Απολογία

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, το εργαστήρι λόγου και πολιτισμού του Παν.Θεσσαλίας προκύρηξε τον 1ο Πανελλήνιο Ποιητικό διαγωνισμό "Γιάννης Φάτσης", με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από το θάνατο του ποιητή και αγωνιστή της Δημοκρατίας, με αθρόα συμμετοχή ποιητών από όλη την Ελλάδα. Πρέπει να ομολογήσω οτι έλαβα και εγώ μέρος, αλλά δεν προκρίθηκα...Μια πολύ καλή μου φίλη όμως, η κ.Γεωργία Καρακατσοπούλου- Χαϊδούλη, δήλωσε επίσης συμμετοχή, η οποία προκρίθηκε, και κατόπιν συνεννοήσεως μαζί της, μου έδωσε την άδειά της να "ανεβάσω" το δικό της ποίημα...

Απολογία


-Παιδιά εσείς που χτες πορευτήκαμε σιμά,
σας χαιρετίζω εγώ η μπροστάρισσα.
Είμαι εδώ εγκλωβισμένη, παραιτημένη,
με αμφίβολο αύριο και ανύπαρκτη ελπίδα.
Ναι, ήταν τότε όλα δύσκολα, κουραστικά.
Οι μέρες, τα όνειρα, το φαϊ, τα αγαθά.
Όμως ο καθένας μας έλπιζε τότες.
Πολεμούσαμε για ένα καλλίτερο αύριο.
Σπαταλήθηκα σε ανούσιες χίμαιρες.
Συναναστράφηκα γύρω τους τυχόντες
και γεύτηκα ό,τι ήταν εύκολα,
ελπίζοντας, περιμένοντας, προσδοκώντας...
Τώρα πια καμία προσδοκία ή αναμονή.
Είμαι εδώ μόνη, ξέπνοη, συμβιβασμένη
κι αναρρωτιέμαι διαρκώς: "υπήρξα;".

(Νοέμβρης 2006)

Η κ.Γεωργία, γράφει ακόμα από την παιδική της ηλικία, από συναισθηματική της ανάγκη. Το ποίημά της "Χωρισμός", βραβεύτηκε σε Πανθεσσαλικό Διαγωνισμό. Για μια διετία έκανε εκπομπές στον Ραδιοφωνικό σταθμό Βόλου. Αυτόν τον καιρό ετοιμάζεται να εκδόσει το πεζό "ΚΑΛΛΙΠΟΛΕΩΣ 29" που έχει στοιχεία από τις ρίζες της (Μικρασία), και αναμνήσεις από τη ζωή της, όταν ζούσε στον "τόπο της", τη Ν. Ιωνία Μαγνησίας.

Υ.Γ. Τα δικά μου θα ακολουθήσουν στο μέλλον...Όμως σας προετοιμάζω οτι είναι ποιήματα -υπερπαραγωγές...