Tuesday, July 17, 2012

Οδηγός επιβίωσης στη ΝΖ

Αυτό το ποστ, το έχω υποσχεθεί σε 2 φίλους, γι’ αυτό και το ανεβάζω…Οι κανόνες που ακολουθούν, είναι αποκλειστικά εμπειρικοί και σε γενικές γραμμές αφορούν οποιοδήποτε μέρος στη ΝΖ στο οποίο πρόκειται να εγκατασταθείτε, εφόσον έχετε ολοκληρώσει όλες τις ιατρικές και γλωσσικές εξετάσεις, έχετε πάρει τη βίζα, και είναι ζήτημα ημερών ή εβδομάδων να έρθετε εδώ…Αφορά λοιπόν αποκλειστικά εκείνους που μπορούν και πρόκειται να έρθουν εδώ, και όχι όσους ψάχνονται ακόμη ή απλά το σκέφτονται (επειδή είναι άλλο να το σκέφτεσαι και άλλο να το καταφέρνεις τελικά)
Ας πούμε λοιπόν ότι ξεκινάτε με έναν προϋπολογισμό ύψους 10.000Ευρώ, ο οποίος περιλαμβάνει και τα έξοδα ιατρικών εξετάσεων, έκδοσης βίζας, πιστοποίησης πτυχίων και αεροπορικών εισιτηρίων…Αν είστε 1 ή 2 άτομα, έχει καλώς, αν είστε 3-4, υπολογίστε +5.000Ε ακόμα. Το σίγουρο είναι ότι θα χρειαστεί να έχετε αρκετά χρήματα στη διάθεσή σας, για να ξεκινήσετε, ειδικά με την τελευταία ισοτιμία ΝΖ$-€, και οπωσδήποτε θα πρέπει να τα χειριστείτε με μεγάλη οικονομία και σύνεση, ώστε να μην σας λείψουν σε περίπτωση που συμβεί κάτι έκτακτο.
Ας πούμε λοιπόν ότι είστε μια οικογένεια 4 ατόμων, 2 ενηλίκων και 2 ανηλίκων (όπως εμείς) και έρχεστε να μείνετε στο Ουέλλιγκτον…θα σας πω λοιπόν, τα βήματα που ακολουθήσαμε αυτή τη φορά, τα οποία θεωρώ ότι ήταν σωστότερα σε σχέση με την εγκατάστασή μας στο Christchurch, πριν από 3 χρόνια, οπότε και ήμασταν εντελώς άπειροι και απροετοίμαστοι για το τι θα αντιμετωπίσουμε:
Τα ενοίκια 
Τα σπίτια στη ΝΖ, δίδονται προς ενοικίαση συνήθως ημιεπιπλωμένα ή με τις ηλεκτρικές συσκευές, ή έστω κάποιες από τις ηλεκτρικές συσκευές…Επίσης τα σπίτια εδώ, δεν έχουν θέρμανση (κάποια όμως μπορεί να έχουν ένα αιρ-κοντίσιον, μια σόμπα, ή σώματα λαδιού), ενώ τα περισσότερα δεν έχουν αποροφητήρα...
Γεγονός είναι ότι όσο πιο πολλά έπιπλα/ηλεκτρικά έχει ένα σπίτι, τόσο ακριβότερο θα είναι και το ενοίκιο, το οποίο δεν είναι μηνιαίο, αλλά εβδομαδιαίο…Άρα, θα πληρώσετε 52 βδομάδες*(χ)ενοίκιο, για παράδειγμα στο σπίτι που μένουμε τώρα, με μία ηλεκτρική κουζίνα μόνον μέσα, και χωρίς θέρμανση (αγοράσαμε φορητά θερμαντικά σώματα), πληρώνουμε 320$ τη βδομάδα, κι αυτό θεωρείται φθηνό ενοίκιο για το Wellington (ενώ το Ωκλαντ έχει τα πιο ακριβά ενοίκια στη χώρα).
Πώς βρίσκουμε σπίτι
Εμείς κάναμε έρευνα για το πιο προσιτό μοτέλ στην πόλη και κλείσαμε για 4 βράδια (160$ η βραδιά), μιας και εδώ δεν γνωρίζαμε κάποιον που θα μπορούσε να μας βοηθήσει στην αναζήτηση στέγης, οπότε έπρεπε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Αν ταξιδέψετε μόνος σας οπότε θα έχετε περισσότερη ευελιξία στις κινήσεις σας, μπορείτε να μείνετε στον κοιτώνα κάποιας λέσχης νεότητας, ή σε ξενοδοχείο για backpackers, που είναι ακόμα πιο οικονομικά...(Εμείς προτιμήσαμε να είμαστε όλοι μαζί, παρά να περάσει ολόκληρη την ταλαιπωρία της αναζήτησης στεγης ο Ίωνας, ολομόναχος...)
Εν τω μεταξύ, ψάχναμε για σπίτι μέσω του trade me, είχαμε «δει» σπίτια/περιοχές/ενοίκια και ήδη στέλναμε τα πρώτα μέηλ ζητώντας πληροφορίες…Κλείσαμε αρκετά ραντεβού να δούμε σπίτια αμέσως μόλις θα φτάναμε, ενώ νοικιάσαμε αμάξι (45$ τη μέρα), για να διευκολυνθούμε στην αναζήτησή μας. Για καλή μας τύχη, στην 16η προσπάθεια, την 3η μέρα της διαμονής μας στο μοτέλ, βρήκαμε το σπίτι αυτό, στους λόφους του Kilbirnie, με μια μικρή αυλή περίπου στο μέγεθος της αυλής του σπιτιού στο Christchurch (το νοικιάσαμε προ σεισμών και πληρώναμε 250$ και ξανανοικιάστηκε προς 370$ τη βδομάδα!).
Μπήκαμε μέσα στο σπίτι την μεθεπόμενη, κανονίσαμε την μεταφορά των επίπλων και των ηλεκτρικών συσκευών μας και δεν ταλαιπωρηθήκαμε/ξοδευτήκαμε περισσότερο, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα: Αν έχετε υψηλά στάνταρντ ή αν περιμένετε να βρείτε ποιότητα σπιτιού σαν αυτή που αφήσατε πίσω σας στην Ελλάδα, πιθανόν θα ματαιοπονήσετε και θα ξοδέψετε και πολλά περισσότερα…
Να ξέρετε όμως ότι όσο πιο κοντά στο κέντρο της πόλης ψάχνετε σπίτι, τόσο πιο ακριβά θα είναι τα ενοίκια, ενώ όσο πιο μακριά, τόσο φθηνότερα, αλλά θα έχετε περισσότερο οδήγημα από και προς, που τις ώρες αιχμής θα κάνει τη διαδρομή πιο αργή και βαρετή. Πρέπει οπωσδήποτε να δείτε οι ίδιοι τα σπίτια των αγγελιών, επειδή πολλά έχουν διάφορα σοβαρά προβλήματα που φυσικά δεν φαίνονται στις φωτό και για τα οποία δεν θα σας μιλήσει ο ιδιοκτήτης, ο οποίος όμως μπορεί να απαιτήσει να ενημερωθεί ακόμα και για τα μισθολογικά σας, εκτός από τις συστατικές επιστολές, που θα σας ζητήσει !
Διαβάστε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ το παρακάτω λίνκ, καθώς είναι πολύ διαφωτιστικό:
 http://www.expatexposed.com/forum/viewtopic.php?t=2656
Αυτό που είναι επίσης βασικό και πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα, είναι το σπίτι να είναι ασφαλές, για τον λόγο αυτό, μείνετε μακριά από τούβλινα κτίρια, προτιμήστε τις προκατ μονοκατοικίες χωρίς καπνοδόχους, ακόμα και αν είναι σχετικά παλιές: η ΝΖ είναι σεισμογενής χώρα και αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσετε ποτέ!
Πώς βρίσκουμε έπιπλα
Λοιπόν εμείς στο Christchurch, 3 χρόνια πριν, ήμασταν όπως έγραψα και παραπάνω, τελείως απροετοίμαστοι ενώ δεν είχαμε και κάποιες οδηγίες για το πώς να πορευτούμε, και όλα μας κόστισαν αρκετά χρήματα, πράγμα που θα μπορούσαμε να αποφύγουμε εφόσον είχαμε μία καλύτερη πληροφόρηση…
Εν ολίγοις ξέραμε ότι δεν αξίζει τον κόπο να μεταφέρουμε τα έπιπλά μας από Ελλάδα, πράγμα που ισχύει, αλλά και οτι θα μπορούσαμε να τα αγοράσουμε όλα εδώ, μαζί με όλα τα είδη νοικοκυριού, όπερ και εγένετο: Μόλις βρήκαμε σπίτι στο Christchurch, τα πρώτα έπιπλα που αγοράσαμε, ήταν τα κρεβάτια μας, ενώ στην πορεία, αναγκαστήκαμε να αγοράσουμε δικά μας ηλεκτρικά (διότι ο ιδιοκτήτης πήρε τα δικά του ώστε να τα εγκαταστήσει σε ένα άλλο σπίτι που νοίκιαζε τον ίδιο καιρό και να ανεβάσει το ενοίκιο), ολοκαίνουρια του κουτιού, τα οποία –καθώς ήμασταν άσχετοι και χωρίς αμάξι- τα παραγγείλαμε στα πολυκαταστήματα Farmers, μαζί με τα έπιπλά μας…
Λοιπόν το συνολικό ποσό ξεπέρασε τα 3.500$, ενώ πχ υπήρχαν δεκάδες καταστήματα μεταχειρισμένων τα οποία δεν γνωρίζαμε τότε, απ’ όπου θα μπορούσαμε να προμηθευτούμε τα πάντα, στο 1/10 των χρημάτων που ξοδέψαμε, για να μην αναφέρω το θαυματουργό online site δημοπρασιών Trade me, στο οποίο καταφεύγουν όλοι, ακόμα και για αναζήτηση εργασίας...
Για να βρείτε αυτοκίνητο 
Εκτός από τις δεκάδες μάντρες αυτοκινήτων στις οποίες μπορείτε να απευθυνθείτε, να μην ξεχάσετε να κοιτάξετε και στο Trade me… Να ξέρετε επίσης ότι αν διαλέξετε Ευρωπαϊκό αυτοκίνητο, έχουν πολύ ακριβά ανταλλακτικά, οπότε θα είναι σαφώς καλύτερα να αγοράσετε ένα Γιαπωνέζικο, επειδή κυκλοφορούν πολλά εδώ και τα ανταλλακτικά τους εκτός του ότι βρίσκονται γρηγορότερα, είναι και πολύ φθηνότερα…Για τα υπόλοιπα ζητήματα που αφορούν το αυτοκίνητο, το WOF (το ΝΖηλανδικό ΚΤΕΟ) είναι υποχρεωτικό, ενώ η ασφάλεια δεν είναι, (καλό όμως θα είναι να το ασφαλίσετε οπωσδήποτε…) 
Ένα σχετικά καλό και φθηνό αυτοκίνητο θα σας στοιχίσει γύρω στα 4.000-6.000$, οτιδήποτε φθηνότερο είναι μάλλον ύποπτο, εκτός κι αν πετύχετε την εξαιρετική ευκαιρία, πράγμα μάλλον απίθανο...Αν γνωρίζετε οι ίδιοι από αμάξια, ακόμα καλύτερα, διαφορετικά ψάξτε για το κοντινότερο σε σας συνεργείο και συμφωνείστε με τον μάστορα έναντι αμοιβής, να του το πάτε να το δει, προ πώλησης, και με τη σύμφωνη γνώμη του πωλητή/ιδιοκτήτη...
(Καλή τύχη και μακριά από τα Ευρωπαϊκά...)
Σχετικά με ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ.
Πρέπει να βρείτε γιατρό ή ιατρικό κέντρο να εγγραφείτε. Αυτό είναι κάπως χρονοβόρο, επειδή στα ιατρικά κέντρα υπάρχει όριο στον αριθμό πελατών που έχουν δικαίωμα να εξυπηρετούν, οπότε πιθανόν να ταλαιπωρηθείτε μέχρι να βρείτε κάποιο στο οποίο θα σας δεχτούν…Το καλό είναι ότι όταν επισκεφτείτε το κοντινότερό σας ιατρικό κέντρο για να εγγραφείτε (και δεν έχει θέσεις για νέους πελάτες), είτε θα σας παραπέμψουν σε κάποιο άλλο κέντρο είτε θα σας δώσουν έναν αριθμό σχετικής τηλεφωνικής υπηρεσίας που θα σας ενημερώσει για τα κοντινότερα σε σας ιατρικά κέντρα που έχουν ακόμα δυνατότητα εγγραφής στους καταλόγους τους…
Με τον όρο «Ιατρικό κέντρο» εννοώ μια σύμπραξη γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων (κυρίως παθολόγους)…Οι υπόλοιποι γιατροί μπορεί να δουλεύουν είτε μεμονωμένα, είτε σε «κλινικές» πχ οδοντιατρικές κλπ. (απλό σφράγισμα 270$, απονεύρωση+σφράγισμα 900$), οπότε για τέτοια ζητήματα πρέπει να κάνετε νέα εγγραφή…
Για την εξαιρετική περίπτωση που χρειαστείτε την εξειδικευμένη συμβουλή ιδιώτη καρδιολόγου/γυναικολόγου/οφθαλμίατρου/δερματολόγου κλπ, συνήθως έχουν μεγάλη σειρά αναμονής, και οι αμοιβές τους είναι αρκετά τσουχτερές, αν όμως θέλετε να εξυπηρετηθείτε σχετικά γρήγορα και αποτελεσματικά, είναι μάλλον προτιμότερο να τους ακριβοπληρώσετε (εφόσον βέβαια έχετε τα απαραίτητα χρήματα στη διάθεσή σας), παρά να περιμένετε από τον παθολόγο σας να σας λυπηθεί ή να σας βαρεθεί, και να σας δώσει το πολυπόθητο παραπεμπτικό για να δείτε τον ειδικό γιατρό που χρειάζεστε (στο νοσοκομείο), και με ακόμα μεγαλύτερη σειρά αναμονής…
Για τα έκτακτα περιστατικά, φυσικά, θα απευθυνθείτε στα κρατικά νοσοκομεία, στα οποία -ανάλογα με το πρόβλημά σας, ενδέχεται να σας ζητηθεί να πληρώσετε έξοδα μεταφοράς (αν πάρετε ασθενοφόρο) και νοσηλείας. Σε κάθε περίπτωση, μόλις εξασφαλίσετε θέση εργασίας στη ΝΖ, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να κάνετε συμβόλαιο για ιδιωτική ασφάλιση υγείας/περίθαλψης σε μια από τις δεκάδες ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες της χώρας, ώστε θεωρητικά να είσαστε καλυμμένοι σε περίπτωση που σας τύχει κάτι.
Αυτά είναι μερικά από τα βασικά ζητήματα που θα αντιμετωπίσετε και για τα οποία αναφέρω αποκλειστικά τις προσωπικές μου εμπειρίες. Τα σχόλια θα είναι ανοιχτά, αλλά θα σας παρακαλέσω να είστε κόσμιοι, επειδή δεν θα ανεχτώ υβριστικά/προσβλητικά σχόλια, η περίοδος χάριτος εξαντλήθηκε (αν και ειλικρινά, εν μέσω θέρους αμφιβάλλω ότι θα διαβαστεί το συγκεκριμένο ποστ)
Επίσης μπορείτε να διαβάσετε και το ποστ http://artanis71.blogspot.co.nz/2011/12/blog-post.html (λινκ), που αναφέρεται στα διάφορα κόστη διαβίωσης στη ΝΖ, αν και είναι σχετικά παλιό (προ 6μήνου)

Όλες οι φωτό είναι δικές μου και τις τράβηξα κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας στους Βοτανικούς...Στο επόμενο ποστ, θα έχω συνταγή, έτσι σκέφτομαι τουλάχιστον... 
Καλημέρα/καλησπέρα από ΝΖ 
Αρτάνις71

21 comments:

Αγγελικη Ν said...

Γεια σου Αρτάνις! Μπράβο που σκέφτηκες να γράψεις αυτή την ανάρτηση! Όταν ήρθαμε στην Ν Αφρική κανείς δεν μας ενημέρωσε (δεν ξέραμε και πώς να ρωτήσουμε) και ξοδέψαμε χαζά λεφτά...
Σου στέλνω φιλιά από το παγωμένο Σάντον

Hfaistiwnas said...

:)
Δεν αφήνω την Ελλάδα!!! χαχαχα! Καλές οι πληροφορίες όμως!

Πανέμορφα τα λουλουδάκια! :)

Artanis said...

Αγγελική μου, πότε πρόλαβες, μόλις το ανέβασα το ποστ!
Κι εμείς ξοδέψαμε πολλά λεφτά σε χαζές αγορές, όταν πρωτοήρθαμε, ενώ δεν χρειαζόταν...Γι αυτό και έγραψα το ποστ, βασικά όμως αναφέρω την προσωπική μου εμπειρία...
Σε φιλώ κι εγώ, ευτυχώς είχαμε ήλιο σήμερα, από την περασμένη Τετάρτη το απόγευμα ήμασταν κλεισμένοι μέσα στο σπίτι...

mahler76 said...

Artanis μου καλησπέρα. Εγώ δεν το σκέφτομαι να φύγω είναι η αλήθεια, και σίγουρα όχι τόσο μακριά, όμως οι πληροφορίες που δίνεις είναι χρήσιμες νομίζω για όλους όσους σκέφτονται να πάνε στο εξωτερικό. Καλό σου βράδυ ή μάλλον καλή σου μέρα (αν υπολογίζω σωστά την διαφορά ώρας :)

Maria Verivaki said...

dear artanis, i am horrified that you bought new furniture and didnt know about the second hand shops that abound in NZ, there is little snobbery about having old furniture in your home, or wearing old clothes among most kiwis (we ourselves had some second hand items in our home - my desk was bought at the time for $5!)

PS: looking forward to more about how to set yourself up in NZ

Christos said...

Καλησπερα. Παρακαλω μια διορθωση.
Οταν περιμενουμε στην ουρα αναμονης για συμβουλη απο εξειδικευμενο ιατρο (δηλαδη στο κρατικο συστημα υγειας) δεν πληρωνουμε τον γιατρο, αρα η αναφορα οτι τους ακριβοπληρωνουμε ειναι ανακριβης.
Σε ολα τα αλλα συμφωνω μαζι σας, εμεις ξοδεψαμε πολλααααααα λεφτα σε πραγματα που αν ειχαμε προτερη γνωση μπορουσαμε να τα αποφυγουμε... Φιλικα, Χρηστος Μοντες

Artanis said...

Φίλη @Μαρία, δυστυχώς δεν ξέραμε τέτοιες λεπτομέρειες και δεν είχαμε και κανέναν να μας πληροφορήσει σχετικώς, οπότε ξοδέψαμε πολλά χρήματα χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος, τη στιγμή που θα μπορούσαμε πχ να βολευτούμε με λιγότερα λεφτά...
Δεν πειράζει, τώρα έγινε...Το θέμα είναι να μην συμβεί σε άλλους...
Σε φιλώ

Artanis said...

Φίλε @Χρήστο, έχεις δίκιο και θα το διορθώσω στο ποστ, εννοούσα ιδιώτες γιατρούς, και όχι αυτούς που δουλεύουν στο σύστημα...
Απλά όταν έχεις παιδιά μαζί σου, δεν μπορείς να κάνεις να κάνεις υπομονή σε ζητήματα υγείας, για τον εαυτό σου είναι αλλιώς...
Καλημέρα και καλά να περνάς,
Αρτάνις

Maria Verivaki said...

ακριβως, αν αφορα τα παιδια, δεν μπορεις να περιμενεις, πας σε ιδιωτη και πληρωνεις πολλα λεφτα, για τον εαυτο σου (αν εισαι μονος και μπορεις να περιμενεις και δεν σε περιμενουν αλλοι στο σπιτι), δεν σε πειραζει να περιμενεις στην ουρα

αλλα, δεν ειναι και πολυ διαφορετικα τα πραγματα τωρα και στην ελλαδα, εγω σπανια εχω τον χρονο να σπαταλησω περιμενοντας, ουτε για μενα, ουτε για τα παιδια, οποτε πηγαινουμε στους ιδιωτες για τα παντα, ουτε για την οικογενειακη ιατρο του ταμειου μου δεν δεχομαι να περιμενω - η παιδιατρος μας ειναι και στο ΙΚΑ (δηλ τωρα το λεμε ΕΟΠΠΥ) και σε ιδιωτικο ιατριεο, και η ιρωνια ειναι οτι ποτε δεν πηγαινω να την δω στο ιατρειο της στα κτιρια του ΙΚΑ, παντα την βλεπω στο ιδιωτικο της ιατρειο, οποτε παντα πληρωνω την επισκεψη ποy θα ηταν δωρεαν αν ηθελα να περιμενω ενα μηνα (...)

οι επισκεψεις εδω στα χανια εχουν περιπου 50 ευρω στα ιδιωτικα ιατρεια

you probably know that in greece now, we have a number of 'exchange bazaars' happening, where people exchange their goods/services with other people's good/services (not necessarily the same people, it is part of a network), and no money is used (only theoretical value units)

of course this kind of business is a good thing, but unfortunately it was started up FAR TOO LATE in greece - if people had been living in this way before the crisis came along, then the crisis would have been easier for them to handle - they could have been happy with much less a long long time ago

akrat said...

καλημέρα

αχρείαστες συμβουλές να είναι... αλλά θα τις σώσω για καλό και κακό...

ELGRECOGR said...

Καλημέρα απ την Κύπρο. Πολλές χρήσιμες πληροφορίες για όποιον θα θελε να μεταναστεύσει ΝΖ. Αλλά δεν μπορώ να με σκεφτώ να ζω κάπου εκτός Ελλάδας και Κύπρου. Να περνάς καλά, καλό Σ/Κ!!!

Christos said...

Επειδή έχω και εγώ 3 παιδιά ξέρω ακριβώς πως είναι... :)Παραθέτω εμεπιρίες και άν θέλετε τις δημοσιεύετε...
Πέρισυ τον Φεβρουάριο ένα παιδάκι άνοιξε το κεφάλι του μεσαίου μου γιού (5 ετών) με μια πέτρα. Βρέθηκε αμέσως εκπαιδευμένος στις πρώτες βοήθειες άνθρωπος να το δει, σε 10 λεπτά ήταν εκεί η εθελοντική πυροσβεσιτκή με εκπαιδευμένους στις ΠΒ εθελοντές, και εντός 20 λεπτών (το Long bay είναι 20 λεπτά από την κοντινότερη πόλη)είχαν έλθει 2 ασθενοφόρα (δεν ξέρω γιατί 2!)
Επίσης, ο μεσαίος μου γιός παρουσίασε σημάδια εμφάνισης ενός τικ, και τον πήγαμε στον GP (οικογενειακό γιατρό). Μας παρέπεμψε στο ειδικό παιδιατρικό τμήμα του νοσοκομείου, το οποίο μας κάλεσε στο τηλέφωνο να μας κλείσουν εσπευσμένα ραντεβού γιατί λέει γνωρίζουν ότι αυτές οι περιπτώσεις δεν είναι σοβαρές, αλλά ανησυχούν ιδιέταιρα τους γονείς.
Πρίν από 4 εβδομάδες ο μικρός μου γιός παρουσίασε σημάδια ίωσης. Επειδή ήταν ΣΚ και ο γιατρός μας δεν δούλευε πήγαμε σε ιδιωτικό ιατρικό κέντρο και πληρώσαμε $15. Την επομένη που παρουσίασε κάτι εντελώς άσχετο δεν μας ξαναχρέωσαν γιατί λέει ότι οτιδήποτε εντός 48 ωρών θεωρείται παρακολούθηση και δεν χρεώνεται.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι έχω αρκετούς λόγους να είμαι ευχαριστημένος με το σύστημα υγείας της Νέας Ζηλανδίας, ιδιέταιρα αν το συγκρίνω με την κατάσταση που επικρατεί αυτή την στιγμή στην Ελλάδα, όπου τα νοσοκομεία δεν έχουν ούτε καν τα βασικά αναλώσιμα.

Artanis said...

Αγαπητή @Μαρία, σε καταλαβαίνω απόλυτα, όλοι κάπως έτσι είμαστε. Αυτό που μου λείπει στον τομέα της περίθαλψης στη ΝΖ, είναι η ταχύτητα και η 2η γνώμη. Εμένα προσωπικά μου φαίνεται ότι όλα κινούνται σε slow motion, ενώ αν θέλω να δω συγκεκριμένες ειδικότητες που έχω ανάγκη, δεν μπορώ, είτε δεν υπάρχει ραντεβού σύντομα (μια έγκυος φίλη μου ζήτησε ραντεβού με γυναικολόγο, και εκτός οτι όλοι ήταν κλεισμένοι, μέσω τρίτου βρήκε κάποιον που δέχτηκε να τη δει και της είπε οτι έχει μερικές διαθέσιμες μέρες για ραντεβού, τον Φεβρουάριο που μας έρχεται, τον μήνα δηλαδή που θα γεννάει η γυναίκα!), είτε το ποσό της αμοιβής είναι αστρονομικό, 375$ για πρώτη επίσκεψη παίρνει ένας συγκεκριμένος γιατρός, στο Ουέλλιγκτον!
Για την Ελλάδα δεν μπορώ να πω τίποτα, αλλιώς ήταν όταν την άφησα, και προφανώς θα τη βρω αλλιώς όταν γυρίσω...Όσο για τα μπαζααρ μεταχειρισμένων και τις ανταλλαγές προϊόντων κλπ, τα μαθαίνω μέσω νετ, και μου αρέσει πολύ η ιδέα. Και στο Βολο κάνουν σαββατιάτικη αγορά, χωρίς χρήματα, αλλά με ΤΕΜ (τοπική εναλλακτική μονάδα)
http://www.tem-magnisia.gr/

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου (ξέχασα να σου απαντήσω νωρίτερα), καλά κάνεις! Και αν σου αρέσει καμιά φωτό, πάρτην!
Σε φιλώ

Artanis said...

@Αkrat μου δεν πειράζει, οι πληροφορίες θα είναι στο μπλογκ, και όπου χρειαστούν..., και όποτε...
:)

Artanis said...

@ELGRECOGR μου, είναι γενικές πληροφορίες, βασισμένες στις προσωπικές μου εμπειρίες και μόνο...Να σου πω την αλήθεια, κι εγώ δεν περίμενα να "μεταναστεύσω" κάποτε, νά όμως που συνέβη...Μόνον που αλλιώς τα περίμενα, και αλλιώς τα λούστηκα, τελικά...Γι' αυτό και αυτές οι αναρτήσεις, ώστε κάποιοι άλλοι να έρθουν καλύτερα προετοιμασμένοι απ' ότι ήμασταν εμείς...
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού, φιλιά πολλά :)

Artanis said...

Αγαπητέ @Χρήστο, είναι προφανές οτι εσύ είσαι ευχαριστημένος από το σύστημα υγείας που βρήκες εδώ, εμένα θα μου επιτρέψεις να μην είμαι, κι αυτό οφείλεται στις προσωπικές μου εμπειρίες, τις οποίες έχω αναφέρει διεξοδικά, σε προηγούμενο ποστ...
Όσο για την κατάσταση στην Ελλάδα, σίγουρα έχεις ακούσει πολλά (όπως κι εγώ), πιθανώς μάλιστα να έχεις προσωπική άποψη και να γνωρίζεις από πρώτο χέρι την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί (πράγμα που εγώ αγνοώ προς το παρόν), υποθέτω όμως θα την μάθω, όταν με το καλό γυρίσω, σε μερικούς μήνες...
Καλησπέρα και καλά να περνάς,
Αρτάνις

Artanis said...

@Μάλερ μου και σε σένα ξέχασα να απαντήσω...Τεσπά, υποθέτω οτι λίγο- πολύ τα ισχύουν τα ίδια, σε όποια χώρα και να πας...
Και είχες δίκιο, νωρίς το πρωί μου άφησες το μήνυμα, πριν 3 μέρες (κι εγώ απάντησα μόλις!)
Και τώρα είμαι έτοιμη εγώ να πάω για ύπνο, έχω δουλειά αύριο το πρωί και πρέπει να ξυπνήσω νωρίς...
Φιλιά πολλά, καλημέρα σου και καλά να περνάς!

Maria Verivaki said...

i'd like to leave one more comment about the health system, my experience comes from having lived two different systems
in the NZ of the 70s-80s, people invariably always went to their family doctor first, before going to a specialist - in case of an emergency, we usually called on the services of the hispital, but it had to be a real emergency, so in this way, our hospitals were able to deal in the proper time with emergencies

from the comments on this post, i notice that christos is following this rule - emergencies are for the ambulance and hospitals, a possible problem is for the GP (ie we do NOT go first to the gynecologist or the paediatrician), and non-emergency problems occuring after hours are dealt with at a health centre; and the most important thing is: NZers do NOT self-diagnose

in greece, people tend to self-diagnose - they go straight to the specialist, believing that they have some kind of problem (which may not be the actual case) - this is partly to blame why we have long waiting times - a GP should be able to deal with basic child illnesses, but it's this insistence that we must see a specialist children's doctor - paediatrician - that makes us wait longer at their surgeries; GPs are paid privately in NZ - but in Greece, your family doctor is paid by the state (which cant afford to pay them now); in NZ, GPs are also equipped to take blood/urine tests in their surgeries (and then they send the tests to the lab, not the patient), whereas in greece we would have to rush off to a lab right after we saw the doctor, but if we want our tests done for free, we then have to rush off to our insurance agent (while we are ill) and wait in a queue to get a piece of paper signed by a perosn who hardly ever used to read the paper in the first place (now, they scrutinise it carefully and they may not even sign it)

in short, I recall that in NZ, we all had equal access to the health system - in greece, we never did, until now that things have changed, but it's too late for everyone to enjoy equal access

it's our right to to go to a specialist first, but it carries a price - we always complain that specialists are expensive, but did we try our GP first? as i said, i dont bother, becaus in my greek GP's surgery (which of course is more like an office, rather than a surgery), i will have to wait with a whole lot of other people who simply come to the office to get their health books signed or a prescription filled - these people are not ill, they are just waiting for something to come to them for free (they are not used to paying - greece's perennial problem - δεν πληρώνω)

Artanis said...

Λοιπόν, την προηγούμενη Παρασκευή μου τηλεφώνησαν για ένα ραντεβού στο νοσοκομείο του Ουέλλιγκτον, που μου κανόνισαν στην Clinical Mesurement Unit με παραπεμπτικό από το ιατρικό κέντρο που είμαι γραμμένη...Είχα ραντεβού στις 2 σήμερα το μεσημέρι, ο λόγος ένα ειδικό πρόβλημα υγείας, που μου εμφανίστηκε στη ΝΖ.
Όλα πήγαιναν μια χαρά με τον Ινδό εκπαιδευόμενο, μέχρι που ήρθε ο ΝΖηλανδός ανώτερός του, καθηγητής παρακαλώ στην συγκεκριμένη ειδικότητα. Εν ολίγοις λοιπόν, ο κύριος αυτός που δουλεύει και στο δημόσιο νοσοκομείο αλλά έχει και δική του κλινική, με ΕΔΙΩΞΕ από το κρατικό νοσοκομείο και μου ΑΡΝΗΘΗΚΕ εξετάσεις και παρακολούθηση, επειδή ΔΕΝ είμαι ΝΖηλανδή, άσχετα αν έχω αριθμό φορολογικού μητρώου και πληρώνω φόρους στο κράτος του και εισφορές στο ACC του...Και μου συνέστησε διάφορα με ωραιότατο ειρωνικό και υποτιμητικό τρόπο, κι αν θέλεις ονόματα να σου τα γράψω να τα ξέρεις κι εσύ και κάθε ενδιαφερόμενος που πιθανόν να χρειαστεί κάτι για την υγεία του...
Τα συγχαρητήριά μου, του τα έδωσα, μαζί με την σιωπηλή ευχή να το περάσει ο ίδιος, σε καμιά άλλη χώρα, όπου δεν θα περνάει το βλογιοκομμένο υπεροπτικό υφάκι του. Κι όταν τα λουστεί, τότε μόνον θα καταλάβει τί μπάσταρδος είναι, και πόσο σάπιο είναι και το δικό του σύστημα, που υπηρετεί εξαιρετικά!
Αυτά.

Artanis said...

Πρός κάθε ενδιαφερόμενο: Λοιπόν μετά από τη χθεσινή μου εμπειρία στο κρατικό νοσοκομείο του Ουέλλιγκτον, πιστεύω ακράδαντα οτι κάποιος που είναι άρρωστος, έχει περισσότερες πιθανότητες να σωθεί στην Ελλάδα, παρά εδώ...
Εν ολίγοις, ο συγκεκριμένος γιατρός που ήρθε να μου μιλήσει στη διάρκεια του προγραμματισμένου ραντεβού μου, μου είπε ως ΞΕΝΗ που είμαι, παρά τις εισφορές που μου παρακρατεί το ΝΖηλανδικό κράτος για το ACC (και την "περίθαλψή" μου), ΔΕΝ δικαιούμαι εξετάσεις και παρακολούθηση, αλλά θα ήμουν ιδανική ΠΕΛΑΤΙΣΣΑ για την κλινική ΤΟΥ -προς 370τόσα δολλάρια την πρώτη επίσκεψη-, παρά τα ΧΙΛΙΑΔΕΣ δολλάρια που θα με χρεώσει αν αποφασίσω να μείνω να με κοιτάξουν μέσω του ΝΖηλανδικού συστήματος υγείας...
Και να πείτε οτι δεν ήξερα πόσο χρεώνει ο συγκεκριμένος γιατρός (του είχα στείλει άπειρα μέηλ το 2009 για το ίδιο πρόβλημα, χωρίς να μου απαντήσει ποτέ), ο οποίος πληρώνεται ΚΑΙ από το ΝΖηλανδικό κράτος, που του κάνει πλάτες; Το ήξερα. Αλλά δεν το περίμενα να μου το πει τόσο ωμά. Έξαλλη έγινα, και από τα νεύρα μου γέλαγα...
Τελικά αυτά τα συμβάντα είναι που επιβεβαιώνουν τον κανόνα...Ή αλλιώς όπως επακριβώς το είπε και ο αγαπητός "Δόκτωρ", "αν θέλετε να έχετε περίθαλψη στη ΝΖ, είτε φροντίστε να μην αρρωστήσετε μέχρι να πάρετε residency, εκτός κι αν θέλετε να σας κοιτάξω ιδιωτικώς... Διαφορετικά, αποφύγετε τα "μπλα-μπλα-χαζές συμβουλες-μπλα-μπλα" μέχρι να γυρίσετε στη χώρα σας...Κι εκεί κάντε όσες εξετάσεις θέλετε..."
Δεν ξέρω τί γνώμη σχηματίσατε εσείς, αλλα εγώ τουλάχιστον επιβεβαίωσα για άλλη μια φορά τις ήδη διαμορφωμένες εντυπώσεις μου, από την μέχρι τώρα επαφή μου με το σύστημα υγείας της ΝΖ.
Εφόσον όμως πληρώνω -εκτός από τους φόρους- και ασφαλιστικές εισφορές, έχω δικαίωμα στην περίθαλψη! Αν το οποιοδήποτε "οργανωμένο" κράτος δεν το έχει φροντίσει αυτό για τους πολίτες του και τους φορολογουμένους (που σε αυτούς συγκαταλέγομαι κι εγώ- και πολλοί άλλοι σαν εμένα), τότε το κράτος αυτό είναι φασιστικό και ρατσιστικό, και είναι ανάξιο να λέγεται "κράτος".
Μην βιαστείτε κάποιοι να συγκρίνετε Ελλάδα και ΝΖ, έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λέγονται...Μπείτε μέσα στο χορό πρώτα, και μετά κρίνετε. Καμιά γριπούλα, ή ένα κάταγμα/ατύχημα (που το καλύπτει το ACC) δεν είναι τίποτα μπροστά σε άλλα προβλήματα, ειδικά αν είσαστε "ξένοι"...Επειδή τότε, το μόνον που μετράει, είναι το βάθος της τσέπης σας ώστε να σας εκμεταλλεύονται δόκτορες κλινικάρχες, σαν αυτόν που συνάντησα εγώ, χθες.
Κι αν νομίζετε οτι σας θυμίζει κάτι σχετικά με την Ελλάδα, (μιας και το έφερε η κουβέντα) να σας θυμίσω οτι εδώ οι εξειδικευμένοι γιατροί είναι σπάνιοι, για αυτό και ορισμένοι κωλοπετσωμένοι δόκτορες παρουσιάζουν οξεία καθικίαση...
Για οτιδήποτε άλλο, αντιρρήσεις σχόλια και λοιπά, να ξέρετε οτι δεν με ενδιαφέρουν. Πριν γράψετε λοιπόν το οτιδήποτε, περάστε μια βόλτα από το παρακάτω σχετικό ποστ http://artanis71.blogspot.co.nz/2012/05/blog-post_26.html
Αυτά, και πλέον θεωρώ το ζήτημα λήξαν.