Πάσχα 2013

Ήταν ένα παράξενο και ιδιαιτέρως κουραστικό Πάσχα...Ήταν όμως πολύ ωραίο, παρ' όλα αυτά, και φυσικά Ελληνικό, χωρίς όμως ακρότητες...Τα 2/3 της οικογένειας συναντήθηκαν για πρώτη φορά μετά από 4 χρόνια, εμείς από τη ΝΖ και ο αδελφός μου με την οικογένειά του από την Θεσσαλονίκη, οπότε μαζευτήκαμε 10 άτομα, για την Ανάσταση και τη μέρα του Πάσχα...

Η Μ.Εβδομάδα λοιπόν, ξεκίνησε με τρεξίματα στους γιατρούς... Μεγάλη Δευτέρα τρέχαμε με την μια  μου κόρη για επισκέψεις σε γιατρούς και εξετάσεις, την Μ.Τρίτη, έτρεχα μόνη μου για τα αποτελέσματα (τα οποία βγήκαν πολύ καλά). Από την χαρά της η μικρή, έπεισε την άλλη να παρακινήσουνε τον πατέρα τους να πάνε στον Αη Γιάννη για μπάνιο, κι εμένα με πήρανε από το κέντρο με το αμάξι (ίσα -ίσα που θυμηθήκανε  να βάλουν στην τσάντα τους το καπέλο μου και το αντηλιακό. Στον Αη Γιάννη ήταν τέλεια και οι υπόλοιποι μπήκαν στη θάλασσα,  ενώ εγώ κάθησα για καφέ στο "Άνεσις" του φίλου μου του Μίλτου, και τα είπαμε και λιγάκι, γυρίσαμε το απόγευμα στο Βόλο, επειδή οι μικρές θέλανε να αγοράσουνε λαμπάδες (εγώ κι ο Ίωνας, ράκη...)

Την Μ.Τετάρτη, έφτιαχνα όλο το πρωί γαρδούμπες για μια φίλη (έχω μάστερ σε κοκορέτσια/γαρδούμπες και σιναφή), το απόγευμα είχαμε ορθοδοντικές εργασίες με την άλλη μου κόρη, μετά ήθελε να κατεβούμε οικογενειακώς στην αγορά, μόνον που τελειώσαμε αργά, σχεδόν πάνω στο κλείσιμο των καταστημάτων και δεν προλάβαμε και πολλά.  Συναντήσαμε όμως πολλούς φίλους, και τα ψιλο-είπαμε με αρκετούς, και υποσχεθήκαμε να βρεθούμε για καφέδες και τσίπουρα στην παραλία, -κάποια στιγμή στο μέλλον-, τελικά καθήσαμε στα "Ξύδια" με την Λιάνα και τον Μιχάλη, αλλά γυρίσαμε στο σπίτι άρον-άρον επειδή τα μικρά σπάσανε μια λάμπα και έπεσε ο διακόπτης του ρεύματος (πιο ράκος μετά η Αρτάνις η καημένη)...
Την Μ.Πέμπτη πήγαμε στην Μητρόπολη Καρδίτσας να δούμε συγγενείς του Ίωνα, και το απόγευμα κατεβήκαμε στην πόλη επειδή οι μικρές είχαν κανονίσει να βρούνε μία φίλη τους (μα σε όλη την Ελλάδα έχουν φίλους αυτά τα παιδιά!), και εμείς πήγαμε για καφέ στην καφετέρια του Παυσίλυπου στο κέντρο της Καρδίτσας, και τα παγώνια κάνανε σουλάτσο μέσα στο πάρκο (έβγαλα άπειρες φωτό!).
Φυσικά γυρίσαμε βράδυ, και έβαλα να βάψω κόκκινα αυγά μέσα στη μαύρη νύχτα (καλούτσικα βγήκανε -οφείλω να ομολογήσω-, εννοείται όμως οτι μετά έπεσα ξερή...)

Η Μ.Παρασκευή στον Βόλο, απαιτεί επίσκεψη στην Λαϊκή αγορά, επιτάφιο και τσιπουράδικο! Αλλά καθώς γίνεται παντού "πατείς με, πατώ σε", αποφασίσαμε να το αποφύγουμε (το τσιπουράδικο). Τελικά κατεβήκαμε στην παραλία για την περιφορά του επιταφίου, οπου μπροστά την Τράπεζα της Ελλάδος συγκεντρώνονται οι επιτάφιοι από τις κεντρικές εκκλησίες της πόλης (αν και ειλικρινά, προτιμώ την περιφορά της Αγίας Τριάδας στο Νοσοκομείο: Το μικρό επιτάφιο τον παίρνουν στο ώμο οι γιατροί, οι νοσηλευτές και οι συγγενείς ασθενών, τον περνάνε μέσα από το Νοσοκομείο και τον επιστρέφουν στην εκκλησία, χωρίς παράτες, φιλαρμονικές και χρυσοποίκιλτα άμφια...Λιτά και κατανυκτικά, για αυτούς που υποφέρουν -και πιστεύουν)

Το Μ.Σάββατο φυσικά, είναι η μέρα των τελευταίων αγορών, και του κοκορετσιού: Αυτό το αναλαμβάνω εγώ αποκλειστικά...Άλλα άτομα που το έχω συζητήσει, σιχαίνονται την ιδέα, ο αδελφός μου πχ, με αποκαλεί butcher και εκδοροσφαγέα, τελικά όμως, πέρα από την πλάκα, μετά από μια-δυο φορές, το συνηθίζεις και δεν αηδιάζεις πια, έτσι λοιπόν έμαθα κι εγώ...Μια ιδέα είναι όλα...

Φυσικά για Ανάσταση κατεβήκαμε στον Αγ.Κωνσταντίνο, η φωτό είναι λίγο φλού και την έβγαλα την ώρα που φεύγαμε, αλλά κάτι είναι κι αυτό!

Και σήμερα βέβαια, του δώσαμε να καταλάβει: Κάναμε την αυλή του πατρικού μου ολίγον χάλια, δούλεψε η αθάνατη Ελληνική πατέντα με την σούβλα, αλλά τελικά όλα πήγαν τέλεια...Το αστείο είναι οτι τα υλικά του κοκορετσιού μας βγήκαν πολλά και τελικά φτιάξαμε 2 αντί για ένα, και παρόλο που αργήσαμε σχετικά να ανάψουμε την φωτιά και να χωνέψουν τα κάρβουνα (επειδή την "ανέλαβαν" οι άντρες την δουλειά αυτή -αναρωτιέμαι γιατί "πρέπει" σώνει και καλά να την ετοιμάζουν οι άνδρες τη θράκα) και μετά τους πρώτους μεζέδες από το κοκορέτσι, στρώσαμε τραπέζι και το γλεντήσαμε, και σαν εμάς, και όλη η πόλη (και ελπίζω και όλη η Ελλάδα)!

Μία μπύρα "Βεργίνα", την ξέρετε; Εγώ σήμερα την έμαθα, αν και γενικώς δεν πίνω (μπύρες και λοιπά αλκοολούχα)...Καλή ήταν πάντως...Τελικά πόσες Ελληνικές μπύρες κυκλοφορούν στην αγορά; 4; 5;
Πόσες είπατε; 18;;;;;; (δείτε εδώ- λινκ)

Και για να μην ξεχάσω, είχαμε και γενεθλιάκια στην οικογένεια: Η μία μικρή του αδελφού μου, μπήκε στα 4! Να σε χαιρόμαστε Κωσταντίνα μου! Χιλιόχρονη!

Και μερικά ανθισμένα ναστούρτια, από τον κήπο της μητέρας μου: Το είδος τρώγεται, και ειδικά τα νεαρά μπουμπούκια...Έχουν ωραία πιπεράτη δροσερή γεύση! Τα ανοιχτά λουλούδια μπαίνουν και ως διακόσμηση σε πράσινες σαλάτες, διακόσμηση που τρώγεται, φυσικά!

Χρόνια σας πολλά λοιπόν, και του χρόνου! 

Στο επόμενο, δεν ξέρω τί θα ανεβάσω, μπορεί όμως να έχω συνταγή: Είναι καιρός να φτιάξω τις Μεξικάνικές συνταγές που μου έδωσε ο Χαιμέ, ο γείτονας που είχα στο Ουέλλιγκτον, και που γύρισε κι αυτός στην πατρίδα του...Και οι καυτερές πιπεριές, μπαίνουν στην εποχή τους...

Φιλιάαααααααααααααααααααααααααααα...