Saturday, July 5, 2008

Μεταξουργείο



ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ

Στα άδεια κτίρια,
εκεί που οι υπάρξεις που πέρασαν
διαπότισαν τους τοίχους,
τα θαμπά τζάμια αχνίζουν απ’ τις ανάσες
που έσβησαν νωρίς,
και τα τριξίματα των πορτών και των παράθυρων
συνομιλούν με τους ψιθύρους του κενού.
Τα περιστέρια φτεροκοπούν στα διαζώματα
όπως αν ήταν μια καρδιά μέσα στο στήθος,
την ώρα της μεγάλης αγάπης,
ή του μεγάλου πόνου της απώλειας,
τα δοκάρια υποφέρουν από τ’ αρθριτικά τους,
τα πατώματα ξεχασμένα,
συντονίζονται με τα βήματα
που κάποτε θα τα διατρέξουν ξανά,
η στέγη έχει ρουφηχτεί προς τα μέσα,
όπως τα μάγουλα μιας γυναίκας
που πλησιάζει στη δύση της ζωής της.
Πάει καιρός από τότε
που όλοι αυτοί οι χώροι διεκδικούσαν
έναν ρόλο στη ζωή των ανθρώπων,
τώρα αντηχούν από την απουσία τους
και σα να θέλουν να τρυγήσουν,
όση από την ουσία τους μπορούν,
να συλλέξουν νέες μνήμες, συναισθήματα, πόθους
πάλλονται,
προσπαθώντας να προσκολληθούν
πάνω σ’ αυτούς τους λίγους
που αφουγκράζονται
την ερημιά της ψυχής τους.-

.................................
Όπως ξέρετε, τις τελευταίες βδομάδες, έκανα ενέργειες να κλείσω τον εργαστήριο χειροποίητου κοσμήματος που διατηρούσα, στο ανακατασκευασμένο κτίριο του παλιού Μεταξουργείου "Φρύνη"...Σύντομα, στο τέλος Αυγούστου, κλείνει οριστικά η Δημοτική επιχείρηση που στεγάζεται στον χώρο, και θα παραμείνουν μόνο τα εναπομείναντα εργαστήρια-ατομικές επιχειρήσεις σαν τη δική μου, μέχρι το τέλος του 2008, ή όσο ακόμα μέχρι να μεταφερθούν στο εμπορικό κέντρο της πόλης, διαδικασία που θα έκανα κι εγώ σε περίπτωση δεν φεύγαμε για το εξωτερικό...Σύντομα λοιπόν, το κτίριο θα ερημώσει και πάλι, και πιθανότατα θα επιστρέψει σε μια κατάσταση παρόμοια με την προηγούμενή του (αν και ελπίζω πως θα χρησιμοποιηθεί τελικά, για να στεγάσει κάποιες από τις υπηρεσίες του Δήμου)...Οψόμεθα...

Την εβδομάδα αυτή λοιπόν, ο Antifash θα είναι στην Αθήνα, για το κρίσιμο σεμινάριο των προς απόσπαση στο εξωτερικό εκπαιδευτικών...Θα πάρει μαζί του το λαπτοπ, και αν και φέραμε τον δικό μου Η/Υ από το εργαστήριο, το εν λόγω μηχάνημα δουλεύει όπως και όποτε θέλει, και είναι πιθανόν να μην έχω τη δυνατότητα να ανανεώσω τις αναρτήσεις, ή να απαντήσω στα σχόλια...Μην ανησυχήσετε, δεν λείπω, δεν κλείνω, απλώς εξαρτώμαι από το "στριμμένο θερίο"...Παίζει βέβαια, να περνάω και από το internet cafe της γειτονιάς μου, και να απαντάω από 'κει...

66 comments:

Hfaistiwnas said...

Kαλησπέρα Αρτάνης μου!
Ωραίο το ποίημα.. είκονα εγκατάληψης..
όπως θα γίνει και στα εργαστήρια..
:) Τα φιλιά μου..

τo τέρας της «αμάθειας» said...

"...σ’ αυτούς τους λίγους
που αφουγκράζονται
την ερημιά της ψυχής τους.-"

Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί!!!



Δε σε φοβάμαι... θα το "δαμάσεις" το "στριμμένο θερίο"!

Φιλιά και καλημέρες :)))

Artanis said...

Φίλε @Ηφαιστίωνα, καλημέρα...
Χαίρομαι που σου άρεσε το ποίημα, έχουμε συζητήσει επί του θέματος του κτιρίου, εμείς οι δυο...
Ελπίζω πάντως να μην επανέλθει στην πρότερη κατάσταση, θα είναι κρίμα...
Να είσαι καλά, πολλά φιλιά...

Artanis said...

Καλή μου @Αμάλθεια, καλημέρα σου, καλώς όρισες...
Κτίρια εγκαταλειμμένα σαν άνθρωποι, άνθρωποι έρημοι, σαν κτίρια...Αυτό είναι το νόημα του ποιήματος...

Να είσαι καλά κι εσύ, θα δούμε πώς θα πάει με το μηχάνημα...
Φιλιά πολλά..

δεσποιναριον said...

Αυτα τα μηχανηματα που εμεις τα θεωρουμε αψυχα, μερικες φορες μας εκπλησσουν. Τωρα που το εφερες στο σπιτι μπορει να του αρεσει και να σου κανει τα χατηρια. Οπως και ναχει, ευχομαι καλες προετοιμασιες και στους δυο σας. Οχι μονο το μηχανημα, αλλα ολο το παλιο μεταξουργειο πρεπει να σε αγαπα εσενα. .. ετσι που το νοιωθεις.

eva said...

Είναι τραγικό το πώς αρχιτεκτονικά τεκμήρια της νεότερης ιστορίας, εγκαταλείπονται στη μοίρα τους λόγω αδιαφορίας...
Λες και τίποτα δεν μας ενδιαφέρει πια, παρά μόνο εμείς να περνάμε καλά.
Όσο ήσασταν εκεί ζούσε. Εσείς του δίνατε παλμό και ανάσα. Τώρα ήρθε η ώρα να πάρει κι αυτό τον δρόμο του στη λήθη του χρόνου...

Μετακόμιση ολόκληρης επιχείρησης, όχι και ό,τι το καλύτερο, φιλενάδα, το έχω περάσει.

Καλό κουράγιο, θα σου χρειαστεί.

Φιλιά, γλυκιά μου :)

Anonymous said...

Καλή μου Artanis, δεν ξέρω το κτήριο του Μεταξουργείου στο Βόλο, όσες φορές έφθασα στο Βόλο ήμουν περαστικός. Ξέρω όμως τα διάφορα κτήρια της νεώτερης ιστορίας εδώ στην Αθήνα και Πειραιά και δεν σου κρύβω ότι θλίβεται η ψυχή όταν τα βλέπω, οπόταν και καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι, υποψιαζόμενη το πώς μπορεί να καταντήσει.
Η μετάβασή σας στην Ν. Ζηλανδία θα πρέπει να είναι μεγάλη πρόκληση για όλη την οικογένεια, ελπίζουμε να μη σε χάσουμε από τα Blog , να μας περιγράφεις τις εκεί εμπειρίες σου. Έχω ακούσει πόσο οργανωμένη αλλά και τι ωραία φύση έχει αυτή η χώρα. Να είσαι καλά gskastro

None said...

και πάνω απ' όλα

λόγος μεταξένιος

Aura said...

και η ζωή συνεχίζεται..
και για μερικούς τυχερούς(ονόματα δε λέμε)στη Νέα Ζηλανδία.. γκρρρρρ..
:))))

Περνάς καλά κι αυτό φαίνεται
αγαπητή μου artanis..

Φιλιά πολλά
Εύχομαι όλα καλά..

mirela said...

Ακόμη δεν το ανοίξαν το κλείνουν? Τίποτα δεν αφήνουν όρθιο? Αυτός ο δήμος μας έχει καταυποχρέωσει με την ευαισθησία του για τον πολιτισμό της πόλης.

Anonymous said...

Είναι κάτι ώρες αυτοί οι υπολογιστές... να μας σπάνε τα νεύρα! Μην μασήσεις μπροστά στο "θεριό" :) Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα!!

Anonymous said...

Είναι κάτι ώρες αυτοί οι υπολογιστές... να μας σπάνε τα νεύρα! Μην μασήσεις μπροστά στο "θεριό" :) Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα!!

Τρελός του Χωριού said...

Ta panta ,mia roi . Thallasa i zoi ,allote se loyzei me leuko kai galazio ,kai allote se skaei sta braxia .
Kali epitixeia sto kainourio sou ksekinima.

faraona said...

Ευχομαι ολα να πανε κατ ευχην καλη μου Αρτανις.
Εδω θα ειμαστε για σενα παντα ...


Τα φιλια μου

Σταλαγματιά said...

Πάντα μου προκαλούσε θλίψη ένα άδειο δωμάτιο, ένας χώρος που κάποτε ήταν γεμάτος ζωή, ενέργεια. Όταν γυρίζεις τα πάντα έχουν φωνή, εκείνη που απορροφούσαν τόσο καιρό, ακούς από παντού τους ήχους της προηγούμενης ζωής….

patsiouri said...

Ναι ρε συ, μη χαθείς, να γράφεις από τη Ζηλανδία...(άσχετο)!
Τα μικρά πως το πη΄ραν???

cinderella said...

Μια μελαγχολία διακρίνω; Λίγο υποβόσκουσα, λίγο ξεπροβάλλει και μας αποσυντονίζει; Κοριτσάκι μου όλα για κάποιο λόγο γίνονται και μπορεί να ακούγεται κλισέ αλλά γίνονται και για καλό. Φιλί και αγκαλιά. Και δεν θέλω στεναχώριες!!

ειρηνη said...

"στριμμένο θερίο" χαχαχαχαχα... εντάξει θα περιμένουμε να το ημερέψεις... φιλια...

Sophia Kollia said...

Καλησπέρα Αρτάνις!! Φιλάκια και υπομονή!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Πονάνε όταν ερημώνονται ,αυτά τα κάποτε ωραία κτίρια, χαρακτηριστικά αλλοτινών εποχών.

Αυτός ο πόνος της εγκατάλειψης βγαίνει έντονα από την ποίησή σου.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

kostaslogh said...

Καλησπέρα πατρίδα
Δέν με βοηθάει η μνήμη μου ,πού είναι αυτό το κτίριο?
Όπως και να χει δεν είναι το μόνο στο Βόλο
που πιθανόν θα καταλήξει έτσι ..
είναι θλιβερό το θέαμα αυτών κτηρίων!
Μετά το τελευταίο σου σχόλιο συνειδητο-
ποίησα ότι τώρα που θα φύγεις ,το μόνο
που δεν θα αλλάξει θα είναι η επικοινωνία
μας,ελπίζω να μήν κάνω λάθος.
Θέλω να ξέρεις ότι εγώ θα είμαι πάντα
εδώ να τα λέμε...
Καλή εδομάδα να έχεις

Σπύρος said...

Ωραιο ποιηματάκι ..ευχομαι απο εδω και περα οτι καλυτερο:)

Artanis said...

Καλή μου @Δεσποινάριον, καλημέρα...Ήρθα σε internet cafe, τελικά, ο άνδρας μου αποφάνθηκε οτι το "θερίο" πάσχει στην κάρτα γραφικών του, και θα το κοιτάξουμε αφού γυρίσει...Οπότε...
Σ' ευχαριστούμε για τις ευχές σου, η αλήθεια είναι οτι έχουμε να ετοιμάσουμε πολλά, κυρίως όμως πολλά διαδικαστικά που αφορούν υπηρεσίες, υπουργεία, πρεσβείες...
Πραγματικά πάντως, τον αγάπησα τον χώρο...
Να είσαι καλά γλυκιά μου, να έχεις μια όμορφη μέρα...Φιλιά...

Artanis said...

Καλή μου @Ευαγγελία, είναι κι αυτό ένα πέρασμα, όπως και όλα τα άλλα...Ελπίζω μόνον να μην εγκαταλειφθεί στην τύχη του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...Ανακατασκευάστηκε μια εποχή όπου όλος ο βιομηχανικός αρχιτεκτονικός πλούτος της πόλης,κρίθηκε ως ικανός να διασωθεί και επαναχρησιμοποιηθεί,και τα παλιάαυτά κτίρια εξαγοράστηκαν από τους Δήμους και δόθηκαν πάλι σε χρήση ώς Δημοτικοί χώροι, όπως αυτός...
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια συμπαράστασης, σου στελνω πολλά φιλιά, από το internet cafe, στο οποίο κατέφυγα...

Artanis said...

Φίλε @gskastro σ' ευχαριστώ για το σχόλιο και τις ευχές...Δεν σου κρύβω οτι ανυπομονώ να δω τη χώρα και να γράψω τις εντυπώσεις μου...Από μια πρώτη ματιά που ρίξαμε μέσω internet, είδαμε υπέροχα πράγματα, τοπία...Θα τα λέμε συχνότατα από 'δω, δεν πρόκειται να κλείσει το μπλογκ, δεν πρόκειται να χαθούμε, τώρα που βρεθήκαμε...
Να είσαι καλά, φιλιά πολλά...

Artanis said...

Φίλε @None(Ούτις), καλημέρα, καλώς όρισες...Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, νά 'σαι καλά...
Πέρασα ήδη από το μπλογκ σου και σου άφησα τους χαιρετισμούς μου...
Φιλιά...

Artanis said...

Καλή μου @Aura, μήν θυμώνεις καλή μου...Τουλάχιστον μην θυμώνεις από τώρα, κάτσε να πάω πρώτα...
Χα,χα,χα,χα,χα!
Πλάκα κάνω, μην με παρεξηγήσεις...Καλή μου, ο άνδρας μου έιχεδηλώσεισε πολλές χώρες, απλώς έτυχε και τον πήραν σε αυτή, αντί πχ για την Ολλανδία, το Βέλγιο, την Βραζιλία, την Αυστραλία ή την Αίγυπτο και το Περού, τις οποίες είχε δηλώσει (ανάμεσα σε άλλες)...
Θα τα λέμε όμως όπως και τώρα, μην ανησυχείς...Να έχεις μία όμορφη μέρα...Φιλιά...

Artanis said...

Καλή μου @Μιρέλα, μην θυμώνεις...Ξέρεις πώς είναιη οικονομική κατάσταση του Δήμου, προσπαθέι να συμμαζέψει τα ασυμάζευτα, και έχει πάρει σβάρνα τις υπηρεσίες και όλα, προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα...Κλείνει λοιπόν τη Δεμκα που στεγάζεται στο χώρο,και τα μπόνα που θα παραμέινουν για λίγο καιρό ακόμη, είναι κάποια από τα εργαστήρια...
Να είσαι καλά, φιλιά πολλά σου στέλνω...

Artanis said...

Καλέ μου @Θείε Σκρουτζ, και να μη μασήσω εγώ, αν αυτό δεν θέλει να δουλέψει (που δεν θέλει),δεν μπορώνα του κάνω τίποτα, δεν είμαι τεχνικός, ενώ ο άντρα μου που ξέρει, λέιπει αυτήν τη βδομάδα...Δεν πειράζει, υπάρχουν και τα internet cafe...
Να περνάς καλά, φιλιά πολλά...

Artanis said...

Καλέ μου @Τρελλέ, με σκλάβωσες με τα λόγια αυτά...Και με τις ευχέςσου...Σ' ευχαριστώ πολύ, είσαι υπέροχος...
Φιλιά πολλά καλέμου, να έχεις μια τέλεια μέρα...

Artanis said...

Καλή μου @Φαραώνα, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και για την συμπαράσταση...Ελπίζω να πέρασες τέλεια στις διακοπές σου...Από βδομάδα που θα έχει λυθει το προβλημα με τον Η/Υ θα μπορέσω να έρθω από το μπλογκόσπιτό σου να σε δώ...
Προς το παρόν, φιλιά πολλά σου στέλνω, στην ωραία Κέρκυρα...

Artanis said...

Καλή μου @Αναστασία καλημέρα...ΤΗν ίδια εντύπωση έιχα και ΄γω, από αυτόν το χώρο, αλλά και από άλλους παρόμοοιους, και είναι μάλλον μεταφυσικό το ζήτημα, ή ίσως να έχει να κάνει αποκλειστικά με τα άτομα που έχουν τέτοιες ευαισθησίες και φαντασία, και προσπαθούν να ανασυνθέσουν μια παλιά εικόνα, της ζωής...
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, να είσαι καλά...Φιλιά πολλά...

Νικόλας Παπανικολόπουλος said...

Καλημέρα! Σου εύχομαι όλα, να γίνονται για το καλύτερο. Μόνο μη χαθείς.. Να βρίσκεις χρόνο. Στο εξωτερικό πας μόνιμα;;

Artanis said...

Καλό μου @Πατσιουράκι, καλημέρα...
Εννοείται πως θα συνεχίσουμε να μιλάμε, το μπλογκ θα λειτουργεί κανονικά...
Οι κόρες μου θέλουν κι αυτές (αρκεί να πάρουμε και τον γάτο μας μαζί μας) να πάμε, και τις έχουμε ξεκινήσει υπερεντατικά αγγλικά, προκειμένου να μην έχουν πρόβλημα στο σχολείο που θα παρακολουθήσουν εκεί...Οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα...
Να είσαι καλά, και να περνάς καλά...
Φιλιά...

Artanis said...

Καλή μου @Σταχτοπούτα, ούτε στεναχωρημένη είμαι, ούτε μελαγχολική...Η μελαγχολία του ποιήματος αφορά αποκλειστικά και μόνον το συγκεκριμένο κτίριο,και την ιστορία του, και όχι την σημερινή του μορφή, που είναι πλήρως αποκατεστημένη...Όσο για τη μελλοντική του χρήση, είναι κάτι που δεν με αφορά, όχι επειδή δεν ενδιαφέρομαι, αλλά επειδή δεν έχω λόγο επ' αυτού...
Φυσικά και χαίρομαι που φεύγω για αυτήν την μακρινή χώρα, αφού ήθελα πάντοτε να την επισκεφτώ...Και θα τα λέμε κι από 'κεί, έτσι καλή μου;
Φιλιά πολλά, να έχεις ένα υπέροχο απόγευμα...

Artanis said...

Καλό μου, μικρό μου @Ειρηνάκι, το "θερίο" έχει πρόβλημα,και σου απαντώ από internet cafe της πόλης...
Θα διορθωθεί βέβαια, αλλά θέλει τεχνικό και θα πάρει μέρες...Οπότε...

Να περνάς καλά, φιλιά πολλά σου στέλνω μικρό μου...

Artanis said...

Καλό μου, μικρό μου @Ειρηνάκι, το "θερίο" έχει πρόβλημα,και σου απαντώ από internet cafe της πόλης...
Θα διορθωθεί βέβαια, αλλά θέλει τεχνικό και θα πάρει μέρες...Οπότε...

Να περνάς καλά, φιλιά πολλά σου στέλνω μικρό μου...

Artanis said...

Καλημέρα @Σοφία μου, κάνω πολλή υπομονή καλή μου, αν και δεν είναι γενικά στον χαρακτήρα μου...Να είσαι καλά, και να περνάτε όμορφα...
Φιλάκια...

Artanis said...

Καλημέρα @Γλαρένια μου, σ' ευχαριστώπολύ για το σχόλιο γλυκιά μου, και εγώ αυτής της άποψης είμαι...Και να δεις πόσα ακόμα (υπέροχα)κτίρια παραμένουν εγκαταλειμένα και αναξιοποίητα, στην πόλη...
Να είσαι καλά, να περνάτε καλά, με τονγλάροσου και τα γλαρόπουλά σου...
Να "πετάτε" πάντα ψηλά κι ελεύθερα...
Φιλιά...

Artanis said...

Φίλε @Kostaslogh, κι εγώ εδώ θα είμαι, ίσως όχι στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα σ' ευτό το μπλογκ...
Μην ανησυχείς...
Το κτίριο της "Φρύνης", είναι επί της Αναπάυσεως και Καραμπατζάκη, δίπλα στο ποτάμι, ακριβώς μόλις περνάς την γέφυρα...Όπως δηλαδή από την 7 Πλατανιών, πηγάινεις προς το Παλαιό Νεκροταφείο...Ελπίζω να σε κατατόπισα...
Να είσαι καλά, σ'ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και τις ευχές...
Φιλιά πολλά...

Artanis said...

Φίλε @Σπύρο- Lockheart,σ'ευχαριστώ για το σχόλιο και τις ευχές...Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο απόγευμα... φιλιά πολλά...

Νικόλαος Παπουτσής said...

Γλυκιά θλίψη...ένας αποχαιρετισμός
μια απώλεια, μια κατάκτηση...
Η ζωή συνεχίζεται και ελπίζω
να ειναι γενναιόδωρη μαζί σου
Καλό σου απόγευμα

τσίου!!!

Spyros Vlahos said...

Συμπαραστάσου στην "όλα θα πάνε καλά", έχασε κάποιον δικό της, δεν ξέρω ποιον.
Στείλε της παρηγορητικό σχόλιο

Anonymous said...

Βρε μπας και σου αρέσει κανείς εκεί και μου τριγυρίζεις;

Να περνάς τέλεια και κάθε τέλος είναι μια νέα αρχή. Κοιτάμε μπροστά, κρατώντας τα όμορφα.

Σε φιλώ

Artanis said...

Καλησπέρα @Κότσυφά μου...Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο, καλέ μου, να είσαι καλά...Κι εγώ το ελπίζω αυτό, ειλικρινά...
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ, φιλιά πολλά...

Artanis said...

Φίλε @Σπύρο, καλωσόρισες από το μπλογκ αυτό...Πέρασα αμέσωςαπό την "Όλα θα πάνε καλά", και σε λίγο θα της στείλω και μέηλ...
Σ' ευχαριστώ που με ενημέρωσες, καλό σου απόγευμα...

Artanis said...

Καλή μου @Freedula, καλησπέρα...
Όχι, όχι καλή μου, δεν μου αρέσει κανέις, παρά μόνον το κτίριο το ίδιο, μέσα στο οποίο υπήρξα για 3 χρόνια...Συνήθως δεν "δένομαι" με τοίχους, αλλά αυτό το παλιό εργοστάσιο υπήρξε η 1η μου επαγγελματική μου φωλιά,και το "συμπάθησα"...
Και εγώ πιστεύω οτι το ταξίδι αυτό θα μας ωφελήσει, και εμάς και τα παιδιά...Κ;αι ανυπομονούμε...
Σ΄ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, να είσαι καλά...Σε φιλώ...

P. Kapodistrias said...

Πέρασα και γεύτηκα Ποιότητα, σα να λέμε γλυκό του κουταλιού καλοκαιρινό!

Artanis said...

Αγαπητέ @Π.Κ,ευχαριστώ για την επίσκεψη και για το σχόλιο...Να είσατε καλά και να έχετε ένα όμορφο Σ/Κ...
Καλημέρα...

KitsosMitsos said...

Οι βόλτες όπως αξίζει να γίνονται.
Από την άλλη κρίμα για τις ωραίες εικόνες που χάνονται...
Καλημέρα

Artanis said...

Φίλε @Kotsomitsos, καλημέρα και σε σένα...
Το κτίριο αυτό, είναι απομεινάρι μιας παλιάς εποχής, από τα πολλά που διασώζωνται στην περιοχή...
Να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ, φιλιά πολλά κι από 'δω...

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ said...

Αρτάνις καλό μεσημέρι.
Θέλησα να αφήσω τις ευχαριστίες μου στην δική σου ανάρτηση και να σου ευχηθώ όλη σου η ζωή να κυλά με την ίδια ζεστασία για κάθε αδύναμη ψυχή αυτού του κόσμου.
Χίλια ευχαριστώ.

Madame de la Luna said...

Πέρασα να σου αφήσω μια καλημέρα, μετά απο μέρες... Μου άρεσε πολύ αυτό με τα δοκάρια. Φιλιά πολλά!

τo τέρας της «αμάθειας» said...

Πως τα πας με το "στριμμένο θερίο"?

xaos said...

Λυπηρό που αντί να δημιουργούνται νέα τμηματα καταργούν τα ήδη.Ειδικά ο Δήμος Ν.Ιωνίας έχει πολιτιστικές ευαισθησίες.Ολα στο βωμό του χρήματος!

Anonymous said...

Καλή μου Artanis, φαντάζομαι θα άκουσες σήμερα το πρωί τις ειδήσεις για την παραλία της Αναβύσσου, όπου βρέθηκε υπερβολικά μεγάλη ποσότητα αρσενικού.
Το έψαξαν απ’ ότι κατάλαβα όταν βρήκαν ψόφιους γλάρους, τους έδειχναν μάλιστα στις τελευταίες τους στιγμές. Και άκουγα ταυτόχρονα τον υπεύθυνο του εργαστηρίου που έκαναν τις μετρήσεις να λέει απαθέστατα, ότι μολύνθηκε ο υπόγειος ορίζοντας πιθανόν από τυχαίο γεγονός, πιθανόν από ψεκασμούς πάντως δεν γνωρίζουμε και ελπίζω όποιος το έκανε να μας ακούει και να μη το ξανακάνει.
Πήγαινε καλή μου Artanis σε αυτή τη υπέροχη Χώρα να ξεφύγεις από αυτή την εγκληματική αδιαφορία των συμπατριωτών μας, έστω και γι’ αυτά τα πέντε χρόνια.
Να είσαι καλά (αν και δύσκολο μετά από τέτοια νέα) και να έχεις μια πολύ καλή ημέρα. gskastro

Sophia Kollia said...

ARTANIS hi! How are you doing!
What's up? Answer back! Buy a laptop!
We miss you!
Kai i zesti den esfixe akoma!

Roadartist said...

Αρτανις καλησπερα!! :)
Ολα καλα? Περασα να σου αφησω τη σκεψη μου..και να σου πω οτι η τεχνολογια δεν μπορει να χωρισει ψυχες και ανθρωπους..ξερω οτι μας σκεφτεσαι και αυτο αρκει :) φιλακια γλυκια μου!

Roadartist said...

α, αρτανις μηπως εχεις κανενα νεο απο τον Εκτορα? Πηγα να δω το blog του και δεν μπορεσα.. :((

Artanis said...

Φίλε @Επίκουρε, καλησπέρα σου...Χαίρομαι που χάρηκες με τα νέα των βραχοκιρκινεζιών σου...Η καλύτερη στιγμή πάντως της περίθαλψης, είναι αυτή ακριβώς: η απελευθέρωση στην άγρια φύση...
Νά 'σαι καλά, θα τα ξαναπούμε και από το ποστ σου, όταν λυθεί τοπρόβλημα με τη σύνδεσή μου...
Φιλιά...

Artanis said...

@Φεγγαροκυρά μου, καλησπέρα...Το κατάλαβα οτι έλειπες, όταν είδα που έμεινε στο ποστ, η ίδια ανάρτηση για πολλές μέρες...Τουλάχιστον πέρασες καλά; Όταν επιτέλους συνδεθώ (από βδομάδα), θα περάσω να διαβάσω εντυπώσεις...
Φιλάκια πολλά...

Artanis said...

Χάλια @Αμάλθειά μου, χάλια...Δεν έχω σύνδεση στο σπίτι, για να μπω να σας επισκεφτώ...Πάλι σε internet cafe ήρθα...
Δεν θα φτιάξει όμως; Θα τα πούμε τότε, καλά!(αυτό είναι απειλή!)
Χα,χα,χα,χα,χα,χα,χα!
Φιλάκια πολλά...

Artanis said...

Καλή μου @Χελώνα, ήδη το κτίριο τώρα που μιλάμε, έχει ερημώσει...Μόνον τα εργαστήρια στέκονται, και πάλι για πόσο νομίζεις; Εγώ έχω κλείσει και δεν πηγαίνω κάθε μέρα παρά μόνον όποτε έχω τάισμα στο σταθμό που είναι κοντά, και τα υπόλοιπα εργαστήρια θα φύγουν σε λίγο και αυτά...
Αντε και καλά να είμαστε να το θυμόμαστε...
Φιλιά...

Artanis said...

Φίλε @gskastro, εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε, μην ανησυχείς καθόλου γι αυτό...Δεν είναι τυχαίο που η οικονομία της χώρα στηρίζεται πλέον στον οικολογικό τουρισμό,και έχει χιλιάδες επισκέπτες, παρά τα πανάκριβα αεροπορικά εισητήρια...
Θα σας ενημερώνω με το που θα πατήσω το πόδι μου εκεί...
Φιλάκια και σε σένα...Και ψυχραιμία...

Artanis said...

Καλή μου @Σοφία καλησπέρα...
Κι εμένα μου λείψατε...Μπουχου, χου, χου...(Κλαίω τώρα...)
Θα τα ξαναπούμε από βδομάδα, ελπίζω...
Φιλάκια καλή μου...

Artanis said...

Καλή μου @Καλλιτέχνιδα, ο Έκτορας είναι προβλημα με τον Blogger, (όπως και η Γλαρένια) του βρήκανε 13 troyans στην ανάρτηση και του τη σφράγισαν...Αν θυμάμαι καλά, μου έστειλε με μέηλ τη νέα του διεύθυνση, θα σου τη στείλω σε λίγο, μόλις την εντοπίσω...
Φιλιά πολλά από 'δω...