Λουλούδια στα λουλούδια (β΄ μέρος)

Μετά από μία μικρή παρένθεση για την ανάρτηση της "Ώρας της Γης", συνεχίζω με το 2ο μέρος του μπλογκοπαίχνιδου με τα λουλούδια στις φίλες και τους φίλους συνμπλόγκερ...Συγχωρέστε με μόνο που δεν περιέχει όλους τους φίλους που υπολείπονταν της προηγούμενης ανάρτησης, αλλά θα συνεχιστεί και σε 3ο και τελευταίο μέρος...Λουλουδάτο...

Στην φίλη λοιπόν Αμάλθεια, που έλειπε και γύρισε ξανά κοντά μας, μία ωραία ντάλια για το καλωσόρισμα...

Στην καλή μου Ανασαιμιά, που αποφάσισε να κλείσει για λίγο το μπλογκ της, μια όμορφη καμέλια...θα μου λείψεις πολύ...

Στην αγαπημένη μου Αναστασία που ευτυχώς δεν θα "κλείσει", ένα όμορφο Αγγλικό ρόδο...

Στον φίλο Νικόλα, που σε πείσμα των καιρών γράφει ποίηση, όμορφες αμαρυλλίδες...

Στην Αύρα μου, με τις υπέροχες μουσικές της, ένα ευωδιαστό τριαντάφυλλο...

Στην Βασιλική με τα υπέροχα γραπτά της, ένα θεραπευτικό κενταύριο...

Στην Αθηνά με τις καταπληκτικές φωτό της, ένα καταπληκτικό φυτό των υγρών δασών...

Στην αγαπημένη φίλη Γλαρένια, μια πανέμορφη Πρωτέα...

Στη φίλη Γλυκοκερασοζουζούνα, μια θάλασσα από λιλά άστερ...

Στην καλή μου και κοσμοπολίτισσα Δεσποινάριο στην μακρινή Washinghton, ένα πανέμορφο cosmos...

Στον Δυσλεκτικό Δάσκαλο, κατακίτρινες μαργαρίτες...

Στην φίλη Εκάτη, ροζ Δίανθους...

Στον φίλο Επίκουρο, μια κατάλευκη φούξια...

Στην φίλη Ευαγγελία που γιόρταζε πριν λίγες μέρες, πανέμορφα τριαντάφυλλα...

Στον φίλο Ηφαιστίωνα που εκπληρώθηκε ένα από τα μεγαλύτερα όνειρά του, του χαρίζω ολόκληρο τον ροδώνα...Πάντα επιτυχίες, Ηφαιστιωνάκι μου...

Στην φίλη Θαλασσινή και το κοχυλάκι της, υπέροχα λίλιουμ...

Στον φίλο Ιρλανδό, μια καταπληκτική Πρωτέα...Τον Μετροσίδερο του τον αφιέρωσα σε προηγούμενο ποστ...

Στην φίλη Καλλιτέχνιδα, μια απίστευτη ορχιδέα, από τις πιο αγαπημένες μου στον κήπο...

Στον φίλο μου τον Κότσιφα, πανέμορφους κρόκους, από τους ωραιότερους στους κήπους...

Στον ταξιδιάρη Κιτσομήτσο, την πολυαγαπημένη και θεραπευτική Λαδανιά, για να θυμάται και να νοσταλγεί τα πάτρια, όποτε φεύγει...Αχ καλοκαιράκι...

Στον ξενιτεμένο φίλο Κλέαρχο με τις εμπεριστατωμένες αναρτήσεις του, μια ωραιότατη ορτανσία...

Στην φίλη Κοπτοραπτού, μια ωραιότατη δακτυλίτιδα, χωρίς σχόλια...

Στον φίλο Κούκο, με τις πανέμορφες ιστορίες του, ένα μπουκέτο κόκκινα τριανταφυλλάκια...

Και στον φίλο Κώστα Βλουτή, που απόψε το βράδυ έχει να πραγματοποιήσει ένα πολύ μεγάλο άθλο, μαζί με τα φιλιά μου και τις ευχές μου για καλή επιτυχία, και μια αγκαλιά λουλούδια...




Το τρίτο μέρος της ανάρτησης "Λουλούδια στα λουλούδια", θα αναρτηθεί σε μερικές μέρες...Πολλά φιλιά σε όλους σας, καλά να περνάτε...

,

Read More

Ώρα της Γης, made in NZ...

Φίλοι μου καλοί κι αγαπημένοι, το ξέρω πώς είχα υποσχεθεί να ανεβάσω σήμερα το 2ο μέρος της ανάρτησης "Λουλούδια στα λουλούδια", αλλά μιας και συμμετείχαμε κι εμείς στον εορτασμό της "Ωρας της Γης", στην Cathedral square του Christchurch, θα την αναβάλω για λίγες μέρες, και θα ποστάρω φωτό από το αποψινό βράδυ, καθώς το Chch ήταν η πρώτη πόλη στον κόσμο που συμμετείχε απόψε σ' αυτήν την παγκόσμια προσπάθεια...

Η κεντρική πλατεία ήταν φωταγωγημένη και διάφορες τοπικές μουσικές μπάντες έπαιζαν μουσική από νωρίς...Ακόμα και ο σκεπτικιστής Ίωνας, συμμετείχε φορώντας μάλιστα την ειδική μπλούζα που κυκλοφόρησε στην αγορά πριν μερικές μέρες...Εγώ πάλι, στο τεράστιο ρολό τυπογραφικού χαρτιού που θα παραδοθεί στην έδρα της κυβέρνησης στο Ουέλλινγκτον για λογαριασμό της διοργάνωσης του "Κάνε ένα βήμα για τον πλανήτη" και που θα μείνει μέσα στον καθεδρικό μέχρι την ημέρα του Πάσχα (12/4 για τους καθολικούς), άφησα το δικό μου μήνυμα (δεν θα σας το δείξω σε φωτό, αλλά το παραθέτω στο τέλος της ανάρτησης), την στιγμή που προβαλλόταν το γνωστό ντοκυμαντέρ του Αλ Γκορ, που να μην ξεχνάμε του έδωσε και ένα Νόμπελ...

Σε διάφορα σταντ, τριγύρω από την πλατεία, οργανώσεις και επιχειρήσεις, δίνανε πληροφορίες και διαφημηστικά και μοιράζανε δωρεάν λαμπτήρες οικονομικής κατανάλωσης , ενώ στις 8.30 , με αντίστροφη μέτρηση παρουσία του δημάρχου της πόλης, έσβησαν τα φώτα του Καθεδρικού, και του τεράστιου μεταλλικού γλυπτού, ακριβώς δίπλα...
Και τίποτε άλλο...


Τα παιδιά σπάστηκαν, εγώ εξεπλάγην...Μετά από τόση διαφήμηση επί ένα ολόκληρο μήνα, μου φάνηκε απίστευτο που δεν χαμήλωσε τουλάχιστον η ένταση των φώτων στις κεντρικές οδούς...Ωστόσο παρόλο που ακούγεται περίεργο, ίσως τελικά αυτό να ήταν και όλο κι όλο που μπορούσε να παραχωρήσει το Δημοτικό συμβούλιο...Το θέμα είναι να συμμετάσχει ο κόσμος...Και είναι αλήθεια πώς οι γειτονιές της πόλης, τα σπίτια, τα μαγαζιά, δεν είχαν φώτα, για μια ώρα, όπως δεν είχαμε κι εμείς, μιας και αποφασίσαμε να ανάψουμε κεράκια, μόλις επιστρέψαμε σπίτι, να "συμμετάσχουμε" πιο εμπρακτα από το να στεκόμαστε στη μέση μιας πλατείας, μαζί με άλλους 3.000 ανθρώπους, που ακούγανε το ένα συγκρότημα μετά το άλλο να παίζουν ΝεοΖηλανδική κάντρυ-ροκ...

Ως Έλληνες, παίρνουμε κάποια ζητήματα πιο πατριωτικά από άλλους...Ακούμε και μαθαίνουμε πράγματα που άλλοι λαοί δεν υποψιάζονται καν, τα αγνοούν... Χωρίς αυτό να σημαίνει πώς είμαστε εξυπνότεροι ή καλύτεροι από αυτούς... Είναι απλά θέμα κουλτούρας... Αυτό εξήγησα στις κόρες μου, που εκνευρίστηκαν επειδή περίμεναν κάτι άλλο, πέρα από το σβήσιμο των φώτων μιας εκκλησίας κι ενός γλυπτού...Ό,τι μπορεί κάνει ο καθένας...

Να σβήσετε τα φώτα του σπιτιού σας...Να φάτε/μιλήσετε/αγκαλιαστείτε/αγαπηθείτε κάτω από το φως των κεριών, χωρίς να σκεφτείτε την ΔΕΗ που θα σας πουλήσει αύριο το ίδιο ρεύμα που της εξοικονομήσατε σήμερα, πιο ακριβό...
Δώστε το μήνυμα, κι ας μην είστε σίγουροι οτι θα ακουστεί..Δεν θα κατεβεί κανείς θεός να σώσει τον πλανήτη ή την ΝΖ μοναχά, όπως θέλουν να πιστεύουν οι ΝΖηλανδοί...Ό,τι κάνουμε, πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας, κι αν μαζευτούμε, θα γίνουμε πολλοί...Ακόμα και τώρα δεν είναι αργά...
Think Green...There is no way out of this crisis...Only the hope to delay it...
Artanis

Read More

Λουλούδια στα λουλούδια (α΄ μέρος)

Με κάλεσε ο φίλος Theogr, να παίξω το παιχνιδάκι των φίλων...Επειδή λοιπόν το ξέρω εκ των προτέρων οτι θα αποτύχω στην προσπάθεια, θα παραλλάξω το παιχνίδι (όπως κάνω συνήθως με όλα τα μπλογκοπαίχνιδα...) Theogr κηπουρέ μου, οι πρώτες φωτό είναι δικές σου...

Στον φίλο 123 Λέξεις, πολλά χρώματα...

Στον φίλο Animavox έναν δίανθο...

Στη φίλη ceralex, που λείπει τα ελίχρυσα...

Στην Μαργαρίτα μου, τί άλλο πέρα απο πανέμορφα άστερ...

Στην Freedula με τα υπέροχα γραπτά της, μια θεραπευτική μπλε σάλβια...

Στο φίλο gskastro, ένα θαλερό δέντρο σαν κι αυτόν...

Στη φίλη ILive2LoveMe, μια παιχνιδιάρικη φούξια...

Στο φίλο ioannis_the_great το άνθος μιας μανόλιας...

Στο φίλο jk το συγκεκριμένο λουλούδι της ΝΖ (ονομάζεται torch lilly και είναι η αγαπημένη τροφή των κολιμπρί...)

Στη φίλη kat. που λείπει, ένα τριανταφυλλάκι...Πού είσαι καλή μου;

Στο φίλο και συντοπίτη kostaslogh μια θεραπευτική ροζ Αχιλλεία ...Δεν έχουν άσπρες εδώ, σαν αυτές του Πηλίου...

Στο φίλο Lockheart, πανέμορφες κάνες...

Στο φίλο leviathan ένα λευκό μπουμπούκι...

Στο φίλο Marconi (που δεν ξέρω τί του αρέσει), ένα λουλούδι με τον καρπό του, που δεν έχω ξαναδεί...

Για το φίλο naxion, ολόκληρο τον Ελληνικό κήπο των Βοτάνων...

Στον αγαπημένο φίλο nikiplos εκ Παρισίων, μια Ελληνικότατη ορτανσία..

Στην ποιήτρια και φίλη sexton, κόκκινα τριαντάφυλλα που ξέρω πώς της αρέσουν...

Στο φίλο tzonako που πέρασε μια στεναχώρια τελευταία, ένα από τα ωραιότερα και πρασινότερα σημεία του κήπου...

Στο φίλο Σκρουτζ, που λείπει, ακόμα μια φούξια, πιο παιχνιδιάρα...Γύρνα πίσω, θέλω να συνεχίσω να σε διαβάζω...

Στο φίλο VaD, στο μακρυνό Σουδάν μια όμορφη μαργαρίτα...

Στη φίλη venceremos, από την όμορφη Κάρυστο, μια λυγαριά από τον Ελληνικό κήπο των βοτάνων...

Στο φίλο Άγρυπνο με την ανοιξιάτικη διάθεση, ένα λουλούδι-ανανά (έτσι το λένε ακριβώς...)

Στη φίλη Άσπα με την όμορφη οικογένειά της, τριανταφυλλάκια...

Στο φίλο Έκτορα, κι άλλες κάνες, από τις ωραιότερες στον κήπο...Μου έκαναν τρομερή εντύπωση τα φύλλα τους...

Και στον Ίωνα, ένα τριαντάφυλλο papameyan, (ξέρει αυτός)...


Αυτή είναι η πρώτη από τις δύο αναρτήσεις, γεμάτη με λουλούδια για κάθε έναν από τους φίλους και τις φίλες, και θα ακολουθήσει ακόμα μία...
Σας ευχαριστώ όλους, σας φιλώ...

Read More