Wednesday, July 3, 2013

Μάτζικα ντε Σπελ

Έτσι με φωνάζει ένας φίλος μου στο ΦΒ, ο Φοίβος, από την ώρα που ποστάρησα ένα φίδι και μια νυχτερίδα (και εσχάτως και ένα αρκετά σπάνιο μαύρο σκαθάρι), που κατά τύχη, βρέθηκαν στο δρόμο μου...Κι όμως είναι απλές καθαρές συμπτώσεις που τα συνάντησα, απλώς τα είδα, την κρίσιμη στιγμή που κινδύνευαν, ε, και έβαλα -ως συνηθίζω- το χεράκι μου!

Το μεν φιδάκι, ήταν μία σαϊτούλα, που είχε την ατυχή έμπνευση να διασχίσει τον λαχανόκηπο μιας φίλης, η οποία έχει και 2 πολύ επιθετικές γάτες...Κι εγώ, που εκείνη την ώρα μαζί με τον Ίωνα καθόμασταν στο μπαλκόνι της, είδα τις κινήσεις των γατιών, και ενώ αρχικά σκέφτηκα οτι ίσως είχαν βρει κανέναν κρεμμυδοφάγο, ή στην χειρότερη περίπτωση έναν αβλέφαρο (που γενικά διαφέυγει εύκολα), μετά παρατήρησα οτι ανάμεσα στα χορτάρια και τα φυτώρια ντοματιάς, υψώθηκε ένα πρασινόγκριζο κεφαλάκι, και έτρεξα να βοηθήσω...
Έδιωξα λοιπόν τις γάτες, έπιασα το φίδι μαλακά  από το λαιμό και την κοιλιά, το φωτογράφησα και το μετέφερα σε ασφαλές σημείο, για να ηρεμήσει και να φύγει μετά, με την ησυχία του...Εννοείται οτι το έπιασα  μόνον και μόνον επειδή κινδύνευε, και φυσικά, επειδή ήξερα οτι είναι εντελώς ακίνδυνο...
Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν πρέπει να πλησιάζουμε φίδια σε απόσταση μικρότερη των 3 μέτρων, και να ξέρετε οτι σχεδόν όλα τα φίδια και ερπετά που ζουν στην Ελλάδα, είναι αυστηρά προστατευόμενα, με Προεδρικό διάταγμα. Και επειδή η άγνοια και ο φόβος είναι ο χειρότερος εχθρός των ζώων και δύσκολα καταπολεμούνται τα στερεότυπα, ανατρέξτε στην καταπληκτική ιστοσελίδα της Ελληνικής Ερπετοπανίδας, για πληροφορίες, σχετικά με όλα τα ερπετά και αμφίβια της Ελλάδας... 
http://www.herpetofauna.gr/
Και μετά, ήρθε (ημερολογιακά) το μαύρο σκαθάρι...Και ήταν μεγάλο...Το βρήκα στην βεράντα, να κάθεται πάνω σε μία από τις καρέκλες...Άγνωστο πώς προσγειώθηκε εκεί πάνω, ψάχνοντας τα Ευρωπαϊκά είδη μεγάλων σκαθαριών, ανακάλυψα οτι το είδος του, θεωρείται απειλούμενο...Ήταν ένα θηλυκό Cerambyx cerdo...
Ήταν πολύ εντυπωσιακό από άποψη μεγέθους και εμφάνισης, ενώ όταν προσπάθησα να το πιάσω για να το απομακρύνω, άρχισε να βγάζει ένα ήχο που έμοιαζε με σιγανό, στριγκό νιαούρισμα...Τελικά το μετέφερα στα νυχτολούλουδα που έχω στα μπροστινά παρτέρια, και από ΄κει και πέρα, ελπίζω να τα κατάφερε...
Και τέλος (προς το παρόν), πριν από μερικές μέρες, εκεί που περπατούσα ωραία και καλά σε κεντρικό πεζόδρομο του Βόλου, ανάμεσα σε πολύ κόσμο, έπεσε μπροστά στα πόδια μου, ένα μωρό πιπιστρέλλα! Φυσικά οργανώσαμε ολόκληρη αποστολή να βρούμε κουτί για να την μεταφέρουμε (σ' αυτό βοήθησαν τα παιδιά στην Μινέρβα), και σπεύσαμε να συλλέξουμε πληροφορίες για το πώς θα το βοηθούσαμε καλύτερα...Η Μέλπω και ο Σταύρος έδωσαν και πάλι τα φώτα τους, και τώρα φιλοξενούμε το πιπιστρελλάκι που μόλις άνοιξε τα μάτια του, και το ταΐζουμε γάλα ΕΒΟΛ και κιμά, και ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρει να φύγει σε μερικές μέρες...
http://en.wikipedia.org/wiki/Common_pipistrelle
Τελικά μου αρέσει το παρατσούκλι που μου έδωσε ο φίλος μου, αλλά όχι τόσο πολύ ωστε να αντικαταστήσω το Αρτάνις :) Και τώρα κλείνω το ποστ, για να πάω να ταΐσω το νυχτεριδάκι...Ακόμα δεν του έχω βρει όνομα...Έχετε καμιά ιδέα πώς να το πω;

ΥΓ: Ένας εκνευριστικός μεταλλικός ήχος, που ακούγεται στο βιντεάκι, είναι ο γάτος Τζίμης που παίζει στο πάτωμα με μια μεταλλική μπίλια...Επίσης ακούγεται και η φωνή του Ίωνα, που ρωτάει για τον θόρυβο αυτό (βασικά τράβηξα 5 βιντεάκια, αλλά επειδή αυτό είναι το συντομότερο -ενώ τα άλλα είναι τρίλεπτα- διάλεξα να ανεβάσω το συγκεκριμένο)... Αν αυτό το επίμονο "τράκα-τρούκα" σας ενοχλεί, κλείστε τον ήχο, και δείτε μόνον την εικόνα :)

8 comments:

Hfaistiwnas said...

Καλημέρα! Όχι αγαπητή μου! Δεν είναι επιθετικές οι γάτες, αυτή είναι η φύση τους! χαχαχα! Καλά κάνατε πάντως! Η σαΐτα δεν έχει δηλητήριο;

mahler76 said...

Τι όμορφο που είναι το νυχτεριδάκι!!! Καλή σου μέρα Artanis μου.

Artanis said...

Ναι αγαπητέ @Ηφαιστίωνα, το ξέρω, κι ο γάτος μου κάτι τέτοιες βλακείες έκανε και γινόμουν έξαλλη!
Η σαΐτα λοιπόν, δεν έχει ούτε δόντια, ούτε δηλητήριο...Είναι εντελώς ακίνδυνη (και είναι το φίδι στις φωτό)...Γενικώς όμως τα φίδια, πρέπει να τα αφήνουμε στην ησυχία τους, σε όποιο είδος κι αν ανήκουν!

Artanis said...

@Μahler76 μου, είναι πολύ χαριτωμένο, και μόλις άνοιξε και τα ματάκια του...Λες να με περάσει για τη μαμά του;
(Ελπίζω όχι, για να μπορέσει να απελευθερωθεί χωρίς πρόβλημα...)

benikos place said...

POLLA LIKE! KALISPERAAAA

Artanis said...

Ευχαριστούμε πολύ @Benikos, κάνουμε ό,τι μπορούμε!

Anonymous said...

Το φίδι και το νυχτεριδάκι, αξιαγάπητα. Αν το -κατα τα άλλα συμπαθέστατο!- σκαθάρι έπεφτε πάνω μου, θα είχα ένα θέμα. Για την ακρίβεια, αν άκουγες μια τρελή να σκούζει όπου κι αν βρίσκεσαι στο Βόλο (από όπου είμαι κι εγώ, είπαμε), ε, εγώ θα ήμουν!!!

Φιλιά!
α! κι η μάτζικα ντε σπέλ ήταν η αγαπημένη μου στο Μίκυ Μάους! :))

Έκτορας said...

Πάντα θαύμαζα τις γνώσεις σου αγαπητή Artanis! Προσωπικά δεν τα πάω καλά με τα έντομα αλλά δεν θα τα σκότωνα ποτέ είναι και αυτά ψυχούλες ( η κατσαρίδα και το κουνούπι είναι αμαρτία; ) γιατί αυτά μόνο τα τσακίζω αμα τα πετύχω!

Φέτος πάντως έτυχε να σώσω και ΄γω 2 χελώνες μικρές σταμάτησα τ'αμάξι στην εθνική, 1 περιστέρι που κούτσαινε και έτυχε να βρεθεί στην αυλή της πολυκατοικίας ( αφού το πρόσεχα νερό-σπόρους για 4 μέρες και δεν γινόταν καλά το έστειλα με φέρι στο ΕΚΠΑΖ ) και βοήθησα μια φίλη να ελευθετρώσει 2 κουνέλια 1 αρσενικό και 1 θηλυκό που τα είχε για 2 χρόνια σε κλουβιά στην Πάρνηθα. Σκύλο όμως ξανά δεν είμαι έτοιμος να πάρω (αδέσποτο φυσικά) και ας έχει περάσει 1 χρόνος από το χαμό της Ίρμας από καρκίνο (την είχαμε 12 χρόνια). Είναι απίστευτο, πραγματικά έχω μεγάλο δέσιμο με τα σκυλιά, τα λατρεύω. Μάλλον και αυτά, μιας και αδέσποτο ή και όχι που με πετυχαίνουν παραλία, έρχονται όλα δίπλα μου και κάνουν χαρές :) Είναι υπέροχα τα ζώα γενικά. Φίδι και νυχτερίδα θα έπιανα, Έχω φωτογραφία από την 5μερη με νεαρό βόα τυλιγμένο πάνω μου. Όσο για όνομα το Illusion - Ιλούζιον πως σου φαίνεται; :) καλά να περνάτε με υγεία πάντα καλό καλοκαίρι