Saturday, May 29, 2010

Στο Invercargill και το Bluff


(Το βίντεο προστέθηκε για τον ένα και μόνο στίχο, σχετικό με την περιοχή)

Φεύγοντας από το Dunedin, πήραμε τον δρόμο προς το νότο για το Invercargill... Καθώς όλος ο νότος του Νοτιού νησιού αποικήθηκε αρχικά αποκλειστικά από Σκωτσέζους μετανάστες, τα περισσότερα τοπωνύμια είναι Σκωτσέζικης προέλευσης...Στην πρώτη φωτό, η τσιμεντένια γέφυρα της πόλης Balclutha (διαβάζεται "Μπαλκλούθα"). Το όνομά της έφτασε να σημαίνει "Μεγάλη ποταμίσια πόλη" και χαϊδευτικά την ονομάζουν με το συντετμημένο της όνομα ("Κλούθα")...Στα Κελτοσκωτικά σημαίνει "Η πόλη του Clyde" και αφορά ένα Σκωτσέζικο τοπωνύμιο που προέρχεται από το όνομα μιας Clan, της Σκωτίας, της κλαν των Clyde, στους οποίους δόθηκε ως δώρο γη, από τον βασιλιά Malcolm Canmore και αργότερα επεκτάθηκε από τον βασιλιά David της Σκωτίας...Το μέρος ήταν έρημο και ακατοίκητο, και το διέτρεχε ένας ποταμός: Η περιοχή των Κλάιντ ονομάστηκε Μπαλκλούθα και το ποτάμι πήρε το όνομά τους...

To Ινβερκάργκιλλ οφείλει το όνομά του στην Κελτοσκωτική λέξη "inbhir" (που σημαίνει "εκβολή ποταμού) και στον πλοίαρχο Cargill, που κατά την εποχή της ονοματοδοσίας της πόλης, ήταν έφορος (επίτροπος) στην περιοχή του Οτάγκο, την οποία υπαγόταν επίσης τότε η πόλη...
Όταν εγκαταστάθηκαν εκεί οι πρώτοι άποικοι, ήταν η νοτιότερη πόλη της ΝΖ (αλλά μετά από αυτήν χτίστηκαν κι άλλες πόλεις πιο νότια, όπως και πολλά χωριά)... Φυσικά έβρεχε καρέκλες όταν φτάσαμε, και η αλήθεια είναι οτι αφού βρήκαμε δωμάτιο σε ξενοδοχείο και για όσο ακόμα είχε φως (φτάσαμε απογευματάκι), αποφασίσαμε παρά την βροχή, να κατευθυνθούμε για ακόμα πιο νότια, προς την μικρή πόλη του Bluff, μιας και το Ινβερκάργκιλλ δεν είχε και τίποτα το ιδιαίτερο να μας τραβήξει την προσοχή, πέρα από τα παλιά έρημα κτίρια (από αυτά έχει μπόλικα και το Christchurch)...

Το Bluff (το όνομά του είναι αντίστοιχο του Ελληνικού "Πρόπαν", δλδ, απότομος παραθαλάσσιος λόφος ή γκρεμός πάνω από τη θάλασσα), ήταν μια από τις πρώτες εγκαταστάσεις των Ευρωπαίων στη ΝΖ...
Απέχει 30 χλμ από το Ινβερκάργκιλλ και στη διαδρομή συναντά κανείς το παλιό νεκροταφείο των πλοίων... Είναι τουριστική ατραξιόν, και για να πάει κανείς εκεί πρέπει να διασχίσει ένα διαμορφωμένο μονοπατάκι που πηγαίνει παράλληλα με τις γραμμές του τρένου, η πόλη συνδέθηκε με σιδηροδρομικό δίκτυο το 1867... Δυστυχώς ο πληθυσμός της πόλης συρρικνώνεται ραγδαία και πλέον δεν ξεπερνά τα 1800 άτομα...

To πλοίο Orewa, στο νεκροταφείο των καραβιών στο ακρωτήριο Green Point έξω από το Bluff...Ο χώρος επιλέχτηκε για να εξυπηρετήσει αυτόν τον σκοπό, από πολύ νωρίς, επειδή στο σημείο αυτό, τα αβαθή υφίστανται το φαινόμενο της παλίρροιας και της πλημμυρίδας των ωκεανών αλλά ταυτόχρονα διαχωρίζεται από τον ανοιχτό κόλπο και το πέρασμα των επιβατικών και εμπορικών πλοίων από διάφορα μικρά νησιά και υποθαλάσσιες μάζες άμμου και ιλύος...Υπάρχουν πολλά περισσότερα ναυάγια, όπως πχ το Σαμοανό Savaii, αλλά είχε παλλίρροια και δεν φαινόταν σχεδόν τίποτα, ενω το νεκροταφείο εκτείνεται και στη γειτονική ακτή του Ocean beach...
Ο χώρος όμως αυτός, έχει και αρχαιολογική αξία λόγω της χρήσης του ως λατομείου των τοπικών φυλών Μαορί, που κατασκεύαζαν τα λίθινα εργαλεία τους από τις πέτρες της ακτής, αλλά δεν γνωρίζω αν έχουν γίνει έρευνες και δεν κατάφερα να εντοπίσω κάτι σχετικό στο ίντερνετ...


Στους λόφους πάνω από την πόλη του Bluff, υπάρχει και το κυκλικό παρατηρητήριο που δίνει θέα 360 μοιρών...Από εκεί και βάση του μεταλλικού εγχάρακτου χάρτη του παρατηρητηρίου, μπορεί κάποιος να καταλάβει τί βλέπει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και να θαυμάσει τις γύρω περιοχές...
Στην κάτω φωτό, το νησί Stewart (από τον πρώτο καπετάνιο που το περιέπλευσε) το οποίο συνδέεται ακτοπλοΐκά με το Bluff, 2 φορές την ημέρα... Στην δυτική πλευρά του νησιού, υπήρχε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '50, η πόλη South Port ή Port Pegassus (γνωστή από το γνωστό "Πούσι" του Νίκου Καββαδία- το πλοίο του Stewart ονομαζόταν "Πήγασσος") με ένα μικρό εμπορικό λιμάνι απ' όπου διακινούνταν τσίγκος, από ένα ορυχείο που λειτουργούσε τότε στο νησί...
Έκτοτε εγκαταλείφθηκε και πλέον είναι "πόλη-φάντασμα"...

Η θέα πρός το Tiwai Point, το ακρωτήριο της απένταντι χερσονήσου, στην άλλη άκρη της εισόδου του κόλπου του Bluff,το οποίο φιλοξενεί το μοναδικό εργοστάσιο επεξεργασίας αλουμινίου στη ΝΖ...
Θεωρείται η 2η πιο ρυπογόνα επιχείρηση της χώρας (Αυστραλέζικων συμφερόντων), και είναι πραγματικά μυστήριο πώς δεν συνέδεσαν την συγκεκριμένη μεταλλουργική μονάδα και τα κατάλοιπα από την επεξεργασία του βωξίτη (ερυθρά ιλύς -alumina red mud), με την ασθένεια των στρειδιών, που είναι γνωστά με την εμπορική ονομασία Bluff oysters (στρείδια του Bluff)...

Κοιτώντας Βορειοδυτικά, προς το στενότερο σημείο της χερσονήσσου (=λαιμού) του Bluff, από το οποίο περναέι ο δρόμος που καταλήγει στην πόλη, και ενώ πλησιάζει το δειλινό...Ανάμεσα στα πυκνά σύννεφα, περνούν οι πρώτες -και τελευταίες- αχτίδες φωτός της μέρας...

Το νησάκι-λιμάνι δίπλα στην πόλη, με την οποία ενώθηκε με γέφυρα, επειδή εξυπηρετεί στα επιβατικά, ψαράδικα και εμπορικά πλοία που πηγαίνουν είτε στο νησί Στιούαρτ, είτε σε διάφορες αποστολές και ψαρέματα κοντά στο Νότιο Πόλο...
Το ίδιο το Bluff, όπως έγραψα και παραπάνω, είναι πολύ διάσημο για τα ομώνυμα στρείδια που ψαρεύονται στις γύρω ακτές του...Υπάρχουν αυστηρά κριτήρια και συγκεκριμένες ημερομηνίες που επιτρέπεται να συλλέγονται τα Bluff oysters, και κατά πώς λένε οι ειδήμονες, έχουν σφιχτότερη σάρκα από τα στρείδια που συλλέγονται σε άλλες περιοχές της χώρας...Ο περιορισμός στην συλλογή και εμπορεία τους, έχει απογειώσει την τιμή τους, που φέτος έφτασε τα 24$ τη δωδεκάδα...Και δεδομένου του μικρού μεγέθους τους...Το είδος των συγκεκριμένων στρειδιών, δεν ζει αποκλειστικά στα ΝΖηλανδικά νερά, αλλά αλλιεύεται και στα Χιλιανά παράλια...Μάλιστα οι γνώστες της "γκουρμεδιάς" αυτής, διατείνονται οτι τα Χιλιανά στρείδια, είναι μεγαλύτερα και πιο ψωμωμένα από τα ΝΖηλανδικά... Καθώς δεν τρώω στρείδια (και ειδικά από το Bluff) , αδιαφορώ και για τα μεν και για τα δε... 

Το Stirling Point που πήρε το όνομά του από τον καπετάνιο William Stirling, που αγόρασε όλη την παραλιακή περιοχή και την μετέτρεψε σε σταθμό φαλαινοθηρικών πλοίων...Ο μεταλλικός στύλος έχει ταμπέλες με τις χιλιομετρικές αποστάσεις και τις κατευθύνσεις προς 12 διαφορετικές πόλεις σε όλο τον κόσμο, και είναι ίσως το πιο πολυφωτογραφημένο μέρος της ΝΖ...Βασικά δηλώνει το νοτιότερο άκρο του Νοτίου νησιού...

Στο δρομάκι που οδηγεί στο φάρο του Stirling Point, ένα τεράστιο γλυπτό- αλυσίδα άγκυρας...Υπάρχει αντίστοιχο γλυπτό, και στην βόρεια ακτή του νησιού Stewart (Maori όνομα: Rakiura)...

Ο μικρός φάρος και η πετρώδικη παραλία, κι ενώ πλησιάζει το δειλινό...Δυστυχώς μαζί με τα όμορφα χρώματα του δειλινού, μας την έπεσαν και οι bloodflies, κάτι μικρά μαύρα κουνουποειδή ζουζούνια που βρίθουν στις παραλίες της ΝΖ και ειδικά στην Δυτική Ακτή, και μας ακολούθησαν και μέσα στο αυτοκίνητο...Εγώ φορούσα βερμούδα, και δεινοπάθησα...Απαπα, μόνον η ολόσωμη στολή του μελισσοκόμου, προστατεύει επαρκώς...Ή η στολή του δύτη...Μαζί με τη μάσκα και τις φιάλες :)

Φεύγοντας, σταματήσαμε στην Ocean Beach, για να φωτογραφήσουμε τα πρώτα χρώματα του δειλινού...

...και πιο κάτω, στην εγκαταλλειμένη αποβάθρα όπου βρίσκονται τα υπόλοιπα παροπλισμένα πλοία του νεκροταφείου των καραβιών...

Και το δειλινό πάνω από τη λιμνοθάλασσα του Mokomoko, έξω από το Invercargill...Μην σας ξεγελά ο καθαρός ουρανός: Την επόμενη μέρα πάλι έβρεχε (οποία έκπληξις)...

Αλλά εμείς απτόητοι, συνεχίσαμε το ταξίδι μας προς το τουριστικότατο Queenstown, στις όχθες της λίμνης Wakatipu, παρά μια άβαρία που μας παρουσιάστηκε στο αμάξι, και που τελικά αποδείχτηκε πολύ σοβαρότερη από όσο φαινόταν αρχικά...Στην ΝΖ τα συνεργεία αυτοκινήτων δεν είναι καλύτερα από τα συνεργεία της Ελλάδας: είναι θαύμα που καταφέραμε να γυρίσουμε πίσω στο σπίτι με το αυτοκίνητο, και δεν μας άφησε σε κανένα κορφοβούνι, μετά τον έλεγχο που του έκανε "ειδικευμένος" τεχνικός , στο Invercargill...Και πόσες άλλες ιστορίες με "συνεργεία" εδώ, μπορώ να σας πω...

Για το επόμενο δεν ξέρω τί θα ποστάρω...Προς το παρόν κλείνω το ποστ και ανεβάζω, πρέπει να πάω για νάνι...Έχω βαλει ξυπνητήρι για τις 6.30, για να δω με τις κόρες μου τον τελικό της Eurovision, θα αρχίσει στις 7 το πρωί της Κυριακής(για μας) , δηλαδή σε 6 ώρες από τώρα...
Πωπω, άργησα...Καληνύχτα μου και ...καλή τύχηηηηηηηη (Αλκαίε ;)


34 comments:

VAD said...

ΠΟΥΣΙ

Στην Ελένη Χαλκιούση


Έπεσε το πούσι αποβραδίς
- το καραβοφάναρο χαμένο -
κι έφτασες χωρίς να σε προσμένω
μες στην τιμονιέρα να με δεις.

Κάτασπρα φοράς κι έχεις βραχεί ,
πλέκω σαλαμάστρα τα μαλλιά σου.
Κάτω στα νερά του Port Pegassu
βρέχει πάντα τέτοιαν εποχή.

Μας παραμονεύει ο θερμαστής
με τα δυο του πόδια στις καδένες.
Μην κοιτάς ποτέ σου τις αντένες
με την τρικυμία' θα ζαλιστείς.

Βλαστημά ο λοστρόμος τον καιρό
κι είν' αλάργα τόσο η Τοκοπίλλα.
Από να φοβάμαι να καρτερώ
κάλλιο περισκόπιο και τορπιλα.

Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη.
Ήρθες να με δεις κι όμως δε μ' είδες΄
έχω απ' τα μεσάνυχτα πνιγεί
χίλια μίλια πέρ' απ' τις Εβρίδες.

Eυχαριστίες στον Ιωνα απ'το καυτό Χαρτούμ

Side21 said...

Υπέροχη ξενάγηση ...
με σχετική μουσική υπόκρουση !!!
Καλό ύπνο και Καλό Σ.Κ. ...
Και με τη νίκη !!!

kariatida62 said...

Αχ βρε ΑΡΤΑΝΙΣ μας είπες για τις ρώτες του Καββαδία, μας είπες και για εχθρικά bloodflies(ευτυχώς που δεν ήμουν εκεί) μας έδειξες τα νεκροταφεία των πλοίων, μας έδειξες τα δειλινά τι την θέλεις κοριτσάκι μου την EUROVISION??? Αντε κοιμηθείτε λίγο παραπάνω...αλλά καταλαβαίνω θέλετε λίγο να πάρετε απο Ελλαδίτσα, που δυστυχώς εκπροσωπείται απο ένα ...τραγούδι τι να σου πω! ΟΠΑ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ :)όνειρα γλυκά σ'όλους σας!

Hfaistiwnas said...

Καλησπέρα!!!
Όμορφες οι φωτό! Νεκροταφείο καραβιών, ακούγεται περίεργα.. χεχεχε!!!
Και αυτό με τις αποστάσεις καλό! Την Ελλάδα δεν βλέπω! χαχαχαχαχ!

Και λοιπόν;E allora? said...

πολύ θα ήθελα να δω νεκροταφείο καραβιών!!!!

Artanis said...

@VAD μου, καυτό ε; Εδώ έχουμε βροχή, βροχή, βροχή, και πάλι βροχή...
Μουλιάσαμεεεεεεε :(

Artanis said...

Μπα, @Άγρυπνέ μου, 8οι βγήκαμε...Δεν πειράζει, καλά ήταν...Απλά θα προτιμούσα να μην βγουν οι Γερμανοί...Μου άρεσαν πολύ οι Δανοί, ήταν πολύ καλοί...

Artanis said...

@Καρυάτιδά μου, παρακολουθώ την Γιουροβίζιον από πολύ μικρή και οι κόρες μου είναι φανατικές...Είμαστε μακριά, αλλά τον διαγωνισμό τον βλέπουμε κάθε χρόνο...
Να σου πω σχετικά με το τραγούδι: Δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή επιλογή, αλλά είχε Ελληνικό στίχο, κάτι που δεν έχει συμβεί από το 2001, που κατεβήκαμε με ελληνοαγγλόφωνο...
8η θέση είναι καλά, απλά δεν ήθελα να βγει η Γερμανία(αυτή ήταν πιο χάλια!)

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου, μόλις τελείωσε ο διαγωνισμός και βγήκαμε 8οι...
Καλά ήταν, αξιοπρεπείς ήμασταν...
Σχετικά με τα νεκροταφεία πλοίων, ήταν πολύ συνηθισμένα εδώ...Δεν νομίζω όμως οτι συνεχίζεται αυτή η πρακτική...

Hfaistiwnas said...

Ναι δεν έχει ώρα που τελείωσε! Καλά ήταν! :)
Καλημέρα λοιπόν σε σάς!

Artanis said...

Φίλη @Και λοιπόν;E allora, γενικά στην Ελλάδα και αλλού, δεν νομίζω οτι είχαμε τέτοια μέρη στα οποία οδηγούσαμε τα παροπλισμένα πλοία...Εμείς μάλλον τα βυθίζαμε στα βαθιά, για να μην ενοχλούν...Ή τα διαλύαμε...Δυστυχώς είχε πλημμυρίδα όταν πήγαμε, και τα περισσότερα ήταν σκεπασμένα από τα νερά...Για παράδειγμα, από το θεαματικό Savaii, ξεχώριζε μόνον το σιδερένιο ντεπόζιτο...

Ξανθή said...

Μας ταξίδεψες πάλι γεωγραφικά και μουσικά.
Θα μπορούσα να ακούω ατέλειωτες ώρες Καββαδία.

Άιναφετς said...

Τα ερείπια, όλα τα ερείπια με μαγεύουν, κάποτε λιθογραφούσα πολλά ερειπωμένα αρχοντικά και είχα βρει και κουφάρια καραβιών, αλλά η ζωή τα έφερε αλλιώς και σταμάτησα την λιθογραφία...
Κρατώ τα στρείδια που τρελαίνομαι, την ατμόσφαιρα της ΝΖ και αφήνω τα φρικτά μαμούνια και την βροχή!!!

kiki said...

Οι εικόνες σου μαρυρούν ότι έχει τελειώσει το καλοκαιράκι εκεί. Πολύ όμορφες!

mia maria said...

Πολύ ωραίες εικόνες και το τραγούδι ότι πρέπει! Καλή εβδομάδα!

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου, τώρα το είδα το σχόλιο..Καλή ήταν η εμφανιση, και αξιοπρεπής...Τώρα για την πρώτη νικήτρια, έχω τις ενστάσεις μου...
Σε φιλώ...

Artanis said...

@Ξανθή μου, χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ...Καλά να περνάς, καλησπέρα από ΝΖ...

Artanis said...

Μάγισσα @Άιναφετς, ας τα φέρνει αλλιώς η ζωή, αρκεί να φέρνει νέα και όμορφα πράγματα...Τα ερείπια κι εμένα μ' αρέσουν και η ΝΖ έχει πολλά κι από αυτά...Ετοιμάζω ανάρτηση ;)

Artanis said...

@Κiki μου, έχει τελειώσει εδώ και καιρό, το καλοκαίρι και το θερμό φθινόπωρο...Αλλά λένε πώς παρά τις συνεχείς βροχοπτώσεις,ο υπόλοιπος χειμώνας θα είναι μαλακός...
Άντε να δούμε !

faraona said...

Καλημέρα στην όμορφη με τις υπέροχες φωτογραφίες και τα οδοιπορικά που μας ταξιδεύουν τόσο...
φιλιά απο το Ελλάντα.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ said...

Η πληροφόρηση που μου μου ζήτησες και έχω για την αιματηρή επίθεση είναι η εξής:


"Στο διεθνή στολίσκο που μετέφερε εφόδια στη Λωρίδα της Γάζας επιτέθηκαν σήμερα τα ξημερώματα ισραηλινοί καταδρομείς, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με το «Reuters» να έχουν ήδη χάσει τη ζωή τους 15 άτομα, ενώ δεκάδες έχουν τραυματιστεί. Ισραηλινό ιδιωτικό κανάλι κάνει λόγο για 10 νεκρούς. Μεταξύ των τραυματιών φέρεται να είναι και ένας Έλληνας. Υπό κατάληψη βρίσκεται και το πλοίο «Ελεύθερη Μεσόγειος», με 34 Έλληνες. Ενεργοποιείται η μονάδα διαχείρισης κρίσεων του ΥΠΕΞ. Έκτακτο υπουργικό συμβούλιο στην Τουρκία.

Το πρακτορείο «Reuters»μεταδίδει ότι υπάρχουν 15 νεκροί, οι περισσότεροι εκ των οποίων Τούρκοι, ενώ όπως αναφέρει το πρακτορείο ο αριθμός των θυμάτων μπορεί να αυξηθεί. Σύμφωνα με πληροφορίες και τα έξι πλοία του διεθνούς στολίσκου έχουν καταληφθεί από Ισραηλινούς.

Το πρώτο πλοίο που δέχτηκε επίθεση ήταν ένα τουρκικό σκάφος. Η επίθεση έγινε γύρω στις 3-4 τα ξημερώματα από αέρος με ελικόπτερο και από θαλάσσης από πολεμικά και πλωτά σκάφη του Ισραήλ. Ισραηλινοί κομάντος ανέβηκαν στο σκάφος και ακολούθησαν ένοπλες συμπλοκές.

Σύμφωνα με το ισραηλινό ιδιωτικό δίκτυο τηλεόρασης 10, ανδρες των ομάδων καταδρομών του ισραηλινού ναυτικού άνοιξαν πυρ μετά την επίθεση που δέχθηκαν με μαχαίρια και τσεκούρια από ορισμένα μέλη των αποστολών του διεθνούς στολίσκου, προσθέτει το ίδιο δίκτυο. Το ίδιο δίκτυο δεν προσδιορίζει εάν μεταξύ των νεκρών και των τραυματιών περιλαμβάνονται και ισραηλινοί στρατιώτες.

Ο διεθνής στολίσκος με 700 ακτιβιστές και 10.000 τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας ξεκίνησε την Κυριακή με προορισμό την αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας. Το δίκτυο της ισλαμιστικής οργάνωσης προβάλλει εικόνες από ισραηλινούς καταδρομείς που κατεβαίνουν από ελικόπτερο και αντιμετωπίζουν τους ακτιβιστές σε ένα από τα πλοία.

Το Ισραήλ είχε προειδοποιήσει ότι το Πολεμικό Ναυτικό θα εμποδίσει διά της βίας αν χρειαστεί το στολίσκο εάν επιχειρήσει να προσεγγίσει τις ακτές της Λωρίδας της Γάζας. Οι Ισραηλινοί απείλησαν ότι θα καταλάβουν τα πλοία, θα συλλάβουν και θα απελάσουν τους ακτιβιστές. Ο ισραηλινός στρατός, ωστόσο, αρνείται να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο.

Από τις 6 το πρωί η επικοινωνία έχει χαθεί και με το πλοίο «Ελεύθερη Μεσογείος», υπό ελληνική σημαία, στο οποίο επιβαίνουν 34 άτομα, οι περισσότεροι εκ των οποίων Έλληνες. Πιο συγκεκρίμενα, λίγο πριν τις 6 τα ξημερώματα κι ενώ ο καπετάνιος του πλοίου «Ελεύθερη Μεσόγειος» μιλούσε μέσω δορυφορικού τηλεφώνου με την Αθήνα έγινε η επιχείρηση των Ισραηλινών καταδρομέων και από εκείνη τη στιγμή έχει χαθεί το ψηφιακό του σήμα.

Το τηλέφωνο που έχει δώσει το ΥΠΕΞ για πληροφορίες σχετικά με την τύχη των Ελλήνων είναι το 210 3681730. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του υπουργείου, Γ.Δελαβέκουρα, δεν υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση από το Ισραήλ.

Ταυτόχρονα, δόθηκαν οδηγίες προς την ελληνική πρεσβεία στο Τελ Αβίβ να έρθει σε επαφή και να ζητήσει επίσημη ενημέρωση και εξηγήσεις από τις ισραηλινές αρχές σχετικά με την επιχείρηση των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων.

Ο γενικός γραμματέας του ΥΠΕΞ επικοινώνησε με τον πρέσβη του Ισραήλ στην Αθήνα και του ζήτησε να έχει άμεση ενημέρωση σχετικά με την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών που επέβαιναν στα σκάφη, ενώ υπογράμμισε την ανάγκη να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της ασφάλειάς τους".

Είναι τραγικά όσα συμβαίνουν και δεν χωράει άλλα η ψυχή και το μυαλό μας...

Να προσέχεις.

Κώστας
vloutis.blogspot.com
vloutis.wordpress.com
facebook.com/kostasvloutis
twitter.com/kostasvloutis

Anonymous said...

Τι υπέροχο οδοιπορικό, φοβερές οι πληροφορίες και οι φωτό, ειδικά οι δύο με το ναυάγιο, τέλειες! Κάνεις δουλειά εκεί κάτω, ελπίζω να το εκτιμούν :-)
Η Κωχ, αγαπημένη..
Φιλιά, καλή εβδομάδα!

Artanis said...

@faraona μου, σ' ευχαριστώ...Χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ...
Καλημέρα από ΝΖ...

Artanis said...

@ΚΩΣΤΑ ΒΛΟΥΤΗ, σ' ευχαριστώ...
Καλημέρα κι από μένα, και καλό μήνα...

Artanis said...

Φίλη @big mama, αν δεν έβρισκε ο Ίωνας αυτό το βίντεο, δεν θα ανέβαζα τίποτε άλλο...Δεν ταίριαζε άλλο σ' αυτό το ποστ, μπήκε αυτό και ολοκληρώθηκε...
Καλό μήνα νά 'χουμε...

Artanis said...

Μπα, @Εvaggelia μου, πολλοί βλέπουν τα ποστ, λίγοι μπαίνουν στον κόπο να τα διαβάσουν...Πόσο μάλλον να τους δώσουν και σημασία...
Δεν βαριέσαι, λίγοι και καλοί...
Καλημέρα από ΝΖ, καλό μήνα...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS said...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ:))))ΤΕΛΕΙΕΣ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ!!!!

Μαριανα said...

πο πο απολαυστικότατη διήγηση ταξιδιού! (σήμερα πάω από τη μια ανάρτηση ταξιδιού στην άλλη- πριν λίγο ήμουν στην Κούβα ίσως σου αρέσει), για δες: http://eimasteakomaedo.blogspot.com/2010/05/cuba-trinidad-ii.html

Ενθουσιάστηκα με την κατασκευή της τεράστιας αλυσίδας άγκυρας προς το Stirling Point, και όπως βλέπω περνάς μέσα από έναν κρίκο της αλυσίδας; Μαγικό! Και η περιοχή γύρω από τον φάρο πανέμορφη... τι όνομα και αυτό για ζουζούνια "αιμομύγες".. σου ήπιαν το αίμα κανονικότατα! Για όσα σε τσίμπησαν εκεί σκέψου ότι για κάποιες ώρες το αίμα σου πετούσε μέσα στις κοιλίτσες των ζουζουνιών γύρω από το φάρο!! :DD

Καλή σου συνέχεια!

Άθεος said...

Αχ πόσο μου αρέσει η βροχή. Όταν ήμουν μικρός την σιχαινόμουν, γιατί… μου χάλαγε το μαλλί! Τώρα, βλέποντας τις φωτογραφίες σου «μυρίζω» το όζον!

Artanis said...

@Μαριανα μου, όσο το σκέφτομαι αυτό που γράφεις, τόσο μετανιώνω που δεν σκότωσα περισσότερα ;(
Τεσπά, θα πάω να κοιτάξω το λινκ που μου γράφεις, καλό βράδυ να έχεις, φιλιά...

Artanis said...

Φίλε @Άθεε, κι εμένα μ'αρέσει η βροχή, αλλά σε λογικά πλαίσια...3 βδομάδες συνεχούς βροχόπτωσης, είναι πολύ...Basta! (που λένε)

Anonymous said...

φανταστικές φωτογραφίες. είναι κρίμα ο ουρανός να έχει τέτοιο βάρος όταν είσαι σε εκδομή αλλά είναι καταπληκτικός για φωτό. κόλλησα σε αυτές με το καράβι. εντυπωσιακή και η "διακόσμηση" στην πλατεία με την ομπρέλα και στον δρόμο με την αλυσίδα

Artanis said...

Φίλε @Βαγγέλη, όχι μόνον ήταν βροχερός ο καιρός, αλλά είχε και πλημμυρίδα και έτσι πολλά από τα καράβια ήταν βυθισμένα στα νερά και δεν διακρίνονταν...Έβγαλα πολλές φωτό από το συγκεκριμένο καράβι, αλλά θα προτιμούσα να ήταν καλύτερες οι καιρικές συνθήκες...
Και πάλι καλά να λέμε, βέβαια ;)
καλημέρα και καλό μήνα...

nomos said...

Το γλυπτό αλυσίδα μου άρεσε..
Και ο Καβαδίας από τους αγαπημένους μου...
Στην Eurovision γούστο είχε ο Jimmy Jump!!