπέρα κιόλας...

Anonymous said...

Πολύ ωραία η περιήγησή σου όπως πάντα. Εγώ πάλι στο βίντεο δεν είδα παιδάκια. Μάλλον γυναίκες/κορίτσια στην εφηβεία μου μοιάζουν. :ο/

Artanis said...

Φίλε/φίλη @ανώνυμε/η, χαριτολογώντας το ρώτησε αυτό ο Αμμοδύτης...Νεαρά παιδιά είναι τα περισσότερα, κορίτσια, και κάποια αγόρια, που φαίνονται αμυδρά πίσω από τις 2 σειρές των κοριτσιών...Αυτό είναι το πιο αγαπημένο μου τραγούδι, από όσα τραγουδάνε...
Καλημέρα από ΝΖ, καλό Σ/Κ να έχεις...