Wednesday, July 13, 2011

Radio man (made in Japan)



θραύσματα σιωπής αιωρούνται

αναγγέλλοντας την εαρινή ισημερία

πριονίζουν γλυκά της γης τα σκέλη

προοιωνίζουν τον ηχηρό τους θάνατο πάνω στις

έρημες πολιτείες

αυτόχειρες αυτόχθονες

σε αυτοσχέδιες τροχιές

συμπαρασέρνουν τις υγρές μαρτυρικές μας τύψεις

τις ανισοϋψείς

κι ίσως ευμεγέθεις σκιές μας

στη δύση τους.

ένα τσουνάμι από δάκρυα γλιστρούν στα ιδρωμένα παράθυρα

ψίχουλα οι δροσοσταλίδες στριμώχνονται

κάτω απ' τον μαρτιάτικο ουρανό

συσσωρεύουν τις αχτίνες που πλαγιοκοπούν

τα ορυγμένα απ’ την αγωνία πρόσωπα

τα διαρρηγμένα απ’ τη γήινη διέγερση

οχυρά μας

συμπαραστέκονται στις νωπές τραυματικές μας εμπειρίες

στις ανείπωτες

κι ίσως δυσθεώρητες συμφορές μας

στο αποκορύφωμά τους

τα πουλιά επιστέφουν για δείπνο

o Radio man

ψέλνει τον ύμνο της πανανθρώπινης

αγωνίας

έτσι κι αλλιώς ο χειμώνας ανεξάρτητα ημισφαιρίου

θα ‘ναι μακρύς

θα ‘ναι made in Japan …


M.K. , Christchurch 21/3/2011


ΥΓ. Ο "Radio Man", είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο, που κυκλοφορούσε συνεχώς στο κέντρο του Christchurch, κουβαλώντας ένα μικρό ραδιοφωνάκι. Από τις πιο γνωστές φυσιογνωμίες της πόλης, μαζί με τον "Φλαουτίστα", και τον "Johnny Walker", απαθανατίστηκε από άγνωστο ζωγράφο, σε τοίχο της οδού Manchester, απ' όπου προέρχεται και η φωτό/ζωγραφιά...Μετά το σεισμό του Φεβρουαρίου, οπότε και "έχασε" τα στέκια του, τον συναντούμε συχνά στο εμπορικό κέντρο του Riccarton, όπου συνεχίζει τις βόλτες του...Τους άλλους 2, δεν τους έχουμε εντοπίσει ακόμα, ελπίζουμε όμως να είναι καλά...

3 comments:

logia said...

συγκινητικό κείμενο!
καλημέρα από Ελλάδα
και καλή δύναμη

Hfaistiwnas said...

Είναι από τα πρόσωπα που είναι συνηθισμένα σε κάποιες πόλεις.. ίσως στο περιθώριο αλλά τόσο γνωστοί όσο να τους δίνεται ο απαραίτητος σεβασμός..

fotini said...

ΠΌΣΟ ΌΜΟΡΦΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΉΘΕΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ ΥΠΑΡΚΤΕΣ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΝΑ ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΜΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΜΠΝΕΟΥΝ!


μετα απο αρκετο καιρο ειπα να κανω μια βολτα σε γνωστα κ αγαπημένα "στέκια" της μπλοκόσφαιρας.
την καλησπέρα μου λοιπον