Wednesday, May 7, 2008

Εικόνες της πόλης


Σήμερα είχαμε μια βροχερή μέρα, αλλά ο καλλιστήμονας δεν πτοείται από τον καιρό...


Το ένα από τα ποτάμια της πόλης, ευτυχώς καταπράσινο στην εκβολή του... Και σχετικά καθαρός πια...Στην διπλανή ακτή, μας φέρνανε εκδομή με το σχολείο...Αν έχω τσαλαβουτήσει στις όχθες...


Οι γερανοί στο λιμάνι και το συσσωρευμένο σκραπ...Υποτίθεται οτι το χρησιμοποιεί η Χαλυβουργία, μία από τις πλέον ρυπογόνες βιομηχανίες της περιοχής...


Η παραλία και στο βάθος το Πανεπιστήμιο, μια μέρα βροχής...


Το 2ο ποτάμι της πόλης, που περνά δίπλα από το εργαστήριό μου...Η άνοιξη ευτυχώς μένει ακόμα εδώ...


Το ποτάμι ξανά...Έχει στερέψει εδώ και 3 χρόνια,κατεβάζει μόνο νερό της βροχής, πια...Μέχρι πριν από 3 χρόνια, ήταν ένα κανονικό ποτάμι, ακόμα και τον Αύγουστο είχε νερό...


Από την κάτω πλευρά, το ίδιο ποτάμι...Τα βατραχάκια δεν κοάζουν πια, τα βράδια... Ο βροχερός καιρός όμως, έχει παρατείνει την άνοιξη...

66 comments:

Sophia Kollia said...

Πού είναι? Τι δείχνει? Γιατί δείχνει αυτό πού δείχνει? Τι θέλει να πει ο ποιητής?
Με αυτά τα αμείλικτα ερωτήματα πάω για ύπνο.
καληνύχτα

Artanis said...

Γειά σου @Σοφία...Απλώς παλεύαμε με τον άντρα μου να το ανεβάσουμε, αλλά τελικά δεν αποφύγαμε μερικά λαθάκια...Εσύ είδες την πρώτη φωτό, χωρίς σχόλια κλπ, και μπερδεύτηκες...
Καλό σου βράδυ, τα λέμε αύριο...

Hfaistiwnas said...

Artanis μου! Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες! Μένεις έξω απο την πόλη βλέπω; Έχω μια απορία, γιατί στέρεψε το ποτάμι; Κάνανε κάτι ή απλά απο έλλειψη βροχών;
Καληνύχτα!!!!

τo τέρας της «αμάθειας» said...

Μια χαρά τα καταφέρατε...!

Καλημέρα artanis μου :)

Sophia Kollia said...

ΒΡΟΧΉ ΚΑΙ ΣΉΜΕΡΑ...τι ήθελα να πω πως το καλοκαίρι είναι εδώ, η γκαντέμω...
Ωραία είναι στο Βόλο
Καλημέρα

Artanis said...

Φίλε @Ηφαιστίωνα καλημέρα..Έχω την υποψία, οτι από ένα σημείο ψηλότερα στην κοίτη, έχουνε στρέψει το νερό που κανονικά κατέβαζε το ποτάμι, μέσα στο σύστημα των ομβρίων υδάτων της αποχέτευσης, φταίει όμως σίγουρα και η έλλειψη βροχών. Φέτος όμως, έβρεξε αρκετά, όλον τον χρόνο, δεν δικαιολογείται λοιπόν η παντελής έλλειψη ροής...Η κοίτη του ποταμού είναι ως επι το πλείστον χωμάτινη, και απορροφά μεγάλο μέρος του νερού που κατεβαίνει, είναι δεντροφυτεμένη και ευτυχώς καταπράσινη...Πάντως εμένα με ενοχλεί που δεν ακούω το κελάρυσμα...Όταν άνοιξα το εργαστήριο, τα βράδια που έφευγα, με το που έβγαινα στην εξωπόρτα του κτιρίου, ακουγόταν το νερό στην κοίτη...Τώρα τίποτα..
Δεν μένω έξω από την πόλη, αλλά σε συνοικία εκτός κέντρου...Εδώ έχουμε ακόμα μονοκατοικίες, και πολλά οικόπεδα χέρσα, αλλά "αναπτυσσόμαστε" κι εμείς ταχύτατα...Έτσι που λες, Ηφαιστιωνάκι μου...
Φιλιά...

Artanis said...

Καλημέρα @Αμάλθειά μου...Ξέρεις, άμα είναι ο άλλος άσχετος, παιδεύεται...
Τί να κάνω, δήλωσα αδυναμία και ζήτησα βοήθεια...Την επόμενη φορά, θα είναι καλύτερα, ελπίζω...
Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη, να έχεις μια όμορφη μέρα...

Artanis said...

Καλημέρα @Σοφία...Κι εδώ ωραία ήταν, παρά τη βροχή...Μην ανησυχείς, θάρθει το καλοκαίρι, απλώς ελπίζω να μην έχει τα περσινά χάλια...
Άμα λες εσύ οτι είσαι γκαντέμω, τότε ο Μητσ/τακης τί πρέπει να πει;
Χα,χα,χα,χα,χα!!!
Σου στέλνω πολλά φιλιά στην όμορφη Εύβοια...

Τρελός του Χωριού said...

Otan arxisa na perpatao tous idious dromous pou kapote odeigousa , tote arxisa na biono pragmatika to topoio. Tote mono , o fakos tis fotografikis mou mixanis arxise na ksethabei fotografies pou apotuponan sunaisthima kai oxi apla kai mono omorfia.
.
Omorfi kataxorisi ,omos omorfotero to oti moirastikes tis eikones tis kathimerinotitas sou, mazi mas.

Anonymous said...

Παραλλάζω ελάχιστα τον τίτλο:"Εικόνες μέσα μου της πόλης" ή "Βολεύοντας τα με το Βόλο".
Δώσε ονόματα ποταμών πλζ. Χαίρε Artanis!

Hfaistiwnas said...

Kαλησπέρα! Κατάλαβα, εμείς έιχαμε ένα ρεματάκι δίπλα στο σπίτι, το κλείσανε όταν φτάξανε το δρόμο.. δεν μπορείς να σκεφτείς πόσο μου λείπει. Εκεί μαζεύονταν τα αηδόνια και χάλαγαν το κόσμο όλο το βράδυ... τώρα ένα δύο έχουν μείνει... αυτά!
Φιλιά!!

Βάσσια said...

Όμορφες φωτογραφίες και κάποιες μελαγχολικές.

(ο καλλιστήμονας όντως αντέχει, αποδεδειγμένα, παντός καιρού)
:-)
Καλησπέρα

Artanis said...

Καλέ μου @Τρελέ του χωριού,η πόλη έχει πολλές ομορφιές, μόνο που οι περισσότεροι από μας, είτε δεν τις παρατηρούμε, είτε δεν γνωρίζουμε καν οτι βρίσκονται εκεί...Έχω μετανιώσει πολλές φορές που δεν έχω μονίμως την ψηφιακή μαζί μου, και χθες και προχθές, την πήρα στην τσάντα μου επί τούτου, μόνο και μόνο για να φωτογραφίσω τα ποτάμια, ή την παραλία, το λιμάνι...Τα μάτια βλέπουν, και το μυαλό θυμάται, μα περισσότερο ακόμα, η φωτό αποτυπώνει πιστά...
Χαίρομαι που πέρασες από την ανάρτηση, σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου...Καλό σου απόγευμα...

Artanis said...

Φίλε @Έκτωρ, το πρώτο ποτάμι ονομάζεται Άναυρος, και θεωρείται γενικώς, οτι είναι ο μυθολογικός Άναυρος, το ποτάμι που πέρασε ο Ιάσονας πηγαίνοντας προς την Ιωλκό, και έχασε το σανδάλι του...Οι αρχ/γοι γενικώς θεωρούν οτι η Ιωλκός βρισκόταν στο Διμήνι, οπότε η θεωρία περί Αναύρου δεν ισχύει...
Το άλλο ποτάμι είναι ο Κραυσίδωνας, το όριο ανάμεσα στο Δήμο Βόλου και τον Δήμο της Ν.Ιωνίας...Αυτή είναι η νέα του κοίτη, η παλιά περνούσε από την Ιωλκού (Ελ. Βενιζέλου), την κεντρική λεωφόρο της πόλης, αλλά παροχέτευσαν το ποτάμι στην καινούρια, μετά τις καταστροφικές πλημμύρες του 1883 και 1887...
Γενικώς πάντως θεωρούνται χείμαρροι, και όχι ποτάμια...
Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη, ελπίζω να σου έλυσα τις απορίες σου...Καλό σου απόγευμα...

Artanis said...

Φίλε @Ηφαιστίωνα, και τον Κραυσίδωνα, το ποτάμι που περνά δίπλα από το εργαστήριο, θέλανε να το κάνουνε περιφερειακή οδό, πριν μια 20ετία...
Αλλά αντέδρασαν δυναμικά οι κάτοικοι πέριξ του ποταμιού, κάναν διαδηλώσεις, πλακώνονταν στο ξύλο με τα ΜΑΤ, τους κάνανε μηνύσεις, και τελικά δεν τους πέρασε...Εκτός από το γεγονός οτι δεν έχει νερό, υπάρχει πολλή άγρια ζωή μέσα στο ποτάμι, εκτός οτι είναι όαση δροσιάς και ανανέωσης του αέρα, με μεγάλα δέντρα σχεδόν σε όλο το μήκος του, και εκβάλει στον υγροβιότοπο της Μπουρμπουλήθρας (όσο βέβαια έχει μείνει και από αυτόν)...Μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο φτάσαμε για να τον διασώσουμε από την "ανάπτυξη", αλλά δυστυχώς...
Πάντως ο Κραυσίδωνας έχει αηδόνια, τα έχω δει, όπως και μυγοχάφτες, μαυροτσιροβάκους, δρυοκολάπτες, αλκυόνες (προς τις εκβολές), τσαλαπετεινούς κλπ...Πάλι καλά να λέμε...

Artanis said...

Καλή μου @Βάσσια καλησπέρα...Τον έχω 3 χρόνια, αναπτύσσεται αργά (τον πήρα και μικρό), αλλά δεν επηρεάζεται από τίποτα...Είναι πανέμορφος, ο άντρας μου τον έχει "μή μου άπτου"...Εμένα μ' αρέσει να παρακολουθώ τις μέλισσες να μαζεύουν γύρη ανάμεσα στους στήμονες...
Κι εμένα μου άρεσαν οι φωτό, αν και η φωτογραφία δεν είναι το αντικείμενό μου...Αλλά μ' άρεσε που έβρεχε χθες...Το δελτίο της ΕΜΥ λέει οτι θα έχουμε βροχερό Μάιο, και δροσερό καλοκαίρι, στην περιοχή...Το καλύτερό μου...
Φιλιά πολλά Βάσσια μου...Νά ΄σαι καλά...

ILIAS said...

Πολύ όμορφος ο ο καλλιστίμονας... Επίσης, οι φωτογραφία με τον παραλιακό που καταλήγει στο πανεπιστήμιο και μετά αρχίζουν οι καφετέριες και τα τσιπουράδικα μου ξαναφέραν στο μυαλό τις εποχές που ήμουν φαντάρος στο Στεφανοβίκειο και λαχταρούσα μιας ώρας έξόδου να κατέβω
Βόλο!
Μα καλά κοντά 10 χρόνια μετά οι γεράνοί ωσάν τ'αρπαχτικά πουλιά στην ίδια θέση;
Όσο για το ποτάμι, δεν το'χα ξαναδεί.

Την καλησπέρα μου Artanis απο την πανέμορφη χαχα Αθήνα

Roadartist said...

Αν σου πω οτι ερχομουν να σου γραψω "πότε θα αναρτήσεις τις φωτο που έλεγες??" Και είδα οτι τις έβαλες!! :) Μου άρεσε πολύ η φωτο με τη παραλία σε μια μέρα βροχής..
Προβληματιστηκα και στενοχωρήθηκα με το ποτάμι που εχει στερεψει απο νερο (που οδηγούμαστε????) .. Μου άρεσε πολύ αυτό το ταξιδάκι στα μέρη σου..Ήρθαμε πιο κοντά σου τώρα.. :) Φιλιά.

κυκλάμινο said...

Γεια σου Δεσποινάκι μου! Χάρηκα που είδα φώτο απ' το στεγνό ποτάμι μας!
Να είσαι καλά!
Φιλάκια!

Artanis said...

Φίλε @Ektoras, εσύ παιδί μου ξέρεις όλα τα κατατόπια...Και να δεις πώς θα μοιάζει το μπροστινό αυτό μέρος της παραλίας σε λίγους μήνες...
Θα τα ξαναπούμε εν καιρώ για το ζήτημα...
Δεν απομακρύνονται οι γερανοί, χρυσέ μου...Το σκράπ σχηματίζει λόφους, μολύνει τα νερά και την ατμόσφαιρα, βρωμάει όλο το λιμάνι, και μετά η Χαλυβουργία, ρυπαίνει ότι δεν έχει λερωθεί ακόμα...Και να δεις τα Κρουαζιερόπλοια να δένουν ακριβώς δίπλα στα παλιοσίδερα, και οι τουρίστες να έχουν αυτήν την πρώτη εικόνα, από την πόλη...

Artanis said...

Καλή μου @Καλλιτέχνιδα, καλησπέρα...Ναι, η φωτό του λιμανιού, βγήκε πολύ ωραία...Με επηρέασε η Σταχτοπούτα, που είχε βγάλει μαι παρόμοια, αλλά το δειλινό... Καταπληκτική η φωτό της...
Το νερό πρέπει να το παροχετεύουν στα όμβρια, δεν εξηγείται αλλιώς...Πιο πάνω στην κοίτη, έχει νερό, όπως και παρακάτω, μόνο στο "δικό" μας τομέα, δεν έχει...Πού πάει επιτέλους;
Εντάξει, το ταξίδι δεν ήταν πολύ μακρύ, απλώς ήθελα να ανεβάσω φωτό από τα ποτάμια, μιας και είναι ακόμα ανθισμένα, γιατί μας συνηθίζει ο δήμαρχος να βάζει μπουλντόζες να ισοπεδώνουν τα φυτά, τα φρεσκοφυτρωμένα παράριζα των δέντρων, κλπ. Μόνο στο ποτάμι ξέρει να το παίζει νοικοκύρης...
Νά ΄σαι καλά που πέρασες, καλό σου βράδυ...

Artanis said...

Καλησπέρα @Κυκλάμινο του Βουνού...
Ναι, το ποτάμι μας...Ποια η τύχη του άραγε;
Σα να μου φαίνεται οτι ανέβηκε η διάθεσή σου...Όλα μέσα στη ζωή είναι, καλή μου, και η ζωή και ο θάνατος...
Νά 'σαι καλά, καλό σου βράδυ...

Υπερμίκης said...

Όντως όμορφος ο καλλιστίμονας,αν και πρώτη φορά ακούω και βλέπω αυτό το φυτό.Το κόκκινο των λουλουδιών του με αγγίζει πολύ..Μήπως υπάρχουν και άλλα χρώματα;
Αγαπητή Artanis,μας μιλάς για ποτάμια και νερο δεν βλέπουμε!Και όμως πριν τέσσερα χρόνια όταν επισκέφτηκα την πόλη σας συνάντησα ένα ποταμάκι μα αρκετό νερό.Ήταν κοντά στο γήπεδο του Ολυμπιακού δηλαδή στην άκρη της πόλης γιατί μετά τις αθλητικές εγκαταστάσεις -και κάτι σχολεία ή γυμνάσια;- έβλεπες μόνο λόφους.Το ποταμάκι αυτό ήταν σαν να χώριζε την πόλη στα δύο.Μήπως ήταν το ένα από τα δύο ποτάμια που αναφέρεις;
Καλλιτεχνική η συννεφιασμένη σου φωτογραφία!!Θυμίζει ταινία του Αγγελόπουλου!H φωτό με την παραλία,μήπως είναι το μέρος μετά τα τσιπουράδικα-στη γωνία όπου το νερό της θάλασσας πλημμυρίζει ενίοτε τον δρόμο-και πριν την εκκλησία;Δηλαδή εκεί που βρίσκεται το ωραίο μεγάλο πάρκο.Όταν πήγα,γινόταν μπροστά στο πάρκο αυτό μια έκθεση βιβλίου.Είχα ρίξει μια ματιά και μου φάνηκα ότι κάθε άλλο παρά έκθεση ήταν!Πουλούσαν best sellers!!
Πάντως το πράσινο των φωτογραφιών γοητεύει.Δεν είναι μια νότα αισιοδοξίας εν αντιθέσει μe τους γερανούς;

Καλή σου μέρα Artanis!!

Artanis said...

Αγαπητέ @Υπερμίκη, καλημέρα...Είδα το σχόλιό σου χθες το βράδυ, αλλά ήμουν εξαντλημένη και προτίμησα να σου απαντήσω σήμερα το πρωί...Συγγνώμη...
Έχεις δίκιο για το ποτάμι, ή χείμαρρο, τον Άναυρο, στην άκρη της πόλης. Είναι στη φωτό με τις εκβολές του στη θάλασσα...Περνάει κάτω από το γήπεδο, και τα γυμνάσια. Εγώ τον θυμάμαι πάντα με ελάχιστο έως καθόλου νερό, κατεβάζει όμως όταν έχουμε πολλά χιόνια και νεροποντές. Οι λόφοι που λες, είναι η Γορίτσα με τα αρχαία στην κορυφή και στη βόρεια πλευρά της.
Το τμήμα αυτό της παραλίας, είναι που γίνεται η έκθεση βιβλίου. Τώρα θέλουν να εγκαταστήσουν σε όλο το μήκος της μία υδατοοθόνη, που θα παίζει κλιπάκια και προφανώς διαφημήσεις, και πιστεύουν εδώ τα καμάρια μας, οτι θα προσελκύσει κόσμο ως ατραξιόν...Τους έχει βαρέσει το δημαρχιλίκι στον εγκέφαλο...
Στην έκθεση βιβλίου, είναι αλλήθεια την μεγαλύτερη δημοφιλία την έχουν τα λεγόμενα ευπώλητα, που λες κι εσύ...Πάντως έχουν εκδόσεις για όλα τα γούστα, αν και για να είμαι ειλικρινής, εγώ προτιμώ να παραγγέλνω συγκεκριμένους τίτλους, και στην έκθεση ψωνίζουμε κυρίως βιβλία για τα παιδιά..
Μια φορά που λες, Υπερμίκη, πριν 8-10 μήνες, σε μια συμβουλευτική που έκαν μαζί με άλλους, με ρώτησαν τις 5 πρώτες λέξεις που έρχονταν στο μυαλό μου σχετικά με τη βροχή. Όλοι οι άλλοι είπανε πλημμύρα, λάσπη, ομπρέλα, γαλότσες κλπ. Εγώ είπα με τη σειρά σταγόνα, δροσιά, ποτάμι, πράσινο, και δάσος...Καμιά σχέση δηλαδή με τους άλλους... Αποφάνθηκαν εν ολίγοις, οτι ήμουν εκτός θέματος, ενώ εγώ απλώς ανέφερα το δικό μου αυτονόητο...
Μια πράσινη φύση, μια ελπίδα, οξυγόνο...Άσε τους ξυνούς να λένε...
Ο καλλιστήμονας υπάρχει και σε ροζ, μωβ και σε πορτοκαλί, αλλά ο κόκκινος είναι πολύ πιο ωραίος...
Θα σε αφήσω τώρα Υπερμίκη, να ετοιμαστώ για τη δουλειά...Καλή σου μέρα...Έχεις απάντηση και στο προηγούμενο ποστ...
Τα λέμε, φιλιά...

Madame de la Luna said...

Αυτό είναι το ποταμάκι σου λοιπόν... Παράξενο δεν είναι, να το 'χεις δει με νερό και τώρα... Αλλά ίσως πάλι κάποτε... Καλή σου μέρα...
Υ. Σ. Ετοιμάζω το παιχνίδι κι ευχαριστώ για την πρόσκληση.

. said...

'Ενα όμορφο οδοιπορικό στη πόλη σου και στη γειτονιά σου.
Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου.
Μόνο που το στερεμένο ποτάμι μου...μου άφησε μια θλίψη.
'Οταν βλέπω ποτάμια και λίμνες χωρίς νερό αισθάνομαι ότι στεγνώνει η ψυχή μου.
Απαισιόδοξη θα φανώ...αλλά ποιός ξέρει τι μας περιμένει ακόμη...

Πολύ ωραία ανάρτηση πάντως...μπράβο σε σένα και στον άντρα σου.

. said...

Επανέρχομαι για μια διευκρίνηση.
Επειδή πολλά blogoπαίχνιδα κυκλοφορούν...επειδή έχω μπερδέψει τα μπούτια μου ποιος με κάλεσε και σε τι...(να φταίει το αλτσχάιμερ);
Εκτός από το Music story που εντάξει εκπλήρωσα την πρόσκληση.
'Εχω καμμιά άλλη εκκρεμότητα από πρόσκλησή δική σου;
Συγνώμη που ρωτάω αλλά...εξήγησα παραπάνω.
Ευχαριστώ!

δεσποιναριον said...

Ειναι πολυ ομορφα αρτανις μου, μεσα στο πρασινο
Οι γκριζες φωτογραφιες του λιμανιου και κυριως εκεινη με τους φανοστατες δε ξερω γιατι με πανε χρονια πισω. Εμαθα το ονομα του ανθους , καλλιστημονας ε; Περσι φωτογραφιζα το ανθος σε μια μικρη επαρχιακη πολη της Ιταλιας και δεν ηξερα πως το λενε. Πες μου υπαρχει και αλλη ονομασια? Υπαρχει κιτρινη παραλλαγη? Σε φιλω!

eva said...

λοιπόν, σε κάποια ανάρτησή σου είχα διαβάσει ότι έχεις το εργαστήριό σου δίπλα στο ποτάμι και είχα βγάλει το συμπέρασμα ότι εννοούσες τον... Κηφισό!!!!!
Όλα μου τα παιδικά καλοκαίρια τα έχω περάσει στη Νέα Ιωνία (μένει ο νονός μου εκεί) και τα σαββατοκύριακα η καθιερωμένη διήμερη εκδρομή για μπάνιο στον Μυλοπόταμο! Τέλειες οι εκθέσεις βιβλίου στην παραλιακή.
Η μουντάδα της μέρας έκανε τη δουλειά της στις φωτό, πολύ όμορφο και μελαγχολικό το αποτέλεσμα.
Ωραία ιδέα έδωσες, πάντως. Φωτογραφίες από τη γειτονιά μας! Θα το κάνω!
Ο Έκτωρας έψαχνε για εναλλακτικό τίτλο ανάρτησης; Το Βολο-δέρνοντας λέει;

Artanis said...

Καλή μου @Φεγγαροκυρά, σ' ευχαριστώ που με ενημέρωσες για το επόμενο ποστ σου, θα περάσω να δω...
Ναι, αυτό είναι το περιβόητο ποτάμι, που δεν κυλάει πια...Κι εγώ ελπίζω πάντως...
Ευτυχώς δεν είναι τελείως ξερό, έχει πολλή πρασινάδα μέσα, που καλύπτει την ξεραΐλα του...
Θα περάσω το βραδάκι να δω την ανάρτηση, επειδή σε λίγο πρέπει να πάω στη δουλειά...Φιλιά πολλά, μέχρι τότε...

Artanis said...

Καλησπέρα @Ανασαιμιά μου...Όχι, μόνο το μπλογκοπαίχνιδο με τους στίχους υπολειπόταν, και από δω και πέρα, και κανένα καινούριο ίσως...Δεν φταίει κανένα αλτσχάιμερ...Ένα μυαλό όλο το χρόνο, χειμώνα -καλοκαίρι, τί να σου κάνει...Τα ίδια και από 'δω...
Κι εγώ κάπως έτσι αισθάνομαι καλή μου...Με στεναχωρεί που το ποτάμι δεν έχει νερό, δεν μπορώ να το χωνέψω, μου τη δίνει...Τόσα χιόνια φέτος, τόσες βροχές, και να μην έχει νερό...
Αυτά τα ολίγα προς το παρόν Ανασαιμιά μου, πρέπει να πάω στη δουλειά, σε λίγο...Σου στέλνω πολλά φιλιά...

Μαργαρίτα said...

Όμορφη η καθημερινότητά σου
Αρτάνις μου!! Και οι φωτογραφίες
σου ωραίες :))

Άνοιξη, βραχάκια, τρεχούμενα
νερά!! Φυσικό ακατέργαστο τοπίο!!

Τα φιλιά μου καλή μου***

Artanis said...

Καλό μου @Δεσποινάριον, καλησπέρα...Για το λουλούδι ξέρω σίγουρα οτι υπάρχει και σε ροζ/φούξια και μωβ, όπως και σε πορτοκαλί.Αν υπάρχει και σε κίτρινο,το βρίσκω πιθανό, μακάρι να το έβρισκα να το αγοράσω, έχω τρέλα με τα κίτρινα λουλούδια...Στα αγγλικά το λένε bottle brush, δεν ξέρω άλλο όνομα από αυτό και το ελληνικό του...
Οι φανοστάτες είναι οι κλασικοί της παραλίας μας, αν και είναι σχετικά καινούριοι, από μαντέμι, από μια βιομηχανία που εδρεύει στα Τρίκαλα...Πρόσφατα τοποθέτησαν παρόμοιους και στους κεντρικούς δρόμους της πόλης...Είναι ωραίοι, οικονομικοί και παρέχουν γλυκό φωτισμό, το βράδυ...Φέρνουν ένα αέρα νοσταλγίας, έτσι δεν είναι;
Φιλιά πολλά σου στέλνω, να έχεις ένα ωραίο Σ/Κ. Φιλιά...

Artanis said...

Καλησπέρα @Ευαγγελία...Αλήθεια νόμιζες οτι έγραφα για τον Κηφισό; θα μπορούσα ίσως, αν ήμουν Αθήνα...
Εσύ παιδί μου ξέρεις πολλά από την περιοχή, Ν.Ιωνία, ποτάμι, εκθέσεις βιβλίων, Μυλοπόταμος...Και το ..."Βολοδέρνοντας", το λάτρεψα... Καταπληκτική Ιδέα...Θα την κρατήσω να την βάλω σαν τίτλο, στο επόμενο ποστ που θα μιλάει για την πόλη...
Ευχαριστώ για την έμπνευση Ευαγγελία...,φανταστική ιδέα...
Σου στέλνω πολλά φιλιά, καλό Σ/Κ...

Artanis said...

Καλησπέρα @Μαργαριταράκι μου...Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, οι φωτό δεν είναι το φόρτε μου, αλλά δεν μπορώ να πω οτι προσπάθησα και κοπίασα ιδιαίτερα, για να τις τραβήξω...
ΟΙ επόμενες θα προσπαθήσω να είναι καλύτερες...
Σου στέλνω πολλά φιλιά, καλά να περάσεις το Σ/Κ...

patsiouri said...

Εγώ λέω να το κάνουμε α λα Ελαφόννησο, που τη λατρεύουμε άλλωστε!!!
Λουκέτο στα εργοστάσια στις κατοικημένες περιοχές τώρα...

Artanis said...

Καλό μου @Πατσιουράκι, έχουμε πολλές ρυπογόνεςβιομηχανίες στην περιοχή, η Χαλυβουργία δεν είναι η μόνη...Επειδή δουλεύουν άνθρωποι μέσα, γενικώς την ανεχόμαστε την κατάσταση, υπήρξε μεγάλη κρίση ανεργίας το '80, με τα εργοστάσια που έκλεισαν, την Πειραϊκή- Πατραϊκή, τη Νισσάν και πολλές άλλες, αλλά μας έχει γίνει βρόχος στο λαιμό, αυτή η κατάσταση... Άσθμα, αλλεργικά, αναπνευστικά προβλήματα...Τάχα οτι μένουμε επαρχία και έχουμε καθαρή ατμόσφαιρα...Μύθος, Πατσιούρι μου, μύθος...
Φιλιά πολλά καλή μου...

Υπερμίκης said...

Τι σόι άνθρωποι ήταν αυτοί που δεν κατάλαβαν ότι έβλεπες την θετική πλευρά της βροχής;Και ήταν δηλαδή εντός θέματος όλοι αυτοί που ανέφεραν λέξεις με αρνητική σημασία;Διαβάζοντας τις λέξεις πλημμύρα.λάσπη,γαλότσες ένιωσα να βουλιάζω σε ένα λασπότοπο ενώ έπεφτε καταρρακτώδης βροχή..Και σωτηρία δεν έβλεπα να΄ρχεται από πουθενά..!

Καλό ΣΚ Artanis!!

Φωτεινή S said...

Καλή μου Artanis,
γεια χαρά!
Πίσω πάλι στα παλιά και πέρασα μια βόλτα. Χάρηκα ιδιαίτερα με την πρώτη σου φωτογραφία του "καλλιστήμονα". Καιρό τώρα έψαχνα το όνομα αυτού του φυτού (λουλουδιού) που το φωτογράφιζα μέν, αλλά δεν ήξερα πώς το λένε. Ευχαριστώ!
Κάπου έμαθα πως πέταξε με επιτυχία το πληγωμένο πουλί της φίλης μου.
Συγχαρητήρια! Μπράβο σας!
Φιλιά!

Hfaistiwnas said...

Καλημέρα! Έχεις πρόσκληση!

Equilibrium said...

Γνώριμες κι αγαπημένες... εικόνες!

(μάλλον δε θα τα καταφέρω αυτό το ΣβΚ καλή μου, καθώς μετά τη δουλειά πάω θάλασσα με φιλοξενούμενους των γονιών μου, φλκ!)

Artanis said...

Τα ίδια κι από 'δω, φίλε @Υπερμίκη... Έτσι ακριβώς, ότι δεν αντιστοιχεί με τον κοινό νου, αν και εγώ θεωρώ οτι είμαι ένα κοινός άνθρωπος σαν όλους, το αποκλείουμε ως λάθος... Τί να κάνουμε, ανήκω στη μειοψηφία που τους αρέσει η βροχή, και δεν την συνδέουν με καταστροφή του τύπου Ν.Ορλεάνης & Βιρμανίας....
Και απόψε το βράδυ έβρεξε...
Ένα όμορφο Σ/Κ να έχεις...Φιλιά...

Artanis said...

Καλημέρα @Φωτεινή...Ναι, η σταχτάρα τα κατάφερε μια χαρά, ευτυχώς...Είναι ένα από τα αποκλειστικώς αερόβια πουλιά, δεν πατούνε καθόλου στη γη...Φτιάχνουν τη φωλιά μέσα σε σχισμές κεραμιδιών και παλιά κτίρια...Είναι όμως μεγάλα, και καμιά φορά κάνουν άγαρμπες προσ-τρυπώσεις...Κοινώς "στουκάρουν", που λέμε...Αν όμως η βλάβη δεν είναι σοβαρή, φεύγουν πάλι σε μερικές μέρες...
Καλό Σ/Κ να έχεις, φιλιά πολλά...

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου καλημέρα...Πέρασα ήδη και σου άφησα σχόλιο...Ευχαριστώ για την πρόσκληση, θα παίξω αύριο...
Τα λέμε, καλέ μου...Φιλιά...

Artanis said...

Φίλε @Equilibrium, δεν υπάρχει πρόβλημα, όποτε μπορείς...Καλά να περάσεις, σου στέλνω τα φιλιά μου...
Μην ξεχάσεις αύριο τη γιορτή της μανούλας σου...

Υπερμίκης said...

Αγαπητή Artanis,καλύτερα να ανήκουμε σε μειοψηφίες παρά να είμαστε ρηχοί!Να προσπαθούμε τουλάχιστο να μη μένουμε στην επιφάνεια..

Πολλές φορές ψάχνω κι εγώ -σαν τη Φωτεινή- ονόματα λουλουδιών,φυτών,πουλιών,ψαριών κλπ και δεν τα βρίσκω,πράγμα που με θλίβει!Ένα από τα πιο γνωστά νόστιμα ψάρια εδώ είναι
η truite,είδος μικρού σολομού.Είχα την περιέργεια να μάθω πως το λένε στα ελληνικά.Το λεξικό που συμβουλεύτηκα δίνει την ονομασία τρώκτης! Ε λοιπόν δεν άκουσα ποτέ στην Ελλάδα κάποιος να λέει,Σήμερα φάγαμε τρώχτες..Δεν θα μπορούσαν να αναφέρουν και την απλή ονομασία του ψαριού;Όταν κάνω οδοιπορίες συναντώ συχνά το δένδρο if,είδος κωνοφόρου δένδρου με έντονο κόκκινο καρπό.Ένα από τα λεξικά με ενημερώνει γράφοντας if=είδος δένδρου!Xαίρω πολύ λέω από μέσα μου..Ένα άλλο μου λέει ότι πρόκειται για τον σμίλακα.Στα αλήθεια έτσι το λένε;Όπως καταλαβαίνεις κάτι τέτοια λεξικά είναι χάσιμο χρόνου.Δεν μαθαίνει κανείς τίποτα!Δεν θα μπορούσα να πω το ίδιο και για σένα.Είσαι πραγματική εγκυκλοπαίδεια.Χαίρεται κανείς να σε διαβάζει!

Artanis said...

Φίλε @Υπερμίκη, αν δεν κάνω λάθος, το ψάρι που λες είναι η πέστροφα...Απορώ που το βρήκες ως "τρώκτη" στο λεξικό, πρώτη φορά το ακούω...Κι εμείς το έχουμε εδώ, το φτιάχνουμε με πολλές συνταγές...Εγώ το προτιμώ στο φούρνο με ρίγανη και λαδάκι, αλλά το φτιάχνουν και τηγανητό, ψητό στα κάρβουνα, καθώς και στο φούρνο με αμύγδαλα...Η πέτσα του δεν τρώγεται, αλλά η σάρκα του είναι πολύ νόστιμη, και χωρίζεται σχετικά εύκολα από τα κόκαλα...
Το κωνοφόρο που λες, είναι ο τάξος (λατινικά), ή ίταμος, (ελληνικά), εξαιρετικά δηλητηριώδης...Τα δέντρα που είδες, έχουν ηλικία άνω των 200 ετών, επειδή μετά από αυτήν την ηλικία ανθίζει και καρπίζει ο ίταμος , προς Θεού όμως, μην προσπαθήσεις να δοκιμάσεις ή να φας την κάψα! Ούτε την κόκκινη σάρκα της, ούτε και τον μαύρο σπόρο από μέσα, ούτε και τα φύλλα του...Είναι άκρως επικίνδυνο!!! Στις Κελτικές χώρες τον φύτευαν δίπλα σε τάφους αγαπημένων προσώπων, ως "σήμα", και είναι το μοναδικό δέντρο που ξέρω, που μπορεί και κατεβάζει νέες ρίζες από τον κορμό, προκειμένου να αντικαταστήσει τις φθαρμένες παλιές και να στηριχτεί...Πραγματικά αιωνόβιο δέντρο...
Τα περισσότερα λεξικά σε ότι έχει να κάνει με ονομασίες δέντρων, λουλουδιών, ζώων κλπ, είναι άχρηστα...Μια φορά διάβαζα για το δέντρο "μελία" (Όμηρος) και το δίνανε ως μηλιά, ενώ ξέρω καλά οτι είναι ο φράξος...Γεμάτο το Πήλιο...
Τώρα, όσον αφορά το αν είμαι κινητή εγκυκλοπαίδεια ή όχι, απλώς τυχαίνει κάποια πράγματα να με ενδιαφέρουν, και είναι ακριβώς αυτά που ενδιαφέρουν κι εσένα...Αν με ρωτούσες για μαθηματικά ή φυσική, θα δήλωνα άγνοια, είναι τόσο απλό...
Και πάλι καλό Σ/Κ...Εμείς καθόμαστε μέσα...Είναι ευκαιρία για λίγη ξεκούραση εντός...

mahler76 said...

Αυτή η γνώριμη...πλέον παραλία. Οι μνήμες είναι ακόμη νωπές για να χρειάζονται βοήθεια να αναπνεύσουν αλλά κάποια στιγμή θα την χρειαστώ αυτή σου την φωτογραφία.
Να είσαι καλά.

P. Kapodistrias said...

Πολλά λαλέουσες φωτογραφίες.
Αχ αυτή η προκυμαία του Βόλου.
Έχω περπατήσει εκεί................

Με (ξανα)ταξίδεψες! Ευχαριστώ τα μάλα!

Καλό σαββατοκύριακο!

Artanis said...

Φίλε @Mahler, καλωσόρισες...Να πάρεις όσες φωτό θέλεις, έχεις το ελεύθερο...Οι φίλοι του Equilibrium είναι και δικοί μου φίλοι...
Πέρασα και από το ποστ σου και σου άφησα σχόλιο...Να περνάς καλά, και να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ...

Artanis said...

Αγαπητέ @π.κ, καλησπέρα...Ένα μικρό φωτορεπορτάζ έκανα με λίγα σχόλια, για διάφορα σημεία της πόλης, κυρίως για τα δυο στερεμένα ποτάμια μας, που είναι ανθισμένα, αφού δεν μπορούν να είναι κάτι άλλο...Αλλά και η παραλία, είναι πανέμορφη, ακόμα και μία βροχερή μέρα...
Καλό βράδυ σας εύχομαι, και καλή Κυριακή...Να είστε καλά...

"ζαχαρούλα.." said...

καλημέρα!!! πρώτη φορά εδώ.. και χαίρομαι πολύ!!!

ωραίες φωτογραφίες!!!

φιλιά!

Βάσσια said...

Καλημέρα :-)

Σήμερα είχαμε εμείς ένα βροχερό πρωϊνό.

Καλή Κυριακή :-)

Artanis said...

Καλησπέρα @Ζαχαρούλα...Χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτό...Πέρασα ήδη από το μπλογκ σου και σου άφησα σχόλιο...
Καλό υπόλοιπο Κυριακής και καλή βδομάδα αύριο...Καλά να περνάς...

Artanis said...

Καλησπέρα @Βάσσια...Και μας, όλο το Σ/Κ βροχερό ήταν...Δεν πειράζει όμως, ας είναι βροχερή η άνοιξη, θα είναι δροσερό το καλοκαίρι...
Να έχεις μια καλή εβδομάδα αύριο...
Φιλιά πολλά...

Sophia Kollia said...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΑΓΟΡΟΜΑΝΑ
νομίζω ότι 2 αγόρια η όχι?
καληνύχτα

Artanis said...

Φίλη και συναγωνίστρια @Σοφία, όχι αγορομάνα δεν είμαι...Δίδυμες κόρες έχω, 12 χρονών...Αλλά είναι κινούμενος όλεθρος, συνεργείο κατεδαφίσεων...Αναλαμβάνουν τα πάντα: ανακαινίσεις, μεσοτοιχίες, ανανέωση πιατικών, ό,τι θες και χρειάζεσαι...
Χα,χα,χα,χα!
Μου κάναν δώρο κάρτες, αυτοκόλλητα, στυλό γαι να αφήνω σημειώματα στο ψυγείο και ένα κουκλί...
Άντε και να μας χαίρονται τα παιδάκια μας, κι εμείς αυτά...
Καλή βδομάδα αύριο...

Υπερμίκης said...

Τι να πω;Για μια ακόμα φορά με κατέπληξες με τις γνώσεις σου!!
Το ΣΚ ήταν ευχάριστο και απλό.Πολλές ώρες στο πανήσυχο δάσος.Παρέα με τις τρεισθεώρατες οξυές!Δεν συνάντησα ούτε την κοκκινοσκουφίτσα ούτε και τον κακό λύκο...Και τα ελάφια και αγριογούρουνα που αφθονούν σε αυτά τα μέρη θα πρέπει να ήταν πολύ διακριτικά γιατί δεν ήρθαν να με κάνουν παρέα!Ευτυχώς είχα ένα περιοδικό και ένα βιβλίο.Έτσι χάθηκα μέσα στις λέξεις,ενώ αισθανόμουν στο κορμί μου τις ακτίνες του ηλίου σαν ένα διαρκές απαλό χάδι.. Δεν ήταν και τόσο άσχημα.Στον γυρισμό όταν έφτανα κοντά στην κατοικημένη περιοχή,είδα αρκετούς που κάναν βόλτα με τα σκυλιά τους,άλλους που ποδηλατούσαν,αρκετοί που επιδίδονταν στο τζόκινγκ.Στα ειδικά για ιππασία μονοπάτια είδα και δυο τρεις πανέμορφες αμαζόνες!
Το τρώχτης το βρήκα στο ΝΕΩΤΑΤΟΝ ΓΑΛΛΟ-ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ του Ι. ΜΠΕΝΕΚΟΥ,εκδόσεις:ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ.Το αγόρασα το 1968 και μαζί με ένα βιβλίο του Σαμαράκη ήταν τα μοναδικά βιβλία που έβαλα στην βαλίτσα μου αναχωρώντας για την εν μέρει γαλλόφωνη χώρα.Για την εποχή του ήταν ένα από τα καλύτερα λεξικά της γαλλικής!Ήταν το μοναδικό λεξικό που έδινε για κάθε λήμμα και έναν υποτυπώδη ορισμό στα γαλλικά πχ invariable=αμετάβλητος,αναλλοίωτος,
qui ne change pas.Το truite βρίσκεται στη σελίδα 594 και το if
στην 296,ο σμίλαξ δηλαδή..!Ευτυχώς μερικούς μήνες αργότερα αγόρασα το πρώτο μου αμιγώς γαλλικό λεξικό.Το μικρό Λαρούς που περιείχε 50000 λέξεις και πολλές φωτογραφίες.Έτσι
πχ για τον τάξο δεν είχα απλά μόνο τον ορισμό αλλά και φωτογραφία του.Είχα δηλαδή μια ιδέα για τι είδους δέντρο ήταν.
Τις πέστροφες λοιπόν τις τρώω μόνο τηγανιτές.Δεν ξέρω να τις μαγειρεύω αλλιώς.Βλέπεις λέγανε,άντρας είναι δεν χρειάζεται να μάθει μαγειρική.Πόσο άδικο είχαν!Όσο για τον τάξο δεν δοκίμασα ποτέ να μασήσω φύλλα του,κάτι που κάνω συχνά με άλλα είδη.Ίσως να΄ναι το ένστικτο που με προειδοποιεί..Αντίθετα τον καρπό ενός άλλου δένδρου τον δοκίμασα και δεν έπαθα τίποτα.Μοιάζει λίγο με θάμνο,με ακανθώδεις φύλλα,ο καρπός του είναι στρόγγυλος και μικρός σαν χάντρα,σε μωβ χρώμα.Η γεύση του ξυνή και λίγο στυφή.Γίνεται και μαρμελάδα.Είναι μάλιστα αυτή που προτιμώ.Στα γαλλικά λέγεται myrtille,στο γαλλοελληνικό λεξικό απουσιάζει..Είμαι σίγουρος όμως ότι έχεις ήδη στην άκρη των χειλιών σου την ακριβή ονομασία στα ελληνικά..Γελιέμαι;

Artanis said...

Φίλε @Υπερμίκη, και στα ελληνικά μύρτιλλο το λένε, και είναι ο καρπός της μυρτιάς/ μυρσίνης..., μόνον που εμείς δεν το τρώμε σε μαρμελάδα, επειδή είναι υπόξινο, και χρειάζεται και μεγάλη ποσότητα γαι να φτιαχτεί...Τις μυρτιές στην Ελλάδα τις έχουμε για καλλωπιστικά και για την αρωματοποιΐα, ενώ από τον κορμό του φυτού βγαίνει η γνωστή σμύρνα, ένα υλικό σαν ρετσίνι, που στην αρχαιότητα καίγανε, προκειμένου να αρωματίσουν το νυφικό δωμάτιο (παστάδα)...Το φυτό ήταν αφιερωμένο στην θεά Άρτεμη, είναι γνωστός ο μύθος της Φαίδρας και του Ιππόλυτου ενώ πολλές γυναίκες της μυθολογίας, είχαν το όνομά της: Η κόρη του Κίνυρα Σμύρνα, που γέννησε τον Άδωνη,η αδελφή του Πατρόκλου Μυρτώ, που γέννησε την Εύκλεια/Μακαρία, από τον Ηρακλή, και 2 Αμαζόνες, η μία εκ των οποίων ίδρυσε την πόλη Σμύρνη, στην Μ.Ασία...
Τον Ίταμο να τον προσέχεις...Έχει παρόμοιες επιδράσεις στον οργανισμό, με το γνωστό κώνειο... Είναι άκρως δηλητηριώδης, όπως έχουμε πει, τρως, και βλέπεις τα ραδίκια ανάποδα, που λένε...Το όνομα "Σμίλακας" που μου αναφέρεις, δεν το ξέρω, θα ρίξω όμως μια ματιά μήπως το βρω...
Σου στέλνω πολλά φιλιά, θα τα ξαναπούμε...

Artanis said...

@Υπερμίκη, καλησπέρα και πάλι...Στον Πάπυρο-Larousse, λέει οτι ο σμίλακας είναι ένα ποώδες/ξυλώδες αναρριχώμενο φυτό που περιλαμβάνει 300 είδη, με ταξιανθίες βότρυος, και σφαιρικούς καρπούς κόκκινου χρώματος. Από τις ρίζες ορισμένων φυτών Σμίλακα της Ν.Αμερικής, βγαίνει η γνωστή "σαρσαπαρίλλα", ελαφρύ αφροδισιακό, γνωστό στους Ινδιάνους. Στην Ελλάδα το αυτοφυές είδος S.aspera, ονομάζεται και αρκουδόβατος, σκυλόβατος, ξυλόβατος κλπ.
Καμιά σχέση δηλαδή με κωνοφόρο...Άρα μιλάμε σίγουρα για τον Ίταμο...

Υπερμίκης said...

Αγαπητή Artanis σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες.Τις ρουφώ στην κυριολεξία!
Όσον αφορά τον μύρτιλλο,ακριβώς εμένα αυτή η λίγο ξυνή γεύση είναι που με αρέσει.Γι αυτό και τα τρώω ωμά.Την ίδια γεύση την βρίσκω όμως και στην μαρμελάδα η οποία σημειοταίον είναι λίγο πιο ακριβή από τις άλλες.Το αξίζει όμως.Κάνουν επίσης γλυκά.Αυτού του είδους τα γλυκά,εδώ τα λένε τάρτες.Συχνά όταν επισκέφτεται κανείς κάποιον για καφέ αγοράζει μια τάρτα.Οι πιο συνηθισμένες είναι με φράουλες ή κεράσια.Επί πλέον το άγριο αυτό φρούτο είναι πολύ καλό και για την υγεία.Πλούσιο σε βιταμίνες c,κάνει καλό στην όραση και στην μνήμη,ειναι διουρητικό και τα φύλλα του είναι αντισηπτικά.
Δεν ήξερα ότι την Σμύρνη την ίδρυσε μια αμαζόνα!Και ξέρουμε τόσα πολλά για την άμοιρη αυτή πόλη του Ελληνισμού.Με άρεσε πολύ η έκφραση που αναφέρεις:τρως και βλέπεις τα ραδίκια ανάποδα!Noμίζω ότι στην περιοχή μου χρησιμοποιούσαν την έκφραση:Βλέπεις τον ουρανό με τ΄άστρα.
Βλέπεις πόσο άχρηστο είναι το λεξικό του Μπενέκου.Το αυτί του δεν ιδρώνει στο να δίνει παραπλανητικές εξηγήσεις!Και όμως έγραψε:if=σμίλαξ,σμίλακας(δένδρον)=arbre conifère toujours vert δηλ. κωνοφόρο δέντρο πάντα πράσινο!!Αφού αγνοούσε τη λέξη,τι κάθεται και λέει παραμύθια..Καλύτερα να μην την συμπεριελάμβανε στο λεξικό του.Αυτά,είναι κιόλας Τρίτη.

Καλή σου μέρα Artanis!!

Artanis said...

Καλημέρα και σε σένα @Υπερμίκη...Το "βλέπεις τα ραδίκια ανάποδα", βασικά σημαίνει οτι πεθαίνεις και βλέπεις τις ρίζες των φυτών αυτών(που παρεπιπτόντως φυτρώνουν από σένα), και είναι μια έκφραση παρόμοια με το "πάω στα θυμαράκια", "ο κήπος μετα κυπαρίσσια" κλπ. Είναι μακάβριες εκφράσεις αλλά με πολύ χιούμορ, ή και κυνισμό, ανάλογα το πώς το βλέπεις...
Για τα λεξικά, είπαμε...Γενικώς πάσχουν σε τέτοιες ορολογίες... Είδες με τον if/ίταμο=σμίλακα και με την μελιά/φράξο=μηλιά...Εγώ πάντως κοιτάω και την εγκυκλοπαίδεια αν έχω το όνομα, όπως με το αναρριχώμενο...Είχε και φωτό...Διασταυρωμένο λοιπόν... Κατακυρώθηκε...
Να έχεις κι εσύ μια όμορφη μέρα... Φιλιά...

Anonymous said...

καλησπέρα καμία σχέση τα μύτρτα, οι καρποί της Μυρτιάς με τα μύρτίλα

τα μύστίλα είναι ένα είδος βακκινίου, θάμνός της ίδιας οικογενίας (rubus) με το βατόμουρο

για κάποιο ακατανόητο λόγο στην ελλάδα μπερδέυουν να μύστίλα με τους καρπούς της μυρτιάς

για τα μύρτιλα
http://glykokyriakis.gr/node/128

για τα Μύρτα
http://glykokyriakis.gr/node/80

Artanis said...

Αγαπητέ/η @Ανώνυμε/η, θα διαβιβάσω στον φίλο @Υπερμίκη μέσω μέηλ,τα στοιχεία σου, καθώς εκείνος δεν διαθέτει προσωπικό μπλογκ...Σ' εκείνον αρέσουν τα μύρτιλα και καθώς ζει μόνιμα στο Βέλγιο, τα βρίσκει και φρέσκα και σε μαρμελάδα και τα καταναλώνει...
Το πρόβλημα με τη διαφορά των "μύρτιλων" από τα "μύρτα", όπως λες, στην Ελλάδα, είναι οτι όλοι εκεί, αναγνωρίζουμε το φρούτο αυτό σαν καρπό της μυρτιάς το οποίο ξέρουμε οτι είναι εδώδιμο και μπορούμε να βρούμε παντού, σε αντίθεση με το μύρτιλλο που -απ' ότι ξέρω- δεν το καλλιεργούμε, οπότε δεν το καταναλώνουμε ευρέως...Και ειλικρινά, όταν έχουμε τόσα άλλα φρούτα στη διάθεσή μας, πολύ δύσκολα θα μπούμε στην διαδικασία να αναζητήσουμε και να αγοράσουμε ένα ακριβό μούρο, που δεν ξέρουμε και τί να το κάνουμε!
Δικαιολογημένη λοιπόν η παρανόηση...
Καλημέρα από Νέα Ζηλανδία...

Anonymous said...

τα Μύρτιλλα είναι εδώδιμα στην Ελλάδα
και γνωστά από αρχαιοτάτων χρόνων
επίσης καλλιεργούνται στην δράμα.
όσο για τα Μύρτα αν και υπάρχουν παντού κανείς δεν τα γνωρίζει/καταναλώνει πια.

βέβαια συμφωνώ απολύτως μαζί σου, ότι σε μια χώρα με τόσα φρέσκα φρούτα το να ψάχνουμε να βρούμε τα πανάκριβα Μύρτιλλα είναι υπερβολή.

για την παρανόηση, γενικότερα για τα φρούτα του δάσους, φταίνε νομίζω οι μεταφραστές που στην πλειοψηφία τους είναι αδιάφοροι για την σωστή ορολογία.

να με συγχωρήστε για την φλυαρία

Artanis said...

Λοιπόν, αγαπητή/ε @Ανώνυμη/με, χθες που πήγα στο μάρκετ, κατά τύχη βρήκα μύρτιλλα κατεψυγμένα, τα 450γρ.= 7,5$, φρέσκα δεν υπήρχαν...
Εδώ οι ΝΖηλανδοί προτιμούν να τα βράζουν ελαφρά, και να προσθέτουν λίγη ζάχαρη, για να διακοσμήσουν τις τούρτες Πάβλοβα, διαφορετικά τα βάζουνε μέσα στη ζύμη των μάφφινς βανίλια, και αυτή είναι η πιο κοινή συνταγή...Εγώ δεν τα χρησιμοποιώ, αλλά έχω φάει και μπορώ να σου πω πώς σε συνδυασμό με την γλυκιά Πάβλοβα και τη σαντιγύ, ταιριάζουν πολύ, όσον αφορά τα μάφφινς βανίλια με μύρτιλλα, δεν βάζουν ζάχαρη στη ζύμη και δεν είναι ωραία, επειδή η γεύση των φρούτων χάνεται κι αυτή με το ψήσιμο και μένουν μόνον κάτι μωβ υπολείμματα, εδώ κι εκεί :(
Μπράβο οι Δραμινοί που τα καλλιεργούν, αναρωτιέμαι όμως πόσο να κοστίζουν το κιλό, στην Ελλάδα...
Καλά να περνάς...