Tuesday, April 7, 2009

Της νύχτας τα καμώματα...

Νομίζω πώς έχω αναφέρει ξανά στο παρελθόν, τα προβλήματα ύπνου που αντιμετωπίζω...Από παιδί ακόμα, δυσκολευόμουν να κοιμηθώ φυσιολογικά μια ολόκληρη νύχτα, και η προβληματική κατάσταση συνεχίζεται δεδομένης και της συνύπαρξης επί μια τριετία σχεδόν, με τον Αρίσταρχο, το άρρωστο δασομυωξάκι που είχα υιοθετήσει και ζούσε μέσα στην ντουλάπα μου...Και χθες το βράδυ λοιπόν, κατά τη διάρκεια μιας αυπνίας, είτε επειδή το σπίτι δερνόταν απο όλες τις μεριές εξαιτίας μια παγοθύελλας από την Ανταρκτική που χτύπησε το Νότιο Νησί, είτε επειδή ήθελα να μάθω νεότερα απο την αναζήτηση -στα χαλάσματα της εστίας στην L' Aquila- του Έλληνα φοιτητή, σερφάριζα στο νετ και έπεσα πάνω στο παρακάτω άρθρο από την τοπική εφημερίδα του Βόλου, "Ταχυδρόμος", απο την στήλη "Τοπικά νέα" στις 29/3/2009:


Θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι δεν σεβόμαστε όσο θα έπρεπε ό,τι μας περιβάλει και ότι είναι λίγες οι φορές που ψηλαφίσαμε με προσοχή τους κρίκους της αλυσίδας της ζωής; Στη Μαγνησία, μια περιοχή με πλούσια πανίδα, όπου κατά καιρούς έχουν καταγραφεί αρκετές χιλιάδες άγριων και σπάνιων πουλιών, θηλαστικών, αρπακτικών και άλλων ειδών, ανθρώπινες δραστηριότητες και πλήθος άλλων παραγόντων οδηγούν στη σταδιακή εξαφάνιση πολλών ειδών.
Η έκταση της Μαγνησίας διατίθεται για την παρουσία και ανάπτυξη άγριας πανίδας αλλά και σπάνιων ειδών, ειδικά υδρόβιων πουλιών. Τα σπονδυλωτά αντιπροσωπεύονται από μεγάλη ποικιλία πουλιών (σποροφάγα, εντομοφάγα, παμφάγα, ημερόβια και νυχτόβια αρπακτικά) και θηλαστικά (χειρόπτερα, εντομοφάγα, φυτοφάγα, τρωκτικά και μικρά σαρκοφάγα). Επίσης υπάρχουν πολλά είδη τρωκτικών και αμφιβίων. Τέλος σημειώνεται η ύπαρξη αρκετών μεταναστευτικών ειδών σε όλο τον ορεινό όγκο του Πηλίου.

Ειδικότερα απαντώνται όσον αφορά στα θηλαστικά: Λύκος-τρωτό, Αλεπού-τρωτό, Σκαντζόχοιρος, Τυφλοπόντικας, Λαγός, Μαυροποντικός, Πετροκούναβο, Ασβός, Νυφίτσα, Αγριογούρουνο, Ζαρκάδι-τρωτό, Νυχτερίδες, Βίδρα-τρωτό, Σκίουρος. Όσον αφορά στα ερπετά και τα αμφίβια, απαντώνται τρία είδη Φρύνου (Φρύνος ο κοινός, Χωματόφρυνος, Πρασινόφρυνος), Γραικοχελώνα, Ονυχοχελώνα, τρία είδη Βατράχου, τέσσερα είδη Σαύρας, και Φίδια -Δενδρογαλιά, Τυφλίτης, Σαΐτα, Οχιά και δύο είδη Νερόφιδου.
Συγκεκριμένα εμφανίζονται:
-Όρος Πήλιο και Παράκτια θαλάσσια ζώνη: Έχουν καταγραφεί πολλά είδη ασπόνδυλων, μεταξύ αυτών ενδημικά και σπάνια είδη, τα Lucanus cervus και Cordulegaster heros. Επιπλέον η περιοχή φιλοξενεί σπάνια και προστατευόμενα είδη αμφιβίων και ερπετών. Τα θαλάσσια σπήλαια στο Αιγαίο αποτελούν καταφύγια και τόπο αναπαραγωγής για τη μεσογειακή φώκια.
-Κάρλα-Μαυροβούνι-Κεφαλόβρυσο Βελεστίνου: Η οικολογική αξία της περιοχής είναι αξιοσημείωτη, αφού απαντώνται 27 τύποι οικοτόπων και μεγάλη ποικιλότητα ορνιθοπανίδας (μεταναστευτικά, διαχειμάζοντα, υδρόβια, παρυδάτια, αρπακτικά), θηλαστικών, αμφιβίων, καθώς και ερπετοπανίδας και ιχθυοπανίδας.


Η άγρια πανίδα στις Βόρειες Σποράδες
Υπάρχουν αρκετά είδη θηλαστικών, μεταξύ των οποίων το κουνάβι, από τα χειρόπτερα η νανονυχτερίδα και ο μεσορινολόφος, που έχουν χαρακτηριστεί ως κινδυνεύοντα είδη. Στο νησί Γιούρα υπάρχει το ενδημικό υποείδος αγριοκάτσικου. «Ο Αίγαγρος των Γιούρων δεν έχει ακόμη μελετηθεί δηλαδή δεν γνωρίζουμε το DNA του. Υπάρχουν περίπου 200 αυτή τη στιγμή στο νησί και πολλά ακόμα υβριδισμένα, δηλαδή αίγαγροι οι οποίοι όμως έχουν ζευγαρώσει με ήμερες κατσίκες», τονίζει ο Επίκουρος Καθηγητής Διαχείρισης Οικοσυστημάτων και Βιοποικιλότητας της Γεωπονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Θανάσης Σφουγγάρης.

Η περιοχή όπως είναι γνωστό αποτελεί ένα από τα τελευταία σημαντικά καταφύγια στον κόσμο για τη μεσογειακή φώκια monachus onachus, αλλά και είναι ιδιαίτερα σημαντική σε εθνικό, αλλά και σε διεθνές επίπεδο λόγω της διατήρησης δύο ομάδων ορνιθοπανίδας, των αρπακτικών και των θαλασσοπουλιών.
Τα περισσότερο σημαντικά είδη που χαρακτηρίζουν την περιοχή των Βορείων Σποράδων σαν Σημαντική Περιοχή για τα πουλιά της Ελλάδας (ΙΒΑ) είναι:
-Αιγαιόγλαρος, με πολλές δεκάδες ζευγάρια στην περιοχή
-Αρτέμης, με πιθανά εκατοντάδες ζευγάρια στην περιοχή
-Θαλασσοκόρακας, με μερικές δεκάδες ζευγάρια
-Μύχος, με μερικές δεκάδες ζευγάρια
-Μαυροπετρίτης, με αρκετές εκατοντάδες ζευγάρια
-Σπιζαετός, με πιθανά 1-2 ζευγάρια
-Πετρίτης, με αρκετά ζευγάρια.

Η ερπετοπανίδα των Β. Σποράδων, αν και θεωρείται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ως νησιωτική, δεν έχει μελετηθεί επαρκώς. Από τις μέχρι σήμερα παρατηρήσεις, πρέπει να σημειωθεί η παρουσία του Λαφίτη και του Σπιτόφιδου. Έχουν καταγραφεί επίσης και άλλα είδη φιδιών, όπως Οχιά, Κοιλοπέλτης, αλλά και είδη σαύρας, όπως Αβλέφαρος, Τρανόσαυρα, Αιγαιόσαυρα, Ζαμενής, Κυρτοδάκτυλος, Σαμανίδι, Ημιδάκτυλος.
Στην ξηρά έχουν παρατηρηθεί χελώνες των ειδών Testudo marginata (Κρασπεδοχελώνα) και Testudo graeca (Ελληνική Χελώνα). Από τα αμφίβια, η παρουσία του βατράχου Rana ridibunda (Λιμνοβάτραχος) και του δενδροβάτραχου Hyla arborea στα υγροτοπικά ενδιαιτήματα των νησιών θεωρείται σημαντική.


Επίσης ιδιαίτερα σημαντική είναι η ασπόνδυλη πανίδα, η οποία περιλαμβάνει αρκετά ενδημικά είδη κυρίως ισοπόδων. Στα Σκάντζουρα έχει καταγραφεί ένα νέο είδος θυσανόπτερου (Scirtothrips dignus) και για πρώτη φορά στην Ελλάδα το είδος Scirtothrips magniferae.

Πριν και σήμερα
Από τις παραλαβές που έχουν γίνει στα χρόνια λειτουργίας του Σταθμού Άγριων ζώων έχουν καταγραφεί περίπου 6.000 είδη άγριας πανίδας, σύμφωνα με το κ. Χαλαστάρα. Μάλιστα ειδικά στη περιοχή της Κάρλας ο κ. Σφουγγάρης αναφέρει πως μέχρι και την αποξήρανση της λίμνης είχαν καταγραφεί περίπου 400.000 είδη υδρόβιων πουλιών, όταν μερικά χρόνια πριν σε μια ερασιτεχνική καταγραφή διαπιστώθηκαν μόλις 30.000 είδη.
Στην περιοχή της Όθρυος όπου υπήρχε αφθονία σε αετούς και γύπες πλέον είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς, καθώς πολλά έχουν πεθάνει από τα δηλητηριώδη δολώματα που τοποθετούν οι κτηνοτρόφοι αλλά και οι κυνηγοί.


«Δεν θα έλεγα ότι κάποιο είδος συγκεκριμένα είναι υπό εξαφάνιση, όλα πλέον όλα τα βλέπουμε σπάνια, ακόμα και το σπουργίτι το αρσενικό δεν το βλέπουμε συχνά. Ακόμα και τα γλαρόνια είναι υπό εξαφάνιση. Αυτό που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι πως όλα τα είδη εμφανίζουν μια πτωτική γραμμή», αναφέρει ο κ. Χαλαστάρας.

Βιότοποι οι στέγες...
Τα σπίτια των ζώων είναι οι βιότοποι, το δάσος, η λίμνη, το δέλτα ενός ποταμού, οι ακτές της θάλασσας, η θάλασσα, ο βυθός της λίμνης, οι όχθες του ποταμού, ο βυθός της λίμνης, η ρεματιά, το φαράγγι, τα απόκρημνα βράχια κ.α.
Η Μαγνησία, λόγω της γεωγραφικής εικόνας της έχει σαν αποτέλεσμα, σε όλη της την έκταση, να διαθέτει μια μεγάλη ποικιλία βιοτόπων. Σ΄ αυτούς βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη του ζωικού βασιλείου, όπως αρπακτικά πτηνά. Από τα είδη αυτά, κάποια ζουν μόνιμα, είναι δηλαδή ενδημικά και άλλα, όπως σπάνια υδρόβια πτηνά διαχειμάζουν στην διάρκεια της μεταναστευτικής τους πορείας στα δέλτα των ποταμών και στις λίμνες.
Στους ελληνικούς βιότοπους υπάρχουν επίσης ερπετά, αμφίβια, θηλαστικά, έντομα και ψάρια. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς την ανάγκη για ένα συνολικό σχεδιασμό προστασίας. Όμως πολύ λίγοι βιότοποι προστατεύονται και σε ορισμένους εξ αυτών η φύλαξη τους είναι πλημμελής.

Αίτια της εξαφάνισης της άγριας πανίδας
Η Μαγνησία διαθέτει έναν τεράστιο φυσικό πλούτο, που είναι οι βιότοποι μαζί με τα ζώα και τα φυτά που υπάρχουν σ αυτούς. Ωστόσο οι προσπάθειες υποβάθμισης με διάφορες ενέργειες που θεωρούνται ίσως απλές και συνηθισμένες είναι διαρκείς και οδηγούν στην αλόγιστη καταστροφή βιοτόπων και υγροτόπων.
Η καταστροφή των δασών από διάφορες αιτίες, η τεράστια όχληση από τις ανθρώπινες δραστηριότητες οι εκχερσώσεις, οι αποξηράνσεις λιμνών, η αλόγιστη χρησιμοποίηση φυτοφαρμάκων για την προστασία των φυτών από τις ασθένειες με αποτέλεσμα να μένουν υπόλοιπα του φαρμάκου στον βιότοπο και να μολύνουν τα νερά ή την τροφή των ζώων και των ανθρώπων, η εντατική καλλιέργεια της γης και η υποβάθμισή της, η μη προστασία των Εθνικών Δρυμών, η συνεχής απειλή των υγροβιότοπων από ανθρώπινες δραστηριότητες, είναι μερικές από τις βασικές αιτίες εξαφάνισης και μείωσης των ειδών της άγριας πανίδας που συναντά πλέον κανείς στη Μαγνησία.

«Δεν μπορούμε να τα ιεραρχήσουμε αλλά σίγουρα η όχληση είναι ένα από τα βασικότερα στοιχεία εξαφάνισης ειδών άγριας πανίδας. Τα πουλιά ειδικά τρομάζουν και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα όχι μόνο να φεύγουν από τη περιοχή αλλά και να ξεκινάνε το ταξίδι της μετανάστευσης νηστικά και έτσι πολλά από αυτά πεθαίνουν στο δρόμο από εξάντληση ή όσα επιβιώνουν γεννούν αυγά με πολύ λεπτό τσόφλι», τονίζει ο υπεύθυνος του Σταθμού Βοήθειας και Προστασίας Άγριων Ζώων και Πουλιών κ. Στάθης Χαλαστάρας.

Ευγενικές συμπεριφορές ζώων!
Πάντα έχει ενδιαφέρον η περίθαλψη των άγριων ζώων. Κάποτε περιθάλφθηκε μια αετογερακίνα στο Σταθμό Άγριων Ζώων και Πουλιών που τα μέλη τη μεγαλώσανε από μικρή ηλικία, όταν δηλαδή ήταν μωρό με το χνουδάκι ακόμα πάνω της.
Αυτή, με τη «μητρική» φροντίδα των μελών του Σταθμού μεγάλωσε και έγινε πανέμορφη και επιβλητική, αφού το μέγεθός της είναι όσο ένα μεσαίου μεγέθους αετόμορφο. Έλα όμως που μεγαλώνοντας… σαν παιδί κι αυτό ήθελε παιχνίδια με τους περιθάλπτες του και όταν έτρωγε πρόσεχε μην άθελά της πληγώσει το χέρι που την τάιζε;
Πέρασε λίγος καιρός και μία νεαρή αλεπουδίτσα από τις παρυφές της Ν. Ιωνίας έφτασε στο σταθμό. Όταν την παραλάβαμε μετά από τηλέφωνο καθηγητή λυκείου της περιοχής, ήταν στο πλάι του δρόμου σχεδόν αναίσθητη και παγωμένη από τη βραδινή παγωνιά. Η προσπάθεια για την περίθαλψή της άρχισε αμέσως. Έφερε τραύματα από πρόσκρουση, πιθανώς από αυτοκίνητο. Η προσπάθεια έφερε αποτελέσματα, η αλεπού ανέκαμψε και πάντα στο κλουβί της υπήρχε ανησυχητική ηρεμία. Ήταν πολύ ευγενική με τους περιθάλπτες της – πράγμα μη φυσιολογικό- σαν να λες και γνώριζε ότι ο καθένας που ασχολιόταν μαζί της, ήταν για το καλό της. Απελευθερώθηκε, αφού αποκαταστάθηκε ένα δύσκολο τραύμα στη σπονδυλική στήλη.


(και ακολουθεί μακροσκελής κατάλογος των ειδών της ορνιθοπανίδας που έχει παρατηρηθεί στον νομό...)



Από τους 2 υπογράφοντες και συνεντευξιαζόμενους , τον έναν δεν τον γνωρίζω καθόλου, (ενώ θεωρώ πώς και οι αριθμοί που δίνει, είναι υπερβολικοί), τον άλλο όμως τον γνωρίζω καλά... Η αλεπού της φωτό, από τα χεράκια μου και απο τα χεράκια των άλλων 3 περιθαλπτών "φτιάχτηκε" και κατάφερε να απελευθερωθεί...Και δεν ήταν το μόνο ζωντανό που επέστρεψε υγιές στο φυσικό του περιβάλλον, χάρις στις φροντίδες μας...Τώρα μαθαίνω πώς στην Β. Εύβοια ρίχνουν φόλες και σκοτώνουν τα μικρά σαρκοβόρα θηλαστικά, όπως και στην Πελοπόννησο, για να έχουνε λέει θηράματα...Περάστε μια βόλτα απο ΝΖ, αγαπητοί κύριοι, να δείτε πώς θα είναι η ζωή χωρίς αυτά, που ολόκληρες περιοχές των νησιών έχουνε γίνει σαν σεληνιακά τοπία, επειδή κάποιοι άλλοι "έξυπνοι" στο παρελθόν, εισήγαγαν λαγούς και κουνέλια (εκτός των αρουραίων που ήρθαν μαζί με τους αποίκους) καθώς θεώρησαν πως θα αποτελούσαν καλό κυνήγι... Σε μια ξένη γη, χωρίς καθόλου θηρευτές... Κοιτάξτε να βάλετε μυαλό επιτέλους...Θησαυρό έχετε στα χέρια σας, και δεν το ξέρετε... Βιοποικιλότητα λέγεται...

Όλες οι φωτό, είναι απο ζώα που βρήκαν περίθαλψη και προστασία στον Σταθμό...Εκτός απο την φωτό της αλεπουδίτσας , που περιλαμβάνεται στο άρθρο της εφημερίδας, όλες οι άλλες προέρχονται από την ιστοσελίδα του ΣΒΑΖΠ...
(Δυστυχώς σήμερα το πρωί, μάθαμε και τα θλιβερά νεότερα για την τύχη του Έλληνα φοιτητή...Τα συλλυπητήριά μας στην οικογένειά του...)

........................................................................................................................................
Update:Έμαθα οτι από την φίλη και συν-εθελόντρια Δέσποινα, οτι η εποχή των νεοσσών έχει αρχίσει και πως απο τον Δήμο της Ν.Ιωνίας, δίνουν ακόμα τα τηλέφωνά μου, για παραλαβές...Πόσο μ@^@κες μπορεί να είναι τελικά κάποιοι άνθρωποι;
........................................................................................................................................





60 comments:

αμμοδύτης said...

Δυστυχώς, η βιοποικιλότητα, η αειφορία και το περιβάλλον έχουν γίνει έννοιες από πονηρούς κρατικοδίαιτους για να ροκανίζουν προγράμματα στην Ελλάδα, που μέρα με την μέρα, από το 1991 που πρωτοανέβηκε ουσιαστικά το Χρηματιστήριο Αθηνών, καταστρέφεται.

Δεν έχεις φύγει πολύ καιρό, αν έχω καταλάβει, και θα τα θυμάσαι. Το Αττικό τοπίο του 1991 ήταν ένας παράδεισος από χαμηλούς λόφους και μεσόγεια χωράφια με αμπέλια, αμυγδαλιές, ελιές και χωριά σε μέτρα ανθρώπινα. Τώρα είναι ένα αλαλούμ από μάντρες που πουλάει πλακάκια και είδη υγιεινής ή μία στην άλλη, γιάλινα κτίρια που είναι φούρνι το καλοκαίρι προς δόξαν των εισαγωγέων κλιματιστικών και των καναλιών που σχολιάζουν τα μπλακάουτ.

Η επαρχία, από εκεί που κάνε γωνιά ήταν έργο τέχνης τώρα μοιάζει με θλιβερό προάστιο Βαλκανικής χώρας. Τα νησιά είναι έρμαια Τοπικών Αυτοδιοικήσεων με αισθητική μπετατζή και φιλοσοφία χωματουργού. Η καταστροφή που έχουν επιφέρει οι άρχοντες του τόπου, ο κάθε ένας με την τρίτη χέρι μπουλντόζα και μπετονιέρα του είναι ασύληπτη.

Όσο για την βιοποικιλότητα... Τι μου λες τώρα, θα σου πουν. Ρίξε ένα μπετουδάκι, βάλε και μια μπουλντόζα να καθαρίσει τα φρύγανα και τα πουρνάρια, να λάμψει το χωράφι σου και να γίνει οικόπεδο.

Το τραγικό είναι ότι όλα αυτά σε μια χω΄ρα που η βαριά βιομηχανία της ήταν ο τουρισμός, και που τώρα, όπως με τις μάντρες οικοδομικών υλικών οι τουρίστες είναι οι άνεργοι από κάποιον άλλο νομό και τίποτα περίεργοι Ανατολικοευρωπαίοι που φέρνουν και κανένα ηλεκτρικό τρυπάνι περιόδου Στάλιν για να βγάλουν το βραδινό ποτό.

Δεν ξέρω τι ζημιά έχει γίνει στην ΝΖ, αλλά σε αυτή την άκρη της ΒΑ Μεσογείου, η μόνη ελπίδα για το περιβάλλον είναι μια βαθειά ύφεση (να μην πω καμμιά καινούργια εκδοχή πανώλης) να καθαρίσει ο τόπος.

Με συγχωρείς για την αρνητική φλυαρία... τα λουλούδια είναι πιο χαλαρά.

Καληνύχτα σε σένα και καλή δύναμη

Σταλαγματιά said...

Μόνο που βλέπεις το βλέμμα τους, τρομαγμένο και θλιμμένο θέλεις να κάνεις κάτι,
Οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει.
Δεν ξέρω πως καταφέρνουμε σιγά σιγά να καταστρέφουμε την φύση, την ζωή της, την ζωή που μας δίνει.
Πραγματικά με θλίβουν όλα αυτά!

Artanis said...

@Αμμοδύτη μου, δεν έχουμε πολύ καιρό που αφήσαμε την Ελλάδα... Ακολουθήσαμε τον άντρα μου που ήρθε εδώ να διδάξει Ελληνικά, ενώ στον σταθμό δούλευα εθελοντικά μέχρι σχεδόν την ημέρα που έκλεισε, 8 ολόκληρα χρόνια... Ξέρω λοιπόν τα πράγματα στην Ελλάδα απο πρώτο χέρι...
Σιγά- σιγά μαθαίνω και τα της ΝΖ, που όσον καιρό προετοιμαζόμασταν μάθαινα τα καλύτερα...Λοιπόν η πραγματικότητα διαφέρει πάρα πολύ, μπορώ να το επιβεβαιώσω αυτό...Σαφώς και προσέχουν περισσότερο, αναγκάζονται εξάλλου απο τον νόμο, αλλά η συμπεριφορά τους προς τα ζώα, και δη τα εισηγμένα, σαν τους λαγούς, τα κουνέλια, τα πόσουμ, τα ελάφια, τους σκαντζόχοιρους κ.α , σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να χαρακτηριστεί βάναυση...Για να μην αναφέρω το γνωστό σκάνδαλο με τους εξαγόμενους σκύλους...
Όσο για τα υπόλοιπα, απλά να σου πώ πώς ευτυχώς που υπάρχουν τα Εθνικά Πάρκα και οι διάφορες φυλές Μαορί, και δεν έχουν χτίσει ακόμα και μέσα στον Φραντς Γιόζεφ, ή ακόμα και πάνω στον Κουκ/Αοράκι, ή στην Ρακιούρα...Στην ουσία όλα χτίζονται...Απλά η χώρα είναι διπλάσια απο την Ελλάδα σε μέγεθος, με τον μισό πληθυσμό, χάνονται μέσα στις αχανείς εκτάσεις της..., ακόμα...
Κι επειδή δεν θέλω να γράψω κανένα σχόλιο-σεντόνι, η ΝΖ χάρη στοπεριβάλλον της, το Μαορί παρελθόν της και στο πέσο/δολλαρίου της, ευδοκιμεί...
Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ...
Στους χώρους που κινούμουν στην Ελλάδα, ακόμα και εδώ ανάμεσα σε κάποιους ομογενείς, θεωρούμαι σχεδόν γραφική, για την αγάπη μου για την φύση, αλλά δεν με νοιάζει...Αυτή είμαι εγώ...
Καλημέρα σου και φιλιά...

Artanis said...

@Αναστασία μου, επειδή θλιβόμουνα και δεν ήθελα να αφήσω τα ζωντανά αυτά στην τύχη τους, μπήκα στους εθελοντές τους Σταθμού...Και άργησα κιόλας, μόλις 8 χρόνια έμεινα εκεί, ενώ γνώριζα την ύπαρξή του και έστελνα ζώα για περίθαλψη, τουλάχιστον 4 χρόνια νωρίτερα...Ο καθένας μας μπορεί να κάνει κάτι, και το μικρότερο πράγμα (για παράδειγμα τα κέντρα προστασίας χρειάζονται συνήθως πολλές παλιές εφημερίδες ως υπόστρωμα για τα ζώα), έιναι σημαντικό...
Να είσαι καλά, φιλιά πολλά...

Thalassini said...

Εμείς έχουμε γίνει θεριά και αυτά τα πλασματάκια είναι ανημπορα να μας αντιμετωπίσουν!
Εκείνο το μικρούλι πουλάκι στη χούφτα είναι...

φιλιά πολλά

υγ για το παιδί που εφυγε τι να πω...δεν το χωράει ο νούς μου!

Roadartist said...

Και εμένα με θλίβουν πολύ αυτά..
...μακάρι να δίναμε αγάπη (και μόνο αγάπη) και στα ζώα κ στους συνανθρώπους..Να υπήρχε μια αρμονική συμβίωση σε όλα τα πλάσματα της φύσης..Να υπήρχαν άνθρωποι να νοιάζονται τα υπέροχα αυτά πλάσματα, όπως εσύ.. Αλλά δεν...

Anonymous said...

υπαρχουν τα υπεροχα πλασματα απο τη μια που λεγονται ζωα και τα βλαμμενα πλασματα απο την αλλη που λεγονται ανθρωποι.
τα δευτερα εχουν κατακλυσει τον πλανητη σαν ιος και τωρα δε μαζευεται....

Leviathan said...

ti iperoxi i anartisi sou!!kai ti glika plasmatakia einai auta stis fotos!!na sai kala!!filia! kalo apogeuma!

Side21 said...

Το πρόβλημα είναι
πως οι άνθρωποι δεν
καταλαβαίνουμε ότι είμαστε συγκάτοικοι
με όλα τα πλάσματα της γης κι όχι
ιδιοκτήτες κι εκμεταλευτές ...
Τα πάντα είναι μια αλυσίδα και το
σπάσιμο κάποιων κρίκων θα φέρει σε
όλους μας την καταστροφή ...
Την καλησπέρα μου από μια
ηλιόλουστη ανοιξιάτικη Σάμο ...

Υ.Γ.
Ευχαριστώ για το άνθος του ανανά ...
Θα το αναρτήσω να στολίσω το blogg μου !!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

κατά τα άλλα το Σταθμό τον διατηρούσατε με νύχια και με δόντια.
Σιγά που η πολιτεία θα ασχοληθεί με την πανίδα ..

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

irlandos said...

Firsts things first:
Πρώτα λοιπόν η ... Πρωτέα: Ευχαριστώ πάρα πολύ !!!
Είμαι ασυγχώρητος, για τη μεγάλη καθυστέρηση. Θα επανεμφανιστώ με ... τον κηδεμόνα μου.
(Επιφυλάσσομαι πάντως να ανταποδώσω).

Κατά τα άλλα, κάθε τόπος και τα προβλήματά του.
Όπως κι εσύ σωστά επισημαίνεις, ακόμα και ο παράδεισος της ΝΖ έχει τα προβλήματά του.

Φιλικά,
Ιρλανδός

Υ.Γ.: Πανέμορφες οι δύο μικρές Πετροτριλίδες ! Κουκλίτσες ! (Φωτό 3)

Άθεος said...

Σε συγχαίρω Artanis που ενώ είσαι τόσο μακριά, ο νους σου, η σκέψη σου, οι αναρτήσεις και συνδέσεις του blog σου, όλα διαποτισμένα ελληνικά είναι.
Κάθε χρόνο πηγαίνω στην πατρίδα σου, στο Βόλο, το Πήλιο, τον Αηγιάννη κυρίως.
Όταν ξαναπάω, θα πιω στην υγειά σου και μες το καταμεσήμερο θα ευχηθώ να κοιμάσαι ήσυχα (νύχτα για σένα) και όνειρα γλυκά… από την πατρίδα!

Artanis said...

@ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ μου, όλες οι ζωές, την ίδια αξία έχουν για την φύση...Όπου εξαλείφεται ένα είδος, αφήνει μια τρύπα στη θέση του...Ίσως τον πρώτο καιρό να μην μας γίνει αντιληπτή η απουσία του, αλλά πολύ σύντομα, τα δεδομένα αλλάζουν...Το ένα κοντά στο άλλο, τα είδη που χάνονται είναι σαν αλυσίδα που σπάνε οι κρίκοι της, κι εμείς οι άνθρωποι έχουμε αποκοπέι εδώ και πολύ καιρό...
Να είσαι καλά, να μου φιλήσεις το κοχυλάκι και σ' ευχαριστώ πολύ για το μέηλ...

Artanis said...

@Roadartist μου, άκουγα τα ποτελέσματα απο την σύνοδιο των 20 και τα ευχολόγια για την σωτηρία του περιβάλλοντος την στιγμή που τρέχουνε να προλάβουνε να πιάσουνε την καλύτερη θέση εκμετάλλευσης της Ανταρκτικής καθώς λιώνουνε οι πάγοι μπας και γίνουν πλουσιότεροι...Τα σάβανα όμως -ακόμα και των πλουσίων-δεν έχουν τσέπες...Αλλά δεν τους νοιάζει...Ό,τι αρπάξουν...
Σε φιλώ...

Artanis said...

@Πάπισσά μου, τα λες έξω απο τα δόντια, όπως κι εγώ, το θέμα είναι αν μας ακούει κανείς...Δεν μπορώ να είμαι ρομαντική όταν βλέπω αυτά που γίνονται γύρω μου...Και όχι μόνον ό,τι έχει να κάνει με το περιβάλλον...Βαρέθηκα την υποκρισία και τα ευχολόγια, για όλα!!!
Καλό βράδυ να έχεις, εδώ έχουμε 7.45 το πρωί...Φιλιά...

Artanis said...

@Leviathan μου, όλα τα ζώα που βλέπεις στις φωτό, και ακόμα περισσότερα, τα κατάφεραν να επιστρέψουν στην φύση...Από εδώ και πέρα δεν ξέρω τί θα γίνει...Αρχίζει οσονούπω η εποχή των νεοσσών...Δεν θέλω να το σκέφτομαι καν...
Να είσαι καλά κι εσύ, φιλιά πολλά...

Artanis said...

@Side21 όπως τα λες με την αλυσίδα...Αυτό ήταν και είναι η φύση, κι ας κάνουν μερικοί πως δεν το καταλαβαίνουν...Αν ήθελαν να κάνουν κάτι, θα είχαν βρει τον τρόπο, αλλά μια χαρά βολεύονται έτσι, μην σου πω οτι τα προκαλούν εξεπίτηδες οι ίδιοι όλα τα δεινά...Και μπορώ να θυμηθώ, πολέμους, λοιμούς, αρρώστιες, την Αφρική και πολλά άλλα...
Τεσπα, αυτά τα λίγα...Χαίρομαι που σου άρεσε το λουλούδι, να είσαι καλά...
Φιλιά στην όμορφη Σάμο μας...

Artanis said...

@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ μου, αν ψήφιζε η πανίδα θα σου έλεγα πώς θα κοβόντουσαν γι αυτήν...Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και απο 'δω παν' κι οι άλλοι...Την καρεκλίτσα τους και τα μάτια τους...
Καλά να περνάς, φιλιά πολλά...

Ιάσων said...

μην αφήνεις την υποκρισία και την απληστία να σε ρίχνουν

έχουμε καταστρέψει τον παράδεισό μας αλλά μας μένουν πάντα οι νοερές περιπλανήσεις μας

(νόμιζα ότι ήμουν περαστικός, αλλά έμεινα παραπάνω...)

Καλή σου μέρα

Artanis said...

@Ιρλανδέ μου, κάλλιο αργά παρά ποτέ...
Λολ, λολ, λολ, λολ...
Χαίρομαι που σου άρεσε η πρωτέα, μόνον αυτή και η πρωτέα της Γλαρένιας ανθίζουν ακόμα στους κήπους...
Οι πετροτριλίδες καταπληκτικές... Μας φέρνανε κάθε χρόνο σχεδόν, περίπου σ' αυτό το μέγεθος...Δεν βρίσκεις πως έχουνε πολύ όμορφα και υπερβολικά μεγάλα μάτια;
Να είσαι καλά, και μην ανησυχείς για τίποτα...
Σε φιλώ...

Artanis said...

@Άθεε, με ...σκλαβώνεις...
Λολ, λολ, λολ, λολ, λολ...
Να πας Βόλο και Πήλιο και να περάσεις τέλεια...Είναι πραγματικά υ-πέ-ρο-χα!!!
Καλημέρα απο ΝΖ, σε φιλώ...

Artanis said...

@Ιάσονά μου τους ξέρω πια και δεν μου προκαλούν εντύπωση...Από αυτούς γεμάτος ο τόπος δυστυχώς...Για να βρεις τους "άλλους" είναι που χρειάζεσαι φανάρι, σαν τον Διογένη...
Να περνάς να τα λέμε, φιλιά απο ΝΖ...

ioannis_the_great said...

Είναι απίστευτα όμορφα κάποια απο τα πουλάκια που έχεις φωτογραφίες. Δυστυχώς όμως όλοι λέμε οτι κάτι πρέπει να γίνει αλλά όταν βρεθούμε στη φύση δεν τη σεβόμαστε και δεν την προστατεύουμε.
Απο εμας ξεκίνησε η καταστροφή της φύσης απο εμάς μπορεί να γίνει και η αντιστροφή του κλίματος

Artanis said...

Φίλε @ioannis_the_great, είναι απίστευτο αυτό που μας συμβαίνει, αλλά είναι αληθινό: Τα ζώα πέφτουν στην κυριολεξία πάνω μας...Για διακοπές πάμε, και με ζώα στις αποσκευές γυριζουμε...Όπως πχ ο νεοσσός καλόγερος...Από τα Γιάννενα τον κατεβάσαμε στον Σταθμό, και απελευθερώθηκε λίγο έξα από τον Βόλο...Από τα Χάνια του Πηλίου διασωσαμε και αναθρέψαμε στο σπίτι μας, 4 δασομυωξάκια από τα αοποία απελευθερώθηκαν τα 3, ο Αρίσταρχος έμεινε κοντά μου...Από την αρχαία Γόρτυνα στην Κρήτη, φέραμε έναν νεοσσό -περιστέρι, κλπ, κλπ...
Όλοι οι εθελοντές-περιθάλπτες στον Σταθμό, πιστεύαμε πως έπρεπε να κάνουμε ό,τι μπορούσαμε για να βοηθήσουμε...Και αυτό κάνουμε, ακόμα και τώρα που δεν υπάρχει πια... Όσο μικρή κι αν είναι η συμμετοχή σου, είναι σημαντικη...
Καλά να περνάς, και καλή επιτυχία και πάλι...Σε φιλώ...

Anonymous said...

φαντάσου ένα κόσμο που θα έχουν αλλάξει οι ρόλοι, εμείς τα φοβισμένα ζωάκια και τα σημερινά οι αφέντες μας. πως θα ήταν η συμπεριφορά μας τότε;

πολύ όμορφη η σειρά σου με τα λουλούδια για τα λουλούδια

Ra Ma said...

Όταν βλέπεις μια λίστα με ονόματα ζώων και δίπλα αριθμούς, μεγάλους ή μικρούς, έχεις μια άλλη οπτική που καμιά φορά φαντάζει ...τρομακτική.

Ήξερα πως στις γυναικείες τσάντες μπορείς να βρεις απίστευτα πράγματα, όχι όμως και για τις ...ντουλάπες :))

Καλησπέρες!!!

(Στο προηγούμενο, αναφερόμουν στον blogger που μας φιλοξενεί!)

Anonymous said...

...να ριξω εδω και μερικες κατρες για τη μοδα της....γουνας? (ασε με, ασε με! εχω παρει φορα)

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ said...

Γλυκιά μου, υπέροχη, Αrtanis μου.
Ακόμα και στην άλλη άκρη της γης που είσαι, το μυαλό σου βρίσκεται εδώ.
Δύο γεράκια μας ένωσαν και δεν θα το ξαχάσω ποτέ στην ζωή μου, με πόση θετικότητα ανταποκρίθηκες στην έκκλησή μου για βοήθεια.
Πώς να μην είσαι ευσυγκίνητη μάτια μου, με τόση αγάπη μέσα σου!
Να είσαι πάντα καλά.

Giorgos Varvakis said...

Στην άλλη άκρη του κόσμου και το μικρόβιο δε λέει να φύγει :) Μπράβο φίλη μου καλή που ξέρεις και αναδικνύεις θέματα, που στην πατρίδα μόνο στα ψιλά περνάνε!! Να είσαι καλά "ξενιτεμένο μου πουλί" που λέει και το τραγούδι
Καλό ξημέρωμα εκεί

Aspa said...

Πολύ σοβαρά τα θέματα που θίγεις. Είχα λυπηθεί πολύ τότε που μας ενημέρωσες για το κλείσιμο του σταθμού. Και βλέποντας τώρα τις φωτογραφίες λυπήθηκα ακόμα περισσότερο…
Τι να πω; Ελπίζω το μήνυμά σου να φτάσει στους σωστούς παραλήπτες…

Sophia Kollia said...

Αχ βρε Αρτάνις! Όπου και να πάμε, και στην άκρη του κόσμου, το μυαλό μας πάντα κοντά σε αυτά που νοιαζόμαστε βρίσκεται.
Πολλές ευχές για Καλό Πάσχα.

koptoraptou said...

Τα βλέπει η μέρα και σε παινεύει για αυτά που γράφεις. Εξαιρετικό το ποστάκι! Ευχαριστώ και για το λουλουδάκι, αλλά δούλευα σαν τρελή, οπότε δεν πρόλαβα να περάσω εγκαίρως να το κόψω. Σε φιλώ!

Artanis said...

Φίλε @evlahos, μου θύμισες τις ιστορίες του Γκιούλιβερ, μ΄αυτό το σχόλιο!!! Τη Χούινχμλαντ, τη χώρα όπου τα άλογα μιλούσαν και κρατούσαν τους υπανάπτυκτους ανθρώπους κάτω απο αυστηρούς νόμους...
Δεν μπορούμε να φτάσουμε εκεί όμως...Εδώ εμείς έχουμε τον έλεγχο, αλλά έχουμε χάσει σίγουρα το όριο του εγωισμού μας, και φερόμαστε σα να είμαστε τα μοναδικά πλάσματα του πλανήτη...
Χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτό...
Να είσαι καλά, σε φιλώ...

Artanis said...

@Marconi μου, ήταν το πρόβλημα του ζώου τέτοιο που δεν επέτρεπε την απελευθέρωσή του...Είχε αναπηρία στα μπροστινά ποδαράκια του...Τον ανέθρεψα μαζί με τα αδελφάκια του, και όταν εκείνα έφυγαν, έμεινε αναγκαστικά πίσω, μαζί μου...Ήταν νυκτόβιος και ανέβαινε στο κρεβάτι μου για να με βρει και να τον χαϊδέψω...Και από την τσάντα μου τον έχω βγάλει, ένα πρωινό, την ώρα που έφευγα, και απο την τσέπη μιας ζακέτας, και απο την κουκούλα του μπουφάν μου...Δεν τον ένοιαζε κι αν τον μετακινούσα, αρκεί να ήμουν εγώ...(Πέθανε στα χέρια μου, πριν απο σχεδόν έναν χρόνο).

Στον blogger λουλούδια; Δεν του φτάνω ΕΓΩ; Περιβόλι ολόκληρο...
Καλά να περνάς, φιλιά πολλά απο ΝΖ...

Artanis said...

@Πάπισσά μου, εγώ αηδιάζω με αυτά...Ούτε να τα δω δεν θέλω...
Γούνες...Μπλιαχ!!!
Να είσαι καλά φιλιά πολλά απο το ηλιόλουστο -επιτέλους- Christchurch...

Artanis said...

@Επίκουρε τα γεράκια σου στάθηκαν πολύ τυχερά...1) επειδή τα βρήκες ΕΣΥ και τους φέρθηκες άψογα και 2) επειδή δεν θέλησες να τα κρατήσεις...
Πολλά γεράκια κάθε χρόνο παρακρατούνται απο αυτούς που τα διέσωσαν, με αποτέλεσμα, είτε να "κοτο-ποιούνται" είτε να πεθαίνουν απο αβιταμίνωση( λόγω ελλειπούς διατροφής) ή να πέφτουν θύματα των άλλων ζώων της οικογένειας...
Τα δικά σου κιρκινεζάκια απελευθερώθηκαν ΕΠΙΤΥΧΩΣ, που ήταν και το ζητούμενο, μετά απο ολιγοήμερη παραμονή στον Σταθμό, ίσα-ίσα για να φτερώσουν ικανοποιητικά, αφού ΗΔΗ τα είχες ξεκινήσει με την ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ τροφή...
Τύχη βουνό σου λέω, είχαν τα μωρά...
Νά 'σαι καλά κι εσύ, σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλε @gvarvakis, Ίσως αν δεν ήμουν μέλος του Σταθμού, αυτά τα πράγματα να μην με ενδιέφεραν, ή απλα να κούναγα αποδοκιμαστικά το κεφάλι αν τυχαία κάποτε τα μάθαινα να συμβαίνουν...Αλλά τα ξέρω πολύ καλά, εκ των έσω, και το θεωρώ άδικο που έκλεισε ο Σταθμός, και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο...
Σ' ευχαριστώ για την προσφώνηση, καλά να περνάς...Φιλιά...

Artanis said...

@Aspa μου υπάρχουν φορές που ο άνθρωπος αισθάνεται μεγάλη μοναξιά και απογοήτευση, μια απο αυτές τις φορές, ήταν για μένα το κλείσιμο του Σταθμού...Δεν με άκουσαν τότε, λες να με ακούσουν τώρα, που είμαι τόσο μακριά; Φτύσιμο θέλουν όλοι, και το ξέρουν και οι ίδιοι, αλλά κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν...
Τεσπα, θά 'ρθει ο καιρός...Αυτό μόνο...Και θα είναι και ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ...
Φιλιά στις μικρές σου, καλά να περνάτε...

Artanis said...

@sofia μου, δεν είναι εύκολο να κόψεις δεσμούς, επειδή απλά πήγες σε άλλη χώρα...Όμορφα είναι εδώ, αλλά δεν είναι Ελλάδα...Θέλω να ξέρω τί γίνεται εκεί, μ' ενδιαφέρει...
Καλό Πάσχα και σε σένα, πολλά φιλιά...

Artanis said...

@koptoraptou μου αρκεί νά 'σαι καλά, αυτό μόνο...Ελπίζω να σου άρεσε το λουλούδι...Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, με κολακεύεις...
Καλά να περνάς, σε φιλώ...

Aθηνά Π.Κ. said...

Αρτανάκι καλησπέρα, πήγες στην ΝΖ και νυχτοπερπατάς?
Για τις αυπνίες σου λέω και τις βόλτες στο διαδίκτυο !!
Αγαπάς την φύση (χλώρίδα και πανίδα) και την Ελληνική κι ας λείπεις μακριά !!
Να σαι καλά, θα τα λέμε, ευχές για όμορφες γιορτινές μέρες !!

Anonymous said...

καλο σ/κ (επιτελους! ειναι Παρασκευη)

Anonymous said...

Καλημέρα να πω τωρα εκεί κάαατω! Καλημέρα λοιπόν ανοιξιάτικη! Σου έχω μαγειρέψει κατι τις!! Για ελα να σερβιριστείς παρακαλώ!! Φιλιά πολλά!!

Artanis said...

@Αθηνά μου, το έχω απο παιδί αυτό....Αλλά μ' αρέσει η μέρα περισσότερο απο την νύχτα...Όσο για την φύση, με μαγεύουν όλα...Χθες πήγαμε σε έναν ζωολογικό κήπο και χάιδεψα απο Wallabi, μέχρι ένα Πολλυνησιακό (άγριο) γουρούνι... Τρέλα σου λέω...
Καλό Πάσχα να έχουμε, και κοίταξε να βάλεις πολλές φωτό, θα περάσω να "πάρω μάτι" να "φτιαχτώ"...
Λολ, λολ, λολ, λολ, λολ...
Φιλιά πολλά, καλό Σ/Κ να έχεις...

Artanis said...

@Πάπισσά μου, εδώ έχουμε κιόλας Σάββατο 9.30 το πρωί...Και έχουμε ήλιο!!!!!!!
Δεν το πιστεύω!!!!!!
Μας πάγωσε τόσες μέρες!!!!!!!!
Καλό Σ/Κ και σε σένα, σε φιλώωωωωωω!!!

Artanis said...

@Θαλασσινή μου πέρασα και το είδα....Σ' ευχαριστώωωωωωωωω, είσαι φανταστικήηηηηηηηηηη....
Καλό Σ/Κ, φιλιά πολλά σε όλους σας!!!!!

Heliotypon said...

Δυστυχώς η φύση είναι άγρια από ...κατασκευής της και τα είδη αγωνίζονται για την επιβίωση συχνά το ένα εναντίον του άλλου. Εμείς οι ...εξημερωμένοι γιατί λειτουργούμε ακόμη με τόση αγριότητα; Αγριότητα εναντίον των ζώων, των φυτών και του δικού μας του είδους ακόμη. Αλήθεια, ποιό είναι το εξημερωμένο είδος στον πλανήτη; Εγώ μπερδεύομαι...

τo τέρας της «αμάθειας» said...

Θα συνειδητοποιήσουμε άραγε, ποτέ, ότι κάθε έμβιο ον είναι ένας κρίκος στην αλυσίδα της ζωής κι ότι αν "σπάσει" έχουμε πρόβλημα ΟΛΟΙ?!

Καλό Σ/Κ

Artanis said...

@Heliotypon μου, η φύση είναι αγρια, αλλά μπροστά στην ηλιθιότητα του Ανθρώπου, δεν πιάνει μία...Εμείς είμαστε πιο άγριοι, αν κατάλαβες...
Καλά να περνάς, καλό Σ/Κ να έχεις, σε φιλώ...

Artanis said...

@Αμάλθειά μου, όταν μείνουμε μόνοι μας, κι αρχίσουμε να τρώμε ο ένας τον άλλον (κυριολεκτικά) για να επιβιώσουμε, θα το καταλάβουμε...Μια και καλή που λένε...
Καλό Σ/Κ να έχεις, φιλιά πολλά στην όμορφη Κρήτη μας...

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος said...

Αρε και να μασταν εμεις ο καθενας μας κι ενα απ αυτα τα αδυναμα πλασματακια, να βλεπα, πως θα νιωθαμε τοτε για ολα αυτα?
Τα σεβη μου

Artanis said...

Φίλε @exoaptonkyklo, πέρασα πριν απο λίγο απο το μπλογκ σου και σου άφησα σχόλιο...
Όσο για το ανθρώπινο είδος και όλα τα δεινά που εχει -και προκειται- να προκαλέσει ακόμα, έχει μάθει να ρίχνει το φταίξιμο είτε στην φύση την ίδια, ειτε σε θεούς και δαίμονες, αλλα ποτέ στον εαυτό του, όταν έρχεται η ώρα να πληρώσει τις συνέπειές των πράξεών του...

Ιάσων said...

σαν λαθροεπισκέπτης μπαίνω και βλέπω... έγραψες τίποτα; Ποιός(ά) σου απάντησε; και τι κάνουν(με) όλοι πηγαινοερχόμενοι από blog σε blog;

μετά είδα ότι παίζετε blogοπαιχνίδια... Και μερικοί από εσάς γράφετε, με πρώτη και καλύτερη την blogmistress, ιστορίες με ήρωες και ηρωίδες και ημίθεους και ημίθεες. (αυτό είδα και εμφανίστηκα)

Γιατί δεν ξεκινάς ένα καινούργιο blogοπαιχνίδι; Πάμε όλοι ταξίδι. Μπορείς να είσαι η καπετάνισα, ή η πλοηγός. Και μετά ένας ένας να βάζει ένα κεφάλαιο ή μιά παράγραφο από το σημείο στον χάρτη που θα διαλέγεις εσύ.

Κάτι σαν συλλογικό e-ταξίδι σε άγνωστες θάλασσες του Νότου (ή όπου πεις εσύ)... Βέβαια είναι ίσως πολύ φασαρία, και κάποιου το blog θα γίνει άνω κάτω σαν ταλαιπωρημένο τρεχαντήρι. Αλλά αν φτιάξουμε ένα καινούργιο, επιβιβαζόμαστε όσοι δηλώσουν συμμετοχή και φύγαμε.

Σήμερα βρέχει και στην Αττική.

Καλό ξημέρωμα

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ said...

Μην σκέφτεσαι πολλά - για να κοιμάσαι φυσιολογικά !
ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΦΙΛΕΝΑΔΑ !
Καλό Σ/Κ !
ΦΙΛΙΑ

Artanis said...

@Ιάσονά μου, αμ έπος, αμ έργον...Πολύ ωραία η ιδέα σου αλλά δεν μπορεί σε καμία περίππτωση να γίνει έτσι κάποιο από τα δικά μου μπλογκ, πόσο μάλλον να δημιουργήσω ένα καινούριο...Εδώ έναν "Πάτροκλο" έχω εδώ "δίπλα" και δεν λέω να τον τελειώσω:ένα κεφάλαιο μόλις, του υπολέιπεται, το σημείωμα της "συγγραφέως" και την βιβλιογραφία...Και να φανταστείς είναι όλα έτοιμα...Απλά δεν κάθομαι να το κανω...
Όσο για τα παιχνίδια, πλάκα έχουν δεν λέω, αλλά η αληθινή ζωή, είναι αλλιώς...Δεν λύνουμε τα προβλήματά μας παίζοντας στο νετ, μόνον τα ξεχνάμε για λίγο, και κάποια στιγμή πρέπει να είμαστε ικανοί -και συνδεδεμένοι με την πραγματικότητα- ωστε να τα αντιμετωπίζουμε...Ωστόσο παίζω συχνά, μου αρέσει ανάμεσα στα άλλα θέματα να ξεκουράζομαι και λίγο με κάποιο νόστιμο θεματάκι...Το περιβάλλον όμως είναι το ψώνιο μου...Και έβαλα πολλή δουλειά, και πόνο και ελπίδα, στην δράση του Σταθμού...Και επιμένω να μαθαίνω τα νεώτερα, ακόμα κι απο 'δω...Κι ελπίζω ακόμα, ΑΚΟΜΑ...
Καλά να περνάς λοιπόν, στα ταξίδια σου, αλλά εγώ, χρειάζομαι και ια σταθερή βάση, εκτός απο τα πέλαγα, παρόλο που βρίσκομαι σε μια ακτή που βλέπει στον Ειρηνικό....
Σε φιλώ...

Artanis said...

@Σκορπιέ μου, μου θύμισες τον "Κεμάλ" του Χατζιδάκι..."Αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει ποτέ..."
Ίσως και να μην αλλάξει...Αλλά δεν μπορω να κάνω αλλιώς...
Καλά να περνάς, φιλιά στην οικογένεια, καλό Πάσχα να έχουμε...

Ιάσων said...

No worries και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Mην ξεχνάς, όπως έλεγε και ο Kαζαντζάκης, "ζωή και όνειρο είναι ένα", και να ελπίζεις.

Artanis said...

@Ιάσονά μου, ελπίζω να μην παρεξήγησες το σχόλιό μου...Το ζήτημα του Σταθμού προστασίας είναι πολύ σημαντικό για την οικογένειά μας, επειδή όλοι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ασχοληθήκαμε με την περίθαλψη, τις παραλαβές, τις διασώσεις κλπ...Η ιδέα σου πάντως, είναι φανταστική...Γιατί δεν το φτιάχνεις εσύ αυτό το μπλογκ, και να είσαι σίγουρος οτι θα γράψω απο τους πρώτους...

m.blanco said...

Παρά το ότι βελτιώνετε η κατάσταση, εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε αφήσει τίποτα όρθιο.

Artanis said...

Φίλε @m.blanco, καλωσόρισες και συγγνώμη που άργησα τόσο πολύ να απαντήσω στο σχόλιό σου...
Δεν είμαι σίγουρη οτι αλλάζει η κατάσταση αυτή, προς το καλύτερο...Έχουμε πάρει έναν δρόμο χωρίς γυρισμό, σαν είδος, συμπαρασύροντας στον δρόμο μας και όλα τα υπόλοιπα είδη...
Καλά να περνάς...