Τα γεγονότα της Παρασκευής

Την Παρασκευή, πέρασε η Ολυμπιακή φλόγα από την πόλη…Εγώ 1 μήνα πριν, διαβάζοντας σε μια τοπική εφημερίδα ότι θα δέχονταν από τον Αθλητικό Οργανισμό του Δήμου, αιτήσεις για λαμπαδηδρόμους και συνοδούς, πήγα και συμπλήρωσα μια αίτηση, ελπίζοντας ότι θα με πάρουν να συνοδεύσω –όπως ήθελα, αλλά τελικά δεν συνέβη-, αθλητή με αναπηρία…Κατά τη διάρκεια αναμονής, έγινε και η επέμβαση της Κίνας στο Θιβέτ, αλλά με είχαν κιόλας ειδοποιήσει ότι θα γινόμουν συνοδός, και είχα δεχτεί…, και δεν μπορούσα να κάνω πίσω πια, όταν άλλαξα γνώμη…
Πήγα λοιπόν, με μισή καρδιά, έφαγα κρύο, βροχή και πολλή απογοήτευση…Κι όταν φτάσαμε με τα πολλά στην πλατεία Δημαρχείου, απογοητεύτηκα περισσότερο: Μια ομάδα ανθρώπων, το πολύ 15 άτομα (που τους γνωρίζω προσωπικά σχεδόν όλους) ήταν μαζεμένα σε μια γωνιά, και όταν ξεκίνησε η ολιγόλεπτη τελετή, άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα και να πετάνε feulles volantes, κατά της επέμβασης…Κι έγινε ο χαμός…
Αστυνομικοί με στολή, άνδρες της ασφάλειας με πολιτικά, συνοδοί της ασφάλειας της φλόγας, πέσανε πάνω στους ανθρώπους, που απλώς φώναζαν τα συνθήματά τους, τον Κώστα τον τραβούσαν από τα μαλλιά και τον χτυπούσαν, τον Θωμά, 2 μέτρα άνδρα, τον έσερναν στα πλακόστρωτα, τις γυναίκες, τις βρίζανε και τις σπρώχνανε…
Δεν έχω ξαναδεί μεγαλύτερη ξεφτίλα, και λυπάμαι που ήμουν μέρος της, το μετάνιωσα 100.000 φορές…Στο κάτω- κάτω τί θα παθαίνανε δηλαδή οι 2 κινέζοι που ήταν παρόντες, θα παρεξηγιόντουσαν; Σιγά και να μην διέκοπταν τις διπλωματικές τους σχέσεις μαζί μας…Και επί τέλους, δεν κατάλαβα, πρέπει να το βουλώνουμε όταν βλέπουμε την αδικία, πότε ακριβώς καλοί μου άνθρωποι, το κάναμε αυτό, ως λαός, για να το κάνουμε τώρα;
Αυτή η βία, ήταν περιττή βία, αυτό έχω να πω…Αν δεν τους άρεσε τους Κινέζους, να μην το κάνανε, εν πάσει περιπτώσει, ή μήπως νομίζουν ότι μόνον εδώ υπήρξαν αντιδράσεις; Επειδή αν το πιστεύουν αυτό, πλανούνται πλάνη οικτρά…
Και σεις αγαπητοί επικεφαλείς της πολιτείας, προς τί τέτοιο μίσος; Ή για να το θέσω αλλιώς, σε τι διαφέρει η περίπτωση του Θιβέτ, από την περίπτωση πχ της Κύπρου; Ή του Αφγανιστάν, του Ιράκ, του Λιβάνου; Ή των Κούρδων;
Εκεί δεν έχουμε επεμβάσεις σε άλλους λαούς, άλλα κράτη; Μήπως πρέπει να το βουλώσουμε και για αυτές τις περιπτώσεις, πχ λόγω της κουμπαριάς που έχει ο Πρωθυπουργός με τον Πως-τον-λένε- πρωθυπουργό της Τουρκίας, ή επειδή ο μπαμπάς Μπους έπινε καφεδάκι με τον μπαμπάκα της Υπ. Εξωτερικών, ανοιχτά του Αγ. Όρους, κλπ. κλπ…
Να μου κάνετε τη χάρη, πολιτικοί που όταν θυμάστε χαίρεστε…Και το γαμώτο είναι ότι όλοι όσοι ήταν παρόντες, πράσινοι, μπλε και κόκκινοι, δεν αντέδρασαν ποσώς…, κι όλοι είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό το χάλι…, κι εγώ μαζί μ’ αυτούς…Καλά να πάθω…