Σας έχει τύχει ποτέ, να αισθάνεστε λυπημένοι χωρίς αιτία; Να συγκινείστε με ένα τραγούδι, μια εικόνα, ένα ποίημα; Αυτό έπαθα κι εγώ όταν έψαχνα να βρω το βίντεο αυτού του τραγουδιού, το οποίο αγαπώ ιδιαίτερα...Παρόλο που μιλάει για κάποιο καλοκαίρι στην Πράγα, δεν νομίζω να υπάρχει άλλο τραγούδι να ταιριάζει καλύτερα στο ποστ αυτό, για τις βροχερές μέρες του Christchurch, το Φλεβάρη στη μέση του Αυγούστου, λίγο πριν την άνοιξη του Σεπτέμβρη...
Όλα ανάποδα πια, σ' αυτούς τους Αντίποδες...
Όλα ανάποδα πια, σ' αυτούς τους Αντίποδες...
Όλες οι εποχές μου αρέσουν, τις βρίσκω όμορφες, την κάθε μία με τα δικά της χαρακτηριστικά, όμως τώρα τον χειμώνα τον βαρέθηκα, κι ας μην έκανε και τόσο πολύ κρύο πια...Μου έχει δώσει την εντύπωση πως παρατράβηξε, πώς θέλει να μείνει κι άλλο κολλημένος εδώ, να μας μουλιάσει περισσότερο, όλο και κάτι αλλάζει όμως τριγύρω, σαν η άνοιξη να αρχίζει να ψιθυρίζει στην φύση πώς πλησιάζει, και με περιμένει να την αφουγκραστώ κι εγώ μαζί με όλα τα πλάσματα, που κοντοζυγώνει...
Βλέπω -και αναγνωρίζω- λοιπόν, τα πρώτα της σημάδια: τα λουλούδια της που ανθίζουν, τα πουλιά που ετοιμάζονται να ζευγαρώσουν ή έχουν κιόλας μωρά, την ημέρα που σιγά- σιγά μεγαλώνει...Μόνον ο ήλιος αργεί ακόμα να μας χαμογελάσει, παγιδευμένος μέσα στα νέφη της βροχής...Όμως θα φανεί κι αυτός, κι ας φέρει η νέα εποχή κι άλλες παγωνιές, βροχές και μουντό καιρό...Θα είναι άνοιξη πλέον και δεν θα μας νοιάζει, επειδή θα ξέρουμε πώς τα φαινόμενα αυτά θα είναι πρόσκαιρα...
Και μετά πιθανόν θα γκρινιάζουμε για το καλοκαίρι και τις ζέστες..., και θα έχουμε ξεχάσει πώς λιαζόμασταν βυθισμένοι στη ραθυμία, τα χειμωνιάτικα πρωινά, και αποζητούσαμε την οξείδωση του ήλιου πάνω μας και την αίσθηση οτι αλλάζουμε χρώμα, σαν βαφή πάνω στο κεραμικό που αποκαλύπτει τα πραγματικά της χρώματα μόνον με το ψήσιμο...Νομίζω καμιά φορά πώς λάμπουν πάνω στο δέρμα μου όλες οι αποχρώσεις της ίριδας, κάτω από το ζεστό φως...Είναι απίστευτο με πόσα λίγα πράγματα μπορεί να είναι ευχαριστημένος ένας άνθρωπος...
Τα αδιέξοδα του Φθινοπωρο/χειμώνα θα ξεπεραστούν όταν θα επελάσουμε και πάλι, με την πρώτη καλοκαιρία στα καταπράσινα λιβάδια, τα βουνά και την θάλασσα, την πιο μεγάλη αγάπη...Να κοιτάμε τις αντανακλάσεις της, να ακούμε τον ήχο της, να γευόμαστε τη δροσιά της...Τα κύματα που σπάνε πάνω στις ακτές ή χαϊδεύουνε την άμμο και την γεμίζουν κοχύλια, τους γλάρους που κρώζουν και εφορμούν σκίζοντας την ήρεμη επιφάνεια του νερού, τον ανοιχτό ορίζοντα του ωκεανού, τα σύννεφα που γεννά, ακόμα κι αν αυτά κουβαλούν πάνω στη ράχη τους την καταιγίδα και τη θύελλα...
Προς το παρόν όμως μένει το βρεγμένο γρασίδι, τα λασπωμένα δρομάκια των Βοτανικών, τα τιτιβίσματα των κοτσυφιών που το πρωί παίρνουν το μπάνιο τους στο λούκι της στέγης του γείτονα -ενώ βρέχει- και μετά πετούν προς την βελανιδιά που μου κόβει (ή στολίζει) τον ορίζοντα της αυγής, και ακόμα δεν έχει βγάλει τα νέα της ανοιξιάτικα φύτρα...Οι ιτιές του Ναπολέοντα όμως, δίπλα στον Avon, έχουν πρασινίσει κιόλας, αλλά ποιος να τις έχει προσέξει κι αυτές, όταν προσπερνάει γρήγορα κάτω απ' την ομπρέλα...Καταβρεγμένες και θλιμμένες κουνάνε συγκαταβατικά τα "κλαίοντα" κλαδιά τους και αγγίζουν το ποτάμι...
Είναι όπως όταν πασχίζεις να χαρείς, και μέσα σου βαθιά ξέρεις πώς έχεις κάθε λόγο: όλα πάνε μια χαρά, ο καιρός περνά γρήγορα, η νύχτα μικραίνει και το γέλιο αντηχεί πιό συχνά...Κι όλα ανθίζουν, τα λουλούδια, οι άνθρωποι, τα χαμόγελα...Κι αν η βροχή τα ραίνει με τα δάκρυά της, σαν στάλες δροσιάς αποτυπώνονται στον φακό, δροσερά και ξεκούραστα, έτοιμα να αρχίσουν μια νέα περίοδο ευτυχίας, κάτω από τις φωτεινές μέρες που ακολουθούν...
Κι έτσι είναι οι κύκλοι της ζωής, κάτι τελειώνει πάντα για να έρθει το νέο, το πιο όμορφο, το πιο υγιές, μέχρι να παλιώσει κι αυτό με τη σειρά του και κάτι άλλο να το διαδεχτεί...Το φως μετά το σκοτάδι, η μέρα με τη νύχτα, η χαρά με τη θλίψη, η προσμονή και η ευόδωση, η σπορά με τη συγκομιδή και μετά πάλι από την αρχή...Η επιθυμία, η αγάπη και η ελπίδα δεν έχουν όρια...Ούτε και η ομορφιά, γύρω μας και μέσα μας...
Κι ας βρέχει ακόμα..., το ξέρω πώς κάποια στιγμή θα σταματήσει...Και τότε τα χρώματα θα είναι πιο ζωντανά και λαμπερά, απλά επειδή κάποτε έβρεχε, έστω και για μέρες...
Κι ας βρέχει ακόμα..., το ξέρω πώς κάποια στιγμή θα σταματήσει...Και τότε τα χρώματα θα είναι πιο ζωντανά και λαμπερά, απλά επειδή κάποτε έβρεχε, έστω και για μέρες...
Όλες οι φωτό είναι δικές μου, βγαλμένες στους Βοτανικούς, χθες το πρωί...
Στο επόμενο ποστ ελπίζω να σας έχω ήλιο...Το τραγούδι το έχω ήδη διαλέξει...
Σας φιλώ...
70 comments:
Καλημέρα ξενιτιά μου απο τον Βορρά.
Υπέροχες φωτο!
φοβερο ποστ..
ενοιωσα ξανα απο την αρχη τον κυκλο.. χειμωνας-ανοιξη-καλοκαιρι-φθινοποωρο-χειμωνας..
αλλα πιο πολυ με τραβηξε η επιλογη του τραγουδιου..
οι φωτος εξαιρετικες..
καλη σου μερα
Είπα να δώ αυτό το θέμα σου το ... Φθινόπωρο @ όχι τώρα, γιατα ακόμη βρίσκομαι στα "μπανια του λαού"...
χαχαχαχαχα
Μου αρέσει που συνοδεύεις τα θέματά σου με "καρποστάλ" φωτογραφίες...
Και η Πασπαλά, τέλεια μουσική επένδυση.
Μπράβο.
Φιλιά,
Κώστας
vloutis.blogspot.com
vloutis.wordpress.com
Καλησπέρα!!!
Αρτάνις μου! Τι διάθεση μελαγχολίας είναι αυτή; Δεν θέλω τέτοια! Αλλάζει ο καιρός, αλλάζει η εποχή.. αλλάζει και η διάθεση μας..
Έρχεται μια εποχή διόλου άσχημη, ίσα ίσα από τις πιο ζωογόνες (έτσι γράφεται;) !!!
Τις φωτό τις κράτησα όλες!!!!
:):):)
Καλησπέρα από ΝΖ, @Βούλα μου...Ελπίζω να λύθηκε το πρόβλημα των σχολίων στο μπλογκ σου...Ευχαριστώ για το σχόλιο...Σε φιλώ...
Φίλη @αγκαλιές του φεγγαριού σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και το ευγενικό σχόλιο...
Το τραγούδι μοιάζει άσχετο, αλλά αν προσπεράσεις τις εικόνες του βίντεο, νομίζω δένει απόλυτα με την ατμόσφαιρα του ποστ...
Καλά να περνάς, και σε ευχαριστώ και πάλι...
@ΚΩΣΤΑ ΒΛΟΥΤΗ μου,ελπίζω να μην διέκοψες τις διακοπές, τις βουτιές, τις φραπεδιές και τις λοιπές διασκεδάσεις για να διαβάσεις το χειμωνιάτικο μουλιασμένο ποστ μου...
LOl, lol, lol, lol, πλάκα κάνω (;-)
(Ελπίζω να βγάζεις πολλές φωτό εκεί που παραθερίζεις)
Χαίρομαι που σου άρεσε η επιλογή του τραγουδιού, κι εγώ το αγαπάω πολύ το συγκεκριμένο...
Σε φιλώ, κοίτα να περάσεις τέλεια...
(Και να μας δείξεις φωτό όταν γυρίσεις, μην ξεχνιόμαστε...)
@Hfaistiwnaκι μου, κι εγώ την άνοιξη περιμένω, αλλά δεν είμαι καθόλου μελαγχολική...Νομίζω μάλιστα πώς είναι αρκετά αισιόδοξο ποστ και λίγο ρομαντικό, όπως λέει ο Ίωνας...
Καλά έκανες και κράτησες τις φωτό, την φωτό από την φωλιά του κοτσυφιού μέσα στη δάφνη στην 13η φωτό την πρόσεξες;
Φιλάκια πολλά, καλά να περνάς...
Και μετά πιθανόν θα γκρινιάζουμε.... εσείς για την ...ανοικονόμητη ζεστη κι' εμείς για τη γκριζάδα και τη θλίψη του χειμώνα.
΄Ετσι λέμε κάθε φορά, μελαγχολούμε και δακρύζουμε με ήχους, αναμνήσεις και κείμενα ...μηδέ εμού εξαιρουμένης
Καλό σου (εκεί κάτω) βράδυ,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
ΦΟΒΕΡΕΣ οι φωτο σου από το Βοτανικό.
Κοσμούν εναλλάξ την οθόνη μου
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@Γλαρένια μου, καλά έκανες και πήρες τις φωτό, τώρα μόλις απαντούσα σε ένα αντίστοιχο σχόλιο σε μέηλ του Ηφαιστίωνα...Έχω και μια φωτό από το αγαπημένο σου λουλούδι, μόνο που είναι πραγματικά ΤΕΡΑΣΤΙΟ, καμιά σχέση με εκείνο που σου είχα αφιερώσει στο παιχνίδι "Λουλούδια στα Λουλούδια"...Θα δω μήπως μπορέσω να βάλω τον Ίωνα να σου το κάνουμε μια επισύναψη να το πάρεις, αύριο το πρωί (απόψε το βράδυ για σας...) με μέηλ...
Σε φιλώ και καλά να περνάς...
Την πρόσεξα!!!
Αφού υπάρχει τέτοια διάθεση! Όλα καλά!!! :)
Σε φιλώ!
Έτσι ακριβώς @Ηφαιστιωνάκι μου έχουν τα πράγματα...Δεν υπάρχει λόγος να τα κάνουμε πιο περίπλοκα...Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ και πάλι για το ενδιαφέρον...
Φιλιά πολλά -πολλά και σε σένα...
Ζηλεύω..
θέλω χειμώνα..
ευτυχώς, δέν αργεί.. θα έρθει σε μάς όπου νά'ναι..
οι φωτογραφίες εξαιρετικές, το κομμάτι που συνοδεύει σε ένα βάλς το θέμα σου, πολύ ταιριαστό..
καλησπέρα :-)
Παρόλο που είμαι από πάντα οπαδός της βροχής , απόλαυσα την υπέροχη ανάρτησή σου και το καλωσόρισμα της άνοιξης ...κατά την ταπεινή μου γνώμη όλη η ομορφιά είναι στην εναλλαγή ...καμμιά εποχή δεν θα ήταν όμορφη αν δεν εμφανιζόταν για να αλλάξει το τοπίο .... προσωπικά δεν με πειράζει και τόσο αυτό το "άστατο" που έχουμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα στο θέμα του καιρού ...είναι σαν να ανακάτεψε κάποιος όλες τις μέρες σ ένα δοχείο και να τραβάει με τα μάτια κλειστά ....και ο καιρός σύμμαχος στη μάχη κατά της πλήξης και της μονοτονίας . :)
Να έχεις μια θαυμάσια μέρα θα σου ευχηθώ ...οι φωτογραφίες σου είναι για δημοσίευση .... πολύ όμορφο καδράρισμα .
Αχ μωρέ! Τι ρομαντικό πόστ! Οι φωτογραφίες ε-ξαι-ρε-τι-κές!!
Αύριο θα είναι μια άλλη μέρα!
Καλημέρα
Από τα πιο όμορφα ποστ σου από το τότε που γνώρισα το μπλογκ. Έτσι σε θέλω!
Εγώ που αγαπώ τη βροχή μόνο ως νερό που πέφτει εξ ουρανού αλλά σιχαίνομαι τη μουντάδα που φέρνει μαζί της (και στην Καλαμάτα να ξέρεις μουλιάζουμε και μουχλιάζουμε από το πολύ νερό) το χειμώνα για να παρηγοριέμαι σκέφτομαι πως βρέχει για να ξεπλυθεί και η ψυχή από τις ...σκόνες. Έτσι για να μας βρει πιο όμορφους η άνοιξη και το παιχνιδιάρικο καλοκαιράκι.
Οι φωτογραφίες σου εξαιρετικές. Ειδικά κάποιες είναι από τα αγαπημένα μου θέματα. Χάρηκα ιδιαίτερα που άρχισε να μπουμπουκιάζει το χαμόγελο στο πρόσωπο :-) Σε λίγο εμπόδια, δυσκολίες κι αν δε χαθούν, θα βρουν την πραγματική τους διάσταση. Μεγάλο κέρδος αυτό.
Καλή σου μέρα! (Πρωί θα έχετε τώρα εκεί, νομίζω.)
Πανέμορφο πόστ. Το τραγούδι δεν θυμάμαι να το έχω ξανακούσει. Είναι τόσο όμορφο όμως και τόσο θλιμμένο συνάμα. ι φωτογραφίες σου είναι όλες υπέροχες. Ειδικά εκείνα τα ζουμπούλια ένιωσα να μοσχοβολούν. Εύχομαι πάντως η μελαγχολική διάθεση να φύγει γρήγορα και να φέρει στην θέση της την χαρά της Άνοιξης.
Την καλησπέρα μου
Να κι άλλο ένα τραγούδι, είναι πιο παλιό:
I love Paris in the spring time
I love Paris in the fall
I love Paris in the summer when it sizzles
I love Paris in the winter when it drizzles
I love Paris every moment
Every moment of the year
I love Paris, why oh why do I love Paris
Because my love is here
δοκίμασέ το με την Ella Fitzgerald.
Τι όμορφο τραγούδι... Ανυπομονούμε να δούμε ανάρτηση με ήλιο λοιπόν. Φιλιά! :)
@Ευρύνοε, εκεί που κάνεις διακοπές, σαν χειμώνας θα σου φαίνονται κάποιες μέρες...Μην βιάζεσαι να περάσει το καλοκαίρι...Κοίταξε να το απολαύσεις όσο περισσότερο μπορείς...
Καλά να περνάς, σε φιλώ...
@Κρύε μου, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, με κολακεύεις...Η αλήθεια είναι οτι και μένα μ'αρέσει η βροχή, αλλά πραγματικά η ΝΖ έχει εξαιρετικά άστατο κλίμα...Τουλάχιστον σήμερα (και παρά τις προβλέψεις) ξημέρωσε με όμορφο καιρό, ένα ακόμα δείγμα οτι η άνοιξη είναι κοντά, επιτέλους...
Σε φιλώ, καλά να περνάς...
@sofia μου, είναι όντως μια άλλη μέρα..Με ήλιο επιτέλους...
Χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ, σε φιλώ...
@Νερένια μου, τώρα που σου γράφω έχουμε 8.50 το πρωί...Ξημέρωσε με ήλιο (και ελπίζω να τον κρατήσει για όλη τη μέρα), τα παιδιά φύγανε για το σχολείο και εγώ τελείωσα το μαγείρεμα για σήμερα και απαντάω στα σχόλια...Καφέ δεν έχω φτιάξει ακόμα...
Έτσι ξεκινάει περίπου η κάθε μέρα, αλλά το να βλέπεις την επέλαση της άνοιξης δίνει άλλο νόημα στις ώρες της ρουτίνας...
Υπάρχει πολλή ομορφιά εκεί έξω, που περιμένει να την ανακαλύψουμε...
Έτσι είναι, κάποτε η βροχή σταματά...
Σε φιλώ, καλά να περνάς κι εσύ...
Κι εγω δεν αγαπώ πάντα τη βροχή ... Εϊναι φορές που με μελαγχολεί.. με ρίχνει ...! Ομως είδες τι όμορφα που λάμπουν όλα μετα τη βροχή σαν έρχεται Λιακάδα? Ελα.. σου έφερα τοπία γεμάτα ήλιο ... και θάλασσες πρασινογάλαζες..
Σου είπα πως με το σημερινό σου κείμενο με ταξίδεψες ? Μου έφερες εικόνες από μια άλλη μακρινή χώρα που είχα ζήσει πολλά από τα Καλοκαιρια μου..
Φιλακια Αρτάνις μου
Καληνύχτα
@George μου αυτά τα λασπωμένα λουλουδάκια είναι τα χιονόδοξα...Είναι από τα πρώτα λουλούδια της άνοιξης και υπάρχουν κάμποσα είδη από αυτά...Τα συγκεκριμένα νομίζω λέγονται Χιονόδοξα Forbesii...
Το τραγούδι όταν το πρωτοάκουσα νόμιζα οτι ήταν ξένο τραγούδι, και πώς η Πασπαλά απλά το ερμήνευε...Αλλά στην πραγματικότητα είναι μια Ελληνική παραγωγή με ξένο στίχο...Είναι υπέροχο τραγούδι...
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση, καλά να περνάς κι εσύ, σε φιλώ...
@Ιάσονά μου, το έχω ακούσει το τραγούδι αυτό, με τον Sinatra, την εκδοχή a capela της Φιτζέραλντ, δεν την είχα υπόψιν μου...Ωραία εκτέλεση, μόνο με την όμορφη μελωδική φωνή της...
Ελπίζω να είσαι καλά και να περνάς όμορφα τις διακοπές σου...
Σε φιλώ...
Εγώ μάλλον σε ζηλεύω ως φανατικός θαυμαστής της βροχής, τί να πω. Την καλημέρα μου!!
H μελαγχολία είναι μεταδοτική. Εδώ μικραίνουν οι μέρες, και το κλίμα είναι ανησυχητικό, όχι τόσο από τα βλακώδη πολιτικά μας όσο από την οικονομική αβεβαιότητα (ή τον φόβο της αβεβαιότητας).
Οι φωτογραφίες σου ωστόσο έχουν υπόσχεση άνοιξης. Σύντομα θα σε παρακαλούμε να στέλνεις λιακάδες στον χειμώνα που έρχεται.
(Είναι και μακριά οι αντίποδες, πολλές οι ώρες στο αεροπλάνο, αλλά φαντάσου, Χριστούγεννα στην παραλία!)
Δεν ξέρω τι περισσότερο να κάμω...
Απλώς,
υ
π
ο
κ
λ
ί
ν
ο
μ
α
ι!
Σ' ευχαριστώ που με σκέφτεσαι.
Προφανώς θα είναι η cynarοides ή king protea
Καλή σου (για εκεί) ημέρα!!!!
Φιλί και Γαρένιες αγαλιές
@Ταχυδρόμε μου, δεν νομίζω να με ζήλευες αν μάθαινες οτι έβρεχε επί μία βδομάδα χωρίς σταματημό...Έβγαλε ήλιο σήμερα -αν και με αρκετή παγωνιά-,αλλά δεν με νοιάζει, αρκεί που ξημέρωσε με στέγνα...
Σε φιλώ, καλημέρα...
@Αμμοδύτη μπορεί να ήμουνα λίγο μελαγχολική όταν έκανα την ανάρτηση, και η άνοιξη όντως, είναι πολύ κοντά...Χριστούγεννα στην παραλία, θα είναι όντως περίεργη εμπειρία...
Καλά να περνάς, σ' ευχαριστώ για τα καλά λόγια, σε φιλώ...
Και πολλές καλημέρες...
@Άσπα μου, υπολόγιζα να βγάλω σήμερα μερικές φωτό, αλλά πέσαμε πάνω σε κάτι γυρίσματα για μια ταινία στο Sumner και μας χάλασαν τα σχέδια...Τεσπά, υπάρχει και το Σ/Κ...
Φιλιά στις κοράκλες και τον Βασίλη, καλημέρα...
@Λιακάδα μου, πάω στοίχημα πώς είναι από Κρήτη...Τελειώνω από τα σχόλια και έρχομαι...
Φιλιά από 'δω...
Αγαπητέ @Π.Κ, σας ευχαριστώ...
Καλημέρα και να είστε καλά...
@Γλαρένια μου, μόλις σου τα έστειλα με μέηλ...Ελπίζω να ήρθαν εντάξει, διαφορετικά πες μου να σου τα ξαναστέιλω...
Σε φιλώ...
Υπέροχες φωτογραφίες και το τραγούδι μοναδικό.
Ναι σε όλους μας συμβαίνει να μελαγχολήσουμε χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει λόγος, έτσι απλά γιατί μια μελωδία το προκάλεσε.
Φιλιά πολλά αρτάνις μου
strange world...από iron maiden για αυτές τις μελαγχολικές μέρες που συζητάς...φιλάκια
΄Ελα να δεις την ομορφιά που μου 'στειλες artanis
χαρά να έχεις και υγειά, σε ότι και να κάνεις
:-)))
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες
@Αναστασία μου, χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση, καλή μου...Πριν από λίγο πέρασα και διάβασα το ποστ σου, κάνε υπομονή με τις συνδέσεις, έπεσες και σε δύσκολη εποχή...
Σε φιλώ, καλά να περνάς...
@Λασπολόγε μου, καλώς βρεθήκαμε και πάλι...Σαν να το θυμάμαι αυτό το τραγουδάκι, πάω να το ακούσω...Φιλιά πολλά στην Κατερίνα, καλά να περνάτε και οι δυο...
@Γλαρένια μου έρχομαι αμέσως...Δηλαδή έφτασε το μέηλ ολόκληρο(;-)
Πολύ ιδιάιτερο λουλούδι πάντως...Και ήξερες και το είδος ακριβώς...Μπράβο...
Σε φιλώ, χαίρομαι που σου άρεσε...
Καλησπέρα αρτανις μου..
Ου, συνέχεια το παθαίνω αυτό που λες.. μπορώ να συγκινηθώ από το παραμικρό..και αυτό το τραγούδι της Πασπαλά το έχω ποστάρει στο blog κ εγώ..από ότι θυμάμαι χειμώνας ήταν.. :)
Στο έγραψα και στο blog, είδα ένα ντοκιμαντέρ ταξιδιωτικό για την Νέα Ζηλανδία ..και σας σκέφτηκα..
Τι φοβερή εμπειρία που ζείτε! Τι τοπία, τι μέρη.. Πανέμορφα.. Φοβερά μέρη..να είστε καλά.. σε φιλώ..
artanis, εχεις νοιώσει ποτε πως ενα κείμενο σ εχει κανει να μεγαλώσεις ενα χρόνο μεσα απο τον ,χωρις τελος, κυκλο των εποχών και τω εικόνων?
ευτο έκανες για μενα μεσα σε λίγες γραμμες μεγάλωσα ακόμα ενα χρονο μα για δες το σώμα μου είναι ακομα 18
καλησπερα ....
με αγαπη και παραμυθενια φιλια
Sykaki
σε ευχαριστω
Μελαγχολικη και πολυ ομορφη αναρτηση. Νασαι καλα
@Καλλιτέχνιδά μου, από μέρη πραγματικά ή ΝΖ είναι κορυφή...Περιμένουμε πώς και πώς να καλοκαιριάσει κιάλλο για να πάμε μέχρι τον παγετώνα Τάσμαν και στη λίμνη Πουκάκι, πιθανότατα πριν τις 25 Σεπτέμβρη...
Κατά τα άλλα, χειμώνας ακόμα, εδώ...
Εσύ γύρισες από τις διακοπές σου; Πέρασες καλά;
(Βλέπω δεν έχεις αλλάξει ανάρτηση ακόμα...)
Σε φιλώ, καλή επάνοδο αν είσαι ακόμα στον παραθερισμό...
@sykaki μου, μόνον 18 χρονών είσαι κοριτσάκι μου...Πω πω, υπάρχουν και τέτοιες ηλικίες (;-)
Σα να παραμεγάλωσα μου φαίνεται(;-)))
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση, καλά να περνάς και να διασκεδάζεις όσο μπορείς...
Φιλιά κι από μένα...
Γυρίσαμε..... μόλις πόσταρα αρτανις μου.. Ο Σεπτέμβρης θα έρθει πολύ γρήγορα.. θα το δεις.. (καλό για εσάς, μάλλον κακό για εμάς :)) καληνύχτα!
Φίλε @Beniko καλωσόρισες στο μπλογκ...Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ...
Καλά να περνάς...
καλησπερες ζεστες και με αερα απο το Αιγαιο....
@Καλλιτέχνιδά μου, μπήκα στο ποστ σου και σχολίασα πρώτη-πρώτη, πριν δω αυτό το σχόλιο...Τρομερή σύμπτωση...
Καλημέρα, σε φιλώ...
@Πάπισσά μου, kαλημέρα από το ομιχλώδες Christchurch...Ελπίζω να πέρασες καλά στις διακοπές σου, φιλιά πολλά, έρχομαι σε λίγο από 'κει...
Ποιητικότατη ανάρτηση...
"κάτι τελειώνει πάντα για να έρθει το νέο"
Το θέμα είναι μερικές φορές να πάρεις την απόφαση να το τελειώσεις... Δεν είναι πάντα τόσο εύκολο.
Εύχομαι σύντομα ήλιο!
φιλιά
@Μάνο μου καλησπέρα από ΝΖ...
Το θέμα είναι να θέλει ο χειμώνας να φύγει, επειδή εγώ όσο και να τον ...τραβάω, δεν γίνεται τίποτα(;-)
Τα υπόλοιπα, απλώς πάνε μαζί με τις φωτό...
Σε φιλώ, καλό Σ/Κ να έχεις...
"Όλες οι εποχές μου αρέσουν, τις βρίσκω όμορφες, την κάθε μία με τα δικά της χαρακτηριστικά, όμως τώρα τον χειμώνα τον βαρέθηκα..."
Δυό χειμώνες στο καπάκι πως να μη βαρεθείς?
"...όλο και κάτι αλλάζει όμως τριγύρω, σαν η άνοιξη να αρχίζει να ψιθυρίζει στην φύση πώς πλησιάζει..."
Με το καλό να τη δεχτείτε! Όσο για μας εδώ θα την απολαύσουμε, είμαι σίγουρη, μέσα από τις πανέμορφες φωτογραφίες σου!
Καλημ(σπ)έρα :))
πολύ όμορφη ανάρτηση
πολύ χάρηκα που βρέθηκα εδώ
να είσια καλά
την καλημέρα μου
Οι ρομαντικές ψυχές τέτοιο καιρό αποζητούν, συννεφιά, βροχή και ομίχλη. Μου θύμισες τα χρόνια μου στην Σκωτία καλή μου Artanis, τότε μου ήμουνα μόνιμα ερωτευμένος. Στα γράφω αυτά την ώρα που ο ήλιος μπαίνει από το παράθυρό μου και μου χαλά την ρομαντική διάθεση που μου έφτιαξαν οι φωτογραφίες σου. Όλες σου οι φωτογραφίες υπέροχες αλλά αυτή με την μαμά με τα παπάκια της είναι το κάτι άλλο. Πολλά φιλιά και θα σου ξαναγράψω όταν επιστρέψω από την Αίγυπτο. Πάλι για δουλειά φυσικά. gskastro
Αυτό που δεν είμαστε ευχαριστημένοι με τίποτα, και μετά αρκεί ένα λουλουδάκι για να μας κάνει ντιπ χαζούς, δεν είναι συγκλονιστικό; Χαχαχα! Την καλημέρα μου από την Αθήνα που καίγεται (βλέπω φλόγες απέναντι απ' το μπαλκόνι μου), αλλά κάθεται σαν τη χαζοβιόλα και βλέπει Star!
Φιλιά!
@Αμάλθειά μου, σ' ευχαριστώ καλή μου, έτσι ακριβώς νοιώθω...
Και αν δεις οτι η θαλασσινή ανάρτηση αναβάλεται για τουλάχιστον 2 ποστ...Όλα στραβά τις 2 μέρες που είχε καλοκαιρία (θα το εξηγήσω στο επομενο ποστ...)
Βουνά με χιόνια -και τί βουνά-, έρχονται και πάλι, αύριο βράδυ...
Σε φιλώ, καλό Σ/Κ να έχεις...
@Νέλλυ/Λόγια μου, καλησπέρα από ΝΖ και καλωσήλθες στο μπλογκάκι...Σ΄ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, χαίρομαι κι εγώ που σε συναντώ...
Καλά να περνάς, καλό Σ/Κ να έχεις...
@gskastro μου, να με δεις τί κυνηγητό την έριξα την πάπια με τα παπιόπουλα, και μάλιστα με τακούνια στο γρασίδι, δεν θα το πίστευεςκι αν το έβλεπες...Έχω που έχω το ψώνιο με τα ζωντανά, είδα και την παπιο-οικογένεια, δεν ήθελα και πολύ(;-)
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση...
(το έχω δηλώσει παλιότερα: είμαι ρομαντική κατα βάθος...Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε, που λέει και ο ακατανόμαστος...(;-))
Καλά να περάσεις στο ταξίδι σου, κι αν παραζεσταθείς, πέρνα να δεις τη νέα ανάρτηση...
(Μ' άρέσει που είχα διαλέξει και θαλασσινό τραγούδι, τρομάρα μου...)
Σε φιλώ, καλά να περάσεις και να προσέχεις...
@koptoraptou μου, τα έμαθα τα νέα σας, μια από τα ίδια, δηλαδή...
Πού θα πάει αυτή η δουλειά, δεν καταλαβαίνω...Να δω πού θα πανε να χτίσουν και να μείνουν αυτοί που βάζουν τις φωτιές για το κέρδος, όταν όλα θα είναι έρημος...
Τεσπά σ' ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο, σε φιλώ...
Ωραίο και μελαγχολικό κομμάτι από την Έλλη Πασπαλά.Διαβάζοντας όμως και κατεβαίνοντας αργά αργά και απολαμβάνοντας τις φωτο, που είναι εκπληκτικές,με το χάρισμα που έχεις,το χεις καταλάβει????
Φέρνεις την άνοιξη!!))
Η φωλίτσα, τι να πω!
"ψιθυρίζει η άνοιξη στη φύση..."
Τα σέβη μου prncs
Φιλιάάάάά
Την ώρα που σου έγραφα ότι ο ήλιος μπαίνει από το παράθυρο, μετά από λίγο σκοτείνιασε. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι συνέβαινε μέχρι που βγήκα στον κήπο μου. Μακάρι καλή μου Artanis να είχαμε τον δικό σας καιρό, μακάρι ο ήλιος μας να χανόταν από τα σύννεφα και όχι από τον πυκνό καπνό των δασών που καίγονται όλη μέρα. Γραμματικό, Βαρνάβα, Μαραθώνας, και μέχρι το πρωί ποιος ξέρει αν θα φτάσει και στην Πεντέλη. Τυχεροί εσείς με τις βροχές μακάρι να τις είχαμε και εμείς. Πολλά φιλιά gskastro
@katrine μου σ' ευχαριστώ, με κολακεύεις...
Μαθαίνω τα νέα μέσω νετ και μου γράφουν και φίλοι, σχετικά με τις φωτιές και πάλι...Μεγάλη καταστροφή, έμαθα...Μακάρι να μπορούσα να σας στέιλω με κάποιο τρόπο τα σύννεφα εδώ, να την σβήσουν, να την ξαναφυτρώσουν και ανθίσουν, την ταλαιπωρημένη φύση μας, αλλά δεν μπορώ...
Για τα υπόλοιπα, έρχεται ποστ εντός ολίγου...
Φιλιά πολλά...
@gskastro μου τα έμαθα, τα έιδα και στα νέα μέσω νετ...Έχω καταστεναχωρηθεί κι εγώ εδώ...
Έρχεται νέο ποστ, με φωτό και κάποια λογάκια επίσης...
Σε φιλώ, υπομονή...
@Κασσουλινάκι μου, κι εμάς μας λείπεις...Σε φιλώ...
Με πόσα λίγα μπορεί να είναι ευτυχισμένος ένας άνθρωπος...
Μεγάλη κουβέντα!!!
@Κιτσομήτσε μου, κι όμως, αν απομονώσεις κάποιες τέτοιες στιγμές, μπορείς να νοιώσεις την ευτυχία μόνον με αυτό που ζεις εκείνη τη στιγμή...
Φιλιά πολλά από ΝΖ, μόλις ξημέρωσε Κυριακή...
Post a Comment