Φίλαθλος ή οπαδός;

Ή μήπως κάτι άσχετο;;;

Δεν θυμάμαι να έχω ξαναγράψει στο μπλογκ σχετικά με τους Έλληνες, εδώ...Λοιπόν στην πόλη υπολογίζεται πώς ζουν γύρω στα 500 άτομα Ελληνικής και Κυπριακής καταγωγής, κάποιοι από τους οποίους είναι και μέλη της Ελληνικής κοινότητας του Christchurch...Ελάχιστους από αυτούς γνωρίζουμε προσωπικά, οι υπόλοιποι μας είναι άγνωστοι, κάποιους δεν τους έχουμε δει ποτέ, αρκετούς μάλιστα μόνον "ακουστά" τους έχουμε...

Όλοι αυτοί υποτίθεται οτι έχουν τις δουλειές τους και δεν προλαβαίνουν να έρθουν σε επαφή με τους υπόλοιπους Έλληνες, σίγουρα αρκετοί από αυτούς δεν θέλουν να έχουν σχέσεις με τους υπόλοιπους...

Την τελευταία βδομάδα όμως, η Ελληνική Εθνική ομάδα του πόλο γυναικών, βρίσκεται εδώ, για να λάβει μέρος στο 15th Fina women's water polo cup, που τελείωσε σήμερα, και διοργανώθηκε στην πόλη, με τη συμμετοχή άλλων 7 εθνικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένης και της ΝΖ...

Το να έρθει λοιπόν η Εθνική ομάδα της Ελλάδας, τόσο μακριά, θα έπρεπε κανονικά να οδηγήσει μαζικά τους Έλληνες της πόλης στο κολυμβητήριο που γίνονται οι αγώνες, είτε γνωρίζουν το άθλημα είτε όχι, απλά και μόνον για την συμπαράσταση...Αντί αυτού, την πρώτη μέρα των αγώνων μαζεύτηκαν μόλις 12 (3 οικογένειες για την ακρίβεια), την 2η 10, και όσο οι νίκες δεν έρχονταν, το πράγμα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, μόλις για 2 άτομα (εκτός από τους "συνήθεις υπόπτους") ξέρω οτι πήγαν στον αγώνα, με την Ουγγαρία, μιας και έπαιζαν στις 3 το μεσημέρι...

Από την άλλη πλευρά φταίνε και οι διοργανωτές που σαν λαός δεν ξέρουν άλλο άθλημα εκτός από το χαζο-ράγκμπυ και το πιο χαζό ακόμα, νετ-μπολ, και όλη η διοργάνωση έγινε με προχειρότητα: δεν υπήρξαν ανακοινώσεις-διαφημίσεις στον τύπο ή την τηλεόραση, για να το βρεις στο διαδίκτυο έπρεπε να ψάξεις επί τούτου και μόλις 2 ιστοσελίδες το αναφέρουν, δεν υπήρχε ούτε σήμανση στον χώρο των κολυμβητηρίων, που πρόκειται για ένα σύμπλεγμα αθλητικών εγκαταστάσεων, πάνω στον περιφερειακό της Queen Elizabeth II, ή αλλιώς όπως είναι γνωστός, QEII...

Αυτά όμως δεν είναι δικαιολογίες: Βολική η μή η ώρα, ο τόπος διεξαγωγής κλπ, έπρεπε να υπάρχει συμμετοχή στις κερκίδες, με φωνές, σημαίες και βαμμένες φάτσες...Αντ' αυτού, χθες, παρόλο που ήμασταν εκεί 10 άτομα, κι ενώ μπορούσαμε να δείξουμε την συμπαράστασή μας στα κορίτσια της Εθνικής, μόνον 2 άτομα φώναζαν και προσπαθούσαν να εμψυχώσουν την ομάδα (ακόμα και οι κόρες μου παρακολουθούσαν σιωπηλές την αναμέτρηση) κι ας χάναμε: Αν τα μετάλλια έγραφαν πάνω τους το όνομα αυτού που επρόκειτο να τα κερδίσει, θα ήταν "πουλημένα" μετάλλια...

Αγωνίζεσαι για το καλύτερο, κι αν χάσεις, τουλάχιστον ξέρεις οτι προσπάθησες και η εμπειρία που αποχτάς σε κάνει σοφότερο, έτσι ώστε την επόμενη φορά να έχεις καλύτερα αποτελέσματα...

Και οι θεατές πρέπει να υποστηρίζουν την ομάδα τους, είτε κερδίζει είτε χάνει, επειδή έτσι δείχνουν τη συμπαράστασή τους, ειδικά αν αυτή η ομάδα έπαιξε καλά, και προσπάθησε...

Δεν γίνεται να θυμόμαστε οτι είμαστε Έλληνες ή οπαδοί μιας συγκεκριμένης ομάδας μόνον όταν αυτή η ομάδα κερδίζει, ενώ σιωπούμε όταν χάνει και κρυβόμαστε, ή ακόμα χειρότερα, αντιδρούμε βίαια, απέναντι στους αντιπάλους ή τους δικούς μας, όπως είναι ανεπίτρεπτο να θυμόμαστε την καταγωγή μας μόνον όταν μας συμφέρει, κι όποτε αναφερόμαστε στους προγόνους και το "ένδοξο" παρελθόν...Μα πάνω απ' όλα, άσχετα καταγωγής, πρέπει να είμαστε φίλαθλοι πάντα, να προσπαθούμε για το καλύτερο, και αν η ομάδα μας αποτυχαίνει κάποιες φορές, να το αντιμετωπίζουμε σαν φυσιολογικό και να το ξεπερνούμε, και να κοιτάμε προς το μέλλον...

Έτσι και με την ομάδα γυναικών στο πόλο: μπορεί να έχουμε φτάσει ως Εθνικό συγκρότημα ως τον τελικό Ολυμπιάδων και να έχουμε κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο +την 4η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, αλλά ως φυσικό επόμενο, -άσχετα από τις παραφιλολογίες που έχουν γραφτεί και ακουστεί-, αυτή η Εθνική ομάδα είναι νέα και είναι λογικό να έχει και ήττες...Κι αν έχασε στους 6 αγώνες από τους συνολικά 7, κέρδισε στον τελευταίο, κόντρα στην διοργανώτρια, όμως έπαιξε καλά, απέναντι σε ομάδες ισοδύναμες, και μέχρι το επόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα, του χρόνου στην Κίνα, θα είναι πιο δεμένη και έμπειρη...Και σίγουρα θα κάνει πάλι το θαύμα της...

ΥΓ:. Και ναι, αυτή η μπάσα γυναικεία φωνή που ακούγεται στο βίντεο είναι η δική μου...Και πού να με ακούσετε να τραγουδάω...Η ροκ και πανκ μουσική σκηνή, έχασε μεγάλη ερμηνεύτρια :)

Καλημέρα σε όλους...