Wednesday, August 27, 2008

Ατιτλο



Ατιτλο

...Χαμογελάει μ' αμηχανία
-αυτό είναι το σενάριο του προγράμματος-
φοράει και μια κόκκινη μύτη, ψηλό καπέλο
-μανσέτες χωρίς μανίκια-,
κι όλα συμβαίνουν σχεδόν χωρίς να συμμετέχει,
επιβιώνει απ΄ τις απανωτές ατυχίες του-
ενώ όλοι οι άλλοι χασκογελάνε.
Κάτω από το βαμμένο πρόσωπο
-τα στρώματα των ψιμυθίων-
μια ψυχή και ένα κορμί σπαράζουν ελπίζοντας
-σκαρφαλωμένα πάνω σε ξυλοπόδαρα-
να κερδίσουν μια θέση στη χώρα των σαλτιμπάγκων
-μια χώρα σπαρμένη με κατσαρά γέλια παιδιών-
όπου τα τσιγγούνικα κέρματα θα αντηχούν αδιάκοπα
και θ' αποκτούν τη δύναμη να γεμίζουν κάπου-κάπου τις τσέπες του
-αντίθετα από τη χώρα του ποτέ και πουθενά των ποιητών-
που απομένουν να μουρμουρίζουν αλλοπαρμένοι κι ολομόναχοι
-άεργοι άγγελοι-
και να μετρούν τις χάντρες της ανίας τους
-κάθε καινούρια μέρα που έρχεται-
στα κατώφλια της σιωπής
των μεγάλων...

34 comments:

Sophia Kollia said...

Καλησπέρα Αρτάνις,
θα επανέλθω να το διαβάσω καλύτερα!
φιλάκια

Artanis said...

Καλησπέρα @Σοφία μου...Πέρνα όποτε θες...Φιλάκια...

Hfaistiwnas said...

Μου θυμίζει εικόνα κλόουν..
τους ψιλοφοβάμαι...
το κείμενο όμως μου άρεσε, ανθρώπινη μοναξιά, που γεμίζει με ασήμαντα πράξεις..

Καλησπέρα Αρτάνης!!!
Πως είναι η διάθεσή σου;

faraona said...

Αρτανις μου πολυ ομορφο το ποιημα αν και λιγο μελαγχολικο.
Τις περισσοτερες φορες ομως η ζωη μας ειναι ετσι!Μελαγχολικη και πικρη.

τα φιλια μου

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Κι' εμένα θλιμμένο κλόουν μου θύμισε.

"ΕΣΕΙΣ ΓΕΛΑΤΕ Μ' ΕΜΕΝΑ ΚΙ' ΕΓΩ Μ' ΕΣΑΣ...." έγραφε στο στήθος του, κάποιες απόκριες των εφηβικών μου χρόνων...

Γράφεις πολύ όμορφα!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

EKTORAS said...

Α........ αυτό και αν είναι σύμπτωση!
1. Αυτός που περιγράφει είναι ο θλιμμένος κλόουν του εαυτού μου
2. Γλαρένια βλέπω οι γλάροι συνεχίζουν να πετάνε δυναμικά

Φιλιά Artanis μου, την καλημέρα μου

Anonymous said...

Πολύ όμορφο... "Κάτω από το βαμμένο πρόσωπο
-τα στρώματα των ψιμυθίων-
μια ψυχή και ένα κορμί", στιχάκι που θα μου μείνει! Καλή μέρα να έχεις!!

Artanis said...

Καλησπέρα @Ηφαιστιωνάκι μου...Βασικά για έναν κλοόυν μιλάει, που είχα δει στην παραλία του Βόλου, να δίνει παράσταση πριν μερικά βράδια...
Από διάθεση πώς πάω;
Χάλια, καλέ μου, χάλια...Βασικά έχω άγχος για το ταξίδι...
Εσύ τουλάχιστον, περνάςε καλά;

Artanis said...

Καλησπέρα @Φαραώνα μου...Έχει όντως μια δόση μελαγχολίας...Αλλά όπως λες κι εσύ, έτσι είναι η ζωή...
Να είσαι καλά, φιλιά πολλά...

Artanis said...

@Γλαρένια μου καλησπέρα...Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο...
Να είσαι καλά, φιλιά πολλά στα γλαρόπουλά σου...

Artanis said...

@Έκτορά μου καλησπέρα...Βλέπω άλλαξες το άβαταρ, ωραία επιλογή...
Ελπίζω να πέρασες όμορφα το καλοκαίρι σου, χαίρομαι που ξανάνοιξες...Εγώ εξακολουθώ να έχω πρόβλημα με την Τελλας που με ταλαιπωρεί...
Φιλιά πολλά...

Artanis said...

@Θείε Σκρουτζ καλησπέρα...
Αλήθεια σου άρεσε το στιχάκι; ΚΙ εμένα μου άρεσε πολύ, όταν το σκέφτηκα και το έγραψα...
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο...
Φιλιά πολλά...

Hfaistiwnas said...

Φάνηκε μια περίεργη διάθεση..
Αγχώνεσαι, είναι λογικό, όλα καλά θα πάνε όμως! Σου έχω εμπιστοσύνη!
Καλά είμαι, λίγο κουρασμένος από ένα καλοκαίρι εδώ, αλλά οκ.. υπομένω.. :)
Τα φιλιά μου!!! Να προσέχεις!!

Madame de la Luna said...

Πολύ πολύ όμορφο... Μου έμειναν τα "τσιγγούνικα κέρματα"... Σκέψου τι γίνεται με τις αντίστοιχες ψυχές... Καλησπέρα Artanis. Φιλιά άπειρα!

Anonymous said...

Καλή μου Artanis, ποιόν περιγράφεις στα στιχάκια αυτά, κάποιον κλόουν τσίρκου ή όλους εμάς τους ανθρώπους που από τα ψιλά ή κοντά μας ξυλοπόδαρα διαβαίνουμε αυτή την υποκριτική ζωή, κριμένοι πίσω από ένα προσωπείο;
Είδα τον εαυτόν μου σ’ αυτή τη περιγραφή γι’ αυτό ρωτώ.
Ωραίο αν και μελαγχολικό. Να είσαι καλά φίλη Artanis. gskastro
ΥΓ. Κάνε μου σε παρακαλώ μια σύντομη περιγραφή της οχιάς. Κυκλοφορεί ένα φίδι στον κήπο μου (δεν το είδα ο ίδιος, αλλά σύμφωνα με τον γαμπρό μου πρέπει να είναι μεγαλύτερο του μέτρου). Κινδυνεύει από τις γάτες μου, και τα βατράχια μου κινδυνεύουν από αυτό;

Artanis said...

Φίλε @Ηφαιστίωνα, πολλά συμβαίνουν γενικώς...Υπάρχει το άγχος του ταξιδιού, υπάρχει η κούραση, όπως και το γεγονός οτι δεν κάναμε καθόλου διακοπές...
Θα περάσουν όμως όλα, πιστεύω...
Να έχεις ένα πολύ ωραίο Σ/Κ...
Πολλά φιλιά...

Artanis said...

@Φεγγαροκυρά μου, καλησπέρα...
Ναι, τα σκεφτόμουν κι εγώ τα τσιγγούνικα κέρματα, με το που τον είδα να απλώνει το καπέλο προς τους θεατές, κι εκείνους να λακίζουν σιγά -σιγά...
Γι' αυτό και ο χαρακτηρισμός...
Καλό Σ/Κ, καλή μου, φιλιά πολλά κι από μένα...

Artanis said...

Φίλε @gskastro, εσύ το προχώρησες περισσότερο από μένα, πολύ ωραία ανάλυση...Εγώ έμεινα στην επιφάνεια της εικόνας...
Σχετικά με την οχιά ως είδος:
Βασικά είναι μικρά φίδια, δηλ. μετά βίας φτάνουν ή ξεπερνούν το 1 μέτρο, και το βασικότερό τους χαρακτηριστικό, είναι οτι έχουν τριγωνικό κεφάλι, και σκουρόχρωμα σχέδια σαν τεθλασμενες γραμμές (^^^^^^^^) ή ρόμβους, που ξεκινούν από το κεφάλι και συνεχίζονται πάνω στη ράχη τους και μέχρι την ουρά...Συνήθως έχουν καφέ ή σκούρα γκρι χρώματα πανω σε ανοιχτότερο φόντο, πάντως το μοτίβο στην πλάτη τους είναι πολύ ευδιάκριτο και χαρακτηριστικό... Επίσης, πιθανόν να έχουνε ένα κέρατο, πάνω από τα ρουθούνια...
Αν δεν ισχύουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά μαζί, πιθανόν να είδατε κάτι ακίνδυνο, πχ Λαφίτη ή δεντρογαλιά, που θα έλεγα οτι είναι καθαριστές, και φροντίζουν σπίτια και κήπους από τα βλαβερά ζώα και έντομα...
ΟΙ γάτες γενικώς δεν κινδυνεύουν, καθώς τα αποφεύγουν, τώρα, σε ότι αφορά τα βατράχια, δεν ξέρω αν συγκαταλέγονται στις τροφές τους γενικώς...
Αυτά τα ολίγα φίλε μου, ελπίζω να σε κατατόπισα...
Να περνάς καλά, φιλιά πολλά...

eva said...

Άεργοι άγγελοι, μοναχικοί κι αλλοπαρμένοι... πανέμορφος στίχος, μελαγχολικός και τρυφερός.

Λίγο το ταξίδι, λίγο που το φετινό καλοκαίρι δεν σε κέρασε διακοπές, δεν θες πολύ να μελαγχολήσεις.

Φιλιά, γλυκιά μου, this too shall pass, που έλεγε κι ο Μπωντλαίρ :)

Σταλαγματιά said...

H σιωπή κάνει τον κόσμο πιο μεγάλο,
η θλίψη πιο δίκαιο...

τo τέρας της «αμάθειας» said...

Καλό μήνα artanis καλή μου!

:) :) :)

Μαργαρίτα said...

Καλημέρα καλή μου φίλη!!!

Πέρασα λίγο βιαστικά να σου αφήσω
πολλά και καθόλου αμήχανα χαμόγελα
:)) :))

Τα λέμε σύντομα***

Roadartist said...

Ακόμα???????..
Τη καλησπερα μου κ καλο μηνα αρτανις!!

kostaslogh said...

Όμορφο και οικείο...νομίζω όλοι
κουβαλάμε κι από ένα τέτοιο κλόουν
μέσα μας!
Καλώς σε βρίσκω...εδώ, μια και δεν βρεθήκαμε εκεί..
καλό σου μήνα

Anonymous said...

Την καλημέρα μου, καλό μήνα!

Anonymous said...

Καλό φθινόπωρο, Artanis μου. Συγκιντικό ποίημα. Αυτοί οι άεργοι άγγελοι δε...

Artanis said...

@Ευαγγελία μου καλησπέρα...
Πιθανόν να συμβαίνει και αυτό που λες, καλή μου...Πάντως είναι το στοιχείο που με χαρακτηρίζει, θα έλεγα...
Καλό απόγευμα, και καλό μήνα...
Φιλιά...

Artanis said...

Καλησπέρα @Αναστασία μου...
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο, κούκλα μου, φιλιά πολλά...
Καλό μήνα να έχουμε...

Artanis said...

@Αμάλθειά μου, καλό μήνα και σε σένα...
Φιλιά πολλά...

Artanis said...

Καλησπέρα @Μαργαριταράκι μου, καλωσόρισες...
Καλό σου μήνα, φιλάκια πολλά...

Artanis said...

Ακόμα δεν θα πει τίποτα, @Καλλιτέχνιδά μου...Αλλά ελπίζω να τελειώσει εντός της βδομάδας...
Διαφορετικά....
Καλό μήνα, φιλάκια...

Artanis said...

Φίλε @Kostaslogh, ήταν ένα χάλια καλοκαίρι, το φετινό...ΠΟυθενά δεν πήγαμε, και την Άφησσο, ζήτημα είναι αν την είδαμε καναδυο φορές...
Άντε και με τις υγείες μας, που λένε...
Καλό μήνα, φιλάκια...

Artanis said...

Καλησπέρα @Έκτορά μου...
Καλό μήνα και σε σένα, φίλε μου...
Φιλιά...

Artanis said...

Καλή μου @Sexton, καλησπέρα...
Χαθήκαμε εντελώς καλή μου, εγώ είμαι 2 μήνες χωρίς σύνδεση, δίνω τα λεφτά μου στα ίντερνετ καφέ...
Ελπίζω όμως να λυθεί το προβλημα εντός των ημερών, και από ΄δω και πέρα να τα λέμε συχνότατα...
Σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ για την επίσκεψη...
Καλό μήνα να έχουμε, φιλιά πολλά...