ΣΕΙΣΜΟΠΛΗΚΤΟ CHRISTCHURCH: Σκέψεις και στοιχεία
UPDATE:
http://www.thewildernessdowntown.com/#Christchurch,+New+Zealand
Το καλύτερο διαδραστικό site της χρονιάς! Εμείς το δοκιμάσαμε με το Christchurch, όπως ήταν, πριν το σεισμό, εσείς μπορείτε να βάλετε όποια πόλη θέλετε, αρκεί να έχει κάλυψη από το street view Google Earth...Δοκιμάστε το, είναι καταπληκτικό!
...............................................................
UPDATE:
http://www.thewildernessdowntown.com/#Christchurch,+New+Zealand
Το καλύτερο διαδραστικό site της χρονιάς! Εμείς το δοκιμάσαμε με το Christchurch, όπως ήταν, πριν το σεισμό, εσείς μπορείτε να βάλετε όποια πόλη θέλετε, αρκεί να έχει κάλυψη από το street view Google Earth...Δοκιμάστε το, είναι καταπληκτικό!
...............................................................
Την Κυριακή, περάσαμε για πρώτη φορά από το λιμάνι του Lyttelton, όπου ήταν το επίκεντρο του σεισμού του Φεβρουαρίου, και πραγματικά βούρκωσα: Το θέατρο του Lyttelton κατεδαφίστηκε, το Lava bar και το μικρό βραβευμένο ψαράδικο του Eugene κατεδαφίστηκαν, το ξενοδοχείο Imperial κατεδαφίστηκε κι αυτό, το ιστορικό κτίριο του Time ball και πολλά άλλα σπίτια και κτίρια έχουν πάρει σειρά, και η αγαπημένη μας Ιρλανδέζικη παμπ που πίναμε τον καφέ μας τα πρωινά του Σαββάτου, είναι κλειστή μέχρι νεωτέρας…Πολλά σπίτια έχουν πάθει ζημιές και στις γύρω περιοχές, οι βράχοι έχουν κατεβεί από τις πλαγιές στο Rapaki και έχουν μαρκαριστεί από τους μηχανικούς, και είναι περίεργο αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι η απέναντι ακτή από το Lyttelton, δεν επηρεάστηκε τόσο πολύ από την δόνηση, καθώς το ρήγμα που την προκάλεσε είχε φορά προς τα Port Hills και την πόλη, οπότε το Diamond harbor, το Purau, η Pigeon Bay και η χερσόνησος της Ακαρόα, έπαθαν ελάχιστες ζημιές…
Πριν συνεχίσω την αναφορά στα νεώτερα από την πόλη, θέλω να μοιραστώ την ιστορία ενός πελάτη στην εταιρεία που δουλεύω, τον Μάικ: Ο Μάικ λοιπόν, περνάει σε εβδομαδιαία βάση, έχει πάντα μαζί του τον σκύλο του, ένα μαύρο σπάνιελ που το λένε Χένρυ (και τον περιμένει στο αμάξι), πληρώνει μετρητοίς και είναι πάντα ευγενικός, γύρω στα 50…Ο πατέρας του είχε πολεμήσει στην Κρήτη και για ένα χρόνο τον έκρυβαν οι ντόπιοι στα βουνά, μέχρι που κατάφεραν να του εξασφαλίσουν θέση σε ένα καΐκι, και να τον στείλουν στην Αίγυπτο…Ο πελάτης λοιπόν αυτός, την ημέρα του σεισμού, πέρασε όπως συνηθίζει από την εταιρεία, για πρώτη φορά χωρίς τον σκύλο του μέσα στο αυτοκίνητο…Όταν τον ρώτησα σχετικά, μου απάντησε ότι είχε ένα επαγγελματικό ραντεβού στο Lyttelton, και δεν ήθελε να τον αφήσει για τόση πολλή ώρα μέσα στο αμάξι, πλήρωσε την παραγγελία του, την πήρε και έφυγε…
Ο σεισμός τον πέτυχε την ώρα του ραντεβού: το κτίριο όπου βρισκόταν κατέρρευσε, αλλά ένας από τους πλαϊνούς τοίχους έγειρε και άφησε κατά τύχη ένα στενό πέρασμα μέσα από το οποίο εκείνος και οι 2 συνεργάτες του σύρθηκαν μέσα από τα συντρίμμια, στον δρόμο…Κι όταν αντιλήφθηκε το μέγεθος της καταστροφής και συνειδητοποίησε ότι ήταν σώος και αβλαβής, έπαθε καρδιακή προσβολή…Πέρασε μια βδομάδα στην εντατική του νοσοκομείου και πήρε εξιτήριο 3 βδομάδες μετά το σεισμό…
Ευτυχώς τώρα είναι απολύτως καλά, προσπαθεί να ξεκουράζεται όσο το δυνατόν περισσότερο, και παίρνει τον Χένρυ μαζί του, όπου κι αν πάει...Του ετοιμάζω cd του Χατζιδάκη και του Θεοδωράκη, για να του κάνω δώρο την επόμενη φορά που θα περάσει από την εταιρεία- λέω να του δώσω το "Χαμόγελο της Τζοκόντας" και τον "Ζορμπά"!
Και για να γυρίσουμε στα του Christchurch, επιτέλους μετά από 3 μήνες, ο οργανισμός που ιδρύθηκε για την διαχείριση της κρίσης (CERA), έφτασε σε συμφωνία με τους ιδιοκτήτες και τις ασφαλιστικές εταιρείες 2 από τα ψηλότερα κτίρια στο κέντρο της πόλης, τα ξενοδοχεία Cophorne και Grand Chancellor, που έπαθαν σοβαρές ζημιές και πρέπει να κατεδαφιστούν, έτσι ώστε να είναι πιο ασφαλής η πρόσβαση και να ανοίξει το κέντρο που ακόμα είναι αποκλεισμένο με οδοφράγματα του στρατού…Και τα δυο κτίρια έχασαν τις σκάλες τους και χρειάστηκε να επιστρατευτούν γερανοί ώστε να απεγκλωβιστούν οι άνθρωποι που βρίσκονταν μέσα την ώρα του σεισμού, ενώ το 26όροφο Grand Chancellor, παρουσιάζει κλίση και η διαδικασία που μάλλον θα προτιμηθεί είναι η σταδιακή αποσυναρμολόγηση, που πρόκειται να διαρκέσει τουλάχιστον ένα χρόνο (προς το παρόν μιλάνε για τον Απρίλιο του 2012- αλλά εγώ δεν τους βλέπω να τελειώνουν πριν το 2014), εφόσον την ξεκινήσουν το συντομότερο δυνατόν!
Η πόλη δυστυχώς έχασε τους αγώνες ράγκμπυ του παγκοσμίου κυπέλλου που διοργανώνεται φέτος στη ΝΖ, λόγω των προβλημάτων στις αθλητικές εγκαταστάσεις και την τουριστική υποδομή, τα περισσότερα από τα –ιστορικά- αξιοθέατά της έχουν πάθει ζημιές και είναι αδύνατο να διασωθούν, η “Gondola”, δεν λειτουργεί καθώς βρίσκεται χτισμένη πάνω στο ρήγμα που προκάλεσε το σεισμό, το κέντρο είναι αποκλεισμένο από το στρατό και απαγορεύεται η πρόσβαση…Τουλάχιστον 900 κτίρια πρόκειται να κατεδαφιστούν και τόσο το σύστημα ηλεκτροδότησης όσο και το σύστημα αποχέτευσης είναι πολύ ευαίσθητα και σχεδόν με κάθε μετασεισμό παρουσιάζουν βλάβες…
40.000 θέσεις εργασίας έχουν χαθεί, οι κάτοικοι που μπορούν φεύγουν προς άλλες περιοχές της χώρας ή έστω και προς περιφερειακές μικρότερες πόλεις, η μετανάστευση προς Αυστραλία έχει αυξηθεί κατακόρυφα και τα προάστια που επλήγησαν περισσότερο, φυτοζωούν και υποφέρουν…Η κυβέρνηση μιλάει συνέχεια για "το κόστος του σεισμού" σαν αυτό που προέχει είναι βασικά η οικονομική ζημιά και όχι ο ανθρώπινος παράγοντας, και έπαθα μεγάλο σοκ όταν μετά το σεισμό και το τσουνάμι της Ιαπωνίας άκουσα τον Ιάπωνα πρωθυπουργό να ζητά από τους βουλευτές του να κάνουν ό,τι μπορούν να σώσουν τη χώρα, ενώ οι ΝΖηλανδοί μιλούν μόνον για λεφτά! Έλεος πια!
Και ανάμεσα σε όλα που μας απασχολούν, υπάρχει και η δεισιδαιμονία, ο φόβος της θεϊκής τιμωρίας και οι φήμες, που άλλοτε μιλάνε για το τέλος του κόσμου και άλλοτε για κάποιον νέο σεισμό…Και θυμώνω που οι άνθρωποι είναι τόσο ευκολόπιστοι και δεν σκέφτονται πώς ζουν σε μια χώρα που έχει 14.000 σεισμούς το χρόνο και πώς πρέπει να το συνειδητοποιήσουν, να οργανωθούν και να μάθουν στα παιδιά τους, τους βασικούς κανόνες αυτοπροστασίας, σε περίπτωση σεισμού…
Οι κόρες μου ξέρουν πώς πρέπει να μπουν κάτω από το θρανίο τους την ώρα του σεισμού και να βγουν μετά τη δόνηση, τα ΝΖηλανδάκια όμως δεν έχουν ιδέα τί πρέπει να κάνουν, και οι δάσκαλοί τους επίσης! Μου είπαν οτι τα άλλα παιδιά γελάνε και τους απάντησα οτι εκείνες πρέπει να συνεχίσουν να μπαίνουν από κάτω από τα θρανία και πώς δεν με νοιάζει τί κάνουν τα ξένα παιδιά, αλλά τα δικά μου, κι εγώ τα θέλω ζωντανά!
Σίγουρα θα εξακολουθήσει να κουνάει, για τουλάχιστον 2 ακόμα χρόνια…Αλλά μετά, με λίγη καλή τύχη, θα σταματήσει- δεν μπορεί να κουνάει για πάντα! Και ίσως τα ρήγματα να «ξανακοιμηθούν» για ακόμα 100-120 χρόνια, πριν κάποιος μεγάλος σεισμός χτυπήσει πάλι την περιοχή…Φυσικά και δεν είναι δυνατόν να ζουν για πάντα με το φόβο: πολλές από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου βίωσαν την καταστροφή ενός σεισμού, κι όμως την ξεπέρασαν…Το μόνο σίγουρο είναι ότι μετά από την εμπειρία αυτή οι αρχές και οι κάτοικοι των περιοχών αυτών βγήκαν σοφότεροι, οργανώθηκαν καλύτερα και έθεσαν νέες βάσεις στην ασφάλεια των κτιρίων…Και ελπίζω αυτό να συμβεί και εδώ…Θα πάρει αρκετό καιρό, -ίσως μια δεκαετία/εικοσαετία- αλλά αν αλλάξουν οι κανόνες δόμησης και τα κτίρια γίνουν χαμηλότερα τότε η πόλη θα είναι πιο ασφαλής και ίσως και πιο όμορφη…Αρκεί να ξεπεράσουν την ψύχωση που έχουν με το ζήτημα του κόστους: η ασφάλεια των ανθρώπων είναι πιο σημαντική από όλα τα δολάρια του κόσμου!
Kia kaha Christchuch!
ΥΓ. Συγγνώμη για την ποιότητα των φωτό και της ανάρτησης, ο blogger δεν θέλει να συνεργαστεί σήμερα…Κάποιες από τις φωτό είναι δικές μου και οι υπόλοιπες προέρχονται από το νετ…
http://www.historicplaces.org.nz/placestovisit/canterbury/lytteltontimeballstation.aspx
http://www.historicplaces.org.nz/placestovisit/canterbury/lytteltontimeballstation.aspx
