Tuesday, February 26, 2008

Blogοπαίχνιδο

Δέχτηκα πρόσκληση από τη sexton και τη roadartist να συμμετάσχω στο παιχνίδι με τα βιβλία. Το συζήτησα και με τις δυο τους, και με τη μεν sexton απάντησα στο μπλογκ της , με τη δε Καλλιτέχνιδα, αποφάσισα να απαντήσω μέσω του μπλογκ μου. Το πρόβλημα εντοπιζόταν στο είδος των βιβλίων που διαβάζω τα τελευταία χρόνια...Με ελάχιστες εξαιρέσεις, από το 2004 έως σήμερα, διάβασα μόνον μελέτες, έρευνες και δοκίμια που αφορούν τον Όμηρο, την Ιλιάδα και τη Μυκηναϊκή εποχή...Σάρωσα τη βιβλιοθήκη του Παν. Θεσσαλίας, μπήκα σε βιβλιοθήκες Μουσείων της περιοχής, μίλησα με φιλολόγους, αρχαιολόγους, συγγραφείς, κι έκανα κι εγώ τις δικές μου έρευνες στη σχετική βιβλιογραφία (και τίναξα το πορτοφόλι μου στον αέρα)... Κι ακόμα ψάχνω...
Προχθές τελείωσα το βιβλίο του Δ. Ν. Μαρωνίτη "Ομηρικά Μεγαθέματα", 2η έκδοση συμπληρωμένη, Κέδρος, 2005.
Άνοιξα στη σελίδα 123, βρήκα την 5η περίοδο και άρχισα να καταγράφω από την 6η...Και πάνω σε ποιον έπεσα:

"Τότε απογύμνωσαν οι Μυρμιδόνες νεκρό τον Σαρπηδόνα, τραβώντας απ' τους ώμους του όπλα που έλαμπαν, τη χάλκινή του πανοπλία. Αυτήν ο Πάτροκλος, ένδοξος του Μενοιτίου γιος, τη δίνει στους εταίρους του, στα βαθουλά καράβια να τη φέρουν."
Βέβαια, τί περίμενα; Τέτοιο βιβλίο άνοιξα, αυτούς τους ήρωες θα συναντούσα...Μα τον Πάτροκλο και 'δω; Και συ, αγαπητέ κ. Μαρωνίτη;
Έπεται η 1η στροφή από το ποίημα "Η κηδεία του Σαρπηδόνος" του αγαπημένου μου Κ. Καβάφη:

"Βαριάν οδύνη έχει ο Ζευς. Τον Σαρπηδόνα
εσκότωσεν ο Πάτροκλος, και τώρα ορμούν
ο Μενοιτιάδης κ' οι Αχαιοί το σώμα
ν' αρπάξουνε και να το εξευτελίσουν.
(από τη σελίδα 135, του βιβλίου "Κ.Π.Καβάφης, Ποιήματα, 1882-1932", εκδόσεις Ερμής, 2003).
Όμως από τη σελίδα 123 του ίδιου βιβλίου, 6η περίοδο και μόλις δεύτερη από την αρχή του ποιήματος "Ο Δεκέμβρης του 1903", καταγράφω επίσης τις εξής φράσεις:
"Όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες το μυαλό μου,
οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου"
(Τόσο όμορφα λόγια, στην απλή Δημοτική που ίσως δεν προτιμούσε, αλλά ωστόσο τη χειριζόταν τόσο τρυφερά...)
Στο επόμενο, το πιο αγαπημένο από τα αγαπημένα του Καβάφη. Το σκέφτομαι κι αναρριγώ...

22 comments:

Madame de la Luna said...

Και το 'χει τραγουδήσει ξέρεις κι ο Σωκράτης Μάλαμας, τόσο όμορφα. "Κι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω...". Καταπληκτικό. Καλησπέρα.

Βασιλική Ν. said...

Διάβασα το βιογραφικό σου και είδα και το πανέμορφο κόσμημα που έχεις αναρτημένο και έτσι είπα να σου πω μια καλησπέρα με εκτίμηση!

Roadartist said...

Αχ βρε αρτανις..πραγματικα εχεις ενα ιδιαιτερο τροπο σκεψης :)
με κανεις να σε διαβαζω και να χαμογελω..
Λοιπον!! Ευχαριστω για την τοσο ομορφη αποδοχη της προσκλησης μου :) επισης..οσον αφορα για το πατροκλο.."τιποτα δεν ειναι τυχαιο".. :)

Artanis said...

@Κυρά του φεγγαριού: Δηλαδή ούτε και 'γω το περίμενα...Και ειλικρινά, κατά τύχη το άνοιξα το συγκεκριμένο βιβλίο, είχα σχεδόν αποφασίσει να αναρτήσω ένα απόσπασμα από τον Λ.Αλτουσέρ, το ίδιο που ανέφερα και στη sexton...Αλήθεια, το έχει τραγουδήσει ο Μάλαμας; Μα εμένα μου έρχεται ως απάντηση το "Πόσο ακόμα, θα σ' αγαπώ δίχως σώμα" της Αρβανιτάκη...

@Βασιλική ν.: Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο, και μένα αυτή η καρφίτσα είναι η αγαπημένη μου...

@Καλλιτέχνιδα: Να φανταστείς, οτι πολλές φορές, καθώς τα γράφω ή τα ξαναδιαβάζω, γελάω και 'γω, μόνη μου...Μήπως πρέπει να ανησυχώ; Χα,χα,χα,χα! Έρχομαι από 'κεί!

Anonymous said...

την καλησπερα μου.. ομορφοι οι στιχοι στο τελος που εχεις σημειωσει.. καλο σου απογευμα..

Μαργαρίτα said...

Πολύ καλό!!!
και μ' αρέσει που είσαι τόσο
κατατοπιστική!!!

Καλό σου απόγευμα***

Artanis said...

@Ωκεανέ μου καλησπέρα! Υπέροχοι στίχοι, είναι αλήθεια...Στο επόμενο: Το ωραιότερο των ωραιότερων του Καβάφη, κατά τη γνώμη μου φυσικά...

@Μαργαρίτα: Και αναλυτική μέχρι αηδίας...Λέξεις, λέξεις...Ποτέ δεν βαριέμαι να αναλύω...Και βέβαια, κατέχω το master της "άχρηστης" γνώσης...

ceralex said...

Υπέροχ το ποίημα του Καβάφη και το τραγούδι του Μάλαμα.

Να είσαι καλά
πραγματικά πολύ ενδιαφέροντα αυτά που καταπιάνεσαι.

Artanis said...

@Ceralex! Ακόμα δεν μπήκα..., πότε πρόλαβες κιόλας να στείλεις απάντηση...Ναι, τον Καβάφη τον αγαπώ πολύ...Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο...

Anonymous said...

καλησπέρες χαμογελαστές :)

Artanis said...

@Δηιάνειρα: Καλησπέρα και σε σένα...Πέρασα ήδη από το μπλογκ σου...

Anonymous said...

TO AΣHMENIO XTENΙ


Πρώτα να σιμώσω το αυτί μου και ακούσιο
Να πάρω ρίγος από το στόματος σου τον ήχο
Να μπει η φωνή σου μέσα στ αυτιά, να μιλήσει
Να βουίξει να το ακούσω ξανθό μελίσσι
Κι απ το βουητό του κάτι βαθύτερο απ το μύθο
Να νοιώσω, να γνωρίσω, να καταδυθώ στ αυτούσιο.
............................
*********************************
Βέβαια δεν είναι παρά ένας αντιχαιρετισμός,αντανάκλαση επίσης -ομορφιές που μας κοσμείς διακοσμείς.

ο δυσλεξικός δάσκαλος said...

Γεια σου,Artanis! Ξέρω ένα νησάκι πολύ κοντά στο Σούνιο που ονομάζεται Πάτροκλος. Έχει κάποια σχέση με τον ομηρικό ήρωα;

Hfaistiwnas said...

Αρτάνις! Ήρθα! Το πρώτο ποστ που διάβσα απο σένα και έχεις δώσει έναν άλλο τόνο στο συνηθισμένο (απ' ότι έχω δει μέχρι τώρα) τρόπο παιξίματος του παιχνιδιού.. Αναλυτικότατη θα έλεγα! :)

Equilibrium said...

Μπράβο σου.. Μου άρεσε που κι εσύ έφερες ένα blogοπαίχνιδο στα μέτρα σου.. Κι είναι τόσο όμορφα αυτά. Τα σέβη μου :)

Anonymous said...

Ακόμα κάτι για το τεχνουργημένο φύλλο σου το ασημένιο:

ασημένιο φύλλο
κόβω να σου στείλω
να δείς ποιόν έχεις φίλο

Artanis said...

@Έκτορα: Καλως ήρθες από το σπιτικό μου...Σ' ευχαριστώ για το ποίημα...Είδες το χτένι-πτερύγιο στην ιστοσελίδα, και το εμπνεύστηκες;

@Δυσλεκτικέ Δάσκαλε: Με τον γνωστό ήρωα της Ιλιάδας όχι...Ο συγκεκριμένος Πάτροκλος ήταν ναύαρχος των Πτολεμαίων, που οχύρωσε το νησί το 269 πΧ, στον Πόλεμο κατά του Αντιγόνου...Θα έρθω και από την ιστοσελίδα σου, να σου τα πω...

@Ηφαιστίωνα, γειά σου! Κατά τα άλλα του άλλαξα τα φώτα, του παιχνιδιού...

@Έκτορα: Γειά σου και πάλι...Το συγκεκριμένο φύλλο που ήταν άσκηση στη σχολή μου, μου πήρε 3 βδομάδες να το τελειώσω, αλλά νομίζω οτι δικαίως το έβαλα στη "βιτρίνα" του e-μαγαζιού...

Artanis said...

@Equilibrium: Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη...Εμένα τώρα γιατί μου έχει "καρφωθεί" οτι κατέστρεψα τους όρους του παιχνιδιού;

Μαργαρίτα said...

Αχ, καλή μου Αρτάνις...
Εμας μας αρέσει αυτός ο
ιδιαίτερος τρόπος που παρουσιάζεις
τα πράγματα.. γι αυτό μην ανησυχείς

Επίσης το χιούμορ και η αμεσότητα
είναι κάτι πολύ όμορφο κι εσύ
το διαθέτεις!! :))

Καλό απόγευμα**

Artanis said...

@Μαργαρίτα: Βασικά είσαι καλό παιδί..., γι' αυτό λες τόσο καλά λόγια...

Σπύρος said...

Eπέλεξες κάτι ποιητικό ευγε :)!! συνήθως οι περισσότεροι επαιξα με λογοτεχνία.....τουλαχιστον κατι διαφορετικό..Καλη σου μέρα

Artanis said...

@lockheart: Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο, όμως ειλικρινά, απλώς έτυχε να "πέσω" σ' αυτό το απόσπασμα...Με κυνηγάει φαίνεται, το ζήτημα του αγαπημένου μου Πατρόκλου...