Πριν από ένα μήνα περίπου,μάθαμε οτι η CERA, ο φορέας που ιδρύθηκε για τη διαχείριση των διαφόρων ζητημάτων που προέκυψαν στην πόλη και τις περιοχές που έπαθαν ζημιές από τους σεισμούς, ενέκρινε την έναρξη δρομολογίων λεωφορείων που θα μετέφεραν αποκλειστικά κατοίκους της περιοχής που θα ήθελαν να δουν την πρόοδο στις εργασίες κατεδαφίσεων/καθαρισμών από τα συντρίμμια, μέσα Κόκκινη Ζώνη (CBD-Red Zone) του Christchurch...Τα δρομολόγια αυτά θα διαρκέσουν μέχρι τις 11/12, οπότε και αναμένεται να αρχίσει η μερική κατεδάφιση του καθεδρικού της πόλης, που υπέστη μεγάλες ζημιές στους σεισμούς του Φεβρουαρίου και του Ιουνίου...
Εμείς καταφέραμε σχεδόν αμέσως και πολύ εύκολα να κλείσουμε θέσεις σε ένα από τα σημερινά/πρωινά λεωφορεία, η μόνη απαίτηση της CERA ήταν να είμαστε κάτοικοι της πόλης, και για αυτό δώσαμε πλήρη στοιχεία, διεύθυνση/τηλέφωνο και ένα μέηλ, στο οποιο μας έστειλαν την επιβεβαίωση της κράτησης...Το αντίτιμο ήταν ένα "χρυσό νόμισμα" έκαστος, εννοώντας κέρματα του ενός ή των δύο δολλαρίων, τα οποία συλλέγονταν και αποδίδονταν στην ίδια τη CERA, που θα τα χρησιμοποιήσει για διάφορους σκοπούς...
Το δικό μας δρομολόγιο θα ξεκινούσε στις 11:30, οπότε έπρεπε να είμαστε στον χώρο επιβίβασης 20 λεπτά νωρίτερα, με το εκτυπωμένο μέηλ στα χέρια μας, ή με αποδεικτικά ταυτότητας, πχ άδεια οδήγησης, διαβατήριο κλπ...Μόλις έγινε ο έλεγχος, μας έδωσαν ένα πλαστικοποιημένο έντυπο με κανόνες ασφαλείας όπως είχαν δημοσιευθεί την 1η Νοεμβρίου (και γνωρίζαμε ήδη τα βασικά: κλειστά παπούτσια, ρούχα κατάλληλα για τις καιρικές συνθήκες, μπουκάλι με νερό κλπ), ρίξαμε τα διδόλλαρά μας μέσα στον ειδικό κουβά-κερματοδέκτη και περιμέναμε να επιβιβαστούμε...
Μέσα στο λεωφορείο μας ξαναδιάβασαν τους κανόνες ασφαλείας και μας ρώτησαν αν θέλουμε να ξεκινήσουμε την διαδρομή, διαφορετικά θα μπορούσαμε να αποβιβαστούμε...Το ίδιο συνέβη και λίγο αργότερα, ενώ φτάναμε στο στρατιωτικό φυλάκιο της οδού Gloucester & Oxford terrace...
Δυστυχώς τις προηγούμενες μέρες είχαμε πολλές βροχές (και χθες έβρεχε όλη μέρα), οπότε τα παράθυρα του λεωφορείου ήταν λεκιασμένα, και η ποιότητα των φωτογραφιών δεν είναι πολύ καλή... Φυσικά δεν επιτρεπόταν να βγούμε από το λεωφορείο, εκτός και αν συνέβαινε κάτι έκτακτο, πχ ακόμα ένας ισχυρός σεισμός -ευτυχώς όμως όλα πήγαν καλά και η διαδρομή ολοκληρώθηκε χωρίς πρόβλημα...
Από την οδό Gloucester, στρίψαμε στην οδό Colombo, περάσαμε δίπλα από το πολυώροφο Forsyth Barr (που πρόκειται να κατεδαφιστεί) ενώ μετά στρίψαμε πάλι στην παραποτάμια Oxford terrace και περάσαμε πίσω από το επίσης πολυόροφο PricewaterhouseCoopers Centre, που θα κατεδαφιστεί κι αυτό...Τα κτίρια αυτά θα μπορούσαν ίσως να επιδιορθωθούν, αλλά το κόστος θεωρήθηκε ασύμφορο, οι ιδιοκτήτες τους αποζημιώθηκαν από τις εταιρείες που τα είχαν ασφαλίσει, οπότε η κατεδάφισή τους πρόκειται να προγραμματιστεί σύντομα...
Από την Oxford terrace, ακολουθήσαμε την οδό Armagh , και ανάμεσα στα άλλα κτίρια είδαμε στην γωνία με Worcester την παλιά εκκλησία της Αγ.Τριάδας που πλέον λειτουργούσε ως εστιατόριο/θεατρική/μουσική σκηνή, το "The Octagon Live", και έπαθε πολύ μεγάλες υλικές ζημιές ...
http://www.octagonlive.co.nz/news.htmlΕνώ στη διασταύρωση με την οδό Hereford, σταματήσαμε να ρίξουμε μια ματιά στο 26όροφο ξενοδοχείο Grand Chancellor, που στον σεισμό του Φεβρουαρίου παρουσίασε κλίση, οι σκάλες του έπεσαν και οι πελάτες και το προσωπικό που βρίσκονταν μέσα την ώρα του σεισμού, σώθηκαν με προσωπικές τους προσπάθειες, αφού δεν υπήρχε τόσο ψηλός γερανός ωστε να τους φτάσει και να τους απομακρύνει, και έπρεπε να βρουν τρόπο να κατέβουν μόνοι τους, σε χαμηλότερο επίπεδο...Ευτυχώς διασώθηκαν όλοι:)
Για φωτό από το εσωτερικό του στρεβλωμένου ξενοδοχείου κοιτάξτε (λινκ):
http://www.stuff.co.nz/the-press/news/christchurch-earthquake-2011/5908181/Inside-the-Hotel-Grand-ChancellorΣτην γωνία Hereford και Madras δίπλα στην πλατεία Latimer βρισκόταν ένα κτιριακό συγκρότημα μου φιλοξενούσε σχεδιαστικά γραφεία και επιχειρήσεις ενώ στην γωνία Cashel και Madras, βρισκόταν το κτίριο του CTV...Τώρα, όλο το κάτω μέρος αυτού του οικοδομικού τετραγώνου έχει κατεδαφιστεί, το CTV (μέσα στο οποίο σκοτώθηκαν/παγιδεύτηκαν/ κάηκαν ζωντανά 116 άτομα, ανάμεσά τους πολλοί νεαροί Κινέζοι και Γιαπωνέζοι φοιτητές που φοιτούσαν σε μια σχολή ταχύρρυθμων αγγλικών, ώστε να μπορέσουν μετά να σπουδάσουν στις πανεπιστημιακές σχολές της πόλης) ήταν το πρώτο κτίριο της πόλης που καθαρίστηκε, καθώς οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες προσπαθούσαν να συλλέξουν γενετικό υλικό από τα συντρίμμια και έπρεπε να τα αφαιρούν σταδιακά ώστε να φτάσουν στα κατώτερα επίπεδα των ορόφων που είχαν συνθλιβεί...
Ένας σωρός από ξερές ανθοδέσμες και ένα παιδικό παιχνίδι βρίσκονται αφημένα εκεί, να θυμίζουν αυτούς που χάθηκαν από το σεισμό και από τη φωτιά που έκαιγε για ώρες μέσα στα συντρίμμια...
Από τη Madras το λεωφορείο πήρε την οδό Tuam, από την οποια απομένουν ελάχιστα κτίρια, όλα τα άλλα κατεδαφίστηκαν και στα άδεια οικόπεδα απομένουν μόνον μπάζα και σίδερα, που σύντομα θα απομακρυνθούν κι αυτά...
Από την Tuam περάσαμε δίπλα από τις πολύ γραφικές Poplar lane και Sol Square, που κατεδαφίζονται, και ανεβαίνοντας την οδό High, περάσαμε δίπλα από το άδειο οικοπεδο οπου κάποτε βρισκόταν το ιστορικό κτίριο της τράπεζας ANZ (ANZ Bank Chambers)...
Μέσα όμως σε όλα αυτά, η καρδιά της πόλης, κινείται ακόμα! Το μηχανικό/κινητικό γλυπτό με την καρδιά σε τέσσερα κομμάτια που συναρμολογείται και αποσυναρμολογείται μόνο του και είχε τεθεί εκτός λειτουργίας τους μήνες προ σεισμού (του Φεβρουαρίου) λόγω των εργασιών για την επέκταση των σιδηροτροχιών του τραμ, επανασυνδέθηκε με το ρεύμα και λειτουργεί κανονικά και αδιάλειπτα...
Και αυτή είναι η τελευταία φωτό για αυτό το ποστ, το 2ο μέρος των φωτογραφιών, θα έρθει στην επόμενη ανάρτηση...
Καλημέρα/καλησπέρα , καλή Κυριακή και καλή βδομάδα να έχουμε όλοι...