Saturday, February 23, 2008

goodbye yellow brick road



goodbye yellow brick road

Αντίο Δρόμε με τα κίτρινα τούβλα.
Τα χέρια μου ανοίγω στις ειδήσεις να μάθω την αλήθεια μου
μα δε φοβάμαι αυτά που βλέπω,
μόνον αυτά που δε μπορώ να φανταστώ.

Πίσω στο βροχερό καλοκαίρι
στους νερόλακους των δρόμων και των πεζοδρομίων
τους μουχλιασμένους ανθρώπους που περιμένουν
στις στάσεις των λεωφορείων,
σκεπασμένοι με βρυα που τα βοσκάνε σαλιγκάρια.
Οι κίτρινοι δρόμοι τους σβήστηκαν
όταν τα εκρεμμή παραπετάσματά τους κατάρρευσαν
και οι επάλληλες ντροπές τους λιποτάκτησαν
για να θεμελιώσουν το αυτοσυντήρητο σύμπαν των παραστάσεων.
Ξεχασμένοι και κενοί στέκονται στις γωνιές των δρόμων,
στα φανάρια, στις εισόδους των πολυκατοικιών,
χωρίς πυξίδα
και μυρικάζουν το παρελθόν της ματαιωμένης ζωής τους,
όπως τα απαρχαιωμένα δίλεπτα "προσεχώς" των κινηματογράφων.
Στις αδιακρισίες των ματιών τους κυμαίνονται οι πόθοι
που αποδεικνύονται τροχοπέδη
και οι παρεμβολές -στρεβλώσεις στις ατραπούς τους,
που αλώβητες, σαν ηλιαχτίδες τον χειμώνα
χαράζουν τη στασιμότητα των αχανών αποστάσεων μιας ζωής.
Αντίο λοιπόν δρόμε με τα κίτρινα τούβλα
εδώ τελειώνει η δική μου διαδρομή,
μακρυά, πολύ μακρυά από τον τόπο που ονειρευόμουν οδηγείς
εκεί όπου τα πάθη ολοκληρώνονται,
σε μέρη όπου η θλίψη αναγενάται αέναα
και τα τραγούδια της αθωότητας παλιώνουν ανομολόγητα
με την τιμή τους ν' ανεβαίνει συνεχώς
στους οίκους των δημοπρασιών,
κάτω από το φωτισμό φθορίου._

16 comments:

P. Kapodistrias said...

Ανταποδίδω την επίσκεψη και χαίρομαι πολύ που διαπιστώνω έναν άνθρωπο που εκφράζεται με καλλιτεχνική=δημιουργική διάθεση. Ο λόγος σου είναι έλλογος, ευαίσθητος, ευαγγελιζόμενος δι-εξόδους κι εύγλωττες σιωπές!

Θα ξαναπεράσω σύντομα!
καλό βράδυ, καλή Κυριακή!

Artanis said...

@π.κ.: Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου σχόλια, χαίρομαι που τα είπαμε...Καλό Σαββατοκύριακο...

Roadartist said...

Καλη σου μερα artanis μου, πολύ όμορφο κείμενο..Θα συμφωνήσω με όσα ανέφερε ο Π.κ.
Καλή Κυριακή.

Anonymous said...

Σας επισκέπτομαι, γιατί βρήκα πολύ χρήσιμα όσα γράψατε στον αγαπητό μας ocean και μου άρεσε η ψυχραιμία που αποπνέει το κείμενό σας. Δεν είναι πολύ όμορφο, που κάποιοι "ξένοι" νοιαζόμαστε για το ίδιο πράγμα και συσπειρωνόμαστε γύρω απο ένα σκοπό, που δεν έχει να κάνει καθόλου με τον εαυτό μας; Διαβάζοντας εδώ πάντως κάποια γραπτά σας, βρίσκω λόγους για να σας μελετήσω περισσότερο. Καλή σας μέρα...

Artanis said...

@roadartist:Σ' ευχαριστώ καλλιτέχνιδα, είχα ένα πρόβλημα με το πληκτρολόγιο (ακόμα...), γι' αυτό δεν σου απάντησα συντομότερα...Καλό βράδυ...

@Madame de la luna:Καλώσορίσατε, Κυρά του Φεγγαριού...Δεν ξέρω για εσάς, αλλά αυτά τα οποία αναφέρω στα μπλογκ των διαδικτυακών φίλων, δεν τα έχω πει ούτε στους πιο κολλητούς φίλους μου...

Anonymous said...

Καλώς σας βρήκα και καλή βδομάδα να έχετε. Συμφωνώ απολύτως με όσα λέτε. Έίναι ψυχοθεραπευτική πάντως η ανώνυμη έκθεση στους άλλους και μερικές φορές, σε βοηθάει να πας παρακάτω, δεν είναι έτσι; Την καλημέρα μου...

Μαργαρίτα said...

"..και τα τραγούδια της αθωότητας παλιώνουν ανομολόγητα
με την τιμή τους ν' ανεβαίνει συνεχώς.."


Πολύ αληθινό το κείμενό σου..
ευαίσθητο και πονεμένο!!

Καλή σου εβδομάδα
Φιλιά***

Equilibrium said...

Elton John - Goodbye Yellow Brick Road Lyrics

When are you gonna come down
When are you going to land
I should have stayed on the farm
I should have listened to my old man

You know you can't hold me forever
I didn't sign up with you
I'm not a present for your friends to open
This boy's too young to be singing the blues

So goodbye yellow brick road
Where the dogs of society howl
You can't plant me in your penthouse
I'm going back to my plough

Back to the howling old owl in the woods
Hunting the horny back toad
Oh I've finally decided my future lies
Beyond the yellow brick road

What do you think you'll do then
I bet that'll shoot down your plane
It'll take you a couple of vodka and tonics
To set you on your feet again

Maybe you'll get a replacement
There's plenty like me to be found
Mongrels who ain't got a penny
Sniffing for tidbits like you on the ground


Πολύ μου άρεσε το πως "διαχειρίστηκες" την έμπνευσή σου αυτή και την προσάρμοσες στις δικές μας πραγματικότητες.Ανταποδίδοντας σου την επίσκεψη απλά σου λέω ότι χαίρομαι πολύ που με "βρήκες". Καλή βδομάδα να'χουμε!

Artanis said...

@madame de la luna: Κυρά του φεγγαριού καλημέρα...Πραγματικά, το ίδιο έγραφα και στην Αμαζόνα μας...Άλλος άνθρωπος βγαίνω,μετά από μία τέτοια "επίσκεψη"...Εκτός του ότι το σκέφτομαι όλη τη μέρα...Πότε θα μπω..., ποιον θα βρω..., τί θα του πω...

@μαργαρίτα: Καλημέρα, λουλούδι μου...Αυτό το κομμάτι είναι η συνέχεια -μπορείς να πεις- από το προηγούμενο ποστ...

@equilibrium: Καλωσόρισες...Σου είπα πόσο πολύ μ' αρέσει η ομώνυμη ταινία; Είναι από τις αγαπημένες μου...Και ο Σον Μπιν, θεός...Όσο για το τραγούδι, σ΄ευχαριστώ που το ανάρτησες, εγώ το είχα ξεχάσει ολότελα, οτι υπάρχει...Ξέρεις οτι η "κοινή" μας έμπνευση (του Έλτον και εμού, χα,χα,χα!) προέρχεται από το γνωστό παραμύθι του Μάγου του Οζ...Υπέροχη ιστορία...

Equilibrium said...

Όντως υπέροχο παραμύθι... Μια παραβολή! Καλό βραδάκι, σε λίγο αναρτώ κι εγώ και στα δύο μπλογκς...

Artanis said...

@equilibrium: Πραγματικά, ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους...Θα περάσω αργότερα από τις αναρτήσεις σου, να τις διαβάσω...

------ said...

Πολύ όμορφο ήτανε.....μούκανε καλο στη διαθεσή μου που παραπαιει τελευταια.
Μμμμμμμμμμμμμάκια σου δημιουργικα

Artanis said...

@Νανα Τσούμα: Πέρασα κι εγώ νωρίτερα από το μπλογκ σου, θα δεις και το σχετικό σχόλιο...Δεν πίστευα στα μάτια μου...Πάνω απ' όλα όμως, ψυχραιμία...Όλα θα γίνουν, εμείς νά ΄μαστε καλά...Καλό βράδυ...

Anonymous said...

πολύ καλό :)

Νικόλας Παπανικολόπουλος said...

Την καλημέρα μου! Μου αρέσει η σκεπτικιστική γραφή σου, που αξιώνει την διαφοροποίηση από το μίζερο.
Την καλημέρα μου! :))

Artanis said...

@Αμαζόνα: Γειά σου καλή μου, θα περάσω να σε δω σε λίγο...

@ανεμοσκορπίσματα: Ό,τι γράφω, είναι λίγο-πολύ αυτού του χαρακτήρα...Σα να συνομιλώ με τον εαυτό μου...Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο...Τα λέμε...