Η φίλη Madame de la Luna, με κάλεσε σε ένα καινούριο blogοπαίχνιδο, το παιχνίδι των εμμονών…Καταρχήν θέλω να την ευχαριστήσω θερμά για την πρόσκλησή της, την οποία φυσικά, αποδέχτηκα αμέσως…, οπότε ας περάσουμε στο προκείμενο…
1.
Μ’ αρέσει να κοιτάω τον άλλο/η στα μάτια…, και θέλω επίσης να με κοιτάει κι εκείνος/η…Το να αποστρέφει το βλέμμα του/της σημαίνει ότι δεν είναι ειλικρινής, ή ότι δεν πιστεύει αυτά που του/της λέω.
2. Εμμένω στις απόψεις μου, και δεν αλλάζω γνώμη, τουλάχιστον όχι εύκολα…Είμαι πολύ επίμονη, και εφόσον έχω επιχειρήματα που θεωρώ ότι υποστηρίζουν τη γνώμη μου, δεν δέχομαι ότι είμαι λάθος…
3. Έχω κόλλημα με το ποδόσφαιρο και όλες τις αθλητικές διοργανώσεις…Παλιά ήμουν φανατική οπαδός του Ολυμπιακού, τώρα χαίρομαι με τις νίκες όλων των ομάδων που παίζουν στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, το Ελληνικό πρωτάθλημα, δεν μ’ ενδιαφέρει τόσο πολύ πια, αν και διατηρώ μια συμπάθεια προς τον Νικοπολίδη…
4. 
Sean Bean for ever! Το ξέρετε ότι πήρε την Σέφιλντ Γιουνάϊτεντ, την κράτησε μόνον για όσο χρειάστηκε να ανέβει κατηγορία, και έδωσε ένα τσουβάλι λεφτά, να την ενισχύσει, μόνο και μόνον επειδή είναι η ομάδα της πόλης του; Αυτός είναι ο Sean Bean, ο αγαπημένος μου ηθοποιός, που μόλις μπήκε στα 49 (ο καλός μου) και παντρεύτηκε για 4η φορά, (επιμένει να κυνηγά την ευτυχία και αναλαμβάνει πάντα τις ευθύνες του)…Καλά λένε ότι οι αληθινοί άντρες δεν γερνούν, αλλά ωριμάζουν, σαν τα κόκκινα ακριβά κρασιά…
5. Έχω ψώνιο με τα μαλλιά μου…Δεν ανέχομαι: αγγίγματα, χτενίσματα, βαφές, κουρέματα και οτιδήποτε έχει να κάνει μ’ αυτά…Τα κομμωτήρια είναι εχθρική περιοχή, πηγαίνω μόνον για την ψαλίδα, όταν θεωρώ ότι δεν πάει άλλο, και μόνον με τη σκέψη ότι θα μου τα κάνουν κάτι, παθαίνω νευρικό κλονισμό…
6.
Αγαπώ πολύ τις πολύτιμες πέτρες, γι’ αυτό και έγινα αργυροχρυσοχόος…Θέλω να τις βλέπω, να τις φοράω, να τις δένω με μέταλλα και άλλα υλικά, και απαιτώ από τον ενδιαφερόμενο πελάτη, να κατανοήσει τη μοναδικότητά τους και την ομορφιά τους…
7. Είμαι φανατική θαυμάστρια του γνωστού Ομηρικού ήρωα Πατρόκλου, γι’ αυτό και γράφω ένα ολόκληρο ιστορικό μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή εκείνον… Ακόμα ψάχνω την βιβλιογραφία, για να συμπληρώσω τις πηγές μου...Επίσης, ως συνέχεια στην εμμονή αυτή, πρέπει να πω οτι η αναζήτηση της βιβλιογραφίας, είναι το πιο σημαντικό στοιχείο στην έρευνα που κάνω όταν γράφω μια ιστορία, και δεν φείδομαι χρόνου και χρημάτων...Είναι να τό 'χεις...Άμα δεν τό 'χεις...
8. Έχω μεγάλη αδυναμία στον Αρίσταρχο…Τον τρέχω στον γιατρό για το οτιδήποτε…Το 2ο καλοκαίρι του που είχε μπει στη φάση ενηλικίωσης, παρουσίασε ένα πρήξιμο χαμηλά στην κοιλιά του…Ο άντρας μου έλειπε εκτός, κι έβαλα ένα φίλο να μας πάει με το αυτοκίνητό του στο γιατρό, που μόλις είδε το ζωντανό κι ενώ εγώ έκλαιγα, μου λέει γελώντας: «Ναι, είναι οι όρχεις του, που έχουν πρηστεί, δεν το καταλάβατε;» «Μα γιατρέ μου, δεν υπήρξα ποτέ άνδρας, πώς να το ξέρω…» Για τέτοιες τρελές φάσεις μιλάμε…
9. 
Μου άρεσε πολύ η τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών…Μου άρεσε τόσο πολύ, που τον μελέτησα σοβαρά, και έγραψα και μια σειρά 6 παραμυθιών, με τίτλο «Παράλληλα Παραμύθια»…Φυσικά η κινηματογραφική μεταφορά, ήταν σχεδόν άσχετη με το κείμενο του Τόλκιν, όμως την έχω σε κάθε πιθανή εκδοχή (πειρατικά DVD, γνήσια, βιντεοκασέτες, σάουντρακ, αφίσες, τα πάντα, ό,τι έχει και δεν έχει κυκλοφορήσει). Και ο αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι ο Χάλντιρ…Και ο Μπόρομιρ, φυσικά… Sean Bean και ξερό ψωμί…
10. Έχω εμμονή με τους Κέλτες και τους Μαορί, τα κριτήρια είναι μάλλον μεταφυσικά, αφού τους αγαπούσα ήδη πριν μάθω τα κατορθώματά τους, όταν ήταν ακόμα απλά ονόματα…Θέλω να μάθω τις γλώσσες τους και να ταξιδέψω στις χώρες τους, το επόμενό μου μυθιστόρημα θα έχει να κάνει με μια Kέλτισσα βασίλισσα (Όχι, δεν είναι η Boudicca)…
11.
Μιλώντας όμως για εμμονές, θα έπρεπε κάποτε να σας μιλήσω για την εμμονή της πρώην αρραβωνιαστικιάς του άνδρα μου (αρραβωνιαστικιά προ γνωριμίας μας, γάμου, παιδιών κλπ)... Μας παρενοχλεί εδώ και (πολλά-πολλά) χρόνια, και εισπράττει την αδιαφορία του Ίωνα, ενώ εγώ προτίμησα εξαρχής να απέχω δείχνοντας "ανωτερότητα"… Κακώς, πάντως, επειδή τέτοια άτομα καταλαβαίνουν μόνο από συμπεριφορές σαν τη δική τους ή με την απειλή προσφυγής σε νομικα μέσα προστασίας... Πλέον ακόμα και η απλή αναφορά του ονόματός της μπροστά μου από τρίτους, αποτελεί πολεμική πράξη, και κόβω αυτόματα επαφές από τα άτομα που την αναφέρουν, ενώ θα άξιζε μια μέρα να γράψω τις ιστορίες αυτών των προσώπων, ωστε να καταφέρω κι εγώ κάποτε να πάρω την προσωπική μου ιδιότυπη εκδίκηση...Επειδή δεν υπήρξα ποτέ κατίνα, ενώ εκείνοι -και κυρίως εκείνες- στην συντριπτική πλειοψηφία τους, αποδεικνύονται με την συμπεριφορά τους, κατίνοι και κατίνες σαν κι αυτή...
Αυτά τα ολίγα…Καλώ λοιπόν το blogοσύμπαν, να παίξει το παιχνίδι αυτό…ΟΛΟΙ, μα όλοι είστε καλεσμένοι να συμμετάσχετε, θα στείλω πρόσκληση στον καθένα σας ξεχωριστά, να παίξετε το παιχνιδάκι, να χαίρεται και η Madame de la Luna, που είχε την ευγενή καλοσύνη να με καλέσει κι εμένα…
71 comments:
Eνδιαφέρουσα η συζήτηση περι εμμονών.
Κάθε μία και ενα θέμα κουβέντας.
Ωραίο το επάγγελμά σου.
Καλή σας μέρα.
Καλημερούδια @Τζονάκο...Σου έχω στείλει πρόσκληση...Δεν είναι πολλές, έ; Μόλις 10 και μια ξεπερασμένη...
Καλό Σ/Κ...
Χμμμ... πολλές εμμονές... Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση, μα πάλι, δεν θα υποσχεθώ τίποτα! :)) Θα δείξει! :))
Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών, ήταν πράγματι μια πολύ καλή τριλογία! :))
Artanis
εχεις εμμονες μεσα στο πλαισιο του φυσιολογικου που απο λιγο εως πολυ εχουμε ολοι μας δηλαδη.
Μ αρεσει πολυ η ευθυτητα και η ειλκρινια που σε διακρινει.
Το παιγνιδι το επαιξα στις 9 Απριλιου,υπαρχει η αναρτηση στο μπλογκ μου.
Σ ευχαριστωπολυ παντως για την προσκληση.
Καλο Σαββατοκυριακο
Καλή μου Artanis, εγώ σ' ευχαριστώ για την ανταπόκριση (και τη διαφήμιση-χα χα χα). Έχουμε κι εμείς κοινές εμμονές, ε; Αυτό φαίνεται είναι που ενώνει μυστικά ορισμένους στην μπλογκόσφαιρα. Εννοείται ότι δεν κάνουμε εκπτώσεις στα "πιστεύω" μας. Τσάμπα παλέψαμε γι' αυτά; Μια χαρά σε βρίσκω. Καλημέρα και φιλιά!
Αυτό με την πρώην το είχα κι εγώ.
Και αυτή μαζί μου φυσικά.
Είχαμε μαλλιοτραβηχτεί κιόλας.
Μετά από καιρό ανακάλυψα πως είναι γαμω τα κορίτσια.
Το παραδέχτηκε κι αυτή για μένα.
Έτυχε βλέπεις να αντιμετωπίζει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα ο λεγάμενος, εγώ λόγω απόστασης δε μπορούσα να βοηθήσω εκείνη τη στιγμή, δεν είχα ποιόν να πάρω, σκέφτηκα "Μόνο ένας τον αγαπάει όσο εγώ", έριξα τα μούτρα μου και την πήρα παρακαλώντας την να βοηθήσει.
Κάποτε ήπιαμε κι εναν καφέ και ανακαλύψαμε πως αν δεν τα είχε φέρει έτσι η πουτάνα η ζωή μπορεί να είμασταν και κολλητές τώρα, τι να πείς...
Artanis μου καλή, πού βρίσκω τις οδηγίες; Κάποιο λινκ υπάρχει; Φιλάκια
Έχει δίκαιο ο Τζονακος.Για κάθε εμμονή θα μπορούσαν να γραφτούν πάρα πολλά.Θα προσπαθήσω να πω την γνώμη μου για την πρώτη που άναφέρεις:το κοίταγμα στα μάτια.
Τολμώ να διαφωνήσω μαζί σου Artanis...Αρκετές φορές δεν με αρέσει να με κοιτάνε κατευθείαν και επίμονα στα μάτια.Εχω την αίσθηση ότι εισδύουν στα έγκατα της ψυχής μου και προσπαθούν να με πάρουν ακόμα και τα ελάχιστα πράγματα που θέλω να κρατώ αποκλειστικά για τον εαυτό
μου..Τον μυστικό μου κόσμο.Αυτόν που με κάνει να πιστεύω ότι είμαι και εγώ κάτι.
Παρ΄όλα αυτά πιστεύω ακράδαντα ότι είμαι ειλικρινής.Λίγα πράγματα δεν λέω.Αυτά που κυρίως αφορούν την σεξουαλικότητά μου.Και πάλι όσοι διαβάζεται τα σχόλια μου θα έχετε διαπιστώσει ότι πολλές φορές ανοίγομαι πολύ,λέω πράγματα που δεν θα΄πρεπε να πω.Και όλα αυτά γιατί μ΄αρέσει η αλήθεια..Είμαι κατά των ταμπού.Θέλω το κάθε θέμα να συζητιέται και να προσπαθόυμε να βρίσκουμε λύσεις.
Μπορεί κανείς να ενοχλείτε όταν τον κοιτούν λόγω δειλίας.Δεν τολμάει..παγώνει.. ίσως να είνα πολύ δυνατή η προσωπικότητα του ατόμου που έχει απέναντί του.
Προσωπικά νιώθω άνετα με πολλά πρόσωπα και σχεδόν δεν με ενοχλούν τα αλληλοκοιτάγματα.Τολμώ να ομολογήσω όμως ότι αυτό συμβαίνει πιο συχνά με γυναίκες.Συγχρόνως ωρισμένες απ΄αυτές με κάνουν να καταλαβαίνω ότι δεν είναι και τόσο φυσικό ή κανονικό να αισθάνομαι τόσο άνετα μαζί τους!Αντίθετα αισθάνομαι λιγότερο άνετα με ωρισμένα πρόσωπα του ιδίου φύλου.Ίσως γιατί στην παιδική μου ηλικία περιτρυγυριζόμουν σχεδόν μόνο από γυναίκες.Ενοχλούμαι λοιπόν όταν με κοιτούν στα μάτια κυρίως σε δύο περιπτώσεις.Όταν βρίσκω το πρόσωπο που συνομιλώ αντιπαθητικό και ιδιαίτερα αυτά που έχουν πολύ θράσος..Η άλλη περίπτωση είναι όταν με ενδιαφέρει συναισθηματικά ένα πρόσωπο.¨Αυτό που με ελκύει,που θα΄θελα να το γνωρίσω καλύτερα.Δεν το κοιτώ στα μάτια.Ρίχνω πλάγιες ματιές.Φοβάμαι μην προδωθώ..Κατ΄αυτό τον τρόπο ο συνομιλητής μου ή θα διακρίνει την κάποια ταραχή μου και δεν θα καταλάβει το γιατί ή δεν θα μυριστεί απολύτως τίποτα. Κι έτσι δυστυχώς δεν κατορθώνω σχεδόν ποτέ να έχω δίπλα μου τά πρόσωπα που πραγματικά με ενδιαφέρουν!
Καλημέρα!!!
Για τον Αρίσταρχο και τον Πάτρκλο δεν το συζητώ, το είχα καταλάβει! Για το ποδόσφαιρο.. δεν σχολιάζω, καθώς ούτε μία φορά δεν έχω παρακολουθήσει! Μα δεν κουρεύεις το μαλλί σου; Πας για γκίνες στο μήκος μαλλιού; :)
Ο άρχοντας και μένα με ενθουσίασε!
Σαν εμμονές πάντως δεν είναι παράλογες...
Φιλιά!!
Eφ όσον πρόκειται για φυσιολογικά κολλήματα και όχι αυτά που θέλουν τρελλογιατρό, ευχαρίστως θα απαντήσω.......Εν τω μεταξύ για μένα ποδόσφαιρο είναι κάτι τύποι που τρέχουν πίσω από μια μπαλίτσα,,και η τριλογία του άρχοντα ,,την είδα στο σινεμά και κείνη μισή γιατί δεν άντεχα τις σκηνές....χα...χα..Πάντως πού ωραίο επάγγελμα κάνεις, μακάρι νάχει λεφτά ο κόσμος να ψωνίζει...
Καλημέρα
Πάτροκλος, Κέλτες, Μαορί, ιστορικό μυθιστόρημα... σα να βαδίζουμε σε παράλληλα σύμπαντα ή μου φαίνεται; Έχεις μπει στο Google - Patroklos να ρίξεις μια ματιά; Για βιβλιογραφία μπορώ να κοιτάξω τον Ιούνη, αν θέλεις. Αν βρω κάτι αξιόλογο θα σου πω... κι όταν ολοκληρωθεί το μυθιστόρημα, ενημέρωσε! Θα χαρώ να σε διαβάσω :))
Ωστε ποδοσφαιρόφιλη, ε;;
Εγώ είδα Εθνική Ελλάδος... όταν το
ΠΗΡΑΜΕ... αλλά απο 'κει και πέρα
τίποτα!!
Αργυροχρυσοχόος... ακούγεται
πολύ γλυκιά και λεπτεπίλεπτη
αυτή η εμμονή, μ'αρέσει!!!
Για τα μαλλιά, το φαντάζομαι :))
Γενικά δεν είναι ιδιαίτερα
ανατρεπτικές οι εμμονες σου...
σου ταιριάζουν!!
Εγώ γλυκιά μου έχω στο πρόγραμμα
μια ανάρτηση.. κι μετά θα λείψω
για λίγο απο τη "γειτονιά" οπότε
δεν υπόσχομαι κάτι!!
Πάντως σ' ευχαριστώ πολύ πολύ :))
Φιλιάαα***
Γειά σου Αρτάνις! Απλά ήθελα να πω με τη σειρά μου πόσο ενδιαφέρουσα γραφή έχεις και από το εισαγωγικό ποστ φαίνεται πως κρύβεται και ενδιαφέρουσα προσωπικότητα από πίσω τους. Χωρίς καμία παρεξήγηση βέβαια. Το ιστορικό σου μυθιστόρημα επίσης ενδιαφέρον. Θα το τυπώσω να το διαβάσω με την ησυχία μου. Είσαι ήδη στη λίστα επαφών μου. Καλά μας ταξίδια.
Καλησπέρα και απο το σπίτι σου αρτανις!.. Φυσικολογικότατες οι εμμονές σου. Μας δίνουν μια πτυχή των ενδιαφερόντων σου, που είναι όπως τις περίμενα.. Ο άρχοντας και εμένα μου άρεσε, αλλά δε κόλλησα τόσο..Έλα έχεις κόλλημα με το Πάτροκλο??
Δεν το είχαμε καταλάβει :))))))
Με κάλεσε κ εμενα η φεγγαροκυρά σε αυτό το παιχνιδάκι, όπως είπα κ σε εκείνη, δεν υπόσχομαι όμως τίποτα.. :)) Βλέπουμε! Πάντως σε ευχαριστώ πολύ!! Καλό σκ!!
σε ευχαριστω πολυ καλη μου Artanis! Αν και δεν νομιζω να το παιξω! Δεν μπορω να ανοιχτω τοσο πολυ!
Οι δικές σου εμμονές καθόλου παράλογες! Πολλές μάλιστα είναι κοινές! Ειδικά η πρώτη και αυτή με το ποδόσφαιρο! ;)
Τα λεμε! Φιλάκια!
Φίλε @Νίκο/ανεμοσκορπίσματα, καλησπέρα...Η προσκληση δεν είναι δεσμευτική σε καμία περίπτωση..., εγώ όμως ήθελα να σε καλέσω, και το έκανα...
Καλό Σ/Κ, Νίκο...
@Φαραόνα μου καλησπέρα...Περνάω και διαβάζω τις αναρτήσεις σου, αλλά αυτή μου διέφυγε...Μήπως την ανέβασες στους Ανώνυμους μελαγχολικούς; Δεν πειράζει όμως, θα περάσω να ελέγξω...
Φιλιά πολλά σου στέλνω...
Καλή μου @Κυρά του Φεγγαριού, όχι και διαφήμηση!!!
Σ'ευχαριστώ και πάλι για την ευκαιρία..., ναι, δεν κάνω εκπτώσεις, συνήθως...Και σου είχα πει οτι σε ορισμένα πράγματα μοιάζουμε...
Σου στέλνω φιλιά και ευχές για ένα υπέροχο Σ/Κ...
Καλή μου @Πατσιούρι, εγώ να πιω καφέ με εκείνη..., δεν υπάρχει περίπτωση, ποτέ των ποτών, που λένε...Δεν ξέρω τί έκανε η άλλη σε σένα, αλλά εγώ ανέχτηκα πάρα πολλά, πίστεψέ με...15 χρόνια είμαι με τον άντρα μου, μέχρι πέρυσι σε πληροφορώ, συνέχιζε την παρενόχληση και την συστηματική συκοφάντησή μου...Έχω ζήσει απίστευτες καταστάσεις, επειδή εκτός των άλλων είναι και κότα, και τις επιθέσεις μου τις έκαναν διάφορες συνάδελφοί της, γνωστές της και κολλητές της, και όχι η ίδια, οπότε δεν μπορούσα να ξεκατινιάσω που λένε...Την μία φορά που τόλμησε να μου μιλήσει, πέρυσι τον Μάρτη, της απάντησα και 'γω στα ίσα...Τότε επιτέλους, μας άφησε ήσυχους...
Αυτά τα ολίγα και πάλι δεν σου λέω τίποτα...
Καλή μου @Sexton, γράφεις ό,τι θέλεις...Δεν υπάρχουν όροι παιχνιδιού...Θα περάσω να σου τα πω και από το μπλογκ σου...
Φίλε @Υπερμίκη καλησπέρα...Τολμώ να το παραδεχτώ κι εγώ, οτι προσπαθώ να μπω στην ψυχοσύνθεση των άλλων..., μ' ενδιαφέρει να επιβεβαιώσω το αν μου λέει αλήθεια, ή αν μου λέει ψέματα, το βλέμμα του μπορεί να μου το πει, πιστεύω...Και στον έρωτα το ίδιο..., για άλλους λόγους φυσικά...
Το δέχομαι οτι κάποιος μπορεί να δειλιάζει ή να αισθάνεται άσχημα...Θυμάμαι ένα γνωστό ποδοσφαιριστή, με την επίσης γνωστή σύζυγό του, που με απέφευγε όταν δούλευα στη ρεσεψιον μεγάλου ξενοδοχείου της Σκιάθου, επειδή δεν άντεχε το βλέμμα μου, όπως έμαθα αργότερα (σκέψου οτι διαμάρτυρήθηκε γι' αυτό το θέμα, αν είναι δυνατόν!)...Όμως κάποιοι άλλοι άνθρωποι, με έχουν εκτιμήσει ακριβώς γι' αυτό...
Εμένα μου βγαίνει φυσικά, αυτό..., δεν είναι μια επιτηδευμένη στάση...
Σου στέλνω πολλούς χαιρετισμούς, και ευχές για ένα ωραίο Σ/Κ...
Φίλε @Ηφαιστίωνα, ωραίο το σχόλιο του μαλλιού, γέλασα πάρα πολύ..., ακόμα γελάω...Όχι, δεν πάω για παγκόσμιο ρεκόρ μαλλιού, χα,χα,χα,χα!Μέχρι τη μέση της πλάτης μου είναι μακριά τα μαλλιά μου...Εξάλλου όπως θα ξέρεις, τα μακριά μαλλιά δεν κερδίζουν μάκρος εύκολα, όσο πιο κοντά τα κόβεις, τόσο πιο πολύ μακραίνουν...
Το ποδόσφαιρο είναι πάθος μεγάλο..., μέσα στα γήπεδα μεγάλωσα, άλλο το αν ακολούθησα ατομικό άθλημα...Το ψώνιο, ψώνιο...
Και η πλάκα είναι οτι βρίζω κιόλας, αν θες το πιστεύεις...
Από τον Άρχοντα, όπως είπα, έχω τα πάντα, ακόμα και την καρφίτσα φύλλο, φτιαγμένη από τα χεράκια μου...Το μόνο που μου λείπει είναι το evenstar, βασικά επειδή βαριέμαι να καθήσω να το φτιάξω, και η κυρτή σπάθη ιππέα, των ξωτικο-πολεμιστών, επειδή μου βγαίνει ακριβή να την αποχτήσω...
Δεν είναι σοβαρές εμμονές, έτσι;
Χα,χα,χα,χα,χα!
Σε φιλώ σταυρωτά...
Καλή μου @Σοφία, όχι, όπως αποδεικνύεται, ο κόσμος δεν έχει λεφτά, και το εργαστήριο πάει κατά διαβόλου..., με γδέρνει και το ΤΕΒΕ, άσε..., πάω για φούντο...
Το ποδόσφαιρο μου αρέσει, το παραδέχομαι...Κάποτε ήθελα να κάνω τις αθλητικές αναμεταδόσεις, του ΜΟυντιάλ, ακόμα το παρακολουθώ φανατικά, επίσης τα Ευρωπαικά κύπελλα και κάποια ματς του Ελληνικού πρωταθλήματος...
"Οι δύο πύργοι", η 2η ταινία από την τριλογία, είναι πιστέυω η καλύτερη από τις τρεις...Αν την βρεις, ξαναδές την, και θα με θυμηθείς...Άσε που πεθαίνει και ο Χάλντιρ...
Είμαι εντάξει ...γιατρέ μου;
Χα,χα,χα,χα!
Σε φιλώ...
Καλησπέρα και σε σένα @Ιάσονα...Σου έιπα οτι κατέχω μία συλλεκτική έκδοση των Αργοναυτικών, δερματόδετο στο χέρι, με χάλκινη ένθετη Αργώ στο εξώφυλλο;
Εκδόσεων Καρδαμίτσα, 1988, απόδοση Βόλτη, σε 1000 μόλις αντίτυπα;
Καλά μας ταξίδια λοιπόν (και μου προτειναν να μπω στο πλήρωμα της αναβιωμένης Αργούς, και φοβήθηκα το τρίμηνο ταξίδι και αρνήθηκα...)
Φίλη @Ευαγγελία, σ'ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια που μου προτείνεις, αλλά η αλήθεια είναι οτι αναζητώ 2 τίτλους οι οποίοι, ο ένας βρίσκεται ακόμα (εδώ και 8 μήνες) υπο έκδοση, και ο άλλος έχει εξαντληθεί...Είμαι σε συνεχή επικοινωνία με τους Εκδ. Οίκους, οπότε αν συμβεί οτιδήποτε καινούριο, θα το μάθω...
Στο Google-Patroclus έχω μπει επανειλλημένα, αλλά δεν βρίσκω κάτι καινούριο, εκτός αυτού, η ιστορία τελειώνει οσονούπω...Βρήκα ωστόσο κάποιες ωράιες αναλύσεις διαφόρων μελετητών, το καλό είναι οτι έχει "καθαρίσει" από το σκουπιδαριό που ήταν γεμάτο, τον πρώτο τουλάχιστον καιρό της έρευνας...
Οι Κέλτες και οι Μαορί, μεγάλες αγάπες...
Cead mille failte ή σκέτο Failte, είναι το καλωσόρισες, στα κελτικά/ Νεοϊρλανδικά...
Kia ora- Haere mai,είς διπλούν πάντα, είναι ο χαιρετισμός των Μαορί (καλωσόρισες-καλώς σε βρήκα), με συνέχεια Kei te pehea te kutu- Kei te pai, μονό αυτήν την φορά (πως είσαι-είμαι καλά), σχεδόν πάντα με αυτήν τη σειρά...
Πού θα μου πάνε, θα τα μάθω...
Σ'ευχαριστώ και πάλι Ευαγγελία, καλό Σ/Κ...
Καλησπέρα @Καλλιτέχνιδα...Ναι; Το κατάλαβες; Κι εγώ το κατάλαβα...Χα,χα,χα,χα!
Το αστείο είναι οτι τον Άρχοντα τον είχα διαβάσει και είχα τα βιβλία σπίτι, όταν πήγα στο σινεμά ήξερα την ιστορία καλά, (όπως ήξερα πχ την Ιλιάδα, και πήγα στην "Τροία", τρομάρα μου), αλλά τίποτα δεν προοιώνιζε το κόλλημα που ακολούθησε, δεν μπορώ να το εξηγήσω...
Τον Πάτροκλο τον αγαπούσα από το σχολείο, τότε στη 2α Γυμνασίου κάναμε Ιλιάδα, στην 1η, την Οδύσσεια...Έχω κάνει κάτι αναλύσεις περί Πατρόκλου, σε κάποιες συζητήσεις με έναν ντόπιο Φιλόλογο/συγγραφέα που δεν πίστευε στα αυτιά του, είμαι σίγουρη που όταν θα ξανάνοιξε το έπος, θα τον κοίταξε με άλλο μάτι τον Μενοιτιάδη...
Αχ, παίξε το παιχνίδι όταν βρεις χρόνο...Θέλω να δω τις εμμονές σου...Ψοφάω από αγωνία...
Σου στέλνω πολλά φιλιά...
Τώρα γιατί ήρθε στο μυαλό μου ο Δομάζος δεν ξέρω.Αλλά θα μπορούσε να΄ταν και ο κύριος Βανδής..Ελπίζω να μην μας διαβάζουν..Υπάρχουν άραγε και διάσημοι μπλόγκερς;
Στις Κουκουναριές ήσασταν;
Πίστεψε μου Artanis είμαι ειλικρινής,δεν λέω σχεδόν ποτέ ψέματα.Άθελα μου στρέφω καμμιά φορά τα μάτια μου αλλού για τους λόγους που εξήγησα.Ήμουνα τόσο ασαφής; Είμαι σίγουρος οτι με σένα -σε περιπτωση συναντήσεώς μας-θα αισθανθώ πολύ καλά ακόμα και πριν καλά-καλά σπάσει ο πάγος.Άλλωστε νομίζω το είπα,με τις γυναίκες αισθάνομαι πιο άνετα.Έπειτα,δεν μπορούμε να τα λέμε κι όλα στους άλλους,απλά για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας.Η κοινωνία είναι αυτή που είναι,δεν μπορούμε να τη αλλάξουμε εύκολα!Και νομίζω σαν Έλληνες στην πλειοψηφία μας δεν διακρινόμαστε για την λεπτότητά μας.Στη Γαλλία πχ οι γκέοι δεν απασχολούν τον μέσο Γάλλο πολίτη.Δεν τους κοροιδεύουν,τους θεωρούν ισάξιους με τους νορμάλ πολίτες.Συμβαίνει το ίδιο στην Έλλάδα;
Ευχαριστώ για τις ευχές σου για το ΣΚ.Σήμερα δεν είχα διάθεση να βγώ,έμεινα εντός..συντοφιά με την μπλογκοπαρέα!
Να περάσατε καλά με τον Μπλογκόφιλο.Είμαι σίγουρος ότι θα σε κοιτά στα ματια..LOL
Φιλιά!
Καλησπέρα @Ειρηνάκι...Παίξε..., παίξε..., θα έχει πλάκα, θα δεις...
Κι εσένα σ' αρέσει το ποδόσφαιρο;
Δεν το βρίσκω παράξενο..., όλα είναι λογικά για μένα...
Κι εγώ ανοίχτηκα, μεγάλη γυναίκα, εσύ μικρό παιδί και φοβάσαι;
Τσ, τσ, τσ...(Χα,χα,χα,χα, σε πειράζω...)
Όπως έχω πει, η προσκληση δεν έιναι δεσμευτική, αλίμονο αν ήταν...Ένα ακόμα παιχνίδι είναι, όχι προτάσεις για τη λύση του Μεσανατολικού...
Σου στέλνω πολλά φιλιά, και ευχές για ένα ωραίο Σ/Κ...
Φίλε @Υπερμίκη καλησπέρα και πάλι...
Ο Σαραβάκος ήταν, στο Πλάζα...Δεν ξέρω αν υπάρχουν διάσημοι Μπλογκερ, όλοι χρησιμοποιούμε παρατσούκλια (πάντως εδώ πρέπει να παραδεχτώ, οτι αρχικά νόμιζα οτι ήσουν εσύ, ο ίδιος ο Μίκης, και σε αντιμετώπιζα με ένα σχετικό δέος..., σε παρακαλώ μην γελάσεις, είναι αλήθεια...)
Εδώ στην Ελλάδα είναι διαφορετικά από τη Γαλλία, η Ελληνική κοινωνία είναι άκρως Ομο-φοβική και ανδροκρατική..., το ανδρικό σεξουαλικό όργανο είναι σημείο αναφοράς και υπερηφάνειας για τον Έλληνα άνδρα, σκέψου λοιπόν την αντίδραση ενός "περήφανου" πατέρα του πολυπόθητου γιου, να μάθει οτι το παιδί του, κάνει λάθος χρήση, της "πατρικής" κληρονομιάς...(σ' αυτό το σημείο γέλασε όσο θες, κι εγώ γελάω...), εξάλλου μόνον αυτό αξίζει να κάνεις εδώ, ο θυμός πάει στράφι...
Ο καφές αναβλήθηκε για μετά το Πάσχα, δεν πειράζει τί να γίνει, προέκυψε ένα έκτακτο ταξίδι για τον Άγγελο, και ακυρώθηκε η αυριανή συνάντηση...
Μην ανησυχείς για το σχόλιο, δεν σε παρεξήγησα, και σε παρακαλώ μην με παρεξηγήσεις κι εσύ...
Εγώ θα βγω τώρα από τη σύνδεση, είναι αργά και το πρωί έχω βάρδια στο σταθμό...Θέλω να πάω νωρίς για να γυρίσω να φτιάξω σαρμαδάκια με τα πρώτα κληματόφυλλα της σαιζόν...
Γι' αυτό λοιπόν θα με συγχωρέσεις ελπίζω που θα σε καληνυχτίσω...
Θα τα ξαναπούμε αύριο, ελπίζω..., καλό σου βράδυ, φίλε μου...
Καλή μου γώ είμαι όλο εμμονές ...με χίλια πράγματα ....που για τα τα καταγράψω πρέπει να παρω πρώτα σύνταξη!!!!
Δέσποινά μου, με τα σωτήρια χέρια, τώρα κατάφερα να ηρεμήσω και να γράψω τα νέα.
Μπορείς να δεις τις φωτογραφίες.
Θερμά συγχαρητήρια και πάλι και θα περιμένω μήνυμά σου.
Θα σου τηλεφωνήσω κι εγώ.
Φιλιά πολλά και ευχαριστώ, τόσο πολύ! Να μου την χαιδεύεις και λίγο, γιατί ΤΗΣ αρέσει!
Τώρα μπορώ να πάω για ύπνο.
Κι αυτή η "εμμονή" σου να παίξει το blogoσύμπαν...! χα χα χα χα χα
Σ΄ευχαριστώ για την πρόσκληση, θα ανταποκριθώ εν ευθέτω χρόνω...!
Φιλιά και καλημέρες :) :)
Καλημέρα! Όχι δεν το ήξερα για τα μακριά μαλλιά, δεν είχα και ποτέ, πάνω απο τρείς 3 πόντους σπάνια έχει πάει το μαλλί μου! ΑΑα εγώ βρίζω μόνο στο τιμόνι, που έχει και σασπένς, θα σε μουντζώσει ο άλλος, δεν θα σε μουντζώσει; Ρε μπράβο που την έφτιαξες. Αυτό θα πει κόλλημα! Είναι αυτή στο πάνω μέρος του μπλόκ; Για την καρφίτσα λέω..
Για ποιά πρόσκληση λες;
Καλημέρα, Artanis! Δε νομίζω να έχω τόσες εμμονές(εκτός κι αν έχω και δεν το ξέρω!). Θα σκεφτώ και θα σου απαντήσω.
Καλή μου @Νανά, έχεις εμμονές κι εσύ; δεν το πιστεύω! Χα,χα,χα,χα!
Γράψε, γράψε...Θέλω να μάθω...Ψοφάω για μπλογκο-κουτσομπολιό...Μετά θα περάσω από όλα τα μπλογκ που ξέρω και θα σε σχολιάζουμε...Χα,χα,χα,χα! Πλάκα κάνω, φυσικά...
Φιλιά πολλά, ελπίζω να κάθήσεις να ξεκουραστείς, αυτές τις μέρες που έρχονται...
@Κυκλάμινο του Βουνού, σ' ευχαριστώ για την ενημέρωση...Το πουλί είναι καλά και αύριο που θα έρθει ο Vulpes, θα τον βάλω να το ελέγξει, μήπως μπορέσει να φύγει κιόλας...Απλώς έιναι κάπως "δύσκολες" οι σταχτάρες...Μεγάλα φτερά, άγαρμπες προσγειώσεις...
Θα τα ξαναπούμε, φιλιά πολλά...
@Αμάλθειά μου, σ΄ευχαριστώ για την αποδοχή της πρόσκλησης...Θα περάσω να δω, τις εμμονές σου...
Σε φιλώ...
Θα πας Κρήτη; Αν ναι, θα πιεις μια τσικουδιά και για μένα...Έ;
Φίλε @Ηφαιστίωνα, να δεις τί μούτζωμα πέφτει στο ποδόσφαιρο!!!Μήπως να το δοκίμαζες να παρακολουθήσεις ένα ματς; Θα το ευχαριστηθείς, σου λέω...
Όχι, δεν είναι αυτή η καρφίτσα...Μιλάω για την καρφίτσα- φύλλο με πράσινο σμάλτο, που φοράνε οι πρωταγωνιστές στον λαιμό...
Φίλε @Δάσκαλε, όταν βρεις το χρόνο και εφόσον θέλεις, φυσικά...Δεν είναι δεσμευτική η πρόσκληση...
Σε χαιρετώ, καλές διακοπές...
Κι εσύ έχεις προσκλησούλα!!! Για μουσικό παιχνίδι!! Πέρνα από τον καναπέ μου!!
Εννοείται οτι θα παίξω απλά θα αργησω λιγάκι μέχρι να καταγράψω όοολλεεεςςς τις εμμονές μου!!
Καλή Κυριακή!! :)))
Δεν περίμενα να' χεις κάποιες από τις εμμονές που έγραψες και αυτό μου κάρφωσε ένα χαμόγελο στο στόμα!
Ευχαριστώ για την πρόσκληση!
Πάλι δεν υπόσχομαι τίποτα αλλα πιθανότατα να ψάξω να βρω τις εμμονές μου...
Καλό βράδυ!!!
@Σταχτοπούτα καλησπέρα...Σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση, θα περάσω τώρα να δω το παιχνίδι, από τον καναπέ σου...
Μην στεναχωριέσαι αν αργήσεις να ανεβάσεις...Όποτε έχεις χρόνο, καλή μου...
Φιλιά πολλά...
@Ceralex, καλησπέρα...Αλήθεια, έχουμε κοινές εμμονές; Γράψε, γράψε να μάθω ποιά είναι τα κοινά μας κολλήματα!
Πεθαίνω να μάθω...
Έρχομαι από 'κεί, τρέχοντας...
Σε φιλώ...
Πολύ ενδιαφέροντα όσα έξομολογείσαι. Τα διάβασα και τα ξαναδιάβασα.
Καλή Μεγάλη Βδομάδα!
Αγαπητέ @Π.Κ., ευχαριστώ που περάσατε και διαβάσατε τις εμμονές μου, νά 'στε καλά...Χρόνια πολλά και σε σας, καλό Πάσχα...
"Κέλτες-Ο πρώτος πολιτισμός της Δυτικής Ευρώπης", του Πολ-Μαρί Ντιβάλ
"Πρώιμη Κελτική Τέχνη" του Paul Jacobsthal
"Οργανικότητα και αφαίρεση" του Raniccio Bianchi Bandinelli
Κατάλογος έκθεσης στο Παλάτσο Γκράσι της Βενετίας το 1990-91
Κατάλογος έκθεσης "Κέλτοι και Βέτονες" στο Τόκιο 1988
"Ποίηση των κελτικών φύλων", άρθρο του Renan
"Εγχειρίδιο της κελτικής αρχαιολογίας" του Joseph Dechelette
"Οι Κέλτες στην Ευρώπη" του Jan Filip
Το πρώτο το έχω. Τα υπόλοιπα τα βρήκα από κει και σου τα παραθέτω, για να δεις αν υπάρχει κάτι που δεν έχει πέσει στην αντίληψή σου.
Αυτά δεν είναι κολλήματα ούτε εμμονές. Αυτά είναι δημιουργική έρευνα επιστημονικού ενδιαφέροντος και επιπέδου. Τέτοιου είδους έρευνα λέγεται αρχαιοδίφηση κι αυτός που ασχολείται μ' αυτό αρχαιοδίφις.
Καληνύχτα, αρχαιοδίφισσά μου :))
Φίλη @Ευαγγελία, προς το παρόν έχω τους εξής τίτλους: Τον πρώτο που μου αναφέρεις, το "Κέλτες και Έλληνες- οι Κέλτες στον Ελληνικό κόσμο" του Berrresford- Ellis και το "Celtic Art" της Miranda Green...
Όταν ξεκινήσω το επόμενο μυθιστόρημα, θα βουτήξω στα βαθιά της βιβλιογραφίας της Κελτικής Ιστορίας, μυθολογίας και εθνολογίας, κατά τον Ιούλιο το βλέπω...Ευχαριστώ πάντως για τους τίτλους, θα τους έχω υπόψιν μου να τους τσεκάρω γαι να τους έχω εν καιρό...Μου χρειάζονται...
Αρχαιοδίφης, ε; Μέχρι τώρα ήξερα τον ιστοριοδίφη..Ωραία λέξη, θα την υιοθετήσω...
Καλό βράδυ, Ευαγγελία μου, και σ' ευχαριστώ...
Artanis μου καλημέρα,
Είμαι από τους/ις τυχερούς/ές λέμε... ΖΩ στην ΚΡΗΤΗ :)
Καλή μεγάλη εβδομάδα!
Καλημέρα και καλη μεγαλο-βδομάδα πρέπει να εισαι η μοναδική που έβαλε τόσες ΠΟΛΛΕΣ..ευγε! αυθεντικότητα και ειλικρίνια :) Πολυ σημαντικό ....φιλια πολλα καλη μεγαλοβδομαδα :)
Μικρό μου @Μαργαριταράκι, που είχες τα γεννεθλιάκια σου χθες, η πρόσκληση δεν είναι καθόλου μα καθόλου δεσμευτική...Να ανεβάσεις ό,τι θέλεις (σου το ...επιτρέπω...Χα,χα,χα,χα!) και να λείψεις όσο θέλεις, αρκεί να περνάς και να είσαι καλά...Σου στέλνω πολλά φιλιά...
Καλησπέρα @Αμάλθειά μου... Τυχερήηηηηηη!
Καλά λέμε, ζηλεύω τώρα....
Θέλω και 'γω Κρήτηηηηηηη!
Καλησπέρα @Lockheart! Είναι αλήθεια τόοοοοσο πολλές;
Μόλις 10 έγραψα, και μια ξεπερασμένη...
Λες έχω ελπίδες;
Χα,χα,χα,χα,χα!
Καλά να περάσεις στο ωραίο Ζάντε...
Ελα.. η καλυτερη σου .. ελα να δεις εχεις προσκλησούλα για παιχνίδι!! Θα σου αρεσει εσενα!! ΦΙΛΙΑ!!
Αρτάνις μου... την αγάπη μου
και τα φιλιά μου, με μία αγκαλιά
αγριολούλουδα!!! *** :)
Πολύ ωραίο αυτό με τα αγριολούλουδα
της Μαργαρίτας.Είσαι αγαπητή σε όλους μας Artanis!Σε θαυμάζω για το τόσο ανοιχτό σου πνεύμα!
Γέλασα φυσικά.Ο περήφανος πατέρας θα πρέπει να΄ναι και λίγο ηλίθιος, αρκετά αμόρφωτος ή στην αντίθετη περίπτωση με πολύ στενές ιδέες.Δεν άκουσε ποτέ ότι τα παιδιά αυτά γεννιούνται έτσι;Ότι το αντίθετο φύλο δεν τα ελκύει καθόλου;Ότι αισθάνονται μια δυνατή συγκίνηση για ωρισμένα άτομα του
ιδίου φύλου;Δεν καταλαβαίνει ότι άθελά του βέβαια,φταίει και αυτός λίγο αφού έλαβε μέρος στη όλη διαδικασία δημιουργίας των;Κι όμως το παιδί του δεν του λέει ποτέ:ό,τι σπείρεις θα θερίσεις..
Ας αλλάξω θέμα γιατί ήδη νευρίασα...
Ναι,γέλασα -χωρίς να το θέλω- και για τον Μίκη Αρτάνης μου.Δεν θυμάσαι με τι γελοίο τροπο μπήκα στο μπλογκ του Ηφαιστίωνα και τις γκάφες που έκανα και για τους δυό σας;Ευτυχώς με φερθήκατε με ευγένεια και οι δυο.Δεν νομίζω ότι ο Μίκης έχει μπλογκ.Άλλωστε για όλα αυτά ασχολείται η Μαργαρίτα.
Αυτό που με εκπλήττει με τις νέες γενιές είναι που δεν ενδιαφέρονται σχεδόν καθόλου για το έργο του!Όταν σκέφτομαι ότι εμείς τραγουδούσαμε τα τραγούδια του με κινδυνο να μας ξυλοκοπήσουν..
Δεν παρεξηγώ εύκολα Αρτάνης.Άλλωστε ως τώρα τουλάχιστον δεν βγήκα από τον σωστό δρόμο..Τώρα γέλα εσύ Αρτάνης.Απλά δεν έζησα τη ζωή του..και τα χρόνια πέρασαν!Είναι αυτό που λένε Δρόμος χωρίς επιστροφή;Τα λέω σε σένα και ξεσκάζω λίγο..
Φαντάζομαι τι ωραία που θα τα κάνεις τα σαρμαδάκια!
Για τις άλλες σου εμμονές θα τα πούμε μια άλλη φορά.Τώρα πάω για ύπνο.Εδώ είναι 2 και 27 λεπτά.Μπήκε κιόλας η Τρίτη.
Καλή σου μέρα Αρτάνης!!
Χμ... μ' αρέσει που μουρμουράς κιόλας. Μα νυστάζω τώρα, θα τις σχολιάσω μία μιά αύριο
Καλή σου μέρα Αρτάνις!
Αυτά παιδί μου δεν είναι εμμονές.Είναι αυτό που λέμε..."άμα σου μπει κάτι στο κεφάλι δε σου βγαίνει ούτε με επέμβαση"
Πλάκα κάνω.Μου άρεσαν πολύ οι εμμονές σου, που επιμένω δεν είναι εμμονές, αλλά έχεις πείσμα με ότι καταπιαστείς.Και αυτό είναι πάρα πολύ καλό.
Δεν ήξερα ότι γράφεις σε συγγραφικό επίπεδο.Είναι πολύ ενδιαφέρον!
Λοιπόν...εχθές μετά τα μεσάνυχτα βρήκα χρόνο επιτέλους να αναρτήσω τα 2 πρώτα blogoπαίχνιδα που με είχες κάνει πρόσκληση.
Φιλιά πολλά!
Γεια σου Καλλιτέχνιδα...Δέχομαι, δέχομαι!!!!
Πέρασα ήδη και σου άφησα απάντηση...
Σε φιλώ....
Καλό μου @Μαργαριταράκι, και εγώ σου στέλνω φιλιά και πολλες ευχές...Να είσαι καλά και να περάσεις υπέροχα...
Καλό Πάσχα...
Φίλε @Υπερμίκη, είχα ένα πολύ καλό φίλο, τον οποίο ο πατέρας του τον έδιωξε από το σπίτι μόλις αντιλήφθηκε οτι ήταν gay...Μπορείς να φανταστείς πώς έζησε στο δρόμο ένα παιδί 16 χρονών, και τον περιμάζεψε τελικά η γιαγιά του, για να μην είναι άστεγος; Έμπλεξε με διάφορους, πήρε ναρκωτικά, κακοποιήθηκε, και τώρα είναι φορέας του HIV, αλλά ευτυχώς έχει ξεκόψει από όλα, προσέχει τη διάτροφή του ελέγχει την υγέια του, και ζει φυσιολογικά μαζί με τον φίλο του, αλλά άγνωστος από όλους, χωρίς καμία επαφή με την οικογένειά του, στην Αθήνα;
Το πιστέυεις οτι ήρθε μια φορά στην πόλη και βγήκαμε έξω, και επειδή τον κοιτούσαν παράξενα μου ζήτησε να μου κρατά το χέρι, όπως αν είμασταν ερωτευμένοι ο ένας με το άλλο, μόνο και μόνο για να "αναγνωρίζεται" ως "φυσιολογικός" από τους "φυσιολογικούς";
Δεν θα μπορούσα να κρατώ άλλη στάση, από αυτή που σου φαίνεται τόσο ανοιχτόμυαλη...Φυσικά μπορείς να καταλάβεις οτι έκτοτε δεν ξαναπάτησε στην πόλη, και έκοψε επαφές ακόμα και από μένα, που ήμασταν τόσο κοντά...
Μην ανησυχείς για τα πρώτα σου σχόλια και τον τρόπο που σε αντιμετωπίσαμε, εγώ και ο Ηφαιστίωνας...Όπως βλέπεις δεν συνηθίζουμε να προσβαλλόμαστε, όλοι φίλοι είμαστε, κι εγώ έκανα λάθη,όπως σου έγραψα για την πρώτη μου εντύπωση σχετικά με σένα τον ίδιο και πού να δεις πώς γνώρισα την Ανασαιμιά...Νόμιζα οτι ήταν κάποια άλλη, και μπήκα στο ποστ της και της έγραφα κάτι αρλούμπες, κι εκείνη θα μπορούσε να έχει παραξηγηθεί, αλλά ήταν ευγενέστατη...Από τότε επικοινωνούμε συνέχεια...
Για τον σωστό δρόμο, δεν ξέρω τί να σου πω, φίλε μου...Έχεις ακούσει το "Ερωτικό" του Ελύτη;
Εδώ στου δρόμου τα μισά
εφτασε η ώρα να το πω
αλλα είναι εκέινα π' αγαπώ
γι' αλλού, γι' αλλού ξεκίνησα...
Στ' αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ΄ομολογώ
σαν κάποιος άλλος κι όχι εγώ
μες τη ζωή πορευτηκα...
Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
παντα πάντα θα 'ν' αργά
δευτερη ζωή δεν έχει...
Όμως εγώ πιστεύω οτι ο καθένας μας που γυρνά και κοιτάει τη ζωή του, σίγουρα με τη γνώση της εμπειρίας του, θα σκέφτεται οτι αν ίσως είχε πάρει άλλες αποφάσεις, κάποια κρίσιμη περίοδο της ζωής του, η πορεία του θα ήταν διαφορετική..., ειλικρινά όμως, οποιαδήποτε στιγμή θα μπορούσε να αλλάξει η ζωή μας και όχι μόνο εκέινες τις πολύ (κατα τη γνώμη μας) κρίσιμες στιγμές...
Σημασία έχει να μην μετανοιώνουμε...
Τα σαρμαδάκια βγήκανε μια χαρά...Δεν πρόλαβα να φάω πάντως, επειδή εδώ έχω κάτι "ακρίδες" που επέδραμαν στη χύτρα και τα εξαφάνισαν...Μου είπαν πάντως οτι ήταν νόστιμα...Τώρα, το είπαν από καλοσύνη..., το είπαν από τις τύψεις τους, θα σε γελάσω...
Καλό απόγευμα, φίλε μου...
Καλή μου @Freedula, καλησπέρα...Δεν μουρμουρίζω καλή μου, ούτε γκρινιάζω, απλώς ζηλέυω κάπου- κάπου, άμα διαβάζω για ωραία πράγματα στα σχόλια και τις αναρτήσεις των φίλων!!! Έ και άμα σου λέει πχ. η Αμάλθεια, οτι είναι στην Κρήτη, τί νομίζεις, θέλει πολύ ο άνθρωπος;! Θέλω κι εγώ Κρήτηηηη!
Χα,χα,χα,χα!
Να τις διαβάσεις, εγώ τουλάχιστον το καταδιασκέδασα...
Καλά να περάσεις, φιλιά πολλά!
Καλησπέρα @Ανασαιμιά...Έ, συγγραφικό επίπεδο! Υπερβολές...Απλώς δεν μου αρέσει να γράφω (και να λέω) αναπόδεικτα πράγματα...Και όταν ξεκινάω κάτι, θέλω να ξέρω τα πάντα, με όλες τις ("ανατριχιαστικές") λεπτομέρειες...Χα,χα,χα,χα,χα!
Έρχομαι, έρχομαι...Να δω τα παιχνίδια, φυσικά...
Σου στέλνω πάντως, φιλιά κι από 'δώ...
Αγαπητή Artanis,
χαίρομαι που ασχολήθηκες με το πετροχελίδονο της φίλης μου (τη σταχτάρα που λες εσύ).
Πολλές ευχές για Χαρούμενο Πάσχα με υγεία.
Θα τα πούμε καλύτερα πολλές μέρες μετά που θα γυρίσω.
Πολλά φιλιά
Ενδιαφέρουσα η ιστορίο του παιδιού που αναφέρεις.Και βέβαια σε πιστεύω ότι το παιδί σε έπιασε το χέρι για να φανεί φυσιολογικό.Γι΄αυτό σου είπα ότι καμμιά φορά κοιτούμε πλάγια για να αποφύγουμε παρεξηγήσιμες καταστάσεις και όχι από έλλειψη ειλικρίνειας.Ας υποθέσουμε ότι έχεις ένα φίλο γκέη και μια μέρα τον συστήνεις στον άνδρα σου.Το εν λόγω παιδί αισθάνεται ταραχή από το βλέμμα του συζύγου σου.Τι θα κάνει;Θα προσπαθήσει να το κρύψει αποφεύγοντας το βλέμμα του -θα ανησυχήσει μάλιστα μην διαπιστώσεις τίποτα περίεργο- και κοιτώντας πλάγια.Για δύο κυρίως λόγους.Για να μην καταλάβει ο σύζυγός σου ότι είναι γκέη και προπαντός για να μην πληγώσει την αγαπημένη του φίλη ή και επειδή νιώθει ντροπή απέναντί της.Κάπως έτσι δηλαδή.Καταλαβαίνεις νομίζω τι θέλω να πω.Τώρα σε περίπτωση που
ο σύζυγός σου δεν τον συγκινούσε,θα τον ατένιζε χωρίς πρόβλημα!Γιατί και οι γκέοι είναι όπως οι στρέιτ.Λίγα άτομα τους ελκύουν ερωτικά.Με τον πατέρα σου τι έγινε τελικά;Δεν προσπάθησες ποτέ να του κάνεις να καταλάβει τι είναι οι γκέοι και γιατί συμπεριφέρονται έτσι;
Ναι,είναι αλήθεια δεν γράφουμε σε όλους με τον ίδιο τρόπο..Σε ωρισμένους μιλούμε σοβαρά,σε άλλους λίγο πιο ελαφρά ανάλογα με
το άτομο και την προσωπικότητά του.Αλλοίμονο αν απαντώ σε σένα και νομίζω ότι απευθύνομαι σε κάποιον άλλο!Αυτοί όμως που έχουν ευρείες αντιλήψεις καταλαβαίνουν το λάθος και δεν παρεξηγούνται.
Το ποίημα του Ελύτη νομίζω το άκουσα μελοποιημένο.Αν δεν κάνω λάθος,τραγούδι του Μίκη έγινε. Στην ηλικία που έφτασα δεν έχω όρεξη πια να αλλάξω ζωή.Στα είκοσί μου ακόμα νόμιζα ότι θα έρθει η στιγμή που θα ερωτευτώ ένα κορίτσι.Δεν συνέβη ποτέ.Ήθελα όμως να δημιουργήσω οικογένεια γι αυτό σχετίστηκα με μια κοπέλα.Σχέση όμως χωρίς έρωτα δεν ευδοκιμεί εύκολά.Επί πλέον βρέθηκα στο εξωτερικό και έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά και στο διάβασμα για να προσαρμοστώ στην καινούργια μου ζωή.Που καιρός για εξόδους..Ακόμα και τις Κυριακές διάβαζα.Ήθελα όταν έπαιρνα ένα βιβλίο στα Γαλλικά να καταλαβαίνω όλες τις λέξεις!Πράγμα που με πολύ δουλειά το κατάφερα μια μέρα.Είχα φτάσει στο σημείο να μιλώ Γαλλικά χωρίς να σκέφτομαι καν στα Ελληνικά.Αν δεν είχα ξενική προφορά θα με περνούσαν για Γάλλο!Ξέφυγα..Τέσπα όπως λεν οι νέοι.Από το σημείο αυτό ενδιαφέρθηκα περισσότερο για τη δουλειά μου-υπάλληλος με επίπεδο graduat ή όπως λεν σήμερα bachelor- παρα για την αισθηματική μου ζωή.Αποφάσισα να ζήσω μόνος με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Είδα και εγώ στο σινεμά την τριλογία του Αρχοντα των δαχτυλιδιών.Με άρεσαν και οι τρεις.
Δεν διάβασα το βιβλίο.Αν το κάνω θα κρατήσω σημειώσεις των ονομάτων.Είναι τόσα πολλά και ηχούν τόσο παράξενα..Τα παράλληλα παραμύθια των δαχτυλιδιών τα δημοσίευσες;
Τα κοσμήματα δεν με τράβηξαν ποτέ.Βρίσκω ότι η αγάπη δεν εξαγοράζεται με μια πέτρα όσο πολύτιμη και να΄ναι.Πάντως με αρέσει να κοιτώ τα ειδικά βιβλία με τις πολύτιμες πέτρες.Τι χρώματα είναι αυτά!Μια και μιλάμε για εμμονές γενικά δεν με αρέσει να κάνω ούτε και να παίρνω δώρα.Ανταλλάσαμε με την αδελφή μου δώρα για πολλά χρόνια.Τελικά βαρεθήκαμε και οι δύο.Δεν ξέραμε πια τι να πάρουμε..
Ελπίζω να μη σε κούρασα με τη φλυαρία μου.
Καλή σου μέρα Αρτάνης!!
Αρτανις μου περασα να αφησω τις ευχες μου..Να εχεις μια Καλη Ανασταση.. Ευχες ολοθερμες, να περασεις καλα! :)
Καλησπέρα @Φωτεινή...Πέρασα ήδη από το μπλογκ σου και σου άφησα μήνυμα...
Σου εύχομαι καλό ταξίδι, και καλά να περάσεις...
Φίλε @Υπερμίκη, καλησπέρα...Όχι, ο πατέρας του φίλου μου δεν συγκινείται από τίποτα...Αμφιβάλλω μάλιστα να ενδιαφέρεται να μάθει τί κάνει το παιδί του...Εγώ προσπαθώ να μαθαίνω τα νέα του από ένα θείο του, αλλά ποτέ δεν θέλησε να με συναντήσει, κι ας έχω κατεβεί τόσες φορές στην Αθήνα...
Ο άντρας μου τον γνωρίζει κι εκείνος και εξάλλου δεν είναι άτομο που παρεξηγεί...Πολλές φορές βγήκαμε και μαζί, και ακόμα περισσότερες, ήρθε σπίτι μας...Πιστεύω ότι προσπαθώντας να ξεκόψει γενικώς, ξέκοψε και από μας, κάτι σαν παράπλευρη απώλεια ήμασταν δηλαδή...
Τα παραμύθια δεν τα έχω δημοσιεύσει, και μάλλον δεν πρόκειται να το κάνω...Προς το παρόν μόνο τον Πάτροκλο, όταν τελειώσει κι αυτός, θα δούμε..
Το τραγούδι του Ελύτη, το έχει τραγουδήσει η Αρβανιτάκη, σε μουσική Ξιδάκη -αν δεν κάνω λάθος...Είναι πολύ ωραίο τραγούδι, το αγαπώ πολύ...
Οι πέτρες μου αρέσουν επειδή σκέφτομαι τη φυσική διαδικασία της δημιουργίας τους και όχι την χρηματική τους αξία...Δεν στέκομαι ούτε σε συμβολισμούς, ούτε σε τίποτα από όλες αυτές τις γελοιότητες που λένε κατά καιρούς, για το Φενγκ σούι, τις θεραπευτικές ιδιότητες κλπ. Τις αγαπώ επειδή είναι όμορφες και λαμπερές...
Δεν με έχεις κουράσει καθόλου με την (υποτιθέμενη) "πολυλογία" σου...Μια χαρά σχόλια τα βρίσκω, είμαι και 'γω, υπεραναλυτική, όπως εσύ...
Καλό σου απόγευμα, φίλε μου...
@Καλλιτέχνιδά μου, σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου και ανταποδίδω...Θα φύγεις κι εσύ;
Εγώ θα μείνω εδώ, να κρατάω τα μπόσικα...Χα,χα,χα,χα! Θα σου φυλάω και το ποστ, μπορείς να πας όπου θες, μην ανησυχείς για τίποτα...
Καλά να περάσεις, έχεις πολλές ευχές για ένα υπέροχο Πάσχα...
Ναι,έχεις απόλυτο δίκαιο.Τραγούδι του Ξυδάκη είναι.Προσπαθούσα εχθές να θυμηθώ ποια ήταν η γυναικεία φωνή που το τραγουδούσε και μου έβγαινε η Φαραντούρη χωρίς να είμαι σίγουρος.Γι αυτό νομισα ότι ήταν του Θεοδωράκη.Έξοχη η Αρβανιτάκη σε πολλά τραγούδια.Την προτοπρόσεξα όταν τραγούδησε μια σειρά τραγουδιών του Παπαδημητρίου.Τα σιγοτραγουδούσα για πολλά χρόνια.
Καλή βραδιά!!
Φίλε @Υπερμίκη/Γιώργο, καλησπέρα...Τη λατρεύω την Αρβανιτάκη, μ' αρέσει πολύ η φωνή της, αν και στις ψιλές, χάνει την άρθρωση, σε αρκετά της τραγούδια συμβαίνει αυτό...Όποτε έρχεται στην πόλη, την παρακολουθούμε, είμαστε φανατικοί θαυμαστές της...
Το συγκεκριμένο τραγούδι το τραγουδώ και η ίδια πολύ συχνά, δεν είμαι μουσικός, όμως από ένστικτο μου βγαίνει σωστά...Αν υπάρχει κάτι που μετάνιωσα που δεν το έκανα, ήταν να μάθω μουσική...Λατρεύω τη μουσική...Τραγουδώ συνέχεια στη δουλειά, καμιά φορά στο δρόμο, στο μάρκετ ενώσο ψωνίζω...Με κοιτάνε περίεργα, αλλά δεν με νοιάζει...
Ο Παπαδημητρίου δεν συνεργάζεται πλέον μαζί της, μόνον με τη Φωτεινή Δάρα (καταπληκτική σοπράνο)με την οποια είναι και αρραβωνιασμένος, θα παντρευτούν...Τραγουδά μοναδικά...
Σε χαιρετώ, φίλε μου, καλό σου βράδυ...
Κι εγώ που δεν έχω εμμονές (ή έχω και δεν το ξέρω;), τι θα γράψω τώρα;
Post a Comment