Αυγά Fabergé

Ενόψει του Πάσχα, είπα να θυμηθώ το πάθος των παιδικών μου χρόνων...Τα αυγά Fabergé...

Ο Οίκος Φαμπερζέ, εκμεταλλευόμενος το Πασχαλινό έθιμο των Ρωσων να ανταλάσσουν αυγά, απλά κόκκινα ή διακοσμημένα, παρήγαγε χιλιάδες μικρά χρυσοποίκιλτα αυγά- μενταγιόν (ανάμεσα σε άλλα κοσμήματα και τις διάσημες ταμπακιέρες του), από το 1885, και μέχρι το 1917, χρονιά της Ρωσικής επανάστασης...Τα κοσμηματάκια αυτά, φοριούνταν μεμονωμένα, ή πολλα μαζί, και ήταν πολύ δημοφιλή στις χωρες της Βόρειας και Ανατολικής Ευρώπης...

Η πιο ονομαστή του δουλειά όμως, ήταν τα μεγάλα αυγά, που κατασκεύασε κατόπιν παραγγελίας των τσάρων Αλεξάνδρου ΙΙΙ και ΝΙκολάου ΙΙ...Από τα 50 που κατασκέυασε συνολικά, μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί τα 42, τα οποία φιλοξενούνται σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές και μουσεία σε όλον τον κόσμο...Ο Αλέξανδρος χάριζε ένα αυγό τον χρόνο στην γυναίκα του, ως δώρο για την επέτειο του γάμου τους, κάθε Πάσχα, ενώ ο Νικόλαος, μετά το θάνατο του πατέρα του, παράγγελνε 2 αυγά το χρόνο, ένα για την χήρα μητέρα του, και ένα για τη δική του σύζυγο...Το 1918, 2 ακόμα αυγά επρόκειτο να παραδοθούν στην τσαρική οικογένεια, "Ο Αστερισμός" και "Η Σημύδα της Καρελίας" (περιοχή κοντά στη Βαλτική, στα σύνορα με τη Φιλανδία), όμως λόγω της Ρωσικής Επανάστασης, η κατασκευή τους δεν ολοκληρώθηκε ποτέ...

Τα αυγά είναι κατασκευασμένα από πέτρα ή πολύτιμα μέταλλα,καλυμένα με πολύτιμες πέτρες και σμάλτα, ενώ τα περισσότερα από αυτά ήταν κούφια και έκρυβαν μέσα διάφορες μινιατούρες- εκπλήξεις, κοσμήματα ή μηχανισμούς ωρολογίων... Το αυγό "Καρελική Σημύδα" είναι το μοναδικό κατασκευασμένο από ξύλο...7 ακόμα αυγά μεγάλων διαστάσεων, κατασκευάστηκαν για την Μοσχοβίτικη οικογένεια των Kelch...

Κάνοντας όμως την αναζήτηση στο νετ, δεν βρήκα κάποια σοβαρή παρουσίαση της δουλειάς του Gustav Faberge και του Οίκου του...Αντίθετα βρήκα αρκετές υποτιμητικές κριτικές, σε συνδυασμό με τα πολιτικά προβλήματα της Τσαρικής Ρωσίας, που οδήγησαν στις Ρωσικές Επαναστάσεις του 1905 και του 1917...Ειλικρινά, αν με ενδιέφερε να δω τα πράγματα από αυτή τη σκοπιά, θα το έκανα...Οποιοδήποτε και να ήταν όμως το πολιτικό υπόβαθρο της εποχής, το γεγονός παραμένει: Οι πολυτελείς αυτές κατασκευές, είναι αριστουργηματικά δείγματα μιας ιδιοφυίας...Ο Γάλλικής καταγωγής Γκούσταβ Φάβρι (Favri), γιος ενός καλλιτέχνη, εγκαταστάθηκε στην Αγ.Πετρούπολη προερχόμενος από το Pärnu, πόλη της τότε Ρωσικής επαρχίας της Λιβονίας (Εσθονία) και μαθήτευσε κοντά σε μεγάλους κοσμηματοποιούς της εποχής...Το 1842, άνοιξε το δικό του εργαστήριο και άλλαξε το όνομά του από Φάβρι, στο (-πιο "γαλλοπρεπές" και εύηχο) Φαμπερζέ, προσπαθώντας να καθιερωθεί και να εκμεταλλευτεί τη γαλλομανία της Τσαρικής αυλής...Κατάφερε όμως να τραβήξει την προσοχή του τότε τσάρου Αλεξάνδρου ΙΙΙ, όταν παρουσίασε στην Παν-Ρωσική έκθεση του 1882, τα κοσμήματα- ρέπλικες των Σκυθικών θησαυρών...

Στο απόγειο της δόξας του, ο οίκος, απασχολούσε 500 σχεδιαστές και κατασκευαστές αυγών και λοιπών κοσμημάτων, και διατηρούσε υποκαταστήματα στη Μόσχα, την Οδησσό, το Κίεβο και το Λονδίνο...Ανάμεσά τους μεγαλουργούσαν ο Φιλανδός Henrik Wigström και ο Ρώσος Michael Perchin...O Οίκος Φαμπερζέ, μετά την Ρωσική επανάσταση, κρατικοποιήθηκε και ο Καρλ Φαμπερζέ, γιος του Γκούσταβ, εγκατέλειψε τη χώρα, περνώντας με τρένο στην Λετονία, την οποία εγκατέλειψε, έναν μήνα μετά...Εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, αλλά αργότερα πέρασε στην Ελβετία, όπου και πέθανε το 1920...Οι γιοι του Ευγένιος και Αλέξανδρος, το 1924, άνοιξαν στο Παρίσι ένα νέο κατάστημα/εργαστήριο, κάτω από την επωνυμία FABERGÉ, PARIS, ενώ ταυτόχρονα διατηρούσαν και εργαστήριο που επιδιόρθωνε τα κοσμήματα και τις κατασκευές του ρωσικού ομώνυμου οίκου, με την επωνυμία Fabergé et Cie...

Η εξέλιξη δεν ήταν η αναμενόμενη: Οι Φαμπερζέ, πούλησαν το 1937 τα δικαιώματα χρήσης του ονόματός τους σε έναν Αμερικανό επιχειρηματία, ονόματι Samuel Rubin, έναντι 25.000$, ο οποίος το 1964 ξαναπούλησε την εταιρία που δημιούργησε κάτω από την επωνυμία Fabergé Inc., για 26εκ δολλάρια...Το 1984, οι κληρονόμοι της Fabergé et Cie έχασαν τα δικαιώματα τίτλου του ονόματος Φαμπερζέ, ακόμα και για την κατασκευή κοσμημάτων, και το εργαστήριο του Παρισιού συνέχισε να υπολειτουργεί μέχρι το 2001, οπότε και έκλεισε, όμως η υπόθεση δεν τελείωσε εκεί.

Η Fabergé Inc., περνώντας από αγοραστή σε αγοραστή αποκτήθηκε από τη Unilever, και με τη σειρά της εξαγόρασε εταιρείες όπως η Ελίζαμπεθ Άρντεν και προϊόντα όπως το persil, το dove, Impulse, Organics, Timotei κλπ, πριν μεταπωληθεί και γιγαντωθεί ώστε να έχει πλέον εξελιχθεί σε τεράστια πολυεθνική, με έδρα τον φορολογικό παράδεισο των νησιών Καϋμάν...

Το 2007, το κουρδιστό ρολόι -αυγό Rothchild (1η φωτό του ποστ-λεπτομέρεια), βγήκε σε πλειστηριασμό από τον οίκο Cristies και πουλήθηκε στο αστρονομικό ποσό των 8.98 εκατομυρίων λιρών...

Το 2007, η εταιρεία Pallinghurst Resources Limited, που ασχολείται με την εμπορεία ατσαλιού, πολύτιμων μετάλλων και πολύτιμων πετρών, εξαγόρασε τα δικαιώματα του ονόματος Φαμπερζέ, και άνοιξε στην Γενεύη τον ομώνυμο Οίκο, ενώ προσέλαβε και τοποθέτησε στο συμβούλιο της εταιρείας, άτομα από την οικογένεια Φαμπερζέ , την Tatiana (εγγονή) και τη Sarah Fabergé (δισέγγονη), οι οποίες αποτελούν και τον πυρήνα του "Συμβουλίου της Κληρονομιάς" του Οίκου...

Ολόκληρο τον κατάλογο των σωζόμενων αυγών Φαμπερζέ, μπορείτε να τον βρείτε στο αντίστοιχο λήμμα της Wiki, ενώ μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του Οίκου Φαμπερζέ, στην Ελβετία πατώντας εδώ

Α, ναι, ξέχασα να σας πω, οτι για να μπορέσετε να "επισκεφτείτε" τη συλλογή κοσμημάτων της συγκεκριμένης ιστοσελίδας, πρέπει να έχετε κωδικό πελάτη, διαφορετικά δεν...
Επίσης, πατώντας το λινκ για τους Σκυθικούς θησαυρούς, βγαίνετε στο αντίστοιχο βιβλίο με συγκεντρωτικά στοιχεία που εξέδωσε το μουσείο Ashmolean, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Michael Vickers...

Καλό Πάσχα να έχουμε, φιλιά από ΝΖ!!!

Read More

Επικαιρότητα και σπιτικά βίντεο

*Επικαιρότητα και σπιτικά βίντεο, από την καθημερινή  Ζωή στη ΝΖ, και ίσως και λίγη γκρίνια από τις περίεργες καταστάσεις που βιώνουμε εδώ...

Κανονικά τώρα, θα έπρεπε να σας δείξω φωτό και βίντεο από την "΄Ώρα της Γης", όπως είχα κάνει και πέρυσι, τέτοιον καιρό, αλλά δεν έχω τίποτα...Ο λόγος είναι οτι δεν έγινε τίποτα στο Christchurch, οπότε μην ξεροσταλιάζετε μπροστά στην τηλεόραση να δείτε να σβήνει ο καθεδρικός και το γλυπτό της πλατείας...
Φέτος δεν οργανώθηκαν φιέστες, συναυλίες, προβολές, διαμαρτυρίες, δεν τύπωσαν ούτε σχετικά μπλουζάκια....Μόνον μια ...μπυραρία, στο ισόγειο του ξενοδοχείου Millenium συμμετείχε στους εορτασμούς και οι θαμώνες της ήπιαν το ποτό τους υπο το φως των κεριών, για μία ώρα...Κατά τα άλλα, το απόλυτο μηδενικό...Μόδα ήταν και πέρασε...Το τζέρτζελο ήταν για μία μόνον χρονιά, το έκαναν  το καθήκον τους πέρυσι, φέτος δεν έχει!
Αυτά! Τα είπα και ξέσπασα....
Μοναδική εξαίρεση στην ανία της πόλης, ήταν η διαμαρτυρία ενός πολίτη, που επειδή το ACC (κάτι αντίστοιχο με το δικό μας ΙΚΑ) δεν του εγκρίνει μια εγχείρηση που πρέπει να κάνει στη μέση του, κατέλαβε το καμπαναριό του καθεδρικού, ξετύλιξε ένα πανώ με την ηλεκτρονική διεύθυνση της ιστοσελίδας που άνοιξε για αυτόν τον σκοπό (με τον "ευφάνταστο" τίτλο www.screwedbyacc.co.nz) και έμεινε εκεί πάνω για 24 ώρες...Κατέβηκε μόνος του, αφού ειδοποιήθηκε από τον ασφαλιστικό φορέα πως θα επανεξεταστεί η υπόθεσή του..Φυσικά τον περίμενε η αστυνομία που τον συνέλαβε, για παράνομη είσοδο στον χώρο, τίποτα το σοβαρό δηλαδή, αν είσαι ΝΖηλανδός πολίτης (επειδή αν είσαι ξένος, βάψ' τα μαύρα...)

Επειδή δεν βάζω συχνά βίντεο, αποφάσισα να σας δείξω μερικά "χειροποίητα" βιντεάκια (μαζί με ελάχιστες φωτό) που τράβηξα στις 17 του μήνα, όταν είχαμε ένα πανέμορφο δειλινό...Αφού είπαμε να το "ελαφρύνουμε" λιγάκι το μπλογκ, από την καταιγιστική ροή πληροφοριών και εικόνων, τα βιντεάκια αυτά, μπορούν από μόνα τους (μαζί με ελάχιστες φωτό από το ίδιο απόγευμα) να αποτελέσουν ένα ποστ...

Μια ερασιτεχνική κωπηλατική ομάδα, που προπονείται με μια βάρκα τύπου waka (πολεμική σκαλιστή βάρκα των Μαορί), στον Avon, κοντά στο βόρειο New Brighton...

Τα χρώματα του δειλινού, πάνω από το προάστειο, και οι σχηματισμοί των σύννεφων...
Γαλανά και ρόδινα χρώματα, πάνω από τον ωκεανό...
Tα σύννεφα πάνω από τις αμμοθίνες, στην παραλία του Brighton...

Ακολουθούν μερικά "χειροποίητα" βίντεο, από το δειλινό: Ο αέρας και το κύμα, είναι σχεδόν εκκωφαντικά, ενώ μια λαχανιασμένη ανάσα, που κάποιες στιγμές ακούγεται, είμαι εγώ που έτρεχα από ύψωμα σε ύψωμα, για να έχω συνολική κάλυψη...Καλού -κακού κατεβάστε την ένταση του ήχου, μην πονέσουν τα αυτάκια σας...

Αυτά τα ολίγα, για σήμερα και βλέπουμε πώς θα συνεχιστεί σε λίγες μέρες, η υπόθεση αυτού του ιστολογίου...Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα οτι έδωσα υπερβολικά μεγάλη σημασία στην ύπαρξη των σχολίων, και πώς θα έπρεπε μόνο να ποστάρω και να μην με νοιάζει η απήχηση των αναρτήσεων, αφού έτσι κι αλλιώς γνωρίζω οτι το μπλογκ τραβάει την προσοχή μόνον επειδή βρίσκομαι στη ΝΖ... Κανονικά θα έπρεπε μόνον να κάθομαι και να απολαμβάνω, και να (ξανα)-ζώ τα (ελάχιστα) όμορφα...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους λοιπόν, για την συμμετοχή σας στο ταξίδι αυτού του μπλογκ...
ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΊΤΕ, ΔΕΝ ΚΛΕΊΝΩ!
Φιλιά!

Read More

Αρτάνις στα σύννεφα

Τον τελευταίο καιρό έχω παρατηρήσει οτι τόσο εγώ, όσο και οι αναγνώστες του μπλογκ αυτού, παρουσιάζουμε σημάδια κόπωσης...Και καταλαβαίνω πώς όσο κι αν θέλουμε όλοι να συμμετάσχουμε στο σχολιασμό, τόσο αυτού του μπλογκ, όσο και στα μπλογκ των φίλων, είναι πολύ δύσκολο να διατηρήσουμε το ενδιαφέρον μας επ' αόριστον...Μιλώντας για μένα, δεν αισθάνομαι οτι βαρέθηκα, αλλά μάλλον οτι έχω κουραστεί...Έχω να πω ακόμα -και να δείξω- πολλά, αλλά δεν ξέρω τί μου φταίει και αντιδρώ έτσι...Μόλις στο προηγούμενο ποστ, "γιόρταζα" τις 200 αναρτήσεις, τώρα, κι ενώ έχω τελειώσει το στήσιμο του 1ου ποστ της Ηφαιστειακής κοιλάδας, σκέφτηκα πως μάλλον το έχω παρακάνει με τις τόσες ταξιδιωτικές εμπειρίες...
Είναι κάμποσος καιρός τώρα, που "μαζεύω" φωτό από διάφορους σχηματισμούς σύννεφων, και νομίζω ήρθε η ώρα να τους δείξω :)

Φ1: Ανοιξιάτικα σύννεφα, πάνω από το Godley Heads
Φ2: Μετά τη βροχή, στο δέλτα Avon & Heathcote (Christchurch)
Φ3: Στους Βοτανικούς κήπους
Φ4: Τοπίο με σύννεφα, έξω από το Napier
Φ5: Βροχή πάνω από τον Ωκεανό
Φ6: Κατσαρά σύννεφα στο Sumner
Φ7: Μοναχικός γλάρος στην Κaikoura
Φ8: Ένα γαλάζιο σημείο ανάμεσα στα σύννεφα, στο δρόμο για τη Rotorua
Φ9: Δίδυμοι λόφοι κοντά στην Ocean Beach
Φ10: Το δέντρο των κορμοράνων, στους Βοτανικούς
Φ11: Θέα προς τις συννεφιασμένες Άλπεις, από τα Port Hills
Φ12: Σύννεφα πάνω από την Ηφαιστειακή κοιλάδα στην Rotorua
Φ13: Το Diamond Harbour, απέναντι από το λιμάνι του Lyttelton
Φ14: Η λίμνη Βικτώρια στους Βοτανικούς
Φ15: Κορδυλίνες στην λίμνη Bottlenose, έξω από το Kaiapoi(10 χλμ από το Christchurch)
Φ16: Το φεγγάρι ανάμεσα στα κλαδιά της βερυκοκκιάς του γείτονα :)
Το ποστ αφιερώνεται στον Βασίλη και στο Νοών...νοήτω, που τους αρέσουν τα σύννεφα...Έχω φωτό για 2 ακόμα σχετικά ποστ, που θα έρθουν αργότερα...Καλησπέρα σε όλους...

Read More

Εικόνες από τη Rotorua

Πατήστε το play, είναι το νέο αστέρι της ΝΖ, η Gin Wigmore...Οι στίχοι του τραγουδιού είναι παρόμοιοι με το "αν πας με άλλη, θα σου σπάσω το κεφάλι", της Πέγκυ Ζήνα, η μουσική όμως είναι απείρως καλύτερη...Το θέμα όμως, είναι η φωνή της, επειδή κάτι θα σας θυμίσει ;Ρ

Αυτό είναι το 200ό ποστ, αυτού του μπλογκ...Άργησα, αλλά τα κατάφερα!!! Πάμε για τα 200 επόμενα, τώρα :)

Φεύγοντας λοιπόν από το lava glass πήραμε το δρόμο για βορειότερα, την πόλη της Ροτορούα, στις όχθες τις ομώνυμης λίμνης...Το όνομά της σημαίνει "Δεύτερη Λίμνη", και υπάρχει και σχετικός μύθος, με έναν αρχηγό της τοπικής φυλής Te Arawa να ανακαλύπτει τη λίμνη και να την αφιερώνει σε ένα θείο του...

Στην αρχή ο καιρός ήταν απλά συννεφιασμένος, αλλά στην πορεία τα σύννεφα πύκνωσαν...

Τοπίο με δέντρα έτοιμα προς υλοτόμηση, καθώς είπαμε τα δάση στη ΝΖ -πλην Εθνικών πάρκων- είναι ιδιωτικά...

Μικρή λίμνη κοντά στο θεματικό πάρκο Volcanic valley, το οποίο θέλαμε να επισκεφτούμε, αλλά δυστυχώς δεν καταφέραμε εκείνο το μεσημέρι, διότι ο καιρός σκοτείνιασε ...

...και με το που φτάσαμε στο πάρκινγκ του πάρκου, έριξε καρέκλες...

Φεύγοντας όμως από κει, κι ενώ κατεβαίναμε από το οροπέδιο του Waikato, προς την Ροτορούα, ω! του θαύματος, ο καιρός έφτιαξε!

Ενώ ψάχναμε για δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο -καθώς είχαμε σκοπό να μείνουμε μόνον ένα βράδυ- εντόπισα αυτήν την περίφραξη, ενός σπιτιού ακριβώς δίπλα: οι κορμοί της φτέρης που χρησιμοποιήθηκαν, φύτρωσαν ξανά σχεδόν όλοι...

Την επόμενη μέρα, δίπλα στη λίμνη της Ροτορούα: ενώ η δυσοσμία από τις θερμές πηγές ήταν διάχυτη σε όλη την πόλη (σαν ρεβύθια, κλούβιο αυγό και ωμό κοτόπουλο -λίγο πριν την αποσύνθεση- ΜΑΖΙ). Το λιμανάκι στην ακτή ήταν το πιο άοσμο μέρος...Ο καιρός συννεφιασμένος-φυσικά...

Το ποταμόπλοιο Lakeland Queen, σε μία από τις προβλήτες του μικρού λιμανιού...Δεν κάναμε την κρουαζιέρα, λόγω περιορισμένου χρόνου επειδή θέλαμε να επισκεφτούμε την "Ηφαιστειακή κοιλάδα" πριν το μεσημέρι (όλες οι τουριστικές ατραξιόν, τα μουσεία, τα καταστήματα κλπ, στη ΝΖ, κλείνουν στις 5 το απόγευμα)

Παπάκια papango σε σχηματισμούς, μπροστά στην προβλήτα των υδροπλάνων και των ελικοπτέρων...

Eνα ζευγάρι μαύρων κύκνων από τους πολλούς που ζουν στη λίμνη...Το μπροστινό πουλί είναι το αρσενικό, το άλλο είναι το θηλυκό...Κάποιοι εισήχθησαν από τους αποίκους, γύρω στο 1860, από το συγγενικό είδος που ζει στην Αυστραλία (όταν και το τελευταίο άτομο του καθεαυτού ΝΖηλανδικού μαύρου κύκνου είχε εξαλειφτεί), πολύ μεγαλύτεροι αριθμοί όμως μετανάστευσαν μαζικά λόγω κλιματικών αλλαγών, όπως και πολλά άλλα είδη...Προοστατεύονται αυστηρά από τη νομοθεσία...

Θέα προς την ανατολική πλευρά της λίμνης...

Το δέντρο Titoki, ή αλλιώς όπως την ονομάζουν, η ΝΖηλανδική βελανιδιά, ή ακόμα και ΝΖηλανδικό φράξο...Βασικά δεν έχει καμιά σχέση με βελανιδιά, (και στον φράξο προσομοιάζει μόνον στα φύλλα,) αλλά οι άποικοι το "βάφτισαν" έτσι...Οι Μαορί του προσέδιδαν μεγάλη αξία, χρησιμοποιούσαν τον καρπό (κόκκινη σάρκα) σαν τροφή και το λάδι του μαύρου σπόρου για φαρμακευτικούς σκοπούς...

Η θέα προς τη δυτική πλευρά της λίμνης...Αν δεν κρυβόταν ένα "γλαρίδιο" πίσω από το πρώτο παγκάκι, η φωτό θα ήταν ά-ψο-γη...

Ακόμα ένα γλαράκι Tarapunga (Larus bulleri), σε τέλεια πόζα για φωτό...

Άποψη της παραλίας, με τα δέντρα Τιτόκι...Οι γλάροι εντωμεταξύ, επιμένουν να μου "χαλάνε" τις λήψεις...Ξούτ βρε!

Ο ροδώνας δίπλα στο μουσείο της πόλης...Αλλά με τόσο σύννεφο, τί να το κάνεις...

Η ενημερωτική ταμπέλα του Μουσείου, με τα εκθέματα...

Άποψη της εισόδου, φωτό δεν θα σας δείξω από τις εκθέσεις, επειδή δεν τις είδα, με ενδιέφερε μόνον τη ιστορία του 28ου τάγματος Μαορί που πολέμησε στην Κρήτη και σε άλλα μέρη...Ανάμεσά τους πολέμησε και ο Νέντ Νέιθαν...

...και οι προσόψεις της νότιας πτέρυγας που ανακατασκευάζεται...Ο χώρος λειτουργούσε σαν ξενοδοχείο ιαματικών λουτρών, ενώ λουτρά υπήρχαν και στην νότια πλευρά του κτίσματος...

Το μουσείο όπως φαίνεται από σχετικά μικρή απόσταση, ανάμεσα στα γήπεδα όπου ΝΖηλανδοί συνταξιούχοι -ντυμένοι στα άσπρα- παίζουν κροκέ (croquet), το οποίο κάποτε ήταν και Ολυμπιακό άθλημα...

Η ξύλινη πύλη του πάρκου των λουτρών, που χτίστηκε το 1901...Το σχέδιο φτιάχτηκε έτσι ωστε να θυμίζει στέμμα, και αφιερώθηκε στον δούκα και τη δούκισσα της Κορνουάλης, που επισκέφτηκαν εκείνη τη χρονιά, τη ΝΖ και την πόλη ( λέει η επίσημη ιστοσελίδα της πόλης) και αργότερα,στέφηκαν βασιλείς με τα ονόματα ΓεώργιοςV και Μαίρη( η -έντελώς άχρηστη όμως, - πληροφορία της μέρας ;)

Το κτίριο του ρολογιού, ή αλλιώς όπως είναι γνωστό, το Παλιό Ταχυδρομείο, απέναντι από την πύλη του πάρκου των Λουτρών...

Στο επόμενο ποστ -αν δεν βρω τίποτε άλλο- η επίσκεψη στην "Ηφαιστειακή κοιλάδα"...

Καλό Σ/Κ σε όλους...

Read More