Έντομα και αράχνες της ΝΖ

Μιας και είμαι φανατική των Cure, δεν θα μπορούσα παρά να βάλω αυτό το τραγούδι, για μουσική υπόκρουση του ποστ...Πατήστε το play...

Έντομα και αράχνες της ΝΖ, στενές επαφές τύπου "Αρτάνις"

(ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Όποιος σιχαίνεται τα έντομα, καλό είναι να αποφύγει να δει το ποστ)

Η ΝΖ λόγω της γεωγραφικής της απομόνωσης, ανέπτυξε μια μοναδική βιοποικιλότητα, σε ζώα και έντομα, ακόμα και στις αράχνες και κάποια θαλάσσια είδη... Καθώς στην χώρα δεν υπήρχαν καθόλου θηλαστικά(*) παρά μόλις 2 είδη νυχτερίδων (από τα οποία το ένα εξαφανίστηκε, αλλά ένα είδος της Αυστραλίας μετανάστευσε μαζικά στη ΝΖ και κατέλαβε τη θέση του) τα περισσότερα από τα έντομα, ανέπτυξαν μοναδικά χαρακτηριστικά, όπως το γιγαντιαίο μέγεθος...Μιας και ποτέ δεν φοβόμουν τα κάθε λογής ζουζούνια, ήμουν ανυπόμονη να συναντήσω κάποια από τα είδη αυτά(**)...Αυτό το ποστ έρχεται σαν συνέχεια της ανάρτησης-αφιέρωμα στον συνμπλόγκερ Έκτορα... Μπορείτε να δείτε:

http://artanis71.blogspot.com/2010/01/blog-post_16.html

Το λεγόμενο stick insect, το συγκεκριμένο μάλλον είναι νεαρό αρσενικό argosarchus horridus, που όταν ωριμάζει ηλικιακά φτάνει τα 15 εκατοστά...Οι περισσότεροι πληθυσμοί των εντόμων αυτών (argosarchus, acanthoxyla και cleitarchus spp, που συνολικά μετράνε 20 είδη), αποτελούνται κυρίως από θηλυκά άτομα που γεννάνε τα αυγά τους χωρίς την μεσολάβηση αρσενικού...

Μια γιγαντιαία αρσενική λιβελούλη του είδους Uropetala carovei, πολύ κοινωνική :) Άλλο που δεν ήθελα και 'γω...

Ένα σκαθάρι huhu, μήκους 3,5 εκατοστών...Αν δεν το πιάσεις σωστά και με προσοχή, μπορεί να τραυματιστεί, ή να γυρίσει και να σε δαγκώσει...Βασικά είναι ακίνδυνο, απλά προκαλεί πολύ πόνο, το δάγκωμά του...Τις προνύμφες του, μήκους 7 εκ., τις τρώγανε παλιά οι Μαορί, οι οποίοι μάλιστα διατείνονται οτι έχουν τη γεύση butter chicken...Να μου λείπει η λιχουδιά ;Ρ

Ένας -επίσης πολύ φιλικός- τζίτζικας, του είδους Amphipsalta Zelandica (επί μισή ώρα προσπαθούσα να καταλάβω περί ποίου είδους πρόκειται, από τα 36 που διαθέτει η ΝΖ...Αν βρείτε άκρη, πείτε μου κι εμένα που ακόμα ψαχνομαι: Κοιτάξτε εδώ (λινκ)

Ένα σκαθάρι το οποίο ανήκει μάλλον σε κάποιο άγνωστο υποείδος του Navomοrpha lineata...Όσο κι αν έψαξα σε αντίστοιχες ιστοσελίδες, δεν κατάφερα να βρω την επακριβή ονομασία του, τελικά είδα πώς δεν ήμουν η μόνη:
http://www.skylark.co.nz/wp/mystery-navomorpha-longhorn-beetle/

Μία κάμπια του είδους Tyria jacobaeae Linnaeus, η αλλιώς όπως είναι γνωστή, Cinnabar moth, ένα έντομο που εισήχθηκε στην χώρα, από την Ασία, σαν βιολογικός τρόπος καταπολέμησης του φυτού Σενέκιο, που είναι δηλητηριώδες για τα βοοειδή και τα υπόλοιπα ζώα που εκτρέφονται στη ΝΖ... Εδώ, επί το έργον...Η πεταλούδα της έχει λαμπερό κόκκινο-κεραμιδί χρώμα, όπως το ορυκτό κινναβάρι...

Στην κάτω φωτό, μια πεταλούδα του είδους Nyctemera amicus, που επίσης τρέφεται από το ίδιο φυτό, στην αυλή του σπιτιού...

Μια ωραιότατη και ιδιαιτέρως χοντρή γκρίζα σπιτοαράχνη, του είδους Badumna longinqua, που πήγε και εγκαταστάθηκε στο γραμματοκιβώτιό μας, στην έξοδο της αυλής...Εντελώς ακίνδυνη, εξαφανίστηκε προς άγνωστη κατεύθυνση αμέσως μετά τη φωτογράφηση...Βέβαια μπορεί να ήρθε κατά το σπίτι μεριά, ή να πήγε στον γείτονα...

Και μία του είδους Supunna picta (L.Coch), που τη βγήκαν τα παιδιά να περιφέρεται στο πάτωμα της κουζίνας, και παρά τον φόβο τους (αυτή την αραχνοφοβία δεν ξέρω από που την πήραν τα παιδιά μου) την μάζεψαν σε ένα πλαστικό τάπερ και της κάνανε έξωση... Επίσης εντελώς ακίνδυνη...

Ως γνωστό, όλα τα χρωματισμένα σημεία στο ποστ (εκτός από την προειδοποίηση, στην κορυφή της ανάρτησης), είναι λινκ και σας βγάζουν σε αντίστοιχες ιστοσελίδες...Στο επόμενο, διάφορα ζώα της θάλασσας, που επίσης συναντήσαμε, στη ΝΖ...Θα τα έβαζα στο ίδιο ποστ μαζί με τα ζουζούνια, αλλά θέλει πολύ περισσότερο ψάξιμο και δεν προλαβαίνω...

ΥΓ1. (*) όταν λέω οτι η χώρα πριν την έλευση των ανθρώπων δεν είχε άλλα θηλαστικά πλην των νυχτερίδων, εννοείται πώς δεν μετράω για ευνόητους λόγους τις φώκιες kekeno και τα θαλάσσια λιοντάρια, που ζουν στις ακτές της από πάντα...

ΥΓ2.(**) Οι 6 πρώτες φωτό, τραβήχτηκαν στην Ηφαιστειακή κοιλάδα Waimangu και όλα τα έντομα αντιμετωπίστηκαν με προσοχή και σεβασμό...Αυτό κανονικά θα έπρεπε να εννοείται για όλα τα πλάσματα, αλλά δυστυχώς οι άνθρωποι συνήθως δεν σταματάνε μπροστά σε τίποτα...

Καλό απόγευμα!!!