Saturday, February 20, 2010

Στο Welligton (β' μέρος)


Πατήστε το play, προκειται για μία από τις μεγαλύτερες ραδιοφωνικές επιτυχίες αυτόν τον καιρό στη ΝΖ...Και το βίντεο αυτό, το λατρεύω !
(Λάσπο μου, είδες που σε σκέφτομαι;;;)


Το πρωί της επόμενης, είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε το μουσείο Te Papa Tongarewa που άνοιξε τις πύλες το 1998 και κόστισε συνολικά 300 εκατομύρια ΝΖ$...Ο καιρός δεν ήταν καλός, για την ακρίβεια ψιλόβρεχε, και ταυτόχρονα ήταν και η μέρα αναχώρησης για βορειότερα, προς τη λίμνη Taupo (διάβάζεται Ταούπο)...Στο τούνελ του λόφου Victoria, που οδηγεί γρηγορότερα στο κέντρο της πόλης, και από 'κει στο λιμάνι, παρά να κάνουμε πάλι τον κύκλο...Το θέατρο Circa, απέναντι από το μουσείο, στην παραλία της πόλης...Η είσοδος στο Μουσείο είναι ελεύθερη και η επίσκεψη στις μόνιμες εκθέσεις του, είναι δωρεάν , δεδομένου όμως οτι οι περισότεροι που το επισκέπτονται είναι τουρίστες που μετακινούνται με αμάξια και τροχοβίλες και αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν τους χώρους στάθμευσης γύρω και κάτω από το μουσείο, το ανύπαρκτο εισιτήριο αντισταθμίζεται με το τσουχτερό πάρκινγκ, μιας και απαιτείται περίπου ένα τρίωρο, για μια ολοκληρωμένη -αλλά σύντομη- επίσκεψη...Εκείνο τον καιρό, φιλοξενούσε την έκθεση "μια μέρα στη Πομπηϊα" (με εισητήριο, φυσικά), την οποία δεν επισκεφτήκαμε, καθώς την άνοιξη του 2008, είχαμε μια παρόμοια έκθεση στο μουσείο του Βόλου...Το γιγάντιο καλαμάρι που ψαρεύτηκε το Φεβρουάριο του 2007 στις θάλασσες της Ανταρκτικής, από ΝΖηλανδικό ψαράδικο, και δωρήθηκε στο μουσείο...Για περισσότερες πληροφορίες, κοιτάξτε εδώΟ σκελετός μιας Πτεροφάλαινας, που συνήθως φτάνει τα 18-20 μέτρα...Tα ταριχευμένα kiwi...Διαδραστικός χάρτης -πάτωμα...Κάθε περιοχή - ή κατα περίπτωση- τετράγωνο που πατούσαμε, στον τοίχο απέναντι εμφανίζονταν πληροφορίες για τα κάθε λογής ευρήματα που εντοπίστηκαν εκεί...(Αυτά τα πόδια δεν είναι δικά μου, εγώ τράβαγα φωτό :)Η μικροσκοπική ανάλυση του πράσινου νεφρίτη (pounamu)...Αν δεν κοιτάξω τις πολύτιμες πέτρες, τί θα κοιτάξω;;;Δείγματα του κοσμήματος hei tiki, από νεφρίτη της Δυτικής ακτής, που προήλθε από ανασκαφές σε όλη τη χώρα...Πολλά από αυτά, προέρχονται από άγνωστο φυλετικό υπόβαθρο και διαφέρουν σε μέγεθος, βάρος, τεχνική, διακόσμηση κλπ...Όλα αυτά τα ευρήματα ονομάζονται Taonga(ταόνγκα= θησαυροί)Ένα ξυλόγλυπτο με ένθετα μάτια από κοχύλι paua, από τα πολλά που φιλοξενεί το μουσείο...Το μυαλό μου όμως εμένα στα κοσμήματα...Εδώ ένα περιδέραιο από χρωματιστό σπάγκο και λουλούδια από κομμάτια κοχυλιών (μαργαριτοφόρα στρείδια- mother of pearl)Περόνη από ταρταρούγα...Παρόλο που δεν επικροτώ τη χρήση τέτοιων υλικών, πρέπει να παραδεχτώ οτι είναι αριστούργημα...Kεχριμπάρι από το δέντρο Kauri (Agathis australis), ένα είδος Αροκάριας, που φτάνει τα 50 μέτρα σε ύψος...Δύο από τα μεγαλύτερα δείγματα του είδους, βρίσκονται στο δάσος Waipua και θεωρούνται ιερά: το Matua Ngahere (πατέρας του δάσους) και το Tane Mahuta (άρχοντας του δάσους) που πρόσφατα κινδύνεψαν από πυρκαϊά , που έκαψε 30 εκτάρια του δάσους αυτού...Κάντε κλικ στα ονόματα να δείτε τα δέντρα...To stationwagon Holden του 1974, που ο ΝΖηλανδός καλλιτέχνης Jeff Thomson, μεταμόρφωσε, χρησιμοποιώντας λαμαρίνες και οξυγονοκόλληση, το 1991...Αρχικά κυκλοφορούσε κανονικά στους δρόμους και πήρε μέρος σε πολλές εκθέσεις, στην Αυστραλία και τη ΝΖ, αλλά το 1996 αγοράστηκε και δωρήθηκε στο μουσείο Te Papa, από τον ΝΖηλανδικό φορέα στοιχημάτων και λαχείων, τον αντίστοιχο δλδ με τον δικό μας ΟΠΑΠ...Tο έργο Pisupo lua afe (Corned beef 2000), του καλλιτέχνη Michel Tuffery...Ο σκοπός του γλύπτη ήταν να δείξει την αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες των λαών του Ειρηνικού ωκεανού, μετά την έλευση των αποίκων...Η ΝΖηλανδία είναι η έβδομη χώρα παγκοσμίως σε παχυσαρκία...Το κεφάλι ενός κριαριού, ντυμένο με γούνα κουνελιού, ασημένια διακόσμηση και διάφορα αξεσουάρ για εισπνοή (σνιφάρισμα) καπνού...Κατασκευασμένο το 1875 από άγνωστο τεχνίτη για την Mosgiel Woollen Factory Company στην Σκωτία, ανήκει στο "Μουσείο των Αποίκων" στο Otago (Dunedin), από το οποίο το "δανείστηκε" το μουσείο Te Papa και εκτίθεται στην πτέρυγα των "Σκοτσέζων" (=αποίκων)...(αυτοί εδώ, το θεωρούν αριστούργημα, εμένα πάλι, μια αποστροφή, μου την προκαλεί...Ψέματα να πω;;;)Η θέα προς τη μαρίνα, από τον 2ο όροφο του Μουσείου...Από τον εξωτερικό χώρο του μουσείου, μια υπέργεια είσοδος...Το λιμάνι και ένας από τους γερανούς, στο διπλανό χώρο...Μία ξύλινη κατασκευή, που στην ουσία είναι ένα τραπεζοειδές άνοιγμα στο τσιμεντένιο δάπεδο του εξωτερικού χώρου του Μουσείου, τους πάσαλους που υποστηρίζουν όλη την κατασκευή, έκθετους, και μια μικρή γέφυρα που ενώνει τις δύο άκρες του ανοίγματος, φέρνοντας τον περιπατητή κοντύτερα στη θάλασσα...Έχω την εντύπωση οτι το όλο κατασκεύασμα, ονομάζεται "Μπλε κύβος" ή κάτι τέτοιο, και σε μια εσωτερική πλευρά του, φέρει την εξής επιγραφή: "Blue rain from a clear sky, Our world in a cube of sunlight-but to the south, the violet admonition of thunder" από ένα ποίημα του Alistair Τe Ariki Campbell, που ονομάζεται "Blue rain"...Τα παγκάκια δίπλα στην ξύλινη κατασκευή και με φόντο τα κτίρια του κέντρου της πόλης, κάτω από τον βροχερό ουρανό...
Στο επόμενο, αποφάσισα να συνεχίσω κανονικά με τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις, και να μην κάνω ανάρτηση σφήνα...
Καλά να περνάτε...

56 comments:

Ξανθή said...

Ήρθα για το δεύτερο ταξίδι, υπέροχο κι αυτό!!
Το κόσμημα κι εμένα μ΄έκανε να σταθώ και να το θαυμάσω, όποτε πάμε σε μουσεία επικεντρώνομαι πολύ στα κοσμήματα.
Καλό βράδυ και σε ευχαριστούμε για το ταξίδι που μας χάρισες.

ria said...

πως ακριβώς παίρνουν το κεχριμπάρι από τα δέντρα αυτά; νόμιζα ότι το κεχριμπάρι είναι στην ουσία, απολίθωμα...

φοβερές φωτογραφίες, πάω να ανοίξω τις φωτο σε μεγάλη διάσταση και να δω και τα δέντρα!!!

faraona said...

Ταξίδεψα πάλι μαζί σου καλή μου Αρτάνις.
Αχ ολα ωραία ηταν αλλα στο κολιέ απόμεινα στήλη αλατος!
Και το τραγούδι όνειρο!
Τα φιλιά μου

P. Kapodistrias said...

Με τα μάτια σου βλέπουμε! Τι καλά! Βλέπε για εμάς! Όλα σου όμορφα, από τόπους που δεν θα πάμε ποτέ!

Sophia Kollia said...

ΑΧΑ!! Είμαι πρώτη και γλιτώνω το πάτα το πλήκτρο μια ώρα για να περάσουν τα 80 πλας σχόλια! Τι ωραία!
ΤΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙ . ΜΠΡΡΡΡΡΡ! Τα κοσμήματα
μου άρεσαν πάρα πολύ αλλά ενθουσιάστηκα με το πίνακα που πατάς!!
Σε λίγο θα είναι τα τραπέζια και θα βλέπεις το μενού και θα παραγγέλνεις..Το μυαλό μου στο φαί!
Καλή Κυριακή

kariatida62 said...

Άντε είδαμε πάλι τόσα πράγματα απο την ΝΖ στο τέλος θα νομίζω ότι την εχω επισκεφθεί! Μ'εντυπωσίασε το καλαμάρι..άντε να το δεις απότομα μπροστά σου ενώ κολυμπάς!:))

Artanis said...

@Ξανθή μου, ενώ με ενδιαφέρουν όλα τα εκθέματα και τα παρατηρώ προσεκτικά, τα κοσμήματα, λόγω της δουλειάς, τα κοιτάω πάντα λίγο παραπάνω :)
Ορισμένα κομμάτια ήταν πανέμορφα, τα κεχριμπάρια τα λάτρεψα!!!
Καλησπέρα από ΝΖ, καλό σου βράδυ και καλή Κυριακή αύριο...

Artanis said...

@ria, το συγκεκριμένο κεχριμπάρι σχηματίζεται με τον ίδιο τρόπο, όπως το κεχριμπάρι του βορείου ημισφαιρίου....Το Καούρι είναι ένα είδος κωνοφόρου, και για να μετατραπεί το ρετσίνι του σε κεχριμπάρι, πρέπει πρώτα να περάσουν χιλιάδες χρόνια...Στην αρχή το βρίσκανε στις παραλίες (όπως κάποτε στη Βαλτική) και αργότερα το ξέθαβαν από τις αμμοθύνες και άλλα μέρη κοντά στις ακτές...Οι άποικοι το εκμεταλλεύτηκαν με το να εμπορεύονται τεράστιες ποσότητες, και ακόμα και σήμερα κυκλοφορούν πολλοί βώλοι (κοντά στο κιλό) στην αγορά, προς επεξεργασία...
Άμα δεις τα δέντρα, θα καταλάβεις το μέγεθος...Έχουν ηλικία 2000 ετών έκαστο...
Καλό βράδυ από ΝΖ, φιλιά...

Artanis said...

@faraona μου, φαντασία, με ελάχιστα υλικά, αυτό μου έκανε εντύπωση κυρίως, όταν είδα τα κοσμήματα...
Έχω πάθει ένα deja vu με το τραγούδι και όλο προσπαθώ να θυμηθώ αν -εκτός από το άσπρο άλογο που έχει βγει κατευθείαν από τον "Αγνοούμενο"- έχω δει κάτι παρόμοιο σε κάποια άλλη ταινία...
Φιλιά πολλά, καλό βράδυ να έχεις...

Thalassenia said...

Άλλο ένα ποικιλόμορφο ταξίδι μας χάρισες.
Σ΄ευχαριστούμε.

Φιλιά θαλασσένια.

Artanis said...

@Π.Κ. το κατά δύναμην!
Άμα σας αρέσουν αυτα που είδα εγω και σε σας, αυτό έχει σημασία :)
Καλό σας βράδυ, φιλιά στην όμορφη Ζάκυνθό μας...

Artanis said...

@sofia μου, όσον αφορά το καλαμάρι, ένα μπρρρρρρρρρ κι από μένα :)
Το διαδραστικό πάτωμα-τοίχος, πολύ ωραίο...Μου θύμισε ένα βιντεοκλίπ του Michale Jackson, που πατούσε τα πλακάκια και άναβαν τετράγωνα :)
Αστείο- αστείο, αλλά πολύ εξυπηρετικό και εκπαιδευτικό μέσο...
Ε όχι και 80 σχόλια...Δεν έχω και τόσα πολλά :)
Τεσπά, να μπαίνεις εσύ και μην σε νοιάζει για τη σειρά, τα διαβάζω όλα τα σχόλια εγώ, μην ανησυχείς...
Σε φιλώ, καλό βραδάκι να έχεις και καλή Κυριακή αύριο...

Tzeve said...

απλά δεν υπάρχει το video και το τραγούδι...σ'ευχαριστώ πολύ...

Ελένη Μπέη said...

Άλλη μια ωραία ξενάγηση μας έκανες. Θα ξαναπεράσω γιατί τώρα σε διάβασα βιαστικά. Θέλω να ξαναδώ τις φωτο πιο λεπτομερώς.

Artanis said...

Φίλη @kariatida62, αυτό το καλαμάρι ζει σε πολύ μεγάλα βάθη και δεν το βλέπει ανθρώπου μάτι -συνήθως...Στο Μεξικό ξέρω, πώς ένα αντίστοιχα μεγάλο είδος ανεβαίνει στην επιφάνεια για να τραφεί, αλλά σε διάφορες "συναντήσεις" με ψαράδες, απλά τους κοίταζαν, ενώ λόγω όγκου, θα μπορούσαν να τους έχουν συνθλίψει μαζί με τη βάρκα τους και ενδεχομένως και φάει...Αλλά δεν ενδιαφέρθηκαν να το κάνουν...
Τεσπά, τεράστιο πλάσμα...Αλλά μάλλον αγαθό...
Καλημέρα, σε φιλώ...

Artanis said...

@Thalassenia μου, μερικές μόνον φωτό από τις πολλές στο Te Papa...
Χαίρομαι που σου άρεσαν, καλημέρα σου...

Artanis said...

@Λασπο μου, αφού σου άρεσε, αυτό έχει σημασία...
Νά 'στε καλά, φιλιά στο Κατερινιώ...
Καλημερούδια και καλή Κυριακή...

Artanis said...

@Νερένια μου, πέρνα όποτε θες, θα έχω ανοιχτά :)
Καλημέρα από ΝΖ, να έχεις μια όμορφη Κυριακή...Σε φιλώ...

Anonymous said...

Υπέροχες οι φωτό σου, όπως πάντα.
Με εντυπωσίασε ιδιαίτερα το κεχριμπάρι αλλά και το μέγεθος των δέντρων, από τα οποία το παίρνουν (καθώς και όσα αναφέρεις και παραπάνω στα σχόλια γι΄ αυτό) αλλά μου έκλεψε τη καρδιά το περιδέραιο με τα λουλούδια από κομμάτια κοχυλιών
Τρελλάθηκα.
Να είστε καλά. Σε φιλώ.

mia maria said...

Πολύ όμορφες και οι φωτογραφίες και η ανάρτηση σου, όπως πάντα! καλή εβδομάδα από αύριο!

ria said...

ευχαριστώ για την επεξήγηση.

καταπληκτικές όλες οι φωτογραφίες.

όταν έρθεις στη ελλάδα, θέλω ένα τέτοιο σβώλο, οχι του κιλού βέβαια, πως να σου στείλω τα χρήματα πες μου και θα τα έχεις πάραυτα!

εχω εντυπωσιαστείκαι με τη δική σου δουλειά και περιμένω πως και πως να γίνω πελάτισσά σου!!!

φιλιά από τη χειμωνιάτικη αθήνα!

Madame de la Luna said...

Ενδιαφέροντα τα εκθέματα.. αλλά και τα δέντρα τεράστια ε; Είδα τις φωτογραφίες κι έπαθα πλάκα.


Φιλί και σ' ευχαριστούμε!

U.S. said...

πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση, αρτάνις μου! κοιτάζω τα δύο τελευταία ποστ σου και σκέφτομαι πόσο πολύ θέλω να κάνω ένα ταξιδάκι, έτσι για το ξέσκασμα! φιλιά πολλά πολλά!

Hfaistiwnas said...

Θαυμάσιες!
Γιγάντιο καλαμάρι; Ουάου!
Όμορφο το θέατρο! Σαν τη μύγα μες το γάλα βέβαια! :)
Το κεχριμπάρι οραίο υλικό..
Όταν λες μικροσκοπική ανάλυση εννοείς ότι αυτό βλέπουμε όταν κοιτάξουμε νεφρίτη από το νικροσκόπιο έτσι; Ωραία χρώματα έχει!

hackaday said...

Καταπληκτικές φωτό. Μακάρι μια μέρα να θαυμάσω όλα αυτά που μας δείχνεις από κοντά. Καλή εβδομάδα.

ritsmas said...

Kalispera sou
Ελπίζω να γράψεις βιβλιο επιστρέφοντας !!! Φιλια από Αθήνα. πηρα το γιουτιουμπακι και το ανεβασα στο φέις με αναφορά σε εσένα!!

nikiplos said...

καλησπέρα... πολύ όμορφες οι φωτογραφίες και ακόμη περισσότερο μου άρεσε η περιγραφή σου... Πρέπει να σου πω ότι ένιωσα δέος με τα δυό δέντρα που είδα... κάποτε μικρός είχα φυτέψει μια αροκάρια σε μια επαρχιακή πόλη... (εκεί γύρω στα 1978). Μ Την επισκεπτόμουν συχνά στα χρόνια που πέρασαν, γιατί δεν πιάνει εύκολα στην Ελλάδα...,μεγάλωσε και έγινε τρανή ξεπερνώντας το γειτονικό σπίτι μέχρι το 1998, που την έκοψαν οι ιδιοκτήτες για να χαλάσουν για πάντα τον όμορφο εκείνο κήπο, χτίζοντας μια τσιμεντένια υπερκατασκευή...

Artanis said...

@houlk μου, το κεχριμπάρι το αγαπάω πολύ, αλά πολύ δύσκολα αγοράζω πλέον, και ο λόγος είναι οτι πολύ δύσκολα βρίσκει κάποιος 100% φυσικό κεχριμπάρι στην αγορά...
Το κολλιέ από μαργαριτοφόρο στρείδι και κόκκινο σπάγκο, ίσως μοιάζει πολύ απλό στη κατασκευή του, αλλά είναι πανέμορφο...
Φιλιά πολλά, καλημέρα και καλή βδομάδα να έχουμε...

Artanis said...

@big mama μου, σ' ευχαριστώ...Καλημέρα και καλή βδομάδα και σε σένα, φιλιά...

Artanis said...

@ria μου, χαίρομαι που σε βοήθησα με την απάντησή μου στο προηγούμενο σχόλιο...Λοιπόν, υπάρχουν διάφορες τιμές για το συγκεκριμμένο κεχριμπάρι, όπως και διαφορετικές ποιότητες: βώλους βρίσκεις στο νετ, αλλά κοσμήματα όχι...
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια (για το ποστ και τα κοσμήματά μου),
νά 'σαι καλά...
Καλά να περνας, καλημέρα και καλή βδομάδα να έχουμε...

Artanis said...

@Φεγγαροκυρά μου, κι εγώ έπαθα την ίδια πλάκα, γι' αυτό έβαλα το λινκ στος φωτό...Πολύ θα ήθελα να τα δω από κοντά!
Φιλιά κι από μένα, καλημερούδια και καλή βδομάδα...

Artanis said...

@U.S. μου, έρχονται και άλλα παρόμοια ποστ, με πολλή φύση, που πιστεύω θα σου αρέσουν πολύ...
Να έχεις μια όμορφη μέρα και μια υπέροχη βρομάδα, σε φιλώ...

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου, όλα τα λες σωστά, δεν χρειάζεται να με ρωτάς!!!
Και ο νεφρίτης στο φυσικό και πιο κοινό του χρώμα, εδώ στη ΝΖ, είναι πράσινος...Οπότε όπως και να μοιάζει κάτω από το μικροσκόπιο, σε πράσινες αποχρώσεις θα τον δεις να κυκλοφορεί :)
Καλημέρα κι από μένα, καλή βδομάδα να έχεις...Σε φιλώ...

Artanis said...

@hackaday μου, καλημέρα και καλή βδομάδα να έχουμε...Και για μας, η ΝΖ ήταν όνειρο που κατα τύχη πραγματοποιήθηκε..Όμως ήρθαμε εδώ εντελώς απληροφόρητοι, κι αυτό ήταν λάθος...Γι' αυτό γράφω όλα αυτά τα σχόλια, για να δινω τη σωστή διάσταση των πραγμάτων...
Ωστε να ξέρεις κάποτε, όταν αποφασίσεις να έρθεις, τί θα συναντήσεις :)
Σε φιλώ, καλά να περνάς...

Artanis said...

@ritsmas μου, δεν νομίζω να γράψω κανένα βιβλίο, αφού επιστρέψω, αλλά σ' ευχαριστώ για το σχόλιο :)
Επίσης σε ευχαριστώ για το λινκ στο ποστ...Καλημέρα σου και νά'σαι καλά...Φιλιά πολλά από ΝΖ...

Artanis said...

@Νικιπλέ μου, καταλαβαίνω πώς νοιώθεις...Διάβαζα στη Βικιπαίδεια για τα δέντρα του είδους Καούρι, και είναι απίστευτο που έστω κι αυτά τα δέντρα επιβίωσαν, από την καταστροφική μανία των λευκών...
Ξέρεις, τώρα, οι Συντηρητικοί θέλουν να δώσουν σε χρήση (εξόρυξη κάρβουνου), γαίες μέσα σε 6 Εθνικά πάρκα...Γίνεται χαμός εδώ πέρα...Το ίδιο είχε γινει και όταν επέτρεψαν να υλοτομηθεί ο πυρήνας του δάσους Warawara state forest...
Το "σύνδρομο των νέων ιδιοκτητών", είναι πολύ γνωστό: Μόλις μια ιδιοκτησία αλλάζει χέρια, τα δέντρα είναι τα πρώτα θύματα...
Στο Βόλο μέχρι το 2005 είχαμε σε όλο το παραθαλάσσιο μέτωπο, πολλές τεράστιες αροκάριες που είχαν επιζήσει από το χιονιά του 1999...Δυστυχώς με τον ακόμα μεγαλύτερο χιονιά του 2005, καταστράφηκαν και όλες όσες είχαν μείνει... Διαφορετικα, πολύ δύσκολα αποφασίζεις να κόψεις μια αροκάρια, αλλά εδώ που τα λέμε, ισοπεδώνουν τεράστιους πλατάνους, στην αροκάρια θα σταματήσουν, μερικοί- μερικοί;
Τεσπά, πολύ λυπάμαι :(
Καλημέρα σου και σε φιλώ...Καλή βδομάδα, στο -ανοιξιάτικο, υποθέτω- Παρίσι...

Ektoras said...

Καλησπέρα Artanis μου (από Ελλάδα) και καλή σας εβδομάδα.
Μεγιά και το νέο look του blog, από τα πιο όμορφα του!

Όντως καταπληκτικό το βίντεο με πολλές σημειολογίες αν και δεν είμαι σίγουρος οτι τις κατάλαβα όλες :)

Μέχρι και το κεχριμπάρι μου άρεσαν όλα πάρα πολύ... μα καλά έχω δει αροκάριες στην Ελλάδα, αλλά αυτές δεν παίζονται!

Απορία: μέσα σε τι υγρό διατηρούν το τεράστιο καλαμάρι και τι είναι αυτά από κάτω μεσα στα βαζάκια;

Απο το κεχριμπάρι λοιπόν και κάτω, δεν μου άρεσε τίποτα. Φυσικά δε μιλάω για την ανάρτησή σου, αυτή όπως πάντα υπέροχη και επιμορφωτική αλλά με έπιασε και 'μένα μια ανατριχίλα με το κριάρι, το δε αμάξι μια σκέτη κακογουστιά και οι πόλεις τους μπορεί να έχουν μεν ρυμοτομία να είναι καθαρές κλ.π. αλλά είναι άχαρες, θα έλεγα, δίχως κάτι το εξαιρετικό, δίχως φαντασία.

Πολύ καλά κάνεις και δείχνεις και τις δυο όψεις όπως έχεις κάνει και σε προηγούμενες αναρτήσεις, διαφορετικά θα είχα την εντύπωση πως η Νέα Ζηλανδία είναι ένας παράδεισος...

Χαιρετώντας με πολλές ευχές για μια καλή εβδομάδα, παραθέτω από Καβάφη:

"και τες καλές πραγμάτειες ν'αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι έβενους"

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ said...

Είχα τώρα να διαβάσω και τα σχόλια των φίλων οσυ σήμερα.

Εγώ, πραγματικά, σε ευχαριστώ που μας προσφέρεις τέτοιες "τροφές" της σκέψης...

Είναι υπέροχη δουλειά, το έχω ξαναπεί.

Σε φιλώ.

Κώστας
vloutis.blogspot.com
vlouits.wordpress.com
facebook.com/kostasvloutis
twitter.com/kostasvloutis

Benikos place said...

Πολύ ενδιαφέρουσα η ξενάγηση! Την καλημέρα μας από το λασπωμένο Βερολίνο.

Artanis said...

@Ektoraκι μου, είπα να βάλω λίγη φύση στο μπλογκ, μιας και βρήκα τον τρόπο ;)
Λοιπόν, το τραγούδι χρησιμοποιεί πολλά κομμάτια από ταινίες και σύμβολα, στο βίντεό του...Στην ουσία δείχνει το ταξίδι προς τη συνειδητοποίηση, με μέσο το ...ποδήλατο(προσωπική προσπάθεια)
Τα βαζάκια περιέχουν διάφορα όργανα του καλαμαριού, πχ το ράμφος του κλπ...Υποθέτω το διατηρούν σε κάποιο είδος χημικού (είμαι σίγουρη στην ιστοσελίδα του λινκ, θα αναφέρει τη χημική σύσταση)
Το κεχριμπάρι από τα αγαπημένα μου υλικά...Ξέρεις με το συγκεκριμένο, οι Μαορί, παρασκεύαζαν την βαφή για τα μόκο τους (το τατουαζ, δεν είναι ακριβώς τατουάζ, αλλά βάψιμο...)
Για τα υπόλοιπα δεν θα σχολιάσω, παρά μόνον θα σου πω αυτό,(που το έχω ξαναπεί): Όταν ήρθαμε, ήμασταν εντελώς απροετοίμαστοι, στο τί θα συναντούσαμε...Η ΝΖ είναι μια χώρα όπως όλες, με τα δικά της προβλήματα κλπ, τα οποία προσπαθώ να αναφέρω πάντα, μόνον σαν εξτρά πληροφόρηση και για τίποτε άλλο...
έχεις καλημέρες και από τον Ίωνα, φιλιά...

Artanis said...

@ΚΩΣΤΑ ΒΛΟΥΤΗ μου, σ΄ευχαριστώ, με τιμάς...
καλημέρα από ΝΖ, σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλε @Beniko εμείς εδώ είχαμε πολλή ζέστη σήμερα, και αναμένεται να έχει αρκετή ζέστη και αύριο...(Ό,τι πρέπει για θάλασσα, όσο το κρατάει...)
Καλημέρες...

Υπερμίκης said...

Απόλαυσα και τα δύο μέρη της ανάρτησής σου Ουέλιγκτον.Λιτό και πανέμορφο το θέατρο Τσίρκα.Άραγε τι θεατρικά έργα να ανεβάζουν;Σαίξπηρ ή τίποτα μοντέρνα;Οι Μαοροί ασχολούνται με θεατρικές παραστάσεις;

Την παρατίμησαν τη Βικτώρια στις Αγγλόφωνες χώρες, αλλά ίσως να΄ναι κανονικό...Στην Αθήνα όμως δεν θα μπορούσαν να βρουν κάτι πιο αντιπροσωπευτικό για την ελληνική κουλτούρα όσον αφορά την ονομασία της πλατείας Βικτωρίας;

Φιλιά

Dinos-Art said...

Πολύ ωραίο ιστολόγιο.
Καλημέρα για σας;
(Για μας καλό βράδυ)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Αριστούργημα η ανάρτηση,όπως πάντα εξάλλου,
Εντυπωσιάστηκα με τους λίθους και την περόνη (κομψοτέχνημα)

Καλή σου μέρα,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

Αγγελικη Ν said...

Σε έχω επισκεφτεί πολλές φορές για να μελετήσω αυτή την ανάρτησή σου! Και κάθε φορά κάτι καινούργιο ανακαλύπτω! Στην αρχή με γοήτευσαν τα κοσμήματα, μετά το θέατρο, το μουσείο και η έκθεση! Αφού έλεγξα κάθε χιλιοστό των φωτογραφιών με απορρόφησε το κείμενο! Να είσαι καλά ήταν σαν να ήμουν και εγώ εκεί!

Artanis said...

@Υπερμίκη μου, από ό,τι ξέρω, κυρίως κλασσικά έργα ανεβαίνουν στο συγκεκριμένο θέατρο...Δεν ξέρω αν οι Μαορί ασχολούνται με θεάματα πλην των δικών τους, αλλά σίγουρα έχουν αρκετούς εικαστικούς, ποιητές και συγγραφείς, ηθοποιούς κλπ...
Για την Πλατεία Βικτωρίας τί να σου πω, δεν ξέρω...Από ομώνυμες πλατείες εδώ, χαμός...
Να είσαι καλά, σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλε @Dinos-Art, ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο...Τώρα που σου απαντώ, έχουμε 3.38 το απόγευμα της Τετάρτης(εσείς έχετε 4.38 τα ξημερώματα...11 ώρες διαφορά από μας...
Καλημέρα λοιπόν, από ΝΖ, και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...

Artanis said...

@Γλαρένια μου, καλημέρα κι από 'δω, φιλιά πολλά και καλά να περνάς...

Artanis said...

@Αγγελικη Ν μου, τί αν πω, με κολακεύεις...Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια...
Σε φιλώ, καλημέρα σου...

το μυστικό της κοντέσας... said...

Υπέροχο το blog σου..ειδικά με τα δύο αυτά πανάρχαια δέντρα έπαθα πλάκα.

Yπέροχο και το video.. ήδη σκέφτηκα κανα δυο ανθρώπους που θέλω να το στείλω.

Καλή σου μέρα.

apos said...

Tα Μουσεία καταπληκτικά, αλλά και το παγκάκι στο τέλος, «τα σπάει», που λέμε.
Περίεργη πόλη η πρωτεύουσα, πάντως. Τουλάχιστον από αυτά που βλέπω. Είχα την εντύπωση ότι θα είχε πιο βρετανικό χρώμα. Ξεκίνησε και εδώ ο δήμαρχος διαγωνισμό για νέα παγκάκια...

(για το πιο άσχημο κτίριο στην Αθήνα: τι να πρωτοσκεφτείς. Προσωπικά με ενοχλεί αφάνταστα το κτίριο του ΟΤΕ. Περισσότερο και από το mall)

Artanis said...

Φίλη @Κοντέσα, χαίρομαι που σου άρεσαν τα ποστ και οι φωτό...Το βίντεο είναι πολύ ωραίο, κι εγώ το λατρεύω (όλο αγαπημένα βίντεο θέλω να ανεβάζω...)
Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο, ελπίζω να απολαύσεις και τα επόμενα ποστ και βίντεο...
Καλημέρα από ΝΖ...

Ταχυδρόμος! said...

Καταιγισμός. Σου στέλνω το βιβλίο! Αλλά θέλω photo και post!!!!!!!!!!!

Roadartist said...

Πολύ ενδιαφέρον :) :) :)

Άθεος said...

Ωραίο κι αυτό το ταξιδάκι.
Από διακοπές όμως πώς τα πήγατε;
Το καλοκαιράκι εκεί τελειώνει. Δεν πήγατε κάπου να κάνετε τα μπάνια σας ή δεν συνηθίζεται;