Προς την Taupo

Πατήστε το play...Πρόκειται για μια καταπληκτική χορωδία από τη Σλοβενία...

Λοιπόν, αφήσαμε το Wellington αμέσως μετά την επίσκεψη στο μουσείο Τe Papa...O καιρός ήταν βροχερός, και δεν κάναμε παρά ελάχιστες στάσεις, μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας, τη λίμνη Ταούπο, που είναι η μεγαλύτερη λίμνη της ΝΖ...Στις 2 πρώτες φωτό, τοπίο και γέφυρα κοντά στην Porrirua, έξω από το Wellington...Ενώ διασχίζουμε τον Desert road, με καταρρακτώδη βροχή...Στις πρώτες 2 φωτό το ηφαίστειο Ruapehu, και στην τρίτη, το ηφαίστειο Tongariro, που περιβάλλονται από τα δυο (ομώνυμα) Εθνικά πάρκα...Οι κορυφές είναι χιονισμένες, ενώ αν ο καιρός ήταν καλύτερος, θα αναγνωρίζατε τα εδάφη της Μόρντορ από την τριλογία του Άρχοντα...Στο Εθνικό πάρκο του Mt Ruapehu, χάθηκε τις προάλλες ένας Έλληνας τουρίστας, ο οποίος διασώθηκε μέσω ...Ελλάδας...Ευτυχώς που ήταν ψύχραιμο το παιδί, και γερό, και επικοινώνησε με την οικογένειά του στην Ελλάδα, και  είχε και τη τύχη με το μέρος του, και σώθηκε, διαφορετικά ακόμα θα τον ψάχνανε στις ερημιές, οι ΝΖηλανδοί...Όλη η περιοχή είναι ηφαιστιογενής, και το συγκεκριμένο οροπέδιο το οποίο διασχίζει το δρόμος αυτός, ανάμεσα στα βουνα, τα ηφαίστεια και τις ηφαιστιακές κοιλάδες, είναι ακατοίκητο, ανεμόδαρτο και απουσιάζει παντελώς η υψηλή βλάστηση...Πριν από χρόνια, συνέβη εδώ και το ομώνυμο έγκλημα από έναν ντόπιο έμπορο ναρκωτικών, ενώ το πτώμα του θύματος που μάλλον ήταν διακινητής, δεν βρέθηκε ποτέ...

Οι πρώτες εικόνες από την Ταούπο...Δημιουργήθηκε στην καλντέρα ενός υπερηφαιστείου, από την εισροή των υδάτων 4 γειτονικών ποταμών, και έχει εμβαδόν 616 τετ.χιλιόμετρα, ενώ στο βαθύτερο σημείο της φτάνει τα 183 μέτρα...Για να συγκρίνουμε με την μεγαλύτερη Ελληνική λίμνη, τη Τριχωνίδα, η οποία έχει έκταση επιφάνειας 98,6 τετ.χλμ, και βάθος 58 μέτρα, είναι σαν να λέμε οτι η Τριχωνίδα χωράει μέσα στην Ταούπο, σχεδόν εξήμισι φορές, ενώ ο Παγασητικός κόλπος (175 τετρ.χλμ), τρισήμισι φορές...
Η μεγαλύτερη έκρηξη του ηφαιστείου συνέβη πριν από 26.500 χρόνια, ενώ η τελευταία μεγάλη, το 180 μΧ...Το ηφαίστειο θεωρείται ανενεργό, ενώ η λίμνη βγάζει ακατάπαυστα κομμάτια ελαφρόπετρας, που συλλέγουν οι ντόπιοι και οι επισκέπτες (καναδυο κιλά θα τα μάζεψα :)Δυστυχώς και στην παραλιακή ομωνυμη πόλη (Ταούπο) όπου επρόκειτο να διανύκτερεύσουμε, ωστε να συνεχίσουμε την επόμενη μέρα το ταξίδι μας, ο καιρός ήταν όπως και σε όλη τη διαδρομή: βροχερός...Το μέρος είναι πολύ τουριστικό, ενώ οι περισσότερες ομάδες τρίαθλου της χώρας, αθλούνται εκεί...Αφού βρήκαμε δωμάτιο σε ωραιο ξενοδοχείο, είπαμε να βγούμε μια βόλτα να δούμε λίγο το μέρος και να βγάλουμε καμιά φωτό, στις όχθες...Σε κανονικές (καλές) συνθήκες, θα φαινόταν στο βάθος του Ορίζοντα, το ηφαίστειο Tongariro, αλλά λόγω της κακοκαιρίας και της χαμηλής νέφωσης, δεν φαινόταν σχεδόν τίποτε....Δυστυχώς άρχισε να βρέχει πάλι, και μπήκαμε σε ένα μπαρ-εστιατόριο για να τσιμπήσουμε κάτι και να πιούμε και ένα ποτήρι κρασί (ο Ίωνας), ενω εγώ που δεν αγγιζω τα ΝΖηλανδικά και Αυστραλιανά κρασιά, προτίμησα μία Κορόνα (είχα να πιω από το λύκειο, μπύρα Κορόνα, με λεμόνι στο λαιμό του μπουκαλιού :)Η τηλεόραση είχε αγώνες τέννις, και ράγκμπυ, ενώ στο μπαρ και την αίθουσα του εστιατορίου, δεν έπεφτε καρφίτσα... Βαρετάααααααααααααα...Τα ωραία όμως συνέβαιναν έξω...Φύγαμε λοιπόν από το μπαρ, και πήγαμε προς τη λίμνη, όπου παρά τη βροχή, είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα...ΟΙ επόμενες φωτό, χωρίς σχολιασμό...Αυτά τα ολίγα, περισσότερα σε λίγες μέρες...Καλά να περνάτε, σας φιλώ...

Read More

Στο Welligton (β' μέρος)

Πατήστε το play, προκειται για μία από τις μεγαλύτερες ραδιοφωνικές επιτυχίες αυτόν τον καιρό στη ΝΖ...Και το βίντεο αυτό, το λατρεύω !

(Λάσπο μου, είδες που σε σκέφτομαι;;;)

Το πρωί της επόμενης, είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε το μουσείο Te Papa Tongarewa που άνοιξε τις πύλες το 1998 και κόστισε συνολικά 300 εκατομύρια ΝΖ$...Ο καιρός δεν ήταν καλός, για την ακρίβεια ψιλόβρεχε, και ταυτόχρονα ήταν και η μέρα αναχώρησης για βορειότερα, προς τη λίμνη Taupo (διάβάζεται Ταούπο)...Στο τούνελ του λόφου Victoria, που οδηγεί γρηγορότερα στο κέντρο της πόλης, και από 'κει στο λιμάνι, παρά να κάνουμε πάλι τον κύκλο...Το θέατρο Circa, απέναντι από το μουσείο, στην παραλία της πόλης...Η είσοδος στο Μουσείο είναι ελεύθερη και η επίσκεψη στις μόνιμες εκθέσεις του, είναι δωρεάν , δεδομένου όμως οτι οι περισότεροι που το επισκέπτονται είναι τουρίστες που μετακινούνται με αμάξια και τροχοβίλες και αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν τους χώρους στάθμευσης γύρω και κάτω από το μουσείο, το ανύπαρκτο εισιτήριο αντισταθμίζεται με το τσουχτερό πάρκινγκ, μιας και απαιτείται περίπου ένα τρίωρο, για μια ολοκληρωμένη -αλλά σύντομη- επίσκεψη...Εκείνο τον καιρό, φιλοξενούσε την έκθεση "μια μέρα στη Πομπηϊα" (με εισητήριο, φυσικά), την οποία δεν επισκεφτήκαμε, καθώς την άνοιξη του 2008, είχαμε μια παρόμοια έκθεση στο μουσείο του Βόλου...Το γιγάντιο καλαμάρι που ψαρεύτηκε το Φεβρουάριο του 2007 στις θάλασσες της Ανταρκτικής, από ΝΖηλανδικό ψαράδικο, και δωρήθηκε στο μουσείο...Για περισσότερες πληροφορίες, κοιτάξτε εδώΟ σκελετός μιας Πτεροφάλαινας, που συνήθως φτάνει τα 18-20 μέτρα...Tα ταριχευμένα kiwi...Διαδραστικός χάρτης -πάτωμα...Κάθε περιοχή - ή κατα περίπτωση- τετράγωνο που πατούσαμε, στον τοίχο απέναντι εμφανίζονταν πληροφορίες για τα κάθε λογής ευρήματα που εντοπίστηκαν εκεί...(Αυτά τα πόδια δεν είναι δικά μου, εγώ τράβαγα φωτό :)Η μικροσκοπική ανάλυση του πράσινου νεφρίτη (pounamu)...Αν δεν κοιτάξω τις πολύτιμες πέτρες, τί θα κοιτάξω;;;Δείγματα του κοσμήματος hei tiki, από νεφρίτη της Δυτικής ακτής, που προήλθε από ανασκαφές σε όλη τη χώρα...Πολλά από αυτά, προέρχονται από άγνωστο φυλετικό υπόβαθρο και διαφέρουν σε μέγεθος, βάρος, τεχνική, διακόσμηση κλπ...Όλα αυτά τα ευρήματα ονομάζονται Taonga(ταόνγκα= θησαυροί)Ένα ξυλόγλυπτο με ένθετα μάτια από κοχύλι paua, από τα πολλά που φιλοξενεί το μουσείο...Το μυαλό μου όμως εμένα στα κοσμήματα...Εδώ ένα περιδέραιο από χρωματιστό σπάγκο και λουλούδια από κομμάτια κοχυλιών (μαργαριτοφόρα στρείδια- mother of pearl)Περόνη από ταρταρούγα...Παρόλο που δεν επικροτώ τη χρήση τέτοιων υλικών, πρέπει να παραδεχτώ οτι είναι αριστούργημα...Kεχριμπάρι από το δέντρο Kauri (Agathis australis), ένα είδος Αροκάριας, που φτάνει τα 50 μέτρα σε ύψος...Δύο από τα μεγαλύτερα δείγματα του είδους, βρίσκονται στο δάσος Waipua και θεωρούνται ιερά: το Matua Ngahere (πατέρας του δάσους) και το Tane Mahuta (άρχοντας του δάσους) που πρόσφατα κινδύνεψαν από πυρκαϊά , που έκαψε 30 εκτάρια του δάσους αυτού...Κάντε κλικ στα ονόματα να δείτε τα δέντρα...To stationwagon Holden του 1974, που ο ΝΖηλανδός καλλιτέχνης Jeff Thomson, μεταμόρφωσε, χρησιμοποιώντας λαμαρίνες και οξυγονοκόλληση, το 1991...Αρχικά κυκλοφορούσε κανονικά στους δρόμους και πήρε μέρος σε πολλές εκθέσεις, στην Αυστραλία και τη ΝΖ, αλλά το 1996 αγοράστηκε και δωρήθηκε στο μουσείο Te Papa, από τον ΝΖηλανδικό φορέα στοιχημάτων και λαχείων, τον αντίστοιχο δλδ με τον δικό μας ΟΠΑΠ...Tο έργο Pisupo lua afe (Corned beef 2000), του καλλιτέχνη Michel Tuffery...Ο σκοπός του γλύπτη ήταν να δείξει την αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες των λαών του Ειρηνικού ωκεανού, μετά την έλευση των αποίκων...Η ΝΖηλανδία είναι η έβδομη χώρα παγκοσμίως σε παχυσαρκία...Το κεφάλι ενός κριαριού, ντυμένο με γούνα κουνελιού, ασημένια διακόσμηση και διάφορα αξεσουάρ για εισπνοή (σνιφάρισμα) καπνού...Κατασκευασμένο το 1875 από άγνωστο τεχνίτη για την Mosgiel Woollen Factory Company στην Σκωτία, ανήκει στο "Μουσείο των Αποίκων" στο Otago (Dunedin), από το οποίο το "δανείστηκε" το μουσείο Te Papa και εκτίθεται στην πτέρυγα των "Σκοτσέζων" (=αποίκων)...(αυτοί εδώ, το θεωρούν αριστούργημα, εμένα πάλι, μια αποστροφή, μου την προκαλεί...Ψέματα να πω;;;)Η θέα προς τη μαρίνα, από τον 2ο όροφο του Μουσείου...Από τον εξωτερικό χώρο του μουσείου, μια υπέργεια είσοδος...Το λιμάνι και ένας από τους γερανούς, στο διπλανό χώρο...Μία ξύλινη κατασκευή, που στην ουσία είναι ένα τραπεζοειδές άνοιγμα στο τσιμεντένιο δάπεδο του εξωτερικού χώρου του Μουσείου, τους πάσαλους που υποστηρίζουν όλη την κατασκευή, έκθετους, και μια μικρή γέφυρα που ενώνει τις δύο άκρες του ανοίγματος, φέρνοντας τον περιπατητή κοντύτερα στη θάλασσα...Έχω την εντύπωση οτι το όλο κατασκεύασμα, ονομάζεται "Μπλε κύβος" ή κάτι τέτοιο, και σε μια εσωτερική πλευρά του, φέρει την εξής επιγραφή: "Blue rain from a clear sky, Our world in a cube of sunlight-but to the south, the violet admonition of thunder" από ένα ποίημα του Alistair Τe Ariki Campbell, που ονομάζεται "Blue rain"...Τα παγκάκια δίπλα στην ξύλινη κατασκευή και με φόντο τα κτίρια του κέντρου της πόλης, κάτω από τον βροχερό ουρανό...

Στο επόμενο, αποφάσισα να συνεχίσω κανονικά με τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις, και να μην κάνω ανάρτηση σφήνα...

Καλά να περνάτε...

Read More

Στο Wellington (α' μέρος)

Πατήστε το play (για να δείτε το original βίντεο, πατήστε εδώ)

To Wellington μέσα από το αμάξι...Βασικά είναι μια πόλη χτισμένη πάνω σε συνεχόμενους λόφους, και για αυτό το λόγο, το κυκλοφοριακό της, μοιάζει με της Αθήνας και του Ηρακλείου...Πολύ μπέρδεμα...Το Κοινοβούλιο, ή όπως ονομάζεται χαρακτηριστικά "Beehive" (=κυψέλη)...Πρόκειται για ένα κτίριο κατασκευής 1970, το οποίο έχει ψηφιστεί ως το 3ο χειρότερο αρχιτεκτόνημα στον κόσμο...Για να δείτε ολόκληρο τον κατάλογο των 10 χειρότερων κτιρίων παγκοσμίως, πατήστε εδώ.Προς το νότο: η Oriental parade, o δρόμος που οδηγεί στην χερσόνησο του Miramar(-αλλά και έξω από την πόλη-), στην οποία κατοικούν οι περισσότερες Ελληνικές οικογένειες...Το Miramar. Μου θύμισε πολύ την Άνω πόλη της Θεσσαλονίκης...Το πλοίο που χρησιμοποίησε ο Peter Jackson για τα γυρίσματα του Κing Kong (2005) με σημαντικότερους πρωταγωνιστές, την Naomi Watts και τον Adrien Brody...Φυσικά ήταν παραγωγή της WETA...Το δειλινό και το καράβι, το οποίο προ ημερών, ρυμουκλήθηκε και βυθίστηκε στα στενά Κουκ...Την τελευταία πενταετία, είχε αφεθεί να σαπίζει στην προβλήτα του Miramar...Το επόμενο πρωί: ένα συντριβάνι- γλυπτό, στην εμπορικότατη οδό Κούβας, στο κέντρο της πόλης, όπου καθήσαμε για να δούμε βιτρίνες και να πιούμε το καφεδάκι μας...Μετά ξεκινήσαμε να βρούμε παραλία (να δούμε πώς μοιάζουν οι παραλίες του Wellington!)...Μετά από πολλά μπερδέματα λόγω της ελειπούς σήμανσης, βγήκαμε στο Lower Hutt, απέναντι από το Wellington...Στη φωτό, ένας αγωγός ομβρίων υδάτων που βγαίνει στην αμμουδιά, και ένας κορμοράνος που "σιάζει" το φτέρωμά του...Η μακρυά προβλήτα, στην οποία ψάρευαν και κάνανε μπάνιο πολλοί ντόπιοι, κυρίως Μαορί...Μια ταμπέλα που μας έκανε (-φυσικά) κακή εντύπωση...Διαβάστε ΤΙ γράφει...Ακόμα ένα γλυπτό (ανεμοδείκτης), στο δρόμο προς το ξενοδοχείο μας, και πριν πάρουμε  την Oriental parade για να βρούμε άλλη παραλία, αφού από την άλλη, φύγαμε τρέχοντας...Ενώ η Oriental parade, γίνεται Evans parade και βγαίνει εκτός πόλης, οι ακτές αρχίζουν να θυμίζουν παραλίες που προσφέρονται για κολύμπι...Στο βάθος το ωραιότατο πλοίο Κaitangi (καμιά σχέση με τα υπόλοιπα ερείπια-) της Interislander, που φτάνει στο λιμάνι της πόλης...Η ακτή Scortching bay, ένα καταπληκτικό μέρος, ιδανικό για μπάνιο...Ο Ίωνας και τα πιτσιρίκια το καταευχαριστήθηκαν...

Εγώ πάλι, παλιά μου τέχνη κόσκινο: Μάζεψα πολλά ματάκια της θάλασσας που είχαν ξεβραστεί στην άμμο, για μελλοντική χρήση, καθώς στα βραχάκια στο πλάι της παραλίας ζούσαν τα αντίστοιχα κοχύλια Turbo smaragdus, που στη γλώσσα των Μαορί, ονομάζονται pūpū...Κανονικά, οι διάφοροι αλιείς, συλλέγουν τα κοχύλια ζωντανά, τα βράζουν και αποσπούν το κάλυμα του ζώου (το μάτι), αλλά εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνω αυτό...Τα ματάκια που προέρχονταν από νεκρά ζώα από φυσική διαδικασία, μου αρκούν...Μια χειροποίητη κατασκευή, στον τοίχο διπλα στην καφετέρια της παραλίας, φτιαγμένη όλη από κοχύλια αμπαλόνε ή paua(halliotis iris), που βγάζουν οι γειτονικές ακτές...Το ζήτημα με το συγκεκριμένο κοχύλι, είναι οτι λόγω της μεγάλης εμπορικής του αξίας και παρά τους αυστηρούς κανόνες, αλιεύεται λαθραία, από οποιονδήποτε διαθέτει μία μάσκα και μια φόρμα καταδύσεων, το ζώο αποκόβεται από το κοχύλι και συλλέγεται πρόχειρα, ενώ το όστρακο ξεβράζεται στις παραλίες...Μία τυπική ΝΖηλανδική bach (διαβάζεται "μπατς"), δλδ καλύβα δίπλα στη θάλασσα...Βέβαια υπάρχουν και οι bach(es) επαύλεις, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα...Η Tarakena bay, φωτογραφημένη από την διπλανή της, Breaker's bay...Στο βάθος ο Steeple rock, κάτω από τα σύννεφα, κι ενώ έρχεται το δειλινό...Η Breaker's bay (η νότια πλευρά), κάτω από τα σύννεφα...Ένα ροζ paua, που προσομοιάζει χρωματικά με το Haliotis corrugata (που ζει στις ακτές της Αμερικής και του Μεξικού, από την πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού), αλλά εδώ πρόκειται για νεαρό ζώο του είδους H. iris που δεν πρόλαβε να αναπτυχθεί και γι αυτό το λόγο έχει αυτή την απόχρωση, ενδεικτικό του οτι ίσως να ψαρεύτηκε λαθραία...Ακόμα κι έτσι όμως, είναι υπέροχο...Το βραδινό και τελευταίο δρομολόγιο, ενώ αναχωρεί για το Νότιο νησί, φωτογραφημένο ανάμεσα από τους βράχους του Steeple rock...Kαι πάλι η Breaker's bay...Και η Tarakena Bay...

Η καμάρα του βράχου, που "χωρίζει" αλλά και ενώνει τις δυο παραλίες...Η απέναντι ακτή με τους 2 φάρους, ενώ βραδιάζει...

Και ο Steeple rock, φωτισμένος από μια σύντομη ακτίδα φωτός, λίγο πριν δύσει για τα καλά ο ήλιος, κι εμείς αναχωρήσουμε για το ξενοδοχείο...
Στο επόμενο, η επίσκεψη στο Te Papa, το λεγόμενο "Μουσείο της Νέας Ζηλανδίας" και διάφορες άλλες φωτό, από τις πολλές...(Ολες οι εικόνες που αφορούν τοπία, έχουν ανεβεί με διαστάσεις 1221x916pxl...Όλες οι υπόλοιπες, πχ φωτό πόλης, ταμπέλες κλπ, με μικρότερη ανάλυση, για λόγους οικονομίας ;)
Ελπίζω να περάσατε υπέροχα το τριήμερο της Αποκρηάς και της Καθαρής Δευτέρας ...Φιλιά σε όλους...

Read More