Tuesday, November 11, 2008

Η χελώνα Μάνα Κουράγιο πάει για ύπνο...

Την Πρωτομαγιά του 2007, έφτασε στον σταθμό, η χελώνα Μάνα κουράγιο...Σχετικά με το όνομά της και την ιστορία της, κοιτάξτε http://artanis71.blogspot.com/2008/04/blog-post_23.html
Μετά από όλον αυτόν τον καιρό λοιπόν της αναγκαστικής αιχμαλωσίας της, ήρθε η ώρα να απελευθερωθεί σε ελεγχόμενο χώρο, προκειμένου να πέσει σε χειμέρια νάρκη σε φυσικό περιβάλλον και να ξυπνήσει την ερχόμενη 'Ανοιξη...Η απελευθέρωση έγινε την περασμένη Τετάρτη, σε παραθαλάσιο κτημα της Ν.Αγχιάλου, που ανήκει στη φίλη μου και μέλος του σταθμού, Δέσποινα, η οποία θα αναλάβει από τούδε και στο εξής, την παρακολούθησή της...Οι φωτό που ακολουθούν, παρουσιάζουν βήμα προς βήμα την προσπάθεια προετοιμασίας της χελώνας, για την απελευθέρωση...

1η φάση: Αλλαγή επιδέσμων και καθαρισμός. Το βάθος και η εικόνα του τραύματος τρομάζουν, αλλά είναι μόνον η πρώτη εντύπωση. Πριν από 2 χρόνια ολόκληρη αυτή η κοιλότητα ήταν γεμάτη αίμα και υγρά. Τώρα είναι στεγνή, καθαρή και κάτω από τα θραυσματα έχει δημιουργηθεί σκληρή λευκή κερατίνη , που ήδη καλύπτει μεγάλο μέρος του κενού και ανεβαίνει προς την επιφάνεια...
Λίγος καθαρισμός ακόμα, πριν να μπουν οι νέοι επίδεσμοι που θα καλύψουν πάλι την κοιλότητα του τραύματος. Απομακρύνονται μικρά θραύσματα που αποκολλώνται από μόνα τους, καθώς αναδημιουργείται η κερατίνη...
Έτοιμη για την american tape...Μας έσωσε κυριολεκτικά...
Και αφού στερεώσαμε τους επιδέσμους, θα φροντίσουμε την στεγανότητα του τραύματος...
2 φάση: η μέρα της απελευθέρωσης...
Επιστρατεύτηκε μέρος κόκκινου πλαστικού, το σκληρότερο αλλά και λεπτότερο που βρέθηκε στο σπίτι...Θα στεγανοποιήσει το τραύμα, κρατώντας τους επιδέσμους ανέπαφους...
Αφού στερεώθηκε στα πλαϊνά, καλύπτεται ολόκληρο το πάνω μέρος του καβουκιού...
Η πρώτη χελώνα -αστροναύτης, έτοιμη για απελευθέρωση στο φυσικό της περιβάλλον...
Μετά από τόση ενόχληση, έσπευσε να εξαφανιστεί...Ελπίζουμε όλα να πάνε καλά, και να περάσει τον χειμώνα χωρίς πρόβλημα...
Και μια νότα αισιοδοξίας, από την αγριοτριανταφυλλιά της φίλης Δέσποινας...

65 comments:

Anonymous said...

Όλα θα της πάνε καλά και δεν θα έχει κανένα πρόβλημα! Αντέχουν οι χελώνες :) Φιλιά πολλά!

Hfaistiwnas said...

Καλά είστε απίστευτοι! Την φασκιώσατε την καημένη!!!
Μπράβο για την δουλειά σας..
Η "μάνα κουράγιο" με είχε συγκινήσει ιδιαίτερα...

DRN 06 said...

Η πρώτη χελώνα αστροναύτης!
Πολύ καλό... :-)
Πολύ καλή και η δουλειά που κάνετε.
Keep on!

Roadartist said...

Το καημένο..
Μπράβο που τη φροντίσατε έτσι..φιλάκια!!

animavox said...

τι όμορφο και αισιόδοξο "φωτορεπορτάζ.." !! Αχ είσαι τρομερή μαγείρισσα .Κάθε φορά μας σερβίρεις αυτούς τους φοβερούς συνδυασμούς ,απλότητας, γλυκύτητας, ανθρωπιάς αισιοδοξίας και …χιούμορ. Σ΄ευχαριστούμε πολύ.

Σταλαγματιά said...

Την καημένη,
πως κατάφερε και τραυματίστηκε έτσι;
Ευτυχώς που υπάρχουν οργανώσεις όπως εσείς και φροντίζουν αυτά τα καημένα.
Μπράβο, χίλιες φορές μπράβο.

kostaslogh said...

Είσαι υπέροχο πλάσμα

Anonymous said...

Καλή μου Artanis είναι τρομερό αυτό που συμβαίνει με τις χελώνες και τους σκαντζόχοιρους στους δρόμους. Μένω κοντά στην Πεντέλη και βγαίνουν αρκετά τέτοια ζωάκια στους δρόμους, λες και το κάνουν επίτηδες οι αυτοκινητιστές και τα πατάνε. Φαντάζομαι και αυτή από κάτι τέτοιο θα έγινε έτσι.
Πως εξασφαλίζετε την χελώνα από τα τσιμπούρια τώρα που θα είναι σε χειμερία; Με τις δικές μου είναι συνεχής πάλη να αφαιρώ τα τσιμπούρια από τις πτυχές των ποδιών.
Να είσαι καλά Artanis και συγχαρητήρια για το έργο σας. Μήπως στην παρέα σας είναι ένας κτηνίατρος ονόματι Χρήστος;
Πολλά φιλιά gskastro

Sophia Kollia said...

Χαρά στο κουράγιο σας!!
καλημέρα

Giorgos Varvakis said...

Φανταστική αντιμετώπιση τραυματία!! Χίλια ΜΠΡΑΒΟ

Artanis said...

@Θείε Σκρουτζ, καλημέρα...
Κι εμείς αυτό ελπίζουμε φίλε μου...Θα ήταν μεγάλο ρίσκο να περάσει ακόμα ένα χειμώνα μέσα σε κλουβί με ψαλιδόχαρτο...Το ζώο είναι υγιέστατο, και είχε όλον τον καιρό να εγκλιματιστεί στον χώρο που θα περάσει με φυσικό τρόπο τη χειμερία νάρκη της και να ξυπνήσει πάλι με το καλό την ερχόμενη Άνοιξη...
Σε φιλώ...

Artanis said...

@Ηφαιστιωνάκι μου, δυστυχώς δεν γινόταν αλλιώς...Πρέπει το κενό να μείνει καθαρό και στεγνό...Και επίσης πρέπει να έχει αρκετή κάλυψη σε περίπτωση που έχουμε σκληρό χειμώνα με χιόνια κλπ. Το καύκαλο αποτελεί φυσική μόνωση από το κρύο, και στην περίπτωση της Μάνας -Κουράγιο, δεν υπάρχει... Είναι ρίσκο η απελευθέρωσή της, αλλά θα ήταν ακόμα πιο μεγάλο ρίσκο να την κλείσουμε σε ένα κλουβί και να την αναγκάσουμε να πέσει σε ύπνο, μέσα σε ψαλιδόχαρτο...
Να έχεις μια όμορφη μέρα, σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλε @Dreamon, με όλην αυτήν την ασημένια ταινία πάνω της, με αστρονάυτη μοιάζει...Σ' ευχαριστούμε για τα καλά λόγια, καλημέρα και σε σένα...
Φιλιά...

Artanis said...

@Καλλιτέχνιδά μου, ελπίζουμε μόνον να πάνε όλα καλά...Απλά θεώρησα πως δεν μπορούσε ακόμα να απελευθερωθεί στην ανοιχτή φύση, με τέτοιο σπάσιμο στο καβούκι...Σε μια παρόμοια περίπτωση στην Μασσαλία, σε ένα αντίστοιχου μεγέθους αρσενικό, πήρε 6 χρόνια να γίνει...Κι εμείς μιλάμε για μόλις τον 2ο χειμώνα της συγκεκριμένης χελώνας...
Να έχεις μια όμορφη μέρα, σου στέλνω πολλά φιλιά...Βρήκες τη σελίδα του Ίωνα;

Artanis said...

Φίλε @Animavox, με κολακεύεις...
Απλά το είχα αναφέρει από τον περασμένο Απρίλιο σε ποστ, σχετικά με την κατάσταση της χελώνας και τον επανέλεγχό της το φθινόπωρο, και τελικά αποφάσισα να της αφιερώσω άλλο ένα ποστάκι με φωτό...
Ελπίζω μόνον να πάνε όλα καλά...
Καλή σου μέρα, φιλιά...

Artanis said...

@Αναστασία μου, την χτύπησε επίτηδες ένας οδηγός, όταν την είδε στην άκρη του δρόμου...Το μέγεθός της λόγω της ηλικίας της, την "έσωσε", αλλά ήδη η βλάβη ήταν πολύ μεγάλη ωστε να απελευθερωθεί στην φύση...Την κρατήσαμε σχεδόν 2 χρόνια, και φέτος θα περάσει τον πρώτο της χειμώνα μετά το ατύχημα με χειμερία νάρκη σε φυσικό αλλά ελεγχόμενο περιβάλλον...
Να είσαι καλά, σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλε @Kostaslogh, σ' ευχαριστώ πολύ, με κολακεύεις...Ένα ακόμα από τα υπέροχα ζώα του σταθμού Προστασίας, έιναι και η Μάνα -Κουράγιο...
Καλή σου μέρα, σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλε @gskastro, το πιστεύω πως τα χτυπουν επίτηδες...Κι εμείς κινούμαστε σε επαρχιακούς δρόμους μέρα και νύχτα, και ποτέ δεν χτυπήσαμε ζώο, ούτε χελώνα, ούτε σκαντζόχοιρο, ασβό, νυφίτσα ή αλεπού...Ειδικά με τις χελώνας, είναι το μόνον εύκολο...Κατεβαίνεις από το αμάξι και την βάζεις στην άκρη, τί πιο απλό...
Κι εγώ με ένα τσιμπιδάκι φρυδιών κυκλοφορώ, αλλά η συγκεκριμένη χελώνα, μετά τον πρώτο καθαρισμό δεν χρειάστηκε να ξανακαθαριστεί...Το οικόπεδο που την είχα εγκαταστήσει ήταν καθαρό...
Συνεργαζόμαστε με πολλούς κτηνιάτρους, κυρίως σε ζητήματα θηλαστικών...Θα βοηθούσε να αναφέρεις το επώνυμό του, δεν τους γνωρίζω όλους...Αν δεν θες να το γράψεις με σχόλιο, στείλτο μου με μέηλ...
Να έχει μια όμορφη μέρα, φιλιά πολλά...

Artanis said...

@Σοφία μου σ' ευχχαριστούμε πολύ...Να είσαι καλά κι εσύ...
Καλή σου μέρα, φιλιά...

Artanis said...

Φίλε @gvarvakis, σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο, καλωσόρισες...
Ό,τι μπορούμε κάνουμε, κι ελπίζουμε για το καλύτερο...
Να έχεις μια όμορφη μέρα...

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ said...

Λατρεύω τους ανθρώπους που έχουν όμορφα αισθήματα και τα ξεδιπλώνουν απλόχερα κάθε στιγμή.

ΜΠΡΑΒΟ!!!

Την καλημέρα μου.

vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com

Artanis said...

Φίλε @Κώστα Βλουτή, καλημέρα κι από μένα...Σ' ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια, πραγματικά προσπαθούμε για το καλύτερο, όλοι οι εθελοντές του Σταθμού προστασίας...
Να έχεις μια όμορφη μέρα, φιλιά...

eva said...

Μαθήματα κουράγιου από την χελωνίτσα-αστροναύτη σου. Μπράβο σου, αρτανάκι μου. Μπράβο σου που το θεωρείς σημαντικό και αφιερώνεις χρόνο, κόπο και προσπάθεια στα ζώα που έχουν την ανάγκη μας κι εμείς προτιμάμε να γυρίζουμε την πλάτη.
Θέλω να παίξεις στο παιχνίδι της σκιάς. Θέλω να την αφήσεις να μιλήσει. Θα το κάνεις;

Φιλιά πολλά

Artanis said...

@Ευαγγελία μου καλημέρα...
Σ' ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση καλή μου, την σκέφτομαι από την ώρα που διάβασα την ανάρτησή σου και σου άφησα εκείνο το σχόλιο...Ο λόγος είναι πως το φοβάμαι λίγο αυτό το παιχνίδι...Θα μου πάρει λίγες μέρες ακόμα να το αποφασισω και να το στήσω...Θα σε ενημερώσω μόλις θα είμαι έτοιμη και αναρτήσω...
Σχετικά με την χελώνα: Ήταν πολύ τυχερή μέσα στην ατυχία της...Έπεσε σε καλά χέρια που μας την έφεραν, κι εμείς κάναμε ό,τι ήταν δυνατόν...Τα περισσότερα πάντως τα κατάφερε μόνη της...
Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά και να ξυπνήσει την άνοιξη, και να καταφέρει να απελευθερωθεί στην ανοιχτή φύση...
Να έχεις μια όμορφη μέρα, και σε ευχαριστώ και πάλι...

Maria Tzirita said...

Χελώνα - μάνα, κουράγιο! Θα τον βγάλεις τον χειμώνα! Μπράβο για τη δουλειά που κάνετε και φροντίζετε τα πλάσματα του Θεού, είστε αξιέπαινοι! Πραγματικά το χάρηκα το θέμα σου αυτό! Καλημέρες και φιλιά!

fish eye said...

πω πω εσυ την εκανες ολη αυτη την ''επισκευη;''

μπραβο για τις φωτο

την καημενουλα!

Σταλαγματιά said...

Την χτύπησε επίτηδες;
Έχω ένα κατάλληλο επίθετο που θα τον χαρακτήριζε αλλά
Σέβομαι τον χώρο σου και το κρατώ μέσα μου.
Τελικά μερικοί άνθρωποι την υπεροχή τους αυτή δηλαδή που δεν έχουν ουσιαστικά την επιβάλλουν σε εκείνους που δεν μπορούν να αντιδράσουν.

Artanis said...

Φίλη @Μαρία Τζιρίτα, καλησπέρα...
Κι εμείς ελπίζουμε πως θα πάει πολύ καλά...Το κτήμα της φίλης και μέλους του Σταθμού, Γ., μέσα στο οποίο απελευθερώθηκε είναι παραθαλάσσιο, και σίγουρα θα εχει μαλακότερο χειμώνα...Και την άνοιξη με το καλό,θα ανοιχτεί και πάλι το τρύμα, και θα αποφασίσουν τα παιδιά του σταθμού, αν θα την απελευθερώσουν στην ανοιχτή φύση, ή αν θα την κρατήσουν για ένα χρόνο ακόμα σε ελεγχόμενο χώρο(εγώ προσωπικά ελπίζω να μην χρειαστεί)...
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα. σε φιλώ...

Artanis said...

Φίλη @Αγκαλιές του φεγγαριού, καλωσόρισες...Καλή μου, όλον αυτό το χρόνο, η χελώνα τον έβγαλε με τον απλό άσπρο επίδεσμο, ωστε να αναπνέει το τραύμα, παραμένοντας καθαρό...Για τον χειμώνα όμως έπρεπε να παρουμε δραστικότερα μέτρα, όπως να προσπαθήσουμε να το κρατήσουμε και στεγνό...Γι' αυτό και καταφύγαμε σ' αυτό το "φάσκιωμα"...Την άνοιξη που θα ξυπνήσει και δεν θα το χρειάζεται, θα ανοιχτεί και θα καθαριστεί ξανά, και τότε θα παρθεί η απόφαση αν θα απελευθερωθεί, οριστικά αυτήν την φορά, στην ανοιχτή φύση...
Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο, να έχεις ένα όμορφο απόγευμα...

Artanis said...

@Αναστασία μου, στο ποστ Απριλίου που παρουσιάζω την χελώνα και την ιστορία της, κι εγώ μπινελίκωνα συνεχώς τον παλιάνθρωπο που τη χτύπησε και διαρκώς τον συνέκρινα με τον Ανθρωπο που ήταν παρών στο περιστατικό, σταμάτησε και τη μάζεψε και την μετέφερε στον σταθμό, για περίθαλψη...Αυτός ήταν και ο λόγος που το ζώο είχε αμεση αντιμετώπιση και τώρα έχει την ευκαιρία να απελευθερωθεί και να συνεχίσει την μακριά ζωή του στους αγρούς...Μλκες όμως δεν θα σταματήσουν να υπάρχουν, το ξέρω...
Και κάτι ακόμα: Σε παρακαλώ πολύ, να μιλάς όπως αισθάνεσαι...Όλοι φίλοι είμαστε εδώ...
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα, σε φιλώ...

Thalassini said...

Σαν διαστημική χελώνα με αυτό το ασημένιο. Σημαντική αυτή η προσπάθεια.Και η γριοτριανταφυλλιά μούρλια.

Φιλάκια πολλά

Παλμος said...

ΑRTANIS μου καλησπέρα!!!


Σας ΘΑΥΜΑΖΩ για ολο αυτο!!!!

Τι όμορφα συναισθηματα όταν σωζεις μια ζωη!!!!


Πολλα φιλια.

δεσποιναριον said...

Καταλαβα καλα Αρτανακι. Την ειχατε εναμσυ χρονο και την φροντιζατε ; Ειστε υπεροχοι! Ελπιζω μονο μ μη βγει σε κανενα δρομο. Οταν ημουν μικρη ειχα δυο χελωνιτσες τον Τσικο και τον Τσιλλυ. Καποια μερα καποιος μας τις πηρε και τις δυο μαζι. Το τι κλαμα ριξαμε με την αδερφη μου!

Artanis said...

@Θαλασσινή μου καλησπέρα...
Σαν αστροναύτης δεν είναι; Γι' αυτό την είπα έτσι κι εγώ...
Και η αγριοτριανταφυλλιά υπέροχη...Την ζήλεψα πραγματικά...
Εσείς πώς είστε; Όλα καλά με το μωράκι σας; Να μου το φιλήσεις, το θαλασσάκι σου...

Artanis said...

@Παλμέ μου καλησπέρα...Κάνουμε ό,τι μπορούμε καλή μου...Εθελοντικά πάντα...Και η απελευθέρωση, είναι η καλύτερη στιγμή της περίθαλψης...Η καλύτερη και η πιο κρίσιμη...
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ, σε φιλώ...

Artanis said...

@Δεσποινάριό μου, είναι περιφραγμένο το κτήμα, με ψηλό τοίχο, και δεν μπορεί να βγει...
Για τις χελώνες που είχατε με την αδελφή σου, το είχαμε ξανασυζητήσει τον περασμένο Απρίλιο...Μπορεί να τις πήρε ο μπαμπάς σας για να τις απελευθερώσει και να μην σας το είπε...Εμένα οι γονείς μου, το έκαναν αυτό, αρκετές φορές, όταν ήμουν παιδί...Τώρα δεν θα έπαιρνα ούτε για αστείο μια υγιή χελώνα από την φύση, απλά και μόνο για να την έχω στον κήπο...
Είναι και παράνομο συν τοις άλλοις...
Να είσαι καλά, σε φιλώ...

Anonymous said...

Βρε εσύ να σου πω κάτι, έχω μείνει πραγματικά άφωνη. Θέλει πολυ ψυχή για να μπορείς να δίνεσαι έτσι και την μοιράζεις απλόχερα. Είσαι υπέροχη!

xaos said...

Καλε και γω νομιζα λες για μενα!!Χα χα.Μπραβο σας κανατε καλη δουλεια. Σε σας επρεπε να φερω και τη δικια μου που επεσε απο τον 6ο όροφο.Τωρα ειναι καλα ομως ευτυχως

mahler76 said...

η πρώτες φωτογραφίες απλά σοκαριστηκές. Δηλαδή το καβούκι της αναδημιουργείται ή θα μείνει με το πλαστικό μια ζωή?

------ said...

Πω πω!!να μου το λέγανε δε θα το πίστευα ότι μπορούσε να σωθεί!!!!

Artanis said...

@Freedula μου, και για μένα δύσκολο ήταν όταν ξεκίνησα με την περίθαλψη άγριων ζώων και πουλιών...Και ακόμα δύσκολα είναι...Υπήρξαν ζώα που τα αγάπησα πραγματικά, και που με την δική τους αντοχή, άντεξα κι εγώ, και άλλα που αισθάνθηκα απολύτως αδύναμη να τα βοηθήσω, κι αυτό ισχύει για όλους τους περιθάλπτες του σταθμού...
Η συγκεκριμένη χελώνααποδείχτηκε δυνατή από την πρώτη στιγμή και ελπίζουμε να καταφέρει να περάσει τον χειμώνα χωρίς πρόβλημα...
Να έχεις μια όμορφη μέρα, σε φιλώ...

Artanis said...

@Χελώνα μου καλημέρα...Φαντάζομαι όμως πως οι βλάβες της δικής σου νεροχελώνας, δεν είχαν την έκταση και το βάθος του τραύματος της Μάνας κουράγιο...Γι' αυτό και είναι σε καλή κατάσταση τώρα...Την φροντίσατε κι εσείς αμέσως...Την άνοιξη μας είχανε φέρει κι εμάς μια χτυπημένη νεροχελώνα Φλόριντας με σπασμένο καβούκι, έβγαζε αίμα από 2 σημεία στα πλαϊνά, και από το ρύγχος της...Ευτυχώς όμως τα κατάφερε κι εκείνη μια χαρά...
Να έχεις μια όμορφη μέρα, φιλιά πολλά...

Artanis said...

@Μάλερ μου καλημέρα...
Την άνοιξη θα ανοιχτεί εκ νέου, για να ελεγχθεί η αποκατάσταση της βλάβης και να αλλάξουν οι άσπροι επίδεσμοι...Όλα τα άλλα θα βγουν...
Η φίλη Γ. πιθανότατα θα την κρατήσει μέσα στο κτήμα για όλην την ερχόμενη άνοιξη και το καλοκαίρι, και μετά θα ξαναποφασιστεί αν θα περάσει τον επόμενο χειμώνα σε ελεγχόμενο μέρος, ή θα απελευθερωθεί...Βέβαια αυτό μπορεί να αποφασιστεί και από την στιγμή που θα ξυπνήσει από την χειμερία νάρκη...
Η νέα κερατίνη θα συνεχίσει να ανεβαίνει προς την επιφάνεια της βλάβης, αλλά δεν αναμένεται να καλύψει όλο το κενό...Θα σκουρύνει με τον χρόνο, αλλά δεν θα δημιουργήσει φολίδες/πλάκες, όπως πριν...Η χελώνα όμως μπορεί άνετα να ζήσει κι έτσι...Όπως και να έχει, είναι χρονοβόρα διαδικασία...
Υπολογίζεται πως χρειάζονται 6 χρόνια, ωστε να αναπληρωθεί το κενό, με ικανοποιητικού πάχους κερατίνη...
Να είσαι καλά, φιλιά πολλά...

Artanis said...

@Νανά μου καλημέρα...Είναι σοκαριστικές οι φωτό, αλλά όταν την πρωτοείδα εγώ, ματωμένη και σπασμένη, μου κόπηκε η ανάσα...Φυσικά συνήλθα αμέσως από το σοκ, αλλά μετά μπινελίκωνα για μέρες...Μέχρι μήνυση ήθελα να κάνω -αν έβρισκα τον δράστη-, για ψυχική οδύνη και άλλα πολλά...Σε αντιστάθμισμα στην συμπεριφορά του άγνωστου μλκα, ήρθε η βοήθεια του ανθρώπου που την μάζεψε και την έφερε...Αν δεν ήταν αυτός, η χελώνα θα πέθαινε σίγουρα από μόλυνση των τραυμάτων...Ενώ τώρα ελπίζει σε ένα ελεύθερο μέλλον...
Να είσαι καλά, ελπίζω να σου πέρασε το κρύωμα...
Φιλιά...

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος said...

Υπεροχη ψυχη, εσεις που προσφερεται τοση αγαπη και φροντιδα, εχετε ειλικρινως τα σεβη μας. Παντα τετοια λοιπον!

Artanis said...

Φίλε @exoaptonkyklo, καλώς ξαναβρεθήκαμε...Ελπίζω να είστε καλά όλοι...Πέρασα και από το μπλογκ σου και σου άφησα σχόλιο και χαιρετισμούς...
Σ' ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια φίλε μου, εκτός από την επίσκεψη, θα τα λέμε συχνότερα από 'δω και πέρα...Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα, φιλιά πολλά...

patsiouri said...

Καλό χειμώνα να έχει η κουκλίτσα!!!

patsiouri said...

Ακου εκεί το χτύπησε επίτηδες το χελωνάκι ο παλιομαλάκας...

Artanis said...

Έτσι ακριβώς @Πατσιούρι μου, έτσι ΑΚΡΙΒΩΣ...
ΚΙ εμείς ελπίζουμε πως όλα θα πάνε καλά, για την Μάνα κουράγιο...
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ, σε φιλώ...

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ said...

Μα δεν είστε μόνο θεραπευτές , είστε και καλλιτέχνες με αρετές ! ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ , ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ !

Eva F. said...

Eγώ δηλαδή τι άλλο θα μπορούσα να πω από ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ γι΄αυτά που κάνετε....
Να είσαι καλά Artanis.

Artanis said...

Φίλε @Σκορπιέ, καλημέρα...
Ναι, καλλιτέχνες στο φάσκιωμα...
Χα,χα,χα,χα,χα,χα,χα,χα,χα...
Να έχεις μια όμορφη μέρα, φιλιά πολλά...

Artanis said...

@Eva f., καλημέρα...
Σ' ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια, ό,τι μπορούμε κάνουμε...
Να έχεις μια όμορφη μέρα, σε φιλώ...

Νικόλας Παπανικολόπουλος said...

Πόσο τυχερή είσαι με όλες αυτές τις εμπειρίες. Τις ευκαιρίες που σου δίνονται, να εξιλεωθείς που ανήκεις στο γένος των ανθρώπων!
Καλή εβδομάδα!

Artanis said...

Φίλε @Νικόλα/Ανεμοσκορπίσματα, καλησπέρα...
Δεν νομίζω πως ειναι πράξη εξιλέωσης, προς το ζωικό βασίλειο, η δραστηριότητα των εθελοντών του Σταθμού...Μάλλον θα έλεγα πως είναι έμπρακτος σεβασμός, προς τα ζώα και προς τον εαυτό μας...Εμάς τους ίδιους σκεφτήκαμε πρώτα, και τα παιδιά μας, επειδή δεν μπορούμε να φανταστούμε τον κόσμο μας χωρίς όλα αυτά τα πλασματα γύρω μας...Δεν υποψιαζόμαστε καν οι περισσότεροι άνθρωποι, πόσο καλό μας κάνουν τα πουλιά, τα θηλαστικά τα ερπετά...Αν όλοι γνωρίζαμε τη θέση που κατέχουν στην πραγματικότητα, θα τρομοκρατούμασταν...Χωρίς αυτά, δεν υπάρχει μέλλον...
Να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ, φίλε μου, χαίρομαι που γύρισες...

τo τέρας της «αμάθειας» said...

Είναι ΥΠΕΡΟΧΟ όλο αυτό που κάνετε...

ειλικρινά δεν βρίσκω λόγια να εκφράσω το θαυμασμό μου!!!

Artanis said...

@Αμάλθειά μου καλησπέρα...
Είναι η προσπάθεια των λίγων εθελοντών του σταθμού, αυτή, καλή μου...Ο κάθε ένας από εμάς, όταν αναλαμβάνει προσωπικά ένα ζώο-ασθενή που λόγω των ιδιαιτέρων συνθηκών το παίρνει σπίτι του, προσπαθεί πραγματικά για το καλύτερο...Δενόμαστε με τα ζώα που φιλοξενούμε και περιθάλπτουμε, νοιαζόμαστε για αυτά, όπως εγώ με την χελώνα αυτή...
Να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ...Φιλιά πολλά...

Ελευθερία Αραβανή said...

την καλησπέρα μου!
είστε ευρηματικοί!!

Artanis said...

@Ελευθερία Αραβανή, καλησπέρα κι από μένα...
Από το μυαλό μας κατεβάζουμε πατέντες, μήπως και μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα ταλαίπωρα ζωντανά του σταθμού...
Να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ, φιλιά...

koptoraptou said...

Ρε συ, τι υπέροχα πράγματα κάνετε!!!
Ζηλεύω πολύ. Αλήθεια!
Να 'σαι καλά. Κείμενο και φωτό ήταν βάλσαμο μετά από μια κερατένια μέρα. Πολλές καλησπέρες!

Tzeve said...

είναι γλύκα...

εγώ πέτυχα πριν κάτι μέρες μια χαζή χελωνίτσα που είχε χάσει το δρόμο της...πάνω στην Πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου...

αφού τη πήρα στα χέρια μου...και την πήγαινα σε ασφαλές μέρος...είχε βγει έξω από το καβούκι της και κούναγε χέρια πόδια...πέρα δώθε...

Artanis said...

Φίλη @Κοπτοραπτού, καλημέρα...
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση, αν και οι πρώτες 2 φωτό ήταν κάπως σοκαριστικές...
Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά, με την χελώνα, και να έχει ακόμα καλύτερη εξέλιξη στο μέλλον...
Καλό Σ/Κ, φιλιά...

Artanis said...

Φίλε @Λασπολόγε, εντός των ημερών, η χελώνα που συνάντησες και την έβγαλες από τον δρόμο, θα πέσει σε χειμέρια νάρκη, όπως και η δική μας...Κι αν είσαι τυχερός και κινείσαι στην περιοχή, θα την ξανασυναντήσεις πολλές φορές ακόμη...
Να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ, φιλιά στην Κατερίνα...

Anonymous said...

Διάβασα και τα δυο τα άρθρα για τη Μάνα Κουράγιο. Με συγκίνησαν απίστευτα. Να ΄σαι καλά, φίλη μου, για την ευαισθησία, που δείχνεις και τη προσπάθεια, που καταβάλλεις.

Artanis said...

Καλή μου @Χουλκ, σ' ευχαριστούμε για τα καλά λόγια...Να εισαι καλά...
Το "εργόχειρο" το θαύμασες;
Χα,χα,χα,χα,χα,χα,χα!!!
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή, σε φιλώ...