Όταν πριν από 2 χρόνια ξεκινήσαμε να έρθουμε στη ΝΖ, φροντίσαμε να ενημερωθούμε για πολλά πράγματα: Την ιστορία της, τους Μαορί, την κουλτούρα της, τη φύση της και άλλα πολλά…Είχαμε στο νού μας μια εικόνα που ναι μεν σε αρκετούς τομείς πλησίαζε την πραγματική εικόνα της ΝΖ, ( αλλά ταυτόχρονα ήταν ελλειπής σε πολλά περισσότερα σημεία), θεωρώντας όμως ότι γνωρίζουμε τα αγγλικά σε ικανοποιητικό βαθμό, πιστεύαμε πώς θα μπορούσαμε να ανταπεξέλθουμε άνετα στις καθημερινές επαφές μας, τις αγορες μας και οπουδήποτε θα χρειαζόταν να τα χρησιμοποιήσουμε…
Την πρώτη κρυάδα την έφαγα όταν μόλις λίγες μέρες αφότου εγκατασταθήκαμε στο σπίτι που είμαστε τώρα, και θέλοντας να ικανοποιήσω την όρεξη των παιδιών για πίτσα, αποφάσισα να παραγγείλω τηλεφωνικώς, στην κοντινότερη πιτσαρία Domino της ομώνυμης πολυεθνικής εταιρείας, 2 διαφορετικές γεύσεις, η μία μαργαρίτα (την άλλη δεν τη θυμάμαι) και μερικά αναψυκτικά…Και με το καλησπέρα σας, ανακάλυψα πώς στην άλλη άκρη της γραμμής, ένας ΝΖηλανδός υπάλληλος με προφορά βουκόλου (και με αντίστοιχη συμπεριφορά), γελούσε εις βάρος μου, χωρίς καμία διάθεση να μιλήσει αργά και καθαρά, και μόνον επειδή είχα υποσχεθεί στις μικρές ότι θα είχαμε πίτσα για το βράδυ, προσπάθησα να συνενοηθώ μαζί του, διαφορετικά θα τον στόλιζα με "γαλλικά" και θα του το έκλεινα…Η παραγγελία ήρθε, την πλήρωσα και την παρέλαβα κανονικά, αλλά ενημέρωσα τον Κινέζο ντελίβερι για το περιστατικό με τον παραγγελιοδόχο, και του είπα ότι θα το αναφέρω στην ιστοσελίδα της εταιρείας, και πώς δεν πρόκειται να τους ξαναπαραγγείλω πίτσα, ποτέ των ποτών (όπερ και εγένετο!)
Έκτοτε, φτιάχνουμε πίτσα στο σπίτι, και δεν ξανασκέφτηκα το περιστατικό, παρά μόνον τώρα, για να το ενσωματώσω στην ανάρτηση..
ΟΙ Βρετανοί άποικοι, που έφτασαν μια μέρα στη ΝΖ, έχοντας διασχίσει με τα καράβια αγριεμένες θάλασσες και μανιασμένους ωκεανούς, είχαν οι περισσότεροι αγροτικό υπόβαθρο.. Κατάγονταν κυρίως από την Νότια Αγγλία, την Ιρλανδία και την Σκωτία, και μαζί με τα ήθη και έθιμα των περιοχών καταγωγής τους, έφεραν και το γλωσσικό ιδίωμα που χρησιμοποιούσαν…Μόνον που η απόσταση από την μαμά-πατρίδα, η απομόνωση και η γειτνίαση με τους Αυστραλούς που επίσης μιλούν μια παρόμοια Αγγλική διάλεκτο, καθώς και η επαφή τους και ανάμειξή τους με τους Μαορί και τους άλλους νησιωτικούς λαούς του Ειρηνικού, έκαναν τα ΝΖηλανδικά Αγγλικά να διαφέρουν τόσο στην προφορά όσο και στο ίδιο το νόημα βασικών λέξεων: Το απλό Yes, διαβάζεται Yees, και αντίστοιχα όλες οι λέξεις που περιλαμβάνουν το –e-, διαβάζονται –ee-, πχ Bed- Beed (=bead!), Next –neext, sex-seex (=six!), John Lennon- John Leenon (!!!), ενώ από την διαστρέβλωση δεν επιβιώνουν ούτε λατινικά ή άλλα ξενικά ονόματα, πχ Dux Lux – που προφέρεται "Ντακς- Λαξ" (Λατινικό όνομα γνωστού εστιατορίου στο Christchurch)
To χειρότερο απ’ όλα όμως είναι ότι στο σχολείο πχ στην τάξη των παιδιών μου (πέρυσι πρώτη χρονιά σε ΝΖηλανδικό σχολείο), οι δάσκαλοι των αγγλικών, (εφόσον δεν είναι Άγγλοι) διδάσκουν τη γλώσσα με τους ήχους της ΝΖηλανδικής διάλεκτου, ακόμα και στην ευαίσθητη τάξη των μαθημάτων ESOL, όπου μαθητές που δεν έχουν τα αγγλικά σαν μητρική τους (και που σε αρκετές περιπτώσεις πληρώνουν δίδακτρα ύψους 11.000$ το χρόνο), μαθαίνουν μια στρεβλωμένη, "βλάχικη" εκδοχή των αγγλικών, και αν δεν υπάρχει βοήθεια από το σπίτι από αγγλομαθείς γονείς, παραμένουν με την εντύπωση ότι μαθαίνουν σωστά (και πανάκριβα) αγγλικά…
Σε μια περίπτωση που αναφέρθηκε από τον δάσκαλο Αγγλικών στην τάξη της μιας μου κόρης, μια δασκάλα ΝΖηλανδικής καταγωγής απολύθηκε από σχολείο της Ιαπωνίας και στη θέση της προσλήφθηκε Αμερικανός καθηγητής, όταν οι γονείς διαμαρτυρήθηκαν πώς τα παιδιά τους δεν μάθαιναν σωστά και καθαρά αγγλικά, εξαιτίας της περίεργης προφοράς της…
Επίσης στο διαδίκτυο κυκλοφορεί οδηγός σωστής προφοράς για Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς που θέλουν να κάνουν καριέρα στο Hollywood (τελευταίο λινκ), ενώ όταν τον Μάιο η Αυστραλή υπουργός παιδείας (και νυν πρωθυπουργός) Julia Gillard, επισκέφτηκε ένα δημοτικό σχολείο στην Ουάσιγκτον και μίλησε στους μαθητές, ρωτήθηκε από τα παιδιά αν στην Αυστραλία μιλούν αγγλικά, ή κάτι άλλο…
Για να πω την αλήθεια, πλέον δεν με πειράζει αν δεν τους καταλαβαίνω ή αν εκείνοι δεν θέλουν να με καταλάβουν…Είμαι ξένη και μιλώ τη γλώσσα τους και ποτέ δεν είχα πρόβλημα με άλλους που είναι επίσης ξένοι, όπως και με τους ΝΖηλανδούς που προσπαθούν να με κατανοήσουν και να γίνουν κατανοητοί από μένα…Είναι φυσιολογικό, ανάμεσα σε όλους αυτούς που έχουμε συναντήσει και πρόκειται να συναντήσουμε ακόμα, να υπάρχουν και άτομα που δεν θα μας διευκολύνουν στη συννενόηση, τέτοια άτομα υπάρχουν παντού και όχι μόνο στη ΝΖ…Κάποιοι από αυτούς, θα εγκαταλείψουν τη χώρα και θα ταξιδέψουν στην Αγγλία και την Αμερική για εργασία και εγκατάσταση, και θα αντιληφθούν πόσο δύσκολο είναι να γίνουν κατανοητοί, ακόμα και από αγγλόφωνους…Τίποτα δεν είναι δεδομένο σ’ αυτή τη ζωή…Και αν εκείνοι θεωρούν ότι τα ΝΖηλανδικά είναι “sliiiiightly different” από τα αγγλικά, θα ανακαλύψουν με το σκληρό τρόπο πόσο πολύ διαφορετικά είναι, ειδικά αν πρέπει να συνεννοηθούν με μη αγγλόφωνους ανθρώπους…
Και για να μην αφήσω απ’ έξω τους Μαορί, με την επαφή που είχαν με τους αποίκους, όχι μόνο υιοθέτησαν τα νεοζηλανδικά αγγλικά, αλλά η βαριά προφορά επηρέασε επίσης και την τραγουδιστή δική τους γλώσσα: στην πορεία των χρόνων και των αναμείξεων ξέχασαν να τη μιλούν, και όταν την ξαναμαθαίνουν (από αγγλόφωνους ΝΖηλανδούς δασκάλους, ως μάθημα επιλογής στο σχολείο) χάνει όλη την ηχητική αξία της: Εκτός από ορισμένους συνδυασμούς συμφώνων που αλλάζουνε ήχο ανάλογα από τη θέση τους μέσα στις λέξεις, όλες οι άλλες λέξεις και ονόματα διαβάζονται όπως είναι, πχ Hokitika –Χοκιτίκα (και όχι Χοουκετέκα), Τaupo –Ταούπο (Τόουπε), Rotorua –Ροτορούα (Ροουτορούε) κλπ, ο κατάλογος είναι ατελείωτος και το λινκ της wiki που δίνω παρακάτω, έχει κι άλλα…
Όσο για μένα, την επόμενη φορά που θα αντιμετωπίσω παρόμοιο πρόβλημα, με τα ωραιότατα Αγγλο-Καναδικά μου, θα τους ενημερώσω ότι εφόσον έχουν πρόβλημα με την προφορά μου, μπορούν ανετότατα να μου μιλήσουν στα Ελληνικά, και δεν θα παρεξηγηθώ!
Όλες οι φωτό προέρχονται από τη Γεωργοκτηνοτροφική έκθεση που γίνεται στο Christchurch κάθε χρόνο από το 1862, και που ταυτίστηκε με την επέτειο ίδρυσης της πόλης...Είναι επίσημη αργία και κατά παράδοση, όλη η πόλη πάει εκεί...Σήμερα ήταν τη τελευταία μέρα της έκθεσης...Χθες, με τη συμμετοχή 1348 μαθητών από διάφορα δημοτικά σχολεία του Canterbury, έσπασαν το παγκόσμιο ρεκόρ συμμετοχής στο παιδικό παιχνίδι "βατραχάκια" (leapfrog jump)...
Σχετικά με το γλωσσικό ζήτημα στη ΝΖ, μπορείτε να δείτε τα παρακάτω λινκ- πηγές:
Καλό Σ/Κ και καλή ψήφο!!!
Περιμένω τις συμμετοχές σας, καλησπέρα από ΝΖ..
Περιμένω τις συμμετοχές σας, καλησπέρα από ΝΖ..
