Wednesday, August 1, 2012

Από την ακτή Breakers στο ακρωτήριο Dorset

1η Αυγούστου σήμερα, και μιας και ο καιρός ξάνοιξε σχετικά -αν και ημερολογιακά ο Αύγουστος αντιστοιχεί στον Ελληνικό Φεβρουάριο-, αποφασίσαμε με τον Ίωνα να πάμε μια βολτίτσα και μάλιστα σκεφτήκαμε να εξερευνήσουμε το ακρωτήριο Ντόρσετ, στο προάστιο Seatoun (αν αναρωτιέστε τί δουλειά έχει το Ντόρσετ στην ΝΖ, είναι φυσιολογικό, οι πρώτοι άποικοι έφεραν πολλά από τα τοπωνύμια της Μ.Βρετανίας στην νέα τους πατρίδα...)
Στην 1η φωτό, η θέα προς τους βραχους Pinnacle, μαζί με μια ταμπέλα οτι στην περιοχή της ρεζέρβας Uruaiti Pa (κάποτε πάνω στους λόφους πάνω από το ακρωτήριο Ντόρσετ υπήρχε οχυρωμένο χωριό των Μαορί) έχουν τοποθετηθεί παγίδες με δολώματα για νυφίτσες και κουνάβια...
Η φυσική αψίδα που χωρίζει στα δύο την ακτή Breakers...Την ώρα που ήμασταν εκεί, ένας τύπος με ένα μηχανάκι τύπου "γουρούνας", πήγαινε πέρα-δώθε μέσα από την αψίδα, οπότε βλέπετε στην εικόνα και τα ίχνη από τους τροχούς...
Ενώ έχουμε φτάσει στο ακρωτήριο Ντόρσετ και πηγαίνουμε παραλιακά κάτω από τους βράχους, -εγώ είναι η αλήθεια, πήγαινα πιο κοντά στις χωμάτινες/πέτρινες πλαγιές και έψαχνα για κοχύλια...
Εντωμεταξύ, πάνω από αυτό ακριβως το σημείο, περνάει  το ρήγμα του Seatoun, ένα από τα 4-5 γνωστά μεγάλα σεισμογενή ρήγματα της νότιας περιοχής του Ουέλλιγκτον...Και ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος με τον Ίωνα:
Ι: Γιατί πας κάτω από τους βραχους, δεν φοβάσαι;
Α: Όχι (δεν φοβάμαι)
Ι: Κι αν "κουνήσει";
Α: Αν "κουνήσει", μήπως νομίζεις οτι θα σωθείς εσύ (που είσαι παραπέρα);
Τέλος διαλόγου!
Όλη λοιπόν αυτή η περιοχή, από το 1905 ώς το 1991 χρησιμοποιούνταν για στρατιωτικούς σκοπούς, υπήρχαν εγκαταστάσεις προσωπικού, φυλάκια και οχυρώσεις, που προφύλασσαν την είσοδο του λιμανιού του Ουέλλιγκτον...Από όλα αυτά τα κτίσματα διατηρούνται πλέον μόνον οι τσιμεντένιες βάσεις των 2 πυροβολείων...
Το ένα από τα δυο πυροβολεία και τα τούβλινα υπολείματα των στρατιωτικών εγκαταστάσεων της περιοχής...Η ακτή είναι επίσης διάσπαρτη από κίτρινα πυρότουβλα (προφανώς κάπου χρησίμευαν κι αυτά), σπασμένα μπλε πλακάκια, σκουριασμένα κομμάτια μεταλλικών δοκών/ράγες/σωλήνες κλπ, και σύρματα καλωδίων...Ευτυχώς που είναι εντελώς ακατάλληλη για κολύμπι και ενδείκνυται μόνον για περιπάτους- και μόνον όταν έχει άμπωτη!
Ο (βράχος) Steeple Rock, το σημείο που προσάραξε και τελικά ναυάγησε το επιβατηγό πλοίο Wahine, το 1968, αφού κατά τη διάρκεια  του ταξιδιού από το Lyttelton προς το Ουέλλιγκτον, την ώρα που έμπαινε στον κόλπο του Ουέλιγκτον, εξαιτίας των ισχυρών ανέμων (που έφτασαν και τα 275 χλμ/ωρα) και της θαλασσοταραχης που προκάλεσε ο κυκλώνας Giselle, παρεξέκλινε της πορείας του,  και χτύπησε πάνω στον ύφαλο Barrett, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 53 άνθρωποι, ανάμεσα τους και 3 παιδιά...
Στο σημείο αυτό αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω, επειδή ο καιρός ήταν πολύ ευμετάβολος και η βροχή ήταν κοντά...(Τελικά μας έκανε 5 διαφορετικούς καιρούς μέσα σε μια μέρα, τυπικός καιρός ΝΖ!)
Ένας  βράχος που δεν τον είχα προσέξει όταν περνούσαμε από το συγκεκριμένο σημείο: Τα σχήματα αυτά πάνω στην πέτρα είναι ενδεικτικά της ύπαρξης ηφαιστειακής δραστηριότητας στην περιοχή, και είναι πανομοιότυπα με τα σχήματα που είχαμε δει στη βραχώδη ακτή κοντά στην Governors Bay, όπως και στην χερσόνησο Onawe...
Σιδερένιο τσιμενταρισμένο συντρίμι στο ακρωτήριο Ντόρσετ, λίγο πριν βγούμε στην ακτή Breakers...
Και μια έκπληξη: Για πρώτη φορά είδαμε μία ζωντανή paua (Haliotis Australis), που το κύμα την έιχε βγάλει στην αμμώδη ακτή: Την φωτογραφίσαμε ( και την χαιδέψαμε :), και ο Ίωνας την πέταξε πάλι μέσα στην θάλασσα, κοντά στους βράχους...
Και πάλι η φυσική αψίδα, ενώ για πολλοστή φορά ο μηχανοκίνητος τύπος περνούσε από το ίδιο σημείο...Τρέλα που κουβαλάει ο κόσμος...
Και το "κλου" της ημέρας: Ένα (και μισό) κοχύλι spirula spirula, το οποίο πρέπει να ταξίδευε πολύ καιρό, ώστε να "πιάσει" πεταλίδες πάνω του (και γλύτωσε και από τις ρόδες του επίμονου μηχανόβιου)...
Εδώ τα αποκαλούν paper nautilus (κανονικά έτσι ονομάζεται ο Αργοναύτης) και υποτίθεται οτι απαγορεύεται να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή κοσμημάτων κλπ, αν πρώτα δεν δώσουν την έγκρισή τους οι φυλές Μαορί κλπ (απορώ -βέβαια- γιατί, αφού τα καλαμαράκια αυτά ζούνε σε όλους τους ωκεανούς γύρω από την τροπική ζώνη και τα καύκαλα τους εκβράζονται κυρίως στα Κανάρια νησιά, αλλά και σε  πιο απομακρυσμένες περιοχές, όπως πχ η Νότια Αφρική και η ΝΖ ...) Ας βρω όμως εγω αρκετές "σπιρούλες", και σιγά να μην ζητήσω την άδεια κανενός!
http://en.wikipedia.org/wiki/Spirula
Αυτά τα ολίγα από τη σημερινή βόλτα, καλησπέρα/καλημέρα από ΝΖ, καλό μήνα να έχουμε!
Αρτάνις :)

ΥΓ: Το νέο -χειμωνιάτικο- φόντο του μπλογκ το έφτιαξε ο Ίωνας, χρησιμοποιώντας τη 2η φωτό της σημερινής ανάρτησης...Και τα περιστέρια kerero του προηγούμενου -φθινοπωρινού- φόντου ήταν ωραία, αλλά κράτησαν πολύ και έπρεπε οπωσδήποτε να αλλάξουν...

6 comments:

Hfaistiwnas said...

Αυτό το τελευταίο κοχυλάκι τι όμορφο!!! :)
Μην πηγαίνετε πάνω από τα ρήγματα!!!
Πανέμορφες οι φωτό! Σε δυο μήνες Άνοιξη;

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου, το έχω ψάξει το πράγμα με τα ρήγματα στο Ουέλλιγκτον...Άσε και όσα περισσότερα ξέρεις επί του θέματος, τόσο το χειρότερο για σένα -που λένε!
Το κοχύλι πολύ ωραίο, ψάχνω να βρω κι άλλα!
Όχι σε 2 μήνες άνοιξη, σε έναν μήνα! Και λένε θα είναι και ζεστότερη φέτος- άντε να δούμε!
(και όποια φωτό σ' αρέσει, ελεύθερα!)
Σε φιλώ, καλό μήνα!

Hfaistiwnas said...

Σε Ένα! Ακόμη καλύτερα! :) Και σε εμάς Φθινόπωρο! :)
Ξέρω ξέρω για τις φωτό! :)
Ευχαριστώ!!!

Maria Verivaki said...

this post has been a trip down memory lane for me, as i knew this area only while it was being controlled by the military ,and therefore never had the chance to walk here (i left NZ in 1991)

great photos, i love the one with the volcanic rock - the patterns found on it are really beautiful

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου, ακόμα ένας μήνας μέχρι την άνοιξη, αλλά ελπίζω να μην έχουμε πολλά κρύα (αν και έμαθα οτι γενικά ο Σεπτέμβριος έχει πολλούς αέρηδες- το Ουέλιγκτον είναι από τα πιο ανεμοδαρμένα μέρη στη ΝΖ...)
Τον βαρέθηκα τον χειμώνα...

Artanis said...

Αγαπητή @Μαρία, την μέρα που πήγαμε είχε σχετική κακοκαιρία, -γενικά ο καιρός είναι ευμετάβολος αυτήν την εποχή-, αλλά θέλω να ξαναπάω με την πρώτη ευκαιρία όταν σταθεροποιηθεί/καλυτερέψει ο καιρός...