10 Αγαπημένα- μπλογκοπαίχνιδο

ΟΙ φίλοι Dark Chef, Penelope, Σοφία και Ξωτικό, με κάλεσαν να παίξω το παιχνίδι που πρέπει να αναφέρω τα 10 πράγματα που αγαπώ...Εγώ όπως πάντα, θα "γονατίσω" τους κανόνες, και θα αναφέρω 11 πράγματα που μου αρέσουν, αντί για 10 :)

1) Μ' αρέσουν τα καλά νέα...Για παράδειγμα: Η 84χρονη Μαρίκα Begg, όταν ήταν 14 χρονών, όπως πολλοί Κρητικοί κατά την Γερμανική κατοχή του νησιού, μετέφερε φαγητά και εφόδια στους συμμάχους στρατιώτες που είχαν ξεμείνει στο νησί, μετά την Μάχη της Κρήτης...Ο νεαρός πολεμιστής που προστάτευε η οικογένειά της, ήταν ο ΝΖηλανδός Ian Begg...Μετά τον πόλεμο, ο Ian γύρισε στο νησί και την ζήτησε σε γάμο, και η Μαρίκα τον ακολούθησε στη ΝΖ, στο Christchurch...Ο άνδρας της πέθανε πριν από 4 χρόνια , και η ιστορία θα είχε μείνει εκεί, εντελώς άγνωστη στους περισσότερους, αν την ημέρα του σεισμού, δεν έπεφταν 3 θεόρατα δέντρα που είχε μέσα στην αυλή της, ευτυχώς χωρίς να προκαλέσουν μεγάλες ζημιές στο σπίτι της...

Όταν τα συνεργεία στα οποία απευθύνθηκε για να την απαλλάξουν από τους τεράστιους κορμούς, της ζήτησαν το αστρονομικό ποσό των 22.000$, η Μαρίκα έστειλε ένα απεγνωσμένο γράμμα στην τοπική εφημερίδα "Press", ζητώντας βοήθεια, και αμέσως, ο εγγονός ενός άλλου ΝΖηλανδού στρατιώτη στην Κρήτη, ο Bryce Robb, ιδιοκτήτης εταιρείας που ειδικεύεται σε τέτοιες εργασίες, ανέλαβε εντελώς εθελοντικά να βοηθήσει την κυρία Μαρίκα, που διαφορετικά θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει τα χρήματα που είχε εξοικονομήσει για τα "έξοδα της κηδείας της", μια λεπτομέρεια που πολύ συγκίνησε τους Νεοζηλανδούς αναγνώστες της εφημερίδας, αλλά που είναι τόσο μα τόσο Ελληνική...

Τέλος καλό, όλα καλά για την υπερήλικη Κρητικιά γιαγιά:)

2)Αγαπώ πολύ τα μικρά πράγματα, τις μικροσκοπικές λεπτομέρειες που οι περισσότεροι τις προσπερνούν, αυτές για μένα κρύβουν τα μεγαλύτερα νοήματα, όπως μια μικρή ξεκάρφωτη βοτσαλωτή καρδιά, στο κενό ενός πλακόστρωτου, που κάθε μέρα το διασχίζουν δεκάδες πόδια, χωρίς να την προσέχουν ...

3) Αγαπώ πολύ την κίτρινη φύση, τους ανθισμένους λόφους, όπου όλοι οι ήχοι -πλην των φυσικών- σβήνουν, την στυφή ευωδιά της γύρης, τον βόμβο των μελισσών...Ξεχάστηκα όμως με το λιβάδι αυτών των λυκίσκων, πήρα μια ψευδαίσθηση της Ελλάδας, όπως είναι την άνοιξη :)

4) Μ'αρέσει να μαγειρεύω μαζί με τα παιδιά μου, ή για τους ανθρώπους που αγαπώ...Όπως λέει και το Κασσουλίνι, το φαγητό γίνεται πιο νόστιμο όταν το ετοιμάζεις με αγάπη...

Εεεεε Κάσσι, έμαθα να φτιάχνω μέχρι και σπιτικό σούσι!!! Υπόσχεση, ξέρεις εσύ!

5) Μ' αρέσουν τα ήσυχα μέρη, μ' αρέσει όταν δεν μιλάω και μόνον ακούω, όταν δεν καλούμαι να πω τη γνώμη μου, και απλά σιωπώ, και "μαζεύω" εικόνες και αισθήσεις...

6) Μου λείπει η ελευθερία που είχα στη δουλειά μου, την αγαπώ την ανεξαρτησία μου, και την επιθύμησα...

7) Μ' αρέσει η θάλασσα, η αγριάδα της, η ηρεμία της, η σκοτεινιά της, ακόμα και τις μέρες που λυσσομανά...Μόνον να την βλέπω και κυρίως, να την ακούω...Κι αυτήν...

8) Μ' αρέσουν τα δειλινά, αλλά θέλω να έχω καθαρό ορίζοντα...Σπίτια, στέγες, κτίρια γενικώς, αποκλείονται...Λίμνες, ποτάμια, θάλασσες, εγκρίνονται...

Αρκεί να έχω χρόνο να τα απολαύσω, αν δεν έχω, θυμώνω διπλά, επειδή πήγαν χαμένοι τόσοι όμορφοι ουρανοί και αντανακλάσεις...

9) Μ' αρέσουν οι βόλτες...Ω ναι, οφείλω να το παραδεχτώ (σε περίπτωση που δεν το έχετε καταλάβει ακόμα:)

10) Λατρεύω τις φωτό...Το στιχάκι του Πανούση για τους "Γιαπωνέζους βρυκόλακες με καλώδια στο αίμα", να αλλάξει πάραυτα παρακαλώ: Έχω φωτογραφίσει το σύμπαν (στη ΝΖ)

11) Αγαπώ τον Ίωνα (εκ του "Ιωνάθαν ο γλάρος")

Τώρα υποτίθεται πρέπει να διαλέξω 3 άτομα να τα προσκαλέσω να παίξουν, όμως δεν ξέρω, έμεινε κανείς που δεν έχει συμμετάσχει ακόμα; Όσοι πιστοί προσέλθετε λοιπόν, και πάρτε την σκυτάλη για το μπλογκοπαίχνιδο...

Η φωτοσυνταγή θα έρθει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ στο επόμενο ποστ, καλή βδομάδα να έχουμε όλοι, καλό βράδυ από ΝΖ...