Bracelets

Βραχιόλια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Earings

Σκουλαρίκια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Necklaces

Περιδέραια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Hairpins

Καρφίτσες με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Rings

Δαχτυλίδια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Special Constructions

Ειδικές κατασκευές με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Sunday, September 27, 2009

Εκθέσεις και κοσμήματα

Λοιπόν, την τελευταία βδομάδα, λόγω μιας νέας αδιαθεσίας που μου προέκυψε, καθώς και των φαρμάκων που έπρεπε να πάρω, δεν μπόρεσα να επισκεφτώ τα μπλογκόσπιτά σας και ως εκ τούτου έχω χάσει συνέχειες...Ο καιρός εδώ δεν ήταν καλός, με μια σύντομη εξαίρεση το Σάββατο...Αυτή τη στιγμή, 6.29 το πρωί της Δευτέρας (ώρα ΝΖ, εσείς έχετε 8.29 το απόγευμα της Κυριακής) βρέχει καρέκλες...Περιττό να σας πω, πώς πέρα από τις τουλίπες (κι αυτές με απώλειες) τίποτε άλλο δεν έμεινε όρθιο στους Βοτανικούς, όλα μάδησαν...Και μιας και ούτε λουλούδια βρήκα, αλλά και οι φωτό από το καμπαναριό του Καθεδρικού όπου σκαρφαλώσαμε, βγήκαν μισές κι ανέσωστες (και θα ξαναπάω με την πρώτη ευκαιρία να τις συμπληρώσω), κάνω μια ανάρτηση "σφήνα", με φωτό από εκθέσεις και κοσμήματα...(Στην πάνω φωτό, το εξώφυλλο του καταλόγου μου, παραγωγής Ίωνα...)
Από το "Επιχειρηματικό Πανόραμα" του 2006...Μόνον 2 φωτό, επειδή οι υπόλοιπες με "περιέχουν"...
Από την προετοιμασία του περίπτερου στην έκθεση "Σύγχρονες Δημιουργίες" το 2007...Sorry για τον φόντο πίσω από τη βιτρίνα, αλλά είπαμε, είναι από το στήσιμο...
ΟΙ υπόλοιπες 2 βασικές βιτρίνες, έτοιμες για παρουσίαση...Μιλάμε για υπερπαραγωγή...
Δύο από τα πιο αγαπημένα μου σχέδια: κολλιέ με ορθόκερας (απολίθωμα) μαργαριτάρια και μαύρο όνυχα, και βραχιόλι σκαλιστό (ασήμι πάνω σε δέρμα) με μεγάλη πέτρα σιδηροπυρίτη...Οι φωτό είναι από τις βιτρίνες στο εργαστήριο...
Από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια (δυστυχώς οι φωτό είναι κάπως πρόχειρες)...Ασήμι και κεχριμπάρι, το πλήρες σετ...
Κολλιέ-λουλούδι τουρμαλίνες με κεντρική τουρμαλίνη "καρπούζι" σε αποχρώσεις ροζ, πράσινο και σκούρο μπλε-μαύρο...
Κολλιέ καρδιά σφυρίλατη με περίδοτα...Και με μικρά μαργαριτάρια θα ήταν ωραίο, αλλά με τα περιδοτάκια απογειώνεται...Σχετικά δύσκολο χρώμα, βέβαια...
Το κολλιέ και τα σκουλαρίκια του Αραβικού σετ, με καπνία χαλαζία (το δαχτυλίδι το έχετε δει σε παλιότερο ποστ)...
Το κολιέ και τα σκουλαρίκια (τα έχετε ξαναδεί) με λιβελούλες και πράσινο όνυχα...
Ένα ιδιαίτερο σχέδιο, με ροζ χαλαζίες και σιτρίνες...Η διαφορά του χρώματος χάνεται όταν φορεθεί: οι ροζ χαλαζίες είναι μεγάλοι και ημιδιάφανοι, και παίρνουν μελιά απόχρωση πάνω στο δέρμα...

Αυτά τα ολίγα για σήμερα, ελπίζω στο επόμενο "δια χειρός" να βρω και τα υπόλοιπα αρχεία με φωτό από κοσμήματα, επειδή τώρα βρίσκονται μοιρασμένα σε 3 σκληρούς δίσκους, και κάμποσα CD, αν και φοβάμαι πώς άφησα μερικά και στο σπίτι στην Ελλάδα...
Καλό βραδυ να έχετε και καλή βδομάδα αύριο (για σας, για μένα είναι ήδη Δευτέρα)...Πάω να φτιάξω πρωινό και καφέ και να πάρω τα τελευταία χάπια της θεραπείας...Σας φιλώ, μου λείψατε...

Thursday, September 24, 2009

Κάποια από τα υπόλοιπα...

*Κάποια από τα υπόλοιπα προβλήματα της Νέας Ζηλανδίας...
(δηλαδή, εκτός των εργασιακών, ασφαλιστικών, εκπαιδευτικών και ιατροφαρμακευτικών ζητημάτων, που εξετάστηκαν σε άλλο ποστ..).

Ανάμεσα σε όλα που είδαμε, όταν ψάχναμε πληροφορίες για την χώρα, την επόμενη της τοποθέτησης, μάθαμε για το υπέροχο φυσικό περιβάλλον της...Και όντως, το περιβάλλον της είναι υπέροχο... Έχει 15 εθνικά πάρκα, ρεζέρβες, υγροβιότοπους, απίστευτης ομορφιάς και μοναδικότητας, ανάμεσα στα οποία και 3 παγετώνες, τον Fox, τον Franz Josef και τον Abel Tasman...Το περιβάλλον της όμως μπορεί ταυτόχρονα, πέρα από την ομορφιά του, να χαρακτηριστεί τοξικό: Η ΝΖ είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας του δηλητηρίου 1080, που ψεκάζεται στα βουνά, γύρω από τους βιότοπους του Kiwi, με αποτέλεσμα εκατοντάδες άλλα είδη ζώων να θανατώνονται, ενώ οι έρευνες έχουν αποδείξει οτι τα Kiwi που ζουν ελεύθερα στο φυσικό περιβάλλον, θα εξαφανιστούν ούτως οι άλλως, μέχρι το 2020...
Πριν ένα μήνα, παιζόταν ένα θρίλερ στα βουνά του βορείου νησιού, με έναν καρκινοπαθή πρώην κυνηγό και νυν ακτιβιστή οικολόγο με προηγούμενη δράση κατά της χρήσης του 1080, ο οποίος κατασκήνωσε στο ύπαιθρο παρά την βαρύτητα της κατάστασής του και με την παρουσία του εκεί, εμπόδιζε την διεύθυνση δασών να πραγματοποιήσει νέους ψεκασμούς...Δεν μάθαμε αν απομακρύνθηκε από 'κει και σε τί κατάσταση, το νέο υποβαθμίστηκε, ωστε να μην προκαλέσει το διεθνές ενδιαφέρον...
Εκτός αυτού, η κυβέρνηση θέλει να δώσει άδεια να επαναλειτουργήσουν τα μεταλλεία χρυσού και λιγνιτωρυχεία μέσα στην καρδιά του Εθνικού πάρκου, παρά την αντίδραση των πολιτών, και κόβει σημαντικά ποσα από τα κονδύλια για την προστασία του περιβάλλοντος...Όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός ρωτήθηκε σχετικά, προτίμησε να δηλώσει ενθουσιασμένος που θα τον φιλοξενήσει ο Λέττερμαν στην εκπομπή του(!!!) Στο κόσμο του...

Και δεν είναι μόνον η χρήση του ισχυρού δηλητηρίου και η κρατική αναλγησία των Συντηριτικών, που νομίζουν οτι δίνοντας παρθένες περιοχές σε μεταλλευτική εκμετάλλευση, θα βοηθήσουν την χώρα να πλουτίσει...Πολλές ακτές υφίστανται υπερβολική μόλυνση, από ελαττωματικούς βιολογικούς καθαρισμούς, με αποτέλεσμα τα τοπικά συμβούλια να βγάζουν απαγορεύσεις για κολύμβηση και ναυταθλήματα όπως το surf, ενώ σε μια τουλάχιστον περίπτωση, απαγορεύτηκε ακόμα και η πρόσβαση στην παραλία και την ακτή, καθώς η μόλυνση είχε εισχωρήσει στο έδαφος, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν όλοι όσοι βρίσκονται εκεί, και κυρίως τα παιδιά που παίζανε με τα κουβαδάκια τους...
Νομίζω οτι έχω αναφέρει ξανά, την περίπτωση του Sumner, τα θαλάσσια ρεύματα φέρνουν τα ημιεπεξεργασμένα λύματα στην δημοφιλέστατη παραλία, όπου καθόλη την διάρκεια του χρόνου, υπάρχουν νεαρά άτομα που κάνουνε surf και αθλούνται, ενώ πολλοί Ασιάτες και Σαμοανοί, συλλέγουν στρείδια και μύδια...

ΟΙ περισσότεροι Νεοζηλανδοί ενδιαφέρονται για το περιβάλλον τους, αν και με μια δόση αφέλειας: Σε κάθε γωνία υπάρχει κεραία κινητής τηλεφωνίας και στα προάστεια, μέσα στις αυλές των σπιτιών, βλέπεις και πυλώνες υπερυψηλής τάσης που εξυπηρετούν το δίκτυο διανομής ρεύματος που "κατεβαίνει" προς την πόλη...Χρησιμοποιούν πολλά φάρμακα για τις καλλιέργειές τους, ή για την φροντίδα των κήπων τους, ενώ για να καταπολεμήσουν την ατμοσφαιρική μόλυνση που προέρχεται από τις ξυλόσομπες, επιδοτούν την χρήση ...κλιματιστικών...
Ταυτόχρονα, οι δρόμοι τους είναι γεμάτοι από αυτοκίνητα παλαιάς (μέχρι αρχαίας) τεχνολογίας, αν και οι τόσες πολλές αντίκες που κυκλοφορούν (εκτός από τα υπόλοιπα τετράτροχα ερείπια) δίνουν άλλον αέρα στους Νεοζηλανδικούς δρόμους...
Όμως είπαμε: η οδήγηση και το αλκοολ, είναι δικαίωμα...Μπορεί τα 50 γρ καπνού να στοιχίζουν 56$ (περίπου 40 Ε), αλλά η 6άδα μπύρες στοιχίζει από 5,50$ ώς 8$...Είναι η φθηνή διασκέδαση, εδώ...

Η ΝΖ επίσης έχει πολύ υψηλά ποσοστά θανάτων ανάμεσα σε τουρίστες, είτε από ατυχήματα, είτε από εγκλήματα...Από το 2000 και μέχρι το 2009, 1500 ξένοι τουρίστες πέθαναν ενώ ακόμα 450 άτομα αγνοούνται...Ο αριθμός είναι πολύ υψηλός για μια τόσο μικρή σε πληθυσμό χώρα, και αυτό -εκτός από την περίπτωση των εγκλημάτων- οφείλεται σε πολλούς λόγους: οι δρόμοι της ΝΖ δεν είναι και οι καλύτεροι του κόσμου, για παράδειγμα, η Εθνική οδός που ξεκινάει από το Christchurch και καταλήγει στο Nelson, δεν έχει διαχωριστικό διάζωμα, ούτε και παραπάνω από μια λωρίδα η κάθε πλευρά, ενώ φωτισμός δεν υπάρχει ούτε για δείγμα...Ο δρόμος Άρτα-Γιάννενα μπροστά της, μοιάζει με αεροδιάδρομο, πόσο μάλλον η Εγνατία...
Παρόλο που το ανώτατο όριο ταχύτητας είναι τα 110 χλμ/ώρα, τα τροχαία είναι πολύ συχνά, κυρίως λόγω του αλκοολ, με συνήθη θύματα άτομα νεαρής ηλικίας: Τα ΝΖηλανδάκια οδηγούν από τα 16 , και πίνουν μετά τα 20(σύμφωνα με τον νόμο). Φυσικά μέσα σε μια μεγάλη παρέα, και με τον αλκοολισμό να θερίζει από πολύ νεαρή ηλικία, η απαγόρευση της αγοράς οινοπνευματωδών, δεν έχει καμία πρακτική χρήση...Ο μεγαλύτερος σε ηλικία, αγοράζει για όλους...


Η μάστιγα του αλκοολισμού συνδιάζεται με την μάστιγα των ναρκωτικών...Η συντηρητική και θρησκόληπτη κοινωνία της ΝΖ έρχεται σε πλήρη αντίφαση με την συμπεριφορά των εφήβων σήμερα...Μέχρι τα 14 απαγορεύεται να μένουν μόνα στο σπίτι τα παιδιά, από τα 16 όμως μπορούν να οδηγούν...Οι περισσότερες οικογένειες δηλαδή αναγκάζονται να "προσέχουν" τα παιδιά τους, ενώ μετά ο όποιος έλεγχος χάνεται...Χωρίς ουσιαστική καθοδήγηση από τους γονείς, όλο και περισσότερα παιδιά καταφεύγουν σε ουσίες, για να ξεφύγουν από την ανιαρή ρουτίνα τους...
Στη ΝΖ κυριαρχεί η χρήση συνθετικών ναρκωτικών ενώ σε πολλά μαγαζιά πωλούνται κάθε λογής "τριπάκια"...Στα μπαρ και στα δημοφιλή techno parties, όλες αυτές οι ουσίες διακινούνται σχεδόν ελεύθερα, σε όλες τις ηλικίες, αλλά κυρίως ανάμεσα σε νεαρόκοσμο, ενώ όλο και συχνότερα νεαρά κορίτσια πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, καθώς κατά την διάρκεια της εξόδου, διάφοροι επιτήδειοι ρίχνουν μέσα στα ποτά τους χάπια και άλλα χημικά...Πέρα από την κακοποίηση που υφίστανται όντας ανίκανες να αντιδράσουν, η ανεξέλεγκτη κατάσταση έχει οδηγήσει σε ταυτόχρονη έκρηξη των νεανικών εγκυμοσυνών και των εκτρώσεων στην χώρα...

Όσον αφορά τα σεξουαλικής φύσης εγκλήματα: Η ΝΖ είναι η 5η χώρα παγκοσμίως με τις περισσότερες σεξουαλικές επιθέσεις, μετά την Νότια Αφρική, τον Καναδά, την Αυστραλία και την Αμερική, με μία επίθεση κάθε 2 ώρες... Για το ποσοστό επί του συνολικού πληθυσμού, το νούμερο είναι τεράστιο, το 2006 είχαν καταγραφεί 3,500 επιθέσεις, αρκετές από τις οποίες ενάντια σε τουρίστριες...Η Ολλανδία, μετά το 2ο κρούσμα σε υπήκοό της, εξέδωσε επίσημη ταξιδιωτική οδηγία εις βάρος της ΝΖ...
Οι λόγοι (εκτός από το αλκοολ), αλλά και η θρασύτητα των εγκληματιών, καθώς θεωρούν πώς η ΝΖ είναι υπερβολικά μακριά ωστε να επιστρέψει το θύμα για δικαστήρια και ποινικές κυρώσεις στον δράστη (εφόσον εντοπιστεί και συλληφθεί), ενώ πολλές περισσότερες επιθέσεις δεν αναφέρονται ποτέ στις αρχές, με αποτέλεσμα η αισθηση της ατιμωρησίας και της παντοδυναμίας των δραστών να γενικεύεται...

Η αστυνομική βία είναι κι αυτή ένα σημαντικό ζήτημα...Καταγράφονται πολλά περιστατικά κάθε χρόνο, με αθώα θύματα,ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των αστυνομικών καταδιώξεων καταλήγει σε θάνατο ή σε σοβαρό τραυματισμό από πυροβολισμό, του ατόμου που παρανομεί...Σε μια περίπτωση που συνέβη τον Ιούνιο που μας πέρασε, κατέληξε με τον θάνατο του Shayne Richard Sime, απο καταιγισμό πυρών της αστυνομίας μέσα στο σπίτι του, σε προάστειο του Christchurch...
Αναφέρθηκε στον Τύπο, ως ελαφρυντικό των πράξεων των αστυνομικών οτι αμύνονταν, ωστόσο να αναφέρω επίσης οτι ο άνθρωπος αυτός ήταν καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα λόγω τετραπληγίας, και έπασχε από βαριά κατάθλιψη...
Φυσικά από την στιγμή που πυροβολούσε και ο ίδιος, δεν γίνεται καν λόγος για αστυνομικές ευθύνες, αλλά είναι γεγονός, οτι σε άλλη περίπτωση που συνέβη το 2000, δεν έχει αποδοθεί ευθύνη ακόμα...


Και αφήνω για το τέλος το ζήτημα των αδέσποτων ζώων στη ΝΖ: Δεν υπάρχουν εδώ...Γάτες πιθανόν θα δείτε ή θα ακούσετε το βράδυ, αλλά σε καμία περίπτωση σκύλους...Όλα τα σκυλιά στη ΝΖ οφείλουν να έχουν μικροτσιπ...Σε περίπτωση που ένα ζώο διαφύγει από το σπίτι του και συλληφθεί από τον μπόγια, μεταφέρεται σε καταφύγιο ζώων, όπου και θα παραμείνει για 7 μέρες+1...Την 9 μέρα γίνεται ευθανασία...Μέσα σε αυτό το διάστημα η υπηρεσία έρχεται σε επαφή με τους ιδιοκτήτες, τους οποίους καλεί να πάρουν το ζώο, αφού ελέγξουν τα εμβόλια και τις τυχόν θεραπείες του...Σε περίπτωση που δεν έλθουν ή υπάρχουν ελειπή στοιχεία, τότε οι ιδιοκτήτες πληρώνουν πρόστιμο ή το ζώο πεθαίνει...Το αυτό ισχύει και για τις γάτες, ειδικά τις λεγόμενες feral γάτες, δηλαδή τις εντελώς άγριες...
Πριν μερικά χρόνια συνέβη και το γνωστό σκάνδαλο της μεταφοράς των αδέσποτων σκύλων στη Κίνα, όπου χρησιμοποιούσαν την γούνα τους και άλλα ...προϊόντα, ενώ και οι περιπτώσεις βαρβαρότητας δεν λείπουν...Πρόσφατα ένας Σαμοανός μετανάστης σκότωσε και μαγείρεψε τον σκύλο του, χωρίς καμία κύρωση εναντίον του, επειδή η θανάτωση του σκύλου χαρακτηρίστηκε "ανώδυνη" (λέγεται οτι τον σκότωσε ακαριαία), προφανώς επειδή δεν θέλανε να προκαλέσουν αντιδράσεις τύπου πολιτιστικών διαφορών και υπόβαθρου...


Τα σχόλια δικά σας, εγώ έχω δηλώσει πώς συγκρίσεις δεν κάνω...Οι παρατηρήσεις περί εθνικών οδών κλπ, έγιναν για να βοηθήσουν σχετικά με τα μεγέθη...
Όλες οι φωτό είναι από τους Βοτανικούς, ευτυχώς πριν από την κακοκαιρία που μας πλήττει εδώ και 3 μέρες, με καταρρακτώδη βροχή και απανωτά χαλάζια, που διέλυσαν όλα αυτά τα όμορφα λουλούδια...Όπως είπαμε και στο προηγούμενο ποστ, η ομορφιά και η ασχήμια πάνε δυστυχώς μαζί, είναι ο κανόνας της ζωής...Το θέμα είναι να κρατάμε τα καλά και να προσπαθούμε να διορθώσουμε τα άσχημα, όπου περνάει το χέρι μας...Λυπάμαι που δεν βρήκα link για το σχόλιο περί αδέσποτων ζώων, αλλά "παλεύω" ήδη 3 1/2 ώρες με την ανάρτηση και με ταχύτητες που σέρνονται και δεν αντέχω άλλο την αναζήτηση...
Ελπίζω να είστε όλοι καλά, σας φιλώ...

Sunday, September 20, 2009

Η ξενοφοβία των ΝΖηλανδών και άλλα...

Η Νεοζηλανδική κοινωνία, αυτοδιαφημίζεται ως μια Δυτική πολυπολιτισμική κοινωνία, που δέχεται πολλές χιλιάδες μετανάστες κάθε χρόνο, με παροχή βίζας εργασίας περιορισμένου χρόνου, αλλά και με δυνατότητα παράτασης και μελλοντικής μόνιμης εγκατάστασης στην χώρα...Ωστόσο στις τελευταίες εθνικές εκλογές, το συντηρητικό κόμμα (το οποίο και τελικά κέρδισε) χρησιμοποίησε ως πολιτικό επιχείρημα την παράνομη μετανάστευση, η οποία όμως δεν έχει καμία σχέση με την Ελληνική πραγματικότητα: καθώς όλοι όσοι εισέρχονται στη ΝΖ είναι φακελωμένοι μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας, εκείνοι που χάνουν τη δουλειά τους και εξαντλούν την βίζα εργασίας, και αντί να επιστρέψουν στην χώρα τους (και να ξαναπροσπαθήσουν μετά από 8 μήνες να ξαναμπούν) κρύβονται, είναι αυτοί που θεωρούνται παράνομοι...Μετά από λίγο καιρό εντοπίζονται από την αστυνομία, συλλαμβάνονται και φυσικά απελαύνονται...

Στις εφημερίδες αλλά και στην τηλεόραση, αναφέρονται όλο και συχνότερα επιθέσεις κατά μεταναστών και παιδιών των μεταναστών αυτών, που συχνά αφορούν πολύ νεαρά άτομα, ακόμα και μέσα στους διαδρόμους του σχολείου τους... Συχνότερα θύματα είναι οι Ασιάτες και οι Φιτζοανοί Ινδικής καταγωγής, αλλά τελικά δεν έχει σημασία αν πρόκειται αποκλειστικά για εργαζόμενους με προσωρινή βίζα, για ανθρώπους που πήραν νόμιμα την υπηκοότητα μετά την υποχρεωτική τριετή παραμονή (με όλες τις νομικές διαδικασίες+ το τεστ γλώσσας), ή για φοιτητές οι οποίοι πληρώνουν τα ΝΖηλανδικά πανεπιστήμια με το μάθημα, και όχι με την χρονιά...Η τελευταία αυτή κατηγορία, είναι που πραγματικά "πονάει" το κράτος, καθώς χωρίς την συμβολή των χιλιάδων φοιτητών από την Κορέα, την Κίνα και την Ιαπωνία, πολλά πανεπιστημιακά τμήματα, σε αρκετές πόλεις της ΝΖ, θα είχαν κλείσει...

Το Christchurch θεωρείται η "πρωτεύουσα" του ρατσισμού στη ΝΖ...Ο λόγος είναι οτι το λευκό στοιχείο είναι ισχυρότερο εδώ, παρά πχ στο Auckland ή το Wellington...Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι, ακόμα "ανακαλούν" την εποχή που τα 4 πλοία κατέπλευσαν στο Canterbury, και οι επιβάτες τους οίκησαν την περιοχή, άσχετο αν αυτό συνέβη πριν από 200 και παραπάνω, χρόνια...Το γεγονός οτι κάποτε κυριάρχησαν (αλλά χωρίς να υπολογίζουν στον τρόπο, τους πολέμους και τις αρρώστιες που αποδεκάτισαν τον ντόπιο πληθυσμό) τους κάνει υπέρ του δεόντος υπερήφανους, έως αλαζόνες... Πολλοί νέοι λοιπόν, υποστηρίζουν την white supremacy (την ανωτερότητα την λευκών) έναντι των "μαύρων" παιδιών (Μαορί) και των Ασιατών...Ο φόβος οτι πιθανόν να αποτελέσουν μειοψηφία στο μέλλον, και ο εθισμός τους στο αλκοόλ από την ηλικία των 13-15 χρόνων, τους κάνει πολύ συχνά να χάνουν τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να βρίζουν ανύποπτους Ασιάτες, και ενίοτε να τους επιτίθενται, να τους κακοποιούν και να τους ληστεύουν...

Οι Μαορί αποτελούν άλλο κεφάλαιο της ιστορίας...Μονίμως καταπιεσμένοι, θύματα της Αγγλικής διακυβέρνησης, αποστερημένοι από την γη τους, αποτελούν ήδη την μειοψηφία και πέφτουν ακόμα θύματα φυλετικών προκαταλήψεων των λευκών, αν και αντιπροσωπεύονται από ένα κοινοβουλευτικό κόμμα με μέλη αποκλειστικά Μαορί, καθώς και από αρκετούς βουλευτές και των 2 ισχυρότερων κομμάτων, των Συντηρητικών και των Εργατικών...Φτωχότεροι καθώς είναι από τους λευκούς, το αλκοολ έχει γίνει και δικός τους τρόπος ζωής, έχουν πολύ υψηλά ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας και είναι ύποπτοι για περισσότερες ληστείες και βιαιοπραγίες απ' ότι οι λευκοί κάτοικοι αυτής της χώρας...Πρόσφατα 2 ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Dunedin προσπάθησαν να συνδέσουν την εγκληματικότητα που προέρχεται από τους Μαορί, με το λεγόμενο "γονίδιο του πολεμιστή", που υποτίθεται θα εντόπιζαν στο DNA ενός ικανού δείγματος του πληθυσμού...Η θεωρία δεν αποδείχτηκε ποτέ και έχει ανοίξει έναν καινούριο κύκλο αντιπαραθέσεων ανάμεσα στους εκπροσώπους των Φυλών και σε μέλη της (λευκής) επιστημονικής κοινότητας...

Το θέμα είναι οτι παρά το γεγονός οτι στην ουσία όλοι οι ΝΖηλανδοί προέρχονται από κάπου αλλού και πώς σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να επικαλεστούν αρχαιότητα, η συμπεριφορά κάποιων ατόμων που η αστυνομία και η πολιτεία αδυνατεί να ελέγξει, σπιλώνει την εικόνα που θέλει να δείξει προς τα έξω, αλλά κυρίως προκαλεί ανασφάλεια στους μή-λευκούς πολίτες της χώρας...ΟΙ μετανάστες που έφτασαν από κάθε γωνιά του πλανήτη, για να αποφύγουν την φτώχεια και την δυστυχία, ή το ασταθές πολιτικό σκηνικό της χώρας τους, δέχτηκαν να δουλέψουν με πολύ φθηνά μεροκάματα, χωρίς εργατικά δικαιώματα (στην αρχή) με μόνον σκοπό να βρουν ηρεμία και ασφάλεια...Πάνω σε αυτούς προστέθηκαν οι δεκάδες χιλιάδες μαθητών και φοιτητών, που με την ελπίδα ενός καλύτερου επαγγελματικού μέλλοντος παρακολουθούν μαθήματα στα ΝΖηλανδικά σχολεία και πανεπιστήμια...

Ωστόσο όπως λένε και κάποιοι ενήλικοι μαθητές του Ελληνικού σχολείου που συζήτησα το θέμα μαζί τους, η κατάσταση δεν είναι τόσο άσχημη όσο την παρουσιάζει ο τύπος, καθώς όλο και περισσότερα ζευγάρια είναι μεικτά και τα σχολεία είναι εκ των πραγμάτων πολυφυλετικά, τα παιδιά μαθαίνουν να ζούνε πολύ κοντά το "αντίπαλο δέος" και τα στερεότυπα περί εγκληματιών Μαορί και απατεώνων Κινεζων και λοιπών Ασιατών, "φαίνεται" πώς ξεπερνιούνται με τον καιρό... Στο κάτω -κάτω μετανάστες είμαστε όλοι πάνω σ' αυτήν την Γη, αν και η βλακεία μερικών ανθρώπων καμιά φορά αποδεικνύεται ανίκητη και δυστυχώς και μεταδοτική...Ό,τι και να κάνουν τα σχολεία, η πολιτεία, οι φορείς, αν οι ίδιοι οι γονείς είναι ανίκανοι να αναθρέψουν τα παιδιά τους και να τους δείξουν τον σωστό δρόμο, τέτοια φαινόμενα θα εξακολουθούν να υπάρχουν, ειδικά μάλιστα στη ΝΖ, όπου η δικαιοσύνη αντιμετωπίζει με μεγάλη ανοχή τους νεαρούς εγκληματίες (και όχι μόνο)...
Για να είμαι όμως και ειλικρινής, σε γενικές γραμμές (μέχρι τώρα) δεν τύχαμε σοβαρού ρατσιστικού σχολίου ή επεισοδίου, εγώ και η οικογένειά μου, και ελπίζω να συνεχιστεί έτσι η κατάσταση, αν και ποτέ δεν ξέρεις...Σε ένα χρόνο τα παιδιά μου θα ξεκινήσουνε το λύκειο (high school), και εκεί -απ' ότι μαθαίνουμε-, η κατάσταση είναι διαφορετική: Τα ΝΖηλανδάκια διαπρέπουν στο σχολικό bullying...
Εν τω μεταξύ, μου είχε μείνει η απορία, για ποιον λόγο άραγε χιλιάδες Ασιατικές οικογένειες να αποχωρίζονται κάθε χρόνο τα παιδιά τους, και να τα στέλνουν τόσο μακριά, "για να μορφωθούν", λαμβάνοντας και το ρίσκο της κακής συμπεριφοράς των ντόπιων εναντίον τους...Ο λόγος είναι απλούστερος από όσο υπολόγιζα, και αντιλήφθηκα το σκεπτικό πχ της οικογένειας της Grace: Τα Κορεατικά σχολεία είναι άρτια οργανωμένα, αλλά και πάλι δεν είναι αγγλόφωνα...Όσο γρηγορότερα μάθει Αγγλικά ένα παιδί, τόσο το καλύτερο για το μέλλον του...Καθώς λοιπόν το σύστημα εκμάθησης μιας ξένης (εκτός Ασίας) γλώσσας είναι πολύ δυσκολότερο για αυτούς απ΄ότι για εμάς, στέλνουν τα παιδιά τους στη ΝΖ και τα αναγκάζουν να μάθουν την γλώσσα με τον δύσκολο αλλά ταυτόχρονα και με τον πιο σίγουρο τρόπο...Κάποια στιγμή που θα γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους θα είναι ήδη Αγγλομαθή και όταν έρθει η ώρα να σπουδάσουν θα μπορούν πιο εύκολα να εισηχθούν σε μια σχολή του εξωτερικού, έχοντας προσπεράσει τον σκόπελο της γλώσσας...Κατόπιν θα προτιμηθούν έναντι άλλων, στις πολυεθνικές επιχειρήσεις της χώρας τους, είτε στα κέντρικά, είτε στα υποκαταστήματα του εξωτερικού...

Η δομή της κοινωνίας τους είναι διαφορετική από την δική μας, αν και με κάποιες κοινές αρχές: Είναι προσκολλημένοι στα παιδιά τους, και θέλουν το καλύτερο για αυτά, με αποτέλεσμα να σχεδιάζουν εξ' ολοκλήρου το μέλλον τους, χωρίς να ζητούν την συγκατάθεσή τους γι' αυτό...Τα σχολεία, οι σπουδές και αργότερα ένας κανονισμένος γάμος, ολοκληρώνουν την "ευτυχία" της οικογένειας, ενώ οι απαιτήσεις είναι συνεχείς προς τα νεώτερα μέλη της, τα οποία άλλοτε συναινούν και άλλοτε αντιδρούν, ζητώντας να ζήσουν τη δική τους ζωή, και όχι τις προσδοκίες και τις επιθυμίες των άλλων...Δεν ξέρω τί θα κάνει η Grace, και πώς θα προχωρήσει στη ζωή της...Προς το παρόν ακολουθεί τον δρόμο που της χάραξαν οι γονείς της και παρά την μοναξιά που βιώνει στη ΝΖ, δείχνει στωικότητα και στοιχεία εξαιρετικού χαρακτήρα...
Όλες οι φωτό, είναι τραβηγμένες στους βοτανικούς κήπους...Οι ανθισμένες κερασιές ανήκουν στο Ιαπωνικό τμήμα, που περιλαμβάνει και την καμπάνα της Ειρήνης, που χτυπά 2 φορές τον χρόνο, στις επετείους των βομβαρδισμών της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι...Στο πλακόστρωτο γύρω από την καμπάνα είναι σκαλισμένη η λέξη "Ειρήνη" σε διάφορες γλώσσες , ανάμεσα σε αυτές και στα Ελληνικά, με την εξαίρεση να υπάρχει χαραγμένη και σε κεφαλαία και σε μικρά...Αν πατήσετε τον κένσορα πάνω στη φωτό, θα μπορέσετε να δείτε τη λεπτομέρεια αυτή, στην κάτω δεξιά άκρη...Οι δυο φωτό με τα μοντέλα ιστιοπλοϊκά, τραβήχτηκαν το περασμένο Σ/Κ, στη λίμνη Βικτώρια, μέσα στους κήπους...
Για τις πηγές κοιτάξτε εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ...

Wednesday, September 16, 2009

Tσέχικη κοτόσουπα

Για το σημερινό ποστ, αποφάσισα να αναρτήσω μια νόστιμη, εύκολη και ελαφριά συνταγούλα κοτόσουπας, που μου έμαθε στη Σκιάθο, ένας φίλος σεφ, ο Κώστας...Τα υλικά είναι τα εξής:

Τσέχικη Κοτόσουπα (4 γερές μερίδες)

2 στήθη κοτόπουλου
3 μεγάλες πατάτες κομμένες σε κύβους
3 καρότα κομμένα σε κύβους
3 κρεμμύδια κομμένα επίσης σε κύβους
1 κούπα σπασμένα μακαρόνια σπαγγέτι (μικρά κομμάτια, περίπου 100 gr)
1 κούπα σέλινο (κοτσάνια και λίγα φύλλα)
1 κούπα κορυφές από κουνουπίδι
λάδι- αλάτι- πιπέρι

Βράζουμε το κοτόπουλο με νερό, λάδι και τα κρεμμύδια (αφού πρώτα το έχουμε ξεθερμίσει=ζεματίσει μόνο του) ...

Μόλις βράσει το αφαιρούμε από την κατσαρόλα και προσθέτουμε τα υπόλοιπα λαχανικά μας εκτος από το κουνουπίδι...Τεμαχίζουμε σε κύβους το κοτόπουλο και το αφήνουμε στην άκρη μέχρι να βράσουν τα λαχανικά μας και προσθέτουμε νερό σχεδόν μέχρι να καλυφθούν...

Μόλις βράσουν , προσθέτουμε το κοτόπουλο, το κουνουπίδι και το σπασμένο σπαγγέτι και χαμηλώνουμε την φωτιά, τουλάχιστον στο μισό...Σιγοβράζουμε μέχρι να γίνουν τα μακαρόνια, και είναι έτοιμη...

Είναι ελαφριά, νόστιμη και τρώγεται και ζεστή και κρύα...Καλή σας όρεξη...


Και επειδή η συναγή είναι σύντομη, να και η βελανιδιά του γείτονα, σήμερα το ξημέρωμα, με τα χρώματα της αυγής πίσω της...Το δέντρο δεν έχει ακόμα πρασινίσει, αλλά σύντομα πιστεύω θα γίνει κι αυτό...
Και για να ισοφαρίσουμε την αυγή, ορίστε και το χθεσινό δειλινό, από το Sumner και το δρόμο προς το σπίτι...



Update: το παρακάτω βραβείο, μου το χάρισε η φίλη Bigmama...Σ' ευχαριστώ πολύ καλή μου...
Κι εγώ με τη σειρά μου (μην ξεχνιόμαστε), το αφιερώνω και το χαρίζω σε όλους σας...
Να είστε καλά, φίλοι μου, σας φιλώ...

Στο επόμενο μάλλον το βλέπω για Βοτανικούς...Ε εκεί πια, η Άνοιξη έχει βάλει τα καλά της...Να δούμε κι αν μου φτάσει ένα ποστ, με τόσα θαύματα...