Εκτός προγράμματος...

Την άλλη βδομάδα έχει προγραμματιστεί να γίνει ο ετήσιος χορός της Ελληνικής κοινότητας του Christchurch...Εχω υποσχεθεί να βοηθήσω με το στήσιμο του χώρου, το πρόγραμμα και κυρίως με τα ψώνια...Κανονικά αυτήν την ανάρτηση θα την έκανα αύριο πρωί, αλλά επειδή το τρέξιμο και οι προετοιμασίες άρχισαν από σήμερα, λίγο πριν την πρόβα των Ελληνικών παραδοσιακών χορών και τις τελικές συννενοήσεις, αποφάσισα να ανεβάσω το ποστ, επειδή διαφορετικά πιθανόν δε θα προλάβαινα να το κάνω μέσα στο Σαββατοκύριακο...

(Πατήστε το play)

Βασικά το άκουσα στο Σκάι και δεν το πίστευα: Επαναφέρουν μετά από μια δεκαετία και βάλε, το μέτρο της απόσυρσης αυτοκινήτων…Το θέμα είναι γιατί η κυβέρνηση διάλεξε να φορολογήσει τα υβριδικά αυτοκίνητα με τον ίδιο τρόπο που φορολογεί και τα υπόλοιπα συμβατικής τεχνολογίας αυτοκίνητα, εφόσον πραγματικά(!!!) ενδιαφέρεται για το φυσικό περιβάλλον και ο σκοπός που επαναφέρει την απόσυρση των παλαιάς τεχνολογίας αυτοκινήτων είναι ακριβώς αυτός…(Η πιο λογική εξήγηση που θα μπορούσα να βρω, θα ήταν το κόστος αυτών των αυτοκινήτων, καθώς θα θεωρούν προφανώς πώς ένας πολίτης ο οποίος θα κάνει την υπέρβαση να αγοράσει ως αυτοκίνητο πόλης ή μεγάλο οικογενειακό ένα υβριδικό που είναι ακριβότερο (προς το παρόν) από αντίστοιχου κυβισμού αυτοκίνητα συμβατικής τεχνολογίας, μπορεί ταυτόχρονα να πληρώσει και τον φόρο…
Ε μα τότε αγαπητοί φωστήρες της κυβέρνησης, μπορείτε κάλλιστα να παρατήσετε τους υπουργικούς θώκους και να γίνετε καφετζήδες…Με τέτοιες πάντως ελεϊνές προβλέψεις, δεν σας εγγυώμαι πώς θα θησαυρίσετε…Ας προχωρήσουν λοιπόν σ’ αυτό το μέτρο, που έχει φέρει αποτελέσματα στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, δίνοντας όμως τα αντίστοιχα κίνητρα σ’ εκείνους που θέλουν να κάνουν κάτι παραπάνω για το περιβάλλον…Φτιάξτε και ποδηλατοδρόμους, όχι όπως πχ. την Ρήγα Φεραίου που εξυπηρετεί μια χαρά στην στάθμευση αυτοκινήτων και έχει χαλάσει το πλακόστρωτο τόσο στα πεζοδρόμια όσο και οι ωραιότατες tometes των διασταυρώσεων...

(Η οδός Ρήγα Φεραίου στην διασταύρωση με την Αχιλλέως, πολύ κοντά στο ΔΙΙΕΚ)
Και καλά σε μια πόλη σαν το Βόλο, είναι υπερβολή να μένεις στα πέριξ του κέντρου, (ειδικά αν είναι ωραίος ο καιρός) και να παίρνεις το κωλάμαξο για να πας για ψώνια στο καράκεντρο ή για καφέ στην παραλία, χώρια που δεν βρίσκεις εύκολα να παρκάρεις…Έχει και πολύ συχνά δρομολόγια των λεωφορείων, και ταξί, χώρια που όπως είπαμε είναι ιδανική για ποδήλατα…Αλλά οι ποδηλάτες φοβούνται πλέον να κυκλοφορήσουν σε κεντρικές οδούς, καθώς φυσικά τις έχει καταλάβει ο Ελληναράς με το τουτού του…Άντε να κυκλοφορήσεις στην Καρτάλη, την Πολυμέρη ή στην Αναλήψεως με το ποδήλατο…Ευτυχώς έχουν μείνει κάποια μικρά και στενά δρομάκια όπως πχ η Ορφέως (που είναι ...πεζόδρομος και έχει μετονομαστεί σε Κονταράτου)(φωτό), καθώς και η παραλία...


Στην Αθήνα όμως γιατί δεν δίνει κίνητρα για χρησιμοποίηση των μέσων μαζικής μεταφοράς; Γιατί δεν σχεδιάζει σωστά μια πολιτική που θα επιτρέψει στην πόλη να αποσυμφορεθεί από το κυκλοφοριακό και την μόλυνση του περιβάλλοντος; Γιατί τόσα χρόνια δεν φρόντισε να σχεδιάσει ποδηλατοδρόμους, καθώς πολλοί άνθρωποι θα θέλανε να χρησιμοποιήσουν (με ασφάλεια) το ποδήλατό τους στις μετακινήσεις τους;
Μα φυσικά, επειδή το όνειρο του Έλληνα είναι το αμάξι… Να του τρώει ένα σκασμό λεφτά, και καταευχαριστημένος -την περίοδο των εκλογών, των διακοπών, των μεγάλων θρησκευτικών εορτών, των Εθνικών επετείων κλπ-, να πηγαίνει στο χωριό του με την φαμελιά και να κάνει επίδειξη…Και να ψηφίζει και εκείνους που τον …βοήθησαν να το πάρει…Ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει…Φυσικά μετά από λίγο οι ίδιοι που τον προέτρεψαν να πάρει την «κούρσα» ή το «άγριο», θα τον μαδήσουν με την ίδια ακριβώς αιτιολογία: Αφού το πήρες , πλήρωνε τώρα(..)
Η κλιματική αλλαγή, το διοξείδιο της ατμόσφαιρας, το φαινόμενο του θερμοκηπίου και όλα αυτά τα δεινά με τα εξωτικά ονόματα που μας προοιωνίζονται, δεν τον αγγίζουν…Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι πιάσει ο κ...ς μας...
Σώπα βρε αδελφέ, από μένα θα σωθεί το κλίμα!!!

Το «Καλοκαίρι», το αριστούργημα αυτό του Βιβάλντι από τις 4 εποχές, γράφτηκε φυσικά, στην αγαπημένη πόλη του συνθέτη, την Βενετία…Καθώς οι κάτοικοί των γύρω περιοχών αναζητούσαν ένα ασφαλές καταφύγιο από τις επιθέσεις των Βαρβάρων, βρήκαν αυτά τα νησάκια στο κέντρο ενός τεράστιου έλους, όπου τα σμήνη των κουνουπιών σχημάτιζαν πυκνά σύννεφα πάνω από τα καλάμια…Όση γη τους έλειπε, την δημιούργησαν, με τον γνωστό τρόπο…Τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία…
Ο ίδιος ο Βιβάλντι λοιπόν, άφησε παρακαταθήκη δίπλα στο μουσικό κείμενο και τις σημειώσεις σχετικά με την έμπνευση που είχε για το 3ο μέρος (Ρresto) του «Καλοκαιριού»…: Ήταν ξαπλωμένος στην βεράντα του σπιτιού του πάνω από το Μεγάλο κανάλι, και ρέμβαζε στην θέρμη του απογεύματος, όταν ξαφνικά πέρασε δίπλα από το αυτί του ένα κουνούπι…Το έδιωξε και συνέχισε να ρεμβάζει…Το κουνούπι πέρασε και πάλι και τον ενόχλησε και εκείνος το ξαναέδιωξε…Πολύ σύντομα όμως, εκνευρισμένος με την επιμονή του κουνουπιού, παράτησε τους ρεμβασμούς και βάλθηκε να το κυνηγάει σε όλη τη βεράντα , κουνώντας το μαξιλάρι του εδώ κι εκεί, για να το σκοτώσει…
Με λίγη προσπάθεια λοιπόν, ακούγοντας την θεϊκή αυτή μουσική, μπορείτε να δείτε το κουνούπι να εισβάλει στο χαλαρό απόγευμα του Βιβάλντι…Και να έχετε την εικόνα αυτή στο μυαλό σας, όταν στο εγγύς μέλλον, η Βενετία θα είναι πια υποθαλάσσια…

(Ο καταπληκτικός αυτός καλλιτέχνης που δημιουργεί όλες αυτές τις υπέροχες εικόνες, ονομάζεται Ferenc Cakó, και είναι Ούγγρος…Θα άξιζε να δείτε και τις οπτικοποιημένες υπόλοιπες 3 εποχές, καθώς στην ουσία η ιστορία που έχει δημιουργήσει αποτελείται από 4 συνέχειες...)