Από τη Wanaka στις Mirror Lakes ~ Artanis

Πριν ξεκινήσω με τις φωτό αυτού του ποστ, ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ...Είναι σχετικά παλιό και πρόκειται για το cover του τραγουδιού του Kanye West "Stronger", από τους πολυαγαπημένους 30STM...

Προσπεράσαμε τη Makarora και ακολουθήσαμε τον παραλίμνιο δρόμο Makarora- Lake Hawea...Ευτυχώς όσο ανεβαίναμε προς τις λίμνες ο καιρός καλυτέρευε, δεν είναι τυχαίο που κάποιοι (μαζί και ο Ίωνας) θεωρούν οτι αυτό το μέρος του Νοτίου Νησιού έχει τον καλύτερο -και πιο ισορροπημένο καιρό...Τραβήξαμε άπειρες φωτό, και αυτές είναι από τις καλύτερες, το μόνο άσχημο είναι οτι ο δρόμος αυτός που πηγαίνει δίπλα στην λίμνη Wanaka, διασχίζει τον αυχένα μεταξύ Wanaka και Hawea και κατόπιν ακολουθεί την ακτογραμμή της Hawea, μέχρι και την ομώνυμη πόλη, ονομάζεται και 'Μαύρος δρόμος', λόγω των πολλών δυστυχημάτων που συμβαίνουν εδώ...

Η έξοδος από τον αυχένα Wanaka-Hawea, και η πρώτη θέα προς την λίμνη Hawea...

Ενώ ήδη έχουμε μπει στην ορεινή οδό Cardrona valley rd, που οδηγεί στην πόλη Wanaka και και έχουμε ήδη φτάσει στον "Puzzling World" (Κόσμος των σπαζοκεφαλιών)...Φυσικά προσπαθήσαμε να στηρίξουμε τον κεκλιμένο πύργο, και τρέξαμε πάνω στα ανισόπεδα περάσματα του λαβυρίνθου με τις εξόδους έκτακτης ανάγκης κλπ, με γενικό εισιτήριο 15$ το άτομο ...

http://www.puzzlingworld.co.nz/

Ο δρόμος αυτός ακολουθεί την κοιλάδα της Cardrona, από την οποία περνάει ο ομώνυμος ποταμός, και μπήκαμε και στο χωριό, το οποίο έχει δει μεγάλη άνθηση τελευταία και χτίζονται συνέχεια υπερπολυτελείς βίλες μιας και γειτονεύει και με ένα μεγάλο χιονοδρομικό κέντρο με το ίδιο όνομα...Το χωριό αυτό ήταν ήδη πολυπληθές από το 1860, όταν ανακαλύφθηκε χρυσός στην περιοχή της λίμνης Wakatipu, και συνέρρευσαν εδώ μετανάστες/χρυσωρύχοι από όλον τον κόσμο, αλλά το μέρος ερήμωσε μόλις ξεθύμανε ο πυρετός του χρυσού και οι αλουβιακές αποθέσεις του εξαντλήθηκαν, ωστόσο έμεινε πίσω ο όμορφος οικισμός όπως και πολλά άλλα χωριά χρυσοθήρων (πχ η πόλη Arrowtown, το τουριστικότατο Queenstown κλπ)

Το καλύτερο μέρος όμως, μακριά από τις βίλες και τις τουριστικές ατραξιόν, είναι ο ορεινός δρόμος Crown Range Road, που παραδοσιακά θεωρείται ένας από τους πιο δύσκολους δρόμους της ΝΖ...Καθώς γενικώς τρέφω μία συμπάθεια προς την ευρύτερη περιοχή του Οτάγκο λόγω των άγριων τοπίων της, αμέσως μου άρεσε αυτό το ορεινό πέρασμα, με την καταπληκτική θέα, προς τα βουνά και τις κοιλάδες που οδηγούν στις όχθες της λίμνης Wakatipu...

http://en.wikipedia.org/wiki/Crown_Range

Το Queenstown σας το έχω ξαναδείξει...Ευτυχώς είχε καλό καιρό και βγάλαμε κάμποσες φωτό, καθήσαμε και ήπιαμε και καφέ, και μιας και πεινάσαμε θέλησαν να φανε τα παιδιά Τούρκικους πιτόγυρους και πήραμε από έναν ο καθένας (11$ ο γύρος- αίσχος και το κρέας, ο κούκος -αηδόνι μας στοίχισε, σχεδόν όσο η είσοδος στον "Puzzling World")

http://artanis71.blogspot.com/2010/06/queenstown.html

Μετά το Queenstown, πήραμε τον δρόμο για νοτιότερα...Το οδικό δίκτυο στη ΝΖ δεν είναι τόσο ανεπτυγμένο ώστε να γλυτώνει κάποιος χρόνο με τις ενδιάμεσες αποστάσεις, και εφόσον θέλαμε να επισκεφτούμε το Te Anau και το Milford Sound, έπρεπε αναγκαστικά να κάνουμε κύκλο...Για αυτόν τον λόγο, μετά από εξαντλητική οδήγηση, φτάσαμε τελικά, νωρίς το απόγευμα στο Te Anau , όπου και κλείσαμε δωμάτιο σε μοτέλ...Τώρα, για να είμαι ειλικρινής, οι τιμές των δωματίων ποικίλουν, ανάλογα το τί ζητάει κανείς... Το ίδιο συμβαίνει και με τις διάφορες ατραξιόν...Οι τιμές είναι πολύ τσουχτερές ανάλογα το μέρος και την εποχή και μπορεί να βρεθείτε προ εκπλήξεων, όπως πχ οι φίλοι μου Αλεξία και Θεοδόσης που πήγανε στον Βόρειο Νησί για διακοπές φέτος, πλήρωσαν 66$ το άτομο για επίσκεψη στο Χομπιτοχωριό στο Matamata και δεν τους επέτρεψαν να βγάλουν φωτό, ή στις σπηλιές του Waitomo όπου λόγω μιας βροχόπτωσης ανέβηκε η στάθμη του νερού στις σπηλιές (69-89$ το άτομο και δεν τους αποζημίωναν στο 100% της αξίας των εισιτηρίων, αλλά μόνον προς 14$ το άτομο! Ευτυχώς τα παιδιά δεν έχασαν τα χρήματά τους, επειδή την επόμενη επέστρεψαν στις σπηλιές και κατάφεραν να δουν το θέαμα των προνυμφών που κρέμονταν από το θόλο της σπηλιάς με λαμπερές σταγόνες νερού στην άκρη κάθε κλωστής/δολώματος -λινκ)

Στο δρόμο προς το Milford Sound (για το οποίο θα αφιερώσω μια ολόκληρη ανάρτηση), περάσαμε παράλληλα από τη λίμνη Te Anau, και φτάσαμε στις Mirror lakes...Σίγουρα αν ο καιρός ήταν καλύτερος, ο ουρανός και οι κορυφές των γειτονικών βουνών θα καθρεφτίζονταν μέσα στα νερά των λιμναζόντων νερών, αλλά όπως είπαμε ο καιρός στη Δυτική ακτή και τη Fjordland είναι εξαιρετικά ευμετάβολος, και πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς που δεν έβρεχε (την επόμενη έριξε καρέκλες στην περιοχή)...Φυσικά κυριαρχούσε η απόλυτη ερημιά (τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο έχει μεγαλύτερη κίνηση στην περιοχή), αλλά δεν μας πείραξε καθόλου...

http://www.new-zealand-nz.net/milford_queenstown/mirror_lake.html