Φεστιβάλ "Ευμέλεια" στην Αγριά Βόλου

Με φιλοξενούμενο συνθέτη το Τζων Ψαθά (John Psathas, από τη Νέα Ζηλανδία)

1ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΓΡΙΑΣ

«ΕΥΜΕΛΕΙΑ»

Όραμα πολλών ετών του πιανίστα Ντίνου Μαστρογιάννη, ένα Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής υψηλού επιπέδου, φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα σύγχρονο πολιτιστικό θεσμό ως «η ευγενής φωνή της μουσικής μες στη δυσμένεια των καιρών».

Το Κοινωφελές Ίδρυμα Νικολάου και Ελένης Πορφυρογένη υιοθέτησε την ιδέα του καταξιωμένου μαέστρου και το 1ο Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ «Ευμέλεια» θα πραγματοποιηθεί από τις 28 Μαρτίου ως τις 7 Απριλίου 2012 στο Πολιτιστικό Κέντρο του Ιδρύματος στην Αγριά.

Σκοπός του Φεστιβάλ είναι η διοργάνωση συναυλιών εφάμιλλων, στο μέτρο του δυνατού, με ανάλογες καθιερωμένων ευρωπαϊκών φεστιβάλ, καθώς και η προβολή νέων μουσικών, Ελλήνων και ξένων.

Προ πάντων όμως επιθυμεί να δώσει ένα ακόμη πολιτιστικό στίγμα της Μαγνησίας, με αξιόλογες εκδηλώσεις, που θα ευαισθητοποιήσουν τους νέους και θα εξυψώσουν τη μουσική παιδεία.

Το 1ο Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ «Ευμέλεια» ήδη από τη γένεσή του αντιμετωπίστηκε με σοβαρότητα από τους διεθνείς μουσικούς κύκλους και πρωτίστως από αυτούς που αποδέχθηκαν την πρόσκληση της συμμετοχής. Στις φετινές συναυλίες συμμετέχουν νέοι μουσικοί από 14 χώρες, με παγκόσμια καριέρα, διεθνή αναγνώριση και υψηλή μουσική παιδεία.

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα πρωτότυπο και επιλεγμένο με αυστηρά κριτήρια από τον Ντίνο Μαστρογιάννη, περιλαμβάνει 8 συναυλίες, ατομικά ρεσιτάλ, συναυλίες μουσικής δωματίου και μία εντυπωσιακή συναυλία με ορχήστρα.

Το Φεστιβάλ θα έχει κάθε φορά έναν τιμώμενο-φιλοξενούμενο συνθέτη με διεθνές κύρος, επιλεγμένα έργα του οποίου θα παρουσιάζονται. Για την φετινή πρώτη χρονιά τιμώμενος συνθέτης θα είναι ο διεθνούς φήμης Eλληνo-Νεοζηλανδός Τζων Ψαθάς.

Θα προβληθούν επίσης, με την έγκριση των παραγωγών, μουσικά ντοκιμαντέρ εκπαιδευτικού χαρακτήρα. Οι συναυλίες θα μεταδίδονται απευθείας μέσω διαδικτύου, ώστε η φωνή του 1ου Διεθνούς Μουσικού Φεστιβάλ «Ευμέλεια» να ακουστεί σε όλον τον κόσμο.

Το Κοινωφελές Ίδρυμα Νικολάου και Ελένης Πορφυρογένη, πάντα ευαίσθητο στα κοινωνικά και πολιτιστικά θέματα, υλοποιώντας την επιθυμία των ιδρυτών Νικολάου και Ελένης Πορφυρογένη ώστε «οι δράσεις να έχουν στόχο την ανάδειξη του ταλέντου των νέων και την ευρυμάθεια της νεολαίας», πραγματοποιεί αυτή τη νέα πολιτισμική δραστηριότητα με σημείο αναφοράς τη νεολαία και το φιλόμουσο κοινό της ευρύτερης περιοχής μας. Όπως έχει καθιερωθεί στις εκδηλώσεις του Ιδρύματος, και οι συναυλίες του 1ου Διεθνούς Μουσικού Φεστιβάλ «Ευμέλεια» θα έχουν ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Για την αντιγραφή, χρησιμοποίησα την επίσημη ιστοσελίδα του φεστιβάλ

http://www.evmelia-festival.org/

Επίσης, μπορείτε να επισκεφτείτε την σελίδα προφίλ του φεστιβαλ στο facebook

https://www.facebook.com/evmelia.festival

Φιλοξενούμενος συνθέτης αυτού του πρώτου φεστιβάλ, είναι ο Ελληνο-ΝεοΖηλανδός John Psathas (στα αγγλικά το όνομά του προφέρεται "Τζον Ψάθας")...

Η μουσική του είναι κάπως "δύσκολη" , αλλά αξίζει να πάτε, τη Δευτέρα 2/4 (όσοι θα βρίσκεστε Βόλο την συγκεκριμένη μέρα) και να παρακολουθήσετε στο Πορφυρογένειο Ίδρυμα, τη συναυλία και την ταινία- ντοκυμαντέρ για τον συνθέτη, με Ελληνικό τίτλο "Θέα από τον Όλυμπο- Ένα πορτρέτο του συνθέτη Τζων Ψαθά"...

Εγώ από όλες τις μουσικές του συνθέσεις που έχω εντοπίσει και ακούσει στο κανάλι του στο u-tube: http://www.youtube.com/johnpsathas, έχω αγαπήσει περισσότερο το "Sleeper", το οποίο θεωρω οτι δείχνει μια ιδιαίτερη ευαισθησία...

Όσοι θυμάστε χωρίς τύψεις τις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, θα θυμάστε ίσως οτι κάποια μουσικά κομμάτια γραφτήκανε ή διασκευάστηκαν από τον συγκεκριμένο συνθέτη, που ωστόσο παραμένει σχεδόν εντελώς άγνωστος στο πλατύ κοινό, τόσο στη ΝΖ όσο και στην Ελλάδα...

Να πάτε λοιπόν να τον ακούσετε, τον αγαπητό John Psathas (Ελληνιστί Γιάννη Ψαθά), που διαπρέπει στην μακρινή ΝΖ, και αποτελεί ακόμα ένα μέλος της σπουδαίας Ελληνικής οικογένειας νέων μουσικών δημιουργών, με ιδιαιτέρως ταλαντούχα μέλη, όπως τους διεθνώς αναγνωρισμένους και δημοφιλείς YIANNI (Yianni- Γιαννης Χρυσομάλλης http://www.youtube.com/watch?v=7xgWYlo_qIc ) και

VANGELIS (Vangelis- Βαγγέλης Παπαθανασίου http://www.youtube.com/watch?v=C9KAqhbIZ7o),

την αισθαντική ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΪΝΔΡΟΥ (http://www.youtube.com/watch?v=y-UtUDQi4aY) ,

την εξαιρετική ΕΥΑΝΘΙΑ ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑ

(http://www.youtube.com/watch?v=02Kh_23MI8s),

τον ευαίσθητο ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (http://www.youtube.com/watch?v=5LHItbT8dPY),

τον υπέροχο ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΡΣΑΜΑΚΗ (http://www.youtube.com/watch?v=78pKxelJgvg),

τον πολυτάλαντο ΣΤΑΥΡΟ ΛΑΝΤΣΙΑ (http://www.youtube.com/watch?v=Y5NfOd1OPZ4 )

και πολλούς άλλους νέους Έλληνες συνθέτες, που μας προσφέρουν τόσα πολλά και όμορφα μουσικά ακούσματα, και που επίσης αξίζουν τον τίτλο των "ΣΠΟΥΔΑΙΌΤΕΡΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ", μαζί με τον ομογενή John Psathas...

(όλα τα λινκ παραθέτουν σε ιστοσελίδες και μουσικά κομμάτια/βίντεο των συνθετών...Ακούστε τις μουσικές τους...Αξίζουν πολλά!)

Read More

ΑΥΓΑ ΜΕ ΧΟΡΤΑ

ή Χόρτα με Αυγά (αν προτιμάτε…)

...μαζί με ένα μικρό φωτογραφικό φυτολόγιο

Δοσολογία για 4 άτομα

(4 γερές μερίδες)

Υλικά (που χρησιμοποιήθηκαν στην συγκεκριμένη συνταγή)

1 κιλό χοντροκομμένα άγρια χόρτα (πχ. τσουκνίδες, μολόχες, καυκαλήθρες, κόλες, παπαρούνες, χτενάκια, χταπόδια, γαλατάκια, ξινολάπατα, μαργαρίτες, κουκήθρες, πρασουλήθρες κλπ)

500 γρ σπανάκι/ παζί χοντροκομμένα

1 πράσο σε λεπτές ροδέλες

1 μεγάλο κρεμμύδι τεμαχισμένο ή σε ροδελες

Μάραθος ή άνιθος ψιλοκομμένος (εγώ έβαλα μισή κούπα μάραθο)

200 γρ ελαιόλαδο

8 αυγά (2 αυγά το άτομο)

Αλάτι –πιπέρι κατά βούληση

Σε ένα βαθύ τηγάνι ή ρηχή κατσαρόλα, βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί και ρίχνουμε μέσα το τεμαχισμένο κρεμμύδι και το πράσο, και τσιγαρίζουμε ελαφρά…Προσθέτουμε τα χόρτα και το σπανάκι και τα αφήνουμε να μαλακώσουν, αλατίζουμε και πιπερώνουμε ανακατεύοντάς τα κάθε τόσο, ώστε να σιγοβράσουν όλα στο ζουμί τους (ΔΕΝ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΕΡΟ και αφήνουμε τα χόρτα να μαγειρευτούν με τα υγρά τους)

Κατόπιν χωρίζουμε τα χόρτα σε 4 ίσες μερίδες και αν είναι δυνατόν, μαγειρεύουμε την κάθε μερίδα ξεχωριστά, προσθέτοντας από 2 αυγά σε κάθε δόση μαγειρεμένων χόρτων. (οι φωτό της συνταγής δείχνουν πώς μαγειρεύεται ΜΙΑ μερίδα)

Η εκτέλεση γίνεται ως εξής: σε ένα ατομικό τηγάνι βάζουμε την μερίδα των χόρτων (μαζί με το ζουμάκι τους) να βράζει σε μέτρια φωτιά και αφού σχηματίσουμε ρηχές λακουβίτσες ανάμεσα στο υλικό, ρίχνουμε με προσοχή (ώστε να μην σπάσει ο κρόκος) τα αυγά μας, ένα –ένα…

Χαμηλώνουμε την φωτιά και αφήνουμε τα αυγά να μαγειρευτούν σιγά-σιγά, και αν θέλουμε μπορούμε να τα σκεπάσουμε για λίγο με ένα καπάκι, όπως και να μαζεύουμε κουταλιές ζεστής σαλτσούλας από τις άκρες του τηγανιού και να περιχύνουμε τα ασπράδια γύρω από τον κρόκο…

Και είναι έτοιμα! Καλή σας όρεξη!

"ΦΥΤΟΛΟΓΙΟ "
Το γνωστό Παζί, ή ήμερο λάπατο ( ή λάπαθο)...
Ξινολάπατο (ή αγριολάπατο)
Η κοινή Τσουκνίδα...(προσέξτε τα χέρια σας!)

Κουκήθρα (ψυχανθές φυτό που βγάζει κίτρινα λουλουδάκια)...Δυστυχώς δεν ήταν ακόμα στην εποχή του, όταν τράβηξα τις φωτό αυτές και έχω μόνον ένα πολύ μικρό φυτό -χωρίς λουλούδια- για να σας δείξω...

Αγριοκαρότο: βγάζει ένα ροζ-φουξ λουλουδάκι που μοιάζει με το λουλούδι του φυτού της παρακάτω φωτό...

Χτενάκι (εγώ το ήξερα ως "αγριοκαρότο" κι αυτό, αλλά η μητέρα μου μου είπε πώς το λένε κι έτσι...). Όπως βλέπετε βγάζει ένα φουξ-ροζ λουλουδάκι...

Γαλατάκι

Η ευωδιαστή Καυκαλήθρα...Είναι πολύ αρωματική και πρέπει να χρησιμοποιηθεί με οικονομία...Μερικά μόνον φυτά φτάνουν για αυτή τη συνταγή...

Κόλλα

Κόλλα (το συγκεκριμένο είδος γίνεται και σαλάτα βραστή μαζί με ραδίκια, ζοχούς, πικραλίδες κλπ...

Μαργαρίτα (δεν ξέρω αν έχει άλλο όνομα, αν γνωρίζετε εσείς κάποια άλλη ονομασία για το χόρτο αυτό που ανθίζει με πορτοκαλοκίτρινες μαργαριτούλες, γράψτε μου σχόλιο)

Παπαρούνα (η κοινή παπαρούνα της Ελληνικής χλωρίδας, Papaver rhoeas)...Μερικά μόνον φυτά (πχ μια "χούφτα" υλικού) φτάνουν για αυτή την συνταγή, επειδή είναι πολύ αρωματικό και μπορεί να χαλάσει την συνολική γεύση...
Πρασουλήθρα, ένα φυτό της οικογένειας του Allium, με γεύση που θυμίζει πράσο/σκόρδο...Το χρησιμοποιούμε σχετικά ψιλοκομένο στον βολβό και ελαφρά πιο χοντροκομμένο στα φύλλα, ωστε να αρωματίσει ολόκληρη την ποσότητα του φαγητού μας...

Χταπoδάκι (το ύψος του μίσχου του μωβ λουλουδιού του μπορεί να φτάσει και το 1 μέτρο)...Το χρησιμοποιούμε πριν φτάσει στην εποχή της ανθοφορίας του.
Το παραπάνω "χταποδάκι" κομμένο...

Σημείωση1η: Το φωτογραφικό φυτολόγιο είναι ενδεικτικό κάποιων ειδών που χρησιμοποιούνται στην συνταγή αυτή...Αν ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΗΔΗ ποια χόρτα χρησιμοποιούνται προς βρώση, μην εμπιστεύεστε τις φωτό ώστε να συλλέξετε τα αντίστοιχα φυτά (που μπορεί να προσομοιάζουν σε άλλα μη βρώσιμα είδη). Περιοριστείτε στα είδη που γνωρίζετε, ή αποτανθείτε σε άτομα που ξέρουν να τα ξεχωρίζουν ή τα πωλούν σε λαϊκές αγορές κλπ...Διαφορετικά το φαγητό αυτό γίνεται και με κοινά κηπευτικά, όπως το σπανάκι, το λάπατο, τα φρέσκα κρεμμυδάκια, σέσκουλα, πράσα κλπ, και είναι εξίσου νόστιμο (αυτήν την εκδοχή φτιάχνω στη ΝΖ)...

Σημείωση 2η: Η δοσολογία των χόρτων, είναι η αντίστοιχη δοσολογία που χρησιμοποιώ σε μια κανονική χορτόπιτα. Χρειάζεται μόνον να προσθέσω 2-4 αυγά, μισή κούπα χοντρό σιμιγδάλι, και τυρί φέτα.

Επίσης, με την ίδια δοσολογία χόρτων, προσθέτω ρύζι και φτιάχνω «άγριο» σπανακόρυζο.

'Ολες οι φωτό είναι δικές μου, τα χόρτα είχαν μαζευτεί και φωτογραφηθεί κάποτε στο Πήλιο (δεν θα ρίσκαρα με τίποτε να μαζέψω άγρια χόρτα από οποιοδήποτε μέρος στη ΝΖ) και στην δοσολογία/παρασκευή με βοήθησε και η μητέρα μου, η κα Ελένη, με συμβουλές και φωτό από το μαγείρεμα στην κουζίνα της...Μαμά σ' ευχαριστώ!

Read More

Από το 'Chasm', στο Dunedin: η επιστροφή

Χορταστικό -από άποψη φωτογραφιών- το σημερινό ποστ, που είναι το πιο πρόσφατο από την ενότητα "Καλοκαιρινές διακοπές", και έπρεπε οπωσδήποτε να τελειώσει αυτή η παρουσίαση των τοπίων της Fjordland (Fiordland- όπως είναι ο 'ΝΖηλανδικός' τρόπος γραφής, αυτής της περιοχής). Και επειδή είναι αλλιώς να παραθέτεις απλώς εικόνες που θα μπορούσες να ψαρέψεις από το νετ, και αλλιώς να 'αποδεικνύεις' πως όντως ήσουν εκεί ο ίδιος, οπότε παραθέτω και 2 'σπιτικά' βιντεάκια, το μεγαλύτερο σε διάρκεια ανέβηκε χθες στο utube, και παρόλο που έχουν κάποια προβληματάκια στον ήχο (λόγω βλάβης της ψηφιακής (όπως έχω ενημερώσει και σε παλιότερο ποστ) είναι ωστόσο ενδεικτικά της περιοχής του 'Χάσματος' του ποταμού Cleddau...

Μία επεξηγηματική ταμπέλα, μόλις έξω από το Milford Sound: ο ποταμός Cleddau σπάει συχνά τα αναχώματα και πλημμυρίζει σε αυτό το σημείο -πολύ κοντά στο μικρό αεροδρόμιο της περιοχής-, και η κοίτη του διαμορφώνεται αναλόγως, με διαπλάτυνση της κοίτης/αμμοληψίες, ενίσχυση των όχθων και άλλες ενέργειες...

Στο "Χάσμα" (The Chasm) , ένα πραγματικό χάσμα διαμορφωμένο από την εκκωφαντική ροή του ποταμού Cleddau που επίσης σε αυτό το σημείο παρουσιάζει και έναν μικρό καταρράχτη που δυστυχώς δεν είναι ικανοποιητικά ορατός από το μονοπάτι, ενώ και η πρόσβαση από την πετρώδη κοίτη είναι πολύ επικίνδυνη, και τα φαγωμένα βράχια είναι πολύ γλιστερά...Ωστόσο βγάλαμε πολλές φωτό και κάμποσα βίντεο, 2 από αυτά, βρίσκονται στην κορυφή του ποστ...

Πίσω στο κατάλυμά μας, στο Te Anau: αυτό το τιμολόγιο ήταν καρφιτσωμένο στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, το φωτογράφησα κυρίως από περιέργεια. Λυπήθηκα μόνον που δεν φωτογράφησα κι άλλες παρόμοιες μπροσούρες, ωστε να έχω μια συνολική άποψη επί του θέματος...

Δίπλα στις όχθες της Te Anau: Μου θύμισε απίστευτα την προπέρσυνή μας επίσκεψη στη λίμνη Taupo...Μόνον που αυτή η λίμνη δεν είναι ηφαιστειογενής, όπως η Taupo, η οποία -με έκταση επιφανείας 616 τετραγωνικά χιλιόμετρα,- αποτελεί ένα από τα 6 υπερηφαίστεια του πλανήτη...

Σκοτεινός καιρός -φυσικά- και ήμασταν ιδιαίτερα τυχεροί που δεν συναντήσαμε κάποια ισχυρή βροχόπτωση κατά την διάρκεια του ταξιδιού μας, αλλά καταφέραμε να πάμε και να γυρίσουμε σχεδόν ολόστεγνοι :)

Το σύμβολο της περιοχής της λίμνης, το σπανιότατο πουλί Takahe (Porphyrio hochstetteri ) , το οποίο μετρά μόλις 224 πουλιά σε ολόκληρη τη ΝΖ, και με το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού τους (130 άτομα) ζει στην περιοχή της Te Anau, που αποτελεί μέρος του Εθνικού πάρκου της Fiordland...

Το είδος θεωρούνταν οτι είχε εξαφανιστεί ήδη από το 1898, αλλά ξανα-ανακαλύφθηκε το 1948, σε αυτήν την περιοχή. Αν και ο πληθυσμός του αρχικά ήταν πολύ στιβαρός, έφτασε για 2η φορά στο χείλος της ολικής εξαφάνισης, καθως εισήχθηκαν στην περιοχή κόκκινα ελάφια -ως θηράματα- τα οποία αναπαράχθηκαν εκτός ελέγχου και προκάλεσαν τη συρρίκνωση των ενδιαιτήματων του είδους, το οποίο είναι αυστηρά φυτοφάγο...

Προς τη λίμνη Manapouri, που φιλοξενεί και ένα από τα μεγαλύτερα υδροηλεκτρικά εργοστάσια της ΝΖ, το οποίο είναι υπόγειο και βρίσκεται 200 μέτρα κάτω από τη στάθμη της λίμνης. Επειδή δεν είχαμε σκοπό να το επισκεφτούμε, δεν μάθαμε τιμές εισιτηρίων κλπ, αλλά από μια βιαστική ματιά που έριξα την ώρα που έστηνα το ποστ, είδα οτι οι κρατήσεις γίνονται μέσω τουριστικών πρακτορείων της περιοχής, που δεν κοινοποιούν το κόστος επίσκεψης στα site τους ...

Δίπλα στη λίμνη Manapouri...Το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1963 και ολοκληρώθηκε το 1972, και κατα τη διάρκεια των εργασιών συνολικά 16 εργάτες έχασαν τη ζωή τους σε διάφορα εργατικά δυστυχήματα... Μέχρι το 2002 υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να πλημμυρίσουν οι εγκαταστάσεις, λόγω του τεράστιου όγκου νερού που διαχειριζόταν το εργοστάσιο, τελικά διανοίχτηκε ακόμα ένα τούνελ απορροής, που ανακούφισε την όλη κατασκευή, ενώ αξίζει να αναφερθεί οτι το εργοστάσιο αρχικά ιδρύθηκε ώστε να τροφοδοτεί με ηλεκτρικό ρεύμα την μονάδα επεξεργασίας βωξίτη/αλουμινίου στο ακρωτήριο Tiwai, στο Bluff, η οποία θεωρείται η 2η πιο ρυπογόνα επιχείρηση της ΝΖ (άσχετο)...

Στον δρόμο της επιστροφής: η ιστορική τσιμεντένια γέφυρα της Balcloutha...
Καθοδόν προς το Dunedin: ερημιά...

Μέσα στο Dunedin: Το ωραιότατο αυτό Morris ήταν παρκαρισμένο σε μια διπλανή στοά του εργοστασίου της σοκολάτας Cadburry's...

Τηλεφωνικοί θάλαμοι, μπροστά στο δημαρχείο της πόλης...

Από το κίνημα "Occupy Dunedin", το οποίο μετρούσε ήδη 68 μέρες όταν περάσαμε εμείς από 'κει...Ειλικρινά δεν έχω ιδέα τί κάνουν τώρα, αλλά τουλάχιστον μέχρι τις 27/1/2012 -οπότε και ένα πιτσιρίκι σφήνωσε κατα λάθος το πόδι του στην πλαϊνή περίφραξη και το απελευθέρωσε η πυροσβεστική- ήταν ακόμα εκεί...

Ο σιδηροδρομικός σταθμός, σε μακρινή και κοντινή λήψη...Το Dunedin θυμίζει σε πολλά στοιχεία το προσεισμικό Christchurch και δυστυχώς αν συμβεί κάτι παρόμοιο και εδώ, τα αποτελέσματα θα είναι αναλόγως δυσάρεστα... Ας ελπίσουμε οτι τίποτα δεν θα συμβεί, επειδή η πόλη είναι πολύ όμορφη και ιδαιτέρως "ζωντανή", λόγω του φοιτητόκοσμου που σπουδάζει εκεί...

...και το χριστουγενιάτικο δέντρο της πόλης...Μην κοιτάτε που η ανάρτηση ανέβηκε Μάρτιο, εγώ τα Χριστούγεννα πήγα, και σας δείχνω φωτό από τότε!

Και δύο από τα πιο όμορφα κτίρια της πόλης- και έχει πολλά! Ευτυχώς έχω μεγάλο φωτογραφικό αρχείο ΚΑΙ από το Dunedin...

Στο επόμενο δεν ξέρω ακόμα τί θα βάλω...Επίκειται μόνιμη επιστροφή μας στην Ελλάδα, ή μεταφορά μας στο Wellinghton, οπότε λέω να αφήσω για λίγο το μπλογκ και να ασχοληθώ και με άλλα πράγματα...Βέβαια, ποτέ μην λες ποτέ, δεν ξέρεις τί γίνεται (που λέει και ένα τραγουδάκι), αλλά όπως και νά 'χει, εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε...Μπορεί να επιστρέψω στις αναρτήσεις νωρίτερα, απ' όσο υπολογίζω...

Φιλιά!

Read More