Saturday, June 28, 2008

TO ΠΛΟΙΟ ΦΕΥΓΕΙ

TO ΠΛΟΙΟ ΦΕΥΓΕΙ

Στην έρημο της επαρχίας

βουλιάζουμε ως το γόνατο μέσα στη στάχτη,

κι αγωνιζόμαστε να κρατηθούμε στην επιφάνεια

πατώντας πάνω σε ξένα σώματα

και σκαρφαλώνοντας σε ώμους άλλων.

Αγκιστρωνόμαστε στα κατάλοιπα του παρελθόντος

κι ανασκαλεύουμε τ’ αποκαΐδια.

Προσπαθούμε μόνο να μη σκοντάψουμε πάνω στα λευκά,

απογυμνωμένα καύκαλα

προκειμένου να σώσουμε τα πολύτιμα δικά μας…

Την τελευταία στιγμή όλοι ψάχνουμε για συγχωροχάρτια.

Το πλοίο φεύγει,

στο κύμα πετάμε λουλούδια, για τους νεκρούς και τους ζωντανούς.

Στην έρημο της απουσίας

τα ζεστά πρωινά στο σπίτι, τα σκληρά σεντόνια στεγνώνουν στο σύρμα.

Και η μέρα περνάει.

Κι οι άνθρωποι επίσης, περνάνε, φεύγουν, έρχονται.

Άλλοι πάλι μένουν στάσιμοι,

κολλημένοι στον τόπο, στα πρόσωπα, στις τύψεις.

Ο χρόνος σκαλίζει αργά στα μάγουλά τους

το δρόμο των δακρύων.

Ο έρωτας διεστραμμένο αγγελούδι πια,

ένας πόνος μεταμφιεσμένος , που τη νύχτα,

δε σ’ αφήνει να ησυχάσεις,

η αρχέγονη δύναμη του φιδιού,

που σφίγγει τα φριχτά δαχτυλίδια του γύρω σου,

σε κατατρώγει,

σε καταποντίζει στο σκοτάδι ενός πρόωρου θανάτου.

Αν είσαι τυχερός και προσπεράσεις

το τέλμα, την απώλεια της αίσθησης,

την έρημο της αμφιβολίας,

ένα και μόνο άγγιγμα, ένα βλέμμα,

θα είναι το εισιτήριο για το ταξίδι με πλοίο,

στα Κύθηρα.


( Επιλέχτηκε ανάμεσα σε 250 ποιήματα και διαβάστηκε μόλις δεύτερο από τις 22 προκριμένες συμμετοχές στην εκδήλωση της ΕΚΠΟΛ Μαγνησίας, στο Θεατράκι «Αλώνι», του Αγ. Γεωργίου Νηλείας στις 30/ 7/2007. Αν και από πέρυσι ως σήμερα, έχει αλλάξει σημαντικά ο τρόπος που εκφράζομαι στην ποίηση, προτίμησα να αναρτήσω το συγκεκριμένο κομμάτι, παρά να το αποκηρύξω, όπως κάνω συνήθως...Δεν είναι λίγο να σε ...προκρίνουν)

42 comments:

P. Kapodistrias said...

Είναι καλό!!! Καλότατο!

Άλλωστε, δεν είναι λίγο να φεύγει ένα πλοίο!

Καλή συνέχεια, με καλοκαίρι!

Artanis said...

Καλημέρα αγαπητέ @π.κ....
Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο, να είστε καλά κι εσείς...
Δεν θα φύγω για διακοπές πάντως, απλά αυτός είναι ο τίτλος του κομματιού...
Να έχετε ένα όμορφο Σ/Κ...

Hfaistiwnas said...

Πεσιμιστικό λίγο, αλλά στο τέλος δίνει την ελπίδα! Να το αποκηρύξεις, να το κάνεις τι δηλαδή;

Καλημέρα!!!!!!!!

Φωτεινή S said...

ΔΕΝ αποκηρύσουμε τίποτα δικό μας!
ΔΕΝ πετάμε τίποτα!
Όλα έχουν τον λόγο και τον σκοπό τους. Κάποια στιγμή θα βρουν τον "δρόμο" τους.
Καλή επιτυχία και καλή συνέχεια!

MARIA ANDREADELLI said...

Ένοιωσα ν’ αργοσαλεύει μέσα του μια νοσταλγία.
Πιστεύω ότι κάθε ποίημα που γράφουμε σηματοδοτεί μια εποχή για εμάς έτσι δεν μπορούμε να αποκηρύξουμε τίποτα γιατί είναι σαν να διαγράφουμε ένα μέρος του εαυτού μας και της εξέλιξής μας. Απλά χρόνο με το χρόνο αλλάζουμε τρόπους γραφών και εμπλουτίζουμε τη θεματολογία όπως βαθμιαία αλλάζει και η ζωή μας. Άλλοτε οι αλλαγές είναι απότομες άλλοτε σχεδόν ανεπαίσθητες όμως είναι εκεί για να τις δούμε αργότερα στον χρόνο και στον τρόπο.
Καλή συνέχεια!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Καλά σε είπα εγώ ταλαντούχα!!!!!
Το δημιούργημά σου να αποκηρύξεις; Σύνελθε...

Γράφεις πολύ όμορφα!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Artanis said...

Καλή μου @Φωτεινή, δεν το πετάω, απλά παύω να το αγαπάω, αυτό είναι όλο...Καθώς εξελίσσομαι σαν άτομο, περνάω από διάφορες φάσεις, τις αποδέχομαι και τις προσπερνάω, ανεβαίνοντας σε νέο επίπεδο...Δεν επιστρέφω όμως σ' αυτές, είναι ένα είδος αποκήρυξης...
Να είσαι καλά, να περνάς ωραία στην πανέμορφη Κρήτη, που την ερωτευτήκαμε για τα καλά, μετά το περσινό μας ταξίδι στο νησί σας...
Φιλιά πολλά...

Artanis said...

Φίλε @Ηφαιστίωνα, να το αποκηρύξω θα πει κανονικά, να το απαρνηθώ, να το διαγράψω...Στην συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει να το απωθήσω από τη μνήμη μου, να το "ξεχάσω ανάμεσα στα άλλα παλιά γραπτά μου, και να το ξανακοιτάξω μόνον τυχαία...
Και ναι, είναι πολύ πεσιμιστικό, στην αρχή τουλάχιστον...
Φιλιά πολλά σου στέλνω...

Artanis said...

Καλή μου @Poetic sin, αυτό ακριβώς είναι η αποκήρυξη για μένα, μόνον που εγώ δεν επιστρέφω πίσω στα παλιά γραπτά μου, χωρίς να αισθανθώ μια "σχετική" ντροπή...Επειδή όμως ακριβώς αποτελούν σταθμούς στην διαδρομή μου προς το Ιδεατό, τα διατηρώ, κι ας μην ανατρέχω σ' αυτά...
Να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ, φιλιά...

Artanis said...

Καλή μου @Φύρδην-Μίγδην, μην ανησυχείς και το συγκεκριμένο μου την γλύτωσε, όπως και όλα τα προηγούμενα...
Χα,χα,χα,χα,χα,χα!
Νά 'σαι καλά, σ' ευχαριστώ για το ωραίο σχόλιο...Φιλιά πολλά, καλό Σ/Κ...

MARIA ANDREADELLI said...

Έχεις δίκιο γι’ αυτό που λες για την ντροπή. Ειδικά κάποια ποιήματα της εφηβείας ντρέπομαι να τα διαβάσω πια και στον εαυτό μου, αλλά τα κρατάω. Καλό Σαββατοκύριακο! Πολλά φιλιά!

Artanis said...

Καλή μου @Poetic sin, μιλάμε ακριβώς για το ίδιο πράγμα, και νομίζω οτι είναι απολύτως φυσιολογικό... Ωριμάζουμε ολοένα και περισσότερο και μαζί με 'μας ωριμάζει και η τεχνική μας...
Καλά να περνάς, πάντα επιτυχίες...

ολα θα πανε καλα... said...

Kαλησπέρα!
Μου άρεσε πολύ,ειλικρινά.

marionettie said...

Αααα, το μόνο που πραγματικά με τρώει η περιέργεια είναι πως γράφεις τώρα, χωρίς να...ντρέπεσαι...Μην είσαι πια τόσο αυστηρή με εσένα! Φιλια!

Artanis said...

Καλησπέρα καλή μου @Όλα θα πάνε καλά, χαίρομαι που σου άρεσε το συγκεκριμένο κομμάτι...
Να είσαι καλά, να έχεις ένα όμορφο καλοκαίρι...Φιλιά...

Artanis said...

Καλή μου @Μαριονέττα, αν πατήσεις την ετικέτα "ποίηση" κάτω από την ανάρτηση, θα δεις την φετινή "σοδειά"...Υπάρχει διαφορά αρκετά μεγάλη, ανάμεσα σ' αυτά τα κομμάτια και το περσινό αυτής της ανάρτησης...
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ, σου στέλνω πολλά φιλιά...

Sandy Cheeks said...

Γεια σου Artanis, πρώτη φορά έρχομαι από εδώ και με επισαε απο τα μαλλιά αυτό που έχεις γράψει.
Με "έπιασε" λοιπόν.
Θάθελα να καθήσω ώρες πολλές και να εικονογραφήσω αυτό που διάβασα.
Πολλές εικόνες.

Artanis said...

Καλή μου @Sandy cheeks, καλώς όρισες από το μπλογκόσπιτό μου...Προσπάθησα να σε βρω στο @Yes Mr Bob, αλλά βλέπω συνεχώς κολλημένη την ίδια ανάρτηση με το ρεμίξ τα Καλομοίρας...Πότε θα το αλλάξετε να σας γράψω κανένα καινούριο σχόλιο;
Χαίρομαι που σου άρεσε το κομμάτι και ήθελες να ζωγραφίσεις τις εικόνες του...Με κολακεύεις...Αν θέλεις και δεν σε πειράζει, στείλε μου τις εικόνες αυτές με ένα μέηλ, να τις έχω ή να τις αναρτήσω, αν το επιτρέπεις...
Σ' ευχαριστώ πολύ, φιλιά πολλά σου στέλνω...

Equilibrium said...

:)

Sandy Cheeks said...

Καλη σου μέρα Artanis.
Θα το κάνω αυτό που λες γιατί μου άρεσε .
Όμως δεν θα το βιαστώ, αλλά να ξέρεις κάποια στιγμή θα στο στείλω.
Αμέσως μόλις το διάβασα μου ήρθε συγκεκριμένη ιδέα γι αυτό που θέλω να κάνω, και θέλει το χρόνο του.


(προς το παρόν στο μπλογκ μας δεν έχουμε άλλο νέο θέμα, αλλά πού θα πάει κάτι θα προκύψει)

Artanis said...

Γλυκέ μου @Equil, πού είσαι, μου έλειψες!!!!!!!
Να περνάς καλά, καλέ μου...
Φιλιά πολλά.....

Artanis said...

@Sandy cheeks, καλή μου, όποτε θα είσαι έτοιμη, εμένα δεν με πειράζει καθόλου, αντίθετα χαίρομαι που έδωσα ερέθισμα στην φαντασία σου να δημιουργήσει, και σ' ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μου, αυτήν τη δημιουργική σου διάθεση...
Δεν ανησυχώ και για το μπλογκ, κάποια στιγμή θα αναρτήσετε, κι εγώ περνάω συνέχεια και ελέγχω...
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα, φιλιά πολλά...

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος said...

Και εις ανωτερα, φιλη.Και εις ανωτερα!
Εσυ μπορει να σταματας να τ αγαπας αλλα ειναι εκεινα που τελικα οριζουν τους κανονες του παιχνιδιου. Το πηγαιο, το αυθορμητο, το αυθεντικο, το επωδυνο, αυτα ειναι που χαρακωνουν την ουσια της υπαρξης σου ωστε οτι κι αν κανεις το χαραγμα θα μενει πανω σου σαν ενα δευτερο καλυτερο(?) εγω σου. Κι αφου δεν εισαι φιδι ν αλλαζεις δερμα...

Artanis said...

Φίλε @Exoaptonkyklo, σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και τα καλά σου λόγια, με τιμάς μ' αυτά που μου γράφεις στο σχόλιό σου...Να είσαι καλά...
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα, σου στέλνω φιλιά...Καλό σου βράδυ...

kostaslogh said...

Γειά σου πατρίδα
αν έχεις τίποτα γιά δόσιμο...
μη με ξεχάσεις!
Καλή εβδομάδα

mahler76 said...

Πολύ γλυκό μπράβο σου. Πήρα το θάρρος να σε προσκαλέσω σε κάτι, στο μπλόγκ μου. Αν θές και έχεις χρόνο και το βρείς ενδιαφέρον παίζεις.
Καλή σου μέρα.

Artanis said...

Φίλε @Kostaslogh, καλησπέρα...
Μπορώ να σου αφιερώσω κάτι αν θες...
Θα είναι ενδιαφέρον να μου πεις αν σου αρέσει...Ενημέρωσέ με για να το κανονίσω...
Καλή βδομάδα να έχεις...Φιλιά...

Artanis said...

Φίλε @Mahler, σ' ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και το σχόλιο...Θα τα πούμε και από το μπλογκ σου...
Να 'σαι καλά, φιλιά πολλά, από 'δω...

Sophia Kollia said...

Ο έρωτας διεστραμμένο αγγελούδι,γράφεις στο ποίημα, και έχω να σου πώ ότι ταιριάζει στο Σόχο στο Λονδίνο, που γίνεται της τρελλής από γκέι μπάρ! ! Σόρυ μωρέ, αλλά μου μπαίνει 'ενα διαολάκι και γράφω βλακείες όταν διαβάζω σοβαρά πράγματα,Πολύ ωραίο και με νόημα το ποίημα. Εγώ κρατάω τα σεντόνια που στεγνώνουν στο σύρμα. Γλυκειές μνήμες από παλιά!!
φιλάκια

Artanis said...

Καλησπέρα @Σοφία μου και μη στεναχωριέσαι, γράφε ό,τι θέλεις εσύ, εγώ δεν παρεξηγώ...
Ευχαριστήθηκα ειλικρινά τα ποστ με τις φωτό από Λονδίνο...Έχεις άλλες να δούμε;
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα, φιλιά...

DRN 06 said...

Πράγματι πολύ όμορφο ποίημα.

ο δυσλεξικός δάσκαλος said...

Αρτανις , είσαι πλέον μια διακεκριμένη ποιήτρια! Ωραίο το ποίημα σου.
Επαιξα και το παιχνιδάκι...

Anonymous said...

"Ο χρόνος σκαλίζει αργά στα μάγουλά τους το δρόμο των δακρύων"... όμορφο και ταξιδιάρικο... Γιατί να το αποκηρύξεις? Όσο κι αν αλλάζει ο τρόπος που εκφραζόμαστε, οι παλιές σκέψεις και ιδέες είναι εκείνες που πάνω τους βασιζόμαστε! Καλό βράδυ!

Aura said...

Πάρα πολύ καλό..

Το φιναλε καταπληκτικό!


Φιλιά artani
να γράφεις συχνότερα..
:)))

Σταλαγματιά said...

Είναι υπέροχο,
καθρεφτίζει τη ζωή μας.
Την δεδομένη φυγή μας,
τι αφήνουμε άραγε στο βιαστικό πέρασμα μας;
Αποκαίδια;
Αξίζουμε το εισιτήριο για το ταξίδι;

καλό σου βράδυ artanis μου

eva said...

O χρόνος σκαλίζει στα μάγουλα τον δρόμο των δακρύων...

Να το αποκηρύξεις;;;;

Θα σε μαλώσω!!!

Δυνατοί στίχοι, δυνατές εικόνες, δυνατή ποίηση. Σα να' μουν εκεί..

Όλα τα μπράβο δικά σου!

Καλό μήνα :))

Artanis said...

Φίλε @dreamon, καλως όρισες από το μπλογκόσπιτό μου...
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, να είσαι καλά...
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα, φιλιά...

Artanis said...

Έλα @Δάσκαλε, υπερβολές!!! Απλώς ...προκρίθηκα, που λένε, δεν ήταν διαγωνισμός, αλλά παρουσίαση...Εξάλλου γενικά προτιμώνται τα σύντομα ποιήματα, κι εμένα αυτό ήταν το πιο σύντομο...Τα υπόλοιπα ήταν ...υπερπαραγωγές...
Χα,χα,χα,χα,χα,χα!
Νά 'σαι καλά, μ' άρεσε το σχόλιό σου...
Να περνάς καλά, φιλιά πολλά...

Artanis said...

Γεια σου @Θείε Σκρουτζ, καλησπέρα...
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο...
Έχεις δίκιο σε όλα, αλλά απλά, με πιάνει αυτό το συναίσθημα της ντροπής, όταν κοιτάω τις παλιές μου ποιητικές απόπειρες, και τότε τα κρύβω και τα αγνοώ αυτά τα κομμάτια...
Να είσαι καλά, φιλιά πολλά σου
στέλνω...

Artanis said...

Καλησπέρα @Aura, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο καλή μου...
Απλά, πολλές εικόνες, εντυπώσεις επιθυμίες, αποτυπώνονται στο χαρτί και βγάζουν καμιά φορά, ένα καλό αποτέλεσμα...Κι αυτό καλό ήταν, στον καιρό του...Τελικά όμως είναι δυσκολότερο να το κρατήσεις όπως είναι, παρά να το παραλλάξεις...
Να είσαι καλά, σου στέλνω φιλιά πολλά...

Artanis said...

Καλησπέρα @Αναστασία μου, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, καλή μου, μπήκες κατευθείαν στο νόημα των λέξεων!!! Και το ταξίδι, είναι ο καθημερινός αγώνας για την προσωπική ευτυχία, τον έρωτα, την αγάπη, τα Κύθηρα, τον μαγικό τόπο όπου όλα τα όνειρα πραγματώνονται...
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα, καλή μου, πολλά φιλιά...

Artanis said...

Καλησπέρα @Ευαγγελία μου, καλό μήνα και σε σένα...
Μπά, το βράδυ της παρουσίασης, το διάβασε κάποια ηθοποιός, απλά δεν ξέρω πόσο χρόνο είχε να επεξεργαστεί και να το προβάρει, ήταν αρκετά τα κομμάτια, και έκανε κι ένα μικρό σαρδάμ...Απλά κι εγώ δεν το περίμενα οτι θα διαβαζόταν, γράφω κάπως παράξενα- το αναγνωρίζω αυτό-, αλλά παρ' όλα αυτά, επιλέχτηκε...Τί να πεις, ήταν έκπληξη και για μένα την ίδια...
Νά 'σαι καλά, σ' ευχαριστώ πολύ για το ωραίο σχόλιο...Καλό απόγευμα, φιλιά...