Tuesday, May 26, 2009

Σαββατοκύριακο στην πόλη (1ο μέρος)

Τα Σαββατοκύριακα στην πόλη, είναι μια υπόθεση που αφορά ολόκληρη την οικογένεια…Συνήθως ο ένας ξυπνάει από τα χαράματα (το νυχτοπούλι του είδους Αρτάνις, αν το έχετε ακουστά) και οι υπόλοιποι τρεις, αφήνουν τα ζεστά κρεβατάκια τους κατά τις 10-11 το πρωί…



Κατεβαίνουμε στο κέντρο με τα κορίτσια να κουβαλούν τα σκέιτ τους μαζί, οπότε από το πάρκινγκ και μέχρι να καταλήξουμε στα Starbucks της οδού Cashell, κάνουμε βόλτες μέσα σε όλες τις κεντρικές πλατείες της πόλης, για περισσότερη εξάσκηση...Το πιο κοινό θέαμα, το πρωί, είναι τα προσεκτικά τυλιγμένα και «αφημένα» βιβλία σε διάφορα κεντρικά σημεία του Christchurch και φυσικά οι πάπιες και οι χήνες που βολτάρουν ανενόχλητες παντού, ενόψει του χειμώνα και της κυνηγετικής περιόδου που έχει αρχίσει στη Νέα Ζηλανδία…

Τα βιβλία μέχρι τις 3 το μεσημέρι «εξαφανίζονται» (για να εμφανιστούν και πάλι «μαγικά» το επόμενο Σαββατοκύριακο), ενώ τα παπιά και τα υπόλοιπα πουλιά, ειδικά τα αυστηρώς προστατευόμενα, απαγκιάζουν στις όχθες του Avon, ή γεμίζουν τα πάρκα και τους Βοτανικούς, όπου εκεί υπάρχει σίγουρο φαί και προστασία…Η πόλη είναι αλήθεια οτι δεν έχει να προσφέρει τίποτα περισσότερο από την κλασική βόλτα στα μαγαζιά και τα κεντρικά καφέ…

...εκτός βέβαια και αν έχει καμία εκδήλωση στη Cathedral square, όπως αυτή της Ασιατικής κοινότητας για τα γεννέθλια του Βούδα...

Τώρα τον χειμώνα (τις ημέρες με κακό καιρό) δεν έχουμε πολλές επιλογές και οι μικρές προτιμούν να μένουν στο κέντρο λόγω των σκέιτ τους …Τα πρωινά της υπόλοιπης βδομάδας βλέπουμε και κάτι παραπάνω (το Ελληνικό σχολείο είναι απογευματινό), πάμε πχ μέχρι τη θάλασσα, επισκεπτόμαστε τις γύρω περιοχές, αλλά το Σ/Κ ακολουθούμε κυρίως τα παιδιά στις βόλτες τους...

Δυστυχώς δεν βοηθάει και ο καιρός (χειμώνας γαρ), αλλά αυτό είναι ένα κοινό πρόβλημα όλων, τέτοια εποχή…Οι ΝΖηλανδοί ειδικά που έχουν μάθει να δουλεύουν ακόμα και Κυριακές με 1-2 κυλιόμενα ρεπό στη μέση της βδομάδας, γεμίζουν ασφυκτικά τα πελώρια εμπορικά κέντρα που έχουν και που στεγάζουν τα πάντα: Από σούπερ μάρκετ μέχρι βιβλιοπωλεία, φαρμακεία, ρουχάδικα, εστιατόρια κλπ.

Σ’ αυτό της φωτογραφίας καταλήγουμε κι εμείς συνήθως μετά από την βόλτα μας, για τις ανάγκες του σπιτιού και της οικογένειας …Πολλά είναι αυτά που μας λείπουν σε σχέση με την Ελλάδα, από φαγητά πάντως δεν πάσχουμε…Έχω ένα μικρό πρόβλημα να βρω χταπόδι, αλλά θα το λύσω κι αυτό, όπως έλυσα το πρόβλημα με τα «μικρά» Ελληνικά ψάρια: εντόπισα κατεψυγμένο γαύρο Αλάσκας (!) καθώς και σαρδέλες…

Το ακριβότερο προϊόν είναι φυσικά το ελαιόλαδο, αλλά Ελληνικό δεν μπορούμε να βρούμε προς το παρόν…Ισπανικά και Ιταλικά βρίσκουμε, όμως τα ράφια των μεγάλων σούπερ μάρκετ μας επιφυλάσσουν και εκπλήξεις…Ανάμεσα στα υπόλοιπα τυριά «φέτες» και μια Αυστραλέζικη από Ελληνικά χέρια, όπως φαίνεται και από το όνομα, με τα σωστά υλικά και δοσολογία …

Μάθαμε ότι υπάρχει «Δωδώνη» στα μεγάλα καταστήματα του Wellington, αλλά όχι στο Christchurch…Γιαούρτια «Ελληνικού τύπου» (γιατί, υπάρχει και άλλος;) από την φίρμα Yoplait ( αν θυμάστε, ήταν το όνομα μιας σειράς προϊόντων της ΦΑΓΕ, προφανώς η πατέντα πουλήθηκε σε Αυστραλία/ΝΖ)…


Ντολμαδάκια εξ Αυστραλίας (οι Ομογενείς που λέγαμε) και επίσης λατρεμένα ΖΑΝΑΕ (!!!), και ελιές Σαπουνά, από …Βόλο(!!!!!!)…Το πιστεύετε; Γι’ αυτό τα φωτογράφησα κι εγώ, για ντοκουμέντα…Αυτά όλα θεωρούνται «εξωτικές» γεύσεις και ανήκουν στην κατηγορία των διεθνών φαγητών, ευτυχώς η πολυπολιτισμικότητα της ΝΖ μας ευνοεί, επειδή πριν από 20-30 χρόνια, το ελαιόλαδο το αγόραζες μόνον στα φαρμακεία…


Το 2ο μέρος της ανάρτησης θα ακολουθήσει σε μερικές μέρες (επειδή θα πάει μακριά η βαλίτσα…) Επίσης: κοιτάξτε οπωσδήποτε αυτό, το λάτρεψα με την πρώτη...Δοκιμάστε να "κινήσετε" την όλη δράση με τον κένσορά σας, πιστεύω θα σας αρέσει κι εσάς...
Φιλιά πολλά, καλά να περνάτε…

58 comments:

akrat said...

φοβερές ανταποκρίσεις από μια άγνωστη χώρα.
νομίζω ότι πάντως είναι μια κοινωνία η οποία έχει σαν βάση της την "αγορά" και περιξ αυτής διαμορφωμένες σχέσεις. Τι θέλω να πω .... Είναι τόσο μεγάλη φαίνετε η κυριαρχία των μεγαλοκαταστημάτων και τόσο παγιωμένη που φαντάζοαμαι ότι κανείς δεν μπορεί να ελπίζει να γίνει μικροιδικοκτήτης έμπορας...
Βλακείες? ίσως...
Αλλά έτσι το βλέπω από τα λίγα που διαβάζω στα κείμενά σου...
Εγώ θα ήθελα να μάθω για τους Νεοζηλανδούς που άφησαν τα κόκαλά τους στην Ελλάδα... Πιστεύω ότι θα τους θυμούνται... μπα...

Σταλαγματιά said...

Κι εγώ θέλω να έρθω.
Μου μοιάζουν όλα τόσο διαφορετικά από εδώ.
Και ο τρόπος ζωής αλλά και τα τοπία είναι διαφορετικά, οι συνήθειες τους τα ενδιαφέροντα τους.
Πραγματικά με εντυπωσιάζουν.
Πολύ ωραία όλα Αρτανις μου αλλά μην ξυπνάς τόσο πρωί 11 μια χαρά είναι : )))


Φιλί

katrine said...

Η φύση έχει όμορφα χρώματα,και ας είναι χειμωνιάτικο το τοπίο.Και αυτά τα βιβλία,το σκηνικό μου αρέσει.
Τις Κυριακάτικες βόλτες τις λατρεύω. Εμείς εδώ είμαστε ποδηλάτες τις Κυριακές.
Να σου πω Αρτάνις μου καλό μου ακούγεται που είναι ανοιχτα μεγαλοκαταστήματα για να χαζολογήσεις και να ψωνίσεις το κατι τι σου.Ναι ναι μ αρέσει αλλά λίγο ύπνο παραπάνω θέλω!!!Καλή σου μέρα φιλιά

VAD said...

Και δω το ελαιόλαδο δε συνηθίζεται,κατι από Ισπανια και Συρία μεριά,πανάκριβα,χάλια ειναι,μυριζουνε "ταγκίλα",βολευόμαστε με σησαμέλαιο,ειναι πολύ γευστικό και το πιο υγιεινό μετά το ελαιόλαδο.
Κατά καιρους βρίσκουμε καποια ελληνικά προϊόντα,αλλά ποιότητας για τριτοκοσμικές αγορές...

Από το ζεστό Χαρτούμ την καλημέρα μου στην κρύα ΝΖ...

roadartist said...

Den exw xrono na to diabasw olo sou stelnw ta filia mou..kai se euxaristw gia tis yperoxes eikones pou mou xarises ~~~~ Na pernate yperoxa oikogeneiakws!!! :D

Άθεος said...

Εντύπωση μου έκαναν τα «αφημένα» βιβλία!
Τι νοοτροπία!
Μακάρι να μπορούσα να σου στείλω χταποδάκι. Όμως γιατί, δεν υπάρχουν ούτε και κατεψυγμένα;
Εδώ το κατεψυγμένο αρνάκι Νέας Ζηλανδίας αφθονεί, αλλά δεν το παίρνει κανείς!
Ευχαριστούμε για τον περίπατο που έκανες μαζί μας και μας έδειξες τόσα μέρη.
Πριν από δυο τρεις μέρες στο χάρτη της «who’s.amung.us» που ανάρτησα στο blog μου, κάθε φορά που έβλεπα το αστεράκι πάνω από τη Ν. Ζηλανδία σε αναπολούσα, γιατί ήξερα ότι ήσουν εσύ. Κρίμα που τώρα μου χάθηκε!
Να είσαι καλά εκεί που είσαι και καλό χειμώνα!

En' Tino said...

Artanis, well done!!!
Ύστερα από την όμορφη περιγραφή του ονείρου σου με αυτό εδώ το πόστ...το πήγες πολύ παραπέρα...
Ήταν σαν να βρισκόμουν εκεί. Το μόνο που μου έλειπε ήταν ο ήχος της πόλης, ο παφλασμός της θάλασσας, ο ήχος της ταμιακής μηχανής...κ.ο.κ.
Αυτούς λοιπόν τους ήχους τους φανταζόμουν διαβάζοντας...
Όσο για το λάδι, να μια καλή ιδέα για γκουρμέ πράγματα από Ελλάδα, μιας και εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ...

Περιμένω την συνέχεια...

Φιλιά

lakis said...

Υπέροχη ανταπόκριση. Ίσως κάποια μέρα επισκεφθώ τη Νέα Ζηλανδία, μια από τις χώρες-απωθημένα που μου έχουν απομείνει. Αναμένω μ' ενδιαφέρον τη συνέχεια.

ILIAS said...

Πολύ όμορφα όσα γράφεις Artanis μου, οι περιγραφές, η ζωή, πως περνάτε, αν και με μια δόση νοσταλγίας, δικαιολογημένη αν κρίνω απ'τις "μουντές" φωτογραφίες και τον τρόπο ζωής εκεί που διαφέρει κατά πολύ. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε αυτό που ανέφερες με τα βιβλία

Την αγάπη μου σε όλους, να είστε πάντα καλά

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ said...

Aν είσαι ασύχαστο πλάσμα - ξυπνάς απ'τα χαράματα !
Παρομοίως κι εγώ !
Πάντα πρώτος, να ετοιμάσω για όλους πρωινό !
ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΦΙΛΕΝΑΔΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ !
ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ !
ΣΑΣ ΦΙΛΩ

μ said...

Κατ'αρχάς να τα δευτεροχιλιάσει ο Βούδας, ο οποίος πλησιάζει τα 1500 χρόνια. :)

Και κατά δεύτερον, όμορφες εικόνες Artanis μου, αλλά με τα ντομλαδάκια, το ελαιόλαδο και τη φέτα μας άνοιξες την όρεξη!

φιλιά!

αμμοδύτης said...

Σας νοιώθω που εγκλιματίζεστε... Η ξενητειά έχει ups και downs, όσο γνωρίζεστε με τους ανθρώπους θα αισθάνεστε πιο άνετα και μην εκπλαγείτε αν τα παιδιά απορροφηθούν και τους φανεί περίεργη η παλιά πατρίδα. Να είστε καλά!

αμμοδύτης said...

α, και μερικά ιταλικά ελαιόλαδα σε άλλες αγγλόφωνες χωρες είναι ελληνικά, συσκευασμένα στην Ιταλία. Εμείς τα πουλάμε σε ντενεκέδες, και οι Ιταλοί σε μικρά κρυστάλινα μπουκάλια...

Artanis said...

@akrat μου,για το ζήτημα των ΝΖηλανδών στην Ελλάδα υπάρχει το βιβλίο "Forgotten Anzacs-The campaign in Greece, 1941- του Peter Ewer, αλλά κι αυτό για την μάχη της Κρήτης μιλάει και τους αιχμαλώτους πολέμου...Ψάχνω να βρω όμως μια πηγή σχετικά με μια ιστορία που είχα ακούσει πριν χρόνια και που συνέβη στο Πήλιο με Νεοζηλανδούς στρατιώτες, όταν το βρω θα σου πω σίγουρα...
Τα μεγαλοκαταστήματα υπάρχουν, αλλά υπάρχουν επίσης και πολλοί μικροί ιδιοκτήτες και όλοι έχουν μια ευκαιρία στο λιανεμπόριο, ειδικά αν είναι άνθρωποι της "πατέντας"...
Καλά να περνάς, σε φιλώ...

patsiouri said...

Εγώ οικογένεια έχω να πω ότι με αρέσετε πάρα πολύ και οι τέσσερις!
Πάντα τέτοια...

Artanis said...

@VaD μου το σύστημα της ΝΖ στις εισαγωγές είναι πολύ ιδιαίτερο και θα το αναφέρω σε επόμενη ανάρτηση, τριτικοσμικά προϊόντα κλπ, δεν φτάνουν εδώ...Το λάδι που αγοράζω είναι Ισπανικό, επειδή είναι το μόνο που υπάρχει σε τενεκέ 4 λίτρων, τα υπόλοιπα είναι σε μπουκαλάκια και δίλιτρους τενεκέδες...Σήμερα υπάρχει μια πιθανότητα να βρω Ελληνικό, αλλά προς το παρόν είναι νωρίς το πρωί και δεν ξέρω ακόμη...Θα σας πω αργότερα...
Καλά να περνάς, φιλιά...

Artanis said...

@Αναστασία μου, δεν μπορώ να σηκωθώ αργότερα, αυτήν την ώρα ξυπνάω πάντα...Θα σου πω κι άλλες λεπτομέρειες απ' τη ζωή εδώ, σε επόμενα ποστ...
Καλά να περνάς, σε φιλώ...

Artanis said...

@katrine μου, το χαζολόγημα στην πόλη ωραίο είναι αλλά για λίγο...Η αληθινή ομορφιά είναι στη φύση εδώ...Μέχρι την Άνοιξη έχουμε πολύ δρόμο, αλλά και αρκετές καλές μέρες ενδιάμεσα, ευτυχώς...Φιλιά πολλά απο ΝΖ...

Artanis said...

@roadartist μου, μην ανησυχείς καλή μου, το ξέρω πώς έχεις πολλά τρεξίματα αυτόν τον καιρό...Κοίταξε να ξεκουράζεσαι και λίγο, πάντως...
Φιλιά πολλάαααααααααα....

Artanis said...

@Άθεέ μου, υπάρχει περίπτωση να βρω χταπόδι σήμερα, αν βρω, θα βάλω φωτό με το τρόπαιο!!!
Τί σου χάθηκε ακριβώς;;; Δεν τό 'πιασα!!!
Τεσπα, καλά αν περνάς, θα τα πούμε σε λίγο...Φιλιά απο 'δω...

Artanis said...

Φίλε @En' Tino, γέλασα με το σχόλιο αυτό...θα ακολουθήσουν κι άλλα παρόμοια ποστ, ίσως περισσότερο χιουμοριστικά, ίσως λιγότερο, αλλά πάντα σ' αυτό το στυλ..
Καλά να περνάς, φιλιά απο ΝΖ...

Artanis said...

Φίλε @Λακη Φουρουκλα, καλωσόρισες, σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο...Αυτό το μπλογκ δεν είναι ταξιδιωτικό, αλλά κάτι σαν ημερολόγιο...Θα περιλαμβάνει βέβαια και φωτό απο διάφορα μέρη της ΝΖ, όταν θα πηγαίνω, αλλά περισσότερο θα παρουσιάζει στιγμές της καθημερινότητας εδώ...Ελπίζω να σε βοηθήσει να πάρεις μια εικόνα της πραγματικής ΝΖ, όπως την ανακαλύπτουμε σιγά-σιγά κι εμείς...

Artanis said...

Φίλε @EKTORAS, λογικό έιναι κάποια πράγματα να τα συγκρίνουμε ανάμεσα στις 2 χώρες, αν και δεν είναι σωστό να γίνεται αυτό...Προσπαθώ πάντως να τα κρατάω όλα σε σωστές αναλογίες...
Καλά να περνάς, φιλιά πολλά κι απο μας...

kostaslogh said...

είδες; τι σου λείπει ,όλα θα τα βρείς απ ΄την πατρίδα ,και τροφή και εικόνες και φίλους που σ΄αγαπάνε ,σα να είσαι εδώ ένα πράμα!συν όλα τα εκεί!
Άμα βρεθείς σε βοτανικό κήπο ανέβασε καμιά φωτογραφία,υπάρχει λόγος.
Καλά να περνάς Πατρίδα

Artanis said...

@ΣΚΟΡΠΙΕ μου, το έχουν μερικοί άνθρωποι, τί να πω...Σ' ευχαριστώ για τις ευχές, καλά να περνάς...
(πήγες στη συναυλία που ήθελες, ή δεν έγινε ακόμα;)

Artanis said...

@Μάνο μου, ήταν μεγάλο γεγονός για την Ασιατική κοινότητα, η εκδήλωση αυτή...
Sorry για τις φωτό και τα κέιμενα περί φαγητού, το άχτι μου βγάζω κι εγώ...
Σε φιλώ, καλό σου βράδυ...

Artanis said...

@Αμμοδύτη μου είναι νωρίς ακόμα να σου πω για τα παιδιά κλπ, για το πώς θα τους φαίνεται η Ελλάδα όταν γυρίσουμε...Δεν ξέρω πώς θα είναι και πότε θα είναι...
Για τα λάδια κλπ, το έχω ακούσει κι εγώ αυτό και ξέρω πώς συμβαίνει, υπάρχει όμως μια περίπτωση να βρω σήμερα Ελληνικό λάδι...
Καλό σου βράδυ, σε φιλώ...

Artanis said...

Σου αρέσουμε @patsiouri μου; Κι εμάς μας αρέσει που σου αρέσουμε...Κι εμένα που σε ξέρω μέσα απο το μπλογκ σου, σου λέω πώς μου αρέσεις κι εσύ...
Φιλάκια, καλό βράδυ να έχεις...

Artanis said...

Φίλε @kostaslogh, σχεδόν όλες οι φωτό που αναρτώ στα ποστ, είναι απο τους Βοτανικούς...Αν θες όμως θα κοιτάξω να βάλω μερικές ειδικά για σένα, σε μια επόμενη ανάρτηση, (μάλλον στην μεθεπόμενη)..ΟΚ;
(Θα μου πεις τον ...λόγο που τις θέλεις; Με τρώει η περιέργεια!!!)
καλό σου βράδυ, σε φιλώ...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Πολύ πολύ ενδιαφέρουσα η Σ/Κ βόλτα σας.
Σαν να ήμουν κι' εγώ εκεί...
Αχ, οι κήποι σας!!!!!
:-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ra Ma said...

Μου φαίνεται πως θέλεις παρέα εκεί για αυτό μας δείχνεις όλα αυτά! :)

Εμείς για να κάνουμε βόλτες στα πάρκα και στους βοτανικούς θα πρέπει πρώτα ...να τα φτιάξουμε!
Ακόμα και αυτά που υπάρχουν δεν είναι ανθρώπινα, και δεν είναι μόνο τα βιβλία (υπάρχει και μια ανάλογη κίνηση στην Αθήνα) που τους λείπει...

Καλησπέρες!!!

αμμοδύτης said...

βελανίδια και άλλο φυτικό DNA από ΝΖ αναπαύονται σε στρώμα βρεγμένου περλίτη στην συντήρηση ψυγείου στην Αθήνα, περιμένοντας να τελειώσει ο σύντομος χειμώνας τους περί τα τέλη Ιουλίου για την τεχνητή άνοιξη του Αυγούστου...

Artanis said...

@Marconi μου, ρεπορτάζ καθημερινότητας κάνω...Με φωτό...θα αναρτήσω και 2ο μέρος σε μερικές μέρες...
καλημέρα, σε φιλώ...

Artanis said...

@Γλαρένια, έχω υποσχεθεί στον @kostaslogh να κάνω μια ανάρτηση με φωτό απο Βοτανικούς, την άλλη βδομάδα...θα βάλω αδημοσίευτες εικόνες, και ελπίζω να σου αρέσουν κι εσένα...
καλημέρα, φιλιά πολλά απο ΝΖ...

Artanis said...

@αμμοδύτη μου, σου έστειλα μέηλ σχετικό...
Καλημέρα, σε φιλώ...

Anonymous said...

Καλή περιΉγηση
και σε όλους εμάς απο εδώ

Άθεος said...

Εύχομαι, Νυχτοπούλι, να βρεις το μαλάκιο που θέλεις και να κτυπήσεις χειμωνιάτικα τα ούζα σου!
Σχετικά με την ερώτησή σου: Κάπου εκεί κάτω αριστερά έχω ένα παγκόσμιο χάρτη με τίτλο «Ποιος με βλέπει;» Εκεί λοιπόν βλέπω τους επισκέπτες μου παγκοσμίως. Όταν μου έγραψες σχόλιο εμφανίστηκε ένα αστεράκι στη Ν. Ζηλανδία και κατάλαβα ότι ήσουν εσύ. Κάθε φορά που το έβλεπα έλεγα: να η Artanis!
Κάποια στιγμή χάθηκε. Αυτό σου έλεγα!
Χθες όμως που μπήκες ξανά, σε είδα πάλι.
Μπορείς να το δεις κι εσύ!
Άντε στην υγειά σου!

Mr.Kaya said...

Σε ευχαριστώ για το σχόλιο και ανταποδίδω.

MR.KAYA

Sophia Kollia said...

Και δεν μου λες καλέ! Τα βιβλία τι κάνουν μόνα τους στο σακουλάκι! Πές μου γιατί θα σκάσω....
Καλέ ε!! Τι φύση!! Νάτανε κοντά, θαρχόμουνα οπωσδήποτε!!
Καλά να περνάς και αν θες ανοίγουμε εμπόριο, τραχανάδες, κλπ...πλάκα θα είχε!
Καληνύχτα

Artanis said...

Φίλε @airgood@gmail.com, ευχαριστώ για την επίσκεψη στο μπλογκ και για τις ευχές, να είσαι καλά...Πέρασα ακαι απο τα δικά σου ιστολόγια, μια βόλτα, νωρίτερα, είσαι πραγματικά πολυγραφότατος!!!
Καλά να περνάς, καλό σου βράδυ...

Artanis said...

Φίλε μου @Άθεε, βρήκα χθες και όλα εντάξει και με τα χταπόδια...Ούζο δεν πίνω, αλλά σε ευχαριστώ για την ευχή...Σχετικά με το σχόλιό σου, πέρασα απο το μπλογκ σου και σου απάντησα...
Καλά να περνάς, φιλιά πολλά απο ΝΖ...

Άθεος said...

Θέλω να μάθω αν βρήκες χταποδάκι. Αύριο έχω γαρίδες και πίνοντας ούζο θα πιω στην υγειά σου! Απάντα με από δω. Μπαίνω συχνά στο blog σου!

Artanis said...

Αγαπητέ @Mr.Kaya, ευχαριστώ πολύ, να είστε καλά...Καλό σας βράδυ, και να περνάτε όμορφα...

Άθεος said...

Αυτό θα πει τηλεπάθεια!

Artanis said...

@sofia μου έιναι μια κίονηση που λέγεται Free Books και αφήνουν τα βιβλία συσκευασμένα προσεκτικά σε κεντρικά σημεία της πόλης, για να τα παίρνουν άνθρωποι και να τα διαβάζουν, με τον όρο να τα επιστρέφουν στο ίδιο σημείο μόλις τελειώσουν...Μπορεί να είναι οποιοδήποτε βιβλίο, συνήθως όμως είναι μπεστ σέλλερ τσέπης, που δεν μπορείς να τα διαβάσεις περισσότερες απο 1-2 φορές...'Ετσι λοιπόν τα αφήνουν και τα διαβάζουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι...Και μιλάμε για δεκάδες βιβλία, αυτές οι φωτό είναι απλά ενδεικτικές...
Καλά να περάσεις, σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλε μου @Άθεε, και χταπόδι βρήκα, και γαρίδες, και μύδια και απ' όλα, εκτος απο Ελληνικό λάδι...Αντ' αυτού, βρήκα Τούρκικο με Ιταλική επωνυμία, προτίμησα λοιπόν να πάρω Ισπανικό και να τελειώνω, που λένε... Να πας να πιεις τα ουζάκια σου, και όταν γυρίσω κάποτε με το καλό, κανονίζουμε και τσιπουραδικότσαρκα στην παραλία του Βόλου...
Καλό σου βράδυ και σ' ευχαριστώ...

Άθεος said...

Ψυγεία δεν αφήνουν;

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ said...

-Καλησπέρα απο την μακρινή Νέα Ζηλανδία. Είμαι η Αρτανις και...

'Ετσι παιδί μου ξεκινάνε οι ανταποκρίσεις...

χαχαχααχαχαχαχα...

Ας είναι, θα σε μάθω εγώ...

(πλάκα κάνω...)

Τέλειο το Α' μέρος. Περιμένω το Β' με ενδιαφέρον.

Μπράβο.

Κώστας
vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com

Artanis said...

@Άθεε: Χα,χα,χα,χα, ..."ψυγεία δεν αφήνουν..."
Πωπω κάτι απορίες που έχεις...Πού τα βρίσκεις βρε παιδί μου...
Καλό σου βράδυ, φιλιά...

Artanis said...

Χα,χα,χα,χα,χα @ΚΩΣΤΑ ΒΛΟΥΤΗ μου, είσαι άπαιχτος...Μ' αρέσει το χιούμορ σου...
Το 2ο μέρος θα αναρτηθεί σε μερικές μέρες...
Φιλιά πολλά...Καλό σου βράδυ...

------ said...

τί ωραιες βολτες που μας κανεις γλυκια μου.....να περνατε καλά όλοι σας....αληθεια μας πεθύμησες καθολου τωρα που καλοκαιριαζει η όχι;;;
φιλια

Aθηνά Π.Κ. said...

Καλησπέρα, μ αρέσει που μαθαίνω καινούργια πράγματα σχετικά με την ζωή στη ΝΖ, ενδιαφέροντα πράγματα!!
Αρκετή ώρα ασχοληθήκαμε με τις κόρες μου με το παιχνιδάκι με την γραμμή, πολύ καλό !!!!
Αρτανάκι να περνάτε καλά και να μας μεταφέρεις εικόνες και εμπειρίες από εκεί , να μαθαίνουμε κι εμείς !!
Σαμιώτικους χαιρετισμούς

Artanis said...

Καλή μου @Nana Tsouma καιρό πολύν είχαμε να τα πούμε!!!
Λοιπόν όλα είναι μια ιδέα, σ' αυτό έχω καταλήξει...Είτε είναι χειμώνας είτε καλοκαίρι, μου είναι αδιάφορο εντελώς: μετά απο λίγο συνηθίζεις και δεν σου κάνει εντύπωση ούτε ημερολογιακά...Εδώ έχουμε τέλη Μαϊου και είναι σαν αρχές (Ευρωπαϊκού)Δεκέμβρη και μας φαίνεται πολύ φυσικό μετά απο σχεδόν 6 μήνες που είμαστε ήδη στη ΝΖ...
Καλά να περνάς, σε φιλώ...

Artanis said...

@Αθηνά μου, χαίρομαι που σου άρεσε το soy du aire, κι εμείς το βρήκαμε καταπληκτικό και το παίζουμε συχνά...Σου δίνει και την δυνατότητα να "αποθηκεύσεις" την δική σου εκδοχή, και να το ξαναδείς, επειδή συνήθως την πρώτη φορά χάνεις την επαφή με τις εικόνες του βίντεο, λόγω του παιχνιδιού με τον κένσορα...
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση, καλά να περνάς με τα παιδάκια σου...Φιλιά πολλά απο ΝΖ...

mahler76 said...

όπου κι αν πάς τελικά θα βρείς ελληνική φέτα και ντολμαδάκια χαχα
Τουλάχιστον εσείς έχετε πάρκα να βολτάρετε κάτι είναι κι αυτό.

Artanis said...

@Μάλερ μου, ευτυχώς να λες!!!
Χα,χα,χα,χα,χα,χα,χα!!!
Σε φιλώ, πάω να ξεφουρνίσω σπανακοτυρόπιτες!!!
Καλή βδομάδα να έχεις, και καλό μήνα...

Hfaistiwnas said...

xexe όντως μου άρεσε αυτό με τον κέρσορα!!!! Γέλιο είχε!

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου, χαίρομαι που σου άρεσε...Κι εγώ το βρήκα πανέμορφο...
Φιλιά...