Monday, May 11, 2009

Ένα όνειρο

Το συζητούσα με τον Ίωνα και το ξαναθυμήθηκα, ένα όνειρο που το είχα δει πριν από πάρα πολλά χρόνια. Όπως πολύ συχνά μας συμβαίνει μας εντυπώνονται τα πιο όμορφα ή πιο παράξενα όνειρα που είχαμε δει κάποτε, και δεν τα ξεχνάμε ποτέ…

Ήμουν λοιπόν –υποτίθεται- σε μια παραλία σαν τα Λαλάρια στην Σκιάθο, αλλά δεν ήταν στρωμένη με τα άσπρα της βότσαλα αλλά με χρυσή άμμο…Γύρω -γύρω η ακτή ήταν αποκλεισμένη από απότομες πλαγιές κι εγώ ήμουν μόνη στην αμμουδιά και περπατούσα στην παραλία ξυπόλητη, φορώντας άσπρη βερμούδα και μάλλον άσπρο μπλουζάκι.


Και περπατούσα στην άμμο και ξαφνικά ενώ κοίταζα για κοχύλια (αλλά δεν έβρισκα κανένα) ανακάλυψα μισοθαμμένο στην άμμο, ένα κόσμημα.


Έσκυψα και το μάζεψα, και παρακάτω βρήκα άλλο ένα, και μετά κι άλλο, καθώς και χρυσά νομίσματα, αντικείμενα, όλα από πολύτιμα μέταλλα…Και συνέχισα να μαζεύω μέχρι που η μπλούζα μου που την είχα κάνει σαν δισάκι είχε γεμίσει ως απάνω και ακόμα φόρτωνα κι άλλα, κι άλλα…

Ταυτόχρονα όμως το νερό ανέβαινε όπως με την παλίρροια. Έτσι ενώ μέχρι τώρα πατούσα στην υγρή άμμο, το νερό άρχισε να ανεβαίνει και έφτασε στα γόνατα, ανέβηκε στην μέση μου και ξαφνικά βρέθηκα με τη θάλασσα να έχει φτάσει στην μύτη μου, κι εγώ να παλεύω να κρατηθώ στην επιφάνεια πατώντας στις μύτες των ποδιών μου και να βγω στην ακτή, δεν υπήρχε πλέον όμως ακτή, μόνο τα απότομα βράχια στα οποία έπρεπε να αγκιστρωθώ και να σκαρφαλώσω, εφόσον βέβαια τα έφτανα κολυμπώντας…


Με τι χέρια όμως; Ήμουν φορτωμένη με κοσμήματα, αντικείμενα και άλλους θησαυρούς…Έπρεπε να αποφασίσω αν ήθελα να τα αφήσω και να ζήσω ή να πάω στους βυθούς, μαζί με τα κοσμήματα, άχρηστα πια για μένα, καθόσον θα πνιγόμουν σίγουρα…

Τα άφησα όλα να τα πάρει η θάλασσα λοιπόν, και βιάστηκα να κολυμπήσω προς τους βράχους, όπου και σώθηκα, φυσικά, αλλά χωρίς κανένα πολύτιμο απόκτημα…

Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι από αυτό το όνειρο, είναι τα κοσμήματα, τα νομίσματα και οι λοιποί θησαυροί, να βουλιάζουν σιγά -σιγά και να αποθέτονται στην άμμο, λίγο πριν αυτή τα ξανασκεπάσει, ίσως για πάντα…


Είναι περίεργο, αλλά αυτή η ιστορία δεν μου προκάλεσε καμία αγωνία, ή φόβο, ή επιθυμία να βρω την ακτή, ή να εξηγήσω το όνειρο αν ήταν καλό ή κακό κλπ… Όταν το διηγήθηκα στον Ίωνα μου απάντησε πώς κατά τη γνώμη του αυτό ήταν το πιο αγχωτικό όνειρο που έχει ακούσει ποτέ…Να σημειώσω εδώ, ότι δεν πιστεύω στα όνειρα…Θα δεχόμουν όμως μια εξήγηση, αν σας έρχεται τίποτα στο μυαλό…Βασικά επηρεάστηκα από μια αναφορά της φίλης Κατ για ένα δικό της όνειρο, και αποφάσισα να αναρτήσω τούτο δω…

Όλες οι φωτό είναι από το νετ…Το δεύτερο μέρος της ανάρτησης του Παράξενου Φθινόπωρου, θα ακολουθήσει στο επόμενο ποστ…Μέχρι τότε σας φιλώ…

69 comments:

Σταλαγματιά said...

Δεν ξέρω να ερμηνεύω όνειρα ξέρω όμως πως όλα είναι φόβοι που κρύβουμε στο υποσεινήδητο μας και βγαίνουν βλέποντας διάφορα περίεργο όνειρο που τις περισσότερες φορές δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα ή δεν μπορούν να ερμηνευτούν.

Μέχρι ένα σημείο όμως ήταν όμορφο το όνειρο : )))
Πολλά φιλιά και έναν υπέροχο ήλιο!

Νικόλας Παπανικολόπουλος said...

Η ύλη, σε πλούτιζε λες, μα βάρος γινόταν.. έδεσε τα δυο σου χέρια. Οι αληθινοί θησαυροί είναι στην ψυχή μας, εκείνοι που όσο τους χαρίζουμε, τόσο μεγαλύτεροι και πολυτιμότεροι γίνονται..

Και μια ακόμη ερμηνεία: Κανένας θησαυρός δεν είναι μεγαλύτερος από την ίδια τη ζωή...

Νομίζω είναι ένα πολύ όμορφο όνειρο!

Sophia Kollia said...

Επειδή είμαι μια ονειροκρίτα,,,νομίζω ότι συνειδητά η υποσυνείδητα, ήσουν σε ένα σημείο που έπρεπε να πάρεις κάποιες πολύ κρίσιμες αποφάσεις. Το νερό είναι καλό, το χρυσάφι κακό, ότι τα άφησες δείχνει βάρος που είχες και ελευθερώθηκες. Μήπως ήταν τότα που έπρεπε να αποφασίσεις για το εργαστήρι η την μετακόμηση?
Καλημέρα
Ωραίες φωτό!!!

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... said...

Αρτάνης μου δεν ξέρω απο όνειρα αλλα νομίζω πως είναι καλό το όνειρο που είδες....φιλιά πολλά!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Απαπα..... δεν είναι κάτι κακό, απλά σου έλειψε ο Μυλοπόταμος...
΄Ετσι ερμηνεύω εγώ τα κοσμήματα που άφησες να χαθούν στον πυθμένα και αναδύθηκες ελεύθερη και νικήτρια στο φως (όπου φως η νέα γη που σε φιλοξενεί)
;-)))
Καλή σου εβδομάδα,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

Τρελός του Χωριού said...

Αρτάνις μου
επειδή ξέρεις ποσο στην καρδία μου είσαι ,
ζήτησα σήμερα από την τρέλα μου να μου δώσει ερμηνεία στο όνειρό σου . Δυο τσιπουράκια μου ζήτησε , τα ήπιε απανωτά και ξεκίνησε .
Το νερό πάντα είναι συναίσθημα , το βουνο προβλήματα , η παραλία αρμονία και όλα τα κοσμήματα και χρήματά είναι πόνος και δυστυχία εκτός από τα καθαρά κρυστάλλινα διαμάντια.
Η εξήγηση λοιπόν είναι ξεκάθαρη μου είπε. Η αγαπημένη σου φίλη είχε βρεί την ευτυχία της μέσα και γύρω από σοβαρά πρακτικά προβλήματα . Η ευτυχία αυτή που ήταν καθαρά προϊόν την πνευματικής της ωριμότητάς άρχισε να ταράζεται όταν κάποιοι εξωγενείς παράγοντες άρχισαν να δελεάζουν με οικονομικά δολώματα τους ανθρώπους που αγαπά και θέλει να φροντίζει (αυτή ειναι η φύση της) . Η ίδια παρασυρμένη από αυτους άρχισε να επιθυμεί πράγματα που δεν είναι η φύση της με την παρότρυνσή των ανθρώπων που αγαπά . Ομως αυτό την γέμισε δυστυχία και την έπνιξε . Το κακό όμως με την φίλη σου ,μου είπε η γιαγιά τρέλα , ήταν πως δεν είχε εναλλακτική , και έτσι έπρεπέ να πληρώσει πολύ σκληρό τίμημά οχι μόνο για το λάθος της που δεν ακουσε την ψυχή της μα και για τα λάθη που εκαναν αυτοί που αγαπά.
Μετά η γιαγιά τρέλλα βρήκε το μπουκάλι με το τσίπουρο και εγινε ντίρλα . Λιγο πριν τον ... ψηλοπάρει την ρώτησα τι πρέπει να κάνει η φίλη μου ,και αυτή μου απάντησε , ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΒΑΘΎΤΕΡΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΙΣΧΥΡΉ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΈΧΕΤΑΙ ΛΑΘΗ ΣΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΗΣ ΣΟΥ.Μετά άρχισε να ροχαλίζει . Αρτάνις μου εγω ενας χαζούλης τρελος είμαι και δεν κατάλαβα τιποτα από οσα μου είπε . Ελπίζω να καταλαβες κάτι εσύ .Πολλα φιλια σε εσένα αλλα και σε όλους τους αλλους της οικογένειας σου με διαβάζουνε . Αν θέλουν και οι υπόλοιποι φιλιά , να στρωθούν στο διαβασμα . Τζαμπα γραφουμε ??
:PPPPP

Τρελός του Χωριού said...

AAAAAA
Ξεχασα να σου πώ πως άν τα βήματα στην άμμο είναι δικά σου , ή έχεις πρόβλημα με την μ.εση σου ή τραυματισμό εκεί ή θα έχεις σύντομα
φιλιά

Adamantia said...

Eπειδή τα φοβάμαι πολύ τα όνειρα και τις ερμηνείες τους δεν έχω να σου δώσω καμμία..
Σου στέλνω όμως πολλά φιλιά και καλημέρες!

μ said...

Συμφωνώ με την εκδοχή που έδωσαν τα ανεμοσκορπίσματα.
Πάντως Artanis δες και μια παλιότερη ανάρτηση μου περί ονείρων: http://taepikaira.blogspot.com/2009/02/blog-post_18.html

Μας επηρεάζουν περισσότερο από όσο ίσως φανταζόμαστε.
Καλησπέρα από CR (αλα NZ χαχα)

Ιάσων said...

Εγώ δεν ξέρω να ερμηνεύω όνειρα, αλλά στα ταξείδια μου προσπαθώ να καταλαβαίνω ανθρώπους.

Είσαι ένα σπάνιο, πολύτιμο θα έλεγα άτομο, που εκπέμπεις και έλκεις. Σαν κόκκινο λουλούδι με σταγόνες δροσιάς που όσο και αν τις μεγεθύνεις δεν φαίνεσαι μέσα, αλλά είσαι εσύ. Σαν το κορίτσι που κατέβηκε από το Πήλιο, στο νερό στην Σκιάθο.

Περαστικός ταξειδιώτης εγώ, σε βλέπω στις θάλασσες του Νότου, με τον Ίωνα που δεν ξέρω, αλλά ούτε και σένα ξέρω, αν και σε ξέρω, και με τις κόρες σου, που αναρωτιέμαι πόσο χρονών είναι, αλλά μην μου πεις, γιατί και εγώ σε όνειρο είμαι, σε φανταστικά ταξείδια.

Εμένα λοιπόν, από το όνειρό σου και από τα άλλα που έχω δει, μου φαίνεται ότι είσαι μάγισσα, δηλαδή είσαι της Θέας. Μην τρομάζεις δεν είνα κακή λέξη, οι αμύητοι την έκαναν κακή. Μεταμορφώνεσαι και ταξειδεύεις. Και να μυήσεις και τις μικρές, να διαβάζουν το χρώμα του νερού με φεγγάρι.

Να το θυμάσαι, όσο περνούν τα χρόνια, ζωή και όνειρο είναι ένα.

Anonymous said...

Από τα λίγα που έχω ακούσει από την γιαγιά μου η sofia έχει απόλυτο δίκιο. Το χρυσό είναι βάρος και δυστυχία, από την οποία απαλάχτηκες ευτυχώς.

Χαμογέλα τώρα, πέρασε για να μην πω ξύπναααα :Ρ

Artanis said...

@Αναστασία μου, ήταν όντως ωραίο το όνειρο και μου άρεσε μπορώ να σου πω, παρόλο που στο τέλος έχασα όλους τους θησυρούς...Τουλάχιστον κέρδισα την ζωή μου, κι αυτό έιναι το πιο σημαντικό...
Σε φιλώ και σε ευχαριστώ για τον κόπο...

Artanis said...

@Νικόλα/ ΑΝΕΜΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ, κι εγώ την ίδια γνώμη έχω...Είναι πολύ ωραίο όνειρο νομίζω, διδακτικό...Τίποτα δεν ειναι πιο σημαντικό απο την ζωή...
Φιλιά πολλά και σε σένα και σ' ευχαριστώ...

Artanis said...

@sofia μου είναι ένα πολύ παλιό όνειρο, τουλάχιστον δεκαετίας και βάλε...Αλλά είναι ωραίο...Μου άρεσε πολύ και η εξήγησή σου, θα μπορούσε να είναι και έτσι...Σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση, φιλιά πολλά απο ΝΖ...

Artanis said...

@Εκάτη μου κι εγώ νομίζω πώς είναι πολύ καλό όνειρο, κι ας είναι τόσο παλιό όσο είναι...
Σ' ευχαριστώ, φιλιά πολλά...

Artanis said...

Χα,χα,χα,χα,χα @Γλαρένια μου, ωραία εξήγηση!!! Νά σαι καλά, σ' ευχαριστώ πολύ...
Φιλάκια πολλά...

Artanis said...

Χα,χα,χα,χα @Τρελλέ μου, έγραψες!!!
Τα πατήματα στην άμμο δεν είναι δικά μου, όλες οι φωτό είναι απο το νετ... Αλλά είναι ωραίο όνειρο, δεν βρίσκεις, παρά την (οποιαδήποτε) σημειολογία του, εννοώ...
Καλά να περνάς, και σε ευχαριστώ πολύ για τον κόπο...
Σε φιλώ...

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ said...

Σου το ερμήνευσαν οι φίλοι σου και χαίρομαι να σου έχουν βρει λύση.

Εσύ πάντα να ακούς τη φωνή της καρδιάς σου.

Σε φιλώ.
vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com

Artanis said...

@Adamantia μου εγώ δεν τα φοβάμαι τα όνειρα και δεν πιστέυω στις ερμηνείες τους...Εξάλλου αυτό το όνειρο το έχω δει εδώ και πάρα πολλά χρόνια...
Φιλιά πολλά και απο μένα...

Artanis said...

@Μάνομου, θα το κοιτάξω το λινκ, σ' ευχαριστώ πολύ...Αλλά γενικά δεν πιστεύω στα όνειρα και τέτοια, έχω δει όνειρα εγώ μέχρι τώρα...
Φιλιά απο ΝΖ λοιπόν, καλά να περνάς...

Artanis said...

@Ιάσονά μου, ευχαριστώ για την επίσκεψη, την ανάλυση και τα καλά σου λόγια γενικώς...Με κολακεύεις...
Να είσαι καλά, σε φιλώ...

Artanis said...

@Freedula μου, μια χαρά εξήγηση, δίνει το σχόλιό σου, σ' ευχαριστώ πολύ...
Φιλιά πολλα, να έχεις μια όμορφη μέρα...

Artanis said...

@ΚΩΣΤΑ ΒΛΟΥΤΗ μου, είναι τόσο παλιό αυτό το όνειρο, που μόνον πληροφοριακά ζητάω τις πιθανές εξηγήσεις του...Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο, νά σαι καλά...Σε φιλώ...

αμμοδύτης said...

απελευθέρωση του υποσυνείδητου ή της ψυχής μετά από αναζήτηση και ζόρια;

βέβαια υπάρχει και η πολύ κυνική εκδοχή, που την πρωτοδιάβασα στον μακαρίτη τον Τσιφόρο. Έγραφε ότι τα όνειρα τα φέρνει το βαρύ στομάχι και συγκεκριμένα το ιμάμ μπαϊλντί...

βλέπω ότι κάνει κρύο εκεί κάτω...

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ said...

Καλλιτέχνιδα είσαι-κοσμήματα ονειρεύτηκες ! Μα οι αξίες οι αληθινές ,είναι οι ανθρώπινες !
Και αυτό το γνωρίζεις πολύ καλά !
Άρα.......
Να είστε καλά εκεί στα ξένα !
Σας φιλώ !

Artanis said...

@Aμμοδύτη μου, μακάρι να ήξερα να σου πω, έχω ξεχάσει μετά από τόσα χρόνια...Γενικά πάντως -από παιδί- έβλεπα περίεργα όνειρα, αλλά δεν δίνω ποτέ σημασία...Ωραία η θεωρία του Τσιφόρου..., και το πεπόνι είναι βαρύ για βράδυ...
Κρύο κάνει αρκετό, αλλά όχι όσο στην Ελλάδα, τον Νοέμβριο...Κατά τις 10-11 το πρωί, γλυκαίνει πολύ και είναι μια χαρά...

Artanis said...

@ΣΚΟΡΠΙΕ μου, η απόφαση που έπρεπε να πάρω στο όνειρο, ήταν να αφήσω τα πλούτη και να ζήσω ή να τα κρατήσω και -πιθανόν- να πεθάνω...Διάλεξα να τα αφήσω, μπορεί να έχει σχέση με την εξήγηση που δίνεις εσύ...Εγώ δεν το έχω αναλύσει τόσο πολύ...
Καλά να περνάς, και σ' ευχαριστώ...Σε φιλώ...

αμμοδύτης said...

για να βοηθάω στα όνειρα θα φτιάξω μια σελίδα με βελανιδιές, κάθε μεγέθους και ηλικίας, κάποια στιγμή την άλλη εβδομάδα. Οι ιπποκαστανιές θα πρέπει να περιμένουν (αλλά αυτές τις έχεις στα όνειρά σου)

Artanis said...

@Αμμοδύτη μου μπορεί να σου φανεί περίεργο, αλλά για πολλά χρόνια, το να σκέφτομαι πράσινα δέντρα το βράδυ, πριν κοιμηθώ, με βοηθούσε να αποφορτιστώ γρηγορότερα...Από το καλοκαίρι όμως του 2007 με τις πολλές φωτιές στην Ελλάδα και τους νεκρούς στην Ηλεία μέχρι τώρα σχεδόν, μου ήταν αδύνατο να το κάνω, αλλά τα τελευταία βράδια βλέπω πώς επανέρχομαι...Για να καταλάβεις, δηλαδή, για τί πράγμα μιλάμε...

akrat said...

σε ένα φίλο ψυχαναλυτή που είπα την ιστορία σου!!!!!!!!!!!! μου είπε
" είναι ανεστραμένο όνειρο είχες επιρεαστεί από μια βρώμικη παραλία όπου ένα πιτσιρίκι με την μαμά του πέταγαν φλούδες καρπουζιού ... ενώ εσύ ερωτευμένη με την φύση είχες επαναστατήσει... τις είπες να σταματήσει και αυτή σου έβγαλε μια γλωσσα.... πω πω ... Ντράπηκες πολύ..."
γι αυτό έκανες την αναστροφή...

εγώ λέω ότι είστε εμπρός σε ένα εσωτερικό καθήκον. Σκέπτεστε να ηγειθείτε ενός μεγάλου κόμματος οικολόγων στην Ν. Ζηλανδία και προσπαθείτε να ανακαλήψετε στην θάλασσα χαμένους θησαυρούς... Τώρα φαντάζομαι ότι θα είστε σε φοβερές συνεδρίες σε ανήλια δωμάτια των τοπικών εξαρχείων της Ν. Ζηλανδίας θα καταστρώνετε στρουχτούρες δομές πλάνα οπότε να γιατί βρήκατε αυτό το όνειρο εμπρός σας

χαχα
έπεσε όξω?????????????

Maria Tzirita said...

Αρτάνις μου, αυτό δεν είναι όνειρο, είναι μάθημα ζωής! Και το νόημά του βέβαια σαφέστατο... Αξίες και προτεραιότητες... Πώς βρήκες και το συνδύασες με αυτές τις απίστευτες φωτογραφίες; Απίθανη είσαι...
Φιλιά πολλά και καλημέρες!

Artanis said...

@akrat μου, γελασα πολύ με το σχόλιό σου, ήταν ευφάνταστο...Θα μπορούσε, φίλε μου, θα μπορούσε, αλλά ειλικρινά δεν θυμάμαι ούτε πότε το είδα, ούτε αν κάτι με επηρρέασε για να το δω...Είναι πολύ παλιό πραγματικά...
Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ...
Σε φιλώ...

Artanis said...

@Maria Tzirita μου, τις έψαχνα για κάμποσες μέρες τις φωτό αυτές...Ψιλοπετυχημένες ήταν οι επιλογές, και στα όνειρα όπως γράφω και στο ποστ, δεν πιστεύω...
Να είσαι καλά, φιλιά πολλά και καλημέρα...

Σπύρος said...

Δεν γνωρίζω να ερμηνεύσω όνειρα πάντως μου άρεσε πολύ το ντύσιμο που έκανες με τις τόσο καταπληκτικές εικόνες

En' Tino said...

Artanis αυτό που ξέρω ότι η θάλλασα είναι πολύ καλό γιατί τα ξεπλένει όλα καθώς και κάτι πολύ σύντομο....
Αυτό που με ενθουσίασε σ'αυτό το ποστ είναι ο διάλογος μεταξύ γραφής και εικόνας....
Περιμένουμε κι άλλα

Artanis said...

@LOCKHEART μου, χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση, κι εγώ θεωρώ πώς ήταν αρκετά επιτυχημένη...Εκτός αυτού, δεν πιστεύω γενικά στα όνειρα, απλώς είχα μια συζήτηση με τον Ίωνα και το ξαναθυμήθηκα...Κι έφτιαξα αυτό το ποστ...
Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο, καλό απόγευμα να έχεις...

Artanis said...

Φίλε @En' Tino, το προετοίμαζα εδώ και κάποιες μέρες, πριν το αναρτήσω... Χαίρομαι που σου άρεσε, πολύ φοβάμαι όμως πώς το επόμενο ποστ, θα έχει μόνον φωτό απο το φθινοπωρινό Christchurch, και κάποια κείμενα ανάμεσα, καμιά σχέση δηλαδή με αυτήν εδώ την ανάρτηση...
Καλό απόγευμα να έχεις και σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και το όμορφο σχόλιο, με κολακεύεις...

Μαργαρίτα said...

Υπέροχες εικόνες!!!!
Έχω πάει κι εγώ σ' αυτήν την παραλία!

Όσο για το όνειρο καλή μου, σίγουρα
κάτι καλό θα προμηνύει :))

Καλά να περνάς!!!

Κι αν δεν περνώ, δε σε ξεχνώ ;)

φιλιάααα ******

Anonymous said...

νομιζω οτι εχει να κανει με επιλογες που εκανες, η θα πρεπει να κανεις....

Ισως η επιλογη να μην ειναι αυτη που σου αρεσει, αλλα αυτη που ειναι αναγκαια να παρεις...

λεμε τωρα....

kostaslogh said...

Αν και το είδες παλιά τείνω να συμφωνήσω
με τη Γλαρένια,γιατο λόγο που το θυμήθηκες τώρα όμως!
..τι έγινε; σου λείπει λίγο;
πάντως δεν είναι και τόσο περίεργο,κοσμήματα φτιάχνεις και πολύ τέλεια μάλιστα ,δεν μπορώ να φανταστώ ότι γίνονται δίχως κόπο και κάποιο στρές ενίοτε,δεν είναι δύσκολο να τα δεις στα όνειρά σου,τόσοι και τόσοι τα βλέπουν,
...στα όνειρά τους!

Artanis said...

@Μαργαριταράκι μου καλησπέρα...
Δεν ανησυχώ καλή μου για το όνειρο, κι εμένα για καλό (και ωραίο) μου φάνηκε πάντως...
Κι εσύ καλά να περνάς (να είσαι καλά έχει σημασία και μην σε νοιάζει: απουσιολόγια κρατάνε μόνον στα σχολεία, όχι στα μπλογκ...) Χα,χα,χα,χα,χα,χα,χα,χα
Φιλιά πολλά κι απο μένα...

Artanis said...

@Πάπισσά μου, ό,τι επιλογές και να έιχα να κάνω, μετά απο τόσα χρόνια τις έχω ήδη κάνει, νά 'σαι σίγουρη...
Ευχαριστώ όμως για τον κόπο σου να σχολιάσεις, νομίζω πώς η δική σου εξήγηση είναι η καλύτερη...
Φιλιά πολλά...
Πέρασες καλά;

Artanis said...

Χα,χα,χα,χα @kostaslogh μου, έχεις πολύ ωραίο χιούμορ , τα απολαν\μβάνω τα σχόλιά σου...Σ' ευχαριστώ πολύ για τον κόπο να περάσεις και να μου δώσεις μια εξήγηση, τις δέχομαι όλες...
Φιλιά πολλά απο ΝΖ, νά 'σαι καλά...

Side21 said...

Ηθικόν δίδαγμα !!!
Ο αληθινός πλούτος
στη ζωή μας είναι η υγεία,
η απόλαυση της ίδιας της ύπαρξής μας
κοντά στο θησαυρό που λέγεται φύση ...
και κοντά σ' αυτούς που αγαπάμε !!!
Την καλημέρα μου απ' την Αθήνα ...

ILIAS said...

Καλησπέρα εκεί! 2 από τις μεγάλες σου αγάπες. Η κατασκευή κοσμημάτων οπου είσαι ΦΑ-ΝΤΑ-ΣΤΙ-ΚΗ και η Θάλασσα...
Κατ'αρχάς, να πείς σον Ίωνα (πέρα από τα χαιρετίσαματά μου) :) αυτό δεν είναι καθόλου αγχωτικό, που να έβλεπε τα δικά μου lol!
Λοιπόν... όντως, τα όνειρα, έχουν να κάνουν με κρυμμένους φόβους ή ανησυχίες στο υποσυνείδητο και είναι καλό να υπάρχουν. Απελευθερώνουν έτσι και δημιουργούν ψυχική γαλήνη. Προφανώς για σκέψου, πήγαινε πίσω... Είχες τότε να κάνεις κάτι που όμως θα αναιρούσε κάτι άλλο που και τα 2 όμως ίσως δεν μπορούσαν να γίνουν ταυτόχρονα ή θα ακύρωνε το ένα το άλλο; (ελπίζω να έγινα κατανοητός!)
2 λοιπόν αγάπες στην πραγματικότητα, εξεφράσθησαν με 2 αγάπες στο υποσυνείδητο...
Διάλεξες προφανώς το καλύτερο (στο όνειρο σίγουρα), ελπίζω και στη ζωή.

Αυτό ήταν λοιπόν, μην ψάχνεις άλλο, τα 50$ ΝΖλ/νδίας ξέρεις που να τα στείλεις :P

Πάντα στη διάθεσή σου Artanis μου, άλλωστε γνωρίζεις πως είμαι πολύ σχετικός με τούτα, αλλά θα ρωτήσω και τον γιατρό μου για καλό και για κακό, μην τυχόν 1/1000.000 πέφτω έξω :) (πλάκα κάνω)

ΟΚ! That was it! relax now and enjoy a pint ;)

katrine said...

Ο,τι και να σημαίνει,είναι τόσο όμορφη η παρουσίασή του που η εξήγηση δεν θα φέρει παρά μόνο τα καλύτερα.Υπάρχουν ημέρες που επηρεάζομαι τόσο από ένα "κακό" όνειρο, που τα θαλασσώνω στο τέλος έτσι κι αλλιώς.Και αντίθετα αν δω ότι κάνω κατεβασιές σε μια ολόλευκη καταχιονισμένη πλαγιά,μμμμμ, πετάω!!!Καλημέρα σου

En' Tino said...

Artanis, δεν έχει σημασία πιο είναι το θέμα αυτού του ποστ ή του επόμενου, σημασία είναι το πόσο όμορφα ταίριαξες τις εικόνες με τις λέξεις.
Αντε πάμε για τα επόμενα....

Κούκος said...

Όνειρο ήτανε...

Artanis said...

@Side21 μου, σωστό το ήθικό δίδαγμά σου και αυτή είναι η συνταγή της ευτυχίας, νομίζω: Αγάπη, υγέια και αρμονία με τη φύση...
Καλά να περνάς, σε φιλώ...

Artanis said...

@EKTORA μου, μην κάνεις τον κόπο και ζητάς αναλύσεις...Απλά ήταν ένα ωραίο όνειρο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, στον καιρό του...Αλλά δεν το πήρα σοβαρά, στο κάτω-κάτω ένα απλό όνειρο ήταν...
Να περνάς καλά, να διασκεδάζεις όσο μπορείς και να προσέχεις...Σε σκεφτόμαστε, φιλιά πολλά απο όλους μας...

Artanis said...

@katrine μου χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ, γενικά όμως τα όνειρα δεν τα πιστεύω...Δεν είμαι προληπτική...Ένα όνειρο είναι απλώς ένα όνειρο, και τίποτε άλλο και δεν τα αφήνω να με επηρεάζουν...
Καλό απόγευμα να έχεις, φιλιά...

Artanis said...

@En' Tino μου, σε μερικές μέρες φίλε μου, θα το δεις αυτό που σου έλεγα...
Καλό απόγευμα να έχεις...

Artanis said...

@Κούκε μου σ' ευχαριστώ για την αφιέρωση...Είναι πανέμορφο αυτό το τραγούδι...
Καλά να περνάς, σε φιλώ...

Ra Ma said...

H Μαρία Τ. με τις λέξεις "Αξίες και προτεραιότητες" είπε όσα θα έλεγα σε 10 γραμμές!

Μου άρεσε το όνειρό σου, δεν ήταν δυσάρεστο. Το να μαζεύουμε θησαυρούς το έχουμε δει όλοι (όπως το άλλο που βρισκόμαστε ανάμεσα σε κόσμο και είμαστε ξυπόλητοι ή δεν φοράμε το παντελόνι μας), αλλά η συνέχεια με το νερό και την απόδραση ήταν η διαφορά!

Καλησπέρες!!!

kat. said...

νομίζω πως σε αντίθεση με το δικό μου, το δικό σου θα είναι πολύ τυχερό όνειρο...
εμένα δεν μου βγήκε σε καλό!

Artanis said...

@Marconi μου, είναι λίγο περίεργο για αυτόν που ονειρεύεται να πρέπει να αποφασίσει για αξίες και προτεραιότητες, που λέει και η Μαρία Τζιρίτα, κατα την διάρκεια του ονείρου του...Νομίζω οτι διάλεξα το αυτονόητο πάντως, την μικρότερη απώλεια...Γι' αυτό προφανώς δεν ανησύχησα κιόλας...
Να είσαι καλά, φιλιά πολλά απο ΝΖ...

Artanis said...

@kat. μου, ελπίζω να μην συνέβη τίποτα κακό ή περίεργο...Το δικό μου όνειρο πάντως είναι αρκετά παλιό, μιλάμε για πολλά χρόνια πριν...
Να είσαι καλά και μην ανησυχείς, όλα θα περάσουν...Φιλιά πολλά...

Roadartist said...

Μόνο που μίλησες για Σκιάθο.. πάει!! Αρτανις ....μου άρεσε πολύ! Οι φωτο δικές σου? Αχ καλημέρα!!

Anonymous said...

καλησπερουδια! Ολα ειναι καλυτερα!

Εχεις δει παρομοιο ονειρο απο τοτε?

Artanis said...

@Roadartist μου, οι φωτό όλες είναι απο το νετ...Δικές μου φωτό ξανά, αύριο, στο νέο ποστ...
Πανέμορφη η Σκιάθος...
Καλημέρα και φιλιά...

Artanis said...

Πάπισσά μου χαίρομαι που όλα βαίνουν καλώς...Γενικώς βλέπω όνειρα, αλλά όχι κάτι παρόμοιο...Μόνον μια φορά το είδα αυτό...Δεν πιστεύω στα όνειρα πάντως...
Καλά να περνάς, φιλιά πολλά...

Leviathan said...

Mia xara to oneiro!ekpliktiki i perigrafi sou!polla filia kai na sai kala!

Aθηνά Π.Κ. said...

Kαλησπέρα Αρτανάκι , από όνειρα δεν ξέρω, πάντως εμένα μου άρεσε το όνειρό σου !! Άφησες στον πάτο της θάλασσας τους άχρηστους θησαυρούς χωρίς αξία, και καλά έκανες , γιατί ο μεγαλύτερος θησαυρός , το μεγαλύτερο δώρο είναι η ζωή !!!!
Φιλιά σαμιώτικα

Artanis said...

@Leviathan μου, χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ...Το παιχνίδι που με κάλεσες θα αργήσει -δυστυχώς- μερικές μέρες, επειδή πρέπει να το προετοιμάσω...
Να είσαι καλά, φιλιά πολλά...

Artanis said...

@Αθηνά μου, αυτό σκέφτηκα κι εγώ...Γι' αυτό και δεν ανησύχησα όταν το είδα...
Καλά να περνάς, φιλιά πολλά στην όμορφη Σάμο μας...

tzonakos said...

Πράγματι ειναι κάπως αγχωτικό το όνειρο αλλα εμένα η θάλασσα μου αρέσει, οπότε, παρακαλάω να τη βλέπω ακόμα και σε όνειρα.
Τα κέρματα υποτίθεται οτι ειναι λόγια, κουβέντες πολλές για κάποιο θέμα που σε αγχώνει κάπως.
Συνήθως τα όνειρα δεν σημαίνουν τίποτα απολύτως. Απλα τα απολαμβάνεις όσο τα βλέπεις κι εκει που νομιζεις οτι έβλεπες ενα επι 2 ωρες, στην πραγματικότητα να ειδες ολα αυτά μεσα σε μόλις 1 λεπτό.

Artanis said...

Ναι @Τζονάκο μου, ισχύει αυτό...Ούτε και 'γω αγχώθηκα, απλά το ξανασκεφτόμουν τελευταία...Το θεωρώ πολύ ωραίο πάντως...
Φιλιά πολλά απο ΝΖ...

Hfaistiwnas said...

:)
Σπάνια βλέπω.. και όταν βλέπω δεν τα θυμάμαι..
Η προσπάθεια να σωθείς ανεβάζει την αδρεναλίνη..

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου, κι εγώ μια απο τα ίδια...Αλλά αυτό μου έκανε τρομερή εντύπωση και το θυμάμαι με όλες τις λεπτομέρειες, κι ας έχουν περάσει χρόνια...