Bracelets

Βραχιόλια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Earings

Σκουλαρίκια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Necklaces

Περιδέραια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Hairpins

Καρφίτσες με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Rings

Δαχτυλίδια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Special Constructions

Ειδικές κατασκευές με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Monday, July 23, 2012

Τάρτα λαχανικών αλα Αρτάνις :)

Λοιπόν στο σπίτι, πολύ συχνά (και κυρίως επειδή αρέσει στα παιδιά, φτιάχνουμε λαδερό αρακά ανακατεμένο με καλαμπόκι...Πολλές φορές λοιπόν συμβαίνει να περισσεύει φαγητό, το οποίο αξιοποιώ σαν υλικό γέμισης για αλμυρές τάρτες. Χρησιμοποιώ επίσης διάφορα άλλα λαχανικά που έχω στη διάθεσή μου, πατάτες, πιπεριές, κολοκυθάκια, καρότα κλπ... 
Αυτό το ποστ-φωτοσυνταγή είναι από την προηγούμενη φορά που έφτιαξα αυτό το φαγητό.
ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΡΑΓΑΝΗ ΒΑΣΗ ΑΛΜΥΡΗΣ ΤΑΡΤΑΣ
2 κούπες αλεύρι φαρίνα (εγώ είχα μόνον αλεύρι αρτοποιίας στη διάθεσή μου, και γι' αυτό πρόσθεσα και λίγο Μπέικιν)
1/2 κούπα γάλα
1/2 κούπα βιτάμ λιωμένο
1 κουταλάκι αλάτι
ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ ΤΗΣ ΤΑΡΤΑΣ
Υπόλοιπα από λαδερό αρακά
1 μεγάλο καρότο σε κυβάκια
1 μεγάλο κρεμμύδι σε "  "
1 χρωματιστή πιπεριά σε "  "
2 πατάτες σε  κυβάκια
άκρες αλλαντικών από το μάρκετ/ κρύο κοτόπουλο που περίσσεψε/ λουκάνικα σε φετάκια ή οτιδήποτε άλλο σας αρέσει για να δώσει κι άλλη γεύση στα λαχανικά της γέμισης
Τυρί σε φετούλες (ή τριμμένο- εγώ χρησιμοποίησα τυρί τύπου ένταμ, εσείς μπορείτε να βάλετε όποιο άλλο τυρί σας αρέσει)
2 αυγά
λίγο γάλα
αλάτι πιπέρι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ 
Λιώνουμε το βιτάμ σε ένα κατσαρολάκι και το αδειάζουμε σε ένα μπωλ. Προσθέτουμε το γάλα και το αλάτι και σιγά-σιγά προσθέτουμε και το αλεύρι, ενώ ζυμώνουμε ταυτόχρονα, μέχρι να προκύψει μια αφράτη αλλά σταθερή ζύμη που δεν πρέπει να κολλάει στα χέρια μας. (Αν το αλεύρι πέσει πολύ, προσθέστε ελάχιστο γάλα στη ζύμη, διαφορετικά αφήστε λίγη ποσότητα αλευριού εκτός.)
Αν θέλουμε, αφήνουμε τη ζύμη μας να ξεκουραστεί για λίγο, διαφορετικά την χρησιμοποιούμε αμέσως..(Εγώ συνήθως την αφήνω για λίγο μέσα στο ψυγείο)
Σε ένα βαθύ τηγάνι βάζω λίγο λάδι  και τσιγαρίζω το κρεμμύδι και την πιπεριά, μέχρι να αρχίσουν να μαλακώνουν, στη συνέχεια ρίχνω τα κυβάκια της πατάτας και του καρότου. Προσθέτω λίγο νερό και αφήνω να σιγοβράσουν, όσο να έχουν σχεδόν μαγειρευτεί. 
Τότε προσθέτω το υπόλοιπο από το φαγητό των ανάμεικτων λαχανικών, και ανακατεύω ώστε να αναμειχθούν καλά, και να ενωθεί η σάλτσα με τα υπόλοιπα λαχανικά στο τηγάνι...Μετά προσθέτω τα αλλαντικά/κοτόπουλο/κλπ, και φροντίζω να μαγειρευτούν όλα μαζί. Αλατοπιπερώνω και αφήνω να κρυώσει σχετικά (για τη συνταγή αυτή δεν παίζει ρόλο αν στρώσετε τη γέμιση ζεστή η κρύα, μιας και η βάση της τάρτας δεν φουσκώνει ιδιαίτερα, και μπορείτε να τη στρώσετε αμέσως και να τη βάλετε  κατευθείαν στο φούρνο...)
Μοιράζω τη ζύμη στα 2 (εγώ με τη δοσολογία αυτή φτιάχνω 2 μέτριες σε μέγεθος τάρτες) και στρώνω τα ταψάκια μου /βάσεις τάρτας πιέζοντας με τα δάχτυλα και το μήλο του αντίχειρα, και από πάνω μοιράζω αμέσως  το μείγμα της γέμισης, ενώ έχω κόψει φέτες από τυρί τύπου ένταμ (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όποιο τυρί σας αρέσει, σε φέτες ή τριμμένο), και καλύπτω την τάρτα. 
Χτυπάω με το σύρμα από ένα αυγό μαζί με λίγο γάλα για κάθε τάρτα, και περιχύνω το φαγητό μου και ψήνω στους 150-170 βαθμούς, σε προθερμασμένο φούρνο πάνω-κάτω, για περίπου μισή ώρα, ή μέχρι να ροδίσουν από πάνω...
Αφήνω να κρυώσουν για λίγο πριν τις κόψω, επειδή κόβονται καλύτερα (χωρίς να διαλύονται), αν και συνήθως κυνηγάω τον Ίωνα να μην τις "πετσοκόψει", επειδή δεν κρατιέται...
Και σερβιρισμένη στο πιάτο...Και καλή μας όρεξη (νά'ταν κι άλλη, εξαφανίστηκε...)
Την ίδια ζύμη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και σαν βάση για πίτσες, ενώ αν θέλουμε να φτιάξουμε γλυκιές τάρτες, αντί για αλάτι, πρέπει να προσθέτουμε μια κουταλιά κρυσταλλική ζάχαρη...
Καλημέρα/καλησπέρα από ΝΖ
Αρτάνις

Tuesday, July 17, 2012

Οδηγός επιβίωσης στη ΝΖ

Αυτό το ποστ, το έχω υποσχεθεί σε 2 φίλους, γι’ αυτό και το ανεβάζω…Οι κανόνες που ακολουθούν, είναι αποκλειστικά εμπειρικοί και σε γενικές γραμμές αφορούν οποιοδήποτε μέρος στη ΝΖ στο οποίο πρόκειται να εγκατασταθείτε, εφόσον έχετε ολοκληρώσει όλες τις ιατρικές και γλωσσικές εξετάσεις, έχετε πάρει τη βίζα, και είναι ζήτημα ημερών ή εβδομάδων να έρθετε εδώ…Αφορά λοιπόν αποκλειστικά εκείνους που μπορούν και πρόκειται να έρθουν εδώ, και όχι όσους ψάχνονται ακόμη ή απλά το σκέφτονται (επειδή είναι άλλο να το σκέφτεσαι και άλλο να το καταφέρνεις τελικά)
Ας πούμε λοιπόν ότι ξεκινάτε με έναν προϋπολογισμό ύψους 10.000Ευρώ, ο οποίος περιλαμβάνει και τα έξοδα ιατρικών εξετάσεων, έκδοσης βίζας, πιστοποίησης πτυχίων και αεροπορικών εισιτηρίων…Αν είστε 1 ή 2 άτομα, έχει καλώς, αν είστε 3-4, υπολογίστε +5.000Ε ακόμα. Το σίγουρο είναι ότι θα χρειαστεί να έχετε αρκετά χρήματα στη διάθεσή σας, για να ξεκινήσετε, ειδικά με την τελευταία ισοτιμία ΝΖ$-€, και οπωσδήποτε θα πρέπει να τα χειριστείτε με μεγάλη οικονομία και σύνεση, ώστε να μην σας λείψουν σε περίπτωση που συμβεί κάτι έκτακτο.
Ας πούμε λοιπόν ότι είστε μια οικογένεια 4 ατόμων, 2 ενηλίκων και 2 ανηλίκων (όπως εμείς) και έρχεστε να μείνετε στο Ουέλλιγκτον…θα σας πω λοιπόν, τα βήματα που ακολουθήσαμε αυτή τη φορά, τα οποία θεωρώ ότι ήταν σωστότερα σε σχέση με την εγκατάστασή μας στο Christchurch, πριν από 3 χρόνια, οπότε και ήμασταν εντελώς άπειροι και απροετοίμαστοι για το τι θα αντιμετωπίσουμε:
Τα ενοίκια 
Τα σπίτια στη ΝΖ, δίδονται προς ενοικίαση συνήθως ημιεπιπλωμένα ή με τις ηλεκτρικές συσκευές, ή έστω κάποιες από τις ηλεκτρικές συσκευές…Επίσης τα σπίτια εδώ, δεν έχουν θέρμανση (κάποια όμως μπορεί να έχουν ένα αιρ-κοντίσιον, μια σόμπα, ή σώματα λαδιού), ενώ τα περισσότερα δεν έχουν αποροφητήρα...
Γεγονός είναι ότι όσο πιο πολλά έπιπλα/ηλεκτρικά έχει ένα σπίτι, τόσο ακριβότερο θα είναι και το ενοίκιο, το οποίο δεν είναι μηνιαίο, αλλά εβδομαδιαίο…Άρα, θα πληρώσετε 52 βδομάδες*(χ)ενοίκιο, για παράδειγμα στο σπίτι που μένουμε τώρα, με μία ηλεκτρική κουζίνα μόνον μέσα, και χωρίς θέρμανση (αγοράσαμε φορητά θερμαντικά σώματα), πληρώνουμε 320$ τη βδομάδα, κι αυτό θεωρείται φθηνό ενοίκιο για το Wellington (ενώ το Ωκλαντ έχει τα πιο ακριβά ενοίκια στη χώρα).
Πώς βρίσκουμε σπίτι
Εμείς κάναμε έρευνα για το πιο προσιτό μοτέλ στην πόλη και κλείσαμε για 4 βράδια (160$ η βραδιά), μιας και εδώ δεν γνωρίζαμε κάποιον που θα μπορούσε να μας βοηθήσει στην αναζήτηση στέγης, οπότε έπρεπε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Αν ταξιδέψετε μόνος σας οπότε θα έχετε περισσότερη ευελιξία στις κινήσεις σας, μπορείτε να μείνετε στον κοιτώνα κάποιας λέσχης νεότητας, ή σε ξενοδοχείο για backpackers, που είναι ακόμα πιο οικονομικά...(Εμείς προτιμήσαμε να είμαστε όλοι μαζί, παρά να περάσει ολόκληρη την ταλαιπωρία της αναζήτησης στεγης ο Ίωνας, ολομόναχος...)
Εν τω μεταξύ, ψάχναμε για σπίτι μέσω του trade me, είχαμε «δει» σπίτια/περιοχές/ενοίκια και ήδη στέλναμε τα πρώτα μέηλ ζητώντας πληροφορίες…Κλείσαμε αρκετά ραντεβού να δούμε σπίτια αμέσως μόλις θα φτάναμε, ενώ νοικιάσαμε αμάξι (45$ τη μέρα), για να διευκολυνθούμε στην αναζήτησή μας. Για καλή μας τύχη, στην 16η προσπάθεια, την 3η μέρα της διαμονής μας στο μοτέλ, βρήκαμε το σπίτι αυτό, στους λόφους του Kilbirnie, με μια μικρή αυλή περίπου στο μέγεθος της αυλής του σπιτιού στο Christchurch (το νοικιάσαμε προ σεισμών και πληρώναμε 250$ και ξανανοικιάστηκε προς 370$ τη βδομάδα!).
Μπήκαμε μέσα στο σπίτι την μεθεπόμενη, κανονίσαμε την μεταφορά των επίπλων και των ηλεκτρικών συσκευών μας και δεν ταλαιπωρηθήκαμε/ξοδευτήκαμε περισσότερο, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα: Αν έχετε υψηλά στάνταρντ ή αν περιμένετε να βρείτε ποιότητα σπιτιού σαν αυτή που αφήσατε πίσω σας στην Ελλάδα, πιθανόν θα ματαιοπονήσετε και θα ξοδέψετε και πολλά περισσότερα…
Να ξέρετε όμως ότι όσο πιο κοντά στο κέντρο της πόλης ψάχνετε σπίτι, τόσο πιο ακριβά θα είναι τα ενοίκια, ενώ όσο πιο μακριά, τόσο φθηνότερα, αλλά θα έχετε περισσότερο οδήγημα από και προς, που τις ώρες αιχμής θα κάνει τη διαδρομή πιο αργή και βαρετή. Πρέπει οπωσδήποτε να δείτε οι ίδιοι τα σπίτια των αγγελιών, επειδή πολλά έχουν διάφορα σοβαρά προβλήματα που φυσικά δεν φαίνονται στις φωτό και για τα οποία δεν θα σας μιλήσει ο ιδιοκτήτης, ο οποίος όμως μπορεί να απαιτήσει να ενημερωθεί ακόμα και για τα μισθολογικά σας, εκτός από τις συστατικές επιστολές, που θα σας ζητήσει !
Διαβάστε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ το παρακάτω λίνκ, καθώς είναι πολύ διαφωτιστικό:
 http://www.expatexposed.com/forum/viewtopic.php?t=2656
Αυτό που είναι επίσης βασικό και πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα, είναι το σπίτι να είναι ασφαλές, για τον λόγο αυτό, μείνετε μακριά από τούβλινα κτίρια, προτιμήστε τις προκατ μονοκατοικίες χωρίς καπνοδόχους, ακόμα και αν είναι σχετικά παλιές: η ΝΖ είναι σεισμογενής χώρα και αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσετε ποτέ!
Πώς βρίσκουμε έπιπλα
Λοιπόν εμείς στο Christchurch, 3 χρόνια πριν, ήμασταν όπως έγραψα και παραπάνω, τελείως απροετοίμαστοι ενώ δεν είχαμε και κάποιες οδηγίες για το πώς να πορευτούμε, και όλα μας κόστισαν αρκετά χρήματα, πράγμα που θα μπορούσαμε να αποφύγουμε εφόσον είχαμε μία καλύτερη πληροφόρηση…
Εν ολίγοις ξέραμε ότι δεν αξίζει τον κόπο να μεταφέρουμε τα έπιπλά μας από Ελλάδα, πράγμα που ισχύει, αλλά και οτι θα μπορούσαμε να τα αγοράσουμε όλα εδώ, μαζί με όλα τα είδη νοικοκυριού, όπερ και εγένετο: Μόλις βρήκαμε σπίτι στο Christchurch, τα πρώτα έπιπλα που αγοράσαμε, ήταν τα κρεβάτια μας, ενώ στην πορεία, αναγκαστήκαμε να αγοράσουμε δικά μας ηλεκτρικά (διότι ο ιδιοκτήτης πήρε τα δικά του ώστε να τα εγκαταστήσει σε ένα άλλο σπίτι που νοίκιαζε τον ίδιο καιρό και να ανεβάσει το ενοίκιο), ολοκαίνουρια του κουτιού, τα οποία –καθώς ήμασταν άσχετοι και χωρίς αμάξι- τα παραγγείλαμε στα πολυκαταστήματα Farmers, μαζί με τα έπιπλά μας…
Λοιπόν το συνολικό ποσό ξεπέρασε τα 3.500$, ενώ πχ υπήρχαν δεκάδες καταστήματα μεταχειρισμένων τα οποία δεν γνωρίζαμε τότε, απ’ όπου θα μπορούσαμε να προμηθευτούμε τα πάντα, στο 1/10 των χρημάτων που ξοδέψαμε, για να μην αναφέρω το θαυματουργό online site δημοπρασιών Trade me, στο οποίο καταφεύγουν όλοι, ακόμα και για αναζήτηση εργασίας...
Για να βρείτε αυτοκίνητο 
Εκτός από τις δεκάδες μάντρες αυτοκινήτων στις οποίες μπορείτε να απευθυνθείτε, να μην ξεχάσετε να κοιτάξετε και στο Trade me… Να ξέρετε επίσης ότι αν διαλέξετε Ευρωπαϊκό αυτοκίνητο, έχουν πολύ ακριβά ανταλλακτικά, οπότε θα είναι σαφώς καλύτερα να αγοράσετε ένα Γιαπωνέζικο, επειδή κυκλοφορούν πολλά εδώ και τα ανταλλακτικά τους εκτός του ότι βρίσκονται γρηγορότερα, είναι και πολύ φθηνότερα…Για τα υπόλοιπα ζητήματα που αφορούν το αυτοκίνητο, το WOF (το ΝΖηλανδικό ΚΤΕΟ) είναι υποχρεωτικό, ενώ η ασφάλεια δεν είναι, (καλό όμως θα είναι να το ασφαλίσετε οπωσδήποτε…) 
Ένα σχετικά καλό και φθηνό αυτοκίνητο θα σας στοιχίσει γύρω στα 4.000-6.000$, οτιδήποτε φθηνότερο είναι μάλλον ύποπτο, εκτός κι αν πετύχετε την εξαιρετική ευκαιρία, πράγμα μάλλον απίθανο...Αν γνωρίζετε οι ίδιοι από αμάξια, ακόμα καλύτερα, διαφορετικά ψάξτε για το κοντινότερο σε σας συνεργείο και συμφωνείστε με τον μάστορα έναντι αμοιβής, να του το πάτε να το δει, προ πώλησης, και με τη σύμφωνη γνώμη του πωλητή/ιδιοκτήτη...
(Καλή τύχη και μακριά από τα Ευρωπαϊκά...)
Σχετικά με ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ.
Πρέπει να βρείτε γιατρό ή ιατρικό κέντρο να εγγραφείτε. Αυτό είναι κάπως χρονοβόρο, επειδή στα ιατρικά κέντρα υπάρχει όριο στον αριθμό πελατών που έχουν δικαίωμα να εξυπηρετούν, οπότε πιθανόν να ταλαιπωρηθείτε μέχρι να βρείτε κάποιο στο οποίο θα σας δεχτούν…Το καλό είναι ότι όταν επισκεφτείτε το κοντινότερό σας ιατρικό κέντρο για να εγγραφείτε (και δεν έχει θέσεις για νέους πελάτες), είτε θα σας παραπέμψουν σε κάποιο άλλο κέντρο είτε θα σας δώσουν έναν αριθμό σχετικής τηλεφωνικής υπηρεσίας που θα σας ενημερώσει για τα κοντινότερα σε σας ιατρικά κέντρα που έχουν ακόμα δυνατότητα εγγραφής στους καταλόγους τους…
Με τον όρο «Ιατρικό κέντρο» εννοώ μια σύμπραξη γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων (κυρίως παθολόγους)…Οι υπόλοιποι γιατροί μπορεί να δουλεύουν είτε μεμονωμένα, είτε σε «κλινικές» πχ οδοντιατρικές κλπ. (απλό σφράγισμα 270$, απονεύρωση+σφράγισμα 900$), οπότε για τέτοια ζητήματα πρέπει να κάνετε νέα εγγραφή…
Για την εξαιρετική περίπτωση που χρειαστείτε την εξειδικευμένη συμβουλή ιδιώτη καρδιολόγου/γυναικολόγου/οφθαλμίατρου/δερματολόγου κλπ, συνήθως έχουν μεγάλη σειρά αναμονής, και οι αμοιβές τους είναι αρκετά τσουχτερές, αν όμως θέλετε να εξυπηρετηθείτε σχετικά γρήγορα και αποτελεσματικά, είναι μάλλον προτιμότερο να τους ακριβοπληρώσετε (εφόσον βέβαια έχετε τα απαραίτητα χρήματα στη διάθεσή σας), παρά να περιμένετε από τον παθολόγο σας να σας λυπηθεί ή να σας βαρεθεί, και να σας δώσει το πολυπόθητο παραπεμπτικό για να δείτε τον ειδικό γιατρό που χρειάζεστε (στο νοσοκομείο), και με ακόμα μεγαλύτερη σειρά αναμονής…
Για τα έκτακτα περιστατικά, φυσικά, θα απευθυνθείτε στα κρατικά νοσοκομεία, στα οποία -ανάλογα με το πρόβλημά σας, ενδέχεται να σας ζητηθεί να πληρώσετε έξοδα μεταφοράς (αν πάρετε ασθενοφόρο) και νοσηλείας. Σε κάθε περίπτωση, μόλις εξασφαλίσετε θέση εργασίας στη ΝΖ, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να κάνετε συμβόλαιο για ιδιωτική ασφάλιση υγείας/περίθαλψης σε μια από τις δεκάδες ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες της χώρας, ώστε θεωρητικά να είσαστε καλυμμένοι σε περίπτωση που σας τύχει κάτι.
Αυτά είναι μερικά από τα βασικά ζητήματα που θα αντιμετωπίσετε και για τα οποία αναφέρω αποκλειστικά τις προσωπικές μου εμπειρίες. Τα σχόλια θα είναι ανοιχτά, αλλά θα σας παρακαλέσω να είστε κόσμιοι, επειδή δεν θα ανεχτώ υβριστικά/προσβλητικά σχόλια, η περίοδος χάριτος εξαντλήθηκε (αν και ειλικρινά, εν μέσω θέρους αμφιβάλλω ότι θα διαβαστεί το συγκεκριμένο ποστ)
Επίσης μπορείτε να διαβάσετε και το ποστ http://artanis71.blogspot.co.nz/2011/12/blog-post.html (λινκ), που αναφέρεται στα διάφορα κόστη διαβίωσης στη ΝΖ, αν και είναι σχετικά παλιό (προ 6μήνου)

Όλες οι φωτό είναι δικές μου και τις τράβηξα κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας στους Βοτανικούς...Στο επόμενο ποστ, θα έχω συνταγή, έτσι σκέφτομαι τουλάχιστον... 
Καλημέρα/καλησπέρα από ΝΖ 
Αρτάνις71

Monday, July 9, 2012

Στους Βοτανικούς κήπους του Ουέλλιγκτον (2ο μέρος)

Η "Είσοδος των Ιδρυτών", μια από τις βασικές εισόδους στο πάρκο. Εμείς αναγκαστήκαμε να βγούμε απο τη συγκεκριμένη έξοδο και να ξαναμπούμε από την είσοδο της "Εκατονταετηρίδας" (αγνοώ για ποιον λόγο ονομάζεται έτσι), ώστε να κόψουμε δρόμο και να φτάσουμε στον ροδώνα και το "θερμοκήπιο των Βιγκονιών" μια ώρα αρχύτερα...
Ο ροδώνας, στην ξερή του κατάσταση, χειμώνα έχουμε εξάλλου... Κάμποσα κατσιασμένα τριανταφυλλάκια εδώ και 'κει, αλλά πιστεύω την άνοιξη θα είναι αγνώριστο το μέρος!
Το θερμοκήπιο με τις μπιγκόνιες και τα άλλα λουλούδια, αλλά δυστυχώς το μέρος του θερμοκηπίου με τη λιμνούλα των νούφαρων, ήταν κλειστό (αυτό το μέρος ακριβώς ήταν που με ενδιέφερε :(
Το γλυπτό του "Ειρηνοποιού" το οποίο αποτελείται από 5 βασαλτικές πέτρες που συλλέχθηκαν στην παραλία της Pialoa, με την άδεια της τοπικής φυλής...
To άλλο γλυπτό, ή "Συσκευή της όρασης και της Ακοής", με τον Ίωνα να προσπαθεί εις μάτην  να την γυρίσει και να μπει από κάτω...Υποτίθεται λοιπόν οτι οι ήχοι της πόλης ακούγονται εντονότερα μέσα σ' αυτό το τεράστιο χωνί, υπόσχομαι την επόμενη φορά να προσπαθήσω να μπω η ίδια από κάτω, και να σας μεταφέρω τις δικές μου παρατηρήσεις και εντυπώσεις...
Το γλυπτό Rudderstone , από 3 ειδών μάρμαρα, διαστάσεων 3.5mx6.19mx0.25m. Από την πίσω πλευρά, το μπλε Βραζιλιάνικο μάρμαρο μαζί με το Ιταλικό άσπρο, κάνουν έντονη αντίθεση, αλλά από την μαύρη πλευρά, το γλυπτό αυτό χάνεται μέσα στο χώρο, αφού αντανακλά τα γύρω δέντρα...Εμένα μου θύμισε έντονα την ταινία "2001 η Οδύσσεια του Διαστήματος", με τον μαύρο μονόλιθο, αλλά πιθανώς είναι απλά μια σύμπτωση...
Ένα περίπτερο με παγκάκια, πάνω σε ένα από τα λοφάκια στους Βοτανικούς...
Ένα από τα δρομάκια, μάλλον το "δρομάκι του Χόρτου" (αλλά δεν παίρνω όρκο) ενώ ανεβαίνουμε προς την κορυφή του πάρκου, για να επιστρέψουμε στο αμάξι ...
Μια τελευταία ματιά από το αναβατόριο του ηλεκτρικού τρένου...
....................................................................

Και μερικά λινκ από την επικαιρότητα της ΝΖ: 

Tuesday, July 3, 2012

Στους Βοτανικούς κήπους του Wellington (α' μέρος)


Update: Την ώρα που έγραφα αυτό το ποστ, έκανε ένα ισχυρό σεισμό με επίκεντρο στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Βορείου και Νοτίου Νησιού, στα Στενά Κουκ, και τον καταλάβαμε κι εμείς στο Ουέλλιγκτον...Δεν υπήρξαν σοβαρές ζημιές κλπ, ο σεισμός ήταν πολύ βαθύς και η δόνηση μετριάστηκε...
http://nz.news.yahoo.com/a/-/mp/14122792/7-magnitude-quake-hits-nzs-north-island/
...................................................................
Τις τελευταίες μέρες, έχουμε πολύ καλό καιρό, στο Ουέλλιγκτον...Χθες, με την ευκαιρία οτι άρχισαν και οι χειμωνιάτικες διακοπές του 2 τριμήνου για τα σχολεία της ΝΖ, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τους Βοτανικούς κήπους..Καθώς όμως ήμασταν συνηθισμένοι από τους αντίστοιχους Βοτανικούς του Christchurch, με απογοήτευσε λίγο αυτή η πρώτη επίσκεψη, αν και για να είμαι ειλικρινής, είδα μόνον ένα μέρος τους (και έχουμε και χειμώνα), και ελπίζω οτι σταδιακά θα αλλάξω γνώμη...Σίγουρα δεν έχει τις λίμνες και τα συντριβάνια των Βοτανικών στο Christchurch, ούτε και τον πλούτο της άγριας ζωής, υδρόβια και παρυδάτια πουλιά κλπ, αλλά έχει το ηλεκτρικό τρενάκι (που επίσης δεν το έχουμε πάρει ακόμα- προς 3.50$ το άτομο μονή διαδρομή), το θερμοκήπιο με τα εξωτικά λουλούδια και τα νούφαρα (που το βρήκαμε προσωρινά κλειστό), το ροδώνα (που θα ανθίσει την άνοιξη) κλπ...
Η θέα από την κορυφή του λόφου όπου βρίσκεται η βασική είσοδος για το τρενάκι...Βασικά ψάχναμε να βρούμε το δημοτικό πάρκινγκ που είναι δωρεάν, αλλά βγήκαμε στο λάθος σημείο, τελικά παρκάραμε στο πάρκινγκ για το τρενάκι (δεν είναι τελεφερίκ, ούτε οδοντωτός, είναι ένα μικρό ηλεκτρικό βαγόνι που κάνει τη διαδρομή λιμάνι- Βοτανικούς) προς 3$ την ώρα- το παρκάραμε για 2 ώρες...
Ένας χάρτης με τα δρομάκια στο πάρκο, και την βασική διαδρομή προς την πόλη...Τα πιτσιρίκια είχαν πλακωθεί στις μπουνιές και δεν έλεγαν να απομακρυνθούν από την ταμπέλα, μετά ήρθε η ΝΖηλανδή μάνα τους και τα χώρισε (και τους έριξε και από μία στον πωπό- πρώτη φορά το είδα αυτό το πράγμα να συμβαίνει, αυτοί έχουν ποινικοποιήσει ακόμα και το στραβό κοίταγμα προς το παιδί, από τον γονιό του τον ίδιο), όμως εγώ δεν μπορούσα να περιμένω να φύγουν, οπότε βλέπετε και τα μικρά στην φωτό...
Και δυστυχώς γυριζουμε στα γνωστά "κόλπα" για την προστασία του περιβάλλοντος της ΝΖ: Δεν φτάνει που όλα τα πάρκα/πλατείες κλπ του Ουέλλινγκτον είναι σπάρμένα με δηλητηριασμένα δολώματα για τον φόβο των οπόσσουμ και των άλλων -φερμένων από τους ίδιους τους αποίκους- ζωντανών όπως τα κουνάβια, οι νυφίτσες και οι σκαντζόχοιροι, άλλα έχουν ρίξει δηλητήριο ακόμα και μέσα στους Βοτανικούς!
Ο δρόμος κάτω από το αστεροσκοπείο Carter, αλλά επειδή αυτές τις μέρες γιορτάζεται και η πρωτοχρονιά των Μαορί (Matariki), ο τόπος ήταν γεμάτος από μπαμπαδομαμάδες μαζί με τα βλαστάρια τους, αποφασίσαμε να το αφήσουμε για άλλη φορά...
Εντωμεταξύ επειδή είχε πολύ ήλιο, οι φωτό βγήκαν πολύ λαμπερές, αλλά το κοντράστ δεν διόρθωνε την κατάσταση (μάλλον την χειροτέρευε), οπότε τις άφησα απολύτως φυσικές...
Το μικρό θεατράκι (στο βάθος) και το ηλιακό ρολόι, κοντά στην κεντρική είσοδο "των Ιδρυτών" (φωτό στο επόμενο ποστ) και το δρομάκι που ξεκινά από την κεντρική είσοδο...
Tο περίπτερο με παγκάκι, στη μνήμη ενος παιδιού 10 χρονών, που θυσιάστηκε για να σώσει τον μικρό του αδελφό που πνιγόταν...Όλα αυτά έγιναν τον Ιούλιο του 1891, και το παιδί που πνίγηκε, λεγόταν William John Morris...
Η λιμνούλα με τις πάπιες, το ωραιότερο σημείο -κατά τη γνώμη μου-, μέσα στον κήπο:)
Στο λεγόμενο "Tree House" (δεντρόσπιτο), που λειτουργεί σαν γραφείο πληροφοριών για τους επισκέπτες,  έχει χάρτες και φυλλάδια, και φιλοξενεί τα γραφεία του WWF, ενώ στεγάζει και μια αίθουσα παρουσιάσεων/σεμιναρίων...
"Δεντρόσπιτο' μόνον κατ' όνομα, επειδή πρόκειται για ένα τεράστιο κτίριο που εκμεταλλεύεται την υψομετρική διαφορά του λόφου πάνω στον οποίο είναι χτισμένο, ενώ το ασανσέρ του, βρίσκεται μέσα σε έναν μεταλλικής κατασκευής  "πύργο", ο οποίος είναι καμουφλαρισμένος ως δέντρο, με την "βοήθεια" κάμποσων τεράστιων αναρριχώμενων φυτών πασσιφλόρας...
Πολλοί απο τους υπόλοιπους χώρους είναι ακόμα αχρησιμοποίητοι, γεμάτοι με διάφορα πράγματα, στοιβαγμένα γραφεία/μοκέτες, και κουτιά με  έντυπο υλικό, όμως η θέα απο το μπαλκόνι τους ήταν πολύ ωραία, αλλά είχε πολύ ήλιο και μόνον 2 φωτό αξίζουν για ποστάρισμα...
Η λιμνούλα με το ωραίο περίπτερο, και οι παλιοί σταύλοι...
Στο επόμενο ποστ, οι υπόλοιπες φωτό από την πρώτη επίσκεψη στους Βοτανικούς...

Φιλιά πολλά, 
Αρτάνις